Πεζά

Ποίηση-Μύθια

Ο Dali & Εγώ

Θέατρο-Διάλογοι

Δοκίμια

Σχόλια-Αρθρα

Λαογραφικά

Ενδιαφέροντες

Κλασσικά

Αρχαία Ελλ Γραμμ

Διασκέδαση

Πινακοθήκη

Εικαστικά

Παγκ. Θέατρο

Πληρ-Σχολ-Επικοιν.

Φανταστικό

Ερ. Λογοτεχνία

Γλυπτ./Αρχιτ.

Κλασσικά ΙΙ

 
 

Εικαστικά 

Χ2: Νυκτί Εοικώς

                                       Επιβατηγό Κάπα 'Aλφα




     Tο όνομα αυτού του ανθρώπου δεν είναι διαθέσιμο, γιατί δεν υπάρχει για τους άλλους. Απλώς εκτελεί μια αποστολή, προστατεύοντας με την ανωνυμία του κάποιους από αδιάκριτες ερωτήσεις. Μπορεί να είναι εικονικός, μια οπτική απάτη, ένα τρυκ του φακού, άγνωστος περαστικός επιβάτης ή ναυτικός χρόνια, συνηθισμένος να του απευθύνονται μόνο σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Γυρνάει την πλάτη στο φακό, στον οποίο άλλωστε μπήκε τελείως συμπτωματικά. Ο άνθρωπος που αντιστέκεται στο βλέμμα μου είναι "Ο 'Ανθρωπος Της Πίσω Πόρτας" των Ντορς, είναι η "Σουζάν" του Λέοναρντ Κοέν, είναι το Γιατί η Νύχτα της Πάτι Σμιθ, είναι το "Νυκτί Εοικώς" του Όμηρου.
     "Ίδιος Νύχτα".




      Η φωτογράφιση αρχιζει την ώρα που ξεβολεύει η ακινησία. Η στατικότητα στις αφόρητες πλαστικές καρέκλες που τις εκδικούμαι κοβοντάς τες από το κάδρο για να πάρει την εκδίκησή του το σίδερο. Μόνο η υπόνοια της παρουσίας τους-κάνω ένα κάδρο σημαίνει επιλέγω μια εκδοχή του σύμπαντος, άρα γίνομαι κάτι σαν στιγμιαίος, ευκαιριακός Θεός, όπως στον έρωτα, μια μπουκιά αθανασίας, μετρήσιμο μέγεθος με τους δείχτες ενός ρολογιού ή με τον δείχτη ενός χεριού που ανάβει κάθε τόσο το καντράν του κινητού- επιβεβαίωση της αλαζονείας μας ότι οι άλλοι υπάρχουν για μας. Έλειπαν λέξεις από το τρίτο κατάστρωμα σε εκείνο το ταξίδι.




     Aυτό ήταν το πρώτο που είδα, σαν ένδειξη της παρουσίας του Θεού, σαν
επιβεβαίωση ότι έζησε κάποτε ο Ρέμπραντ. Οι βάρκες πιθανών ναυαγίων έτριζαν πάνω από το κεφάλι μου, διαρκώς υπενθυμίζοντας το εύθραυστο μιας ύπαρξης που επιμένει να αναβάλλει την έναρξή της. Ίδια με καύτρες, καίγονταν τα συρματόσκοινα από θάλασσα και φως.

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers