Duhrer – Peri-Grafis

Βιογραφικό

O Άλμπρεχτ Ντύρερ (Albrecht Duhrer, 1471-1528, Symbolism & More), ήταν ο σημαντικότερος Γερμανός καλλιτέχνης της εποχής του, συνέβαλλε καθοριστικά στη διάδοση των ιδεωδών της Ιταλικής Αναγέννησης. Πέρασε όλη τη ζωή του στη Νυρεμβέργη, που τότε ήταν από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά κέντρα της Γερμανίας, αλλά ταξίδεψε αρκετά κι επισκέφτηκε την Ιταλία 2 φορές, κάτι που επηρέασε βαθιά το έργο του. Επίσης ο μεγαλύτερος χαράκτης της εποχής του κι ο διασημότερος ζωγράφος της Γερμανίας. Τα εξαίσια χαρακτικά του κυκλοφορούσανε σ’ όλη την Ευρώπη κι αργότερα, αποκτήσανε παγκόσμια φήμη.

Από πολλές απόψεις, πρωτοπόρος. Πρώτος καλλιτέχνης που ‘καμε σειρά αυτοπροσωπογραφιών, που καταδεικνύει το πόσο σημαντική θεωρούσε τη θέση του καλλιτέχνη στη κοινωνία και στους καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής. Παρ’ όλο που γαλουχήθηκε στο πλαίσιο της μεσαιωνικής παράδοσης της χειροτεχνίας, εκτός από δεξιοτέχνης δημιουργός, επιδίωξε να διεκδικήσει ρόλο διανοουμένου και να ενταχτεί στους αριστοκρατικούς κύκλους της χώρας του. Πέτυχε το στόχο του και τιμήθηκε ως ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης της Γερμανίας. Επίσης ανέδειξε κι άλλες τεχνικές πλην της χαρακτικής.

Πατέρας Του

Γεννήθηκε 21 Μάη, στη Νυρεμβέργη κι ήτανε το 3ο από τα 8 παιδιά ενός χρυσόχοου (‘Αλμπρεχτ ο Πρεσβύτερος) και της Μπάρμπαρα Χέλπερ. Στα 15 του μαθητεύει στον πατέρα του κι ύστερα στο ατελιέ του σημαντικότατου ζωγράφου της Νυρεμβέργης, Μίκαελ Βόλγκεμουτ. 4 χρόνια μετά, επισκέπτεται τη Κολωνία και τη Βασιλεία. Το 1494 επιστρέφει και παντρεύεται την Άγκνες Φράϊ, κόρη εμπόρου. Επισκέπτεται την Ιταλία για να ξεφύγει από την επιδημία πανώλη και να σπουδάσει τη τέχνη του. Την επόμενη χρονιά επιστρέφει κι ανοίγει ατελιέ ξυλογραφίας.

Μητέρα του

Το 1498 γίνεται διάσημος με τη σειρά ξυλογραφιών με τίτλο “Αποκάλυψη”. Γνωρίζει τον Βίλιμπαλντ Πιρκχάϊμερ, που παραμένει ο καλύτερος φίλος, σ’ όλη του τη ζωή. Το 1505 κάνει 2ο ταξίδι στην Ιταλία κι επισκέπτεται Μπολώνια και Φλωρεντία, αλλά περνά το περισσότερο καιρό του στη Βενετία, μελετώντας Ραφαήλ & Ντα Βίντσι. 2 χρόνια μετά, επιστρέφει και στη διάρκεια της επιστροφής ζωγραφίζει μια σειρά ακουαρέλες με θέματα, τοπία. Αγοράζει ένα μεγάλο σπίτι στη Νυρεμβέργη.

Το Πατρικό του

Το 1514 τελειώνει 3 μεγάλα χαρακτικά: “Ο Ιππότης Ο Θάνατος & Ο Διάβολος”, “Ο ‘Αγιος Ιερώνυμος Στο Σπουδαστήρι Του” και το “Μελαγχολία”. Τον επόμενο χρόνο και σε συνεργασία με τον αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό Α’ των Αψβούργων, του εκχωρείται ετήσια αποζημιώση. Το 1520 επισκέπτεται την Ολλανδία και παθαίνει ελονοσία. 5 χρόνια μετά εκδίδει το έργο “Πραγματεία Περί Των Μετρήσεων”, το 1ο του βιβλίο και φιλοτεχνεί τους “Αποστόλους”, την επόμενη χρονιά.
Το 1528, στις 6 Απριλίου, πεθαίνει και θάβεται στο Ναό του Αγίου Ιωάννου, στη Νυρεμβέργη, σ’ ηλικία μόλις 57 ετών. Μετά το θάνατό του εκδίδεται το συνολικό έργο του: “4 Βιβλία Για Τις Ανθρώπινες Αναλογίες”.