Χατζηαλεξάνδρου Πάτροκλος (έστησε): Winehouse Amy Jade: Σύγχρονος Θρύλος Νέας Jazz Σώπασε…

Βιογραφικό

Η Amy Jade Winehouse (Έημυ Τζέιντ Γουάινχαουζ) ήταν Αγγλίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και μουσικός. Με πάνω από 30 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων παγκοσμίως, είναι γνωστή για τα βαθιά, εκφραστικά κοντράλτο φωνητικά της και την εκλεκτική μίξη μουσικών ειδών, συμπεριλαμβανομένης της σόουλ, του ρυθμού και των μπλουζ, της ρέγκε και της τζαζ. Ήταν μέλος της National Youth Jazz Orchestra στα νιάτα της, υπογράφοντας στην 19 Management του Simon Fuller το 2002 και σύντομα ηχογράφησε αρκετά τραγούδια πριν υπογράψει εκδοτική συμφωνία με την EMI. Δημιούργησε επίσης εργασιακή σχέση με τον παραγωγό Salaam Remi μέσω αυτών των εκδοτών δίσκων. Το ντεμπούτο άλμπουμ της Frank, κυκλοφόρησε το 2003. Πολλά από τα τραγούδια του άλμπουμ επηρεάστηκαν από τη τζαζ κι εκτός από 2 διασκευές, γράφτηκαν από κοινού από την Winehouse. Το Frank ήτανε κρίσιμη κι εμπορική επιτυχία στν Βρεττανία και πέρα από αυτό, ήταν κι υποψήφιο για το Βραβείο Mercury. Το τραγούδι Stronger Than Me της χάρισε το Βραβείο Ivor Novello για το καλύτερο σύγχρονο τραγούδι από τη Βρεττανική Ακαδημία Τραγουδοποιών, Συνθετών & Συγγραφέων.
Κυκλοφόρησε το επόμενο άλμπουμ της, Back to Black, το 2006. Το άλμπουμ έγινε τεράστια διεθνής επιτυχία κι ένα από τα άλμπουμ με τις καλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών, καθώς κι ένα από τα άλμπουμ με τις καλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της Βρεττανίας. Στα Brit Awards του 2007, ήταν υποψήφιο για το Βρεττανικό Άλμπουμ της Χρονιάς κι έλαβε το βραβείο για τη Βρεττανίδα Γυναίκα Σόλο Καλλιτέχνιδα. Το τραγούδι Rehab της χάρισε 2ο Βραβείο Ivor Novello. Στα 50α Βραβεία Grammy το 2008, κέρδισε 5 βραβεία, ισοφαρίζοντας το τότε ρεκόρ για περισσότερες νίκες από γυναίκα καλλιτέχνη σε μία μόνο νύχτα κι έγινε η 1η Βρεττανίδα που κέρδισε 5 Grammy. Αυτά ήτανε 3 από τα βραβεία Grammy General Field “Big Four”: Καλύτερος Νέος Καλλιτέχνης, Δίσκος της Χρονιάς και Τραγούδι της Χρονιάς (για το Rehab), καθώς και Καλύτερο Ποπ Φωνητικό Άλμπουμ.
Η Έημυ πάλεψε σ’ όλη της τη ζωή με τη κατάχρηση ουσιών, τη ψυχική ασθένεια και τον εθισμό. Πέθανε στο σπίτι της στη πλατεία Camden στο Λονδίνο από δηλητηρίαση από αλκοόλ στις 23 Ιουλίου 2011 στα 27, προκαλώντας αναφορές στα μέσα ενημέρωσης στο 27 Club. Ο αδελφός της πίστευε ότι η βουλιμία ήταν επίσης παράγοντας. Μετά το θάνατό της, το Back to Black έγινε για λίγο το άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις στη Βρεττανία του 21ου αι.. Το VH1 κατέταξε τη Winehouse 26η στη λίστα με τις 100 σημαντικότερες γυναίκες στη μουσική. Η ζωή κι η καρριέρα της δραματοποιήθηκαν σε μια βιογραφική ταινία του 2024, Back to Black, σε σκηνοθεσία Sam Taylor-Johnson. Το 2025, το άλμπουμ της Back to Black διατηρήθηκε στο Εθνικό Μητρώο Ηχογραφήσεων από τη Βιβλιοθήκη Κογκρέσου.
Γεννήθηκε 14 Σεπτέμβρη 1983 στο Chase Farm Hospital στο Gordon Hill στο Enfield του Λονδίνου από Εβραίους γονείς. Ο πατέρας της, Mitchell “Mitch” Winehouse, ήταν εγκαταστάτης παραθύρων κι οδηγός ταξί. Η μητέρα της, Janis Winehouse (το γένος Seaton), ήταν φαρμακοποιός. Η μητέρα της διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας το 2003. Ο προ-προπάππους της, Harris Winehouse, μετανάστευσε από το Μινσκ της Λευκορωσίας στο Λονδίνο το 1891. Είχε μεγαλύτερο αδελφό, τον Alex (γεννημένος το 1979). Η οικογένεια ζούσε στη περιοχή Σάουθγκεϊτ του Λονδίνου, όπου φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Osidge και στη συνέχεια στη ββάθμια εκπαίδευση στο σχολείο Ashmole. Παρακολούθησε εβραϊκό κυριακάτικο σχολείο ενώ ήτανε παιδί. Στη διάρκεια συνέντευξης μετά την άνοδό της στη φήμη, εξέφρασε την αποδοκιμασία της προς το σχολείο λέγοντας ότι συνήθιζε να παρακαλεί τον πατέρα της να της επιτρέψει να μη πάει κι ότι δεν έμαθε τίποτα για να είναι Εβραία πηγαίνοντας ούτως ή άλλως. Στην ίδια συνέντευξη, είπε ότι πήγαινε σε συναγωγή μόνο μία φορά το χρόνο στο Γιομ Κιπούρ από σεβασμό.

Πολλοί από τους θείους της μητέρας της Γουάινχαουζ ήταν επαγγελματίες μουσικοί της τζαζ. Η γιαγιά της από τη πλευρά του πατέρα, Cynthia, ήτανε τραγουδίστρια κι είχε βγει με τον Άγγλο σαξοφωνίστα της τζαζ Ronnie Scott. Αυτή κι οι γονείς της επηρέασαν το ενδιαφέρον της για τη τζαζ. Ο πατέρας της της τραγουδούσε συχνά τραγούδια του Φρανκ Σινάτρα κι όποτε παιδευότανε στο σχολείο, έλεγε το Fly Me to the Moon για ν’ ανέβει στη διευθύντρια για να τη αποδοκιμάσουν. Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν 9 κι έζησε με τη μητέρα της στο Γουέτστοουν του Λονδίνου κι έμεινε με τον πατέρα της και τη φίλη του στο Χάτφιλντ Χιθ. Essex τα σαββατοκύριακα. Το 1992, η γιαγιά της Cynthia της πρότεινε να παρακολουθήσει τη Σχολή Θεάτρου Susi Earnshaw, όπου πήγαινε τα Σάββατα για να συνεχίσει τη φωνητική της εκπαίδευση και να μάθει να χορεύει. Παρακολούθησε το σχολείο 4 χρόνια κι ίδρυσε βραχύβιο ραπ συγκρότημα που ονομάζεται Sweet ‘n’ Sour, με τη Juliette Ashby, παιδική φίλη, πριν αναζητήσει εκπαίδευση πλήρους απασχόλησης στη Σχολή Θεάτρου Sylvia Young. Αρκετά χρόνια μετά αναφέρθηκε ότι είχε αποβληθεί στα 14 επειδή δεν ταίριαζε εκεί κι επίσης επειδή τρύπησε τη μύτη της, ωστόσο αυτοί οι ισχυρισμοί αρνήθηκαν από τη Σύλβια Γιανγκ: “Άλλαξε σχολείο στα 15… Έχω ακούσει να λέγεται ότι αποβλήθηκε. Δεν ήταν έτσι. Δεν θα είχα διώξει ποτέ την Έιμι“. Ο Mitch αρνήθηκε επίσης τους ισχυρισμούς. Ένας καθηγητής αγγλικών εκεί θυμήθηκε την Amy ως ταλαντούχα συγγραφέα, προβλέποντας ότι θα γίνει μυθιστοριογράφος ή δημοσιογράφος. Φοίτησε στο Mount School, στο Mill Hill και στο BRIT School στο Selhurst του Croydon, εγκαταλείποντας τα στα 16.
Αφού έπαιξε με τη κιθάρα του αδελφού της Alex, αγόρασε τη δική της όταν ήτανε 14 κι άρχισε να γράφει μουσική λίγο μετά. Άρχισε να εργάζεται για τα προς το ζην ως δημοσιογράφος ψυχαγωγίας για το World Entertainment News Network κι επίσης τραγουδώντας με το τοπικό συγκρότημα Bolsha Band. Τον Ιούλιο του 2000, έγινε η χαρακτηριστική γυναίκα τραγουδίστρια με την Εθνική Ορχήστρα Τζαζ Νέων. Στο σπίτι έμαθε κι εξασκήθηκε στα τραγούδια των Frank Sinatra, Dinah Washington, Sarah Vaughan και Minnie Riperton, τραγουδιστών που είπε ότι θα μπούνε κάτω από το τραγούδι και θα το ξαναφτιάξουν ως δικό τους αντί να το τραγουδήσουν κατευθείαν όπως γράφτηκε. Ο καλύτερος φίλος της, ο τραγουδιστής της soul Tyler James, έστειλε την demo κασσέττα της σε κυνηγό ταλέντων. Η Έημυ υπέγραψε συμβόλαιο με τη 19 Management του Simon Fuller το 2002 κι αρχικά πληρώθηκε £ 250 τη βδομάδα έναντι μελλοντικών κερδών. Αναπτυσσόταν από την εταιρεία διαχείρισης μα κρατήθηκε μυστική ως δισκογραφική βιομηχανία, αν κι ήταν τακτική τραγουδίστρια τζαζ στο Cobden Club. Ο μελλοντικός της εκπρόσωπος A&R στο Island, Darcus Beese, την άκουσε τυχαία όταν ο μάνατζερ των Lewinson Brothers του έδειξε μερικές παραγωγές των πελατών του, που συμμετείχε ως βασική τραγουδίστρια. Όταν ρώτησε ποια ήταν η τραγουδίστρια, ο μάνατζερ του είπε ότι δεν του επιτρεπόταν να πει. Έχοντας αποφασίσει ότι ήθελε να την υπογράψει, χρειάστηκαν αρκετοί μήνες ζητώντας από τον Beese να αποκαλύψει τελικά ποια. Ωστόσο, μέχρι κείνη τη στιγμή είχε ήδη ηχογραφήσει αρκετά τραγούδια, υπέγραψε εκδοτική συμφωνία με την EMI και σχημάτισε σχέση συνεργασίας με τον παραγωγό Salaam Remi.

Ο Beese τη σύστησε στο αφεντικό του, τον επικεφαλής του νησιού Nick Gatfield, ο οποίος μοιράστηκε τον ενθουσιασμό του για την υπογραφή του νεαρού καλλιτέχνη. Η Γουάινχαουζ υπέγραψε συμβόλαιο με τη Island, ενώ το ενδιαφέρον γι’ αυτήν είχε αρχίσει να χτίζεται με εκπροσώπους της EMI και της Virgin Records να αρχίζουν να κάνουν κινήσεις. Ο Beese είπε στο HitQuarters ότι ένιωθε ότι ο ενθουσιασμός για έναν καλλιτέχνη που ήταν ένας άτυπος ποπ σταρ για την εποχή οφειλόταν σε αντίδραση εναντίον των τηλεοπτικών εκπομπών πραγματικότητας, των οποίων το κοινό λιμοκτονούσε για φρέσκα, γνήσια νεαρά ταλέντα. Το ντεμπούτο άλμπουμ της, Frank, κυκλοφόρησε στις 20 Οκτώβρη 2003. Σε παραγωγή κυρίως του Salaam Remi, πολλά από τα τραγούδια επηρεάστηκαν από τη τζαζ και, εκτός από δύο διασκευές, η Έημυ συνέγραψε κάθε τραγούδι. Το άλμπουμ έλαβε ευρεία κριτική αναγνώριση με φιλοφρονήσεις που δόθηκαν στο δροσερό, κριτικό βλέμμα στους στίχους του. Η φωνή της συγκρίθηκε με εκείνη της Σάρα Βον και της Μέισι Γκρέι, μεταξύ άλλων. Το άλμπουμ μπήκε στις ανώτερες θέσεις του UK Albums Chart το 2004, όταν ήταν υποψήφιο για τα Brit Awards στις κατηγορίες British Female Solo Artist και British Urban Act. Συνέχισε να επιτυγχάνει πλατινένιες πωλήσεις. Αργότερα το 2004, αυτή και ο Remi κέρδισαν το βραβείο Ivor Novello για το καλύτερο σύγχρονο τραγούδι, για το πρώτο τους single μαζί, Stronger Than Me. Το άλμπουμ ήταν επίσης υποψήφιο για το 2004 Mercury Music Prize. Την ίδια χρονιά, εμφανίστηκε στο Glastonbury Festival (στη σκηνή Jazz World), στο V Festival και στο Montreal International Jazz Festival. Μετά τηνκυκλοφορία του άλμπουμ, σχολίασε ότι ήταν μόνο 80% πίσω το άλμπουμ επειδή η Island Records είχε απορρίψει τις προτιμήσεις της για τα τραγούδια και τις μίξεις που θα συμπεριληφθούν. Τα άλλα singles από το άλμπουμ ήταν τα Τake the Box, In My Bed, You Sent Me Flying, Pumps, & Help Yourself.
Μετά τη κυκλοφορία του 1ου της άλμπουμ επηρεασμένου από τη τζαζ, η εστίαση της μετατοπίστηκε στα γκρουπ κοριτσιών των 10ετιών του ’50 κι ’60. Προσέλαβε το μακροχρόνιο συγκρότημα της Νεοϋορκέζας τραγουδίστριας Σάρον Τζόουνς, τους Dap-Kings, για να την υποστηρίξει στο στούντιο και στη περιοδεία. Ο Mitch αφηγείται στο Amy, My Daughter πόσο συναρπαστικό ήταν να παρακολουθεί τη διαδικασία της: τη τελειομανία της στο στούντιο και πώς έβαζε αυτό που είχε τραγουδήσει σε CD και το έπαιζε στο ταξί του έξω για να ξέρει πώς οι περισσότεροι άνθρωποι θα άκουγαν τη μουσική της. Το Μάη του 2006, τα demo κομμάτια της όπως το You Know I’m No Good και το Rehab εμφανίστηκαν στη ραδιοφωνική εκπομπή του Mark Ronson στη Νέα Υόρκη στο East Village Radio. Αυτά ήταν μερικά από τα 1α νέα τραγούδια που παίχτηκαν στο ραδιόφωνο μετά τη κυκλοφορία του Pumps και τα 2 ήτανε προγραμματισμένα να εμφανιστούν στο 2ο άλμπουμ της. Το άλμπουμ των 11 κομματιών, που ολοκληρώθηκε σε 5 μήνες[!!!], παρήχθη εξ ολοκλήρου από τους Salaam Remi και Ronson, με τις πιστώσεις παραγωγής να μοιράζονται μεταξύ τους. Ο Ronson είπε σε συνέντευξή του το 2010 ότι του άρεσε να δουλεύει με την Έημυ επειδή ήταν απότομη όταν δεν της άρεσε η δουλειά του. Κείνη σκέφτηκε ότι όταν συναντήθηκαν 1η φορά, ήταν ηχολήπτης κι ότι περίμενε μεγαλύτερο άντρα με γενειάδα.

Η προώθηση του Back to Black ξεκίνησε σύντομα και, στις αρχές Οκτωβρη 2006, η επίσημη ιστοσελίδα της επανακυκλοφόρησε με νέα διάταξη και κλιπ ακυκλοφόρητων τραγουδιών. Το Back to Black κυκλοφόρησε στη Βρεττανία στις 30 Οκτώβρη 2006. Πήγε στο Νο1 στο UK Albums Chart 2 βδομάδες Γενάρη του 2007, πέφτοντας και στη συνέχεια ανέβηκε ξανά γι’ αρκετές εβδομάδες τον Φλεβάρη. Στις ΗΠΑ, μπήκε στο Νο 7 στο Billboard 200. Ήταν το άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις στο 2007, πουλώντας 1,85 εκατομμύρια αντίτυπα στο έτος. Το 1ο single που κυκλοφόρησε από το άλμπουμ ήταν το Rehab σε παραγωγή Ronson. Το τραγούδι έφτασε στη 1η 10άδα σε Βρεττανία κι ΗΠΑ. Το περιοδικό Time τ’ ονόμασε το καλύτερο τραγούδι του 2007. Ο συγγραφέας Josh Tyrangiel επαίνεσε την Έημυ για την αυτοπεποίθησή της, λέγοντας: “Αυτό που είναι φωνητικά, αστείο, αποπνικτικό και πιθανότατα τρελλό” και “Είναι αδύνατο να μη παρασυρθεί κανείς από την πρωτοτυπία της. Συνδυάστε το με την παραγωγή του Mark Ronson που αναφέρεται σε μουσική σόουλ 4ων 10ετιών χωρίς να τη σκίσετε ούτε μια φορά κι έχετε το καλύτερο τραγούδι του 2007“. Το 2ο single και lead single του άλμπουμ στις ΗΠΑ, You Know I’m No Good, κυκλοφόρησε Γενάρη 2007 με remix με ραπ φωνητικά από τον Ghostface Killah. Τελικά έφτασε στο νούμερο 18 στο UK singles chart. Το ομώνυμο κομμάτι, Back to Black, κυκλοφόρησε στο ΗΒ Απρίλη 2007 κι έφτασε στο Νο 25, αλλά ήταν πιο επιτυχημένο σε όλη την ηπειρωτική Ευρώπη. Τα Tears Dry on Their Own και Love Is a Losing Game κυκλοφόρησαν επίσης ως singles, δε πετύχανε την ίδια επιτυχία. Deluxe έκδοση του Back to Black κυκλοφόρησε επίσης στις 5 Νοέμβρη 2007 στο ΗΒ. Ο μπόνους δίσκος περιλαμβάνει B-sides, σπάνια και ζωντανά κομμάτια, καθώς και το Valerie. Το ντεμπούτο DVD της I Told You I Was Trouble: Live in London κυκλοφόρησε την ίδια μέρα στο ΗΒ και στις 13 Νοέμβρη στις ΗΠΑ. Περιλαμβάνει ζωντανό σετ ηχογραφημένο στο Shepherd’s Bush Empire του Λονδίνου και 50λεπτο ντοκιμανταίρ που καταγράφει τη καρριέρα της τα προηγούμενα 4 χρόνια. Το Frank βγήκε στις ΗΠΑ 20 Νοέμβρη 2007 με θετικές κριτικές. Το άλμπουμ έκανε ντεμπούτο στο Νο 61 του Billboard 200 chart. Εκτός από το δικό της άλμπουμ, συνεργάστηκε με άλλους καλλιτέχνες σε singles. Η Έημυ τραγούδησε το Valerie στο σόλο άλμπουμ του Ronson Version. Το τραγούδι έφτασε στο Νο 2 στο ΗΒ, μετά τη κυκλοφορία του single τον Οκτώβρη κι ήταν υποψήφιο για το Brit Award του 2008 για το British Single of the Year. Η δουλειά της με τη πρώην Sugababe Mutya Buena, B Boy Baby, κυκλοφόρησε στις 17 Δεκέμβρη 2007. Χρησίμευσε ως το 4ο single από το ντεμπούτο άλμπουμ της Buena, Real Girl. Η Έημυ ήταν επίσης σε συζητήσεις για συνεργασία με τη Missy Elliott για το άλμπουμ της Block Party.
Προώθησε τη κυκλοφορία του Back to Black με headline εμφανίσεις στα τέλη του 2006, συμπεριλαμβανομένης φιλανθρωπικής συναυλίας Little Noise Sessions Union Chapel στο Islington του Λονδίνου. Στις 31 Δεκέμβρη 2006, εμφανίστηκε στο Jools Holland’s Annual Hootenanny και ερμήνευσε διασκευή του I Heard It Through the Grapevine του Marvin Gaye μαζί με τον Paul Weller και την Ορχήστρα Rhythm and Blues Holland. Ερμήνευσε επίσης το Monkey Man των Toots and the Maytals. Κατόπιν αιτήματός του, ο ηθοποιός Bruce Willis παρουσίασε την Έημυ πριν από την ερμηνεία της στο Rehab στα MTV Movie Awards του 2007 στο Universal City της Καλιφόρνια, στις 3 Ιουνίου 2007. Στη διάρκεια του καλοκαιριού 2007, εμφανίστηκε σε διάφορα φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένου του Glastonbury Festival και του Lollapalooza στο Σικάγο. Η υπόλοιπη περιοδεία της, ωστόσο, δεν πήγε τόσο καλά. Τον Νοέμβρη 2007, η εναρκτήρια βραδιά περιοδείας 17 ημερομηνιών αμαυρώθηκε από αποδοκιμασίες κι αποχωρήσεις στο National Indoor Arena στο Μπέρμιγχαμ. Ο κριτικός της Birmingham Mail είπε ότι ήταν από τις πιο θλιβερές νύχτες της ζωής μου. Είδα έναν εξαιρετικά ταλαντούχο καλλιτέχνη να δακρύζει, να σκοντάφτει στη σκηνή κι ασυγχώρητα, να βρίζει το κοινό. Άλλες συναυλίες έληξαν παρόμοια, π.χ., τους θαυμαστές της στην εμφάνισή της στο Hammersmith Apollo στο Λονδίνο να λένε ότι “φαινόταν πολύ μεθυσμένη καθ ‘όλη τη διάρκεια“, μέχρι που ανακοίνωσε στις 27 Νοέμβρη 2007, ότι οι εμφανίσεις κι οι δημόσιες εμφανίσεις της ακυρώθηκαν για το υπόλοιπο του έτους, επικαλούμενοι τη συμβουλή του γιατρού της να ξεκουραστεί πλήρως. Η δήλωση εκδόθηκε απ’ τη διοργαν’ωτρια συναυλιών Live Nation κατηγορώντας “τις δυσκολίες που εμπλέκονται στις περιοδείες και την έντονη συναισθηματική πίεση που έχει υποστεί η Amy τις τελευταίες εβδομάδες” για την απόφαση. Ο Mitch έγραψε για τη νευρικότητά της πριν από δημόσιες εμφανίσεις στο βιβλίο του 2012, Amy, My Daughter.

Με τον πατέρα 2008

Στις 13 Γενάρη 2008, το Back to Black κατείχε την 1η θέση στα πανευρωπαϊκά charts του Billboard για 3η συνεχόμενη εβδομάδα. Στις 10 Φλεβάρη 2008, η Έημυ έλαβε 5 Βραβεία Grammy, κερδίζοντας στις ακόλουθες κατηγορίες: Δίσκος της Χρονιάς, Τραγούδι της Χρονιάς, Καλύτερη Γυναικεία Ποπ Φωνητική Ερμηνεία για το single Rehab και Καλύτερο Ποπ Φωνητικό Άλμπουμ. Κέρδισε επίσης ένα Grammy ως Καλύτερη Νέα Καλλιτέχνιδα, κερδίζοντας συμμετοχή στην έκδοση του 2009 του Guinness Book of Records για τα περισσότερα βραβεία Grammy που κέρδισε Βρεττανίδα ταγουδίστρια. Επιπλέον, το Back to Black ήταν υποψήφιο για το άλμπουμ της χρονιάς. Η δουλειά του Ronson μαζί της κέρδισε το Βραβείο Grammy για τον παραγωγό της χρονιάς, στη κατηγορία μη κλασσικών. Τελείωσε την ομιλία αποδοχής της για το ρεκόρ της χρονιάς με: “Αυτό είναι για το Λονδίνο επειδή το Camden Town δεν καίγεται“, αναφερόμενη στη πυρκαγιά του Camden Market το 2008. Ερμηνεύοντας τα You Know I’m No Good και Rehab μέσω δορυφόρου από τα Riverside Studios του Λονδίνου στις 3 π.μ. ώρα ΗΒ, δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στη τελετή στο Λος Άντζελες, καθώς η έγκριση της βίζας της δεν είχε διεκπεραιωθεί εγκαίρως. Μετά τα Grammys, οι πωλήσεις του άλμπουμ αυξήθηκαν, εκτοξεύοντας το Back to Black στο Νο 2 στο US Billboard 200, αφού αρχικά έφτασε στην 7η θέση. Στις 20 Φλεβάρη 2008, εμφανίστηκε στα Brit Awards 2008 στο Earls Court στο Λονδίνο, ερμηνεύοντας το Valerie με τον Ronson, ακολουθούμενο από το Love Is a Losing Game. Παρότρυνε το πλήθος να κάνει λίγο θόρυβο για τον Μπλέικ μου. Μια ειδική deluxe έκδοση του Back to Black έφτασε στη κορφή των βρεττανικών charts άλμπουμ στις 2 Μάρτη 2008. Εν τω μεταξύ, η αρχική έκδοση του άλμπουμ κατατάχθηκε στο νούμερο 30 στην 68η βδομάδα του στα charts, ενώ το Frank έφτασε στο νούμερο 35.
Στο Παρίσι, ερμήνευσε αυτό που περιγράφηκε ως καλά εκτελεσμένο 40λεπτο σετ στα εγκαίνια μπουτίκ Fendi στις αρχές Μάρτη. Μέχρι τις 12 Μάρτη το άλμπουμ είχε πουλήσει συνολικά 2.467.575 αντίτυπα -318.350 αντίτυπα είχαν πωληθεί τις προηγούμενες 10 βδομάδες- τοποθετώντας το άλμπουμ στο top-10 best-seller άλμπουμ του ΗΒ του 21ου αι. για 1η φορά. Στις 7 Απρίλη, το Back to Black ήτανε στη 1η θέση των πανευρωπαϊκών charts για 6η συνεχόμενη και 13η συνολικά βδομάδα. Amy Winehouse The Girl Done Good: A Documentary Review, ένα DVD 78 λεπτών, κυκλοφόρησε στις 14 Απρίλη 2008. Περιλαμβάνει συνεντεύξεις με όσους τη γνώριζαν σε νεαρή ηλικία, ανθρώπους που τη βοήθησαν να σημειώσει επιτυχία, ειδικούς της τζαζ μουσικής κι ειδικούς της μουσικής και της ποπ κουλτούρας.
Στα Βραβεία Ivor Novello του 2008 τον Μάη, έγινε η 1η καλλιτέχνης που ‘λαβε 2 υποψηφιότητες για το κορυφαίο βραβείο: Καλύτερο τραγούδι μουσικά και στιχουργικά. Κέρδισε το βραβείο για το Love Is a Losing Game κι ήταν υποψήφια για το You Know I’m No Good. Το Rehab, νικητής του Novello για το καλύτερο σύγχρονο τραγούδι το 2006, έλαβε επίσης υποψηφιότητα το 2008 για το βρεττανικό τραγούδι με τις καλύτερες πωλήσεις. Ήταν επίσης υποψήφια για το 2008 MTV Europe Music Award στη κατηγορία Act of the Year. Ο πατέρας της, ο μάνατζερ της και διάφορα μέλη της ομάδας περιοδείας της προσπάθησαν να την αποτρέψουν, εμφανίστηκε στο φεστιβάλ Rock in Rio Lisboa στη Πορτογαλία τον Μάη του 2008. Αν και το σετ μαστιζόταν από καθυστερημένη άφιξη και προβλήματα με τη φωνή της, το πλήθος τη ζέστανε. Εκτός από το δικό της υλικό, εκτέλεσε 2 διασκευές Specials. Η Έημυ εμφανίστηκε στη συναυλία για τα 90α γενέθλια του Νέλσον Μαντέλα στο Hyde Park του Λονδίνου στις 27 Ιουνίου 2008 και την επόμενη μέρα στο Glastonbury Festival. Στις 12 Ιουλίου, στο Φεστιβάλ Oxegen στην Ιρλανδία, ερμήνευσε 50λεπτο σετ που ακολούθησε την επόμενη μέρα σετ 14 τραγουδιών στο T in the Park.

Στις 16 Αυγούστου έπαιξε στο Staffordshire V Festival και την επόμενη μέρα έπαιξε στο Chelmsford Festival. Οι διοργανωτές δήλωσαν ότι προσέλκυσε τα μεγαλύτερα πλήθη του φεστιβάλ. Η αντίδραση του κοινού αναφέρθηκε ως ανάμικτη. Στις 6 Σεπτέμβρη, είχε πονοκέφαλο, ήτανε επί κεφαλής το Σαββάτο στο Bestival, όπου ξεκίνησε με 40 λεπτά καθυστέρηση κι ήταν στη σκηνή για 35 λεπτά, πριν η εμφάνισή της τερματιστεί λόγω απαγόρευσης κυκλοφορίας. Κλιπ της μουσικής τη συμπεριλήφθηκε στη περιοχή Roots & Influences που εξέτασε τις συνδέσεις μεταξύ διαφορετικών καλλιτεχνών στο Rock and Roll Hall of Fame Annex NYC, που άνοιξε Δεκέμβρη 2008. Ξεκίνησε με τη Billie Holiday, συνεχίστηκε με την Aretha Franklin και τη Mary J. Blige και στη συνέχεια τελείωσε με την Έημυ.
Το Back to Black ήταν το 7ο άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στον κόσμο για το 2008. Οι πωλήσεις του άλμπουμ σήμαιναν ότι η απόδοση της αγοράς του τμήματος ηχογραφημένης μουσικής της Universal Music Group δεν έπεσε στα επίπεδα που βίωσε η συνολική μουσική αγορά. Το άλμπουμ έχει πουλήσει πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, καθιστώντας το από τα άλμπουμ με τις καλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Σε δημοσκόπηση του 2009 μεταξύ των κατοίκων των ΗΠΑ που διεξήχθη για το VisitBritain από την Harris Interactive, το 1/5 των συμμετεχόντων δήλωσε ότι είχε ακούσει τη μουσική της στη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Εμφανίστηκε με τους Rhythms del Mundo στη διασκευή του τραγουδιού του Sam Cooke Cupid για άλμπουμ Artists Project Earth που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του ίδιου έτους.
Η Έημυ κι ο Ronson δώσανε διασκευή του It’s My Party της Lesley Gore στο tribute album του Quincy Jones Q Soul Bossa Nostra, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη του 2010. Είχε συμφωνήσει να σχηματίσει ομάδα με τον Questlove of the Roots, αλλά τα προβλήματά της με την απόκτηση βίζας καθυστέρησαν τη συνεργασία τους. Ο Salaam Remi είχε ήδη δημιουργήσει κάποιο υλικό μαζί της ως μέρος του έργου. Σύμφωνα με τους Times, η Universal Music τη πίεσε για νέο υλικό το 2008, αλλά από τις 2 Σεπτέμβρη του ίδιου έτους δεν είχε βρεθεί κοντά σε στούντιο ηχογράφησης. Στα τέλη Οκτώβρη, ο εκπρόσωπός της είπε ότι δεν είχε λάβει προθεσμία να ολοκληρώσει το 3ο άλμπουμ της, που γι’ αυτό μάθαινε να παίζει ντραμς. Τον Μάη του 2009, επέστρεψε να εμφανιστεί σε φεστιβάλ τζαζ στην Αγία Λουκία εν μέσω καταρρακτωδών βροχοπτώσεων και τεχνικών δυσκολιών. Στη διάρκεια του σετ της, αναφέρθηκε ότι ήταν ασταθής στα πόδια κι είχε πρόβλημα να θυμάται στίχους. Ζήτησε συγγνώμη από το πλήθος που βαρέθηκε και τελείωσε το σετ στη μέση ενός τραγουδιού. Στη διάρκεια της παραμονής της στην Αγία Λουκία, ωστόσο, εργάστηκε σε νέα μουσική με τον Remi. Στις 23 Αυγούστου του ίδιου έτους, τραγούδησε με τους Specials στο V Festival στα τραγούδια τους You’re Wondering Now και Ghost Town.
Το Island ισχυρίστηκε ότι νέο άλμπουμ θα κυκλοφορήσει το 2010. Ο συμπρόεδρος του νησιού Darcus Beese είπε: “Έχω ακούσει μερικά demos τραγουδιών που με έχουν εντυπωσιάσει“. Τον Ιούλιο του 2010, η Έημυ δήλωσε ότι το επόμενο άλμπουμ της θα κυκλοφορήσει το αργότερο Γενάρη του 2011, λέγοντας: “Θα είναι σχεδόν το ίδιο με το 2ο άλμπουμ μου, όπου υπάρχουν πολλά πράγματα jukebox και τραγούδια που είναι… Απλά τζουκ μποξ, πραγματικά“. Ο Ronson, ωστόσο, είπε τότε ότι δεν είχε αρχίσει να ηχογραφεί το άλμπουμ. Ερμήνευσαν το Valerie μαζί σε πρεμιέρα ταινίας, αλλά ξέχασε μερικούς από τους στίχους του τραγουδιού. Τον Οκτώβρη, παρουσίασε σετ 4 τραγουδιών να προωθήσει τη γραμμή μόδας της. Δεκέμβρη του 2010, έπαιξε 40λεπτη συναυλία σε πάρτι Ρώσων ολιγαρχών στη Μόσχα, με τον μεγιστάνα να επιλέγει τα τραγούδια.

Γενάρη 2011, έπαιξε σε 5 συναυλίες στη Βραζιλία, με opening acts των Janelle Monáe και Mayer Hawthorne. Ενώ έπαιζε στη Florianópolis, ξέχασε τους στίχους των τραγουδιών της αρκετές φορές κι έπρεπε να βοηθηθεί απ’ το κοινό και το συγκρότημά της. Στη διάρκεια της συναυλίας, ήπιε μόνο από μπουκάλι νερό, αλλά ακόμα κι έτσι, σε 2 περιπτώσεις, έφυγε από τη σκηνή στη μέση της παράστασης για περίοδο περίπου 5 λεπτών. Στην επιστροφή της, το πλήθος έδειξε έντονη συμπόνια γι ‘αυτήν και την επαίνεσε για τη συνέχιση της παράστασης. Τον άλλο μήνα διέκοψε παράσταση στο Ντουμπάι μετά από αποδοκιμασίες από το κοινό. Ανέφερε πως ήτανε κουρασμένη, αφηρημένη και νευρική στη διάρκειά της.
Στις 18 Ιουνίου 2011, ξεκίνησε την ευρωπαϊκή περιοδεία της στο Βελιγράδι. Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης περιέγραψαν την απόδοσή της ως σκάνδαλο και καταστροφή. Αποδοκιμάστηκε από τη σκηνή επειδή προφανώς ήτανε πολύ μεθυσμένη για να παίξει. Ο υπουργός Άμυνας της Σερβίας Ντράγκαν Σουτάνοβατς χαρακτήρισε τις εμφανίσεις της τεράστια ντροπή κι απογοήτευση. Αναφέρθηκε ότι δεν ήτανε σε θέση να θυμηθεί τη πόλη που βρισκόταν, τους στίχους των τραγουδιών ή τα ονόματα των μελών του συγκροτήματος. Ο τοπικός τύπος ισχυρίστηκε επίσης ότι αναγκάστηκε να εμφανιστεί από τους σωματοφύλακές της, που δεν της επέτρεψαν να φύγει απ’ τη σκηνή όταν προσπάθησε. Στη συνέχεια αποσύρθηκε απ’ τις παραστάσεις στη Πόλη και την Αθήνα, που είχανε προγραμματιστεί για την επόμενη βδομάδα. Στις 21 Ιουνίου, ανακοινώθηκε ότι είχε ακυρώσει όλες τις συναυλίες της περιοδείας και θα της δινόταν όσο χρειαστεί για να τακτοποιήσει τον εαυτό της. Η τελευταία δημόσια εμφάνισή της έγινε στο Camden’s Roundhouse στις 20 Ιουλίου 2011, όταν εμφανίστηκε σαν έκπληξη στη σκηνή να υποστηρίξει τη νονά της Dionne Bromfield, που τραγουδούσε το Mama Said με τους Wanted. Η Έημυ πέθανε 3 μέρες μετά. Η τελευταία της ηχογράφηση ήτανε ντουέτο με τον Αμερικανό τραγουδιστή Tony Bennett για το άλμπουμ Duets II, που κυκλοφόρησε στις 20 Σεπτέμβρη 2011. Το single τους από το άλμπουμ, Body and Soul, κυκλοφόρησε στις 14 Σεπτέμβρη 2011 στο MTV και VH1 να τιμήσει τα 28α γενέθλιά της.
Σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της, δώριζε τα χρήματα, τη μουσική και το χρόνο της σε πολλές φιλανθρωπικές οργανώσεις και σκοπούς, ιδιαίτερα κείνους που ασχολούνται με τα παιδιά. Συμμετείχε σ’ εκστρατεία να σταματήσει η κατασκευή πολυκατοικίας δίπλα στο George Tavern, διάσημο μουσικό χώρο του East End του Λονδίνου. Οι υποστηρικτές της εκστρατείας φοβήθηκαν ότι η οικιστική ανάπτυξη θα τερματίσει τη προσοδοφόρα πλευρά του σημείου ως τοποθεσία ταινιών και φωτογραφιών, που βασίζεται για να επιβιώσει. Ως μέρος εκστρατείας ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού, εμφανίστηκε σε αποκαλυπτική φωτογραφία για το τεύχος Απρίλη 2008 του περιοδικού Easy Living. Το 2009, εμφανίστηκε σε CD με τίτλο Classics μαζί με μουσικούς όπως οι Rolling Stones, οι Killers και πολλοί Κουβανοί μουσικοί για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη κλιματική αλλαγή.

Love Is Α Losing Game

Στίχοι-Μουσική-1η εκτ.: Amy Winehouse
Άλμπουμ: “Back to Black” 7 Νοέμβρη 2007

Η Αγάπη Μια Χαμένη Παρτίδα

Μια σπίθα ήμουνα για σένα
Η αγάπη μια παρτίδα χαμένη
τεράστια φλόγα ήσουν ‘συ για μένα
μα η αγάπη παρτίδα χαμένη

Θα ευχόμουν να μην είχα παίξει…
Θέ μου ω, τι χάος κάναμε!
Τώρα η τελευταία μοιρασιά…
Η αγάπη μια χαμένη χαρτωσιά.

Μου ‘λαμψες σαν σημαντκό αστέρι
ώσπου οι μάρκες πέσαν στο τραπέζι
Ξέρω πως είσαι τζογαδόρος μανιακός
Μα η αγάπη είν’ ένα χαμένο “χέρι”.

Κι όμως! “Τα βλέπω!”, λέω απελπισμένη.
Η αγάπη είναι μοίρα προγραμμένη.
Οι αναμνήσεις κατακλύζουνε το νου μου…
Η αγάπη είναι μοίρα προγραμμένη.

Μηδαμινές οι πιθανότητες! Ποντάρω.
οι Θεοί κρυφογελάνε πάνωθέ μας
και τώρα η τελευταία μοιρασιά:
μα η αγάπη είναι χαμένη χαρτωσιά…

Δάνεισε vintage φόρεμα που χρησιμοποιήθηκε στο βίντεό της για το Tears Dry on Their Own καθώς και DVD στο British Music Experience, νέο μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της βρεττανικής ποπ μουσικής. Το μουσείο, που βρίσκεται στο O2 Arena στο Λονδίνο, άνοιξε στις 9 Μάρτη 2009. Μάρτη του 2011, δώρισε ρούχα αξίας άνω των 20.000 λιρών σε τοπικό φιλανθρωπικό κατάστημα στο Λονδίνο. Άνδρας απ’ τη Καραϊβική, ο Julian Jean DeBaptiste, αποκάλυψε ότι του ‘χε πληρώσει για την επείγουσα χειρουργική επέμβαση που κόστισε 4.000 λίρες στη διάρκεια της παραμονής της στην Αγία Λουκία το 2009. “Χειρουργήθηκα την 1η Ιουλίου 2009… κόστισε μια περιουσία κι η Amy πλήρωσε για το όλο θέμα. Προσπάθησα να την ευχαριστήσω, αλλά απλά με αγκάλιασε και μου ‘πε να μη πω τίποτα. Η γενναιοδωρία της μου έδωσε πίσω τη ζωή μου“.
Είχε εκτιμώμενη περιουσία 10 εκατομμυρίων λιρών, που την έθεσε στη 10η θέση στη λίστα των Sunday Times του 2008 για τον πλούτο των μουσικών κάτω των 30 ετών. Το επόμενο έτος η περιουσία της είχε μειωθεί σε περίπου 5 εκατομμύρια. Τα οικονομικά της διευθύνονται από τον Μιτς και την Τζάνις Γουάινχαουζ. Αναφέρθηκε ότι κέρδισε περίπου 1.000.000 λίρες τραγουδώντας σε 2 ιδιωτικά πάρτι στη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας Παρισιού καθώς κι άλλο 1 εκατομμύριο να εμφανιστεί σε γκαλερί τέχνης της Μόσχας για τον Ρώσο ολιγάρχη Ρομάν Αμπράμοβιτς Τον Γενάρης 2009, ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε τη δική της δισκογραφική εταιρεία. Η 1η πράξη στη Lioness Records της είναι η 13χρονη νονά της, Dionne Bromfield. Το 1ο της άλμπουμ, με διασκευές κλασσικών soul δίσκων, κυκλοφόρησε στις 12 Οκτώβρη 2009. Η Έημυ είναι η 2η φωνή σε πολλά κομμάτια του άλμπουμ κι έκανε δεύτερα φωνητικά για τη Bromfield στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του BBC Strictly Come Dancing στις 10 Οκτώβρη.
Αυτή κι η οικογένειά της είναι το θέμα ενός ντοκιμανταίρ του 2009 που γυρίστηκε από τη Δάφνη Μπαράκ με τίτλο Saving Amy. Ξεκίνησε κοινοπραξία το 2009 με την EMI για να ξεκινήσει σειρά από χαρτί περιτυλίγματος και δωροκάρτες που περιέχουνε στίχους τραγουδιών από το άλμπουμ της Back to Black. Στις 8 Γενάρη 2010, τηλεοπτικό ντοκιμανταίρ, My Daughter Amy, προβλήθηκε στο Channel 4. Το Saving Amy κυκλοφόρησε ως χαρτόδετο βιβλίο Γενάρη του 2010.
Η Έημυ ήταν αξιοσημείωτος οπαδός της μάρκας Fred Perry. Συνεργάστηκε σε συλλογή μόδας 17 τεμαχίων με την εταιρεία, που κυκλοφόρησε προς πώληση τον Οκτώβρη του 2010. Σύμφωνα με τον διευθυντή μάρκετινγκ: “Είχαμε 3 σημαντικές συναντήσεις σχεδιασμού όπου συμμετείχε στενά στην επιλογή στυλ προϊόντων και στην εφαρμογή υφασμάτων, χρωμάτων και λεπτομερειών στυλ κι έδωσε κρίσιμη συμβολή στην αναλογία, το χρώμα και την εφαρμογή“. Η συλλογή αποτελείται από vintage εμπνευσμένες εμφανίσεις, όπως παντελόνι Capri, φόρεμα μπόουλινγκ, καμπαρντίνα, φούστες με μολύβι, πουλόβερ argyle με τρέσα και ροζ και μαύρο πουκάμισο με γιακά τυπωμένο σε σκακιέρα. Κατ’ εντολή της οικογένειάς της, κυκλοφόρησαν 3 επερχόμενες συλλογές μέχρι και το φθινόπωρο-χειμώνα του 2012 που ‘χε σχεδιάσει πριν απ’ το θάνατό της. Μετά το θάνατο, η Fred Perry δώρισε το 20% των καθαρών εσόδων από τη συλλογή Amy Winehouse στο φιλανθρωπικό ίδρυμα που ιδρύθηκε στο όνομά της, το Amy Winehouse Foundation.

Ήτανε γνωστή για τα βαθιά, εκφραστικά κοντράλτο φωνητικά της και την εκλεκτική μίξη μουσικών ειδών, συμπεριλαμβανομένης της σόουλ, (μερικές φορές χαρακτηρίζεται ως blue-eyed soul και neo soul), rhythm and blues και τζαζ. Ο Garry Mulholland του BBC την αποκάλεσε “το πιο εξέχον φωνητικό ταλέντο της γενιάς της“. Σύμφωνα με τον Cyril Cordor του AllMusic, ήταν από τις κορυφαίες τραγουδίστριες του ΗΒ στη διάρκεια της 10ετίας 2000. “Οι θαυμαστές κι οι κριτικοί αγκάλιασαν τη τραχειά γοητεία της, τη θρασύτατη αίσθηση του χιούμορ και τα διακριτικά αισθαντικά και τζαζ φωνητικά της“. Στον Guardian, η Caroline Sullivan έγραψε μετά ότι “η ειδωλοποίηση της Dinah Washington και των Ronettes τη διέκρινε από σχεδόν όλους τους νεόκοπους ποπ τραγουδιστές των αρχών της 10ετίας 2000 κι η εξαιρετικά ευαίσθητη στη καρδιά φωνή της έκανε τα υπόλοιπα“.
Η μεγαλύτερη αγάπη της ήταν οι ομάδες κοριτσιών της 10ετίας ’60. Ο κομμωτής της, Alex Foden, δανείστηκε το χαρακτηριστικό χτένισμα της κυψέλης (ύφανση) από τις Ronettes και δανείστηκε το μακιγιάζ της Κλεοπάτρας από την ίδια ομάδα. Η μίμηση της ήτανε τόσον επιτυχημένη, όπως αναφέρει το The Village Voice: “Η Ronnie Spector -που θα μπορούσε να υποστηριχθεί, εφηύρε το στυλ της Winehouse στη 1η θέση όταν ανέβηκε στη σκηνή στο Brooklyn Fox Theater με τους συναδέλφους της Ronettes πριν από πιότερα από 40 χρόνια- ξαφνιάστηκε τόσο πολύ με φωτογραφία της Winehouse στη New York Post ότι αναφώνησε: Δεν τη ξέρω, δεν τη γνώρισα ποτέ κι όταν είδα αυτή τη φωτογραφία, σκέφτηκα: Αυτή είμαι εγώ!. Αλλά μετά ανακάλυψα, όχι, είναι η Amy! Δεν είχα τα γυαλιά μου“.
Ο δημοσιογράφος των New York Times, Guy Trebay, συζήτησε τη πολλαπλότητα των επιρροών στο στυλ της μετά το θάνατό της. Σημείωσε ότι ο κομψός σύζυγός της, Blake Fielder-Civil, μπορεί να επηρέασε την εμφάνισή της. Επιπλέον, παρατήρησε: “Ήταν αλμανάκ οπτικής αναφοράς 5 ποδιών-3, πιο διάσημο στη Ronnie Spector των Ronettes, αλλά και στη λευκή Βρεττανίδα τραγουδίστρια της soul Mari Wilson, λιγότερο διάσημη για τον ήχο της από τη κυψέλη της. στον πανκ θεό Johnny Thunders…; στους άγριους νεοσσούς του συμβουλίου… (βλέπε: διαδρόμους Dior και Chanel, 2007-08) σε γενεαλογία κακών κοριτσιών, που εκτείνεται απ’ τη Κλεοπάτρα στη Lulu της Louise Brooks και συμπεριλαμβανομένου του Salt-n-Pepa, σε ακαταμάχητες παγίδες ανθρώπων που πάντα φαινόταν να καταλήγουν στο ίδιο ατυχές τέλος“. Ο πρώην συντάκτης του Rolling Stone, Joe Levy, που την είχε βάλει στο εξώφυλλο του περιοδικού, έσπασε το βλέμμα της με αυτόν τον τρόπο:

“Ακριβώς όπως η καλύτερη μουσική της βασίστηκε στο sampling -συναρμολογώντας ηχητικά licks και στιλιστικά θραύσματα δανεισμένα από Motown, Stax, punk και πρώιμο hip-hop- το προσωπικό της στυλ ήταν επίσης κολάζ γνώσης. Υπήρξε συγκεκριμένη στιγμή στη 10ετία ’90 όταν, αν κατευθυνόσουν στο κέντρο της πόλης κι έστριβες αριστερά, κάθε κορίτσι έμοιαζε με τη Bettie Page. Αλλά δεν έκαναν αυτό που έκανε η Winehouse, αναμειγνύοντας την Bettie Page με την Brigitte Bardot και προσθέτοντας αυτό το μικρό κομμάτι της Ronnie Spector“.

Valerie

Στίχοι-Μουσική: Abigail Harding, Russell Thomas Pritchard,
Sean Francis Caleb Payne,
David Alan Mccabe, Boyan Uddin Chowdhury
Διασκευή: Mark Ronson
1η εκτ.: (διασκευής) Amy Winehouse, Mark Ronson
Άλμπουμ: “Back To Black” 2006

Βαλερύ

Λοιπόν στο λέω
κάποιες φορές
λιγάκι κλαίω
μονάχος κυκλοφορώ
Και βλέπω λέω
πέρ’ απ’ το νερό
Κι όσα που έκανες, μαθές
όλα τα σκέφτομαι, που λες,
και μιαν εικόνα φτιάχνω…

Γιατί από τότε
που γύρισα σπίτι
χάος το σώμα μου
είναι λοιπόν
Και ναι μου λείπει
το κόκκινό σου
των σγουρών σου μαλλιών
Κι ο τρόπος σου
που ντύνεσαι, τον ψάχνω….

Δεν θά ‘ρθεις εδώ;
Σταμάτα λιγάκι
τί κάνεις τρελλή;
Γιατί λιγάκι
δεν έρχεσαι ‘δώ,
γλυκειά Βαλερύ;

Εσένα σου πρέπει
να πας φυλακή!
Και πούλα το σπίτι
να μπεις στο κελλί!

Δικηγόρο καλό
να βρήκες ελπίζω;
Μή μαύρισες λέω!
Εγώ δε μαυρίζω!;

Ελπίζω να βρήκες
άντρα κατάλληλο!
Ποιός θα ‘ναι για ‘σέ
εκεί που ψωνίζεις;

Ποιός θα σε φτιάξει,
ποιός θά ‘ναι για σένα
το χρώμα μαλλιών σου
αν τα ‘χεις αλλάξει;

Είσαι απασχολημένη;
Έπρεπε να πληρώσεις
το τίμημα αυτό;
Ξεφεύγεις συνέχεια;

Ζαλίζεσαι ακόμα;

Γιατί από τότε
που γύρισα σπίτι
χάος το σώμα μου
είναι λοιπόν
και ναι μου λείπει
το κόκκινό σου
των σγουρών σου μαλλιών
Κι ο τρόπος σου
που ντύνεσαι,
ακόμα τονε ψάχνω….

Δεν θά ‘ρθεις εδώ;
Σταμάτα λιγάκι
τί κάνεις τρελλή;
Γιατί λιγάκι
δεν έρχεσαι ‘δώ,
γλυκειά Βαλερύ;

Γιατί από τότε
που γύρισα σπίτι
χάος το σώμα μου
είναι λοιπόν
Και ναι μου λείπει
το κόκκινό σου
των σγουρών σου μαλλιών
Κι ο τρόπος σου
που ντύνεσαι,
ακόμα τονε ψάχνω….

Δεν θά ‘ρθεις εδώ;
Σταμάτα λιγάκι
τί κάνεις τρελλή;
Γιατί λιγάκι
δεν έρχεσαι ‘δώ,
γλυκειά Βαλερύ;
Γιατί λιγάκι
δεν έρχεσαι ‘δώ,
γλυκειά Βαλερύ…

Η χρήση του έντονου κόκκινου κραγιόν, των πυκνών φρυδιών και το βαρύ eyeliner της προήλθε από τις Λατίνες που ‘δε στο Μαϊάμι, στο ταξίδι της εκεί για να συνεργαστεί με τον Salaam Remi στο Back to Black.Το βλέμμα της δυσφημίστηκε επανειλημμένα από τον βρεττανικό Τύπο. Την ίδια στιγμή που τα βραβεία NME τη πρότειναν στις κατηγορίες Best Solo Artist και Best Music DVD το 2008, βράβευσαν το Worst Dressed Performer. Κατατάχθηκε επίσης Νο 2 στη 48η ετήσια λίστα του Ρίτσαρντ Μπλάκγουελ με τις 10 χειρότερα ντυμένες γυναίκες, πίσω απ’ τη Βικτόρια Μπέκαμ. Η διχοτομική δημόσια εικόνα της για τη κριτική κι εμπορική επιτυχία έναντι της προσωπικής αναταραχής προκάλεσε σημαντικά σχόλια στα ΜΜΕ. Ο New Statesman την αποκάλεσε βρώμικη, προσγειωμένη ντίβα, ενώ το Newsweek την αποκάλεσε τέλεια καταιγίδα, σεξουαλικο γατάκι, ακατέργαστο ταλέντο και κακού ελέγχου των παρορμήσεων. Η Karen Heller με το The Philadelphia Inquirer συνόψισε ως εξής:

“Είναι μόλις 24 ετών με 6 υποψηφιότητες για Grammy, συντρίβεται με τα μούτρα στην επιτυχία και την απελπισία, με έναν εξαρτώμενο σύζυγο στη φυλακή, γονείς επιδειξιομανείς με αμφίβολη κρίση και τους παπαράτσι να καταγράφουν τη συναισθηματική και σωματική της δυσφορία. Εν τω μεταξύ, σχεδιαστής υψηλής γαστρονομίας Karl Lagerfeld οικειοποιείται το ατημέλητο στυλ της και τα διατροφικά της θέματα για να τα προωθήσει στην ελίτ, ενώ την ανακηρύσσει τη νέα Bardot“.

Μέχρι το 2008, τα προβλήματά της με τα ναρκωτικά απείλησαν τη καρριέρα της. Καθώς ο Nick Gatfield, πρόεδρος της Island Records, έπαιξε με την ιδέα της κυκλοφορίας της για ν’αντιμετωπίσει τα προβλήματά της, είπε: “Είναι αντανάκλαση της κατάστασής της στις ΗΠΑ ότι όταν ξεφυλλίζεις τη τηλεοπτική κάλυψη των Grammy είναι η εικόνα της που χρησιμοποιούν“. Μετά τα Grammy, ορισμένοι αμφισβήτησαν αν θα ‘πρεπε να ‘χε τιμηθεί με τα βραβεία, δεδομένων των πρόσφατων προσωπικών προβλημάτων και των προβλημάτων της με τα ναρκωτικά, μαζί κι η Natalie Cole, που τη παρουσίασε στη τελετή και που πάλεψε με προβλήματα κατάχρησης ουσιών ενώ κέρδισε Grammy για τον καλύτερο νέο καλλιτέχνη το 1975.
Η Έημυ εμποδίστηκε να ταξιδέψει και να εμφανιστεί στη τελετή απονομής των βραβείων Γκράμι στις ΗΠΑ λόγω αποτυχίας σε τεστ ναρκωτικών κι ο εκτελεστικός διευθυντής του Γραφείου του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα, Αντόνιο Μαρία Κόστα, δήλωσε ότι οι υποτιθέμενες συνήθειες ναρκωτικών της κι άλλων διασημοτήτων έστειλαν κακό μήνυμα σε άλλους που είναι ευάλωτοι στον εθισμό κι υπονομεύουν τις προσπάθειες άλλων διασημοτήτων που προσπαθούν να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση για τα προβλήματα στην Αφρική τώρα που πιότερη κοκαΐνη που χρησιμοποιείται στην Ευρώπη περνά από αυτήν την ήπειρο. Ο εκπρόσωπος της σημείωσε ότι η Amy δεν έχει δώσει ποτέ απόσπασμα για τα ναρκωτικά ή δεν το έχει επιδείξει με οποιονδήποτε τρόπο. Είχε κάποια προβλήματα και προσπαθεί να βελτιωθεί. Ο ΟΗΕ θα πρέπει να τακτοποιήσει τα του οίκου του.

Γενάρη του 2008, η δισκογραφική της εταιρεία δήλωσε ότι πίστευε πως η εκτεταμένη κάλυψη απ’ τα ΜΜΕ είχε αυξήσει τις πωλήσεις δίσκων. Σε δημοσκόπηση του Απρίλη 2008 που διεξήχθη από το Sky News, ονομάστηκε 2η μεγαλύτερη απόλυτη ηρωίδα από τον πληθυσμό του ΗΒ γενικότερα ξεπερνώντας τη ψηφοφορία γι’ αυτή τη κατηγορία των ερωτηθέντων κάτω των 25. Η ψυχολόγος Donna Dawson σχολίασε ότι τ’ αποτελέσματα έδειξαν ότι γυναίκες όπως η Έημυ που ‘χαν ορισμένη αίσθηση ευπάθειας ή έπρεπε να παλέψουν ενάντια σε κάποιες αντιξοότητες στη ζωή τους έλαβαν αναγνώριση. Ιούλιο του 2008, ο επικεφαλής του BBC Radio Scotland, Jeff Zycinski, δήλωσε ότι το BBC, και τα ΜΜΕ γενικά, ήτανε συνένοχα στην υπονόμευση διασημοτήτων. Είπε ότι το ενδιαφέρον του κοινού για τον τρόπο ζωής της τραγουδίστριας δεν έκανε τον τρόπο ζωής της άξιο ειδήσεων. Ο Rod McKenzie, συντάκτης του προγράμματος Newsbeat BBC Radio One, απάντησε: “Αν παίζεις τη μουσική της Amy Winehouse σε συγκεκριμένη δημογραφική ομάδα, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι θέλουν να μάθουν τι συμβαίνει στην ιδιωτική της ζωή. Αν δεν το καλύψεις, προσβάλλεις τους νέους που πληρώνουν τέλη άδειας“. Στο The Scotsman Αγγλίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Lily Allen είπε: “Γνωρίζω την Amy πολύ καλά. Κι είναι πολύ διαφορετική απ’ αυτό που οι άνθρωποι την απεικονίζουν να είναι. Ναι, μερικές φορές ξεφεύγει από το μυαλό της σχετικά με τα ναρκωτικά, αλλά είναι επίσης ένα πολύ έξυπνο, πνευματώδες, αστείο άτομο που μπορεί να το κρατήσει ενωμένο. Απλά δεν βλέπεις αυτή τη πλευρά“. Η Έημυ μεγάλωσε Εβραία κι εξέφρασε τη περηφάνια της που ήταν, αν και δεν ήτανε θρησκευόμενη. Στη διάρκεια συνέντευξης, είπε: “Το να είμαι Εβραίος για μένα έχει να κάνει με το να είμαστε μαζί ως πραγματική οικογένεια. Δεν έχει να κάνει με το να ανάβεις κεριά και να λες bracha“. Έπαιζε επίσης συχνά με μενταγιόν Star of David.
Το 2013, στη μνήμη της, το Εβραϊκό Μουσείο Λονδίνου διοργάνωσε έκθεση με τίτλο Amy Winehouse: A Family Portrait. Το μουσείο ερεύνησε την άφιξη του προ-προπάππου από τη πλευρά του πατέρα απ’ το Μινσκ το 1890 και πώς η οικογένεια τελικά εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο ξεκινώντας από θέσεις εργασίας της εργατικής τάξης πριν σταδιακά μετακινηθεί σε θέσεις εργασίας της μεσαίας. Η Έημυ είχε 14 γνωστά τατουάζ μαζί με του Daddy’s Girl στο αριστερό της χέρι και μ’ ένα pin-up κορίτσι με το όνομα Cynthia στο δεξί, στη μνήμη της Εβραίας γιαγιάς της. Το 2011, υπήρξαν αναφορές ότι ήταν στη διαδικασία υιοθεσίας ενός 10χρονου κοριτσιού από την Αγία Λουκία που ονομάζεται Dannika Augustine. Σύμφωνα με τη Dannika και την οικογένειά της, είχε δημιουργήσει ισχυρό δεσμό με το φτωχό κορίτσι στη διάρκεια της μακράς παραμονής της στο νησί της Καραϊβικής. Η Dannika αναφέρθηκε στην Amy σα μητέρα της κι είπε ότι είχανε στενή, στοργική σχέση. Η γιαγιά της, Marjorie Lambert, επιβεβαίωσε ότι είχε εκφράσει έντονη επιθυμία να υιοθετήσει τη Dannika κι ήταν ακόμη πρόθυμη να μετακομίσει στην Αγία Λουκία για να γίνει μητέρα πλήρους απασχόλησης. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος της αρνήθηκε αυτούς τους ισχυρισμούς, δηλώνοντας ότι η ιστορία υιοθεσίας δεν ήταν αλήθεια. Έβγαινε με τον σεφ-μουσικό Άλεξ Κλερ το 2006, ενώ βρισκόταν σε διάλειμμα απ’ το φίλο και μελλοντικό σύζυγό της, Μπλέικ Φίλντερ Σίβιλ. Αυτή κι ο Κλερ έζησαν μαζί για λίγο και σε μοτίβο που ο Fielder-Civil θα επαναλάμβανε μετά, ο Κλερ πούλησε την ιστορία του στο News of the World, που τη δημοσίευσε με τον τίτλο Bondage Crazed Amy Just Can’t Beehive in Bed.

Ο Fielder-Civil, πρώην βοηθός παραγωγής βίντεο, είχε εγκαταλείψει το Bourne Grammar School και στα 16, μετακόμισε στο Λονδίνο από τη γενέτειρά του, το Lincolnshire. Παντρεύτηκε την Έημυ στις 18 Μάη 2007, στο Μαϊάμι Μπιτς της Φλόριντα. Σε συνέντευξή της τον Ιούνιο του 2007, αυτή παραδέχτηκε ότι μερικές φορές μπορούσε να ‘ναι βίαιη απέναντί του αφού είχε πιει, λέγοντας: “Αν πει ένα πράγμα που δεν μου αρέσει, τότε θα τον τσιμπήσω“. Τον Αύγουστο του 2007, φωτογραφήθηκαν, αιμόφυρτοι και μελανιασμένοι, στους δρόμους του Λονδίνου μετά από υποτιθέμενο καυγά, αν κι η ίδια ισχυρίστηκε ότι τα τραύματά της προκλήθηκαν από τον εαυτό της. Οι γονείς και τα πεθερικά της ανέφεραν δημοσίως τις πολυάριθμες ανησυχίες τους, με τους τελευταίους να επικαλούνται φόβους ότι οι δυο τους θα μπορούσαν να αυτοκτονήσουν. Ο πατέρας του Fielder-Civil ενθάρρυνε τους θαυμαστές να μποϊκοτάρουν τη μουσική της κι ο Mitch είπε ότι αυτό δεν θα βοηθούσε. Ο Fielder-Civil αναφέρθηκε σε βρεττανική ταμπλόιντ λέγοντας ότι σύστησε στην Έημυ στο κρακ κοκαΐνη κι ηρωίνη. Στη διάρκεια επίσκεψης με τον Mitch στη φυλακή τον Ιούλιο του 2008, ο Fielder-Civil φέρεται να είπε ότι αυτός κι αυτή θα κοπούν για να απαλύνουν τον πόνο της απόσυρσης. φέρεται επίσης να ομολόγησε ότι είχε σχέση το 2008.
Από τις 21 Ιουλίου 2008 ως τις 25 Φλεβάρη 2009, ο Fielder-Civil φυλακίστηκε μετά την ομολογία ενοχής του με τις κατηγορίες της απόπειρας διαστρέβλωσης της δικαιοσύνης και της βαρειάς σωματικής βλάβης με πρόθεση. Το περιστατικό, τον Ιούλιο του 2007, αφορούσε την επίθεσή του σε ιδιοκτήτη παμπ που έσπασε το ζυγωματικό του θύματος κι είδε επίσης την Έημυ να συλλαμβάνεται γι’ αυτό. Σύμφωνα με την εισαγγελία, ο ιδιοκτήτης δέχτηκε 200.000 λίρες ως μέρος συμφωνίας για να ρίξει αποτελεσματικά την υπόθεση στο δικαστήριο και να μην εμφανιστεί και κατέθεσε ότι τα χρήματα ανήκαν σε κείνη, αλλά κείνη αποχώρησε από συνάντηση με τους άνδρες που εμπλέκονται στη συνωμοσία, για να παραστεί σε τελετή απονομής βραβείων. Ο Mitch, ως διαχειριστής των χρημάτων της, αρνήθηκε ότι η πληρωμή προήλθε από αυτήν.
Όταν η Έημυ εθεάθη με τον επίδοξο ηθοποιό Τζος Μπόουμαν σε διακοπές στην Αγία Λουκία, στις αρχές Γενάρη 2009, είπε ότι ήταν ερωτευμένη ξανά και δεν χρειάζεται ναρκωτικά. Σχολίασε ότι ολόκληρος ο γάμος της βασίστηκε στη χρήση ναρκωτικών κι ότι προς το παρόν έχει μόλις ξεχάσει ότι είναι παντρεμένη. Στις 12 Γενάρη, ο εκπρόσωπος της επιβεβαίωσε ότι έχουνε ληφθεί έγγραφα γι’ αυτό που ο δικηγόρος του Civil είπε ότι ήταν διαδικασίες διαζυγίου που βασίζονται σε ισχυρισμό μοιχείας.Τον Μάρτη, αναφέρθηκε σε περιοδικό λέγοντας: “Εξακολουθώ να αγαπώ τον Μπλέικ και θέλω να μετακομίσει στο νέο μου σπίτι μαζί μου -αυτό ήταν το σχέδιό μου από την αρχή… Δεν θα τον αφήσω να με χωρίσει. Είναι η αρσενική εκδοχή του εαυτού μου κι είμαστε τέλειοι ο ένας για τον άλλον“. Ωστόσο, στις 16 Ιουλίου 2009 εκδόθηκε μη αμφισβητούμενο διαζύγιο και κατέστη οριστικό στις 28 Αυγούστου 2009. Ο Fielder-Civil δεν έλαβε χρήματα στο διαζύγιο.
Ήτανε σε σχέση με Βρεττανό συγγραφέα και σκηνοθέτη Reg Traviss, απ’ τις αρχές του 2010 μέχρι το θάνατό της. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης και βιογραφία που γράφτηκε από τον πατέρα της, ο Traviss κι η Έημυ σχεδίαζαν να παντρευτούνε και σκόπευαν ν’ αποκτήσουν παιδιά. Ωστόσο, αντικρουόμενες αναφορές αναφέρουν ότι αυτή κι ο Fielder-Civil είχανε ξεκινήσει σχέση την ίδια χρονιά κι είχανε συζητήσει ακόμη και τον νέο γάμο. Τον Ιούλιο του 2008, όταν η δημοσιογράφος του Rolling Stone, Claire Hoffman, τη ρώτησε αν είχε σχέση με τον Pete Doherty, εκείνη απάντησε: “Είμαστε απλά καλοί φίλοι. Ζήτησα από τον Pete να κάνει ένα concept EP κι έκανε γκριμάτσα, με κοίταξε σαν να είχα πέσει στο πάτωμα. Δεν θα το έκανε. Είμαστε πολύ κοντά“. Ωστόσο, μετά το θάνατο της είπε ότι ήταν εραστές κάποια στιγμή.

Η διαταραχή απ’ τη χρήση ουσιών ήταν αντικείμενο μεγάλης προσοχής των ΜΜΕ όλ’ αυτά τα χρόνια. Το 2005, πέρασε περίοδο κατανάλωσης αλκοόλ, βαριάς χρήσης ναρκωτικών κι απώλειας βάρους. Οι άνθρωποι που την είδαν στο τέλος εκείνου του έτους και στις αρχές του 2006 ανέφεραν ανάκαμψη που συνέπεσε με τη εγγραφή του Back to Black. Η οικογένειά της πιστεύει ότι ο θάνατος της γιαγιάς της στα μέσα του 2006, που ήταν σταθεροποιητική επιρροή, την οδήγησε στον εθισμό. Τον Αύγουστο του 2007, ακύρωσε αρκετές συναυλίες στο ΗΒ και την Ευρώπη, επικαλούμενη εξάντληση και κακή υγεία. Νοσηλεύτηκε στη διάρκεια αυτής της περιόδου για υπερβολική δόση ηρωίνης, έκστασης, κοκαΐνης, κεταμίνης κι αλκοόλ. Σε διάφορες συνεντεύξεις, παραδέχτηκε ότι είχε προβλήματα με αυτοτραυματισμό, κατάθλιψη και διατροφικές διαταραχές. Λόγω των προσωπικών της ζητημάτων, η Washington Post προέγραψε μια νεκρολογία.
Είπε στους Los Angeles Times ότι τα φάρμακα ήταν υπεύθυνα για τη νοσηλεία της και ότι “πραγματικά πίστευε ότι είχε τελειώσει τότε. Λίγο μετά, ο πατέρας της σχολίασε ότι όταν είχε κάνει δημόσιες δηλώσεις σχετικά με τα προβλήματά της, χρησιμοποιούσε τα ΜΜΕ επειδή φαινόταν ο μόνος τρόπος για να το ξεπεράσει. Σε συνέντευξή της στο The Album Chart Show στη βρεττανική τιβι, είπε ότι ήταν μανιοκαταθλιπτική κι όχι αλκοολική, προσθέτοντας ότι αυτό ακουγόταν άσχημο. Ένας Αμερικανός δημοσιογράφος γράφει ότι ήταν θύμα ψυχικής ασθένειας σε κοινωνία που δεν καταλαβαίνει ή δεν ανταποκρίνεται στη ψυχική ασθένεια με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Δρ Jason Payne-James, μπορεί να υπέφερε από οριακή διαταραχή προσωπικότητας (BPD). Εξήγησε ότι παρουσιάζει κάποια συμπτώματα διαταραχής, όπως ακραίες αντιδράσεις σε τραύματα όπως η εγκατάλειψη (όταν περιγράφεται ως σύμπτωμα ξέφρενες προσπάθειες αποφυγής πραγματικής ή φανταστικής εγκατάλειψης), παρορμητικές ή απερίσκεπτες συμπεριφορές όπως διαταραχές χρήσης ουσιών, ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση φαγητού, συνεχής αυτοκτονικός ιδεασμός, αυτοκοπή ή αυτοτραυματισμός, ταχέως μεταβαλλόμενη έντονη συναισθηματική δυσλειτουργία, χρόνια αισθήματα κενού ή πλήξης, ασταθείς και χαοτικές διαπροσωπικές σχέσεις, που συχνά χαρακτηρίζονται από εναλλαγή μεταξύ άκρων εξιδανίκευσης κι υποτίμησης, γνωστή και ως διάσπαση, ακατάλληλος, έντονος θυμός που μπορεί να ‘ίναι δύσκολο να ελεγχθεί. Πριν από το θάνατό της, είχε εξεταστεί από ψυχίατρο και ψυχολόγο κι οι γιατροί της συνέστησαν να υποβληθεί σε διαλεκτική συμπεριφορική θεραπεία (DBT). Η DBT βασίζεται στη βιοκοινωνική θεωρία της ψυχικής ασθένειας κι είναι η 1η θεραπεία που ‘χει αποδειχθεί πειραματικά ότι είναι γενικά αποτελεσματική στη θεραπεία της οριακής διαταραχής προσωπικότητας.
Δεκέμβρη του 2007, ο εκπρόσωπός της ανέφερε ότι ήτανε σε πρόγραμμα υπό την επίβλεψη γιατρού και διοχέτευε τις δυσκολίες της γράφοντας πολλή μουσική. Το Γενάρη του 2008, η βρεττανική ταμπλόιντ The Sun δημοσίευσε βίντεο που φαινόταν να καπνίζει κρακ και να μιλά για χρήση έκστασης και Valium. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε Παρασκευή 18 Γενάρη, τις 1ες πρωινές ώρες. Αργότερα κείνο το πρωί, παρακολούθησε ακρόαση προφυλάκισης για τον σύζυγό της Blake, που περίμενε τότε να δικαστεί με τη κατηγορία της διαστρέβλωσης της πορείας της δικαιοσύνης. Λίγο μετά το υποτιθέμενο περιστατικό με το κρακ, ο πατέρας της μετακόμισε μαζί της, για να τη κρατήσει υπό 24ωρη παρακολούθηση. Εκείνη την εποχή, η Island Records, η δισκογραφική της εταιρεία, ανακοίνωσε την εγκατάλειψη των σχεδίων για αμερικανική εκστρατεία προώθησης για λογαριασμό της. Στις 23 Γενάρη 2008, το βίντεο διαβιβάστηκε στη Μητροπολιτική Αστυνομία, που την ανέκρινε στις 5 Φλεβάρη. Δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες. Στα τέλη Γενάρη, φέρεται να εισήλθε σε κέντρο αποκατάστασης για πρόγραμμα θεραπείας 2 βδομάδων. Στις 26 Μάρτη, ο εκπρόσωπος της δήλωσε ότι τα πάει καλά. Η δισκογραφική της εταιρεία φέρεται να πίστευε ότι η ανάρρωσή της παρέμενε εύθραυστη. Μέχρι τέλη Απριλίη 2008, η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της -κι ενός ισχυρισμού για επίθεση- προκάλεσε φόβο ότι οι προσπάθειές της για απεξάρτηση από τα ναρκωτικά ήταν ανεπιτυχείς. Ο πατέρας κι ο μάνατζερ της ζήτησαν τότε να τεθεί υπό κράτηση βάσει του νόμου περί ψυχικής υγείας του 1983. Η ατημέλητη εμφάνισή της στη διάρκεια και μετά από προγραμματισμένη βραδιά κλαμπ τον Σεπτέμβρη του 2008 προκάλεσε νέες φήμες για υποτροπή. Οι φωτογράφοι φέρεται να είπαν ότι φαινόταν να έχει κοψίματα στα χέρια και τα πόδια της.
Σύμφωνα με τον γιατρό της, σταμάτησε να χρησιμοποιεί παράνομες ουσίες το 2008. Σε συνέντευξή της τον Οκτώβρη του 2010, μιλώντας για την απόφασή της να κόψει τα ναρκωτικά, είπε: “Κυριολεκτικά ξύπνησα μια μέρα και είπα: “Δεν θέλω να το κάνω αυτό πια“. Ωστόσο, το αλκοόλ εμφανίστηκε ως πρόβλημα, απέχει για μερικές εβδομάδες και στη συνέχεια να πέφτει στη χρήση. Ο γιατρός της είπε ότι υποβλήθηκε σε θεραπεία με Librium για στέρηση αλκοόλ κι άγχος και σε ψυχολογικές και ψυχιατρικές αξιολογήσεις το 2010, αλλά αρνήθηκε τη ψυχολογική θεραπεία. Το 2006, παραδέχτηκε ότι γρονθοκόπησε γυναίκα θαυμάστρια στο πρόσωπο γιατί την επέκρινε επειδή είχε σχέση με τον τότε φίλο της Blake. Στη συνέχεια επιτέθηκε στον Blake καθώς προσπαθούσε να την ηρεμήσει, γονατιάζοντας τον στον καβάλο. Τον Οκτώβρη του 2007, συνελήφθησαν στο Μπέργκεν της Νορβηγίας για κατοχή 7 γραμμαρίων κάνναβης. Το ζευγάρι αφέθηκε μετά ελεύθερο και του επιβλήθηκε πρόστιμο 3850 κορωνών (περίπου 350 λίρες). Άσκησε αρχικά έφεση κατά των προστίμων, αλλά μετά την απέσυρε.
Στις 26 Απρίλη 2008, ειδοποιήθηκε αφού παραδέχτηκε στην αστυνομία ότι χαστούκισε 38χρονο άνδρα, αδίκημα κοινής επίθεσης, το 1ο απ’ τα 2. Παραδόθηκε οικειοθελώς και κρατήθηκε όλη τη νύχτα. Σύμφωνα με την αστυνομία, στην άφιξή της, ήταν σε ακατάλληλη κατάσταση για να ανακριθεί. 10 μέρες μετά, συνελήφθη ως ύποπτη για κατοχή ναρκωτικών μετά από βίντεο που την έδειχνε να καπνίζει κρακ που διαβιβάστηκε στην αστυνομία το Γενάρη, αλλά αφέθηκε ελεύθερη με εγγύηση λίγες ώρες μετά επειδή δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν, από το βίντεο, τι κάπνιζε. Ορισμένα μέλη του Κοινοβουλίου επέκριναν την απόφαση να μην απαγγελθούν κατηγορίες. 2 κάτοικοι του Λονδίνου καταδικάστηκαν στη συνέχεια για συνωμοσία για προμήθεια κοκαΐνης κι έκστασης στην Έημυ, οδηγώντας σε ποινή φυλάκισης 2 ετών για έναν και 2ετή κοινωνική υπηρεσία. Στις 5 Μάρτη 2009, συνελήφθη και κατηγορήθηκε για κοινή επίθεση μετά από ισχυρισμό της χορεύτριας Sherene Flash ότι τη χτύπησε στο μάτι στο φιλανθρωπικό χορό του Prince’s Trust τον Σεπτέμβρη του 2008. Ο εκπρόσωπος της ανακοίνωσε την ακύρωση της εμφάνισης της τραγουδίστριας στο Φεστιβάλ Coachella των ΗΠΑ υπό το φως του νέου νομικού ζητήματος και δήλωσε αθώα στο δικαστήριο στις 17 Μάρτη. Στη δίκη της στις 23-24 Ιουλίου κατηγορήθηκε για σκόπιμη κι αδικαιολόγητη βία, ενώ φαινόταν να ‘ναι υπό την επήρεια αλκοόλ ή άλλης ουσίας. Κατέθεσε ότι δεν γρονθοκόπησε τη Flash, αλλά προσπάθησε να την απομακρύνει επειδή τη φοβόταν. Ανέφερε την ανησυχία της ότι η Flash θα πουλήσει την ιστορία της σε ταμπλόιντ, το πλεονέκτημα ύψους της και την “αγενή” συμπεριφορά της. Στις 24 Ιουλίου κρίθηκε αθώα, αναφέροντας ότι όλοι εκτός από 2 από τους μάρτυρες ήταν μεθυσμένοι κείνη τη στιγμή κι ότι τα ιατρικά στοιχεία δεν έδειξαν το είδος του τραυματισμού που συμβαίνει συχνά όταν υπάρχει ισχυρή γροθιά στο μάτι.
Στις 19 Δεκέμβρη 2009, συνελήφθη 3η φορά με τη κατηγορία της κοινής επίθεσης και της δημόσιας τάξης, στο διευθυντή του θεάτρου Milton Keynes όταν της ζήτησε να μετακινηθεί σε διαφορετική θέση μετά από θορυβώδη συμμετοχή στη παντομίμα και τη συμβούλεψε να μη πίνει άλλο απ’ ό,τι είχε ήδη πιει. Ομολόγησε ενοχή και της δόθηκε απαλλαγή υπό όρους. Με τους παπαράτσι να τη φωτογραφίζουν όπου μπορούσαν, έλαβε ασφαλιστικά μέτρα κατά ενός κορυφαίου πρακτορείου παπαράτσι, της Big Pictures, βάσει του νόμου περί προστασίας από παρενόχληση του 1997. Η επακόλουθη δικαστική απόφαση που εκδόθηκε απ’ το Ανώτατο Δικαστήριο το 2009 τους απαγόρευσε να την ακολουθήσουν. Απαγορεύτηκε επίσης στους φωτογράφους να την ακολουθούν σε απόσταση 100 μέτρων από το σπίτι της στο Λονδίνο και να τη φωτογραφίζουνε στο σπίτι της ή στα σπίτια φίλων και συγγενών. Σύμφωνα με δημοσίευμα εφημερίδας, πηγές κοντά στη τραγουδίστρια δήλωσαν ότι η νομική δράση ελήφθη λόγω ανησυχίας για την ασφάλεια της και των οικείων της.

Στις 23 Ιουνίου 2008, ο δημοσιογράφος διόρθωσε προηγούμενες ανακρίβειες του Mitch ότι η κόρη του είχε εμφύσημα πρώιμου σταδίου, λέγοντας ότι είχε σημάδια για το τι θα μπορούσε να οδηγήσει σ’ εμφύσημα πρώιμου σταδίου. Ο Mitch είχε επίσης δηλώσει ότι οι πνεύμονες της κόρης του λειτουργούσαν στο 70% της χωρητικότητάς τους κι ότι είχε ακανόνιστο καρδιακό παλμό. Είπε ότι αυτά τα προβλήματα είχανε προκληθεί από το κάπνισμα κρακ. Ανέφερε επίσης ότι οι γιατροί την είχανε προειδοποιήσει ότι, αν συνέχιζε, θα ‘πρεπε να φορά μάσκα οξυγόνου και τελικά θα πέθαινε. Σε ραδιοφωνική συνέντευξη, ο Mitch είπε ότι ανταποκρινόταν υπέροχα στη θεραπεία, που περιελάμβανε τη κάλυψη με επιθέματα νικοτίνης. Ο εκπρόσωπος του Βρεττανικού Ιδρύματος Πνευμόνων Keith Prowse σημείωσε ότι αυτός ο τύπος πάθησης θα μπορούσε ν’ αντιμετωπιστεί με θεραπεία. Είπε επίσης ότι η κατάσταση δεν ήτανε φυσιολογική γι’ άτομο της ηλικίας της, αλλά το βαρύ κάπνισμα κι η εισπνοή άλλων ουσιών, όπως τα ναρκωτικά, μπορεί να γεράσει πρόωρα τους πνεύμονες. Ο Edelman της Αμερικανικής Πνευμονολογικής Εταιρείας εξήγησε ότι αν σταματούσε το κάπνισμα, οι λειτουργίες των πνευμόνων της θα μειώνονταν με το ρυθμό ενός φυσιολογικού ατόμου, αλλά η συνέχιση του καπνίσματος θα οδηγούσε σε ταχύτερη μείωση της πνευμονικής λειτουργίας.
Η Έημυ πήρε εξιτήριο από τη κλινική του Λονδίνου 24 ώρες μετά την επιστροφή της από προσωρινή άδεια για να εμφανιστεί στον εορτασμό των 90ων γενεθλίων του Νέλσον Μαντέλα και σε συναυλία στο Glastonbury και συνέχισε να λαμβάνει θεραπεία ως εξωτερικός ασθενής. Τον Ιούλιο του 2008, δήλωσε ότι είχε διαγνωστεί με ορισμένες περιοχές εμφυσήματος κι είπε ότι μαζευότανε τρώγοντας πολλά υγιεινά τρόφιμα, κοιμότανε, παίζοντας κιθάρα, κάνοντας μουσική και γράφοντας γράμματα στον σύζυγό της κάθε μέρα. Διατηρούσε επίσης κάθετο κρεβάτι μαυρίσματος στο διαμέρισμά της. Ξεκίνησε προληπτικές εξετάσεις στους πνεύμονες και το στήθος της στις 25 Οκτώβρη 2008 στη κλινική του Λονδίνου γι’ αυτό που αναφέρθηκε ως λοίμωξη στο στήθος, φεύγοντας κι επιστρέφοντας κατά βούληση. Επέστρεψε νοσοκομείο 23 Νοέμβρη 2008 λόγω αναφερόμενης αντίδρασης στα φάρμακά της.
Ο σωματοφύλακας της είπε ότι είχε φτάσει στη κατοικία της 3 μέρες πριν το θάνατό της κι ένιωθε ότι ήτανε κάπως μεθυσμένη. 2 μέρες μετά, η μητέρα της παραδέχτηκε επίσης ότι είχε ενεργήσει έξω από αυτό. Αυτή ήταν η ίδια μέρα που η Έημυ είχε επισκεφθεί το γιατρό της για τους συνήθεις ελέγχους της λόγω της εύθραυστης κατάστασής της, αν και δεν σημειώθηκαν ανωμαλίες: Ο γιατρός ήταν ευχαριστημένος με την κατάστασή της. Όταν έφυγε την Παρασκευή το βράδυ δεν είχε καμμία ανησυχία. Λιγότερο από 24 ώρες μετά βρέθηκε νεκρή. Μετά τον έλεγχο, είχε καλέσει τον γιατρό της για να του εξομολογηθεί τα συναισθήματά της σχετικά με τη συνεξάρτησή της, δηλώνοντας: “Δεν θέλω να πεθάνω“, παράλληλα με το πώς είχε προσπαθήσει νηφαλιότητα, αλλά δεν τα κατάφερε. Αυτά ήταν τα τελευταία ηχογραφημένα λόγια της, ενώ η τελευταία συνομιλία του σωματοφύλακά της μαζί της περιελάμβανε το απόσπασμα: “Αν μπορούσα, θα τα έδινα πίσω μόνο και μόνο για να περπατήσω στο δρόμο χωρίς ταλαιπωρία“.

Ο σωματοφύλακάς της συνέχισε να τη παρατηρεί να πίνει μέτρια τις επόμενες ημέρες απ’ την άφιξή του και μετά είπε ότι γελούσε, άκουγε μουσική κι έβλεπε τηλεόραση στις 2 π.μ. τη μέρα του θανάτου της. Άλλη πηγή ισχυρίζεται ότι παρακολουθούσε παλιές επαναλήψεις προηγούμενων παραστάσεων κι αναπολούσε. Στις 10 π.μ. BST στις 23 Ιουλίου 2011, την είδε ξαπλωμένη στο κρεβάτι της και προσπάθησε ανεπιτυχώς να τη σηκώσει. Αυτό δεν προκάλεσε πολλές υποψίες, επειδή συνήθως κοιμόταν αργά μετά από νυχτερινή έξοδο. Σύμφωνα με τον σωματοφύλακα, λίγο μετά τις 3 μ.μ., την έλεγξε ξανά και την είδε ξαπλωμένη στην ίδια θέση όπως πριν, οδηγώντας σε περαιτέρω έλεγχο, που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ανέπνεε και δεν είχε σφυγμό. Είπε ότι κάλεσε τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Στις 3:54 μ.μ., 2 ασθενοφόρα έφτασαν στο σπίτι της στο Camden του Λονδίνου. Κηρύχθηκε νεκρή επί τόπου. Λίγο αργότερα, η Μητροπολιτική Αστυνομία επιβεβαίωσε ότι είχε πεθάνει. Ο θάνατός της σε ηλικία 27 ετών προκάλεσε συγκρίσεις στα ΜΜΕ με άλλους θανάτους μουσικών στην ίδια ηλικία, που συλλογικά ονομάστηκε 27 Club.
Μετά την ανακοίνωση του θανάτου, τα ΜΜΕ και τα συνεργεία κάμερας εμφανίστηκαν κοντά στη κατοικία της. Οι ιατροδικαστές μπήκανε στο διαμέρισμα καθώς η αστυνομία απέκλεισε το δρόμο έξω. Ανέκτησαν μικρό και δύο μεγάλα μπουκάλια βότκα από το δωμάτιό της. Μετά το θάνατό της, η τραγουδίστρια έσπασε 2ο παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες: για τα περισσότερα τραγούδια από γυναίκα που εμφανίζονται ταυτόχρονα στο UK singles chart, με 8. Η δισκογραφική εταιρεία της, Universal Republic, εξέδωσε δήλωση που ‘λεγε εν μέρει: “Είμαστε βαθιά λυπημένοι για τη ξαφνική απώλεια τόσο ταλαντούχου μουσικού, καλλιτέχνη κι ερμηνευτή“. Με αρχικά λίγες επαληθευμένες πληροφορίες σχετικά με τ’ αίτια του θανάτου της, υπήρξανε σημαντικές εικασίες σχετικά. Διάφορες αναφορές έκαναν εικασίες για θανατηφόρο ναρκωτικό κατηγορίας Α, όπως υπερβολική δόση έκστασης ή θανατηφόρο κοκτέιλ. Ο πατέρας της αρνήθηκε αυτούς τους ισχυρισμούς, δηλώνοντας: “Πριν 3 χρόνια, η Έιμι κατέκτησε την εξάρτησή της από τα ναρκωτικά. Ήταν η πιο ευτυχισμένη που ήταν εδώ και χρόνια“. Μέχρι τον επόμενο μήνα, Αύγουστο του 2011, οι εικασίες σχετικά με κατάχρηση ουσιών ως παράγοντα θανάτου της είχανε διαψευστεί από επίσημη τοξικολογική έκθεση που κυκλοφόρησε στο κοινό, που έδειξε ότι δεν είχαν εντοπιστεί παράνομες ουσίες στο σύστημα της. Η έκθεση του ιατροδικαστή κυκλοφόρησε Οκτώβρη 2011 κι ανέφερε ότι η περιεκτικότητα σε αλκοόλ στο αίμα της ήτανε 416 mg ανά 100 ml (0,416%) τη στιγμή του θανάτου της, πιότερο από 5 φορές το νόμιμο όριο οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, η ακούσια συνέπεια τόσο πολύ ποτού ήταν ο ξαφνικός κι απροσδόκητος θάνατός της, καθώς έφτασε σε ετυμηγορία θανάτου από ατυχία. Στις 17 Δεκέμβρη 2012, οι βρεττανικές αρχές άνοιξαν εκ νέου την έρευνα για το θάνατο της, όταν κρίθηκε ότι ο 1ος ιατροδικαστής δεν είχε τα προσόντα για το ρόλο. Η 2η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στις 8 Γενάρη 2013, ταίριαζε με τα συμπεράσματα της 1ης, με την ιατροδικαστή Δρ Shirley Radcliffe να διαπιστώνει ότι η Έημυ κατανάλωσε οικειοθελώς αλκοόλ, σκόπιμη πράξη που πήρε απροσδόκητη τροπή καθώς προκάλεσε το θάνατό της. Η 2η έρευνα κατέληξε στην ετυμηγορία της περιπέτειας λόγω δηλητηρίασης από αλκοόλ. Σε συνέντευξη τον Ιούνιο του 2013, ο Alex Winehouse μοιράστηκε τη πεποίθησή του ότι η διατροφική διαταραχή της αδελφής του κι η επακόλουθη σωματική αδυναμία ήταν η κύρια αιτία του θανάτου της:

“Υπέφερε πολύ άσχημα από βουλιμία. Αυτό δεν είναι, σαν αποκάλυψη – το ήξερες απλά κοιτάζοντάς την… Θα είχε πεθάνει τελικά, όπως πήγαινε, αλλά αυτό που πραγματικά την σκότωσε ήταν η βουλιμία… Νομίζω ότι την άφησε πιο αδύναμη και πιο ευάλωτη. Αν δεν είχε διατροφική διαταραχή, θα ήταν σωματικά πιο δυνατή“.

You Know I’m No Good

Στίχοι-Μουσική-1η εκτ.: Amy Winehouse
Άλμπουμ: “Back To Black” 2006

Πως Είμαι Σκάρτη Το Νογάς

Σε βρίσκω πληγωμένο κάτω στο μπαρ
σήκωσες μανίκια με τη νεκροκεφαλή
ρώτησες “Τί κάνατε απόψε μαζί;”
και με μύριζες σαν να ‘μουνα κρασί
γιατί ‘σαι και τ’ αγόρι μου ρε φίλε.
Δώσ’ μου τη μπύρα σου και φύγε.
Σαν βγω απ’ τη πόρτα αυτή,
λυώνω τους άντρες στο πι και φι.

Τον εαυτό μου ξεγελώ,
το ‘ξερα εξ αρχής αυτό.
Στο είπα πως είμαι μπελάς,
πως είμαι σκάρτη το νογάς.

Επάνω με τον πρώην στο κρεββάτι
δε φχαριστιέμαι να του κάνω το γινάτι
μες στους παλμούς σκέφτομαι σένα
Χτυπά το κινητό κι έρχομαι να σε βρω,
να κάνουμε μαζί παιγνίδια
“Μετά το γάμο” λες γιατί είσαι γλυκός,
δεν θα υπάρξει άλλος όπως αυτός.
Στο πάτωμα κλαίω για σένα η ίδια.

Τον εαυτό μου ξεγελώ,
το ‘ξερα εξ αρχής αυτό.
Στο είπα πως είμαι μπελάς,
πως είμαι σκάρτη το νογάς.

Κάναμε μπάφους κι επανασύνδεση γλυκειά,
λιγάκι είμαστ’ όπως κάποτε ξανά.
Κάνω μπάνιο, κι είσαι σιμά μου,
καθώς τα πόδια μου βουτάω γλείφεσαι
μου βρίσκεις πιπιλιά κι οργίζεσαι.
Είν’ από κάψιμο! Γυρνάς τα έντερά μου
στομάχι κόμπος και εσένα δε σε νοιάζει.
Πες μου ποιός τον άλλο πρώτος σφάζει;

Τον εαυτό μου ξεγελώ,
το ‘ξερα εξ αρχής αυτό.
Στο είπα πως είμαι μπελάς,
πως είμαι σκάρτη το νογάς.

Τον εαυτό μου ξεγελώ,
το ‘ξερα εξ αρχής αυτό.
Στο είπα πως είμαι μπελάς,
πως είμαι σκάρτη το νογάς…

Η κηδεία της έγινε 26 Ιουλίου 2011 στο νεκροταφείο Edgwarebury Lane στο βόρειο Λονδίνο, ήταν ιδιωτική τελετή που παρευρέθηκαν συγγενείς και φίλοι. Η μητέρα κι ο πατέρας της, Janis και Mitch Winehouse, οι στενοί φίλοι Nick Grimshaw και Kelly Osbourne, ο παραγωγός Mark Ronson, η νονά Dionne Bromfield κι ο φίλος της Reg Traviss ήταν μεταξύ κείνων με επικεφαλής τον ραββίνο Frank Hellner. Ο πατέρας της εκφώνησε τον επικήδειο, λέγοντας: “Καληνύχτα, άγγελέ μου, κοιμήσου σφιχτά. Η μαμά κι ο μπαμπάς σε αγαπούν τόσο πολύ“. Το So Far Away της Carole King έκλεισε τη λειτουργία με πενθούντες να τραγουδούν μαζί καθώς ήταν από τα αγαπημένα τραγούδια της. Μετά αποτεφρώθηκε στο κρεματόριο Golders Green. Η οικογένεια σχεδίαζε να καθίσει 2μερο shiva. Στις 16 Σεπτέμβρη 2012, οι στάχτες της θάφτηκαν μαζί με κείνες της γιαγιάς της Cynthia Levy στο νεκροταφείο Edgwarebury Lane.
Τη στιγμή του θανάτου της, είχε πουλήσει πάνω από 1,75 εκατομμύρια singles και πάνω από 3,98 εκατομμύρια άλμπουμ στο ΗΒ. Εν τω μεταξύ, είχε πουλήσει περίπου 3,4 εκατομμύρια κομμάτια και 2,7 εκατομμύρια άλμπουμ στις ΗΠΑ. Μεταξύ των βραβείων και της αναγνώρισης για το ντεμπούτο άλμπουμ της Frank, κέρδισε Βραβείο Ivor Novello απ’ τη Βρεττανική Ακαδημία Τραγουδοποιών για το καλύτερο σύγχρονο τραγούδι Stronger Than Me, υποψηφιότητα για Brit Award για τη καλύτερη Βρεττανίδα αρτίστα σόλο και συμπερίληψη στο βιβλίο του Robert Dimery το 2006, 1001 Albums You Must Hear Before You Die. Το 2ο στούντιο άλμπουμ της, Back to Black, παρήγαγε πολλές υποψηφιότητες, μαζί με 2 Brit Awards (Best British Album, και κέρδισε το Best British Female Solo Artist), 6 βραβεία Grammy (συμπεριλαμβανομένων πέντε νικών), 4 βραβεία Ivor Novello, 4 MTV Europe Music Awards, τρία MTV Video Music Awards, 3 World Music Awards, και ήταν υποψήφιο για το βραβείο Mercury (άλμπουμ της χρονιάς) κι 1 Βραβείο MOBO (Καλύτερη αρτίστα στο ΗΒ). Στη διάρκεια της καρριέρας της, η Winehouse έλαβε 23 βραβεία από 60 υποψηφιότητες. Το Back to Black διατηρήθηκε στο Εθνικό Μητρώο Ηχογραφήσεων των ΗΠΑ από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου το 2025.
Λίγο μετά το θάνατο της Έημυ, αρκετοί εξέχοντες κριτικοί αξιολόγησαν τη κληρονομιά της. Η Maura Johnston από το The Village Voice είπε: “Όταν ήταν στο The Village Voice, η Winehouse είχε λίγους συνομηλίκους -δεν ήταν οκτάβα όπως άλλες μεγάλες ντίβες της στιγμής, αλλά το κοντράλτο της είχε στιγμιότυπο που εμπλούτισε ακόμη και τις πιο απλές συλλαβές με πλήρες φάσμα συναισθημάτων“. Η Sasha Frere-Jones του The New Yorker δήλωσε: “Κανείς δεν μπορεί να ταιριάξει με τις μοναδικές μεταβάσεις της Winehouse ή τις εντελώς περίεργες διατυπώσεις της. Ακουγόταν σαν ένα πρωτότυπο αστέρι ψυχής της 10ετίας του ’60, που αναπτύχθηκε όταν το τοπίο δεν είχε κανόνες. Αλλά τώρα η ανεμπόδιστη παραδοσιοκρατία είναι στη κορφή κι η όμορφη υποσημείωση της έχει κοπεί. Η αμερικανική ψυχή -μέσω οραματιστών όπως η Erykah Badu κι η Janelle Monáe κι η Jill Scott- είχε προχωρήσει. Αλλά η Γουάινχαουζ ήτανε καλός ποιμένας του παρελθόντος“. Στις 13 Φλεβάρη 2012, κατετάγη 26η στη λίστα του VH1 με τις 100 καλύτερες γυναίκες στη μουσική. Τον Μάρτη του 2017, ο τραγουδιστής-τραγουδοποιός Bob Dylan είπε ότι απολάμβανε ν’ ακούει τον τελευταίο δίσκο της (Back to Black) και την αποκάλεσε την τελευταία πραγματική ατομικίστρια. Το 2023, το Rolling Stone τη κατέταξε στο Νο 83 στη λίστα του με τους 200 μεγαλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών.

Η Adele έχει πιστώσει την επιτυχία της Έημυ να κάνει το ταξίδι της ίδιας και του Ουαλλού τραγουδιστή Duffy στις ΗΠΑς λίγο πιο ομαλό. Η Lady Gaga της πιστώνει ότι άνοιξε το δρόμο για την άνοδό της στη κορφή των charts, εξηγώντας ότι διευκόλυνε τις αντισυμβατικές γυναίκες να έχουν mainstream ποπ επιτυχία. Οι Raphael Saadiq, Anthony Hamilton και John Legend είπαν: “Η Amy δημιουργήθηκε από ανθρώπους που ήθελαν να δημιουργήσουν πραξικόπημα μάρκετινγκ. Η θετική πλευρά είναι ότι εξοικείωσε κοινό μ’ αυτή τη μουσική κι έπαιξε εισαγωγικό ρόλο για άλλους. Αυτό αναζωογόνησε το είδος ξεπερνώντας τη vintage πτυχή“. Άλλοι καλλιτέχνες που έχουνε πιστώσει την Έημυ ως επιρροή ή για το ότι άνοιξε το δρόμο γι’ αυτούς είναι: Bruno Mars, Tove Lo, Jessie J, Emeli Sandé, Victoria Justice, Paloma Faith, Λάνα Ντελ Ρέι,[ Σαμ Σμιθ, Φλόρενς Γουέλτς, Χάλσεϊ, Αλέσια Κάρα, Εστέλ, Daya, Jorja Smith, Lauren Jauregui και Billie Eilish. Πολλοί μουσικοί έχουν έκτοτε αποτίσει φόρο τιμής σ’ αυτήν: Nicki Minaj, M.I.A., Lady Gaga, Kelly Osbourne, Rihanna, George Michael, Adele, Dita Von Teese, Courtney Love και το ροκ συγκρότημα Green Day, που έγραψε τραγούδι στο αφιέρωμά της με τίτλο Amy. Στο άλμπουμ της Banga το 2012, η Patti Smith κυκλοφόρησε το This Is the Girl, γραμμένο ως φόρο τιμής της. Ο Mark Ronson αφιέρωσε το Νο1 άλμπουμ του στο ΗΒ Uptown Special στην Έημυ, δηλώνοντας: “Πάντα σε σκέφτομαι κι εμπνέομαι από σένα“.
Μετά τη κυκλοφορία του Back to Black, οι δισκογραφικές εταιρείες αναζήτησαν γυναίκες καλλιτέχνιδες με παρόμοιο ήχο, ατρόμητες και πειραματικές γυναίκες μουσικούς γενικά. Η Adele κι ο Duffy ήταν το 2ο κύμα καλλιτεχνών με ήχο παρόμοιο. 3ο κύμα γυναικών μουσικών που ‘χει προκύψει από τότε που κυκλοφόρησε το άλμπουμ καθοδηγείται από τους V V Brown, Florence and the Machine, La Roux και Little Boots. Το Μάρτη του 2011, η New York Daily News δημοσίευσε άρθρο που απέδιδε το συνεχιζόμενο κύμα Βρετανίδων γυναικών καλλιτεχνών που ‘ταν πετυχημένες στις ΗΠΑ στην Έημυ και την απουσία της. Ο μουσικός συντάκτης του περιοδικού Spin, Charles Aaron, δήλωσε: “Η Amy ήταν η στιγμή των Nirvana για όλες αυτές τις γυναίκες. Όλες μπορούν να εντοπιστούν πίσω σ’ αυτήν όσον αφορά τη στάση, τα μουσικά στυλ ή τη μόδα“. Σύμφωνα με τον Keith Caulfield, chart manager του Billboard, “Λόγω της Amy ή της έλλειψής της, η αγορά μπόρεσε ν’ αποκτήσει τραγουδίστριες όπως η Adele, η Estelle κι ο Duffy. Τώρα αυτές οι κυρίες έφεραν τις νέες, όπως η Eliza Doolittle, η Rumer κι η Ellie“.
Μετά το θάνατο της, το Ίδρυμα Amy Winehouse ιδρύθηκε από την οικογένεια της και ξεκίνησε στις 14 Σεπτέμβρη 2011 (που θα ‘τανε τα 28α γενέθλιά της). Στόχος του είναι να βοηθήσει ευάλωτους ή μειονεκτούντες νέους και συνεργάζεται με άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις για παροχή υποστήριξης 1ης γραμμής. Το κεντρικό της γραφείο βρίσκεται στο Βόρειο Λονδίνο, αλλά έχει επίσης γραφείο στη Νέα Υόρκη που λειτουργεί με την επωνυμία The Amy Winehouse Foundation US. Ο Jon Snow είναι προστάτης της φιλανθρωπικής οργάνωσης, με τη Barbara Windsor επίσης πριν πεθάνει το 2020 κι οι πρεσβευτές είναι: Jess Glynne, Patsy Palmer, Jessie Wallace, Keira Chaplin και Mica Paris. Τον Οκτώβρη του 2015 ο Mark Ronson έγινε προστάτης. Ο αδελφός της Alex, εργάζεται πλήρη απασχόληση για το ίδρυμα, έχοντας εγκαταλείψει τη καρριέρα του δημοσιογράφου μουσικής στο διαδίκτυο. Η ίδια φιλανθρωπική οργάνωση εργάζεται για τη πρόληψη των επιπτώσεων της κατάχρησης ναρκωτικών κι αλκοόλ στους νέους και στοχεύει επίσης να υποστηρίξει, να ενημερώσει και να εμπνεύσει ευάλωτους και μειονεκτούντες νέους να τους βοηθήσει να αξιοποιήσουνε πλήρως τις δυνατότητές τους. Στις 12 Μάρτη 2013, με τη βοήθεια του πρώην εθισμένου Russell Brand, το Ίδρυμα ξεκίνησε το Πρόγραμμα Ανθεκτικότητας Ιδρύματος Amy Winehouse για σχολεία σ’ όλο το ΗΒ, που στοχεύει στη παροχή αποτελεσματικής εκπαίδευσης σχετικά με τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και την αντιμετώπιση συναισθηματικών ζητημάτων.

Οι Mall Galleries του Λονδίνου άνοιξαν έκθεση το Μάη του 2008 που περιελάμβανε γλυπτό της Έημυ, με τίτλο Excess. Το κομμάτι, που δημιουργήθηκε από τον Guy Portelli, είχε μικρογραφία της τραγουίιστριας ξαπλωμένου πάνω από ραγισμένο μπουκάλι σαμπάνιας, με χυμένο υγρό από κάτω. Το σώμα ήτανε καλυμμένο με κάτι που φαινόταν να ‘ναι μικροσκοπικά χάπια, ενώ τεντωμένο χέρι κρατούσε ποτήρι. Άλλο κομμάτι, εκτύπωση με τίτλο Celebrity 1 από τη καλλιτέχνιδα Charlotte Suckling, παρουσιάστηκε στην ίδια έκθεση. Η Έημυ απαθανατίστηκε στο παγκοσμίου φήμης Madame Tussauds του Λονδίνου στις 23 Ιουλίου 2008. Η ίδια είχε εκφράσει την έκπληξή της για τα σχέδιά της να φτιάξει κέρινο ομοίωμα της, δηλώνοντας ότι πίστευε ότι το άτομο έπρεπε να ‘ναι νεκρό πριν γίνει κέρινο ομοίωμα απ αυτό. Δεν ήτανε διαθέσιμη για συνεδριάσεις για το κέρινο ομοίωμα της Tussauds, που αντ’ αυτού έγινε από φωτογραφίες. Γλυπτό του Marco Perego, με τίτλο The Only Good Rock Star Is a Dead Rock Star, που την απεικονίζει ξαπλωμένη σε λίμνη αίματος με μήλο και τρύπα σφαίρας στο κεφάλι αφού πυροβολήθηκε απ’ τον Αμερικανό μυθιστοριογράφο και ποιητή Beat William S. Burroughs σε αναπαράσταση της τυχαίας δολοφονίας της συζύγου του Joan Vollmer), εκτέθηκε στην Half Gallery της Νέας Υόρκης στις 14 Νοέμβρη 2008 με τιμή πώλησης 100.000 δολάρια ΗΠΑ. Ο Perego είπε για το γλυπτό: “Οι ροκ σταρ είναι τα θυσιαστικά ζώα της κοινωνίας“. Δεν υποστήριξε κείνη το έργο του, με τον εκπρόσωπό της να δηλώνει: “Είναι αστείο είδος φόρου τιμής. Ο καλλιτέχνης φαίνεται δέσμιος περσόνας ταμπλόιντ που δεν είναι η πραγματική Amy. Οι άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούν την εικόνα της για να πουλήσουνε τη δουλειά τους“. Οι αρχικές αναφορές μετά το θάνατό της ότι είχε αφήσει διαθήκη, που ‘χε αλλάξει μετά το διαζύγιό της από τον Blake. Ωστόσο, αποκαλύφθηκε ότι δεν είχε αφήσει διαθήκη. Η περιουσία της, αξίας περίπου 4 εκατομμυρίων λιρών, κληρονομήθηκε από τους γονείς της, που ιδρύσανε το Ίδρυμα Amy Winehouse ν’ αποτρέψουνε τη βλάβη απ’ τη κατάχρηση ναρκωτικών μεταξύ των νέων, με τον αδελφό της Alex ως υπάλληλο.
Το 2012, ήταν μεταξύ των βρεττανικών πολιτιστικών ειδώλων που επιλέχθηκαν απ’ τον καλλιτέχνη Sir Peter Blake να εμφανιστούν σε νέα έκδοση του πιο διάσημου έργου τέχνης του -το εξώφυλλο του άλμπουμ Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band των Beatles– για να γιορτάσουνε τις βρεττανικές πολιτιστικές προσωπικότητες της ζωής του που θαυμάζει περισσότερο. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2014 (που θα ήταν τα 31α γενέθλια της), άγαλμά της από το γλύπτη Scott Eaton αποκαλύφθηκε στο Stables Market Camden Town του Βόρειου Λονδίνου. Θαυμαστές και συγγενείς συγκεντρώθηκαν για τα αποκαλυπτήρια εκεί. Ο Eaton, με έδρα το Λονδίνο, που σμίλεψε το κομμάτι αφού γνώρισε τον πατέρα της, δήλωσε ότι το άγαλμα είχε σκοπό να συλλάβει τη στάση και τη δύναμή της, αλλά και να δώσει λεπτές ενδείξεις ανασφάλειας. Ο πατέρας της, είπε για το άγαλμα: “Τώρα η Έιμι θα επιβλέπει τα πηγαινέλα της πατρίδας της για πάντα… Η Amy ήταν ερωτευμένη με το Camden κι είναι το μέρος που τη συνδέουν οι θαυμαστές της απ’ όλο τον κόσμο“.

Έκθεση προσωπικών αντικειμένων της, που επιμελήθηκαν από κοινού ο αδελφός κι η κουνιάδα της, με τίτλο Amy Winehouse: A Family Portrait, εκτέθηκε στο Εβραϊκό Μουσείο Λονδίνου από τις 3 Ιουλίου 2013 ως τις 15 Σεπτέμβρη 2013 και μετά εκτέθηκε στο Σαν Φρανσίσκο, από τις 23 Ιουλίου 2015 έως την 1η Νοέμβρη 2015. Στοιχεία προβολής, όπως βιβλία και μουσική, παρουσιάστηκαν μαζί με λεζάντες γραμμένες απ’ τον αδελφό της. Το 2018, πορτραίτο του καλλιτέχνη Dan Llywelyn Hall της τραγουδίστριας, Amy’s Glance, εκτέθηκε στο London Art Fair. Το Μάρτη του 2020, τ’ όνομά της σε πέτρα αποκαλύφθηκε στο νέο Music Walk of Fame Camden, με τους γονείς της Mitch και Janis να παρευρίσκονται στη τελετή.
Το 2020, έκθεση με τίτλο Beyond Black-The Style of Amy Winehouse άνοιξε στο Μουσείο Grammy στο Λος Άντζελες. Η έκθεση επικεντρώθηκε κυρίως στο στυλ και τη μόδα της, παρουσιάζοντας ρούχα όπως εμβληματικά φορέματα, παπούτσια, αξεσουάρ μαλλιών, τσάντα μακιγιάζ, καθώς και προσωπικά αντικείμενά της, μαζί με τα Βραβεία Grammy από το 2008, χειρόγραφους στίχους, δίσκους κι αθέατα οικιακά βίντεο. Η έκθεση παρουσιάστηκε στις ΗΠΑ από τις 17 Γενάρη 2020 ως τις 13 Απρίλη 2020. Επόμενη έκθεση Amy: Beyond the Stage άνοιξε στις 26 Νοέμβρη 2021 ως τις 10 Απρίλη 2022 στο Design Museum Κένσινγκτον του Λονδίνου, που παρουσίασε επίσης μερικά απ’ τα προσωπικά αντικείμενά της κι επικεντρώθηκε στην αίσθηση της μόδας της, καθώς κι αποτίοντας φόρο τιμής στη μουσική της καρριέρα. Επίσης το Νοέμβρη του 2021, διάφορα από τα προσωπικά αντικείμενα και τα διάσημα φορέματά της δημοπρατήθηκαν μετά στο Julien’s Auctions στο Λος Άντζελες και θα βγάλανε πιότερα από 3 εκατομμύρια λίρες, το 30% πήγε στο Ίδρυμα Amy Winehouse.
Στα τέλη του 2011, υπήρξαν αναφορές ότι ο πρώην φίλος της Winehouse, Reg Traviss, ετοίμαζε ταινία γι’ αυτήν. Ο πατέρας της Μιτς που κατέχει τα πνευματικά δικαιώματα της μουσικής της κόρης του, δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψει τη χρήση της μουσικής της για τη ταινία.

Οι γονείς της έχουνε γράψει ο καθένας απομνημονεύματα για τη κόρη τους και δώρισαν τα έσοδα κι απ’ τα 2 βιβλία στο Amy Winehouse Foundation. Στην εισαγωγή της βιογραφίας του Mitch, με τίτλο Amy: My Daughter (2012), εξήγησε: “Εκτός από πατέρας, ήμουν επίσης φίλος, έμπιστος και σύμβουλός της -όχι ότι πάντα έπαιρνε τη συμβουλή μου, αλλά πάντα με άκουγε“. Η μητέρα της Janis δημοσίευσε το Loving Amy: A Mother’s Story, το 2014.
Ντοκιμανταίρ, Amy (2015), σε σκηνοθεσία Asif Kapadia και παραγωγή James Gay-Rees, κυκλοφόρησε στις 3 Ιουλίου 2015. Η ταινία καλύπτει τη ζωή της, τις σχέσεις της, τους αγώνες της με τη κατάχρηση ουσιών πριν και μετά την άνθηση καρριέρας της και που τελικά προκάλεσε το θάνατό της. Έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών το 2015 στις 16 Μάη κι έχει αξιολογηθεί ως τραγικό αριστούργημα, λαμπρό, σπαρακτικό κι ανεπανάληπτο. Το soundtrack με ίδιο όνομα κυκλοφόρησε στις 30 Οκτώβρη 2015, μαζί με το DVD που περιλαμβάνει μουσική που εμφανίζεται στο ντοκιμανταίρ από τον συνθέτη ταινιών Antônio Pinto και κλασσικά και μερικά ακυκλοφόρητα κομμάτια από τη Winehouse. Η ταινία έλαβε εξαιρετικές κριτικές κι έλαβε διάφορες διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμανταίρ στα Όσκαρ του 2016, της Καλύτερης Μουσικής Ταινίας στα Βραβεία Grammy του 2016, του BAFTA Καλύτερου Ντοκιμανταίρ, του Βραβείου MTV Ταινίας Καλύτερου Ντοκιμανταίρ, εκτός από την υποψηφιότητα για το Βραβείο BAFTA Καλύτερης Βρεττανικής Ταινίας.
Στις 9 Οκτώβρη 2017, ανακοινώθηκε από τον πατέρα της, ότι μιούζικαλ του West End / Broadway για την Amy είναι στα σκαριά. Αποκάλυψε τα νέα στην εκδήλωση Amy Winehouse Foundation Gala στο Λονδίνο. Το 2018, κυκλοφόρησε ντοκιμανταίρ βασισμένο στο άλμπουμ της Back to Black, Amy Winehouse Back to Black. Περιέχει νέες συνεντεύξεις καθώς κι αρχειακό υλικό. Κατασκευάστηκε από την Eagle Vision και παρήχθη από τον Gil Cang. Η ταινία κυκλοφόρησε σε DVD στις 2 Νοέμβρη 2018 και περιλαμβάνει συνεντεύξεις από τους παραγωγούς Ronson & Remi, που δούλεψαν μισά και μισά στο άλμπουμ, μαζί με τους Dap Kings, τη μουσική ομάδα του Remi, τη Ronnie Spector από τους Ronettes και κοντινούς συνεργάτες της Έημυ, συμπεριλαμβανομένων των Nick Shymansky, Juliette Ashby και Dionne Bromfield. Η ταινία συνοδεύεται από το An Intimate Evening in London, πλάνα από παράσταση που έδωσε η Winehouse στα Riverside Studios του Λονδίνου το 2008. Το Φλεβάρη του 2019, ο Salaam Remi κυκλοφόρησε άλμπουμ-συλλογή που περιλαμβάνει το τραγούδι Find My Love, που είναι μεταθανάτια συνεργασία μεταξύ της Έημυ και του ράπερ Nas.

Καθώς τα χρόνια περνούσαν απ’ το θάνατό της, άρχισε να γίνεται λόγος για κινηματογραφική βιογραφική ταινία για τη ζωή της. Τον Οκτώβρη του 2018, ανακοινώθηκε ότι είχε υπογράψει συμφωνία πολλών εκατομμυρίων λιρών για να κάνει βιογραφική ταινία για τη ζωή και τη καρριέρα της. Τον Αύγουστο του 2021 αναφέρθηκε ότι ταινία βασισμένη στο βιβλίο της Daphne Barak του 2010, Saving Amy, που εξιστορεί τα τελευταία χρόνια της αείμνηστης τραγουδίστριας, είχε πάρει το πράσινο φως από τα Halcyon Studios. Ωστόσο, το Σεπτέμβρη του 2021, ο πατέρας της κι εκτελεστής διαθήκης, δήλωσε ότι δεν επιτρέπεται 100%.
Τον Ιούλιο του 2021, ένα νέο ντοκιμανταίρ με τίτλο Reclaiming Amy προβλήθηκε στο BBC Two να σηματοδοτήσει τη 10η επέτειο του θανάτου της. Η ταινία βασίστηκε κυρίως στη προοπτική κι αφηγήθηκε η μητέρα της Janis Winehouse-Collins και περιελάμβανε προσωπικές ιστορίες εκείνων που ήταν κοντά της μέχρι το τέλος της ζωής της, συμπεριλαμβανομένων των στενών φίλων Naomi Parry (στυλίστρια της Winehouse), Catriona Gourlay και Chantelle Dusette.

Back To Black

Στίχοι-Μουσική-1η εκτ.: Amy Winehouse
Άλμπουμ: “Back To Black” 2006

Πίσω Στη Μαυρίλα

Δεν έχασες
χρόνο για λύπες
κράτησες
τη σάρκα σου υγρή
ποντάροντας
εκ του ασφαλούς.

Κράτησα
το κεφάλι μου ψηλά
στέγνωσα
τα δάκρυά μου.

Συνεχίζω χωρίς εσένα
γύρνα πίσω
εκεί που ξέρεις
τόσο μακριά απ’ όλα
όσα περάσαμε μαζί.

Και περπατώ
σε κολασμένο δρόμο
μ’ ελάχιστες πιθανότητες
Γυρίζω πίσω
στη μαυρίλα…

Αποχαιρετιστήκαμε
μόνο με λέξεις
Πέθανα εκατό φορές
Γύρνα εκεί
κι εγώ γυρνώ…
…γυρνάω πίσω…
σε μας…

Σ’ αγαπώ πολύ
αυτό δεν σου ‘ν’ αρκετό
Αγαπάς το εφήμερο,
εγώ το διαρκές

κι η ζωή είναι
σα μια σωλήνα
κι εγώ ένα μικρό
νόμισμα που κυλά
στα τοιχώματά της,
τρελλά…

Αποχαιρετιστήκαμε
μόνο με λέξεις
πέθανα εκατό φορές
γύρνα εκεί
κι εγώ γυρνώ…
…
Αποχαιρετιστήκαμε
μόνο με λέξεις
πέθανα εκατό φορές
γύρνα εκεί
κι εγώ γυρνώ…
…γυρνάω πίσω στη…
μαυρίλα… μαυρίλα…
μαυρίλα… μαυρίλα…
μαυρίλα… μαυρίλα…
μαυρίλα…

…γυρνάω πίσω…
…γυρνάω πίσω…

Αποχαιρετιστήκαμε
μόνο με λέξεις
Πέθανα εκατό φορές
Γύρνα εκεί
κι εγώ γυρνάω πίσω…

Αποχαιρετιστήκαμε
μόνο με λέξεις
Πέθανα εκατό φορές
Γύρνα εκεί
κι εγώ γυρνάω πίσω..
…στη μαυρίλα…

Τον Ιούλιο του 2022, αναφέρθηκε ότι βιογραφική ταινία μεγάλου μήκους, με τίτλο Back To Black (2024) επρόκειτο να παραχθεί από το StudioCanal UK, να διανεμηθεί από την Focus Features και να σκηνοθετηθεί από τον Sam Taylor-Johnson -που προηγουμένως έκανε βιογραφική ταινία του σταρ των Beatles John Lennon, Nowhere Boy (2009)- και σκηνοθέτησε το Fifty Shades of Grey (2015). Το σενάριο γράφτηκε από τον Matt Greenhalgh κι επρόκειτο να γίνει με πλήρη συνεργασία του πατέρα της και της περιουσίας της. Το Γενάρη του 2023, αποκαλύφθηκε ότι η Βρεττανίδα ηθοποιός Marisa Abela θα ‘παιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τα γυρίσματα ξεκίνησαν αργότερα τον ίδιο μήνα στο Λονδίνο. Τον Γενάρη του 2024, κυκλοφόρησε τρέιλερ για το Back to Black μαζί με ημερομηνία 1ης κυκλοφορίας στις 12 Απρίλη στο ΗΒ.
Η ταινία ήταν μέτρια επιτυχία στο box office, με παγκόσμιο σύνολο 51,1 εκατομμυρίων δολαρίων. Προσέλκυσε μικτές κριτικές, με κριτική για επιλεκτική απεικόνιση της ζωής της, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους παράλειψης του Ρεγκ Τράβις κι υπερβολικά συμπαθητικές απεικονίσεις του Μιτς Γουάινχαουζ και του Μπλέικ Φίλντερ-Πόλιντ, αλλ’ επαίνους για την υποκριτική. Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes, το 34% των κριτικών 175 είναι θετικές, με μέση βαθμολογία 4,8/10. Η αντμινιστρέησον της ιστοσελίδας αναφέρει: “Η επιστροφή στη συμπαθητική προσέγγιση της Black στην ιστορία του θέματός της είναι καθυστερημένο αντίδοτο στη μεταχείριση των ταμπλόιντ που έλαβε συχνά στη ζωή, ακόμα κι αν τα τελικά αποτελέσματα είναι απογοητευτικά πεζά“.