Βιογραφικό
Ο Λορντ Φρέντερικ Λέιτον (Lord Frederic Leighton, 1830-1896, Victorian Art), γεννήθηκε στο Σκάρμπορo, 31 Δεκέμβρη 1830, γιός του Φρέντερικ-Σέπτιμους και της Αυγούστας-Σούζαν Νας. Γόνος πολύ πλούσιας οικογένειας, που χάρη στα πολλά ταξίδια που έκανε, η τέχνη του απέκτησε κοσμοπολίτικο χαρακτήρα.
Σε ηλικία 10 ετών, στη διάρκεια παραμονής της οικογένειας στη Ρώμη, παίρνει τα 1α μαθήματα σχεδίου, από τον Φραντζέσκο Μέλι και 12 ετών φοιτά ήδη στην Ακαδημία Καλών Τεχνών Βερολίνου. Το 1845 εγγράφεται και φοιτά στην Ακαδημία Καλών Τεχνών Φλωρεντίας. Την επόμενη χρονιά φοιτά στο Δημοτικό Ινστιτούτο Καλών Τεχνών Φρανγκφούρτης.
Το 1848 εγκαθίστανται πρώτα στις Βρυξέλλες και μετά στο Παρίσι. 2 χρόνια μετά, γυρίζει να τελειώσει τις σπουδές του στη Φρανγκφούρτη. Σε ηλικία 22 ετών, ξεκινά ένα μακρύ ταξίδι στην Ιταλία, παραμένει κάμποσο στη Ρώμη και το 1855 πουλά στην ίδια τη Βασίλισσα Βικτωρία, τον πίνακα: “Η Παναγία Τoυ Τσιμαμπούε Σε Λιτανεία” που ‘χεν εκτεθεί στη Βασιλική Ακαδημία Λονδίνου. Έπειτα, εγκαθίσταται στο Παρίσι και 2 χρόνια μετά, επισκέπτεται το Αλγέρι, όπου γοητεύεται από τον Αραβικό πολιτισμό.
To 1859, εκθέτει 3 εξιδανικευμένα πορτραίτα Ιταλίδων, στη Βασιλική Ακαδημία και το ένα εξ αυτών, το “Παβόνια”, το αγοράζει ο Πρίγκηπας της Ουαλλίας. Το 1861, σχεδιάζει το ταφικό μνημείο της φίλης του Ελίζαμπεθ Μπάρρετ Μπράουνινγκ. 3 χρόνια μετά, εκλέγεται μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας κι αναθέτει στον Τζωρτζ Εΐτσινσον, το σχεδιασμό ενός μεγάρου στο Χόλαντ Παρκ Ρόουντ. Το 1868, αναλαμβάνει να φιλοτεχνήσει 2 τοιχογραφίες για τη διακόσμηση του τότε Μουσείου Σάουθ Κένσινγκτον.
Το 1878. εκλέγεται πρόεδρος της Βασιλικής Ακαδημίας. To 1895, παίρνει το τίτλο του Βαρώνου, μα τον επόμενο χρόνο, στις 25 Γενάρη, πεθαίνει, σ’ ηλικία 66 ετών. Η νεκρώσιμη ακολουθία τελείται στο Καθεδρικό Ναό Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, στις 2 Φλεβάρη.
Θεωρείται ο σπουδαιότερος ‘Αγγλος ζωγράφος της εποχής του, αν και μετά το θάνατό του, ξεχάστηκε σύντομα. Τα τελευταία χρόνια, οι κριτικοί τέχνης, επανεκτιμήσανε το έργο και τη προσφορά του κι έτσι σήμερα θεωρείται από τις εξέχουσες καλλιτεχνικές μορφές του 19 αιώνα. Επηρεάστηκε από το γερμανικό κίνημα των Ναζαρηνών, αλλά παρακολουθούσε τις τελευταίες εξελίξεις και καλλιτεχνικές τάσεις του Παρισιού και της Ρώμης.
Εικόνες εμπνευσμένες από τη κλασσική αρχαιότητα, γλυκύτατα, ειδυλλιακά και ποιητικά θέματα, με τα οποία καταπιάστηκε, τονε κάνανε διάσημο, παίρνοντας περίοπτη θέση στο Πάνθεον των Αγγλοσαξόνων καλλιτεχνών.
Ο Leighton παρέμεινε εργένης. Οι φήμες ότι έχει ένα νόθο παιδί με ένα από τα μοντέλα του, εκτός από την υπόθεση ότι ο Leighton μπορεί να ήταν ομοφυλόφιλος, συνεχίζουν να συζητούνται. Σίγουρα απολάμβανε μια έντονη και ρομαντική σχέση με τον ποιητή Henry William Greville που τονε γνώρισε στη Φλωρεντία το 1856. Ο ηλικιωμένος άνδρας τον έλουσε με γράμματα, αλλά η ρομαντική στοργή φαίνεται να μην ανταποδόθηκε. Η έρευνα παρεμποδίζεται περαιτέρω από το γεγονός ότι ο Λέιτον δεν αφήνει ημερολόγια κι οι επιστολές του δεν αναφέρουν τις προσωπικές του περιστάσεις. Δεν έχουν έρθει ακόμη στο φως συγκεκριμένα πρωτογενή στοιχεία που να διαλύουν αποτελεσματικά τη μυστικότητα που δημιούργησε ο Leighton γύρω από τον εαυτό του, αν κι είναι σαφές ότι φλέρταρε κύκλο νεότερων ανδρών γύρω από το καλλιτεχνικό του στούντιο.
Το σπίτι του στο Holland Park του Λονδίνου έχει μετατραπεί σε μουσείο, το Leighton House Museum. Περιέχει πολλά από τα σχέδια και τους πίνακές του, καθώς και μερικές από τις προηγούμενες συλλογές έργων τέχνης, συμπεριλαμβανομένων έργων των Old Masters και των συγχρόνων του, όπως πίνακας αφιερωμένος στον Leighton από τον Sir John Everett Millais. Το σπίτι στεγάζει επίσης πολλές από τις εμπνεύσεις του Leighton, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής πλακιδίων Iznik. Το κεντρικό του στοιχείο είναι η υπέροχη Αραβική Αίθουσα, που παρουσιάζεται στο τεύχος 10 της Cornucopia. Μπλε πλάκα τιμά τη μνήμη του στο Leighton House Museum.
Ήταν ενθουσιώδης εθελοντής στρατιώτης, που εγγράφηκε στη 1η ομάδα που εντάχθηκε στο 38ο Σώμα Εθελοντών Τυφεκιοφόρων του Middlesex (Artists’, αργότερα γνωστό ως Artists Rifles) στις 5 Οκτώβρη 1860.
Οι ηγετικές του ικανότητες αναγνωρίστηκαν αμέσως και προήχθη σε διοικητή ενός Λόχου μέσα σε λίγους μήνες. Στις 6 Γενάρη 1869 ο λοχαγός Leighton εξελέγη διοικητής των Artists Rifles από γενική συνέλευση του σώματος. Την ίδια χρονιά προήχθη σε ταγματάρχη και το 1875 σε αντισυνταγματάρχη. Παραιτήθηκε από διοικητής το 1883. Ο ζωγράφος James Whistler περιέγραψε περίφημα τον τότε Sir Frederic Leighton, τον διοικητή των Artists Rifles, ως: «Συνταγματάρχης της Βασιλικής Ακαδημίας και Πρόεδρος των Artists Rifles – ναι, και ζωγραφίζει λίγο!»
Στη κηδεία του, στις 3 Φλεβάρη 1896, το φέρετρό του μεταφέρθηκε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου, μπρος από τιμητική φρουρά που σχηματίστηκε απ’ τα τουφέκια των καλλιτεχνών.
Διακρίσεις:
1864: Συνεργάτης της Βασιλικής Ακαδημίας
1868: Ακαδημαϊκός της Βασιλικής Ακαδημίας
1878: Πρόεδρος της Βασιλικής Ακαδημίας
1878: Αξιωματικός της Légion d’honneur
1878: Ιππότης Bachelor
1886: Δημιούργησε ένα βαρωνέτο στο Baronetage του Ηνωμένου Βασιλείου
1889: Συνεργαζόμενο μέλος του Ινστιτούτου της Γαλλίας
1896: Δημιούργησε έναν βαρώνο στο Peerage του Ηνωμένου Βασιλείου
=================================
Τυλίγοντας Το Κουβάρι
Η Επιστροφή Της Περσεφόνης
Ο Μήνας Του Μέλιτος Του Ζωγράφου
Φλογισμένος Ιούνιος
Μοναξιά Το Λουτρό Της Ψυχής
Μετά Τον Εσπερινό
Κορίτσι Ταΐζει Τα Παγώνια
Δαίδαλος & Ίκαρος
Περσέας & Ανδρομέδα
Μέυ Σαρτόρις
Η Μαντόνα Του Τσιμαμπούε Σε Λιτανεία
Κύμων & Ιφιγένεια
