Macke – Peri-Grafis

Βιογραφικό

Ο Άουγκουστ Μάκε (August Macke, 1887-1914, Expressionism), ήτανε Γερμανός ζωγράφος κι απ’ τα κύρια μέλη της γερμανικής εξπρεσσιονιστικής ομάδας Der Blaue Reiter (Γαλάζιος Καβαλάρης). Έζησε στη διάρκεια ιδιαίτερα καινοτόμου εποχής για τη γερμανική τέχνη όπου αναπτύχθηκαν οι κυριότερες εξπρεσιονιστικές τάσεις, καθώς επίσης πραγματοποιήθηκε άφιξη στη Γερμανία των πρωτοποριακών αβάν-γκαρντ κινημάτων που διαμορφώθηκαν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όπως ένας αληθινός καλλιτέχνη της εποχής, ήξερε πώς να ενσωματώσει στη ζωγραφική του τα στοιχεία της avant-garde που τον ενδιαφέρανε περισσότερο.

Γεννήθηκε 3 Γενάρη 1887 στη Μέσεντε και πέθανε νεότατος στα 27 του στο Δυτικό Μέτωπο 26 Σεπτέμβρη 1914. Ο πατέρας του, Άουγκουστ Φρήντριχ Χέρμανν Μάκε (1845-1904), ήταν εργολάβος οικοδομών ενώ η μητέρα του, Μαρία Φλορεντίνε το γένος Άντολφ (1848-1922), προερχόταν από αγροτική οικογένεια στη περιοχή Ζάουερλαντ της Γερμανίας. Η οικογένεια έζησε στη οδό Brüsseler Straße μέχρι τα 13 χρόνια του Άουγκουστ.

Το πατρικό του

Το μεγαλύτερο μέρος της δημιουργικής ζωής του κατοικούσε στη Βόννη, με εξαίρεση μερικές περιόδους που έζησε στη λίμνη Τουν στην Ελβετία και διάφορα ταξίδια στο Παρίσι, την Ιταλία, την Ολλανδία και τη Τυνησία. Στο Παρίσι, όπου ταξίδεψε 1η φορά το 1907, ήρθε σ’ επαφή με το έργο των ιμπρεσσιονιστών κι αμέσως μόλις γύρισε στο Βερολίνο πέρασε μερικούς μήνες στο στούντιο Lovis Corinth. Το ύφος του διαμορφώθηκε μες από τη τεχνοτροπία των Γάλλων ιμπρεσσιονιστών και μεταϊμπρεσιονιστών, περνώντας αργότερα από μια φωβιστική περίοδο.

Το 1909 παντρεύτηκε με την Ελίζαμπετ Γκέρχαρντ κι αποκτούν ένα γιο την επόμενη χρονιά, τον Βάλτερ. Πρέπει να τη λάτρευε καθώς την έχει ζωγραφίσει σε πάρα πολλά έργα του.

Το 1910, μέσω της φιλίας του με το Φραντς Μαρκ, συνάντησε το Βασίλι Καντίνσκι και για λίγο μοιράστηκε τα μη αντικειμενικά, αισθητικά, μυστικιστικά και συμβολικά στοιχεία του κινήματος Der blaue Reiter. Η συνάντησή του με τον Ρομπέρ Ντελωναί στο Παρίσι το 1912 επρόκειτο να αποτελέσει αποκάλυψη για τον Μάκε. Ο χρωματικός κυβισμός του Ντελωναί, που ο Γκιγιώμ Απολλιναίρ είχεν αποκαλέσει Ορφισμό, επηρέασε την τέχνη του από κείνο το σημείο και μετά. Οι Βιτρίνες Καταστημάτων του μπορούν να θεωρηθούν προσωπική ερμηνεία των παραθύρων Ντελωναί, συνδυασμένα ταυτόχρονα με εικόνες του ιταλικού φουτουρισμού.

Η εξωτική ατμόσφαιρα της Τυνησίας, όπου ταξίδεψε το 1914 με τους Πάουλ Κλέε και Λουί Μουαγιέ ήτανε θεμελιώδης για τη δημιουργία φωτεινής προσέγγισης της τελικής περιόδου του, που στη διάρκειά της παρήγαγε σειρά έργων, θεωρούμενα τώρα ως τα αριστουργήματά του.

Επιτάφιος Πίνακας Πεσόντων Πολέμου (μέρος) Φαίνεται στο μέσον.

Το Μνημείο του

Η σταδιοδρομία του έληξε με τον πρόωρο θάνατό του στο Δυτικό Μέτωπο, στον Α’ Παγκ. Πόλ. το Σεπτέμβρη του ’14. Τελευταίος του πίνακας ήταν ο προφητικός Αποχαιρετισμός.