ÐåæÜ

Ðïßçóç-Ìýèéá

Ï Dali & Åãþ

ÈÝáôñï-ÄéÜëïãïé

Äïêßìéá

Ó÷üëéá-Áñèñá

ËáïãñáöéêÜ

ÅíäéáöÝñïíôåò

ÊëáóóéêÜ

Áñ÷áßá Åëë Ãñáìì

ÄéáóêÝäáóç

ÐéíáêïèÞêç

ÅéêáóôéêÜ

Ðáãê. ÈÝáôñï

Ðëçñ-Ó÷ïë-Åðéêïéí.

Öáíôáóôéêü

Åñ. Ëïãïôå÷íßá

Ãëõðô./Áñ÷éô.

ÊëáóóéêÜ ÉÉ

 
 

Öáíôáóôéêü 

Ballard Graham: Ìïíáäéêüò ÅõöÜíôáóôïò Ëõñéêüò

     
      ΤζÝημς ΓκρÜχαμ ΜπÜλαρντ

                                       Βιογραφικü

     ΓεννÞθηκε στη Κßνα, στη Shangai, 15 ΝοÝμβρη 1930. Ο πατÝρας του Þταν ο μετÝπειτα πρüεδρος και διευθυντÞς της κινεζικÞς θυγατρικÞς επιχεßρησης μιας μεγÜλης κλωστοûφαντουργικÞς εταιρεßας του ΜÜντσεστερ. Χρυσü λοιπüν αγüρι στην αρχÞ, μα μετÜ ο πüλεμος γßνεται η καθημερινüτητÜ του. Το 1937, στο κινοúαπωνικü πüλεμο, η οικογÝνεια πρÝπει ν' αφÞσει το σπßτι της στα προÜστια για να μεßνει στο νοßκι και στο κÝντρο της πüλης. ΘυμÜται τα πολλÜ στρατεýματα και τους περιπÜτους της ΚυριακÞς στους τομεßς μÜχης στις γειτονιÝς της πüλης, που Ýβλεπε πτþματα στρατιωτþν κι Üλογα ψüφια να τα ξεβρÜζουνε τα κανÜλια. ΜετÜ το Περλ-ΧÜρμπορ (ΔεκÝμβρης 1941), τα ιαπωνικÜ καταλαμβÜνουν κινÝζικον Ýδαφος. Τον επüμενο χρüνο τßθεται περιορισμüς σ' üλους τους κατοßκους κι Ýτσι η οικογÝνεια φυλακßζεται, αφÞνοντας το τερÜστιο σπßτι κι 9 υπηρÝτες. Ο νεαρüς ΤζÝημς θυμÜται το μεγÜλο διÜστημα που πÝρασε σε κεßνο το στρατüπεδο και πολý αργüτερα θα το κÜνει βιβλßο (Η Αυτοκρατορßα Του ¹λιου). Εκεß χÜνει την αδερφÞ του απü δυσεντερßα.
     Το 1946, φτÜνει στην Αγγλßα. Με τη μητÝρα του και την αδελφÞ της εγκαθßστανται στα περßχωρα του Πλßμουθ, ενþ ο πατÝρας παραμÝνει στη Κßνα. ΣπουδÜζει στο σχολεßο Leys του Καßμπριτζ. Ανακαλýπτει τη ψυχανÜλυση (Freud και Jung) καθþς επßσης και τον σουρεαλισμü που θα τον συναρπÜσουνε για üλη τη ζωÞ του. Το 1949, επιστρÝφει στο πανεπιστÞμιο του Καßμπριτζ για ν' αρχßσει σπουδÝς ιατρικÞς. Σε 2 χρüνια, σταματÜ την ιατρικÞ, για να μελετÞσει την αγγλικÞ λογοτεχνßα στο ΠανεπιστÞμιο του Λονδßνου. ΚÜνει διÜφορες δουλειÝς χωρßς να στεριþνει κι οι δικοß του τονε θεωροýν Üχρηστο κι üτι ζει με τα λεφτÜ του πατÝρα του. Μπαßνει στη ΠολεμικÞν Αεροπορßα. ΜετÜ που τη παρατÜ, γρÜφει τα πρþτα του Ýργα ΕΦ. Δημοσιεýει για πρþτη φορÜ το 1956.
     ΕργÜζεται Ýπειτα σε βιβλιοθÞκες αλλÜ εßναι μια πολý δýσκολη περßοδος σ' οικονομικü επßπεδο. ΚÜνει πÜλι διÜφορες δουλειÝς μα και πÜλι, σε λßγους μÞνες τις παρατÜ Þ τονε διþχνουνε. ΓρÜφει Ýν' ακüμα βιβλßο με σχετικÞν επιτυχßα κι αυτü του επιτρÝπει να υπογρÜψει με τον Εκδοτικü ΜπÝρκλεû ΝÝας Υüρκης. ΧÜνει τη σýζυγü του το 1964.
     Το 1980 γρÜφει την "Αυτοκρατορßα Του ¹λιου" που εßναι μια τερÜστια επιτυχßα, απü κοινü και κριτικοýς κι απü την οποßα ο Steven Spielberg θα κÜνει μιαν εξαιρετικÞ ταινßα. Το 1991, γρÜφει Ýνα ημι-αυτοβιογραφικü βιβλßο: "Η ΕυγÝνεια Των Γυναικþν" που κι αυτÞ περιÝχει αυτοβιογραφικÜ στοιχεßα κι εßναι το καλýτερü του βιβλßο.
     Τον Ιοýνιο του 2006, διαγνþστηκε με καρκßνο του προστÜτη, σε τελικü στÜδιο, Ýχοντας μετασταθεß σε σπονδυλικÞ στÞλη και νευρþνες. Το τελευταßο βιβλßο του γρÜφτηκε μετÜ τη διÜγνωση, εμπεριÝχει αυτοβιογραφικÜ στοιχεßα κι ονομÜστηκε: "Miracles Οf Life". ΤελικÜ πÝθανε 19 Απρßλη 2009, στο Λονδßνο, σε ηλικßα 79 ετþν.

=======================


                                  Δεýτερη Χιλιετßα

     ΟλÜκερη τη μÝρα αλλÜ συχνÜ και τα βρÜδια μÝχρι τις πρωινÝς þρες, το ποδοβολητü ακουγüταν ν' ανεβοκατεβαßνει τη σκÜλα Ýξω απü το κλουβÜκι του Ουþρντ. ¼πως Þτανε χτισμÝνο στη στενÞ εσοχÞ, κει που η σκÜλα Ýστριβε ανÜμεσα στο τÝταρτο και το πÝμπτο πÜτωμα, τα λεπτÜ του τοιχþματα λυγßζανε και τρßζανε σε κÜθε βÞμα, σα τη ξυλεßα του σÜπιου ανεμüμυλου. Περισσüτεροι απü εκατü Üνθρωποι κατοικοýσανε στα τρßα πÜνω πατþματα του σπιτιοý κι ο Ουþρντ Ýμενε ξýπνιος στη στενÞ κουκÝτα του μÝχρι τις δýο και τις τρεις το πρωß, μετρþντας μηχανικÜ τους τελευταßους κατοßκους που γýριζαν απü το νυχτερινü κινηματογρÜφο, που 'παιζε στο στÜδιο, καμιÜ πεντακοσαριÜ μÝτρα παρακÜτω. Απü το παρÜθυρü του μποροýσε ν' ακοýσει κομμÜτια ολÜκερα απü τους διαλüγους στη διαπασþν, που φτÜνανε στ' αφτιÜ του σα βουητü πÜνω απü τις στÝγες των σπιτιþν. Το στÜδιο δεν Þτανε ποτÝ Üδειο. Στο διÜστημα της ημÝρας, η πελþρια τετρÜπλευρη οθüνη του ανεβαζüτανε ψηλÜ κι εκεß γινüντανε συνÝχεια αθλητικοß Þ και ποδοσφαιρικοß αγþνες. Για κεßνους που μÝνανε στα σπßτια, κοντÜ στο στÜδιο, ο θüρυβος θα 'πρεπε να 'ταν ανυπüφορος.

     Ο Ουþρντ εßχε τουλÜχιστον κÜποια μοναξιÜ. Πριν δýο μÞνες, προτοý Ýρθει να κατοικÞσει στη σκÜλα μοιραζüταν Ýνα δωμÜτιο με εφτÜ Üλλους στο πρþτο πÜτωμα ενüς σπιτιοý στην οδü 755 και το αδιÜκοπο σπρωξßδι των ανθρþπων Ýξω απü το παρÜθυρü του, τον εßχε φÝρει σε μια κατÜσταση χρüνιας εξαντλÞσεως. Ο δρüμος Þταν πÜντοτε κατÜμεστος, Ýνας συνεχÞς θüρυβος απü φωνÝς και ποδοβολητÜ του τσÜκιζε συνÝχεια τα νεýρα. ¼ταν σηκωνüταν κατÜ τις Ýξι και μισÞ το πρωß και Ýτρεχε βιαστικÜ να πÜρει σειρÜ στην ουρÜ Ýξω απü το λουτρü, ο δρüμος Þταν κιüλας φßσκα απü το πλÞθος που τον πλημμýριζε απü το Ýνα πεζοδρüμιο μÝχρι το Üλλο και η φασαρßα αποκορυφωνüταν απü το μουγκρητü του εναÝριου σιδηρüδρομου, που περνοýσε κÜθε μισü λεπτü πÜνω απü τα μαγαζιÜ στην απÝναντι πλευρÜ του δρüμου. Μüλις εßδε την αγγελßα που περιÝγραφε το κλουβÜκι της σκÜλας (αυτüς, üπως Üλλωστε κι üλοι, περνοýσε την περισσüτερη ελεýθερη þρα του ψÜχνοντας τις αγγελßες των εφημερßδων κι Üλλαζε την κατοικßα του κÜθε δýο μÞνες κατÜ μÝσο üρο), μετακüμισε εκεß, με üλο που το νοßκι Þταν ακριβüτερο. ¸να κλουβÜκι κÜτω απü τη σκÜλα, θα Þταν, σßγουρα σχεδüν, για Ýνα μονÜχα Üτομο.
     Εßχε πÜντως και τα μειονεκτÞματÜ του. Τα περισσüτερα βρÜδια Ýρχονταν φßλοι του απü τη βιβλιοθÞκη, που βιÜζονταν να ξεκουρÜσουν τους αγκþνες τους, ýστερα απü το Üγριο στριμωξßδι στο δημüσιο αναγνωστÞριο. Το διαμερισματÜκι Þταν λßγο μεγαλýτερο απü τεσσερÜμισι τετραγωνικÜ μÝτρα, εßχε δηλαδÞ εμβαδüν μισü τετραγωνικü μÝτρο παραπÜνω απü το νüμιμο ανþτατο üριο για Ýνα μοναχικü Üτομο, γιατß οι μαραγκοß επωφελÞθηκαν παρÜνομα απü την εσοχÞ δßπλα στην καμινÜδα. Ο Ουþρντ μπüρεσε λοιπüν να χþσει μια καρεκλßτσα με ßσια πλÜτη στο χþρο ανÜμεσα στο κρεβÜτι του και τη πüρτα, Ýτσι που Ýνας μüνο Üνθρωπος με τη σειρÜ του αναγκαζüταν να καθßσει στο κρεβÜτι. Στα περισσüτερα διαμερισματÜκια για εργÝνηδες, ο οικοδεσπüτης κι ο ξÝνος του αναγκÜζονταν να κÜθονται πλÜι-πλÜι στο κρεβÜτι, να μιλÜνε πÜνω απü τους þμους τους και ν' αλλÜζουν πüτε-πüτε θÝση για να μη πιαστεß ο σβÝρκος τους.
 -"ΣτÜθηκες τυχερüς που πÝτυχες αυτÞν εδþ τη γωνιÜ", δε κουρÜζονταν να του λÝει και να του ξαναλÝει ο Ρüσσιστερ, ο πιο τακτικüς επισκÝπτης του. ΞÜπλωνε πßσω στο κρεβÜτι, δεßχνοντας το διαμερισματÜκι με το χÝρι του. "Εßναι πελþριο, οι διαστÜσεις του εßναι πραγματικÜ καταπληκτικÝς. Δε νομßζω να 'ναι λιγüτερο απü πÝντε τετραγωνικÜ μπορεß κι Ýξι".
     Ο Ουþρντ κοýνησε κατηγορηματικÜ το κεφÜλι του. Ο Ρüσσιστερ Þταν μεν ο καλýτερος φßλος του, μα το ψÜξιμο για κατοικÞσιμο χþρο του 'χε δημιουργÞσει σφοδρÝς αντιδρÜσεις.
 -"Εßναι μüνο λιγÜκι μεγαλýτερο απü τεσσερÜμισι μÝτρα, το 'χω μετρÞσει με μεγÜλη προσοχÞ. Δεν υπÜρχει καμßα αμφιβολßα γι' αυτü". Ο Ρüσσιστερ σÞκωσε το Ýνα του φρýδι.
 -"Μου κÜνει κατÜπληξη. Θα φταßει τüτε το ταβÜνι".
     Το να κÜνουνε κατÜχρηση του ταβανιοý Þτανε το αγαπημÝνο κüλπο των ασυνεßδητων ιδιοκτητþν -οι περισσüτερες καταχρÞσεις του χþρου γßνονταν σε βÜρος του ταβανιοý, γιατß Þταν πιο εýκολο. Σπρþχνοντας προς τα πßσω τα λεπτÜ χωρßσματα, μποροýσαν Þ ν' αυξÞσουν τον καθορισμÝνο χþρο του διαμερßσματος για να ξεγελÜσουν Ýναν υποψÞφιο ενοικιαστÞ -πολλÜ παντρεμÝνα ζευγÜρια Ýπεσαν Ýτσι στη φÜκα κι Ýπαιρναν Ýνα κλουβÜκι που πραγματικÜ Þταν για Ýνα Üτομο- Þ να τον μικρýνουν προσωρινÜ, üταν δÝχονταν την επßσκεψη κανενüς επιθεωρητÞ της Υπηρεσßας ΣτεγÜσεως. Τα ταβÜνια Þταν γεμÜτα διασταυροýμενες μολυβÝνιες γραμμÝς που προσδιüριζαν τις αντßδικες απαιτÞσεις των ενοικιαστþν απü τις  δýο πλευρÝς του κοινοý τοßχου. ΚÜποιος λßγο ντροπαλüς πÜνω στα δικαιþματÜ του, μποροýσε κυριολεκτικÜ να συνθλιβεß και να πÜψει να υπÜρχει. Και πραγματικÜ, αγγελßα που ανÜφερε «Þρεμη πελατεßα» αντιστοιχοýσε συνÞθως σ' ευγενικÞ πρüσκληση σε τÝτοιου εßδους απÜτη.
 -"Ο τοßχος γÝρνει λιγÜκι", παραδÝχτηκε ο Ουþρντ. "ΓÝρνει κατ' ουσßα κÜπου τÝσσερις μοßρες, τον Ýχω αλφαδιÜσει, μα κι Ýτσι μÝνει μπüλικος χþρος για τον κüσμο να περνÜ". Ο Ρüσσιστερ γÝλασε.
 -"Και βÝβαια, Τζων, απλοýστατα ζηλεýω. Το δωμÜτιο μου μου φÝρνει τρÝλα".
     ¼πως üλοι, Ýτσι κι αυτüς χρησιμοποιοýσε τον üρο «δωμÜτιο» για να περιγρÜψει το μικροýτσικο κλουβÜκι του. Επρüκειτο για παλιÜ συνÞθεια που του εßχε μεßνει απü την εποχÞ, üταν πριν απü πενÞντα χρüνια, οι Üνθρωποι ζοýσαν πραγματικÜ απü Ýνας σε κÜθε δωμÜτιο και καμιÜ φορÜ κÜτι εντελþς απßθανο, απü Ýνας σε ολüκληρο διαμÝρισμα Þ και σε σπßτι. Τα μικροφßλμ στους αρχιτεκτονικοýς καταλüγους στις βιβλιοθÞκες Ýδειχναν σκηνÝς απü μουσεßα, απü αßθουσες συναυλιþν και Üλλους δημüσιους χþρους, üπως φαινüντουσαν στο καθημερινü τους περιβÜλλον, πολý συχνÜ Üδειες σχεδüν, με δυο-τρεις ανθρþπους να περιφÝρονται σε κÜποια τερÜστια πινακοθÞκη Þ σÜλα. Η κυκλοφορßα γινüταν ελεýθερα στη μÝση των δρüμων και στις πιο Þσυχες περιοχÝς, ολüκληρα τμÞματα απü πεζοδρüμια Þταν Üδεια για καμιÜ πενηνταριÜ μÝτρα και παραπÜνω. Τþρα φυσικÜ, τα παλιÜ κτßρια εßχαν γκρεμιστεß και τ' αντικατÝστησαν με συστοιχßες απü πολυκατοικßες Þ εßχαν διαμορφωθεß σε μπλοκ απü διαμερßσματα. Η μεγÜλη αßθουσα των τελετþν της πρþην Δημαρχßας εßχε διαχωριστεß οριζüντια σε τÝσσερα πατþματα, που το καθÝνα τους εßχε μοιραστεß σε καμιÜ εκατοστÞ κλουβÜκια.
     ¼σο για τους δρüμους, η κυκλοφορßα εßχε πÜψει προ πολλοý να γßνεται απü κει. Χþρια απü μερικÝς þρες πριν τα ξημερþματα, που μüνο τα πεζοδρüμια Þταν γεμÜτα απü κüσμο, κÜθε δημüσιο πÝρασμα Þταν πÜντα φßσκα απü πλÞθη, που πηγαινοÝρχονταν πεζÞ, αγνοþντας αναγκαστικÜ τ' αμÝτρητα σÞματα που κρεμüντουσαν πÜνω απü κεφÜλια τους κι Ýγραφαν «Βαδßζετε εις το αριστερüν» κι αγωνιζüντουσαν σχεδüν για να περÜσουν ο Ýνας τον Üλλο καθþς πÞγαιναν για το σπßτι Þ για το γραφεßο τους, με τα ροýχα σκονισμÝνα και τσαλακωμÝνα. Γßνονταν συχνÜ «μποτιλιαρßσματα», üταν Ýνα τερÜστιο πλÞθος ακινητοποιοýνταν σε κÜποιο πεζοδρüμιο. ΑυτÜ τα μποτιλιαρßσματα διαρκοýσαν καμιÜ φορÜ και μÝρες ολüκληρες. Πριν δυο χρüνια, Ýτυχεν ο Ουþρντ σε τÝτοιο μποτιλιÜρισμα, ακριβþς Ýξω απü το στÜδιο. Επß σαρÜντα οχτþ þρες Þταν παγιδευμÝνος σε πελþριο μποτιλιÜρισμα απü πεζοýς, που το σχημÜτισαν πÜνω απü εßκοσι χιλιÜδες Üνθρωποι κι εßχε γßνει απü τα μπουλοýκια του κüσμου που Ýβγαινε απü τη μια μεριÜ απü το στÜδιο κι απü τους Üλλους που Ýρχονταν να μπουν σ' αυτü. ¸να ολüκληρο τετραγωνικü χιλιüμετρο της εκεß περιφÝρειας εßχε παραλýσει και θυμüταν ακüμα ζωηρÜ αυτü τον εφιÜλτη, πως κουνιüταν ανÞμπορα πÜνω-κÜτω στα πüδια του, καθþς το πλÞθος μετακινιüταν και ταλαντευüταν με κßνδυνο να χÜσει την ισορροπßα του και να τον ποδοπατÞσουν. ¼ταν η αστυνομßα Ýκλεισε τελικÜ το στÜδιο και σκüρπισε το μποτιλιÜρισμα, γýρισε πßσω στο κλουβÜκι του, με μελανιασμÝνο ολüκληρο το κορμß του και κοιμÞθηκε μια βδομÜδα.
 -"'Ακουσα πως μπορεß να ελαττþσουν τον κατοικÞσιμο χþρο στα τριÜμιση μÝτρα", εßπε ο Ρüσσιστερ. Ο Ουþρντ δεν μßλησε μÝχρι να κατÝβει τη σκÜλα μια σειρÜ απü ενοικιαστÝς του Ýκτου πατþματος κρατþντας στο μεταξý τη πüρτα για να εμποδßσει τη κλειδαριÜ ν' ανοßξει.
 -"Αυτü το λÝνε συνÝχεια", εßπε. "ΘυμÜμαι να το λÝν' εδþ και δÝκα χρüνια".
 -"Δε πρüκειται για φÞμη. Μπορεß να εßναι ανÜγκη σε λßγο. ΤριÜντα εκατομμýρια Üνθρωποι εßναι στριμωγμÝνοι σε τοýτη δω τη πüλη κι αυξÜνονται κατÜ Ýνα εκατομμýριο σε μüλις Ýνα χρüνο. Το Ýχουνε συζητÞσει πολý σοβαρÜ στην Υπηρεσßα ΣτεγÜσεως". Ο Ουþρντ κοýνησε το κεφÜλι.
 -"Εßν' αδýνατο σχεδüν να μπορÝσουν να εφαρμüσουνε τüσο δραστικÞ επανεκτßμηση. Θα χρειαστεß να ξηλωθεß κÜθε χþρισμα και να καρφωθεß ξανÜ. Η διοικητικÞ εργασßα μüνο, εßναι τüσο πελþρια που θα 'ναι δýσκολο να την αντιμετωπßσουν. Εκατομμýρια κλουβÜκια πρÝπει να ξανασχεδιαστοýν και να εγκριθοýν, πρÝπει να δοθοýν Üδειες κι απü πÜνω πρÝπει να ταχτοποιηθεß απü την αρχÞ κÜθε ενοικιαστÞς. Τα περισσüτερα κτÞρια που Ýχουν κτιστεß μετÜ απü τη τελευταßα εκτßμηση, εßναι υπολογισμÝνα με βÜση τον κανονισμü των τεσσÜρων μÝτρων, δεν εßναι απλοýστατα δυνατü να κüψεις απü μισü μÝτρο απü την Üκρη κÜθε χþρου και να πεις ýστερα πως αυτü κÜνει τüσα και τüσα διαμερßσματα. Μπορεß και να φτÜνουν στο πλÜτος μüνο τις Ýξι ßντσες". ΓÝλασε. "ΚακÜ τα ψÝματα, πως μπορεßς να ζÞσεις σε μüλις τριÜμιση μÝτρα"; Ο Ρüσσιστερ χαμογÝλασε.
 -"Αυτü εßναι το τελικü επιχεßρημÜ σου; Το ßδιο χρησιμοποßησαν και πριν εßκοσι πÝντε χρüνια, κατÜ τη τελευταßα επανεκτßμηση, üταν το ελÜχιστο üριο κüπηκε απü τα πÝντε στα τÝσσερα μÝτρα. Εßπαν τüτε, πως αυτü δεν γßνεται, πως κανÝνας δεν μπορεß να ζÞσει σε μονÜχα τÝσσερα μÝτρα. ¸φταναν για Ýνα κρεβÜτι και μßα βαλßτσα, μα δεν μποροýσες να ανοßξεις τη πüρτα για να μπεις μÝσα. Ο Ρüσσιστερ μισογÝλασε. "ΠÝσαν üλοι τους Ýξω. ΒγÜλαν απλοýστατα την απüφαση ν' ανοßγουν προς τα Ýξω üλες οι πüρτες απü τüτε και στο εξÞς. Και τα τÝσσερα μÝτρα μεßνανε". Ο Ουþρντ κοßταξε το ρολüι του. Η þρα Þταν εφτÜμιση!
 -"¿ρα να φÜμε. Για να δοýμε αν θα τα καταφÝρουμε να περÜσουμε απÝναντι στο μπαρ φαγητοý".
     ΓκρινιÜζοντας γι' αυτÞ την ιδÝα ο Ρüσσιστερ σηκþθηκε βαριεστημÝνος απü το κρεβÜτι. ΒγÞκαν απü το κλουβÜκι και κατÝβηκαν τη σκÜλα. Η σκÜλα Þταν γεμÜτη αποσκευÝς και κιβþτια με πρÜγματα, Ýτσι που Ýνας στενüς χþρος μüνο Ýμενε ελεýθερος, σýρριζα στα κÜγκελα. ¼ταν Ýφτασαν κÜτω, το φρακÜρισμα Þταν ακüμα χειρüτερο. Οι διÜδρομοι υπÞρξαν αρκετÜ φαρδεßς και τους εßχαν χωρßσει σε διαμερισματÜκια για Ýν' Üτομο. Ο αÝρας Þταν μουχλιασμÝνος και πνιγερüς, στους χαοτικοýς τοßχους Þταν απλωμÝνη βρεγμÝνη μπουγÜδα κι Þταν κρεμασμÝνα πρüχειρα φανÜρια για τρüφιμα. Το καθÝνα απü τα πÝντε δωμÜτια στο κÜθε πÜτωμα φιλοξενοýσε απü μια ντουζßνα νοικÜρηδες κι οι φωνÝς τους αντηχοýσαν μÝσα απü τα χωρßσματα.
'Ανθρωποι κÜθονταν στα σκαλοπÜτια πιο ψηλÜ απü το δεýτερο üροφο, χρησιμοποιþντας τη σκÜλα σαν ανεπßσημο σαλüνι, μ' üλο που αυτü Þταν ενÜντια στους κανονισμοýς της πυροσβεστικÞς υπηρεσßας, γυναßκες φλυαροýσαν με Üντρες που στÝκονταν χωρßς σακÜκια ουρÜ Ýξω απü τα μπÜνια, ενþ τα παιδιÜ χþνονταν ανÜμεσα στα πüδια τους. ΦτÜνοντας στην Ýξοδο, ο Ουþρντ κι ο Ρüσσιστερ χρειÜστηκαν ν' ανοßξουν με ζüρι το δρüμο τους ανÜμεσα στους ενοßκους, που Þταν στριμωγμÝνοι σε κÜθε πλατýσκαλο, που χασομεροýσαν γýρω απü τους πßνακες των αγγελιþν Þ σπρþχνονταν καθþς Ýμπαιναν απü το δρüμο.
     Παßρνοντας ανÜσα στο κεφαλüσκαλο, ο Ουþρντ Ýδειξε το μπαρ φαγητοý στην Üλλη πλευρÜ του δρüμου. Απεßχε μüλις τριÜντα μÝτρα, μα το πλÞθος που κατÝβαινε το δρüμο Þταν σαν το ποτÜμι στη φουσκονεριÜ του, χωρßζοντÜς τους απü την αριστερÞ πλευρÜ. Η πρþτη προβολÞ στο στÜδιο Üρχιζε στις εννιÜ κι ο κüσμος εßχε κιüλας ξεκινÞσει για να 'ναι σßγουρος πως θα 'μπαινε μÝσα.
 -"Μποροýμε να πÜμε αλλοý;" ρþτησε ο Ρüσσιστερ στραβομουτσουνιÜζοντας στη προοπτικÞ να πÜνε στο μπαρ φαγητοý. Δεν Þταν μονÜχα γεμÜτο και θα 'πρεπε να περÜσει μισÞ þρα μÝχρι να τους σερβßρουν, μα και το φαγητü θα Þταν Üνοστο κι Üγευστο. Το ταξßδι του, απü τη βιβλιοθÞκη που βρισκüταν τÝσσερα τετρÜγωνα πιο πÝρα, του εßχε ανοßξει την üρεξη. Ο Ουþρντ σÞκωσε τους þμους του.
 -"ΥπÜρχει μια Üλλη τρýπα στη γωνιÜ, μ' αμφιβÜλλω αν θα τα καταφÝρουμε". Αυτü σÞμαινε πως Ýπρεπε να κÜνουν διακüσια μÝτρα ανÜντια στο ρεýμα και θα Þταν αναγκασμÝνοι να παλεýουν με το πλÞθος στο δρüμο τους.
 -"Μπορεß να Ýχεις δßκιο". Ο Ρüσσιστερ ακοýμπησε το χÝρι του στον þμο του Ουþρντ.
 -"ΞÝρεις κÜτι Τζων, το κακü το δικü σου εßναι, πως δε πας πουθενÜ, βρßσκεσαι πολý μακριÜ απü τη πραγματικüτητα κι απλοýστατα δε χαμπαρßζεις πüσο Üσχημα γßνονται τα πρÜγματα".
     Ο Ουþρντ κοýνησε το κεφÜλι του. Ο Ρüσσιστερ εßχε δßκιο. Το πρωß, üταν ξεκινοýσε για τη βιβλιοθÞκη, το ρεýμα των πεζþν κινιüταν μαζß του προς τα γραφεßα κÜτω στην πüλη' τα βρÜδια, üταν γýριζε, κυλοýσε προς την αντßθετη κατεýθυνση. Οýτε κι εßχε αλλÜξει ποτÝ τη ρουτßνα του. ΜεγαλωμÝνος απü τα δÝκα του χρüνια σε δημοτικü ξενþνα, εßχε χÜσει σιγÜ-σιγÜ κÜθε επαφÞ με τον πατÝρα του και τη μητÝρα του, που ζοýσαν στην ανατολικÞ πλευρÜ της πüλεως και δεν μποροýσαν Þ δεν Þθελαν να κÜνουν το ταξßδι για να τον δουν. Αφοý παρÜδωσε üλη τη πρωτοβουλßα του στο δυναμικü της πüλεως, δεν εßχε πια üρεξη να επιχειρÞσει να τη ξαναπÜρει πßσω μüνο και μüνο για να εξασφαλßσει κÜποια Üνεση. Η δουλειÜ του στη βιβλιοθÞκη τον Ýφερνε ευτυχþς σε επαφÞ με πολλοýς νÝους και μοιρÜζονταν Ýτσι τα ενδιαφÝροντÜ τους. ΑργÜ Þ γρÞγορα θα παντρευüταν, θα 'βρισκε Ýνα διπλü διαμερισματÜκι κοντÜ στη βιβλιοθÞκη και θα ταχτοποιüταν. Αν Ýκαναν αρκετÜ παιδιÜ (τρßα Þταν το ελÜχιστο üριο), μπορεß να εξασφÜλιζαν κÜποια μÝρα κι Ýνα δωματιÜκι δικü τους.
     ΜπÞκαν στο ρεýμα των πεζþν κι Üφησαν να τους παρασýρει δÝκα-εßκοσι μÝτρα, βιÜσανε μετÜ το βÞμα τους κι Ýκοψαν λοξÜ το πλÞθος για να περÜσουν με δυσκολßα στην Üλλη μεριÜ του δρüμου. Εκεß βρßσκοντας προστασßα στις βιτρßνες των μαγαζιþν, Üνοιξαν αργÜ το δρüμο τους προς τα πßσω στο μπαρ φαγητοý, κρατþντας Üμυνα με τους þμους τους στις αμÝτρητες μικροσυγκροýσεις.
 -"Πüσος υπολογßζουν να 'ναι ο πληθυσμüς;" ρþτησε ο Ουþρντ, καθþς Ýφερναν βüλτα Ýνα περßπτερο που πουλοýσε τσιγÜρα και προχωροýσαν βÞμα προς βÞμα προς τα μπρος, üποτε τους δινüταν η ευκαιρßα. Ο Ρüσσιστερ χαμογÝλασε.
 -"Με συγχωρεßς, Τζων, θα 'θελα να σου το Ýλεγα, φοβÜμαι üμως μη σε πιÜσει πανικüς. Χþρια απ' αυτü, οýτε και θα το πιστÝψεις".
     Ο Ρüσσιστερ εργαζüτανε στο Ασφαλιστικü τμÞμα της Δημαρχßας κι εßχε ανεπßσημα τη δυνατüτητα να παßρνει πληροφορßες απü τις στατιστικÝς ΑπογραφÞς του Πληθυσμοý. Στα τελευταßα δÝκα χρüνια αυτÝς οι στατιστικÝς Ýμπαιναν στο αρχεßο, εν μÝρει γιατß Þξεραν πως δεν Þταν ακριβεßς, μα προπαντüς επειδÞ υπÞρχε φüβος να προκληθεß μια μαζικÞ κρßση φοβßας για τον κλειστü χþρο. Εßχανε συμβεß κιüλας μερικÜ κροýσματα, üχι Ýντονα βÝβαια κι η επßσημη πολιτικÞ γραμμÞ Þταν ν' ανακοινþνουνε πως ο παγκüσμιος πληθυσμüς εßχε φτÜσει στο üριο των εßκοσι χιλιÜδων εκατομμυρßων. ΚανÝνας δε το πßστευε κατÜ βÜθος κι ο Ουþρντ υπÝθεσε πως το 3% της ετÞσιας αυξÞσεως, που υπολογßστηκε το 1960, συνεχιζüταν ακüμα.
     Πüσον καιρü θα μποροýσε να συνεχιστεß ακüμα, Þταν αδýνατο να το λογαριÜσει κανεßς. ΠαρÜ τις πιο απογοητευτικÝς προφητεßες των ΝÝοΜαλθουσιανþν, η γεωργικÞ παραγωγÞ της γης, τα κατÜφερνε να συμβαδßζει με την αýξηση του πληθυσμοý, μ' üλο που η εντατικÞ καλλιÝργεια σÞμαινε πως το εννενÞντα πÝντε τοις εκατü της παραγωγÞς Þταν παγιδευμÝνο μüνιμα σ' αστικÜ αποθÝματα. Μπüρεσαν επιτÝλους και σταμÜτησαν την εξÜπλωση των πüλεων προς τα Ýξω. Και πραγματικÜ, üλες οι πρþην προαστιακÝς περιοχÝς του κüσμου, πÜρθηκαν για την καλλιÝργεια κι η πρüσθετη αýξηση του πληθυσμοý Ýμεινε φυλακισμÝνη μÝσα στις Þδη υπÜρχουσες αστικÝς συνοικßες. ΕξοχικÝς περιφÝρειες που χρησßμευαν σαν εξοχÞ, δεν υπÞρχαν πια. Σε κÜθε τετραγωνικü πüδι του εδÜφους φýτρωνε κÜποια σοδειÜ, Üσχετα τι Þταν αυτÞ η σοδειÜ. ΠεριοχÝς που Þταν κÜποτε αγροß και λιβÜδια του κüσμου, Þταν τþρα κατ' ουσßαν εργοστÜσια με τον ßδιο εξελιγμÝνο τεχνικü εξοπλισμü και το ßδιο απρüσιτα στο κοινü, üπως κÜθε Üλλη βιομηχανικÞ περιοχÞ. Οι οικονομικοß και οι ιδεολογικοß ανταγωνισμοß εßχαν σβÞσει προ πολλοý μπροστÜ στην πρωταρχικÞ αναζÞτηση: την εσωτερικÞ αποικιοποßηση της πüλεως.
 -"Το πραγματικü φÜσμα του προβλÞματος πληθυσμοý", εκμυστηρεýτηκε ο Ουþρντ στον Ρüσσιστερ, "εßναι πως κανÝνας δε προσπÜθησε ποτÝ ν' ασχοληθεß μαζß του. Πριν πενÞντα χρüνια ο μυωπικüς εθνικισμüς κι η βιομηχανικÞ εξÜπλωση üρισαν κÜποια αμοιβÞ για την ανοδικÞ πορεßα του και σÞμερα ακüμα η κρυφÞ υποκßνηση εßναι να δημιουργÞσεις μεγÜλη οικογÝνεια για να εξασφαλßσεις λßγη ιδιωτικÞ ζωÞ. Οι ανýπαντροι τιμωροýνται για τον απλοýστατο λüγο πως επειδÞ εßναι περισσüτεροι δεν ταιριÜζουν εýκολα στα διπλÜ και τα τριπλÜ διαμερισματÜκια, ενþ η μεγÜλη οικογÝνεια με την ασÜλευτη λογικÞ της εξοικονομÞσεως χþρου εßναι ο πραγματικüς φταßχτης". Ο Ρüσσιστερ κοýνησε το κεφÜλι του καταφατικÜ, καθþς Üνοιγε δρüμο για να φτÜσει πιο κοντÜ στο μπαρ, Ýτοιμος να φωνÜξει τη παραγγελßα του.
 -"¸χεις απüλυτο δßκιο. ¼λοι μας κοιτÜμε να παντρευτοýμε μüνο και μüνο για να εξασφαλßσουμε τα Ýξι τετραγωνικÜ μας". Δýο κοπÝλες ακριβþς μπροστÜ τους γýρισαν και χαμογÝλασαν.
 -"¸ξι τετραγωνικÜ", επανÝλαβε η μια, -μελαχρινÞ κοπελßτσα με νüστιμο μακρουλü προσωπÜκι. "Μου φαßνεται πως εßσαι απü κεßνους τους νÝους που θα 'πρεπε να γνωρßσω. ΜÞπως πρüκειται ν' ασχοληθεßς με τßποτα κτηματικÝς υποθÝσεις ΧÝνρυ; Ο Ρüσσιστερ γÝλασε και της Ýσφιξε το μπρÜτσο.
 -"Γεια σου, Τζοýντιθ. Το σκÝφτομαι και πολý μÜλιστα. Τι θα 'λεγες να ξεκινοýσαμε μαζß καμιÜν ιδιωτικÞ επιχεßρηση"; Η κοπÝλα ακοýμπησε πÜνω του üταν Ýφτασαν στον πÜγκο.
 -"Ωραßα, μπορεß να το επιχειρÞσω. ΠρÝπει üμως να εßναι κÜτι νüμιμο". Η Üλλη κοπÝλα, η ¸λεν Ουþριγκ, βοηθüς στη βιβλιοθÞκη, τρÜβηξε το μανßκι του Ουþρντ.
 -"¸μαθες τα τελευταßα νÝα, Τζων; Τη Τζοýντιθ και μÝνα, μας πετÜξαν Ýξω απü το δωμÜτιü μας. Βρισκüμαστε στο δρüμο αυτÞ τη στιγμÞ".
 -"Πþς;" ξεφþνισε ο Ρüσσιστερ. ΠÞραν τις σοýπες και τους καφÝδες τους και τραβÞχτηκαν στο πßσω μÝρος του μπαρ.
 -"Μα τι Ýγινε"; Η ¸λεν του εξÞγησε:
 -"ΞÝρεις εκεßνο το μικρü ντουλαπÜκι για τις σκοýπες, Ýξω απü το διαμÝρισμÜ μας; Η Τζοýντιθ κι εγþ το χρησιμοποιοýσαμε σα γραφεßο για μελÝτη και πηγαßναμε 'κεß να διαβÜσουμε. Η γριÜ το Ýμαθε λοιπüν και ξεσÞκωσε ολüκληρη φασαρßα λÝγοντας πως παραβιÜζουμε το νüμο κλπ. Με λßγα λüγια μας Ýδιωξε. Τþρα μÜθαμε πως πρüκειται να το νοικιÜσει σα μοναχικü διαμÝρισμα". Ο Ρüσσιστερ χτýπησε το χÝρι του στην Üκρη του πÜγκου.
 -"¸να ντουλαπÜκι για σκοýπες; Για να καθßσει κÜποιος εκεß; Δεν θα μπορÝσει να πÜρει ποτÝ της Üδεια". Η Τζοýντιθ κοýνησε το κεφÜλι της.
 -"Τη πÞρε κιüλας. Ο αδερφüς της εργÜζεται στην Υπηρεσßα ΣτεγÜσεως". Ο Ουþρντ γÝλασε μÝσα στη σοýπα του.
 -"Μα πως μπορεß να το νοικιÜσει; ΚανÝνας δε θα θελÞσει να ζÞσει σε ντουλÜπι για σκοýπες". Η Τζοýντιθ στýλωσε βλοσυρÜ τα μÜτια της επÜνω του.
 -"Το πιστεýεις στ' αλÞθεια Τζων"; Ο Ουþρντ Üφησε να του πÝσει το κουτÜλι.
 -"¼χι, υποθÝτω πως Ýχεις δßκιο. Οι Üνθρωποι εßναι πρüθυμοι να ζÞσουν οπουδÞποτε. Δεν ξÝρω, μα το Θεü, ποιον πρÝπει να λυπηθþ περισσüτερο -εσÜς τις δýο Þ τον κακομοßρη που θα καθßσει σε κεßνο το ντουλÜπι. Κι εσεßς τι θα κÜνετε";
 -"¸να ζευγÜρι, κÜπου δýο τετρÜγωνα προς τα δυτικÜ, μας υπερνοικιÜζει το μισü διαμερισματÜκι του. Θα κρεμÜσουνε σεντüνι στη μÝση κι η ¸λεν κι εγþ θα κοιμüμαστε με τη σειρÜ μας στο ρÜντσο. Δεν αστειεýομαι καθüλου, το δωμÜτιü μας Ýχει κÜπου δýο πüδια πλÜτος. Εßπα στην ¸λεν πως θα 'πρεπε να το χωρßσουμε και πÜλι και να υπερνοικιÜσουμε στη διπλÞ τιμÞ απü το νοßκι μας".
     ΓÝλασαν πολý μ' üλα αυτÜ κι ο Ουþρντ καληνýχτισε τους Üλλους και γýρισε πßσω στο σπßτι του. Ο ΔιαχειριστÞς ακουμποýσε στη λεπτÞ πüρτα, γυρßζοντας Ýνα υγρü αποτσßγαρο ποýρου γýρω-γýρω στο στüμα με την Ýκφραση της βαριεστημÜρας ζωγραφισμÝνη στο αξýριστο πρüσωπü του.
 -"¸χεις εδþ τÝσσερα μÝτρα κι εβδομÞντα δýο", εßπε στον Ουþρντ που στεκüταν Ýξω στη σκÜλα χωρßς να μπορεß να μπει στο δωμÜτιü του. 'Αλλοι ενοικιαστÝς περνοýσαν  απü δßπλα τους στο κεφαλüσκαλο που δυο γυναßκες με μπικουτß και ρüμπες καβγÜδιζαν τραβολογþντας θυμωμÝνα τον τοßχο απü μπαοýλα και κασüνια. Ο διαχειριστÞς τους Ýριχνε πüτε-πüτε νευριασμÝνες ματιÝς. "ΤÝσσερα κι βδομÞντα δýο. Το μÝτρησα δυο φορÝς". Το 'πε Ýτσι, σαν να τελεßωνε εδþ κÜθε δυνατüτητα για παραπÝρα συζÞτηση.
 -"Το ταβÜνι Þ το πÜτωμα;" τον ρþτησε ο Ουþρντ.
 -"ΦυσικÜ το ταβÜνι, τι σου πÝρασε; Πþς μπορþ να μετρÞσω το πÜτωμα με üλες αυτÝς τις αηδßες"; Κλþτσησε μια κÜσα με βιβλßα που προεξεßχε κÜτω απü το κρεβÜτι. Ο Ουþρντ δεν απÜντησε σε αυτü.
 -"Ο τοßχος γÝρνει αρκετÜ", του υπüδειξε. "ΚÜπου τρεις με τÝσσερις μοßρες".
Ο διαχειριστÞς κοýνησε το κεφÜλι του αüριστα.
 -"ΟπωσδÞποτε περνÜει τις τÝσσερις. ΓÝρνει πολý". Γýρισε προς τον Ουþρντ που κατÝβηκε αρκετÜ σκαλιÜ για ν' αφÞσει να περÜσουν Ýνας Üντρας και μια γυναßκα.
 -"Μπορþ να το νοικιÜσω σαν διπλü".
 -"Τι, με μονÜχα τεσσερÜμισι μÝτρα;" τον ρþτησε με δυσπιστßα ο Ουþρντ. "Πþς";  Ο Üντρας που μüλις τον εßχε περÜσει Ýσκυψε πÜνω απü τον þμο του διαχειριστÞ κι οσμßστηκε το δωμÜτιο πιÜνοντας κÜθε λεπτομÝρεια με μια ματιÜ που κρÜτησε Ýνα δευτερüλεπτο.
 -"Τι νοικιÜζεις εδþ, Λοýη, Ýνα διπλü"; Ο διαχειριστÞς του Ýγνεψε να φýγει και κοýνησε μετÜ το χÝρι του στον Ουþρντ να μπει στο δωμÜτιο, κλεßνοντας τη πüρτα ξοπßσω του.
 -"Στην ουσßα, εßναι πεντÜρι", εßπε στον Ουþρντ. "Μüλις βγÞκαν νÝοι κανονισμοß. ΟτιδÞποτε εßναι πÜνω απü τÝσσερα μÝτρα πρÝπει να θεωρεßται διπλü σÞμερα". ¸ριξε μια πονηρÞ ματιÜ στον Ουþρντ. "Τι γßνεται λοιπüν; Εßναι σπουδαßο δωμÜτιο, Ýχει χþρο üσο θÝλεις, μÜλλον σου δßνει την εντýπωση για τριÜρι. ¸χει Ýξοδο στη σκÜλα, Üνοιγμα για παρÜθυρο..." ΣταμÜτησε καθþς ο Ουþρντ Ýπεσε στο κρεβÜτι κι Ýβαλε τα γÝλια. "Τι Ýπαθες; Κοßτα δω, αν θÝλεις Ýνα δωμÜτιο μεγÜλο σαν κι αυτü πρÝπει να το πληρþσεις. ΘÝλω μισü νοßκι παραπÜνω Þ να του δßνεις". Ο Ουþρντ σκοýπισε τα μÜτια του, σηκþθηκε μετÜ βαριεστημÝνος κι Üπλωσε το χÝρι του στα ρÜφια.
 -"Ησýχασε, φεýγω. ΠÜω να μεßνω σε μια ντουλÜπα για σκοýπες. ¸ξοδο στη σκÜλα, αυτü εßναι σπουδαßο. Πες μου, Λοýη, υπÜρχει ζωÞ στον Ουρανü";
     ΠροσωρινÜ, αυτüς κι ο Ρüσσιστερ συνεταιρßστηκαν να νοικιÜσουν Ýνα διπλü διαμερισματÜκι σ' Ýνα μισü-γκρεμισμÝνο σπßτι, εκατü μÝτρα μακριÜ απü τη βιβλιοθÞκη. Η γειτονιÜ Þταν Üθλια και ξεθωριασμÝνη, τα σπßτια που νοικιÜζονταν Þταν φßσκα απü ενοικιαστÝς. Τα περισσüτερα Üνηκαν σε ιδιοκτÞτες που Ýλειπαν Þ σε δημοτικοýς συνεταιρισμοýς κι οι διαχειριστÝς που τα εκμεταλλεýονταν Þταν του χειρüτερου εßδους, μÜζευαν μονÜχα τα νοßκια, δε νοιÜζονταν καθüλου πως χþριζαν οι ενοικιαστÝς τους τον κατοικÞσιμο χþρο και δε δοκßμαζαν ποτÝ ν' ανÝβουν πÝρα απü το πρþτο πÜτωμα. ΜπουκÜλια κι Üδειοι τενεκÝδες γÝμιζαν τους διαδρüμους και τα λουτρÜ μοιÜζανε σαν απüπατοι. Πολλοß απü τους ενοικιαστÝς Þταν γÝροι κι ανÜπηροι που κÜθονταν αδιÜφοροι στα στενÜ διαμερισματÜκια τους κι Ýγλειφαν ο Ýνας τον Üλλον μÝσα απü τα λεπτÜ χωρßσματα. Το διπλü διαμÝρισμα τους Þταν στο τρßτο πÜτωμα, στο τÝρμα ενüς διαδρüμου, που Ýκανε το γýρο του κτιρßου. ¹ταν αδýνατο να βγÜλει κανεßς Üκρη με την αρχιτεκτονικÞ του, τα δωμÜτια Ýβγαιναν απ' üλες τις γωνßες, ευτυχþς üμως ο διÜδρομος Þταν αδιÝξοδο.
     Το βουνü απü κασüνια τελεßωνε τÝσσερα πüδια πριν απü τον τελικü τοßχο κι Ýνα μικρü τοιχÜκι χþριζε το διαμÝρισμα, που εßχε ακριβþς πλÜτος για δýο κρεβÜτια. ¸να ψηλü παρÜθυρο Ýβγαινε στον περßβολο του κτιρßου απÝναντι. Αφοý τακτοποßησε üλα τα υπÜρχοντÜ του στο ρÜφι, πÜνω απü το κεφÜλι του, ο Ουþρντ Ýγειρε προς τα πßσω στο κρεβÜτι και περιεργαζüταν μουτρωμÝνος το ταβÜνι μÝσα απü την απογευματινÞ καταχνιÜ.
 -"Δεν εßναι Üσχημα εδþ", του εßπε ο Ρüσσιστερ που Üδειαζε τη βαλßτσα του. "Το ξÝρω πως δεν Ýχουμε μια πραγματικÞ ιδιαιτερüτητα και θα τρελÜνουμε ο Ýνας τον Üλλο μÝσα σε μια βδομÜδα, μα τουλÜχιστον δεν Ýχουμε Ýξι Üλλους ν' αναπνÝουν μÝσα στ' αφτιÜ μας, δυο πüδια πιο πÝρα απü μÜς και να μας ενοχλοýν".
     Το πιο κοντινü σε αυτοýς διαμερισματÜκι, Ýνα μοναχικü, Þταν φτιαγμÝνο μÝσα απü σειρÝς απü βαλßτσες, Ýξι περßπου βÞματα πιο πÝρα στο διÜδρομο, μα ο Ýνοικος του, Ýνας εβδομηντÜρης, Þταν κουφüς και κατÜκοιτος.
 -"Δεν εßναι Üσχημα", αντιλÜλησε ο Ουþρντ απρüθυμα. "Και τþρα πες μου τα τελευταßα στοιχεßα για την αýξηση του πληθυσμοý. Μπορεß να με παρηγορÞσουν". Ο Ρüσσιστερ δεν μßλησε αμÝσως, Ýπειτα χαμÞλωσε τη φωνÞ του.
 -"ΤÝσσερα τοις εκατü. Οχτακüσια  εκατομμýρια περßσσιοι Üνθρωποι μÝσα σ' Ýνα χρüνο, μüλις κÜτι λιγüτερο απ' üτι Þταν ολüκληρος ο πληθυσμüς της γης το 1950. Ο Ουþρντ σφýριξε χαμηλÜ.
 -"¿στε θα κÜνουν ανεκτßμηση; Σε ποιο üριο; Στο τρßα και μισü;
 -"Στο τρßα. Απü τον ερχüμενο χρüνο".
 -"Τρßα τετραγωνικÜ μÝτρα!" Ο Ουþρντ ανακÜθισε κι Ýριξε μια ματιÜ ολüγυρα. "Μα αυτü εßναι απßστευτο. ΠÜει τρελÜθηκε ο κüσμος Ρüσσιστερ. Για üνομα του Θεοý, πüτε θα αποφασßσουν να κÜνουν κÜτι για να το σταματÞσουν; Το καταλαβαßνεις üτι σε λßγο δεν θα υπÜρχει αρκετüς χþρος να καθßσεις κÜτω κι οýτε λüγος να γßνεται για ξÜπλωμα". ΕκνευρισμÝνος καθþς Þταν κοπÜνισε μια γροθιÜ στον τοßχο δßπλα του. Στο δεýτερο χτýπημα το χÝρι του Ýριξε μια απü τις ξýλινες τÜβλες που τις εßχε ντýσει ελαφρÜ με χαρτß.
 -"Εεε!" Φþναξε ο Ρüσσιστερ. "Θα γκρεμßσεις το σπßτι". Βοýτηξε πÜνω απü το κρεβÜτι για να περισþσει τη τÜβλα, που κρεμüταν μονÜχη σ' Ýνα κομμÜτι χαρτß. Ο Ουþρντ γλßστρησε το χÝρι στο σκοτεινü χþρο απü πßσω, τρÜβηξε προσεκτικÜ τη τÜβλα και την ακοýμπησε στο κρεβÜτι.
 -"Ποιος να 'ναι απü την Üλλη μεριÜ Üραγε;" ψιθýρισε ο Ρüσσιστερ. "Λες να μας πÞραν χαμπÜρι"; Ο Ουþρντ κρυφοκοßταξε μες απü το Üνοιγμα, ψÜχνοντας με τα μÜτια στο θολü μισοσκüταδο. ΞαφνικÜ Üφησε να του πÝσει η τÜβλα, Üρπαξε τον Ρüσσιστερ απü τους þμους και τον τρÜβηξε προς το κρεβÜτι.
 -"ΧÝνρυ! Κοßτα"! Ο Ρüσσιστερ ελευθερþθηκε απü τα χÝρια του και κüλλησε το πρüσωπü του στο Üνοιγμα, προσÜρμοσε αργÜ το βλÝμμα του κι Ýμεινε με το στüμα ανοιχτü.
     ΜπροστÜ τους ακριβþς, φωτισμÝνο απü Ýνα βρþμικο φεγγßτη στο ταβÜνι βρισκüταν Ýνα μÝτριο δωμÜτιο, περßπου δεκαπÝντε τετραγωνικÜ μÝτρα, εντελþς Üδειο, αν δεν λογÜριαζες τη σκüνη που εßχε μαζευτεß στα σοβατεπιÜ. Το πÜτωμα Þταν γυμνü, το σκÝπαζαν μονÜχα, που και που, μακρüστενα κομμÜτια απü κουρελιασμÝνο μουσαμÜ, οι τοßχοι Þταν καλυμμÝνοι με Ýνα ξεθωριασμÝνο σχÝδιο με λουλοýδια. ΚομμÜτια απü χαρτß εßχαν ξεφλουδßσει εδþ και εκεß και κομμÜτια απü κορνßζες εικüνων εßχαν σαπßσει, κατÜ τα Üλλα το δωμÜτιο Þταν κατοικÞσιμο. ΑναπνÝοντας αργÜ, ο Ουþρντ Ýκλεισε με το πüδι την ανοιχτÞ πüρτα του διαμερßσματüς τους και γýρισε Ýπειτα στον Ρüσσιστερ.
 -"ΧÝνρυ, το συνειδητοποßησες αυτü που ανακαλýψαμε; Το κατÜλαβες, Üνθρωπε του Θεοý";
- ΣκÜσε! ΧαμÞλωσε τη φωνÞ σου, που να σε πÜρει η οργÞ. Ο Ρüσσιστερ εξÝτασε το δωμÜτιο προσεκτικÜ.
 -"Εßναι απßθανο. Προσπαθþ ν' ανακαλýψω αν το χρησιμοποßησε κανεßς τελευταßα".
 -"ΦυσικÜ κι üχι", του υπÝδειξε ο Ουþρντ. "Αυτü εßναι ολοφÜνερο. Δεν υπÜρχει πüρτα στο δωμÜτιο. ΠρÝπει να την εßχανε καλýψει πριν χρüνια και να το 'χουνε ξεχÜσει. Κοßτα τι βρþμικο που 'ναι". Ο Ρüσσιστερ εßχε τα μÜτια του κολλημÝνα στο δωμÜτιο. Το μυαλü του δε μποροýσε να χωρÝσει πüσο μεγÜλο Þταν.
 -"¸χεις δßκιο", μουρμοýρισε. "ΠοτÝ θα μετακομßσουμε εκεß";
     ΤÜβλα-τÜβλα ελευθÝρωσαν το κÜτω μÝρος της πüρτας και το κÜρφωσαν σ' Ýνα ξýλινο πλαßσιο που να μποροýν να το βÜζουν το ψεýτικο κομμÜτι αμÝσως πßσω στη θÝση του. ¸πειτα διαλÝγοντας Ýνα απüγευμα, üταν το σπßτι Þταν μισü Üδειο κι ο διαχειριστÞς κοιμüταν στο γραφεßο του στο υπüγειο, Ýκαναν την πρþτη τους επιδρομÞ στο δωμÜτιο. Ο Ουþρντ μπÞκε μüνος, ενþ ο Ρüσσιστερ φýλαγε τσßλιες στο διαμερισματÜκι.
     Επß μßα þρα Üλλαζαν τη βÜρδια τους και περιφÝρονταν αθüρυβα στο σκονισμÝνο δωμÜτιο, απλþνοντας τα χÝρια τους για να νιþσουν την απεριüριστη αδειοσýνη του, ρουφþντας μÝσα τους το συναßσθημα της ανÝσεως του χþρου. Μ' üλο που Þταν μικρüτερο απü πολλÜ χωρισμÝνα δωμÜτια που εßχαν μεßνει, το δωμÜτιο αυτü Ýμοιαζε απÝραντα μεγαλýτερο κι οι τοßχοι του Þταν τερÜστιοι, σαν βρÜχου που υψωνüταν προς τα επÜνω, προς το φεγγßτη. ΕπιτÝλους, Ýπειτα απü δυο-τρεις μÝρες μετακüμισαν εκεß.
     Τη πρþτη βδομÜδα ο Ρüσσιστερ κοιμüταν μüνος του στο δωμÜτιο κι ο Ουþρντ στο διαμερισματÜκι Ýξω. Τη μÝρα την περνοýσαν εκεß κι οι δýο μαζß. ΣιγÜ - σιγÜ φÝρανε κρυφÜ μερικÜ Ýπιπλα: δýο πολυθρüνες, Ýνα τραπÝζι, μια λÜμπα που Ýπαιρνε ρεýμα απü την πρßζα στο διαμερισματÜκι. Τα Ýπιπλα Þταν βαριÜ, της εποχÞς της Βικτορßας, Þταν τα πιο φτηνÜ που μπüρεσαν να εξασφαλßσουν και οι διαστÜσεις τους τüνιζαν πüσο Üδειο Þταν το δωμÜτιο. Το καλýτερο μÝρος το Ýπαιρνε μια πελþρια ντουλÜπα απü μαüνι, που την στüλιζαν σκαλισμÝνα αγγελοýδια και ενισχυμÝνοι καθρÝφτες, που αναγκÜστηκαν να τους αποσυνδÝσουν και να τους κουβαλÞσουν στο σπßτι μÝσα στις βαλßτσες τους. ¸τσι üπως πýργωνε απü πÜνω τους θýμιζε στον Ουþρντ τα μικροφßλμ των γοτθικþν καθεδρικþν ναþν, με τα ογκþδη τους αρμüνια, να κüβουν τους πλατεßς νÜρθηκες.
     ¾στερα απü τρεις βδομÜδες κοιμüντουσαν κι οι δυο στο δωμÜτιο, βρßσκοντας πως το διαμερισματÜκι Þταν ανυπüφορα παραγεμισμÝνο. ¸να παραβÜν, απομßμηση γιαπωνÝζικου, χþριζε αρκετÜ ικανοποιητικÜ το δωμÜτιο και δεν Ýκανε τßποτα για να το κÜνει να φαßνεται πιο μικρü. ¼ταν κÜθονταν εκεß τα βρÜδια, περιστοιχισμÝνοι απü τα βιβλßα και τα Üλμπουμ τους, ο Ουþρντ ξεχνοýσε αποφασιστικÜ τη πüλη Ýξω. Ευτυχþς πÞγαινε στη βιβλιοθÞκη απü Ýνα πßσω δρüμο κι απüφευγε Ýτσι τους κατÜμεστους δρüμους. 'Αρχισε να πιστεýει πως ο Ρüσσιστερ κι αυτüς, εßναι οι μοναδικοß πραγματικοß κÜτοικοι του κüσμου. üλοι οι Üλλοι δεν Þταν παρÜ υποπροúüντα της υπÜρξης τους, χωρßς καμιÜ σημασßα, τυχαßα αντßγραφα μιας συν-ταυτüτητας που εßχε ξεφýγει απü τον Ýλεγχο. ¹ταν ιδÝα του Ρüσσιστερ να προσκαλÝσουν τις δυο κοπÝλες να μοιραστοýν το δωμÜτιο μαζß τους.
 -"Τις πÝταξαν πÜλι Ýξω και μπορεß ν' αναγκαστοýν να χωρßσουν", εßπε στον Ουþρντ, κι Þταν φανερü πως στεναχωριüταν μη πÝσει σε κακÞ παρÝα η Τζοýντιθ. "ΠÜντα υπÜρχει Ýνα πÜγωμα ενοικßων Ýπειτα απü μιαν επανεκτßμηση, μα üλοι οι ιδιοκτÞτες το ξÝρουν και δε νοικιÜζουν. Εßναι πολý δýσκολο να βρεις δωμÜτιο, üπως και να 'ναι". Ο Ουþρντ κοýνησε το κεφÜλι κι Ýγειρε αναπαυτικÜ στη μαονÝνια ροτüντα. ¸παιξε με τα κρüσσια του καταπρÜσινου αμπαζοýρ και για μια στιγμÞ Ýνιωσε σα να 'τανε λογοτÝχνης της ΒικτοριανÞς εποχÞς, που διÜγει μιαν απλωτÞ, Üνετη ζωÞ ανÜμεσα σε παραγεμισμÝνα Ýπιπλα.
 -"Το εγκρßνω απüλυτα", συμφþνησε κι Ýδειξε με το χÝρι του τις Üδειες γωνßες. "¸χει χþρο εδþ üσο θÝλεις πρÝπει üμως να 'μαστε εντελþς σßγουροι πως δε θα το διαδþσουν".
     Αφοý πÞραν τις αναγκαßες προφυλÜξεις, μýησαν τις κοπÝλες στο μυστικü και διασκÝδασαν με την ÝκπληξÞ τους, που βρÞκαν αυτü το ιδιωτικü σýμπαν.
 -"Θα βÜλουμε χþρισμα στη μÝση", εξÞγησε ο Ρüσσιστερ "και θα το βγÜζουμε κÜθε πρωß. Θα μπορÝσετε να μετακομßσετε εδþ σε δυο-τρεις μÝρες. Πþς σας φαßνεται";
 -"Σπουδαßο!" Οι κοπÝλες γοýρλωσαν τα μÜτια τους βλÝποντας τη ντουλÜπα, λοξοκοιτÜζοντας τις ατελεßωτες αντανακλÜσεις τους στους καθρÝφτες. Δεν υπÞρχε καμιÜ δυσκολßα στο να μπαινοβγαßνουν μÝσα στο σπßτι. Οι Ýνοικοι Üλλαζαν συνÝχεια κι οι λογαριασμοß τοποθετοýνταν στα ρÜφια με τα γρÜμματα. Κανεßς δεν ενδιαφÝρθηκε για το ποια Þταν αυτÜ τα κορßτσια οýτε και για τις τακτικÝς επισκÝψεις τους στο διαμερισματÜκι. Εδþ και μισÞ þρα μετÜ την ÜφιξÞ τους καμιÜ απü τις κοπÝλες δεν εßχε αδειÜσει ακüμη τη βαλßτσα της.
 -"Τι συμβαßνει, Τζοýντιθ;" ρþτησε ο Ουþρντ, περνþντας στριμωχτÜ απü τα κρεβÜτια των κοριτσιþν στο στενü χþρο ανÜμεσα στο τραπÝζι και τη ντουλÜπα. Η Τζοýντιθ δßστασε κοιτÜζοντας μια τον Ουþρντ, μια τον Ρüσσιστερ, που καθισμÝνος στο κρεβÜτι αποτελεßωνε το χþρισμα.
 -"Τζων, συμβαßνει το εξÞς..." Η ¸λεν Ουþριγκ, καθþς Þτανε πιο πρακτικÞ, ανÝλαβε αυτÞ, ισþνοντας με τα δÜχτυλα της το κρεβατοσκÝπασμα.
 -"Αυτü που προσπαθεß να πει η Τζοýντιθ εßναι πως η θÝση μας εδþ εßναι κÜπως δýσκολη. Το χþρισμα εßναι..." Ο Ρüσσιστερ σηκþθηκε.
 -"Προς Θεοý, μη στεναχωριÝσαι ¸λεν", την διαβεβαßωσε μιλþντας σ' Ýνα ψßθυρο πιο δυνατü, απü κεßνο που χρησιμοποιοýσαν ÜθελÜ τους. "Δε πρüκειται να επιχειρÞσουμε τßποτα. Μπορεßτε να μας Ýχετε εμπιστοσýνη. Αυτü το χþρισμα εßναι δυνατü σαν βρÜχος". Οι δυο κοπÝλες κοýνησαν τα κεφÜλια τους.
 -"Δεν εßναι αυτü", εξÞγησε η ¸λεν, "μα δεν εßναι üλη την þρα στη θÝση του. ΛÝγαμε πως αν εßχαμε εδþ μαζß μας Ýνα πρüσωπο πιο ηλικιωμÝνο, ας ποýμε τη θεßα της Τζοýντιθ -δεν θα 'παιρνε πολý χþρο κι εßναι γλýκα στ' αλÞθεια δε θα μας Ýνοιαζε καθüλου για το χþρισμα- εκτüς απü τις νýχτες", πρüσθεσε γρÞγορα. Ο Ουþρντ Ýριξε μια ματιÜ στον Ρüσσιστερ, που σÞκωσε τους þμους του κι Üρχισε να εξετÜζει επισταμÝνα το πÜτωμα.
 -"Εßναι μια ιδÝα", εßπε ο Ρüσσιστερ. "Ο Τζων κι εγþ καταλαβαßνουμε πως νιþθετε. Γιατß üχι";
 -"Και βÝβαια", συμφþνησε ο Ουþρντ. ¸δειξε με το δÜχτυλü του το χþρο ανÜμεσα στα κρεβÜτια των κοριτσιþν και το τραπÝζι. "¸νας παραπÜνω δε θα κÜνει καμιÜ διαφορÜ". Τα κορßτσια ξεφþνισαν απü τη χαρÜ τους. Η Τζοýντιθ πλησßασε τον Ρüσσιστερ και τον φßλησε στο μÜγουλο.
 -"ΛυπÜμαι πολý που σου 'γινα ενοχλητικÞ, ΧÝνρυ". Του χαμογÝλασε. "Αυτü το χþρισμα που 'κανες εßναι υπÝροχο. ΜÞπως θα μποροýσες να φτιÜξεις Ýν' Üλλο για τη θεßα, -Ýνα μικροýτσικο χωρισματÜκι; Εßναι γλýκα, μα τα Ýχει τα χρονÜκια της".
 -"ΦυσικÜ", εßπε ο Ρüσσιστερ. "Καταλαβαßνω. Μου 'χει περισσÝψει Ýνα σωρü ξυλεßα". Ο Ουþρντ κοßταξε το ρολüι του.
 -"Εßναι εφτÜμιση, Τζοýντιθ. Φρüντισε να επικοινωνÞσεις με τη θεßα σου. Μπορεß να μη τα καταφÝρει να 'ρθει σÞμερα". Η Τζοýντιθ κοýμπωσε το παλτü της.
 -"Ω, θα τα καταφÝρει", βεβαßωσε τον Ουþρντ. "Θα γυρßσω αμÝσως". Η θεßα κατÝφθασε σε πÝντε λεπτÜ, με τρεις βαριÜ φορτωμÝνες βαλßτσες.
 -"Εßναι καταπληκτικü", εßπε ýστερα απü τρεις μÞνες ο Ουþρντ στον Ρüσσιστερ. "Ακüμα δε μπορþ να συνÝλθω απü το μÝγεθος αυτοý του δωματßου. Σα να μεγαλþνει μÝρα με τη μÝρα".
     Ο Ρüσσιστερ συμφþνησε πρüθυμα, γυρßζοντας τα μÜτια του απü μια απü τις κοπÝλες που Üλλαζε πßσω απü το κεντρικü χþρισμα. Το Üφηναν τþρα στη θÝση του γιατß βαρÝθηκαν να το διαλýουν κÜθε μÝρα. Χþρια απü αυτü, το βοηθητικü χþρισμα της θεßας στηριζüταν επÜνω του και της κακοφαινüταν αυτÞ η συνεχÞς ανακατωσοýρα. ¹ταν Þδη αρκετÜ δýσκολο να κÜνουν τη θεßα να εκτελεß το γýμνασμα της εξüδου και της εισüδου μÝσα απü τη καμουφλαρισμÝνη πüρτα για να βγει και να μπει στο διαμερισματÜκι. Παρ' üλ' αυτÜ, φαßνονταν μÜλλον απßθανο να μποροýσε να τους ανακαλýψει κανεßς. Το δωμÜτιο θα 'πρεπε να 'χε χτιστεß εκ των υστÝρων στον κεντρικü φωταγωγü του σπιτιοý και κÜθε θüρυβος καμουφλαριζüταν απü τις αποσκευÝς που Þταν σωριασμÝνες στον περιφερειακü διÜδρομο. Ακριβþς απü κÜτω, βρισκüταν Ýνα μικρü υπνωτÞριο που μÝνανε μερικÝς ηλικιωμÝνες γυναßκες κι η θεßα της Τζοýντιθ που τις επισκεπτüταν απü λüγους ευγÝνειας ορκιζüταν πως κανÝνας Þχος δεν περνοýσε απü το βαρý ταβÜνι. Ο φεγγßτης επÜνω Ýβγαινε μÝσα απü Ýνα προεξÝχον παρÜθυρο και το φως του δε ξεχþριζε απü τις εκατοντÜδες Üλλες λÜμπες που καßγανε στα παρÜθυρα του σπιτιοý.
     Ο Ρüσσιστερ τελεßωσε το καινοýριο χþρισμα που Ýφτιαχνε και το στερÝωσε ψηλÜ ταιριÜζοντας το στο αυλÜκι που εßχε καρφþσει στο τοßχο ανÜμεσα στο δικü του κρεβÜτι και του Ουþρντ. Εßχαν μεßνει σýμφωνοι πως αυτü θα τους Ýδινε λßγο περισσüτερη μοναξιÜ.
 -"ΟπωσδÞποτε θα χρειαστεß να κÜνω Ýνα και για τη Τζοýντιθ και την ¸λεν", εκμυστηρεýτηκε στον Ουþρντ. Ο Ουþρντ ταχτοποιοýσε το μαξιλÜρι του. Εßχαν πÜει κρυφÜ τις δýο πολυθρüνες πßσω στο επιπλοπωλεßο γιατß πιÜνανε πολý χþρο. ¼πως και να 'ταν, το κρεβÜτι Þταν πιο βολικü. Δεν μπüρεσε ποτÝ να συνηθßσει εντελþς σ' Ýπιπλα με ταπετσαρßα.
 -"Δεν εßναι Üσχημη ιδÝα. Τι θα 'λεγες να βÜζαμε μερικÜ ρÜφια γýρω στον τοßχο; Δεν Ýχω μÝρος να ακουμπÞσω τßποτα".
     Τα ρÜφια τακτοποßησαν το δωμÜτιο αρκετÜ, ξεκαθαρßζοντας μεγÜλες περιοχÝς στο πÜτωμα. ΧωρισμÝνα με τα χωρßσματÜ τους τα πÝντε κρεβÜτια στÝκονταν στη σειρÜ στον πßσω τοßχο, αντικριστÜ στη μαονÝνια ντουλÜπα. ΑνÜμεσÜ τους Þταν Üδειος χþρος κÜπου τρßα με τÝσσερα πüδια κι Üλλα Ýξι πüδια απü κÜθε πλευρÜ της ντουλÜπας. Η θÝα τüσου μεγÜλου χþρου σαγÞνευε τον Ουþρντ. ¼ταν ο Ρüσσιστερ ανÜφερε πως η μητÝρα της ¸λεν Þταν Üρρωστη κι εßχε απüλυτη ανÜγκη απü προσωπικÞ φροντßδα, κατÜλαβε μεμιÜς που μποροýσε να γßνει το διαμερισματÜκι της -στα πüδια του κρεβατιοý του, ανÜμεσα στη ντουλÜπα και τον πλαúνü τοßχο. Η ¸λεν καταχÜρηκε.
 -"Εßσαι πÜρα πολý καλüς, Τζων", του εßπε, "θα σε πεßραζε üμως να κοιμüταν δßπλα μου η μητÝρα; ΥπÜρχει αρκετüς χþρος να βÜλουμε Üλλο Ýνα κρεβÜτι".
     ¸τσι ο Ρüσσιστερ αποσýνδεσε τα χωρßσματα και τα Ýβαλε πιο κοντÜ, Ýξι κρεβÜτια τþρα κατÜ μÞκος του τοßχου... Αυτü τους Ýδινε τþρα Ýναν ελεýθερο χþρο απü δυüμισι πüδια πλÜτος, ακριβþς τüσο χþρο üσος χρειαζüταν να στριμωχτοýν στην Üκρη του κρεβατιοý τους. ΠλαγιασμÝνος στη δεξιÜ Üκρη, με τα ρÜφια δυο πüδια πÜνω απü το κεφÜλι του, ο Ουþρντ μüλις μποροýσε κι Ýβλεπε τη ντουλÜπα, μα ο χþρος μπροστÜ του, Ýξι πüδια καθαρÜ μÝχρι τον τοßχο απÝναντι, δε διακοπτüταν απü τßποτα. Και τüτε Ýφτασε κι ο πατÝρας της ¸λεν.
     Καθþς χτýπησε τη πüρτα του διαμερßσματος, ο Ουþρντ χαμογÝλασε στη θεßα της Τζοýντιθ που τον Ýφερε μÝσα. Τη βοÞθησε να γυρßσει το στρωμÝνο κρεβÜτι που φýλαγε την εßσοδο και χτýπησε μετÜ τη ξýλινη τÜβλα. Σε μια στιγμÞ, ο πατÝρας της ¸λεν, Ýνας γκριζομÜλλης κοντοýλης με φανÝλα και τιρÜντες δεμÝνες στα παντελüνια του με σχοινÜκια, τρÜβηξε προς τα πßσω την ξýλινη επÝνδυση. Ο Ουþρντ του κοýνησε το κεφÜλι και πÝρασε πÜνω απü τις αποσκευÝς που Þταν σωριασμÝνες στο πÜτωμα, στα πüδια των κρεβατιþν. Η ¸λεν Þταν στο διαμερισματÜκι της μÜνας της και βοηθοýσε τη γριÜ να πιει το βραδινü της ζουμß. Ο Ρüσσιστερ, μοýσκεμα στον ιδρþτα, γονÜτιζε μπροστÜ στη μαονÝνια ντουλÜπα και ξεβßδωνε με μια πÝνσα το πλαßσιο του κεντρικοý καθρÝφτη. ΚομμÜτια της ντουλÜπας Þταν σκορπισμÝνα στο κρεβÜτι του και πÜνω στο πÜτωμα.
 -"Θα πρÝπει ν' αρχßσουμε να τα βγÜζουμε Ýξω αýριο το πρωß", του εßπε ο Ρüσσιστερ. Ο Ουþρντ περßμενε μÝχρι που να περÜσει ο πατÝρας της ¸λεν και να τραβÞξει και τα πüδια του στο διαμερισματÜκι του. Εßχε προσαρμüσει μια μικρÞ χαρτονÝνια πüρτα και τη κλεßδωσε ξοπßσω του, μ' Ýνα γÜντζο που τον εßχε φτιÜξει Üγαρμπα απü λυγισμÝνο σýρμα. Ο Ρüσσιστερ τον παρακολουθοýσε κατσουφιÜζοντας νευριασμÝνα.
 -"Σε μερικοýς ανθρþπους δεν τους καßγεται καρφß. ΑυτÞ η ντουλÜπα με ξελßγωσε. Πως μας Þρθε να την αγορÜσουμε";  Ο Ουþρντ κÜθισε στο κρεβÜτι του. Το χþρισμα πßεζε τα πüδια του και μüλις μποροýσε να κινηθεß. ΣÞκωσε τα μÜτια την þρα που ο Ρüσσιστερ Þταν απασχολημÝνος κι εßδε πως η διαχωριστικÞ γραμμÞ που εßχε τραβÞξει με μολýβι Þταν κρυμμÝνη απü το χþρισμα που του εßχαν καρφþσει το κÜτω μÝρος του στο πÜτωμα. Τüτε ακοýστηκε δυνατü χτýπημα Ýξω απü τη πüρτα του διαμερßσματος -η Τζοýντιθ γýριζε απü το γραφεßο. Ο Ουþρντ πÞγε να σηκωθεß, ξανακÜθισε üμως.
 -"Κýριε Ουþριγκ", φþναξε χαμηλüφωνα. ¹ταν η νýχτα της σκοπιÜς του γÝρου. Ο Ουþριγκ Ýφτασε σÝρνοντας τα πüδια του ως τη πüρτα του διαμερßσματüς του και την Üνοιξε με πολý γκρßνια, μονολογþντας:
 -"ΠÜνω-κÜτω, πÜνω-κÜτω". Σκüνταψε στο σακß με τα εργαλεßα του Ρüσσιστερ κι Ýβρισε δυνατÜ, Ýπειτα πρüσθεσε με σημασßα πÜνω απü τον þμο του: "Αν θÝλετε τη γνþμη μου, παραεßναι πολλοß Üνθρωποι εδþ μÝσα. Εκεß κÜτω Ýχουν μονÜχα Ýξι ενþ εμεßς εßμαστε εφτÜ και το δωμÜτιο εßναι το ßδιο".
     Ο Ουþρντ κοýνησε αüριστα το κεφÜλι του και ξÜπλωσε στο στενü του κρεβÜτι προσπαθþντας να μη κοπανÞσει το κεφÜλι του στα ρÜφια. Ο Ουþριγκ δεν Þταν ο πρþτος που του Ýκανε νýξη πως θα 'πρεπε να φýγει. Η θεßα της Τζοýντιθ του Ýκανε την ßδια πρüταση πριν δýο μÝρες. Απü τüτε που Üφησε τη δουλειÜ του στη βιβλιοθÞκη -το μικρü νοßκι που Ýπαιρνε απü τους Üλλους του Ýφτανε για τη λßγη τροφÞ που χρειαζüταν- περνοýσε τον περισσüτερο καιρü του στο δωμÜτιο, βλÝποντας κÜπως περισσüτερο τον γÝρο απü ü,τι θα 'θελε, μα εßχε μÜθει να τον ανÝχεται.
     Καθþς τακτοποιüταν, πρüσεξε πως ο δεξιüς πυργßσκος της ντουλÜπας, ο μüνος που μποροýσε κι Ýβλεπε τους περασμÝνους δýο μÞνες, εßχε κι αυτüς ξεβιδωθεß. ¹ταν ωραßο Ýπιπλο, που κατÜ κÜποιο τρüπο συμβüλιζε ολüκληρο τον κüσμο του κι ο πωλητÞς στο μαγαζß του 'χε πει πως εßχαν μεßνει λßγες τÝτοιες ντουλÜπες. Για μια στιγμÞ ο Ουþρντ Ýνιωσε ξαφνικÜ τη καρδιÜ του να σφßγγεται απü λýπηση, üπως το πÜθαινε üταν Þταν παιδß κι ο πατÝρας του, πÜνω στο θυμü του, του 'παιρνε κÜτι που 'ξερε πως δε θα το ξανÜβλεπε πια.
     ¸πειτα συμμαζεýτηκε. ¹ταν μια üμορφη ντουλÜπα, δεν υπÞρχε αμφιβολßα γι' αυτü, μα üταν θα 'φευγε απü τη μÝση, θα 'κανε το δωμÜτιο να φαßνεται ακüμα μεγαλýτερο.

"Billennium" (1961)
ΜετÜφραση:
Κßρα Σßνου
-------------------------

                                   Μεßον ¸νας

 -"Ποý εßναι, ΘεÝ μου, ποý εßναι";
     ΕκστομισμÝνη σ' Ýνα τüνο ανεξÝλεγκτης απογοÞτευσης, αυτÞ η σπαρακτικÞ κραυγÞ του δüκτορα ΜÝλινγκερ, του διευθυντÞ του ασýλου Γκρην Χιλ, που βÜδιζε πÜνω-κÜτω μπροστÜ στο παρÜθυρο με τα ψηλÜ αετþματα, πßσω απü το γραφεßο του, Þρθε για να εκφρÜσει την κατÜπληξη ολüκληρου του προσωπικοý του, για τη μυστηριþδη εξαφÜνιση ενüς απü τους ασθενεßς τους. Στις δþδεκα þρες που εßχαν παρÝλθει απ' την απüδραση, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ κι οι υφιστÜμενοß του, πÝρασαν σταδιακÜ απ' την Ýκπληξη και την ενüχληση, στην Ýντονη απüγνωση και τελικÜ σε μια διÜθεση σχεδüν ευφορικÞς δυσπιστßας. Για να κÜνει ακüμα βαρýτερη τη προσβολÞ, ο ασθενÞς, ο ΤζÝιμς Χßντον, üχι μüνο πÝτυχε να εßναι ο πρþτος που δραπÝτευε ποτÝ απü το Üσυλο, αλλÜ επιπλÝον το πÝτυχε χωρßς να αφÞσει πßσω του κανÝνα ßχνος της φυγÞς του. ¸τσι, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ και το προσωπικü, βασανιζüταν απü το ενδεχüμενο üτι ο Χßντον δεν εßχε καν αποδρÜσει, και üτι σßγουρα Þταν εντüς των ορßων του ασýλου. Εν πÜσει περιπτþσει, üλοι συμφωνοýσαν πως αν ο Χßντον εßχε üντως αποδρÜσει, θα πρÝπει κυριολεκτικÜ να εßχε ανοßξει η γη και να τον κατÜπιε.
     ΠαρÜ ταýτα, Þταν μια μικρÞ παρηγοριÜ, θýμισε στον εαυτü του ο δüκτορας ΜÝλινγκερ καθþς χτυποýσε γρÞγορα και νευρικÜ τα δÜχτυλÜ του στο γραφεßο, το üτι η εξαφÜνιση του Χßντον εßχε φÝρει στο φως τις αδυναμßες των συστημÜτων ασφαλεßας, και ταρακοýνησε τους τμηματÜρχες του. Καθþς η Üτυχη αυτÞ ομÜδα, καθοδηγοýμενη απü τον αναπληρωτÞ διευθυντÞ δüκτορα Νüρμαντ συγκεντρωνüταν στο γραφεßο του για την πρþτη απü τις Ýκτακτες πρωινÝς συσκÝψεις, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýριχνε κι απü μια μοχθηρÞ ματιÜ στον καθÝνα με τη σειρÜ, αλλÜ τ' ÜγρυπνÜ τους πρüσωπα παρÝμεναν βουβÜ χαμηλωμÝνα στο χαλß λες κι απογοητευμÝνοι που δεν Ýβρισκαν αλλοý πουθενÜ τον Χßντον, Ýβλεπαν τþρα την κρυψþνα του στις ρουμπινÝνες τρßχες του.
   "ΠÜλι καλÜ", σκÝφτηκε ο δüκτορας ΜÝλινγκερ, "που μονÜχα Ýνας ασθενÞς εßχε εξαφανιστεß, Ýνα αρνητικü συναßσθημα το οποßο αποκτοýσε μεγαλýτερη σημασßα λαμβÜνοντας υπüψη την κατακραυγÞ του Ýξω κüσμου, üταν θα γινüταν γνωστü üτι Ýνας ασθενÞς, -πιθανüτατα Ýνας φρενοβλαβÞς δολοφüνος- εßχε παραμεßνει ελεýθερος για περισσüτερο απü δþδεκα þρες πρωτοý ειδοποιηθεß η αστυνομßα". Η απüφαση αυτÞ, το να μην ειδοποιηθοýν οι αρχÝς, μια εσφαλμÝνη απüφαση κρßσεως, που η σημασßα της μεγÜλωνε καθþς περνοýσε η þρα, Þταν το μοναδικü πρÜγμα που εμπüδιζε τον δüκτορα ΜÝλινγκερ να βρει αμÝσως Ýνα εξιλαστÞριο θýμα και να το θυσιÜσει στο βωμü των δικþν του σφαλμÜτων, -Ýνα βολικü θýμα θα Þταν ο νεαρüς δüκτορας ΜÝντελσον του παθολογικοý, Ýνα ασÞμαντο παρακλÜδι του ασýλου. Η φυσικÞ του επιφυλακτικüτητα και η απροθυμßα του να υποχωρÞσει Ýστω και λßγο, εκτüς κι' αν δε γινüταν διαφορετικÜ, εßχαν εμποδßσει τον δüκτορα ΜÝλινγκερ να σημÜνει γενικü συναγερμü κατÜ την διÜρκεια των πρþτων ωρþν μετÜ την εξαφÜνιση του Χßντον, αφοý παρÝμενε ακüμα κÜποια αμφιβολßα εÜν ο τελευταßος εßχε φýγει πρÜγματι απ' το Üσυλο. Παρüλο που την αποτυχßα να βρουν τον Χßντον θα μποροýσε να την ερμηνεýσει σαν μια λογικÞ Ýνδειξη üτι εßχε αποδρÜσει επιτυχþς, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ εßχε αρνηθεß χαρακτηριστικÜ να αποδεχτεß μια τÝτοια ελαττωματικÞ λογικÞ. Τþρα üμως, περισσüτερο απü δþδεκα þρες μετÜ, η πλÜνη του εßχε γßνει εμφανÞς. ¼πως αποκÜλυπτε το ισχνü χαμüγελο της ανüητης αυταρÝσκειας στο πρüσωπο του δüκτορα Νüρμαντ κι üπως σýντομα οι υπüλοιποι υφιστÜμενοß του θα καταλÜβαιναν, διακυβευüταν τþρα η θÝση του ως διευθυντÞς ασýλου. Αν δεν Ýβρισκαν τον Χßντον σε λßγες þρες, θα βρισκüταν ακÜλυπτος τüσο απÝναντι στις αρχÝς της πολιτεßας, üσο και στα μÝλη του διοικητικοý συμβουλßου. 'Αλλωστε, θυμÞθηκε ο δüκτορας ΜÝλινγκερ, χρησιμοποιþντας πρωταρχικþς σημαντικÞ ποσüτητα δüλου κι επινοητικüτητας, εßχε γßνει διευθυντÞς του Γκρην Χιλ.
 -"Ποý  ε ß ν α ι  αυτüς";
     Μετατοπßζοντας την Ýμφαση απü το πρþτη στη δεýτερη λÝξη της ερþτησης, σαν να Þθελε να διευκρινßσει üτι η Üκαρπη Ýρευνα γýρω απü τον Χßντον εßχε εκτοπιστεß απü μια εξÝταση του συνüλου του υπαρκτικοý του ρüλου, σε αυτÞ την Üχαρη φÜρσα, της οποßας Þταν ο συγγραφÝας και ο κýριος πρωταγωνιστÞς, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ γýρισε προς τους τρεις υφισταμÝνους του που ακüμα δεν εßχαν πÜρει το πρüγευμÜ τους."Λοιπüν, τον βρÞκατε; Μη κÜθεστε εκεß να λαγοκοιμÜστε, κýριοι! Μπορεß να ξαγρυπνÞσατε μια νýχτα, αλλÜ εγþ ακüμη δεν Ýχω ξυπνÞσει απ' τον εφιÜλτη". ΚÜνοντας αυτü το Üκεφο σχüλιο, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýριξε μια δηκτικÞ ματιÜ στο δρομÜκι που κατÝληγε στο κÞπο με τα βαλμÝνα στη σειρÜ ροδüδεντρα, λες και περßμενε να δει μια ξαφνικÞ αναλαμπÞ του εξαφανισθÝντος ασθενοýς. "Δüκτορα ΡÝντπαθ, την αναφορÜ σας, παρακαλþ".
 -"Η Ýρευνα συνεχßζεται, κýριε διευθυντÞ". Ο Δüκτορας ΡÝντπαθ, ο υπεýθυνος τηρÞσεως μητρþου, Þταν στα χαρτιÜ ο υπεýθυνος ασφαλεßας. "ΨÜξαμε üλο τον περßβολο του ασýλου, τους κοιτþνες, τα γκαρÜζ, τα εξωτερικÜ κτßρια, ως κι οι ασθενεßς βοÞθησαν, αλλÜ κÜθε ßχνος του Χßντον Ýχει χαθεß. Με δυσαρÝσκεια σας λÝω üτι φοβÜμαι πως δεν Ýχουμε Üλλη λýση, εκτüς απü το να ειδοποιÞσουμε την αστυνομßα".
 -"ΣαχλαμÜρες". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ πÞγε στη θÝση του, πßσω απ' το γραφεßο, Üπλωσε τα χÝρια και τα μÜτια του περιπλανÞθηκαν ψÜχνοντας στο Üδειο ταβÜνι για Ýνα αρνητικü αντßγραφο του εξαφανισμÝνου ασθενÞ. "Μην αποθαρρýνεστε απü την αδυναμßα σας να τον ανακαλýψετε γιατρÝ. ¸ως üτου ολοκληρωθεß η Ýρευνα, θα Þταν σπατÜλη του χρüνου της αστυνομßας το να τους ζητÞσουμε βοÞθεια".
 -"ΦυσικÜ, κýριε διευθυντÞ" ανταπÜντησε Þρεμα ο δüκτορας Νüρμαντ, "αλλÜ απ' την Üλλη πλευρÜ, καθþς Ýχουμε τþρα αποδεδειγμÝνο πως ο αγνοοýμενος ασθενÞς δεν εßναι εντüς των ορßων του Γκρην Χιλ, μποροýμε να συμπερÜνουμε επομÝνως üτι εßναι εκτüς αυτþν. Σ' αυτÞ την περßπτωση, δεν εßναι ενδεχομÝνως μÜλλον δικÞ μας υπüθεση, να βοηθÞσουμε την αστυνομßα";
 -"Διüλου, αγαπητÝ μου Νüρμαντ", απÜντησε ο δüκτορας ΜÝλινγκερ ευγενικÜ. Καθþς επεξεργαζüταν στο νου του την απÜντηση, κατÜλαβε üτι ποτÝ δεν εμπιστευüταν τον βοηθü του, οýτε τον Ýβρισκε της αρεσκεßας του. Με τη πρþτη ευκαιρßα θα τον αντικαθιστοýσε με τον πιο βολικü ΡÝντπαθ, του οποßου οι γκÜφες στην υπüθεση Χßντον, üπως θα μποροýσε να ονομαστεß, θα τον Ýφερναν σε μια θÝση που θα Þταν του χεριοý του διευθυντÞ. "Αν υπÞρχαν αποδεßξεις των μÝσων που δραπÝτευσε ο Χßντον -δεμÝνα σεντüνια Þ ßχνη στο γρασßδι-, θα μποροýσαμε να υποθÝσουμε üτι δε θα 'ναι πλÝον μÝσα στο Üσυλο. ΑλλÜ καμßα τÝτοια απüδειξη δεν Ýχει βρεθεß. Δε ξÝρουμε. Στη πραγματικüτητα üλα οδηγοýν αναπüδραστα στο συμπÝρασμα, πως ο ασθενÞς βρßσκεται εντüς των ορßων του Γκρην Χιλ, üτι δικαιωματικÜ, βρßσκεται πρÜγματι ακüμη μÝσα στο κελß του. Τα κÜγκελα του παραθýρου δεν Þταν κομμÝνα κι ο μüνος τρüπος Þταν μÝσα απ' τη πüρτα, που τα κλειδιÜ Þταν στη κατοχÞ του δüκτορα Μπουθ" κι' Ýδειξε το τρßτο μÝλος της τριÜδας, Ýναν ισχνü νÝο Üντρα που 'χεν Ýκφραση ανησυχßας "ολüκληρη τη περßοδο ανÜμεσα στην τελευταßα επαφÞ με τον Χßντον και την ανακÜλυψη της εξαφÜνισÞς του. Δüκτορα Μπουθ, σαν ο πραγματικÜ υπεýθυνος για τον Χßντον γιατρüς, εßστε αρκετÜ βÝβαιος üτι εßσαστε το τελευταßο πρüσωπο που τον επισκÝφτηκε";
     Ο δüκτορας Μπουθ κοýνησε καταφατικÜ το κεφÜλι με απροθυμßα. Η συμβολÞ του στην ανακÜλυψη της απüδρασης του Χßντον του εßχε βγει ξινÞ προ πολλοý.
 -"Στις επτÜ η þρα κýριε, κατÜ τη διÜρκεια της βραδινÞς μου επιθεþρησης. ΑλλÜ το τελευταßο πρüσωπο που  ε ß δ ε  τον Χßντον Þταν η νοσοκüμα υπηρεσßας, μισÞ þρα αργüτερα. Ωστüσο δεν εßχε οριστεß περßθαλψη, αφοý ο ασθενÞς εßχε εισαχθεß για παρακολοýθηση κι η πüρτα Þταν κλειδωμÝνη. Λßγο μετÜ τις εννιÜ αποφÜσισα να επισκεφτþ τον ασθενÞ".
 -"Γιατß"; Ο Δρ ΜÝλινγκερ Ýνωσε τις Üκρες των δακτýλων του, στο σχÞμα του οβελßσκου και του κυρßως ναοý μιας καθεδρικÞς. "Αυτü εßναι μια απ' τις πιο παρÜξενες πλευρÝς της περßπτωσης, δüκτορα. Γιατß θα Ýπρεπε να επιλÝξετε, σχεδüν μιÜμιση þρα αργüτερα ν' αφÞσετε το Üνετο γραφεßο σας στο ισüγειο και ν' ανεβεßτε τρεις σειρÝς σκαλοπÜτια, μüνο και μüνο για να εκτελÝσετε μια βιαστικÞ επιθεþρηση, που θα μποροýσε κÜλλιστα ν' αφεθεß στο εφημερεýον προσωπικü; Τα ελατÞριÜ σας με φÝρνουν σε αμηχανßα δüκτορα".
 -"Μα κýριε διευθυντÞ!" Ο δüκτορας Μπουθ σχεδüν σηκþθηκε. "Δε με υποπτεýεστε, βεβαßως, για συνεργßα στην απüδραση του Χßντον; Σας διαβεβαιþνω πως...".
 -"Δüκτορα, σας παρακαλþ". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ ýψωσε Ýνα λευκü, Þρεμο χÝρι. "Δεν υπονοþ τßποτα δüκτορα. ºσως Ýπρεπε να 'χω πει: τα  α σ υ ν α ß σ θ η τ Ü  σας κßνητρα". Και πÜλι ο Üτυχος Μπουθ διαμαρτυρÞθηκε:
 -"Κýριε διευθυντÞ, δεν υπÞρχαν ασυναßσθητα κßνητρα. ΠαραδÝχομαι üτι δεν μπορþ να θυμηθþ ακριβþς τι με παρακßνησε να δω τον Χßντον, αλλÜ Þταν κÜποιος λüγος εντελþς ασÞμαντος. Μüλις που Þξερα τον ασθενÞ". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýσκυψε μπροστÜ, πÜνω στο γραφεßο του.
 -"Ακριβþς αυτü εννοοýσα, γιατρÝ. Για την ακρßβεια, δεν Þξερες τον Χßντον καθüλου". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ κοßταξε το παραμορφωμÝνο εßδωλü του ν' αντανακλÜται στην ασημÝνια μολυβοθÞκη. "Πεßτε μου δüκτορα Μπουθ πþς θα περιγρÜφατε το παρουσιαστικü του Χßντον"; Ο Μπουθ δßστασε.
 -"Λοιπüν Þτανε ...μετρßου αναστÞματος, αν θυμÜμαι καλÜ, με ... ναι, με καστανÜ μαλλιÜ και χλωμÞ üψη. Τα μÜτια του Þταν ...θα πρÝπει να φρεσκÜρω τη μνÞμη μου απ' τον φÜκελü του, κýριε διευθυντÜ". Ο δρ ΜÝλινγκερ κοýνησε καταφατικÜ το κεφÜλι του. Γýρισε στον ΡÝντπαθ.
 -"Μπορεßτε να τον περιγρÜψετε εσεßς, δüκτορα";
 -"ΦοβÜμαι πως üχι, κýριε. ΠοτÝ δεν εßδα τον ασθενÞ". ¸κανε μια χειρονομßα στον αναπληρωτÞ διευθυντÞ. "Πιστεýω üτι ο δüκτορας Νüρμαντ του πÞρε συνÝντευξη κατÜ την εισαγωγÞ του". Με μια προσπÜθεια ο δüκτορας Νüρμαντ Ýψαξε μÝσα στη μνÞμη του.
 -"ΜÜλλον θα Þταν ο βοηθüς μου. Αν θυμÜμαι καλÜ, Þταν Ýνας μÝσος Üνθρωπος χωρßς διακριτικÜ χαρακτηριστικÜ. Οýτε κοντüς, οýτε ψηλüς. ¸νας μικρüσωμος και δυνατüς θα μποροýσα να πω". ¸σφιξε τα χεßλη. "Ναι. ¹ μÜλλον üχι. Εßμαι σßγουρος πως Þταν ο βοηθüς μου".
 -"Πολý ενδιαφÝρον". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ εßχε φανερÜ αναζωογονηθεß, καθþς οι λÜμψεις της ειρωνικÞς διÜθεσης που ακτινοβολοýσαν στα μÜτια του, αποκÜλυπταν κÜποια δραστικÞ εσωτερικÞ μεταμüρφωση. Το βÜρος των εκνευρισμþν και των απογοητεýσεων που τον βασÜνιζαν τη τελευταßα μÝρα φαινüταν να Ýχει αναιρεθεß. "Αυτü σημαßνει δüκτορα Νüρμαντ üτι ολüκληρο το ßδρυμα Ýχει κινητοποιηθεß σε μια Ýρευνα για Ýναν Üνθρωπο, που κανεßς εδþ δεν θα τον αναγνþριζε, ακüμα και να τον βρßσκαμε; Με εκπλÞσσετε αγαπητÝ μου Νüρμαντ. Εßχα την εντýπωση üτι εßσαστε Üνθρωπος της ψυχρÞς λογικÞς, αλλÜ στην ÝρευνÜ σας για τον Χßντον προφανþς χρησιμοποιεßτε δυνÜμεις του μυστηρßου".
 -"Μα κýριε διευθυντÞ, δεν εßναι δυνατüν να περιμÝνετε να απομνημονεýσω το πρüσωπο του κÜθε ασθενÞ...".
 -"Αρκεß... αρκεß!" Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ σηκþθηκε κÜνοντας μιαν εκφραστικÞ χειρονομßα και συνÝχισε τους κýκλους του γýρω απ' το χαλß. "¼λ' αυτÜ εßναι πολý ανησυχητικÜ. Το σýνολο της σχÝσης μας με τους ασθενεßς πρÝπει να εξετασθεß εκ νÝου. Οι ασθενεßς μας δεν εßναι απρüσωπα μηδενικÜ, κýριοι. Εßναι κÜτοχοι μοναδικþν και ζωντανþν προσωπικοτÞτων. Αν τους θεωρÞσουμε απρüσωπα μηδενικÜ κι αποτýχουμε να τους περιβÜλλουμε με προσωπικÜ χαρακτηριστικÜ, τüτε γιατß μας εκπλÞσσει που φαßνεται να εξαφανßζονται; Προτεßνω να παραμερßσουμε τις επüμενες λßγες μÝρες και να τις αφιερþσουμε σε μια προσεκτικÞ επανεκτßμηση. Ας δοýμε προσεκτικÜ üλες αυτÝς τις βολικÝς υποθÝσεις που τüσο εýκολα κÜνουμε". ΠαρακινημÝνος απü τ' üραμα αυτü, ο δρ ΜÝλινγκερ προχþρησε στο φως που 'μπαινε απü το παρÜθυρο, σαν να εκτιθüταν σ' αυτÞ τη νÝα αποκÜλυψη. "Ναι, αυτü εßναι το καθÞκον που 'ναι μπροστÜ μας τþρα. Απ' την επιτυχÞ του κατÜληξη, θα αναδυθεß Ýνα νÝο Γκρην Χιλ, Ýνα Γκρην Χιλ χωρßς σκιÝς και συνομωσßες, που ασθενεßς και γιατροß θα στÝκονται ο Ýνας μπροστÜ στον Üλλο, με αμοιβαßα εμπιστοσýνη κι υπευθυνüτητα".
     ΝεκρικÞ σιγÞ επακολοýθησε με τη κατÜληξη αυτÞς της ομιλßας. ΤελικÜ ο δüκτορας ΡÝντπαθ καθÜρισε το λαιμü του, απρüθυμος να διακüψει αυτÞ την υπÝροχη επικοινωνßα του δüκτορα ΜÝλινγκερ με τον εαυτü του.
 -"Κι ο Χßντον, κýριε";
 -"Ο Χßντον; Α, ναι". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ γýρισε και τους κοßταξε, σαν επßσκοπος που ετοιμÜζεται να ευλογÞσει το ποßμνιü του. "Ας δοýμε τον Χßντον σαν επεξÞγηση αυτÞς της διαδικασßας αυτοεξÝτασης, Ýνα επßκεντρο της επανεκτßμησÞς μας".
 -"¿στε η αναζÞτηση θα συνεχιστεß, κýριε;" ρþτησε πιεστικÜ ο ΡÝντπαθ.
 -"ΦυσικÜ". Για μια στιγμÞ ο δüκτορας ΜÝλινγκερ αφαιρÝθηκε. "Ναι, πρÝπει να βροýμε τον Χßντον, εßναι κÜπου εδþ κοντÜ. Η ουσßα του διαπερνÜ το Γκρην Χιλ, Ýνας απÝραντος μεταφυσικüς γρßφος. Λýστε τον κýριοι και θα 'χετε λýσει το μυστÞριο της εξαφÜνισÞς του".
     Για την επüμενη þρα ο δüκτορας ΜÝλινγκερ βÜδιζε μüνος στο χαλß, ζεσταßνοντας που και που τα χÝρια, στη χαμηλÞ φωτιÜ στο τζÜκι. Οι λιγοστÝς της φλüγες τυλßγονταν στο τζÜκι σαν τις ιδÝες που 'παßζανε γýρω απü τη περιφÝρεια του νου του. "ΤουλÜχιστον", σκÝφτηκε, "βρÝθηκε απü μüνο του το μÝσο για να ξεπεραστεß το αδιÝξοδο". ¹ταν πÜντα σßγουρος üτι αυτÞ η εξαφÜνιση του Χßντον, αντιπροσþπευε περισσüτερα απü Ýνα απλü πρüβλημα παραβßασης της ασφÜλειας κι üτι αποτελοýσε σýμβολο κÜποιου σοβαροý παραπτþματος στα ßδια τα θεμÝλια του Γκρην Χιλ. Συνεχßζοντας αυτÝς τις σκÝψεις, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Üφησε το γραφεßο κι Ýκανε μια βüλτα στον απü κÜτω üροφο, üπου βρισκüταν το τμÞμα διοßκησης. Τα γραφεßα Þταν Ýρημα. ¼λο το προσωπικü του κτιρßου Ýπαιρνε μÝρος στην Ýρευνα.
     ΠεριστασιακÜ, οι γκρινιÜρικες φωνÝς των ασθενþν που απαιτοýσαν το πρωινü τους, παρασýρονταν απü τον ζεστü αÝρα. Ευτυχþς οι τοßχοι Þταν παχεßς κι οι τιμÝς που χρÝωνε το Üσυλο Þταν αρκετÜ υψηλÝς για να προλαμβÜνουν την ανÜγκη για υπερπληρüτητα. Το Üσυλο Γκρην Χιλ, με σýνθημα και κýριο πüλο Ýλξης: "ΥπÜρχει Ýνας ΠρÜσινος Λüφος [Γκρην Χιλ], μακριÜ, πολý μακριÜ", Þταν Ýνα απ' αυτÜ τα ιδρýματα που υποστηριζüταν απü τα πλουσιüτερα μÝλη της κοινωνßας και στη πραγματικüτητα παßζανε τον ρüλο των ιδιωτικþν φυλακþν. Σ' αυτÜ τα μÝρη κλεßνονταν üλοι αυτοß οι Üχρηστοι κι Üτυχοι συγγενεßς των οποßων η παρουσßα θα 'τανε, διαφορετικÜ βÜρος Þ στενοχþρια: χÞρες φορτικÝς στους Üσωτους γιους τους, ξεμωραμÝνες Üγαμες θεßες, ηλικιωμÝνοι εργÝνηδες ξÜδερφοι, πλÞρωναν το τßμημα για τις ρομαντικÝς τους απερισκεψßες -με δυο λüγια, üλοι αυτοß οι εγκαταλελειμμÝνοι απολεσθÝντες του στρατοý των προνομιοýχων. ¼σον αφορÜ τ' αφεντικÜ του Γκρην Χιλ, η μÝγιστη ασφÜλεια ερχüτανε πρþτη κι η περßθαλψη, αν δινüταν κιüλας, ερχüταν σε δεýτερη μοßρα. Οι ασθενεßς του δρ ΜÝλινγκερ, εßχαν εξαφανιστεß εýκολα απü τον κüσμο κι üσο καιρü παρÝμεναν σ' αυτüν το μακρινü προθÜλαμο της κüλασης, αυτοß που πλÞρωναν τους λογαριασμοýς Þταν ευχαριστημÝνοι. ¼λα αυτÜ κÜνανε την απüδραση του Χßντον ιδιαιτÝρως επικßνδυνη.
     Μπαßνοντας απü την ανοιχτÞ πüρτα του γραφεßου του δüκτορα Νüρμαντ, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ περιεργÜστηκε με το γεμÜτο περιÝργεια βλÝμμα του, το χþρο: Στο τραπÝζι, ανοιγμÝνος βιαστικÜ, Þταν Ýνας ισχνüς φÜκελος, που περιεßχε λßγα Ýγγραφα και μια φωτογραφßα. Για μια στιγμÞ ο δρ ΜÝλινγκερ κοßταξε αφηρημÝνα στο φÜκελο. Κατüπιν, μετÜ απü μια επιφυλακτικÞ ματιÜ στον διÜδρομο, τον πÞρε υπü μÜλης και ακολοýθησε αντßστροφα την αρχικÞ του διαδρομÞ, ανεβαßνοντας την Üδεια σκÜλα.
     ¸ξω, στον περßβολο, οι Þχοι της Ýρευνας αντηχοýσαν, με σβησμÝνο τον Þχο τους, απü τα σκοτεινÜ σýδεντρα των ροδüδεντρων. Ανοßγοντας τον φÜκελο στο γραφεßο του, ο δρ ΜÝλινγκερ κοßταξε επßμονα την φωτογραφßα, που 'τυχε να βρßσκεται αναποδογυρισμÝνη. Χωρßς να την ισιþσει, μελÝτησε τα üμορφα χαρακτηριστικÜ. Η μýτη ßσια, το μÝτωπο και τα μÜγουλα συμμετρικÜ, τ' αφτιÜ λßγο υπερμεγÝθη, αλλÜ στην αντεστραμμÝνη θÝση το πρüσωπο Ýχανε κÜθε σαφÞ ταυτüτητα. ΞαφνικÜ, καθþς Üρχισε να διαβÜζει τον φÜκελο, γÝμισε με βαθιÜν αßσθηση αγανÜκτησης. ¼λη αυτÞ η υπüθεση του Χßντον και τ' αβÝβαια δικαιþματα που 'χεν αυτüς ο Üνθρωπος πÜνω στη πραγματικüτητα, τον κατÜκλυζαν με μια βαθιÜ ναυτßα.
     Αρνιüταν να δεχτεß πως αυτüς ο Üμυαλος σακÜτης με τ' απρüσωπα χαρακτηριστικÜ, θα μποροýσε να 'ταν υπεýθυνος για τη σýγχυση και την αγωνßα της προηγοýμενης μÝρας. ¹ταν δυνατüν αυτÜ τα λιγοστÜ χαρτιÜ να καθιστοýν αυτü το ισχνü Üτομο να διεκδικεß πλÞρως τη πραγματικüτητα; ΜορφÜζοντας ελαφρÜ απü το Üγγιγμα του φακÝλου στα δÜχτυλÜ του, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ τον μετÝφερε στο τζÜκι. ΑποστρÝφοντας το πρüσωπü του Üκουγε με βαθιÜ ανακοýφιση, καθþς οι φλüγες τρεμüσβηναν σýντομα και κüπαζαν.
 -"ΑγαπητÝ μου Μπουθ, περÜστε μÝσα. Σας ευχαριστþ που βρÞκατε το χρüνο να Ýρθετε". Μ' αυτü τον χαιρετισμü, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ τον πÞγε στην καρÝκλα πλÜι στην φωτιÜ και του πρüσφερε την ασημÝνια του ταμπακÝρα. "ΥπÜρχει κÜποιο μικροζητηματÜκι που θÝλω να συζητÞσω κι εßστε ο μüνος που μπορεß να με βοηθÞσει".
 -"ΦυσικÜ, κýριε διευθυντÞ" τον διαβεβαßωσε ο Μπουθ. "ΜεγÜλη μου τιμÞ". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ κÜθισε στη θÝση του πßσω απ' το γραφεßο. "Εßναι μια πολý περßεργη υπüθεση, μια απ' τις πιο ασυνÞθιστες που συνÜντησα ποτÝ. ΑφορÜ σ' Ýναν ασθενÞ υπü την επßβλεψÞ σας, αν δεν κÜνω λÜθος".
 -"Μπορþ να ρωτÞσω τ' üνομα του, κýριε";
 -"Χßντον" εßπε ο δüκτορας ΜÝλινγκερ, με μια κοφτÞ ματιÜ στον Μπουθ.
 -"Χßντον, κýριε";
 -"¸δειξες Ýκπληξη". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ συνÝχισε πριν ο Μπουθ μπορÝσει να απαντÞσει. "Βρßσκω αυτÞ την αντßδραση ιδιαιτÝρως ενδιαφÝρουσα".
 -"Η Ýρευνα συνεχßζεται ακüμα" εßπε αβÝβαια ο Μπουθ, καθþς ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýκανε μια παýση για να χωνÝψει τις παρατηρÞσεις του. "ΦοβÜμαι üτι δε βρÞκαμε κανÝνα απολýτως ßχνος του. Ο δüκτορας Νüρμαντ νομßζει üτι πρÝπει να ενημερþσουμε την...".
 -"Α, ναι ο δüκτωρ Νüρμαντ". Ο διευθυντÞς ξαφνικÜ ξαναζωντÜνεψε. "Του ζÞτησα να μ' ενημερþσει απü τον φÜκελο του Χßντον, üταν εßναι ελεýθερος. Δüκτορα Μπουθ σας Ýχει περÜσει απü το νου πως ßσως κυνηγÜμε λÜθος θÞραμα";
 -"Ορßστε κýριε...";
 -"Εßναι πρÜγματι ο  Χ ß ν τ ο ν  αυτüς που κυνηγÜμε; ΑναρωτιÝμαι αν ßσως αυτÞ η Ýρευνα επισκιÜζει κÜτι Üλλο, μεγαλýτερο και σημαντικüτερο. Το αßνιγμα, üπως εßχα αναφÝρει χθες, που βρßσκεται στη καρδιÜ του Γκρην Χιλ και στου οποßου τη λýση πρÝπει τþρα üλοι να αφοσιωθοýμε". Ο δρ ΜÝλινγκερ γεýτηκε αυτÝς τις σκÝψεις πριν συνεχßσει. "Δüκτορα Μπουθ, ας εξετÜσουμε για λßγο τον ρüλο του Χßντον Þ για να 'μαι πιο ακριβÞς το σýμπλεγμα των διαπλεκüμενων και των συναφþν γεγονüτων που εμεßς Ýχουμε ταυτßσει με τον üρο Χßντον".
 -"Σýμπλεγμα, κýριε; ΜιλÜτε διαγνωστικÜ";
 -"¼χι Μπουθ. ΑναφÝρομαι τþρα στη φαινομενολογßα του Χßντον, στην απüλυτα μεταφυσικÞ του ουσßα. Για να μιλÞσω πιο απλÜ: Σου 'χει περÜσει απü το νου, πüσα λßγα ξÝρουμε γι' αυτüν τον ασýλληπτο ασθενÞ, πüσον ανεπαρκÞ εßναι τα ßχνη που 'χει αφÞσει απ' την ßδια του την ταυτüτητα";
 -"ΠρÜγματι, κýριε διευθυντÞ", συμφþνησε ο Μπουθ. "Εγþ συνεχþς κατακρßνω τον εαυτü μου γιατß δε πλησιÜζω με πιο πολý ενδιαφÝρον τον ασθενÞ".
 -"Καθüλου γιατρÝ. Καταλαβαßνω πüσο απασχολημÝνος εßστε. ¸χω τη πρüθεση να κÜνω μεγÜλη αναδιοργÜνωση στο Γκρην Χιλ και σας βεβαιþ πως η ακοýραστη εργασßα σας δε θα λησμονηθεß. Εßμαι βÝβαιος üτι θα σας ταßριαζε Ýξοχα μια ανþτερη διοικητικÞ θÝση". Καθþς ο Μπουθ ανακÜθισε και το ενδιαφÝρον του για τη συζÞτηση αυξανüτανε στο πολλαπλÜσιο, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ ανταπüδωσε τις ευχαριστßες του μ' Ýνα διακριτικü νεýμα. "¼πως Ýλεγα, γιατρÝ, Ýχετε τüσους πολλοýς ασθενεßς, üλοι να φορÜνε τις ßδιες στολÝς, να στεγÜζονται στους ßδιους θαλÜμους και γενικþς να ορßζονται οι ßδιες θεραπεßες -εßναι να εκπλÞσσεσαι μετÜ που χÜνουν την ατομικÞ τους ταυτüτητα; Αν μου επιτρÝπετε, θα σας κÜνω μια μικρÞν εξομολüγηση" πρüσθεσε μ' Ýνα μικρü χαμüγελο. "Εγþ προσωπικÜ βρßσκω πως üλοι οι ασθενεßς μοιÜζουν ßδιοι. Ε λοιπüν, αν ο δüκτορας Νüρμαντ Þ εσεßς με πληροφορÞσετε πως Ýγινε εισαγωγÞ ενüς νÝου ασθενÞ που λÝγεται Σμιθ Þ ΜπρÜουν, αυτομÜτως θα τον ντýσω με την στÜνταρ στολÞ της ταυτüτητας του Γκρην Χιλ, αυτÜ τα ßδια δßχως λÜμψη μÜτια και το χαλαρü στüμα, με τα ßδια απρüσωπα χαρακτηριστικÜ". Ο δρ ΜÝλινγκερ σταμÜτησε να σφßγγει τα χÝρια του κι Ýγειρε αποφασιστικÜ πÜνω στο γραφεßο. "Αυτü που υπαινßσσομαι γιατρÝ, εßναι πως ο ßδιος αυτüματος μηχανισμüς λειτοýργησε στη περßπτωση του λεγüμενου Χßντον κι ßσως περιβÜλλατε Ýνα εντελþς ανýπαρκτο Üτομο με το μýθο μιας προσωπικüτητας".
     Ο δρ Μπουθ Ýγνεψε αργÜ με το κεφÜλι του.
 -"Καταλαβαßνω κýριε. ΥποψιÜζεστε üτι ο Χßντον -Þ üτι ως τþρα αποκαλοýσαμε Χßντον- Þταν ενδεχομÝνως μια μπερδεμÝνη ανÜμνηση ενüς Üλλου ασθενÞ". Δßστασε, γεμÜτος αμφιβολßα και μετÜ πρüσεξε üτι τα μÜτια του δüκτορα ΜÝλινγκερ εστιαζüταν πÜνω του με υπνωτικÞ Ýνταση.
 -"Δüκτορα Μπουθ... Σας ρωτþ! Τι πραγματικÞ απüδειξη Ýχουμε πως ο Χßντον κÜποτε υπÞρξε";
 -"Λοιπüν, κýριε, υπÜρχουν τα...". Ο Μπουθ κοßταξε γýρω του αβοÞθητος. "Τ' αρχεßα στο τμÞμα διοßκησης. Και το βιβλßο περιστατικþν". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ κοýνησε το κεφÜλι του με μια πλατειÜ χειρονομßα περιφρüνησης.
 -"ΑγαπητÝ μου Μπουθ, μιλÜς γι' απλÜ κομμÜτια απü χαρτß. ΑυτÜ δεν εßναι απüδειξη για τη ταυτüτητα ενüς ανθρþπου. Μια γραφομηχανÞ θα επινοÞσει ü,τι επιλÝξεις εσý. Η μüνη αναμφισβÞτητη απüδειξη εßναι η φυσικÞ του ýπαρξη στο χωρüχρονο Þ, ελλεßψει αυτÞς, μιαν ανÜμνηση απü τη φυσικÞ του παρουσßα. Μπορεßς να πεις τßμια πως εßτε ο Ýνας, εßτε ο Üλλος üρος, πληροýνται";
 -"¼χι, κýριε. Νομßζω üτι δε μπορþ. Αν κι üντως μßλησα με ασθενÞ που θεωροýμε üτι Þταν ο Χßντον".
 -"Μα Þταν üμως αυτüς"; Η φωνÞ του διευθυντÞ αντÞχησε επßμονα. "ΨÜξε στο μυαλü σου Μπουθ. Να εßσαι ειλικρινÞς με τον εαυτü σου. ΜÞπως Þταν Üλλος ασθενÞς αυτüς που μßλησες μαζß του; Ποιος γιατρüς παρακολουθεß ποτÝ στενÜ και πραγματικÜ τους ασθενεßς του; Πιθανüτατα, απλÜ θα εßδες τ' üνομα του Χßντον σε κÜποια λßστα και θα τον φαντÜστηκες να κÜθεται μπροστÜ σου σα μια ακÝραια σωματικÞ υπüσταση, üπως η δικιÜ σου". ¸να χτýπημα ακοýστηκε στην πüρτα. Ο δρ Νüρμαντ μπÞκε μÝσα στο γραφεßο.
 -"ΚαλησπÝρα κýριε διευθυντÜ".
 -"Α, ο δüκτωρ Νüρμαντ! Για πÝρνα μÝσα. Ο δüκτορας Μπουθ κι εγþ εßχαμε μια πÜρα πολý διδακτικÞ συζÞτηση. ΠραγματικÜ πιστεýω πως Ýχουμε βρει λýση στο μυστÞριο της εξαφÜνισης του Χßντον". Ο δüκτορας Νüρμαντ κοýνησε το κεφÜλι του επιφυλακτικÜ.
 -"Εßμαι πÜρα πολý ανακουφισμÝνος κýριε. 'Αρχισα ν' αναρωτιÝμαι αν θα πρÝπει να ειδοποιÞσουμε τις αρχÝς. ΠÜνε τþρα σχεδüν σαρανταοχτþ þρες απü...".
 -"ΑγαπητÝ μου Νüρμαντ, φοβÜμαι üτι μÜλλον δεν εßστε ενημερωμÝνος. ¼λη η στÜση μας απÝναντι στην υπüθεση Χßντον, Ýχει αλλÜξει ριζικÜ. Ο δüκτορας Μπουθ με βοÞθησε πολý. Μιλοýσαμε για τη πιθανüτητα να βρεθεß ßσως κÜποια διοικητικÞ θÝση γι' αυτüν. ¸χετε τον φÜκελο του Χßντον";
 -"Εεε... λυπÜμαι, üχι κýριε" απολογÞθηκε ο Νüρμαντ, ενþ η ματιÜ του μετακινÞθηκε απü τον Μπουθ στον διευθυντÞ. "Συμπεραßνω üτι θ' Üλλαξε θÝση προσωρινÜ. ¸χω δþσει εντολÞ για προσεκτικÞ Ýρευνα και θα τον λÜβετε το ταχýτερο δυνατü".
 -"Ευχαριστþ Νüρμαντ, αν Ýχετε την καλοσýνη". Ο ΜÝλινγκερ πÞρε τον Μπουθ απü το μπρÜτσο και τον οδÞγησε στη πüρτα. "Τþρα γιατρÝ εßμαι ευχαριστημÝνος απü την αντßληψÞ σας. ΘÝλω απü σας, να ρωτÞσετε το προσωπικü της πτÝρυγας, με τον τρüπο που σας ρþτησα εγþ. ΣβÞστε την ομßχλη των ψευδαισθÞσεων που στροβιλßζει στα μυαλÜ τους. Προειδοποßηστε τους για τις αυταπÜτες που αναμιγνýονται μ' Üλλες αυταπÜτες και που μποροýν να θεωρηθοýν σα το πρüσχημα της πραγματικüτητας. Υπενθυμßστε τους επßσης üτι χρειÜζεται καθαρüς νους στο Γκρην Χιλ. Θα εκπλαγþ ιδιαßτερα αν κανεßς τους βÜλει το χÝρι στη καρδιÜ κι ορκιστεß πως ο Χßντον υπÞρξε πραγματικÜ". ΜετÜ που Ýφυγε ο Μπουθ, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ γýρισε στο γραφεßο του. Για μια στιγμÞ δε πρüσεξε τον βοηθü του. "Α, ναι, Νüρμαντ. ΑναρωτιÝμαι που εßναι εκεßνος ο φÜκελος; Δεν τον Ýφερες";
 -"¼χι, κýριε. ¼πως σας εξÞγησα...".
 -"ΚαλÜ, δε πειρÜζει. ΑλλÜ δε πρÝπει να γινüμαστε απρüσεκτοι Νüρμαντ, πολλÜ διακυβεýονται. Καταλαβαßνετε üτι, χωρßς αυτü το φÜκελο, δε θα γνωρßζαμε τßποτα σχετικÜ με τον Χßντον; Θα Þταν πÜρα πολý στενüχωρο".
 -"Σας βεβαιþνω κýριε, πως ο φÜκελος..."
 -"Αρκεß Νüρμαντ, μη βασανßζεις τον εαυτü σου". O δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýδειξεν αλεπουδßσιο χαμüγελο στον Üγρυπνο Νüρμαντ. "¸χω τη μεγαλýτερη εκτßμηση για την αποτελεσματικüτητα του διοικητικοý τμÞματος υπü την ηγεσßα σας. Νομßζω πως εßναι απßθανο να 'χει αρχειοθετηθεß λανθασμÝνα. ΠÝστε μου δρ Νüρμαντ, εßστε σßγουρος üτι αυτüς ο φÜκελος υπÞρξε ποτÝ";
 -"Βεβαßως, κýριε" απÜντησε ο Νüρμαντ αμÝσως. "ΦυσικÜ, δε τον Ýχω δει πραγματικÜ ο ßδιος, αλλÜ κÜθε ασθενÞς στο Γκρην Χιλ Ýχει πλÞρη προσωπικü φÜκελο".
 -"Μα Νüρμαντ", εßπε ευγενικÜ ο διευθυντÞς, "ο υπü συζÞτησην ασθενÞς δεν εßναι στο Γκρην Χιλ. Εßτε υπÜρχει, εßτε üχι αυτüς ο υποθετικüς φÜκελος, ο Χßντον δεν υπÜρχει". ΣταμÜτησε και περßμενε. Τα μÜτια του στÝνεψαν üπως τονε κοßταζε ο Νüρμαντ.
     Μια εβδομÜδα αργüτερα, ο δüκτορας ΜÝλινγκερ κÜλεσε τη τελικÞ σýσκεψη στο γραφεßο του. ¹ταν μια αξιοσημεßωτα χαλαρÞ σýσκεψη. Οι υφιστÜμενοß του ξÜπλωναν αναπαυτικÜ προς τα πßσω, στις δερμÜτινες πολυθρüνες, γýρω απü τη φωτιÜ, καθþς ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýγερνε πÜνω απü το γραφεßο του, επιβλÝποντας το σερβßρισμα του καλýτεροý του σÝρρυ.
 -"Λοιπüν κýριοι", τüνισε καταλÞγοντας, "μποροýμε να κÜνουμε ανασκüπηση της τελευταßας εβδομÜδας, σα μια περßοδο μοναδικÞς ανακÜλυψης των εαυτþν μας, σαν Ýνα μεγÜλο μÜθημα για üλους μας, για να θυμüμαστε την αληθινÞ φýση των ρüλων μας στο Γκρην Χιλ, που εßναι η αφοσßωσÞ μας στο καθÞκον να ξεχωρßζουμε τη πραγματικüτητα απü την αυταπÜτη. Αν οι ασθενεßς μας καταδιþκονται απü χßμαιρες, εμεßς τουλÜχιστον ας διατηρÞσουμε απüλυτη καθαρüτητα στο νου, αποδεχüμενοι την εγκυρüτητα της κÜθε πρüτασης, üταν üλες μας οι αισθÞσεις την επιβεβαιþνουν. Δεßτε για παρÜδειγμα την υπüθεση Χßντον. Εδþ, απü μια συσσþρευση λανθασμÝνων υποθÝσεων, απü ψευδαισθÞσεις που στÞριζαν Üλλες ψευδαισθÞσεις, χτßστηκε τερÜστιο οικοδüμημα φαντασßας γýρω απü την εντελþς μυθικÞ ταυτüτητα ενüς ασθενÞ. Η φανταστικÞ μορφÞ, που κατÜ κÜποιο τρüπο δεν ανακαλýψαμε -μÜλλον Þταν κÜποιο λÜθος δακτυλογρÜφησης των αρχεßων- εßχε το üνομα Χßντον και μεταγενÝστερα εφοδιÜστηκε με πλÞρη προσωπικÞ ταυτüτητα, Ýνα προσωπικü θÜλαμο, εφημερεýουσες νοσοκüμες κι ιατροýς. ΤÝτοια Þταν η επιβολÞ αυτοý του υποκατÜστατου κüσμου και τÝτοια η συγκÝντρωση λαθþν, που üταν συστÜλθηκε κι αποκαλýφθηκε η απουσßα κÜθε περιεχομÝνου πßσω απü τη σκιÜ, το κενü που απüμεινε αυτομÜτως ερμηνεýτηκε σαν απüδραση του ασθενοýς". Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýκανε μια ρητορικÞ χειρονομßα, καθþς ο Νüρμαντ, ο ΡÝντπαθ κι ο Μπουθ, Ýγνεφαν üτι συμφωνοýσαν. ΠερπÜτησε γýρω απü το γραφεßο και κÜθισε στη θÝση του. "ºσως κýριοι εßναι ευτυχÞς συγκυρßα που παραμÝνω μακριÜ απü τις καθημερινÝς υποθÝσεις του Γκρην Χιλ. Δε διεκδικþ τιμÝς για μÝνα που μüνον εγþ υπÞρξα αρκετÜ ανεπηρÝαστος, για να μελετÞσω τη πλÞρη σημασßα της εξαφÜνισης του Χßντον και να συνειδητοποιÞσω τη μüνη δυνατÞ εξÞγηση: üτι ο Χßντον ουδÝποτε υπÞρξε!"
 -"¸να λαμπρü συμπÝρασμα" μουρμοýρισε ο ΡÝντπαθ.
 -"Αναμφßβολως" επανÝλαβε ο Μπουθ σαν να 'ταν ηχþ.
 -"Μια βαθιÜ διορατικüτητα" συμφþνησε ο Νüρμαντ. ¸να απüτομο χτýπημα ακοýστηκε στη πüρτα. Ζαρþνοντας τα φρýδια ο δüκτορας ΜÝλινγκερ το αγνüησε και ξανÜρχισε το μονüλογü του.
 -"Σας ευχαριστþ κýριοι. Χωρßς τη βοÞθειÜ σας, αυτÞ η υπüθεση, πως ο Χßντον δεν Þτανε τßποτε Üλλο παρÜ μια συσσþρευση διοικητικþν λαθþν, δε θα 'χεν επιβεβαιωθεß ποτÝ". Το χτýπημα στη πüρτα επαναλÞφθηκε. Μια αδελφÞ νοσοκüμα εμφανßστηκε λαχανιασμÝνη.
 -"Συγγνþμη κýριε. ΛυπÜμαι που σας διακüπτω, αλλÜ..." Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýκανε μια χειρονομßα σαν να απüδιωχνε τις απολογßες της.
 -"Δε πειρÜζει. Τß εßναι";
 -"Μια επισκÝπτρια δüκτορα ΜÝλινγκερ". ¸κανε παýση καθþς ο διευθυντÞς περßμενε ανυπüμονα. "Η κυρßα Χßντον, για να δει τον Üντρα της".
     Προς στιγμÞ δημιουργÞθηκεν Ýκπληξη. Οι τρεις Üντρες γýρω απü τη φωτιÜ σηκþθηκαν üρθιοι, ξεχνþντας τα ποτÜ τους, ενþ ο δüκτορας ΜÝλινγκερ Ýμεινε ακßνητος στο γραφεßο του. Απüλυτη σιγÞ Ýπεσε στην αßθουσα, που τη διατÜραζε μüνο το ελαφρý χτýπημα των γυναικεßων τακουνιþν, απ' Ýξω, στον διÜδρομο. Ο δüκτορας ΜÝλινγκερ συνÞλθε γρÞγορα. Σηκþθηκε και μ' Ýνα βεβιασμÝνο χαμüγελο εßπε στους συναδÝλφους του:
 -"Να δει τον κýριο Χßντον; Αδýνατον. Ο Χßντον δεν υπÞρξε ποτÝ. Η γυναßκα πρÝπει να υποφÝρει απü τρομερÝς παραισθÞσεις. ΧρειÜζεται Üμεση περßθαλψη. ΦÝρτε τη μÝσα". Γýρισε προς τους συναδÝλφους του. "Κýριοι, πρÝπει να κÜνουμε üτι μποροýμε για να τη βοηθÞσουμε".
     Μεßον δýο.

"Minus One" (1963)
ΜετÜφραση: Ηλßας ΠολυχρονÜκης

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers