Πριν το ξεκινήσω, να πω πως αυτό το άρθρο ωφείλεται κατά κύριο λόγο στη φίλη Μαργαρίτα Καραβασίλη και την ευχαριστώ εγκάρδια δημοσίως. Π.Χ. Βιογραφικό Ο Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος, Λευκοχώρα Μεσσηνίας, 1914 – Αθήνα, 13 Οκτώβρη 1985) ήτανε διακεκριμένος Έλληνας χαράκτης. Πρωτοστάτης…
Βιογραφικό Πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος. Γεννήθηκε 16 Φλεβάρη στο Ναύπλιο από γονείς Κυνουριάτες το 1907. Ο πατέρας του, ήτανε δήμαρχος και βουλευτής από τον Άγιο Πέτρο κι η μητέρα του από τα Δολιανά Κυνουρίας. Το 1915 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Το 1929 πήρε το πτυχίο του στα Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κι εξάσκησε το δικηγορικό επάγγελμα…
Ήτανε μια φορά κι ένα καιρό, ένα όμορφο παληκάρι που το λέγανε Κρίτονα. Είχε πολύ όμορφη και ζεστή φωνή, μα πιο ζεστή ήταν η καρδιά του. Τραγουδούσε πάντα, ότι κι αν έκανε. Δούλευε; Τραγουδούσε! Έκανε περίπατο; Τραγουδούσε! Λένε μάλιστα…
Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένας Βασιλιάς και μιά Βασίλισσα, που δεν είχανε παιδάκια και πολύ θέλανε ν’ αποκτήσουν ένα. Ο Βασιλιάς ήθελε γιό-διάδοχο που να του μοιάζει, να το παίρνει μαζί του στο κυνήγι, να του μαθαίνει…
τελη αυγουστου 2004… Έμοιαζε απίστευτο! Ο μεσήλικας βγήκε σα χαμένος στο κήπο. Διέσχισε μηχανικά το μικρό διάδρομο, ανάμεσα στις λεμονιές και τις πορτοκαλιές. Ένιωθε τρομερή ταραχή, έκανε κι ανυπόφορη ζέστη, καταμεσήμερο βλέπεις. Πλησίασε στη πόρτα της αποθηκούλας, έπιασε το…
“Ξύπνησε… Τεντώθηκε κι άφησε να βγει απ’ τα πνευμόνια του ένας ήχος που ‘μοιαζε αναστεναγμός. Σηκώθηκε απ’ τα σκόρπια κλαριά και φύλλα, που ‘ταν το κρεβάτι του και βγήκε απ’ τη σπηλιά του. Ο ήλιος δεν είχε βγει ακόμα κι αυτός…
Έν από τα πιο σπουδαία γεγονότα στο σπίτι μας, στη παιδική μου ηλικία, ήτανε το …φτέρνισμα του παππού! Θεός ‘σχωρέστονε. Μάλιστα! Το φτέρνισμα του παππού! Ερχότανε σπάνια, μα όταν έπιανε λιμάνι, ξεχνούσε να σαλπάρει. Κάτι σαν αρμένικη βίζιτα να…
Μέθη Ομόρροπα τρεκλίζω περιπαθήςΠλήρης ο ουρανόςΜου πήρε τρεις αιώνες να κατανοήσω πόσο μου λείπειΤο φώς από το πρόσωπό σουΜε ραίνουν τα άστρα πλήξηΠρέπει να βγώ από το πρόγραμμα και να ενταχθώ σε σέναΓουργουρίζει πεινασμένα ο νους μουΝηστεύω το νερόΝυ-στάζω τα…
Συστολή Τι όμορφα που ‘ναι τα παραμύθια! Ο μόχθος, οι πλούσιες μεγάλες σελίδες, προπαντός αυτές, οι μικρές αλήθειες τα χλιδάτα φορέματα κι οι γενναίες πράξεις! κι οι μετά τα μεσάνυχτα απογειώσεις, Τι όμορφα που ‘ναι τα παραμύθια! αληθινά, μόνον αυτά…
Κωνσταντίνος 14 Γενάρη 1991 25/3/08 —————————————————————Υάκινθος 8 Μάη 1992 ———————————————————– Γιάννης Ι Γιάννης ΙΙ 2 Οκτώβρη 1999 ( …”το μόνον άρτιόν μου έργον είναι…”) …και να σκεφτεί κανείς πως τα ‘κανα με το… ανεγκέφαλλο…