-Μπαμπά, σα μου διαβάσεις ένα παλαμύσι; ένα μεγάαααλο με πολλές εικόνες;
-Ναι αγοράκι μου. Φέρε μου ένα εδώ να το διαβάσουμε μαζί. Διάλεξε όποιο θέλεις κι έλα μου αγκαλίτσα!
-Μπαμπακάαα, να μην έσει κακούς μέσα, ‘ντάτσει;
-Δύσκολο αυτό ματάκια μου, αλλά έλα μου και θα τους σκοτώσουμε όλους!
-Σέλω να ‘σει καλό τέλος όμως, ‘ντάτσει;
-Ααα αυτό είναι εύκολο! Τα περισσότερα παραμύθια έχουν όμορφο τέλος! Αα μπράβο. Βλέπω διάλεξες κιόλας! Έλα και κάθισε στα γόνατά μου ήσυχα και φρόνιμα να το καταλάβεις καλύτερα!
-Πωπώωωω τι μεγάλο παλαμύσι!!! Τι πολλές εικόνες μ’ όμοφα χλώματα που έχει!!!
-Λοιπον …γκμ… γκμ αρχίζω…σσσς… “Μια φορά κι ένα καιρό…”
-Μπαμπάαα, ατός είναι ο κακός σε ατή τη σελίδα;
-Ναι… να αυτός εκεί…
-Μπαμπάκα έλα να το κοτώσουμε πριν κάνει κακό…
-Μα… θα χαλάσει το παραμύθι!!!
-Σα χαλάσει άμα διώτσουμε το κακό; α!!! Ζε μου αλέσει ατό το παλαμύσι!
-Έχω μια ιδέα… θα καθίσουμε μαζι πριν στο διαβάσω, να κόψουμε προσεκτικά όλους τους κακούς από μέσα! Θέλεις;
-Ναι αμέεεεεε! Μπάβο μπαμπάκα μου! Να τους κοτώσουμε όλους και μετά να το διαβάσουμε, ‘ντάτσει;
-Εντάξει λοιπόν έλα …. ωωωωπ!
……………
…-Τώρα που τελειώσαμε κάθισε ήσυχο και φρόνιμο στα γόνατα μου να στο διαβάσω! ναι;
-Μπαμπάκα τι μικό παλαμύσι και τι λίγες όμοφες εικόνες…!
-Λοιπόν σσσσς …αρχίζω …γκμ… γκμ… “Μια φορά κι ένα καιρό… (…)
…και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλυτεράααααα”.
-Μπαμπάκα ήταν λίγο και ζε μου άλεσε κασόλου ατό το παλαμύσι! Σα μου διαβάσεις ένα άλλο;
-Αμέ! ‘Αντε διάλεξε κι έλα μου.
-Να! Ατό το μεγάαααλο με τις όμοφες χλωματιστές εικόνες!
-Έλα να καθίσεις ήσυχο και φρόνιμο στα γόνατά μου κι εγώ θα στο διαβάσω.
-Μπαμπάαα να μην έσει κι ατό κακούς και να ‘σει καλό τέλος. ‘Ντάτσει;
-Εντάξει… εντάξει… Λοιπόν αρχίζω…γκμ… γκμ… “Μια φορά κι ένα καιρό…
-Μπαμπάκα έλα πάλι να κοτώσουμε τους κακούς σε παλακαλώ!
-‘Αντε εντάξει… έλα…
……………..
…-Λοιπόν εντάξει… Αρχίζω… Συ κάτσε φρόνιμο στα γόνατά μου …γκμ…γκμ… “Μια φορά κι ένα καιρό…(…)…και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλυτεράαααα“! Σ’ άρεσε αυτό, μικρό μου;
-Τσκ! Ατό ήταν μικό και χωλίς πολλές εικόνες!
-Μα… εσύ το ‘θελες έτσι! Έλα κοιμήσου τώρα καρδούλι μου, ειν΄αργά. Αύριο πάλι! Ναι;
-Ναιιιιιιι! Κάνε με μάκια μπαμπάκα μου!
-Σματς… ‘Αντε καληνύχτα κι όνειρα λουλουδένια σου!
-Καληνύτα μπαμπάκα μου!
…..
-ΜΠΑΜΠΑΑΑΑΑΑ…
-Έλα μου! Τι είναι πάλι; Γιατί δε κοιμάσαι βρε άτακτο;
-Να! …Αύλιο που σα διαβάσουμε παλαμύσι ας μη κοτώσουμε τους κακούς! ‘Ντάτσει;
-Αχ …Εντάξει πουλάκι μου… ύπνο τώρα!!!
-Αμέεεε! Καληνύτα.
-Καληνύχτα σου μικρό μου.
Γενάρης 2002
