Βιογραφικü 
Ο ΚÜρλο Γκολντüνι (Carlo Goldoni) διÜσημος Ιταλüς θεατρικüς συγγραφÝας, ποιητÞς & στιχουργüς, κατατÜσσεται στους μεγαλýτερους συγγραφεßς του Ιταλικοý & Ευρωπαúκοý ΘεÜτρου. Με πÜνω απü 120 Ýργα, πεζÜ Þ Ýμμετρα στο ενεργητικü του. Μαζß με τον μεταγενÝστερü του Λουßτζι ΠιραντÝλο εßναι οι κωμικοß με τη μεγαλýτερη αναγνþριση σε παγκüσμιο επßπεδο. ¹ταν μεγÜλος μεταρρυθμιστÞς της παραδοσιακÞς ιταλικÞς κωμωδßας (commedia dell’ arte) που μες απ' το ανανεωτικü Ýργο παραμÝρισε δυναμικÜ το παραδοσιακü αυτοσχεδιαστικü ýφος και το Üσεμνο λεξιλüγιü της μετατρÝποντÜς τη σε νÝα ιταλικÞ κωμωδßα χαρακτÞρων. Σ' αυτÞ τη νÝα μορφÞ οι μÜσκες εγκαταλεßπονται, μετασχηματßζονται σε τρισδιÜστατα θεατρικÜ πρüσωπα και στη σκηνÞ αποτυπþνεται ο ρεαλισμüς της πραγματικÞς ζωÞς üπου περνÜ απ' τη κωμωδßα καταστÜσεων στη "ποιητικÞ" των χαρακτÞρων.
ΓεννÞθηκε 25 ΦλεβÜρη 1707 στη Βενετßα στο ΜÝγαρο ΤσεντÜνι δßπλα στο Ponte San Toma. ΠατÝρας Þταν ο Τζοýλιο, παθολüγος (κατ' Üλλους, φαρμακοποιüς) και μητÝρα η Μαργκερßτα Σαβιüνι (Þ Σαλβιüνι), ηθοποιüς. Κληρονüμησεν ωστüσο την αγÜπη του για το θÝατρο απü τον παπποý του ΚÜρλο ΑλεσÜντρο που Þταν μεγÜλος λÜτρης του θεÜτρου (ενßοτε και των γυναικþν ηθοποιþν!) ενþ το θÝατρο αποτελοýσε τη κýρια διασκÝδαση üλης της οικογÝνειας. ¸τσι ο μικρüς ΚÜρλο εμφÜνισεν εξαßρετη θεατρικÞ κλßση απ' τα παιδικÜ του χρüνια. Παιχνßδια του Þταν οι μαριονÝτες και τα διαβÜσματÜ του θεατρικÜ Ýργα. ΛÝγεται μÜλιστα üτι στα 8 του Ýγραψε το πρþτο του θεατρικü Ýργο. Σýμφωνα με τα "ΑπομνημονεýματÜ" του, απεικονßζεται γεννημÝνος κωμικüς, με μεγÜλη ζωντÜνια, απρüσεκτος, αμÝριμνος, μ' εýθυμη ιδιοσυγκρασßα (απüδειξη ενÜντια σ' üλα τα κτυπÞματα της μοßρας που δÝχτηκε στη ζωÞ) αλλÜ επιμελþς αξιοσÝβαστη κι Ýντιμη.
Το 1712 ο πατÝρας του Τζοýλιο, πηγαßνει στη Ρþμη να σπουδÜσει ιατρικÞ κι Ýτσι ο ΚÜρλο μÝνει με τη μητÝρα του και το μικρüτερο αδελφü του Τζιαν-ΠÜολο στη Βενετßα. Το 1719 ο πατÝρας του καλεß τον ΚÜρλο στη Περοýτζια -που 'χει εγκατασταθεß- και τον στÝλνει να σπουδÜσει στο ΚολÝγιο Ιησουιτþν. Το 1720 πατÝρας και γιος εγκαθßστανται στο Ρßμινι üπου ο Τζοýλιο θÝτει υπü την επßβλεψη του φιλüσοφου Caldini, το γιü του επειδÞ δεν επιθυμοýσε ν' ασχοληθεß με το θÝατρο. Ωστüσο ο νεαρüς κι ανÞσυχος ΚÜρλο συναντÜ το θßασο του Φλορßντο ντε Μακερüνι και το σκÜει με τους ηθοποιοýς απü το Ρßμινι για τη Κιüτζια. Το Ýτος 1723 πÜλι με προτροπÞ του πατÝρα, γρÜφεται στο διÜσημο ΚολλÝγιο Ghislieri στη ΠÜβια με σκοπü να σπουδÜσει νομικÜ, αλλÜ στα "ΑπομνημονεýματÜ" του, μας λÝει üτι σημαντικü μÝρος του χρüνου του το αφιÝρωνε διαβÜζοντας ΕλληνικÝς & ΛατινικÝς κωμωδßες. ΔιÜβαζε συνÞθως Πλαýτο, Terence κι ΑριστοφÜνη κι αργüτερα, ακολοýθησε σπουδÝς στα γαλλικÜ για να διαβÜσει ΜολιÝρο.
Τον 3ο χρüνο φοßτησης Ýγραψε το σατιρικü ποßημα "Ο Κολοσσüς" (Il colosso) για τις κüρες ορισμÝνων οικογενειþν της Παβßα. Αυτü κι επßσης μια επßσκεψÞ του σε οßκο ανοχÞς, εßχε σαν αποτÝλεσμα να διωχτεß απ' το ΚολλÝγιο. ¸τσι η οικογÝνεια Γκολντüνι αναγκÜστηκε να φýγει απ' τη πüλη κι εγκαθßσταται στο Οýντινε (1725). Υπακοýοντας μιαν ακüμη φορÜ, στη θÝληση του πατÝρα, σπουδÜζει νομικÜ στη ΜοντÝνα και παßρνει τελικÜ πτυχßο στις 12 Οκτþβρη 1731 ýστερα απü φοßτηση 6 ετþν. Πτυχιοýχος νομικÞς εργÜστηκε σα δικαστικüς υπÜλληλος της ΕνετικÞς Δημοκρατßας, θÝση επικερδÞς, στη Κιüτζια κι ενþ φαινüταν üτι μποροýσε να στεριþσει σ' αυτü το επÜγγελμα, μια απρüσμενη Ýκκληση για επιστροφÞ του στη Βενετßα (ýστερα απü απουσßα ετþν) εßχε σαν αποτÝλεσμα να του αλλÜξει σταδιοδρομßα και να τον στρÝψει στο να αφοσιωθεß στο γρÜψιμο θεατρικþν Ýργων κι αργüτερα να γßνει διευθυντÞς θεÜτρων.
Το 1731 ο δÝχτηκε μεγÜλο πλÞγμα καθþς πÝθανε ξαφνικÜ ο πατÝρας του στο ΜπανιακαβÜλο (βρισκüταν εκεß ως αντικαταστÜτης γιατρüς) κι Ýτσι γýρισε ξανÜ στη Βενετßα. Ωστüσο το 1732, προκειμÝνου ν' αποφýγει Ýναν ανεπιθýμητο γÜμο, εγκαταλεßπει τη Βενετßα και πηγαßνει πρþτα στο ΜιλÜνο και στη συνÝχεια στη Βερüνα. Εκεß Ýρχεται σε επαφÞ με τον διευθυντÞ του θεÜτρου San Samuele της Βενετßας, ΤζουζÝπε ºμερ, που τον þθησε ν' ασχοληθεß με τη συγγραφÞ θεατρικþν Ýργων. ¸τσι μ' αγÜπη, Üρχισε να συνθÝτει ιντερμÝτζα, ιλαροτραγωδßες και μελοδρÜματα.
Πρωτοεμφανßστηκε την ßδια χρονιÜ στην ιταλικÞ θεατρικÞ σκηνÞ με τη τραγωδßα "Αμαλασοýντα" (Amalasunta) που παßχτηκε στο ΜιλÜνο. Ωστüσο εßναι θεατρικÞ αποτυχßα επειδÞ δεν τηρεß τους κανüνες σýνθεσης του λιμπρÝτου. Ο διευθυντÞς της üπερας του τüνισε πως στη Γαλλßα ο συγγραφÝας θα 'πρεπε να προσπαθÞσει να ευχαριστÞσει το κοινü, αλλÜ στην Ιταλßα Ýπρεπε να συμβουλευτεß και να ευχαριστÞσει τα μÝλη του θιÜσου. ΑπογοητευμÝνος ο Γκολντüνι τη καßει. Το επüμενü του Ýργο "ΒελισÜριος" (Belisario) γραμμÝνο το 1734 παρüλο που σημεßωσε επιτυχßα, δε μπüρεσε να το χαρεß στο βαθμü που 'πρεπε, επειδÞ ακüμη Ýνιωθε ντροπιασμÝνος. Την ßδια χρονικÞ περßοδο Ýγραφε επßσης και λιμπρÝτα για την ¼περα ενþ παρÜλληλα, υπηρÝτησε για Ýνα χρονικü διÜστημα ως λογοτεχνικüς διευθυντÞς του San Giovanni Grisostomo, της πιο διακεκριμÝνης ¼περας της Βενετßας. Το 1736 ο ΤζουζÝπε ºμερ γνþρισε στον Γκολντüνι τη 19χρονη Nicoletta Conio (νεüτερη κüρη συμβολαιογρÜφου) που ερωτεýτηκε και παντρεýτηκε πολý σýντομα. Ο γÜμος Ýγινε στις 22 Αυγοýστου 1736 και βÜσει διηγÞσεþν του ο Ýγγαμος βßος Þτανε πολý καλüς, χωρßς παιδιÜ, ζþντας Þρεμη κι ευτυχισμÝνη ζωÞ με τη πιστÞ κι αφοσιωμÝνη ΝικολÝτα, απολαμβÜνοντας τις φροντßδες της, ενþ κεßνη προτßμησε να μεßνει στη σκιÜ των μεγÜλων επιτυχιþν του ανδρüς της. ΜετÜ το γÜμο επÝστρεψε με τη ΝικολÝτα στη Βενετßα και παρÝμειναν εκεß ως το 1743.
¸γραψε κι Üλλες τραγωδßες για λßγο, μÝχρι που τελικÜ διαπßστωσε τη κλßση του στη κωμωδßα. Τüτε συνειδητοποßησε πως η παραδοσιακÞ ιταλικÞ σκηνÞ χρειαζüταν μεταρρýθμιση. ¸βαλε κýριο στüχο του ν' ανανεþσει τη μονüτονη ΚομÝντια ντελ ¢ρτε. ΑντικαθιστÜ τις μÜσκες και παρουσιÜζει ολοκληρωμÝνο σενÜριο για το ρüλο του πρωταγωνιστÞ. ΠαρÜλληλα προσÝδωσε στις κωμωδßες ευγÝνεια, συνοχÞ κι αλÞθεια. ¸χοντας πρüτυπü του τον ΜολιÝρο εργÜστηκε σοβαρÜ þσπου το 1738 Ýγραψε τη 1η του κωμωδßα με τßτλο "Ο ¢νθρωπος Του Κüσμου" (L' uomo di mondo). ΠαρÜ το γεγονüς üτι τονε θαýμαζε πολý -και συχνÜ προσπÜθησε να μιμηθεß το συγγραφικü του ýφος- δε το μιμÞθηκε πραγματικÜ καθþς τα δικÜ του θεατρικÜ Ýργα Þταν ηπιüτερα και με πιο αισιüδοξο ýφος.
Στη διÜρκεια της περιπλÜνησης και διαφüρων δυσκολιþν που αντιμετþπισε στην Ιταλßα δουλεýοντας αδιÜκοπα, γνωρßζεται με το θιασÜρχη Girolamo Medebac κι αποφασßζει να εργαστεß επαγγελματικÜ ως δραματουργüς προκειμÝνου να ζÞσει. ΕργÜστηκε δßπλα στον ΜÝντεμπακ γρÜφοντας Ýργα για το θßασü του στη Βενετßα. ΠαρÜλληλα üμως δοýλεψε και γι' Üλλους θιασÜρχες κατÜ τη παραμονÞ του στη πüλη. Το 1739 ανακηρýσσεται Πρüξενος της Δημοκρατßας της ΓÝνοβας στη Βενετßα, ενþ παρουσιÜζει μ' επιτυχßα στο Σαν ΣαμουÝλε τη κωμωδßα "Αυλικü Μüμολο" (Momolo Cortesan) με την οποßα ουσιαστικÜ εγκαινßασε τη μεταρρýθμιση του παραδοσιακοý ιταλικοý θεÜτρου. Το 1743 γρÜφει τη "ΜοντÝρνα Κυρßα" (La donna di garbo) και το 1745 γρÜφει τη κωμωδßα "ΥπηρÝτης Δυο ΑφεντÜδων" (Il servitore di due padroni) για τον Αρλεκßνο Αντüνιο ΣÜκκι, ενþ το 1748 γρÜφει τη "ΠονηρÞ ΧÞρα" (La vedova scaltra).

Το 1748 επιστρÝφει στη Βενετßα üπου γνωρßζεται και συνεργÜζεται με τον συνθÝτη ΜπαλντÜσαρ Γκαλοýπι στη νÝας μορφÞς ¼περα Μποýφα, ο οποßος συνÝθεσε μουσικÞ για περισσüτερα απü 20 λιμπρÝτα που 'γραψε ο Γκολντüνι. ΠαρÜλληλα με τις κωμωδßες του Γκολντüνι η ¼περα Μποýφα ενσωμÜτωσε στοιχεßα της Commedia dell'arte με γνωστÜ χαρακτηριστικÜ γνωρßσματα τοπικÞς και μεσαßας τÜξης. Τα Ýτη 1748-1762 αποτελοýν τα πιο δημιουργικÜ κι επιτυχημÝνα της καριÝρας του διüτι τþρα Þταν σε θÝση να ενσωματþσει τις απüψεις για δραματικÞ μεταρρýθμιση στο συγγραφικü του ýφος. ΓρÜφει για το Teatro San Luca (τþρα Teatro Goldoni). Η commedia dell’ arte βρßσκεται πλÝον πßσω του. Τüτε δημιοýργησε τα καλýτερÜ του Ýργα: "Ο Ψεýτης" (Il Bugiardo), "ΠÜμελα" (Pamela), "Ο Αληθινüς Φßλος" (Il Vero Amico) 1750, "Το Καφενεßο" (La Bottega del caffè) 1751, το αριστοýργημα "Η ΛοκαντιÝρα" (La locandiera) 1753, "¸να Περßεργο ΣυμβÜν" (Un curioso accidente) 1760, "Οι Αγροßκοι" (Il rusteghi) 1760, κλπ.
Οι επιτυχßες που σημεßωσε τüτε εßχαν αποτÝλεσμα, το 1757 να πÝσει σ' Ýντονη διαμÜχη με το θεατρικü συγγραφÝα ΚÜρλο Γκüτζι (και με Üλλους συμπατριþτες του) ο οποßος του Üσκησε Ýντονη κριτικÞ, σχετικÜ με τη φýση του θεÜτρου και τον κατηγüρησε üτι στερεß απü το θÝατρο φαντασßα και ποßηση. Ο Γκολντüνι πολý πικραμÝνος αηδßασε με τα γοýστα των συμπατριωτþν του τüσο πολý, þστε το 1762 αυτοεξορßστηκε στη Γαλλßα. Εγκαθßσταται στο Παρßσι για να διευθýνει την Comédie-Italienne. Εκεß ξαναγρÜφει üλα του τα Ýργα απü τα γαλλικÜ για το βενετσιÜνικο κοινü: το γαλλικü "L’ Éventail" (1763), μετατρÜπηκε στα ιταλικÜ στο εξαιρετικü "Il ventaglio" (Ο ΘαυμαστÞς) (1764). Διορßζεται επικεφαλÞς του ιταλικοý θεÜτρου στο Royal Court. Αργüτερα δÝχτηκε τη θÝση καθηγητÞ ιταλικÞς στην ΑυλÞ του Λουδοβßκου XV, που τονε προσκÜλεσε προκειμÝνου να διδÜσκει ιταλικÜ τις κüρες του. Το 1769, μετÜ 4 χρüνια αυλικÞς ζωÞς, του χορηγÞθηκε σýνταξη που λÜμβανε τακτικÜ ως και το 1792.
ΠÝρασε την υπüλοιπη ζωÞ του στη Γαλλßα γρÜφοντας τα περισσüτερα Ýργα του στα γαλλικÜ, ενþ παρÜλληλα Ýγραψε τα "ΑπομνημονεýματÜ" του στην ßδια γλþσσα (ξεκßνησε να τα γρÜφει το 1783). Στη διÜρκεια της διαμονÞς του εκεß γρÜφει 2 σημαντικÝς κωμωδßες στα γαλλικÜ: "Bourru bienfaisant" (1771) για το γÜμο του βασιλιÜ Λουδοβßκου XVI με τη Μαρßα ΑντουανÝτα (που αργüτερα μετÜφρασε στα ΙταλικÜ) και το "Avare fastueux". Τα Ýργα του που γρÜφτηκαν στην Ιταλßα δεν Ýχουν θρησκευτικü Þ εκκλησιαστικü θÝμα οýτε εκφρÜζουν σκÝψεις για το θÜνατο Þ τη μετÜνοια, κÜτι που προκαλεß εντýπωση λüγω της αυστηρÞς καθολικÞς ανατροφÞς του. Στη Γαλλßα Ýγινε πιο ξεκÜθαρος, καθþς τα Ýργα του εßχαν Ýντονο αντιεκκλησιαστικü τüνο και συχνÜ σατßριζαν την υποκρισßα των μοναχþν και της ΡωμαιοκαθολικÞς Εκκλησßας.
Τα τελευταßα χρüνια της ζωÞς του ταλαιπωρÞθηκε αρκετÜ καθþς εßχε τυφλωθεß και πÝθανε σε συνθÞκες ακραßας φτþχειας, ενþ η σýνταξη που του εßχε χορηγηθεß απü τον Λουδοβßκο, αποσýρεται με εντολÞ της ΕθνικÞς ΣυνÝλευσης το 1792 στην Ýλευση της ΓαλλικÞς ΕπανÜστασης (1789). ΜετÜ την επανÜσταση η ΕθνοσυνÝλευση επιχεßρησε να τη ξαναχορηγÞσει, μα η απüφαση εγκρßθηκε πολý αργÜ: την επüμενη μÝρα του θανÜτου του. ΠÝθανε 6 ΦλεβÜρη 1793, σ' ηλικßα 86 ετþν.
¸γραψε πÜνω απü 260 θεατρικÜ üλων των ειδþν κι ¼περες, ενþ μες απü τα Ýργα του αποσκοποýσε στη ρεαλιστικÞ απεικüνιση της καθημερινÞς ζωÞς. Θεωρεßται απ' τους Ιταλοýς σαν εκεßνος που ανÝβασε τη δραματικÞ τÝχνη στην Ιταλßα στο ψηλüτερο σημεßο τελειüτητας. ΑγαπÞθηκε απ' το κοινü του γιατß διÝθετε 2 βασικÜ στοιχεßα: ευφυÝς πνεýμα κι ειλικρßνεια. ¸γραψε -μ' επιμονÞ σ' αυτü- για τις σχÝσεις που αναπτýσσουν οι Üνθρωποι μεταξý τους, για τις πüλεις, για το ανθρωπιστικü κßνημα καθþς και τη μελÝτη της φιλοσοφßας.

Οι ηθικÝς και πολιτικÝς αξßες που προβÜλλει στα Ýργα του εßναι αυτÝς του ορθολογισμοý, της ευγÝνειας και του ανθρωπισμοý καθþς επßσης τη σημασßα της ανερχüμενης μεσαßας τÜξης, κρατþντας μια προοδευτικÞ στÜση σε ζητÞματα που αφοροýσαν το κρÜτος και δßνοντας σημασßα στη τιμÞ κι εντιμüτητα, ενþ παρÜλληλα απεχθανüτανε την αλαζονεßα, την αδιαλλαξßα και τη κατÜχρηση εξουσßας. Τα Ýργα του προσÝφεραν στους μετÝπειτα συγγραφεßς εικüνες του εαυτοý τους, συχνÜ δραματοποιημÝνες, τη ζωÞ τους και τις συγκροýσεις της ανερχüμενης μεσαßας τÜξης. Παρüλο που Ýγραψε στα γαλλικÜ και στα ιταλικÜ, Ýκανε πλοýσια χρÞση της βενετσιÜνικης διαλÝκτου, της ντοπιολαλιÜς και της καθομιλουμÝνης. Για üλες αυτÝς τις καινοτομßες, θεωρεßται ιδρυτÞς της ιταλικÞς ρεαλιστικÞς κωμωδßας κι üχι Üδικα.


Στον ελληνικü χþρο Þτανε γνωστüς και προ της ΕπανÜστασης του '21, χÜρη σ' ερασιτεχνικÝς και πρüχειρες μεταφρÜσεις Ýργων του στα ελληνικÜ. ΜετÜ τη σýσταση του ελληνικοý κρÜτους, τα Ýργα του γνþρισαν μεγÜλη επιτυχßα, χÜρις στις μεταφρÜσεις του πρþην ηγεμüνα της Βλαχßας ΙωÜννη ΚαρατζÜ. Αυτü διεκüπη απü τη κυριαρχßα του κωμειδυλλßου, αλλÜ πολλÜ Ýργα του ("Ο ΥπηρÝτης Δυο ΑφεντÜδων", "ΛοκαντιÝρα", "ΚαβγÜδες Στη Κιüτζια", "Οι Αγροßκοι" κλπ) παßζονται και σÞμερα μ' επιτυχßα.



Το σπßτι του ΚÜρλο Γκολντüνι (σÞμερα Μουσεßο)
στο ΜÝγαρο ΤσεντÜνι (Ponte San Toma)στη Βενετßα.

Σημ. ΔικÞ μου: Το βιογραφικü αυτü δε θα γινüταν, αν δεν Þτανε προσφορÜ της πολý καλÞς φßλης του Στεκιοý, Μαρßας ΑλεξιÜδου, την οποßα ευχαριστþ δημοσßως!
------------------------------------------------------------------------------
ΥπηρÝτης Δυο ΑφεντÜδων
ΠΡΟΣΩΠΑ
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ Των Μπιζονιüζων
ΚΛΕΑΡΕΤΗ κüρη του Πανταλüνε
ΔΟΤΟΡΟΣ ΛΟΜΠΑΡΔΗΣ
ΣΙΛΒΙΟΣ γιος του ΛομπÜρδη
ΒΕΑΤΡΙΚΗ
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ ΑΡΕΤΟΤΣΗΣ ερωμÝνος της Βεατρßκης
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ ξενοδüχος
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ καμαριÝρα της ΚλεαρÝτης
ΤΡΟYΦΑΛΔΙΝΟΣ υπηρÝτης της Βεατρßκης, Ýπειτα και του Φλωρßνδου
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟY
YΠΗΡΕΤΗΣ Tου Πανταλüνε
ΔYΟ ΒΑΣΤΑΖΟΙ
ΓΚΑΡΣΟΝΙΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟY (πρüσωπα βουβÜ)
Το επεισüδιο συμβαßνει στη Βενετßα.
ΠΡΑΞΗ 1η
ΔωμÜτιο στο σπßτι του Πανταλüνε.
ΣκηνÞ 1η:
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ, ΔΟΤΟΡΟΣ, ΚΛΕΑΡΕΤΗ, ΣΙΛΒΙΟΣ, ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ, ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ κι ΥΠΗΡΕΤΗΣ Tου ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ.
ΣΙΛΒΙΟΣ (προσφÝροντας το χÝρι στη ΚλεαρÝτη): Ιδοý το δεξß μου χÝρι και μ' αυτü σας προσφÝρω üλη μου τη καρδιÜ.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (στη ΚλεαρÝτη): Εμπρüς, μη ντρεπüσαστε δþστε το χÝρι κι εσεßς. ¸τσι θ' αρραβωνιαστεßτε και μÜνι μÜνι θα παντρευτεßτε.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΜÜλιστα, αγαπητÝ Σßλβιε, ιδοý το δεξß μου. Υπüσχομαι να γßνω γυναßκα σας.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Κι εγþ υπüσχομαι να γßνω δικüς σας. (Δßνουνε τα χÝρια).
ΔΟΤΟΡΟΣ: Εýγε, πÜει κι αυτü. Τþρα πια δεν αλλÜζουν τα πρÜματα.
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ (μüνη): Αχ! Τß ωραßο πρÜμα! Ως κι εγþ αλÞθεια λυþνω απ' το καημü μου.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (προς ΜπριγκÝλα κι ΥπηρÝτη): Σεις να 'στε μαρτýροι στο σημερινü αρραβþνιασμα τση κüρης μου τση ΚλεαρÝτης και του σιορ Σßλβιου, του αξιüτιμου γιου απü 'δω, του σιορ δοτüρου ΛομπÜρδη.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ (στον Πανταλüνε): ΜÜλιστα, μÜλιστα, κυρ-κουμπÜρε και σας ευχαριστþ για τη τιμÞ που μου κÜνετε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Εγþ Ýγινα κουμπÜρος στο γÜμο σας κι εσεßς γενüσαστε μÜρτυρας στο γÜμο τση κüρης μου. Δε θÝλησα να κρÜξω κουμπÜρους, να καλÝσω δικοýς, γιατß κι ο σιορ Δοτüρος εßναι του χαραχτÞρα μου, του αρÝσει να κÜνει τσι δουλειÝς του χωρßς θüρυβο, χωρßς μεγαλεßα. Θα φÜμε μαζß, θα γλεντÞσουμε συναμεταξý μας και δε θα ενοχλÞσουμε κανÝνα. (προς ΚλεαρÝτη και Σßλβιο). Τ ι λÝτε, παιδιÜ, δε θα κÜμουμε καλÜ;
ΣΙΛΒΙΟΣ: Εγþ δεν επιθυμþ Üλλο παρÜ να 'μαι κοντÜ στην αγαπημÝνη μου ΚλεαρÝτη.
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ (μüνη): ΒÝβαια, αυτü εßναι το καλýτερο φαÀ.
ΔΟΤΟΡΟΣ: Ο γιος μου δεν εßναι φαντασμÝνος. Εßν' Ýνας νÝος με καλÞ καρδιÜ. ΑγαπÜει την κüρη σας και δεν ενδιαφÝρεται για τßποτ' Üλλο.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (στον Σßλβιο): Για να ποýμε την αλÞθεια, ο γÜμος αυτüς Þτανε γραμμÝνος απü Θεοý, γιατß, αν δεν απÝθαινε στο Τουρßνο ο σιορ Φρεντερßκος Ρασπüνης, ο αντιπρüσωπος μου, να ξÝρετε πως τη κüρη μου την εßχα τÜξει εκεßνου και δε θα μποροýσε να τη πÜρει ο αγαπητüς μου γαμπρüς.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Ασφαλþς, μπορþ να πω πως εστÜθηκα τυχερüς. Δε ξÝρω αν λÝει το ßδιο η κυρßα ΚλεαρÝτη.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΑγαπητÝ Σßλβιε, μ' αδικεßτε. ΞÝρετε αν σας αγαπþ. Για να υπακοýσω στον πατÝρα μου θα 'παιρνα τον ΤουρινÝζο, μα η καρδιÜ μου Þτανε πÜντα μ' εσÜς.
ΔΟΤΟΡΟΣ (στον Πανταλüνε): Κι üμως, εßναι σωστü, üταν γρÜφετ' απü Θεοý κÜτι, θα γßνει με τρüπο ανÝλπιστο. Και πþς πÝθανε ο Φρειδερßκος Ρασπüνης;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Ο Üμοιρος! Τον εσκοτþσανε τη νýχτα, εξαιτßας τση αδερφÞς του... Δεν ηξÝρω ποιος. Του δþκανε μια σπαθιÜ κι Ýμεινε στον τüπο.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ (στον Πανταλüνε): Κι αυτü γÝνηκε στο Τουρßνο;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Ναι στο Τουρßνο.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: Ω, το δýστυχο! Πολý μου κακοφÜνηκε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (στον ΜπριγκÝλα): Τον ηξÝρατε τον σιορ Φρεντερßκο Ρασπüνη;
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ΒÝβαια που τον Þξερα. ¸μεινα στο Τουρßνο τρßα χρüνια κι εγνþρισα ως και την αδερφÞ του. Μια νÝα με μυαλü, με θÜρρος ντυνüταν αντρßκια, πÞγαινε με τ' Üλογο κι εκεßνος την ελÜτρευε. Ποιüς να το 'λεγε τÝτοιο πρÜμα!
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Ε, τα δυστυχÞματα γÝνονται απü μινοýτο σε μινοýτο. ΤÝλος, ας τ' αφÞκουμε τα λυπητερÜ πρÜματα. ΞÝρετε τß λÝω γþ, αγαπητÝ μου σιορ ΜπριγκÝλα; ΞÝρω πως σας αρÝσει ν' ανακατευüσαστε στη κουζßνα, θα 'θελα να κÜνατε κανÝνα φαÀ τση üρεξÞς σας.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ΜετÜ χαρÜς. Δεν το λÝω γþ, μα στο ξενοδοχεßο μου üλοι μÝνουν ευχαριστημÝνοι. ¸χουνε να το ποýνε: πουθενÜ δεν τρþν' Ýτσι, üπως τρþνε στο ξενοδοχεßο μου. Καταλαβαßνουμε μια κÜποια ουσßα.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΤηρÜχτε, κÜτι βραστü για να βουτÞσει κανεßς καμιÜ μπουκιÜ ψωμß.(Ακοýονται χτυπÞματα). Ω, χτυπÜνε! Σμεραλδßνα, για τÞραξε, ποιος εßναι.
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ: ΑμÝσως. (φεýγει).
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΠατÝρα, με την Üδεια σας.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΠεριμÝνετε, θα 'ρθουμ' üλοι. Ας δοýμε πρþτα ποιος εßναι.
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ (γυρßζοντας): ΑφÝντη, εßν'Ýνας υπερÝτης κÜποιου ξÝνου, που θÝλει να σας δþκει μιαν αγγελßα. Σ' εμÝ δε θÝλησε να πει τßποτα. Εßπε πως θÝλει να μιλÞσει με τον αφÝντη.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΠÝστε του να 'ρθει. Ας δοýμε τι θÝλει.
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ: ΠÜω να τüνε φÝρω. (φεýγει).
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Μα εγþ, πατÝρα, να πηγαßνω.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Ποý;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΞÝρω 'γω; Στο δωμÜτιο μου.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΚυρÜ μου, üχι, να σταθεßτε δþ. (σιγÜ στο Δοτüρο). Δε μου αρÝσει ακüμα ν' αφÞκουμε μοναχοýς τσου αρραβωνιασμÝνους.
ΔΟΤΟΡΟΣ (σιγÜ στον Πανταλüνε): Πολý σωστÜ, πολý φρüνιμα.
ΣκηνÞ 2η:
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ κι οι επÜνω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Προσκυνþ ταπεινüτατα üλους τσου κυρßους. Ω, τß üμορφη συντροφιÜ! Τß üμορφη συναναστροφÞ!
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Ποιüς εßστε, φßλε; Τß ορßζετε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (δεßχνοντας τη ΚλεαρÝτη): ΠοιÜ εßν' ετοýτ' η αρχοντοποýλα;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Εßναι η κüρη μου.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Χαßρω πολý.
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ (στον Τρουφαλδßνο): Κι εξüν απ' αυτü εßναι νýφη.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ευχαριστþ. Κι εσεßς ποιÜ εισÜστενε;
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ: Εßμαι η καμαριÝρα της, κýριε.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¸χω ευχαρßστηση.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ¸λα, Ýλα, κýριε, παρατÞστε τσου χαιρετισμοýς. Τß θÝλετε; Ποιüς εßστε; Ποιüς σας στÝρνει;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΣιγÜ-σιγÜ ντε, με το καλü. Τρεις ερþτησες μονοροýφι πÜει πολý σ' Ýναν Üμοιρο Üνθρωπο.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (σιγÜ στον Δοτüρο): Μου φαßνεται πως εßναι μπαγαπüντης.
ΔΟΤΟΡΟΣ (σιγÜ στον Πανταλüνε): Πιο πολý μου φαßνεται για κωμικüς.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (στη Σμεραλδßνα): Η αφεντιÜ σας εßσαστε η νýφη;
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ (αναστενÜζει): Αχ, üχι κýριε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Θα πεßτε ποιüς εßσαστε Þ θÝλετε να πÜτε απü κει που 'ρθατε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Α δε γυρεýετ'Üλλο παρÜ να μÜθετε ποιος εßμαι, ξηγιÝμαι με δυο λüγια. Εßμαι ο υπερÝτης του αφÝντη μου. (στη Σμεραλδßνα). Κι Ýτσι, γυρßζοντας στη κουβÝντα μας...
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Και ποιüς εßναι ο αφÝντης σας;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Εßν ' Ýνας ξÝνος, που θÝλει να σας κÜμει επßσκεψη. (στη Σμεραλδßνα). ¼σο για το γÜμο θα κουβεντιÜσουμε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Αυτüς ο ξÝνος ποιüς εßναι; Πþς τüνε λÝνε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ω, πÜει σε μÜκρος. Ο αφÝντης μου εßν' ο σιορ Φρεντερßκος Ρασπüνης, ο ΤουρινÝζος και σας προσκυνÜει. ¸χει Ýρθει ξεπßτηδες κι εßναι κÜτω και με στÝρνει να σας πω πως θÝλει να 'ρθει μÝσα, και με περιμÝνει να του πÜω την απÜντηση. Εßσαστ' ευχαριστημÝνος; ΘÝλετ' Üλλο; (στη Σμεραλδßνα). Ας Ýρθουμε στα δικÜ μας... (üλοι κÜνουνε χειρονομßες θαυμασμοý).
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Για ελÜτε δþ , μιλÜτε μ' εμÝ. Τß διÜολο λÝτε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Κι αν θÝλετε να μÜθετε και για με, εγþ εßμ' ο Τρουφαλδßνος ο Μπατüκιος, απü τα μÝρη τση ΜπÝργαμος.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Δε μ' ενδιαφÝρει ποιος εßσαστε σεßς, θα 'θελα να μου ξαναπεßτε ποιüς εßν' αυτüς ο αφÝντης σας. ΣκιÜζομαι να μη παρÜκουσα.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Καψüγερε! θα 'ναι βαρýκουος. Ο αφÝντης μου εßναι ο σιορ Φρεντερßκος Ρασπüνης, απü το Τουρßνο.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ¢με απü δω, εσ' εßσαι βουρλισμÝνος. Ο σιορ Φρεντερßκος Ρασπüνης, απü το Τουρßνο, απÝθανε.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΑπÝθανε;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΑπÝθανε σßγουρα. Δυστυχþς για κεßνονε.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): ΔιÜολε! Ο αφÝντης μου απÝθανε; Εγþ τον Üφηκα κÜτω γερü. (στον Πανταλüνε). ΛÝτε σωστÜ πως απÝθανε;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Σας το λÝω καθαρÜ, απÝθανε.
ΔΟΤΟΡΟΣ: ΜÜλιστα, εßν' αλÞθεια, πÝθανε δεν υπÜρχει λüγος να το αμφισβητÞσετε.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): Ωχ, Üμοιρε αφÝντη μου! Θα του 'ρθε κÜνα ξαφνικü. (αποχαιρετÜ). Με την Üδεια σας.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Δε θÝλετε τßποτ' Üλλο απü με;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μια κι απÝθανε δε μου χρειÜζετ' Üλλο. (μüνος). Θα πÜω να δþ, αν εßν' αλÞθεια. (φεýγει).
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Τß νÜν' αυτüς; Παλαβüς Þ μπαγαπüντης;
ΔΟΤΟΡΟΣ: Δε ξÝρω. Φαßνεται πως εßναι λßγο απü το 'να και λßγο απü τ' Üλλο.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ΕμÝ μου φαßνεται πιο πολý γι' απλοúκüς. Εßναι ΜπεργαμÜσκος, δε μου φαßνεται για κατεργÜρης.
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ: ¸τσι μου φαßνεται κι εμÝ. (μüνη). Δεν εßν' Üσκημος, αυτüς ο μελαψοýλης.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Μα τß; Ονειρεýεται τον σιορ Φρεντερßκο;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Αν εßν'αλÞθεια, πως εßν' εκεßνος εδþ, για με θα 'τανε πολý κακÞ εßδηση.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Τß κουταμÜρες! Δεν εßδατε κι εσεßς τα γρÜμματα;
ΣΙΛΒΙΟΣ: Και ζωντανüς να 'ναι και να βρßσκεται δþ, Þρθε πολý αργÜ.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (γυρßζει): Μου κÜνει εντýπωση μ' εσÜς, κýριοι. Δε φÝροντ' Ýτσι με τον Üμοιρο τον κüσμο. Δεν κοροúδεýουν Ýτσι τσου ξÝνους. Δεν εßν' αυτÜ πρÜματ' απ' ανθρþπους üπως πρÝπει. Και θα γυρÝψω το λüγο.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (στους Üλλους): Να ιδεßτε πως εßναι παλαβüς. (στον Τρουφαλδßνο). Τß τρÝχει; Τß σας εκÜμανε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Να μου πεßτε πως ο σιορ Φρεντερßκος Ρασπüνης απÝθανε!
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Κι Ýτσι;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Κι Ýτσι, εßν' εδþ, ζωντανüς, γερüς, Ýξυπνος, μια χαρÜ και θÝλει να σας προσκυνÞσει, αν Ýχετε την ευχαρßστηση.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Ο σιορ Φρεντερßκος;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ο σιορ Φρεντερßκος.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Ο Ρασπüνης;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ο Ρασπüνης.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Απü το Τουρßνο;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Απü το Τουρßνο.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΠαιδÜκι μου, αμÝτε στο ζουρλοκομεßο, εσεßς εßσαστε βουρλισμÝνος.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¸λα, διÜολε! Θα με κÜμετε να βλαστημÞσω, σα να 'μουνε κανÜς χαρτοπαßχτης. Σας λÝω, εßναι δþ, στο σπßτι μÝσα, που κακü χρüνο να 'χετε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Τþρα, εγþ σου τσακßζω τα μοýτρα.
ΔΟΤΟΡΟΣ: ¼χι, κυρ-Πανταλüνε, ακοýστε με πÝστε του να πει να 'ρθει εδþ αυτüς ο Üνθρωπος, που θαρρεß πως εßν' ο Φρειδερßκος Ρασπüνης.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Εμπρüς, πÝστε να 'ρθει σ' αυτü τον αναστημÝνο νεκρü.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Αν απÝθανε κι αν αναστÞθηκε, μπορεß, δεν αντιλÝω καθüλου. Μα τþρα εßναι ζωντανüς και θα τüνε ιδεßτε με τα μÜτια σας. ΠÜω να του πω να 'ρθει. Κι απü δω κι ομπρüς να μÜθετε να φερνüσαστε με τους ξÝνους, με τσ' ανθρþπους σαν κι εμÝ, με τσου ΜπεργαμÜσκους τσου τιμημÝνους. (στη Σμεραλδßνα). ΕσÜς, κοπÝλα μου, τüμου βρω ευκαιρßα, θα σας μιλÞσω. (φεýγει).
ΚΛΕΑΡΕΤΗ (σιγÜ στον Σßλβιο): ΣßλβιÝ μου, τρÝμω σýγκορμη.
ΣΙΛΒΙΟΣ (σιγÜ στη ΚλεαρÝτη): Μην αμφιβÜλλετε, οτιδÞποτε και να συμβεß, θα γßνετε δικÞ μου.
ΔΟΤΟΡΟΣ: Τþρα θα μÜθουμε την αλÞθεια.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Μπορεß να 'ρθει κανÝνας μπαγαπüντης, να μου πει παραμýθια.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: Εγþ, καθþς σας εßπα, κυρ-κουμπÜρε, γνþρισα τον κυρ-Φρεντερßκο. Αν εßν' αυτüς, θα το ιδοýμε.
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ (μüνη): Κι üμως ο μελαψοýλης αυτüς δεν Ýχει φυσιογνωμßα για ψεýτης. Θα ιδþ αν θα μπορÝσω... (στους Üλλους) Με την Üδεια σας, κýριοι. (φεýγει).
ΣκηνÞ 3η:
ΒΕΑΤΡΙΚΗ ντυμÝνη αντρßκια και με τ' üνομα Φρειδερßκος κι οι πÜνω.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Κýριε Πανταλüνε, η ευγÝνεια που θαýμασα στις επιστολÝς σας δεν ανταποκρßνεται με την υποδοχÞ που κÜνετε στο Üτομο μου. Σας στÝρνω τον υπηρÝτη μου, σας ειδοποιþ πως επιθυμþ να μπω στο σπßτι σας, κι εσεßς μ' αφÞνετε στο
δρüμο, χωρßς να μ' αξιþσετε να με μπÜσετε, παρÜ Ýπειτ' απü μισÞν þρα!
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΛυπÜμαι πολý... Μα ποιüς εßσαστε, αφÝντη;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Ο Φρειδερßκος Ρασπüνης απü το Τουρßνο, δοýλος σας. (üλοι κÜνουνε χειρονομßες θαυμασμοý).
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ (μüνος): Τß βλÝπω; Τι δουλειÜ εßν' ετοýτη. Αυτüς δεν εßναι ο Φρεντερßκος, εßναι η κυρα-Βεατρßκη, η αδερφÞ του. Θα ιδþ τι σκοπü Ýχει ετοýτ' η μασκαρÜτα.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Με κÜνετε και σαστßζω... Χαßρομαι που σας βλÝπω γερü και ζωντανü, ενþ εßχαμε μÜθει Üσχημα νÝα. (σιγÜ στον Δοτüρο). Μα δεν τüνε πιστεýω ακüμα, να ξÝρετε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Το ξÝρω εßχε βγει ο λüγος πως σε μια συμπλοκÞ εσκοτþθηκα. ¸καμε ο Θεüς κι επληγþθηκα μονÜχα και μüλις εγιατρεýτηκα, επÞρα το δρüμο για τη Βενετßα, καθþς εßχαμε συμφωνÞσει απü πολýν καιρü.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Δε ξÝρω τι να πω. Η üψη σας εßναι απü Üνθρωπο καθþς πρÝπει, μα Ýχω πληροφορßες σßγουρες και σωστÝς πως ο σιορ Φρεντερßκος απÝθανε. ¸τσι βλÝπετε καλÜ... αν δε μου δþκετε κÜποιαν απüδειξη για το αντßθετο...
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ¸χετε τελεßως δßκιο ν' αμφιβÜλλετε καταλαβαßνω την ανÜγκη να δþσω αποδεßξεις. Ιδοý τÝσσερις επιστολÝς των φßλων αντιπροσþπων σας μια εßναι του διευθυντÞ της ΤρÜπεζας μας. Αναγνωρßστε τις υπογραφÝς και βεβαιωθεßτε για το
Üτομο μου. (του δßνει τÝσσερις επιστολÝς, που τις διαβÜζει απü μÝσα του).
ΚΛΕΑΡΕΤΗ (στον Σßλβιο): Αχ, Σßλβιε, εßμαστε χαμÝνοι.
ΣΙΛΒΙΟΣ (σιγÜ στη ΚλεαρÝτη): Τη ζωÞ μου θα χÜσω, μα εσÜς üχι.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (μüνη, βλÝποντας τον ΜπριγκÝλα): Αλßμονο! Εδþ ο ΜπριγκÝλας; Πþς διÜβολο βρÝθηκ' ετοýτος εδþ; Αυτüς θα με γνωρßσει δßχως Üλλο. (δυνατÜ στον ΜπριγκÝλα). Φßλε, μου φαßνεται πως σας ξÝρω.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ΜÜλιστα, κýριε, δε θυμüσαστε στο Τουρßνο τον ΜπριγκÝλα Καβßκιο;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Α, μÜλιστα, τþρα σας αναγνωρßζω. (πλησιÜζει τον ΜπριγκÝλα). ΛαμπρÝ αρχοντÜνθρωπε, τß κÜνετε στη Βενετßα; (σιγÜ στον ΜπριγκÝλα). Για τ' üνομα του Θεοý μη με φανερþσετε.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ (σιγÜ): Μην Ýχετε φüβο. (δυνατÜ). Εßμαι ξενοδüχος, δοýλος σας.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Ω, ακριβþς, μια κι Ýχω την ευχαρßστηση να σας γνωρßζω, θα 'ρθω να μεßνω στο ξενοδοχεßο σας.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ΜετÜ χαρÜς. (μüνος). ΚÜποιο λαθραßο, χωρßς Üλλο.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Τα ειδα üλα. ΒÝβαια, τα γρÜμματα αυτÜ μου τα φÝρνει ο σιορ Φρεντερßκος Ρασπüνης, και μια και μου τα παρουσιÜζετε σεßς. Εßμαι αναγκασμÝνος να πιστÝψω πως εßσαστε... καθþς λÝνε τα γρÜμματα.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Αν Ýχετε ακüμα καμιÜν αμφιβολßα, ιδοý ο κýριος ΜπριγκÝλας· με γνωρßζει, μπορεß να σας βεβαιþσει ποιος εßμαι. (σιγÜ στον ΜπριγκÝλα). ¸χεις δÝκα ντüπιες.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: Χωρßς Üλλο, κυρ-κουμπÜρε, το βεβαιþνω γþ, απü 'δω εßναι ο κυρ-Φρεντερßκος Ρασπüνης. (μüνος). Μπορεß ν' αφÞκεις να χÜσεις δÝκα ντüπιες;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Μια κι εßν' Ýτσι, μια και μου το βεβαιþνει, εξüν απü τα γρÜμματα κι ο κουμπÜρος μου, ο ΜπριγκÝλας, αγαπητÝ μου σιορ Φρεντερßκε, εßμαι ευτυχισμÝνος που σας βλÝπω και σας ζητÜω συγνþμη, αν εßχα αμφιβολßα.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΠατÝρα, αυτüς εßναι λοιπüν ο κýριος Φρειδερßκος Ρασπüνης;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΜÜλιστα, αυτüς εßναι.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ (σιγÜ στον Σßλβιο): Δυστυχßα μου, τß θα γßνει με μÜς;
ΣΙΛΒΙΟΣ (σιγÜ στη ΚλεαρÝτη): Μην αμφιβÜλλετε, σας λÝω εßσαστε δικÞ μου και θα σας υπερασπιστþ.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (σιγÜ στον Δοτüρο): Τß λÝτε, Δοτüρε μου, Þρθε στην þρα του;
ΔΟΤΟΡΟΣ (σιγÜ στον Πανταλüνε): Accidit in puncto, quod non contingit in anno! (¼σα φÝρνει μια στιγμÞ, δε τα φÝρνει ολÜκερος χρüνος).
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (δεßχνοντας τη ΚλεαρÝτη): Κýριε Πανταλüνε, ποιÜ εßν' εκεßνη η κυρßα;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Εßναι η ΚλεαρÝτη, η κüρη μου.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Η προορισμÝνη για γυναßκα μου;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΜÜλιστα, κýριε, αυτÞ. (μüνος). Τþρα εßμαι για τα καλÜ μπερδεμÝνος.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (στη ΚλεαρÝτη): Κυρßα, επιτρÝψατε μου να λÜβω τη τιμÞ να σας υποβÜλω τα σÝβη μου.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ (συγκρατημÝνα): Δοýλη σας πιστÞ.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (στον Πανταλüνε): Πολý ψυχρÜ με υποδÝχεται.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Τß να γÝνει; Εßναι ντροπιÜρα απü φυσικü της.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (δεßχνοντας τον Σßλβιο): Κι εκεßνος ο κýριος εßναι συγγενÞς σας;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΜÜλιστα, κýριε, εßν' ανεψιüς μου.
ΣΙΛΒΙΟΣ (στη Βεατρßκη): ¼χι, κýριε, δεν εßμαι ανεψιüς του, μα παßρνω γυναßκα μου τη ΚλεαρÝτη.
ΔΟΤΟΡΟΣ (σιγÜ στον Σßλβιο): ΜπρÜβο! Μη τα χÜνεις. Πες το δßκιο σου, μα χωρßς παραφορÝς.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Πþς; Εσεßς Üνδρας της κυρßας ΚλεαρÝτης; Δεν εßναι προορισμÝνη για με;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ¸λα, Ýλα, θα τα φανερþσω üλα. ΑγαπητÝ σιορ Φρεντερßκο, πßστευα πως Þταν αληθινü το δυστýχημα του θανÜτου σας κι Ýτσι Ýδωκα την κüρη μου στο σιορ Σßλβιο, αυτü δεν εßναι πρÜμα κακü. ΤÝλος εφτÜκατε στην þρα σας. Η ΚλεαρÝτη
εßναι δικÞ σας, αν τη θÝλετε κι εγþ ε ß μ ' Ýτοιμος να βαστÜξω το λüγο μου. Ο σιορ Σßλβιος δε ξÝρω τι λÝει. ΒλÝπετε με τα μÜτια σας την αλÞθεια. Ακοýσατε τι σας εßπα και μαζß μου δε μπορεßτε να 'χετε κανÝνα παρÜπονο.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Μα ο κýριος Φρειδερßκος δε θα θελÞσει να πÜρει γυναßκα του μια που Ýδωσε σ' Üλλονε το χÝρι.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Δεν εßμαι και τüσο ψιλοκοσκινιστÞς. ¼πως και να 'ναι, θα τη πÜρω. (μüνη). Μ' αρÝσει να διασκεδÜσω και λιγÜκι.
ΔΟΤΟΡΟΣ (μüνος): Τß ωραßος σýζυγος της μüδας! Δεν εßν' Üσκημος.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Ελπßζω πως η κυρßα ΚλεαρÝτη δε θ' αρνηθεß το χÝρι μου.
ΣΙΛΒΙΟΣ: ΠαρατÞστε τα, κýριε, εφτÜσατε αργÜ. Η κυρßα ΚλεαρÝτη εßναι δικÞ μου και μην ελπßζετε πως θα σας την παραχωρÞσω. Αν ο κυρ-Πανταλüνε μ' αδικÞσει θα εκδικηθþ κι üποιος θÝλει τη ΚλεαρÝτη, πρÝπει να τη διεκδικÞσει με το σπαθß του. (φεýγει).
ΔΟΤΟΡΟΣ (μüνος): ΜπρÜβο, μα το ναι!
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (μüνη): ¼χι, üχι, μ' αυτü τον τρüπο δεν Ýχ' üρεξη να πεθÜνω.
ΔΟΤΟΡΟΣ: ΑφÝντη μου, του λüγου σας, εφτÜσατε λιγÜκι αργÜ. Η ΚλεαρÝτη θα πÜρει το γιο μου. Ο νüμος μιλεß καθαρÜ: Prior in tempore, potior in jure. [ο πρþτος χρονικÜ, ισχυρüτερος στο νüμο]. (φεýγει).
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Μα σεις, κυρßα ΚλεαρÝτη, δε λÝτε τßποτα;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΛÝγω πως Þρθατε για να με βασανßσετε. (φεýγει).
ΣκηνÞ 4η:
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ, ΒΕΑΤΡΙΚΗ, ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ, ΥΠΗΡΕΤΗΣ του ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Πþς; Γλωσσοý! Τß εßπατε; (κÜνει να τη κυνηγÞσει).
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Σταθεßτε κýριε Πανταλüνε, τη συγχωρþ. Δε πρÝπει να τη πÜρουμε με τ' Üγριο. Με τον καιρü ελπßζω να μου χρωστÜ τοýτη τη χÜρη. Στο μεταξý, ας εξετÜσουμε τους λογαριασμοýς μας, που 'ναι μια απü τις δυο αιτßες που με φÝρανε, καθþς ξÝρετε, στη Βενετßα.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ¼λα εßν' Ýτοιμα για το λογαριασμü μας. Θα σας δεßξω τον τρεχοýμενο λογαριασμü. Τα λεφτÜ σας εßν' Ýτοιμα και μποροýμε να ξοφλÞσουμε τüμου επιθυμεßτε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Θα 'ρθω με πιο Üνεση να σας υποβÜλω τα σÝβη μου. Για τþρα, αν μου επιτρÝπετε, θα πÜω με τον ΜπριγκÝλα να τελειþσω μερικÝς μικροδουλειÝς, που μου 'χουν αναθÝσει. Αυτüς ξÝρει τη πüλη, θα μπορÝσει να με βοηθÞσει στις ανÜγκες μου.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΚÜμετε üπως σας αρÝσει κι αν σας χρειÜζεται τßποτε, διατÜχτε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Αν μου δßνατε μερικÜ χρÞματα, θα μου κÜνατε χÜρη δεν επÞρα μαζß μου, για να μη ζημιωθþ απü το Üλλαγμα των νομισμÜτων.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΜετÜ χαρÜς, να σας δþκω. Τþρα δεν εßν' εδþ ο ταμßας μου. Μα τüμου Ýρθει, θα σας στεßλω τα λεφτÜ στο σπßτι. Δε πÜτε να κÜτσετε στου κουμπÜρου μου του ΜπριγκÝλα;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΒÝβαια, κεß πηγαßνω κι Ýπειτα θα σας στεßλω τον υπηρÝτη μου. Εßναι πιστüτατος, μπορεß κανεßς να του εμπιστευτεß οτιδÞποτε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Πολý καλÜ, θα κÜμω καθþς ορßζετε κι αν θÝλετε να κÜτσετε να φÜτε μαζß μας, εßσαστε νοικοκýρης.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Για σÞμερα σας ευχαριστþ. Θα 'ρθω Üλλη φορÜ να σας ανησυχÞσω.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Λοιπüν, θα σας περιμÝνω.
ΥΠΗΡΕΤΗΣ (παρουσιÜζεται): Κýριε Πανταλüνε σας ζητÜνε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕΣ: Ποιüς;
ΥΠΗΡΕΤΗΣ: Απü κει... δε ξÝρω... (σιγÜ). Γßνονται φασαρßες.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ¸ρχομαι αμÝσως. (στη Βεατρßκη). Με την Üδεια σας. Με συμπαθÜτε, αν δε σας κÜνω συντροφιÜ. ΜπριγκÝλα, εσεßς εßσαστε του σπιτιοý, περιποιηθεßτε τον σιορ Φρεντερßκο.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Μη στενοχωρεßστε για με.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΠρÝπει να πÜω. ΚαλÞ αντÜμωση. (μüνος). Δε μ' αρÝσει να βγει στη μÝση κανÜς διαολÜκος. (φεýγει).
ΣκηνÞ 5η:
ΒΕΑΤΡΙΚΗ, ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: Μπορþ να μÜθω, κυρÜ Βεατρßκη...
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΣωπÜστε, για τ' üνομα του Θεοý, μη με φανερþσετε . Ο Üμοιρος ο αδελφüς μου πÝθανε και τον εσκüτωσε Þ ο Φλωρßνδος Αρετοýσης με τα χÝρια του Þ κÜποιος Üλλος βαλμÝνος απü κεßνον. Θυμοýσαστε πως ο Φλωρßνδος μ' αγαποýσε κι ο αδελφüς μου δεν Þθελε να τον πÜρω. ΕπιαστÞκανε, δεν ηξÝρω πþς ο Φρειδερßκος πÝθανε κι ο Φλωρßνδος, φοβοýμενος τη Δικαιοσýνη, Ýφυγε χωρßς να μου πει Ýνα γεια σου. ΞÝρει ο Θεüς αν με λýπησε ο θÜνατος του αδελφοý μου και πüσο Ýκλαψα γι' αυτüν. Μα τþρα πια δε βρßσκεται καμιÜ γιατριÜ, και με θλßβει το χÜσιμο του Φλωρßνδου. ΞÝρω πως εßχε τραβÞξει για τη Βενετßα κι επÞρα την απüφαση να τον ακολουθÞσω. Με τα φορÝματα και
τις συστατικÝς επιστολÝς του αδελφοý μου, να 'μαι δþ, με την ελπßδα να ξαναβρþ τον αγαπημÝνο μου. Ο κýριος Πανταλüνε, χÜρη σ' αυτÝς τις επιστολÝς και πιο πολý χÜρη στη βεβαßωση σας, με θεωρεß πια για Φρειδερßκο. Θα εξοφλÞσουμε τους λογαριασμοýς
μας, θα εισπρÜξω χρÞματα, και θα μπορÝσω να βοηθÞσω και τον Φλωρßνδο, αν Ýχει ανÜγκη. ΚοιτÜχτε ποý φÝρνει ο Ýρωτας! ΣυνδρÜμετε με, αγαπητÝ ΜπριγκÝλα, βοηθÞστε με και θα ικανοποιηθεßτε με το παραπÜνω.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ¼λα καλÜ, μα δε θα 'θελα εξαιτßας μου να σας πλερþσει με καλÞ πßστη ο κυρ-Πανταλüνες το λογαριασμü κι Ýπειτα να βρεθεß γελασμÝνος.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Πþς γελασμÝνος; Πεθαßνοντας του αδελφοý μου, δεν εßμ' εγþ κληρονüμα;
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: Εßναι σωστü. Μα γιατß δε φανερωνüσαστε;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Αν φανερωθþ δε κÜνω τßποτα. Ο Πανταλüνε θ' αρχßσει να μου κÜνει τον κηδεμüνα κι üλοι θα μ' ενοχλοýνε, πρÜμα που δεν εßναι καθüλου σωστü κι Ýπειτα ποý ξÝρω εγþ τι μπορεß να συμβεß. ΘÝλω την ελευθερßα μου. Αυτü θα βαστÜξει για λßγο, υπομονÞ. Στο αναμεταξý κÜτι θα κατορθþσω.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ΠραματικÜ κυρßα, σταθÞκατε πÜντα Ýνα μυαλü παρÜξενο. ΑφÞστε μ' εμÝ, μπιστευτεßτε σ' εμÝ κι Ýχω γþ να κÜμω.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Ας πÜμε στο ξενοδοχεßο σας.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: Κι ο υπηρÝτης σας, ποý εßναι;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Του πα να με περιμÝνει στο δρüμο.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: Ποý τον ευρÞκατε αυτü το βλÜκα; Δε ξÝρει μÞτε να μιλÞσει.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Τον επÞρα στο δρüμο. Φαßνεται κουτüς καμιÜ φορÜ, μα δεν εßναι κι üσο για εμπιστοσýνη, δεν εßμαι δυσαρεστημÝνη.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: Α, η εμπιστοσýνη εßναι ωραßο πρÜμα. ΠÜμε, εßμαι στον ορισμü σας. ΚοιτÜτε ο Ýρωτας τι πÜει και κÜνει!
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Αυτü εßναι τßποτα. Ο Ýρωτας κÜνει και χειρüτερα. (φεýγουν).
ΣκηνÞ 6η:
Δρüμος με το ξενοδοχεßο του ΜπριγκÝλα... ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ μüνος.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΒαρÝθηκα να περιμÝνω, δε μπορþ Üλλο. Μ' αυτü τον αφÝντη τρþγω λßγο κι αυτü το λßγο με κÜνει να το λαχταρÜω. Το ρολüι τση χþρας εσÞμανε μεσημÝρι εδþ και μισÞ þρα και το στομÜχι μου σÞμανε μεσημÝρι εδþ και δυο þρες. Να 'ξερα κÜνε ποý θα πÜει να κÜτσει! Οι Üλλοι τüμου φτÜκουνε σε μια χþρα, πρþτη δουλειÜ πÜνε στο ξενοδοχεßο. Αυτüς, κýριε μου, üχι· αφÞνει τα μπαοýλα στη βÜρκα και πÜει να κÜμει βßζιτες και δε θυμÜται τον Üμοιρο τον υπερÝτη του. Τüμου σου λÝνε πως πρÝπει να δουλεýεις τον αφÝντη μ' αγÜπη, πρÝπει να ποýνε και στους αφÝντηδες να 'χουνε κι αυτοß μια σταλιÜ λýπηση για την υπερεσßα. Εδþ εßν' Ýνα ξενοδοχεßο Ýτσι μου 'ρχεται να
πÜω να ιδþ αν μπορþ να γλεντÞσω τα δüντια μου. Κι αν με γυρÝψ' ο αφÝντης; Το λÜθος δικü του, Ýπρεπε να 'χει και λßγη διÜκριση. ΛÝω να πÜω, μα τþρα που το σκÝφτομαι βρßσκω μια μικρÞ δυσκολßα, που δεν την εßχα λογαριÜσει: δεν Ýχω μÞτε δεκαρÜκι. Αχ, Üμοιρε Τρουφαλδßνε! ΠαρÜ να κÜνεις τον υπερÝτη, κÜλλιο να 'κανες... να πÜρει ο διÜολος... σαν τι; Δüξα σοι ο Θεüς, δε ξÝρω να κÜμω τßποτα.
ΣκηνÞ 7η:
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ μ' Ýνα ΒΑΣΤΑΖΟ με μπαοýλο στον þμο κι ο Üνω.
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Σας λÝω πως δε βαστÜω Üλλο, πεζÜρει πολý, θα με ζουπßσει.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΝÜτο εδþ, μια επιγραφÞ μαγÝρικου Þ ξενοδοχεßου. Δε μπορεßς να κÜμεις αυτÜ τα τÝσσερα βÞματα;
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: ΒοÞθεια, το μπαοýλο μου πÝφτει.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Το 'πα πως εσý δεν Þσουνε κατÜλληλος, εßσαι πολý αδýνατος δεν Ýχεις δýναμη. (βαστÜ το μπαοýλο στον þμο του ΒαστÜζου).
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (κοιτþντας το ΒαστÜζο): Αν μποροýσα να βγÜλω καμιÜ δεκÜρα. (στον Φλωρßνδο). Κýριε, αγαπÜτε μÞπως τßποτα; Μπορþ να σας δουλÝψω;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΚαλÝ μου Üνθρωπε, βοηθÞστε να πÜρει αυτü το μπαοýλο σε κεßνο το ξενοδοχεßο;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΔελÝγκου Üστεμε 'μÝ. Να, πως κÜνουνε. Αμüλα το. (με τον þμο κÜτω απ' το μπαοýλο, το παßρνει üλο πÜνω του και ρßχνει χÜμω το ΒαστÜζο με μια σπρωξιÜ).
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Εýγε.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Δεν πεζÜρει καθüλου. (μπαßνει στο ξενοδοχεßο με το μπαοýλο).
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (στο ΒαστÜζο): ΒλÝπετε πþς κÜνουνε;
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Εγþ δε μπορþ πλιüτερο. ΚÜνω το χαμÜλη απ' ανÜγκη, μα εßμαι απü καλü σπßτι.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τß Ýκανε ο πατÝρας σου;
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Ο πατÝρας μου; ¸γδερνε τ' αρνιÜ τση χþρας.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (μüνος): Ετοýτος, χωρßς Üλλο εßναι παλαβüς. (κÜνει να μπει στο ξενοδοχεßο).
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: ΑφÝντη, με συμπαθÜτε...
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τß θÝλετε;
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Τη πλερωμÞ για το θÝλημα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τß; Θα σου δþσω για δÝκα βÞματα! ΝÜτην, εκεß εßν' η βÜρκα. (δεßχνει στο βÜθος της σκηνÞς).
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Εγþ δε μετρÜω τα βÞματα! Να με πλερþσετε. (απλþνει το χÝρι).
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΠÜρε πÝντε σολδιÜ. (του τα βÜζει στο χÝρι).
ΒΑΣΤΑΖΟΣ (απλþνει το χÝρι): Να με πλερþσετε.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ω, τι επιμονÞ! ΠÜρε Üλλα πÝντε..
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Να με πλερþσετε.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (του δßνει μια κλωτσÜ): Μου 'βγαλες τη ψυχÞ.
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Τþρα εßμαι πλερωμÝνος. (φεýγει).
ΣκηνÞ 8η:
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ, ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τß κüσμος που σου 'ναι! Περßμενε ακριβþς να τüνε κακομεταχειριστþ. Ας πÜμε να ιδοýμε τß ξενοδοχεßο εßν' ετοýτο...
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Κýριε, το πÞρα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τß ξενοδοχεßο εßν' αυτü;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Εßναι καλü ξενοδοχεßο, κýριε. ¼μορφα κρεβÜτια, üμορφοι καθρÝφτηδες, μια σπουδαßα κουζßνα, με μια μυρουδιÜ που ανασταßνει. Εμßλησα με τον καμαριÝρη. Θα σας περιποιηθεß βασιλικÜ.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Εσεßς τß επÜγγελμα κÜνετε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Τον υπερÝτη.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Εßσαστε ΒενετσιÜνος;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Δεν εßμαι ΒενετσιÜνος, μα εßμ' εδþ απü το κρÜτος. Εßμαι ΜπεργαμÜσκος, δοýλος σας.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τþρα Ýχετε αφÝντη;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Τþρα... πραματικÜ δεν Ýχω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Εßσαστε χωρßς αφÝντη;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Να 'μαι, με βλÝπετε, εßμαι δßχως αφÝντη. (μüνος). Εδþ δεν εßν' ο αφÝντης μου, δε λÝω ψÝματα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ερχüσαστε στην υπηρεσßα μου;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Στην υπερεσßα σας; Γιατß üχι; (μüνος). Αν η συμφωνßα εßναι καλýτερη, αλλÜζω παρτσινÝβελο.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΤουλÜχιστο για το διÜστημα που θα μεßνω στη Βενετßα.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Πολý καλÜ. Πüσο θα μου δßνετε;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Πüσο ζητÜτε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Να σας πω. ¸νας Üλλος αφÝντης που εßχα και που τþρα εδþ δεν τον Ýχω Üλλο, μοýδιν' Ýνα Φßλιππο το μÞνα και τα Ýξοδα μου.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΚαλÜ, τüσο θα σας δßνω κι εγþ.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΠρÝπει να μου δþκετε κÜτι πλιüτερο.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Και τß πλιüτερο ζητÜτε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¸να σολδÜκι την ημÝρα για το ταμπÜκο.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΜÜλιστα, ευχαρßστως, θα σας το δþσω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μια κι εßν' Ýτσι, στÝκω μ' εσÜς.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Μα θα 'θελα και κÜποια σýσταση για τη διαγωγÞ σας.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Τüμου δε γυρεýετ' Üλλο, παρÜ σýσταση για τη διαγωγÞ μου, αμÝτε στη ΜπÝργαμο κι üλοι θα σας ποýνε για με.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Δεν Ýχετε κανÝνα στη Βενετßα να σας ξÝρει;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¸φτακα σÞμερα το πρωß, κýριε.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΚαλÜ, μου φαινüσαστε καλüς Üνθρωπος, θα σας δοκιμÜσω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΔοκιμÜστε με και θα ιδεßτε.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Πρþτ' απ' üλα, βιÜζομαι να ιδþ αν υπÜρχουνε στο ταχυδρομεßο επιστολÝς για με. ΠÜρτε μισü σκοýδο, πηγαßνετε στο ταχυδρομεßο του Τουρßνου και ρωτÞστε αν εßν' επιστολÝς για τον Φλωρßνδο Αρετοýση. Αν εßναι, τις παßρνετε και τις φÝρνετε αμÝσως, γιατß σας περιμÝνω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ως τüσο διατÜχτε να ετοιμÜσουνε το γιüμα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ναι, καλÜ, θα πω να το ετοιμÜσουνε. (μüνος). Εßναι κωμικüς, δε μου φαßνεται κακüς. ΣιγÜ-σιγÜ θα τüνε δοκιμÜσω. (μπαßνει στο ξενοδοχεßο).
ΣκηνÞ 9η:
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, ΒΕΑΤΡΙΚΗ, ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¸να σολδß πλιüτερο τη μÝρα, κÜνουνε τριÜντα σολδιÜ το μÞνα και δεν εßναι μÞτε σßγουρο πως ο Üλλος μου δßνει Ýνα Φßλιππο μου δßνει δÝκα Παýλους. Μπορεß δÝκα Παýλοι να κÜνουν Ýνα Φßλιππο, μα 'γω δε το ξÝρω σßγουρα. Κι Ýπειτα κεßνο το σιορ ΤουρινÝζο, δε τüνε βλÝπω Üλλο. Εßναι παλαβüς. Εßν' Ýνας γκιοβινüτος χωρßς μουστÜκι και χωρßς μυαλü. Ας πÜει να κουρεýεται κι ας πÜμε στο Ταχυδρομεßο για τοýτο τον αφÝντη. (πÜει να φýγει και συναντÜ τη Βεατρßκη).
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Εýγε σου, Ýτσι με περιμÝνεις;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Εδþ εßμαι, κýριε. Σας περιμÝνω ακüμα.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Και γιατ' Þρθες να με περιμÝνεις εδþ κι üχι στο δρüμο που σου 'πα; Εßναι σýμπτωση που σε ξαναβρÞκα.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΕπροβÜτησα κομμÜτι, για να μου περÜσει η πεßνα.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ¸λα, πÞγαινε αμÝσως στη βÜρκα, πες του βαρκÜρη να σου δþσει το μπαοýλο μου και πÜρτο στο ξενοδοχεßο του κýριου ΜπριγκÝλα.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ΝÜτο εκεß το ξενοδοχεßο μου δεν Ýχει να λαθÝψεις.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΚαλÜ, λοιπüν, κÜμε γρÞγορα, γιατß σε περιμÝνω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): ΔιÜολε! Σε κεßνο το ξενοδοχεßο!
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ¢κου, συγχρüνως να πας στο Ταχυδρομεßο του Τουρßνου και να ρωτÞσεις αν εßναι δικÝς μου επιστολÝς. ΜÜλιστα, ρþτα αν εßν' επιστολÝς για τον Φρειδερßκο Ρασπüνη και για τη Βεατρßκη Ρασπüνη. 'Ητανε να 'ρθει μαζß μου ως κι η αδελφÞ μου και για κÜποιο εμπüδιο Ýμεινε στο σπßτι. Μπορεß να της Ýγραψε καμιÜ φßλη της. Κοßτα αν εßν' επιστολÝς Þ για κεßνην Þ για με.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): Δε ξÝρω τι να κÜμω. Εßμ' ο πλιο μπερδεμÝνος Üνθρωπος του κüσμου.
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ (σιγÜ στη Βεατρßκη): Πþς περιμÝνετε γρÜμματα στο σωστü σας τ' üνομα και στο πλαστü, τη στιγμÞ που φýγατε μυστικÜ;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (σιγÜ στον ΜπριγκÝλα): ¢φησα παραγγελßα σ' Ýνα πιστü υπηρÝτη μου, που φροντßζει το σπßτι μου, να μου γρÜψει και δε ξÝρω με τι üνομα μπορεß να μου γρÜψει. Μα πÜμε και με την ησυχßα μας θα σας τα πω üλα. (στον Τρουφαλδßνο). ΚÜμε γρÞγορα, πÞγαινε στο ταχυδρομεßο κι Ýπειτα στη βÜρκα. ΠÜρε τις επιστολÝς, δþσε να φÝρουνε το μπαοýλο και σε περιμÝνω στο ξενοδοχεßο. (μπαßνει στο ξενοδοχεßο).
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (στον ΜπριγκÝλα): Εσεßς εßσαστε ο παρτσινÝβελος του ξενοδοχεßου;
ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ: ΜÜλιστα, εγþ εßμαι. Φερθεßτε καλÜ και να 'σαστ' Þσυχος πως θα σας δþκω να φÜτε καλÜ. (μπαßνει στο ξενοδοχεßο).
ΣκηνÞ 10η:
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, ΣΙΛΒΙΟΣ.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Τß ωραßα! Κüσμος και κüσμος γυρεýει Ýναν αφÝντη κι εγþ εýρηκα δýο. Τß διÜβολο να κÜμω; Και τσου δυο δε μπορþ να τσου υπερετÜω. Δε μπορþ; Και γιατß üχι; Δε θα 'ταν üμορφο να δουλεýω και τσου δυο, και να βγÜνω δυο μιστοýς και να τρþγω διπλü; Θα 'τανε ζÜχαρη αν δεν το μυριζüντανε. Κι αν το μυριστοýνε, τß θα χÜσω; Τßποτα! Αν ο Ýνας με διþξει, στÝκω με τον Üλλονε, με κεßνονε που θÝλει να με δοκιμÜσει.
Και μια μÝρα να βαστÜξει, θÝλω να δοκιμÜσω. Στον πÜτο τση γραφÞς, πÜντα κÜτι θ' απολÜψω. ΚουρÜγιο, ας πÜμε στο Ταχυδρομεßο και για τσου δυο. (κÜνει να ξεκινÞσει).
ΣΙΛΒΙΟΣ (μüνος): Τοýτος εßν' ο υπηρÝτης του Ρασπüνη. (στο Τρουφαλδßνο). Πατριþτη!
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ορßστε!
ΣΙΛΒΙΟΣ: Ποý εßναι ο αφÝντης σας;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ο αφÝντης μου; Εßν' εκεß, σε κεßνο το ξενοδοχεßο.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Να πÜτε αμÝσως στον αφÝντη σας και να του πεßτε πως θÝλω να του μιλÞσω κι αν Ýχει φιλüτιμο να 'ρθει κÜτω, που τüνε περιμÝνω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μα αγαπητÝ κýριε...
ΣΙΛΒΙΟΣ (με δυνατÞ φωνÞ): Να πÜτε αμÝσως!
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μα γι' ακοýστε, ο αφÝντης μου...
ΣΙΛΒΙΟΣ: Λιγüτερες κουβÝντες, γιατß, μα το Θεü...
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μα ποιανοý να πω να 'ρθει;
ΣΙΛΒΙΟΣ: ΑμÝσως, Þ σε τσακßζω στο ξýλο.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): Δε ξÝρω τßποτα, θα στεßλω τον πρþτο που θα βρεθεß μπροστÜ μου. (μπαßνει στο ξενοδοχεßο).
ΣκηνÞ 11η:
ΣΙΛΒΙΟΣ, ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ, ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ.
ΣΙΛΒΙΟΣ: ¼χι, ποτÝ, εßναι αδýνατο ν' ανεχτþ μπρος στα μÜτια μου Ýναν αντεραστÞ. Αν ο Φρειδερßκος εγλßτωσε μια φορα, δε θα 'χει πÜντα την ßδια τýχη. ¹ θα παρατÞσει κÜθε αξßωση για τη ΚλεαρÝτη Þ θα λογαριαστεß μαζß μου. Βγαßνουν Üλλοι Üνθρωποι απü το ξενοδοχεßο. Δεν θÝλω να μ' ανησυχÞσουν. (τραβιÝται στο αντßθετο μÝρος).
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (δεßχνει τον Σßλβιο στον Φλωρßνδο): ΝÜτος εκεß, κεßνος ο κýριος που πετÜ φωτιÝς απ' üλες του τσι μπÜντες.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Δε τüνε ξÝρω. Τß θÝλει απü με;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Δε ξÝρω. ΠÜω για τα γρÜμματα. Με την Üδεια σας. (μüνος). Δε θÝλω σκοτοýρες.
ΣΙΛΒΙΟΣ (μüνος): Ο Φρειδερßκος δεν Ýρχεται.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (μüνος): Θα ιδþ τι συμβαßνει. (στο Σßλβιο). Κýριε, εσεßς μ' εζητÞσατε;
ΣΙΛΒΙΟΣ: Εγþ; Δεν Ýχω τη τιμÞ μÞτε να σας γνωρßζω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Κι üμως ο υπηρÝτης που εßδατε να φεýγει τþρ' απü 'δω, μου 'πε πως με αγÝρωχη φωνÞ και με φοβÝρες ζητοýσατε να με προκαλÝσετε.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Δε με κατÜλαβε καλÜ. Εßπα να μιλÞσει στον αφÝντη του.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ωραßα, εγþ εßμαι ο αφÝντης του.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Εσεßς; Ο αφÝντης του;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Χωρßς αμφιβολßα. Εßναι στην υπηρεσßα μου.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Συγνþμη λοιπüν, Þ ο υπηρÝτης σας μοιÜζει με κÜποιον Üλλο που εßδα σÞμερα το πρωß Þ δουλεýει και σε κÜποιον Üλλο.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Αυτüς υπηρετεß σ' εμÝ , μην αμφιβÜλλετε.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Μια κι εßν' Ýτσι, σας ξαναζητþ συγνþμη.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Παρακαλþ. Ομοιüτητες παρουσιÜζονται κÜθε στιγμÞ.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Εσεßς εßσαστε ξÝνος, κýριε;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΤουρινÝζος, στον ορισμü σας.
ΣΙΛΒΙΟΣ: ΤουρινÝζος ακριβþς Þτανε κι εκεßνος που γυρεýω να ξεθυμÜνω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Αν εßναι συμπολßτης μου, μπορεß να τüνε ξÝρω κι αν σας Ýχει πειρÜξει, αναλαβαßνω ευχαρßστως να σας ικανοποιÞσω.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Γνωρßζετε κÜποιο Φρειδερßκο Ρασπüνη;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ω! Τον εγνþρισα δυστυχþς.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Γυρεýει, για Ýνα λüγο που 'λαβε απ' τον πατÝρα, να μου πÜρει τη γυναßκα που σÞμερα το πρωß αρραβωνιÜστηκα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Μη φοβÜστε, φßλε, ο Φρειδερßκος Ρασπüνης δε μπορεß να σας πÜρει τη γυναßκα σας. Εßναι πεθαμÝνος.
ΣΙΛΒΙΟΣ: ΜÜλιστα, üλοι πιστεýανε πως Þτανε πεθαμÝνος, μα σÞμερα το πρωß Ýφθασε στη Βενετßα γερüς και ζωντανüς, για μεγÜλη μου δυστυχßα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Κýριε, με κÜνετε να σαστßσω.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Μα σÜστισα κι εγþ.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ο Φρειδερßκος Ρασπüνης, σας βεβαιþνω πως απÝθανε.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Ο Φρειδερßκος Ρασπüνης σας βεβαιþνω πως ζει.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΠροσÝχετε καλÜ, γιατß γελιüσαστε.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Ο κυρ-Πανταλüνε των Μπιζονιüζων, ο πατÝρας του κοριτσιοý, εξÝτασε με üλες τις λεπτομÝρειες για να βεβαιωθεß και με αναμφισβÞτητες απüδειξες επεßστηκε πως εßναι ο ßδιος.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (μüνος): Δε σκοτþθηκε λοιπüν καθþς επßστεψαν üλοι;
ΣΙΛΒΙΟΣ: ¹ αυτüς Þ εγþ θ' αφÞσουμε τον Ýρωτα για τη ΚλεαρÝτη Þ τη ζωÞ.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (μüνος): Ο Φρειδερßκος εδþ; Φεýγω απ' τη Δικαιοσýνη και βρßσκω μπρος τον εχθρü μου!
ΣΙΛΒΙΟΣ: Εßναι περßεργο πþς δεν τον εßδατε. Επρüκειτο να μεßνει σ' αυτü το ξενοδοχεßο.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Δεν τον εßδα εδþ μου 'πανε πως δεν Ýμενε κανεßς ξÝνος.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Θ' Üλλαξε γνþμη. Κýριε, συγνþμη αν σας ανησýχησα. Αν τον δεßτε, πÝστε του, για το καλü που του θÝλω, να βγÜλει την ιδÝα γι' αυτü το γÜμο. Τ' üνομα μου εßναι Σßλβιος Λομπαρδης, Ýχω τη τιμÞ να σας υποβÜλλω τα σÝβη μου.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Χαßρω πολý για τη γνωριμßα σας. (μüνος). Τοýτ' η δουλειÜ το νου μου αναστατþνει.
ΣΙΛΒΙΟΣ: ¸χετε την ευχαρßστηση να μου πεßτε τ' üνομα σας;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (μüνος): Δε θÝλω να φανερωθþ. (δυνατÜ). ΟρÜτιος ΑρντÝντης, στον ορισμü σας.
ΣΙΛΒΙΟΣ: Κýριε ΟρÜτιε, εßμαι στις διαταγÝς σας. (φεýγει).
ΣκηνÞ 12η:
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Πþς εßναι δυνατü, μια σπαθιÜ, που του μπÞκε απü το στÞθος και του βγÞκε στα νεφρÜ, να μην τον εσκüτωσε; Τον εßδα κι εγþ με τα μÜτια μου ξαπλωμÝνο χÜμου και βουτηγμÝνο στο αßμα του. ¢κουσα να λÝνε πως Ýμεινε στον τüπο. Μα μπορεß και να μην απÝθανε. Το σßδερο μπορεß να μη του πεßραξε σοβαρÜ μÝρη. Θα χτýπησα στα πλευρÜ κι ενüμισα πως τονε χτýπησα στο στÞθος. Η σýγχυση ξεγελÜ. Με το να φýγω απü το Τουρßνο αμÝσως, γιατß ξαιτßας της Ýχθρας μας Þμουνε κατηγοροýμενος, δεν Ýλαβα τον καιρü να μÜθω την αλÞθεια. Λοιπüν, μια και δεν εσκοτþθηκε, θα 'ναι καλýτερα να γυρßσω στο Τουρßνο, για να παρηγορÞσω την αγαπητÞ μου Βεατρßκη, που ßσως υποφÝρει και κλαßει για την απουσßα μου.
ΣκηνÞ 13η:
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ μ' Ýνα βαστÜζο, που φÝρνει το μπαοýλο της Βεατρßκης κι ο πÜνω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (προχωρεß μερικÜ βÞματα μαζß με το βαστÜζο, Ýπειτα παρατηρþντας τον Φλωρßνδο και φοβοýμενος μÞπως τον ιδεß, απομακρýνει το βαστÜζο): ¸λα μαζß μου... Ω, διÜολε! Εßν' εδþ ο Üλλος αφÝντης μου. ΣυνÜδερφε, αποτραβηχτεßτε και
περιμÝνετÝ με σε κεßνη την αγκωνÞ (ο βαστÜζος απομακρýνεται).
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ναι, χωρßς Üλλο θα γυρßσω στο Τουρßνο.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Εδþ εßμαι, κýριε...
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τρουφαλδßνο, Ýρχεσαι στο Τουρßνο μαζß μου;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Πüτε;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τþρα αμÝσως.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Χωρßς να φÜμε;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ¼χι, θα φÜμε κι Ýπειτα φεýγουμε.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Πολý καλÜ, τρþγωντας θα σκεφτþ.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΕπÞγες στο Ταχυδρομεßο;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΜÜλιστα, κýριε.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Εýρηκες γρÜμματα μου;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Εýρηκα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ποý εßναι;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Τþρα να τα βρω. (βγÜζει απ' τη τσÝπη του τρεις επιστολÝς. μονολογεß). Ω, διÜολε! Πþς θα βρω τþρα τα δικÜ του; Εγþ δε ξÝρω να διαβÜζω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΘÜρρος, δþσε μου εδþ τις επιστολÝς μου.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Τþρα, κýριε. (μüνος). Μπερδεýτηκα. (στο Φλωρßνδο). Να σας πω, κýριε: ΑυτÜ τα τρßα γρÜμματα δεν εßν' üλα τση αφεντιÜς σας. ΑντÜμωσα Ýνα γνþριμο μου υπερÝτη, που δουλεýαμε στη ΜπÝργαμο μαζß του 'πα πως πÜω Ταχυδρομεßο κι εκεßνος μ' επαρακÜλεσε να κοιτÜξω αν Þτανε τßποτα για τον αφÝντη του. Μου φαßνεται πως Þταν Ýνα γρÜμμα, μα δεν το γνωρßζω δεν ξÝρω ποιο εßναι.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Δþσε μου να ιδþ εγþ, θα πÜρω τα δικÜ μου και τ' Üλλο θα σου το ξαναδþσω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ορßστε. ΒιÜζομαι να το δþκω στο φßλο μου.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τß βλÝπω! ΕπιστολÞ στ' üνομα της Βεατρßκης; Μα εßν' εδþ στη Βενετßα;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Το βρÞκατε το γρÜμμα του συναδÝρφου μου;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ποιüς εßν' αυτüς ο συνÜδερφος σου, που σου 'δωσε τη παραγγελßα;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Εßν' Ýνας υπερÝτης... που τüνε λÝνε ΠασκÜλη.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Και ποý υπηρετεß;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Δε ξÝρω, κýριε.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Μα τη στιγμÞ που σου 'πε να ζητÞσεις τα γρÜμματα του αφÝντη του, θα σου 'πε και τ' üνομα του.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΦυσικÜ. (μüνος). Το μπÝρδεμα μεγαλþνει.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Λοιπüν τß üνομα σου 'πε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Δε το θυμÜμαι.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Πþς;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μου το 'γραψε σ' Ýνα χαρτß.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Και ποý εßναι το χαρτß;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Τ' Üφηκα στο ταχυδρομεßο.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (μüνος): Βρßσκομαι σ' Ýνα πÝλαο απü μπερδÝματα.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): Να ιδþ πþς θα τα βγÜλω πÝρα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ποý μÝνει αυτüς ο ΠασκÜλης;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΚαλÜ δε ξÝρω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Και πþς θα του δþσεις το γρÜμμα;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μου 'πε πως θα ιδωθοýμε στη πλατεßα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (μüνος): Δε ξÝρω τι να πω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): Αν τα βγÜλω πÝρα, θα 'ναι θÜμα. (δυνατÜ). Δþστε μου το γρÜμμα και θα κοιτÜξω να τüνε βρω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ¼χι, αυτü το γρÜμμα θα τ' ανοßξω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ω, πω πω! Μην το κÜμετ' αυτü. Θα το ξÝρετε πως τιμωριÝται αυτüς που ανοßγει τα γρÜμματα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ¸τσι θα κÜμω! Τοýτο το γρÜμμα μ' ενδιαφÝρει πολý. ΣτÝλνεται σε πρüσωπο δικü μου. Χωρßς φüβο μπορþ να τ' ανοßξω. (τ' ανοßγει).
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Δοýλος σας κýριε! (μüνος) Το 'καμε!
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (διαβÜζει): Αξιüτιμη κυρÜ. Η αναχþρηση σας απü το Τουρßνο Ýκαμε σ' üλη τη χþρα να μιλοýνε για σας κι üλοι καταλαβαßνουνε πως επÞρατε μια τÝτοιαν
απüφαση, για ν' ακολουθÞσετε τον κýριο Φλωρßνδο. Η αστυνομßα εξακρßβωσε πως εφýγατε ντυμÝνη αντρßκια και δεν παýει να προσπαθεß να βρει τη ßχνη σας, για να σας πιÜσει. Εγþ την επιστολÞ αυτÞ δεν την Ýστειλα απü το Τουρßνο κατευθεßαν στη Βενετßα,
για να μη μαθευτεß η χþρα που μου 'χατε πει πως εσκοπεýατε να πÜτε, μα την Ýστειλα σε κÜποιο φßλο στη ΓÝνοβα, για να σας τη στεßλουν απü κει. Αν μÜθω τßποτ' Üλλο, δε θα παραλεßψω να σας το γρÜψω με τον ßδιο τρüπο και ταπεινÜ υπογρÜφομαι. Ταπεινüτατος και πιστüτατος δοýλος σας: Αντüνιο του Ντüιρα.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): Τß ωραßα δουλειÜ! Να διαβÜζει τα μυστικÜ του Üλλου!
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ (μüνος): Τß μαθαßνω; Τß διÜβασα; Η Βεατρßκη Ýφυγε απ' το σπßτι της; ΝτυμÝνη αντρßκια; Για να 'ρθει να με βρει; Μ ' αγαπÜ στ' αλÞθεια. ΜακÜρι να τη ξαναβρþ στη Βενετßα. (στον Τρουφαλδßνο). ΠÞγαινε, αγαπητÝ, Τρουφαλδßνο, βÜλε τα δυνατÜ σου να συναντÞσεις τον ΠασκÜλη προσπÜθησε να μÜθεις απ' αυτüνε ποιος εßν' ο αφÝντης του, εßτε Üντρας εßτε γυναßκα, ανακÜλυψε ποý μÝνει κι αν μπορÝσεις, φÝρτονε σ' εμÝ κι εγþ θα σας δþσω και στους δυο απü Ýνα καλü φιλοδþρημα.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Δþστε μου το γρÜμμα και θα προσπαθÞσω να τüνε βρω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΠÜρε το σου δßνω την Ýγνοια: αυτü το πρÜμα μ' ενδιαφÝρει πολý.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μα να του το δþκω Ýτσι ανοιγμÝνο;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΠÝστε του πως Ýγινε λÜθος, απροσεξßα. Μη μου φÝρνετε δυσκολßες.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Και στο Τουρßνο θα πÜτε τþρα πια;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ¼χι, δε θα πÜω για την þρα. Μη χασομερÜς. ΠροσπÜθησε να συναντÞσεις τον ΠασκÜλη. (μüνος) Η Βεατρßκη στη Βενετßα, ο Φρειδερßκος στη Βενετßα. Αν τη βρει ο αδελφüς της, αλßμονο της! Θα κÜμω το παν να τη συναντÞσω. (φεýγει).
ΣκηνÞ 14η:
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, ΒΑΣΤΑΖΟΣ με το μπαοýλο στον þμο.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Καλüς εßμαι και του λüου μου, που δε πÜω καλλιÜ μου. Να ιδþ πþς θα τα καταφÝρω μ' αυτÝς τσι δυο υπερεσßες. Θα ιδþ την ικανüτητα μου. Ετοýτο το γρÜμμα, που εßναι για τον Üλλον αφÝντη, μου κακοφαßνεται να του το δþκω ανοιγμÝνο. Θα τηρÜξω να το διπλþσω. (κÜνει διÜφορα διπλþματα Üσχημα). Τþρα πρÝπει να το βουλþσω. Μα πþς γÝνεται; ¸χω ιδεß τη νüνα μου που καμιÜ φορÜ βοýλωνε τα γρÜμματα με ψωμß μασημÝνο. Θα δοκιμÜσω. (βγÜζει απ' τη τσÝπη του Ýνα κομμÜτι φωμß). Μου κακοφαßνεται να χαλÜσω αυτü το λßγο ψωμß μα θÝλει υπομονÞ. (μασÜ λßγο φωμß να
σφραγßσει την επιστολÞ, μα χωρßς να θÝλει το καταπßνει). Ω, διÜολε! ΕπÞγε κÜτω. ΠρÝπει να μασÞσω Üλλο κομμÜτι. (τα ßδια και καταπßνει). Δεν Ýχει γιατριÜ. Η φýση αντιστÝκεται.
Θα δοκιμÜσω ξανÜ. (μασÜ üπως και πριν θÝλει να καταπιεß το φωμß, μα συγκρατιÝται και με πολý δυσκολßα το βγÜζει απü το στüμα). Ω, το καταφÝραμε! Θα βουλþσω το γρÜμμα.
(το σφραγßζει με φωμß). Μου φαßνεται πως εßναι καλÜ. Δεν πρÝπει να καταλÜβει πως τ' ανοßξανε. Εßμαι σπουδαßος εγþ για να τα διορθþνω! Ω ξÝχασα τÝλεια το χαμÜλη. (κρÜζει) ΣυνÜδερφε, Ýλα 'δω, φÝρε το μπαοýλο.
ΒΑΣΤΑΖΟΣ (με το μπαοýλο στον þμο): Εδþ εßμαι, ποý θα το πÜρουμε;
ΤΡΟΥΦ: ΠÜρτο σε κεßνο το ξενοδοχεßο και τþρα Ýφτακα κι εγþ.
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Και ποιüς θα με πλερþσει;
ΣκηνÞ 15η:
ΒΕΑΤΡΙΚΗ, βγαßνει απü το ξενοδοχεßο κι οι πÜνω.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Ετοýτο εßναι το μπαοýλο μου;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΜÜλιστα, κýριε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΠÜρτε το στο δωμÜτιο μου.
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Ποιü εßναι το δωμÜτιο σας;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΡωτÞστε τον καμαριÝρη.
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: ΕσυμφωνÞσαμε τριÜντα σολδιÜ.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Πηγαßνετε, θα σας πληρþσω.
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: ΘÝλω δελÝγκου.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Μη μ' ενοχλεßτε.
ΒΑΣΤΑΖΟΣ: Τþρα πετÜω το μπαοýλο στη μÝση του δρüμου. (μπαßνει στο ξενοδοχεßο).
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Σπουδαßοι Üρχοντοι κι ετοýτ' οι χαμÜληδες!
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΕπÞγες στο ταχυδρομεßο;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΜÜλιστα, κýριε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ¹ταν επιστολÝς μου;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¹ταν Ýνα γρÜμμα τση αδερφÞς σας.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΚαλÜ, ποýναι το;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Εδþ εßναι. (δßνει την επιστολÞ).
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΑυτÞ την επιστολÞ την Ýχουν ανοßξει.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Το 'χουν ανοßξει; Και πþς μπορεß;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Την Ýχουν ανοßξει και την Ýχουνε σφραγßσει τþρα με ψωμß.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Εγþ δεν Ýχω ιδÝα.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Δεν Ýχεις ιδÝα, ε; ΚατεργÜρη, ανÜξιε, ποιüς Üνοιξε αυτÞ την επιστολÞ; Απαιτþ να το μÜθω.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Θα σας πω, κýριε, θα σας μαρτυρÞσω την αλÞθεια. ¼λοι μπορεß να λαθÝψουμε. Στο ταχυδρομεßο Þταν Ýνα γρÜμμα δικü μου, δε ξÝρω καλÜ να διαβÜζω κι απü λÜθος, αντßς ν' ανοßξω το δικü μου, Üνοιξα το δικü σας. Σας ζητþ συμπÜθειο.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Αν Ýγιν' Ýτσι, δε πειρÜζει.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¸γιν' Ýτσι, σας τ' ορκßζομαι.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Τη διÜβασες την επιστολÞ; ΞÝρεις τι λÝει;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Καθüλου. Εßν' Ýνας χαρακτÞρας, που δε τüνε βγÜνω.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Την εßδε κανεßς;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μπα!
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Πρüσεξε καλÜ.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Ου!
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (μüνη): Δε θα 'θελα να με γελÜσει αυτüς. (διαβÜζει σιγÜ).
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): ΠÜει κι αυτü, σκεπÜστηκε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (μüνη): Ο Αντüνιο εßναι πιστüς υπηρÝτης. Του 'μαι υπüχρεη. (δυνατÜ). ¢κου, εγþ πÜω για κÜποια δουλειÜ λßγο πÝρα. Εσý πÞγαινε στο ξενοδοχεßο, Üνοιξε τü μπαοýλο, πÜρε και τα κλειδιÜ κι αÝρισε λιγÜκι τα φορÝματα μου. ¼ταν θα γυρßσω, θα φÜμε. (μüνη) Ο κýριος Πανταλüνε δε φαßνεται κι εμÝ μου χρειÜζονται αυτÜ τα χρÞματα. (φεýγει).
ΣκηνÞ 16η:
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΤÝλειωσε μια χαρÜ, που δε μποροýσε καλýτερα. Εßμαι σπουδαßος. ΕχτιμÜω τον εαυτü μου εκατü σκοýδα πλιüτερο απ' üσο τον εχτιμοýσα.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΠÝστε μου, φßλε, ο αφÝντης σας εßναι σπßτι;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¼χι, κýριε, δεν εßναι.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΞÝρετε ποý εßναι;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΜÞτε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΠÜει στο σπßτι να φÜει;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μου φαßνεται.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΠÜρτε και τüμου γυρßσει, του δßνετε αυτÜ τα üβολα. Εßν' εκατü δουκÜτα. Δε μπορþ να περιμÝνω γιατß Ýχω δουλειÜ. Σας προσκυνþ. (φεýγει).
ΣκηνÞ 17η:
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Αυτüς το 'πε κι αυτüς τ' Üκουσε. Καλü ταξßδι. Δε μου 'πε μÞτε ποιανοý απü τσου δυο μου αφÝντηδες να τα δþκω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Λοιπüν, εýρηκες τον ΠασκÜλη;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¼χι κýριε δεν εýρηκα τον ΠασκÜλη, μα εýρηκα Ýνανε που μου 'δωκε Ýνα σακκοýλι μ' εκατü δουκÜτα.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Εκατü δουκÜτα; Να τα κÜμεις τß ;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΠÝστε μου την αλÞθεια, αφÝντη, περιμÝνετε üβολα απü πουθενÜ;
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Ναι, Ýχω δþσει μιαν επιστολÞ σε κÜποιον Ýμπορο.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Λοιπüν, αυτÜ τα üβολα θα 'ναι δικÜ σας.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Τß σου 'πε αυτüς που σου τα 'δωσε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Μου 'πε να τα δþκω του αφÝντη μου.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Λοιπüν, εßναι δικÜ μου χωρßς Üλλο. Εγþ δεν εßμ' ο αφÝντης σου; ΥπÜρχει αμφιβολßα;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ (μüνος): Δε ξÝρει τßποτα για τον Üλλο μου αφÝντη. (δυνατÜ) ΒÝβαια...
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Και δε ξÝρεις ποιος σου τα 'δωσε;
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Δε ξÝρω, μου φαßνεται πως τη φυσιογνωμßα του την ξανÜδα κÜποια Üλλη φορÜ, μα δε θυμÜμαι που.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: Θα 'ναι ο Ýμπορος που μ' Ýχουνε συστÞσει.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: Αυτüς θα 'ναι δßχως Üλλο.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΘυμÞσου τον ΠασκÜλη.
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ¸πειτ' απ' το γιüμα θα τüνε βρω.
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ: ΠÜμε λοιπüν γρÞγορα να ετοιμÜσουμε το γιüμα. (μπαßνει στο ξενοδοχεßο).
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ: ΠÜμε, μÜλιστα. ΠÜλε καλÜ, που αυτÞ τη φορÜ δεν Ýπεσα üξω. Τα üβολα τα 'δωκα του ανθρþπου που 'τανε δικÜ του. (μπαßνει στο ξενοδοχεßο).
ΣκηνÞ 18η:
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ, ΚΛΕΑΡΕΤΗ, ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Αυτü εßναι: ο σιορ Φρεντερßκος θα γÝνει Üντρας σας. ¸δωκα λüγο κι εγþ δεν εßμαι καραγκιüζης.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Εßσαστε αφÝντης μου, πατÝρα, μα συγνþμη, αυτü εßναι τυραννßα.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Τüμου ο σιορ Φρεντερßκος σας εγýρεψε, σας το 'πα, εσεßς δε μου 'πατε πως δεν τüνε θÝλετε. Τüτες Ýπρεπε να μιλÞσετε. Τþρα εßναι αργÜ.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Η υποταγÞ, ο σεβασμüς μ' Ýκανε να κλεßσω το στüμα.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Ο σεβασμüς κι η υποταγÞ να κÜμουνε το ßδιο και τþρα.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Μου εßναι αδýνατο, πατÝρα.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Αδýνατο; Και γιατß;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Τον Φρειδερßκο δεν τüνε παßρνω, ασφαλþς.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Σου φαßνεται τüσο Üσκημος;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Στα μÜτια μου εßναι μισητüς.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Κι αν ακüμα σας δεßξω πþς να σας αρÝσει;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Με ποιον τρüπο, πατÝρα;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΒγÜλτε απü το νου σας τον σιορ Σßλβιο και θα σας αρÝσει.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Ο Σßλβιος εßναι βαθιÜ μες στη ψυχÞ μου κι εσεßς με τη συγκατÜθεση σας τονε ριζþσατε ακüμα πιο πολý.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (μüνος): Απü 'να μÝρος λυπÜμαι. (δυνατÜ) ΠρÝπει να κÜμετε την ανÜγκη φιλοτιμßα.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Η καρδιÜ μου δεν εßναι ικανÞ για μια τüσο μεγÜλη προσπÜθεια.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΒÜλτε τα δυνατÜ σας, πρÝπει να γÝνει...
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ: ΑφÝντη, εßν' εδþ ο κυρ-Φρεντερßκος και θÝλει να σας υποβÜλει τα σÝβη του.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Να 'ρθει μÝσα, εßναι νοικοκýρης.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΩιμÝ! Τß τυραννßα! (κλαßει).
ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ: Τß Ýχετε κυρÜ; Κλαßτε; Μα την αλÞθεια Ýχετ' Üδικο. Δεν εßδατε τß ωραßος που εßν' ο κυρ Φρεντερßκος; Αν εßχα 'γω μια τÝτοια τýχη, δε θα 'κλαια καθüλου, μα θα γελοýσα μ' Ýνα στüμα τüσο. (φεýγει).
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ¸λα, κüρη μου, μη σε ιδεß πως κλαις.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Μα üταν νιþθω πως σκßζεται η καρδιÜ μου;
ΣκηνÞ 19η:
ΒΕΑΤΡΙΚΗ κι οι πÜνω.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Τα σÝβη μου στον κýριο Πανταλüνε.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕΣ: ΑφÝντη, τα σÝβη μου. ΕλÜβατ' εκατü δουκÜτα;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Εγþ, üχι.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Τα 'δωκα λßγο πριν στον υπερÝτη σας. Μου 'πατε πως εßναι τßμιος Üνθρωπος.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΜÜλιστα, δεν εßναι φüβος. Δεν τον εßδα. Θα μου τα δþσει μüλις γυρßσω στο σπßτι. (σιγÜ). Τß Ýχ' η κυρßα ΚλεαρÝτη και κλαßει;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ (σιγÜ): ΑγαπητÝ σιορ Φρεντερßκο, πρÝπει να τη συχωρÝσετε. Η εßδηση του θανÜτου σας Ýγιν' αιτßα γ ι ' αυτü το κÜζο. Με τον καιρü ελπßζω ν' αλλÜξει.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (σιγÜ): ΚÜμετ' Ýνα πρÜμα κýριε Πανταλüνε, αφÞστε με μονÜχο μια στιγμÞ μαζß της, να ιδþ αν θα καταφÝρω να της πÜρω κανÝνα καλü λüγο.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΜÜλιστα, κýριε, πÜω και γυρßζω. (μüνος). Θα τα δοκιμÜσω üλα. (σιγÜ). Κüρη μου, περιμÝνετε κι Ýφτακα. ΚÜμετε λßγη συντροφιÜ στον αρραβωνιαστικü σας.
(φεýγει).
ΣκηνÞ 20η:
ΒΕΑΤΡΙΚΗ, ΚΛΕΑΡΕΤΗ.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Κυρßα ΚλεαρÝτη...
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Απομακρυνθεßτε και μη τολμÞσετε να μ' ανησυχÞσετε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Τüση σοβαρüτητα με κεßνον που πρüκειται να πÜρετ' Üντρα σας;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Αν συρθþ με βßα στο γÜμο σας, θα πÜρετε το χÝρι μου, μα üχι τη καρδιÜ μου.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Εßσαστε θυμωμÝνη μ' εμÝ, μα εγþ ελπßζω να σας ησυχÜσω.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Θα σας σιχαßνομαι στον αιþνα τον Üπαντα.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Αν μ' εγνωρßζατε, δε θα μου μιλοýσατ' Ýτσι.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Σας γνωρßζω καλÜ: Εßσαστε η καταστροφÞ της ησυχßας μου.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Μα εγþ Ýχω το μÝσο να σας παρηγορÞσω.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Εßσαστε γελασμÝνος. ¢λλος απü το Σßλβιο δε μπορεß να με παρηγορÞσει.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Ασφαλþς, δεν μπορþ να σας δþσω την παρηγοριÜ που μπορεß να σας δþσει ο Σßλβιος, μα μπορþ να συντελÝσω στην ευτυχßα σας.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Μου φαßνεται υπερβολικü, κýριε, τη στιγμÞ που σας μιλþ με τον πιο Üγριο τρüπο του κüσμου, να επιμÝνετε να με βασανßζετε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (μüνη): Ετοýτ' η Üμοιρη νÝα με συγκινεß, δε βαστÜ η καρδιÜ μου να τη βλÝπω να υποφÝρει.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ (μüνη): Το πÜθος με κÜνει τολμηρÞ, αναιδÝστατη, βÜρβαρη.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Κυρßα ΚλεαρÝτη, Ýχω να σας εξομολογηθþ Ýνα μυστικü.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Δε σας υπüσχομαι να το κρατÞσω. Μην επιχειρÞσετε να μου το εμπιστευτεßτε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Η αυστηρüτητα σας μου αφαιρεß τον τρüπο να σας κÜμω ευτυχισμÝνη.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Εσεßς δεν μπορεßτε να με κÜμετε παρÜ δυστυχισμÝνη.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Γελιüσαστε και για να σας πεßσω, θα σας μιλÞσω καθαρÜ. Αν εσεßς δε με θÝλετ' εμÝ, εγþ δε ξÝρω τß να σας κÜμω. Αν εσεßς υποσχεθÞκατε σ' Üλλον το χÝρι σας κι εγþ υποσχÝθηκ' αλλοý τη καρδιÜ μου.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Τþρ' αρχßζετε να μου αρÝσετε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Δε σας εßπα πως εßχα τον τρüπο να σας παρηγορÞσω;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Αχ, φοβοýμαι πως με κοροúδεýετε.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ¼χι, κυρßα, δεν υποκρßνομαι. Σας μιλþ με τη καρδιÜ στα χεßλη. Κι αν μου υποσχεθεßτε τη μυστικüτητα που μου αρνηθÞκατε λßγο πριν, θα σας εμπιστευτþ Ýνα μυστικü, που θα σας κÜμει να 'σαστε τελεßως Þσυχη.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Ορκßζομαι να βαστÜξω τη πιο απüλυτη σιωπÞ.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Δεν εßμαι ο Φρειδερßκος Ρασπüνης, μα η Βεατρßκη, η αδελφÞ του.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Ω! Τß μου λÝτε! Εσεßς γυναßκα;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΜÜλιστα, γυναßκα. Φανταστεßτε αν επιθυμþ με τη καρδιÜ μου το γÜμο σας.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Και για τον αδελφü σας, τß Ýχετε να μου πεßτε;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Εκεßνος, δυστυχþς, απÝθανε απü μια σπαθιÜ που τον επÝρασε απü το στÞθος στα νεφρÜ. ΕθεωρÞθηκ' Ýνοχος ο αγαπημÝνος μου, που μ' αυτÜ τα φορÝματα πÜω να τον συναντÞσω. Σας ορκßζω σ' üλους τους ιεροýς νüμους της φιλßας και του
Ýρωτα, μη με προδþσετε. ΞÝρω πως κÜνω απερισκεψßα, φανερþνοντας Ýνα τÝτοιο μυστικü, μα το κÜνω για πολλοýς λüγους πρþτα γιατß μου πονοýσε να σας βλÝπω λυπημÝνη, Ýπειτα γιατß μου φαßνεται πως εßσαστε μια νÝα που μπορεß να κρατÞσει Ýνα
μυστικü, τÝλος γιατß ο Σßλβιüς σας μ' Ýχει φοβερßσει και δε θα 'θελα, παρακινοýμενος απü σας, να με φÝρει σε δýσκολη θÝση.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Στο Σßλβιο μου επιτρÝπετε να το πω;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ¼χι, μÜλιστα σας το απαγορεýω απολýτως.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΚαλÜ, δε θα του κÜμω λüγο.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΠροσÝχτε πως εμπιστεýομαι σε σας.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Σας το ορκßζομαι ξανÜ, δε θα κÜμω λüγο.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Τþρα δε θα με βλÝπετε πια με κακü μÜτι.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΜÜλιστα θα γßνω φßλη σας κι αν μπορþ να σας βοηθÞσω, πÝστε μου.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Κι εγþ σας ορκßζομαι φιλßα αιþνια. Δþστε μου το χÝρι σας.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Α, δε θα 'θελα...
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΦοβÜστε πως δεν εßμαι γυναßκα; Θα σας δþσω απüδειξη αναμφισβÞτητη. (με μια κßνηση, γυμνþνει το στÞθος της στην Ýκπληκτη ακüμα ΚλεαρÝτη).
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΠιστÝψτε με, ακüμα μου φαßνεται σαν üνειρο.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΠραγματικÜ, δεν εßναι κÜτι συνηθισμÝνο.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Εßναι πολý παρÜδοξο.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ¸λα, πρÝπει να φýγω. Ας σφßξουμε τα χÝρια, απüδειξη της θερμÞς φιλßας και της πßστης μας.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Ιδοý το χÝρι μου. Δεν Ýχω καμιÜ υποψßα πως με γελÜτε.
ΣκηνÞ 21η:
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ κι οι πÜνω.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΜπρÜβο! Χαßρομαι απü καρδιÜς. Κüρη μου, συμφωνÞσατε, βλÝπω, πολý γλÞγορα.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Δε σας το 'πα, κýριε Πανταλüνε, πως θα την ησυχÜσω;
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: ΜπρÜβο! ΕκÜματ' εσεßς σε τÝσσερα μινοýτα, üσα δε θα 'κανα εγþ σε τÝσσερα χρüνια.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ (μüνη): Τþρα βρßσκομαι σε χειρüτερο λαβýρινθο.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Λοιπüν, θα τελειþσουμε γλÞγορα αυτü το γÜμο.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Μην Ýχετε τüση βιÜση, πατÝρα...
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Πþς; Σφßγγετε σεις τα χÝρια σýμφωνοι κι εγþ να μην Ýχω βιÜση; ¼χι, üχι, δε θÝλω να χουμε κανÜ ξαφνικü. Αýριο θα τελειþσουν üλα.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Θα 'ναι ανÜγκη, κýριε Πανταλüνε, πρþτα να ταχτοποιÞσουμε τις μερßδες μας, να ιδοýμε το λογαριασμü μας.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Θα γÝνουν üλα. ΑυτÜ εßναι πρÜματα, που γÝνονται σε δυο þρες. Αýριο θα βÜλετε αρραβþνα.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Αχ, πατÝρα μου...
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕΣ: Κüρη μου, πÜω αυτÞ τη στιγμÞ να τα πω του σιορ Σßλβιου.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Μη τον ερεθßζετε, για τ' üνομα του Θεοý.
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Τß; ΜÞπως θÝλετε δýο;
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Δε λÝω αυτü. Μα...
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Μα και μου, τÝλειωσε. Δοýλος σας, κýριοι. (κÜνει, να φýγει).
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Ακοýστε...
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ: Εßσαστε Üντρας και γυναßκα, πÜει και τÝλειωσε.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Καλýτερα...
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕΣ: Απüψε θα τα ποýμε. (φεýγει).
ΣκηνÞ 22η:
ΒΕΑΤΡΙΚΗ, ΚΛΕΑΡΕΤΗ.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Αχ, κυρßα Βεατρßκη, βγαßνω απü τη μια στενοχþρια, για να πÝσω στην Üλλη.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: ΚÜμετε υπομονÞ. ¼λα μπορεß να γßνουν, εχτüς να σας πÜρω γυναßκα μου.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Κι αν ο Σßλβιος με θεωρÞσει Üπιστη;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Η πλÜνη του θα βαστÜξει λßγο.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Αν μποροýσα να του φανερþσω την αλÞθεια...
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Εγþ δε σας λýω απü τον üρκο σας.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Τß να κÜμω λοιπüν;
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Να υπομεßνετε λιγÜκι.
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: ΑμφιβÜλλω, γιατ' εßναι πολý βαρειÜ τÝτοια υπομονÞ.
ΒΕΑΤΡΙΚΗ: Μην αμφιβÜλλετε, γιατß Ýπειτ' απü τους φüβους, Ýπειτ' απü τα χτυποκÜρδια, γßνεται πιο γλυκιÜ η ερωτικÞ ευτυχßα. (φεýγει).
ΚΛΕΑΡΕΤΗ: Δε μπορþ να γελιÝμαι πως θα δοκιμÜσω την ευτυχßα, üσο βλÝπω να 'μαι ζωσμÝνη με βÜσανα. Αχ, δυστυχþς εßναι σωστü, σ' αυτÞ τη ζωÞ, πιο πολý βασανßζεται κανεßς Þ ελπßζει και σπÜνια χαßρεται. (φεýγει).
Τ Ε Λ Ο Σ 1ης Π Ρ Α Ξ Η Σ
η 2η ΠρÜξη ---> ΕΔΩ