Ήτανε καλοκαίρι. Ο Πέτρος κι η οικογένειά του πήγανε διακοπές στο χωριό τους, στη Μυτιλήνη. Το χωριό της Πέτρας ήτανε μιάμιση ώρα μακριά, από το λιμάνι του νησιού. Ο δεκατετράχρονος Πέτρος, θα συναντούσε στο χωριό, το ξάδερφο και συνομίληκό του, Νικόλα. Μόλις…
Ο Παναγιώτης ευρισκόμενος στην εξοχή, ένα όμορφο κυριακάτικο πρωινό, γδάρθηκε σ’ ένα αγριάγκαθο, τόσο αδιόρατα που ούτε καν έδωσε σημασία. Πέρασε μαγευτικά με το κορίτσι του και το ίδιο βράδυ έκαναν αχαλίνωτα έρωτα στο δωμάτιό του, πίσω στη πόλη. Την επόμενη μέρα…
Μια φορά κι ένα καιρό ήσαν τρεις φίλοι. Ήσαν συνομήλικοι και γείτονες, έτσι, ως ήταν φυσικό, μεγάλωσαν σχεδόν μαζί. Όταν έφθασαν στην αποφοίτηση, ακριβώς μετά τη τελευταία μέρα του σχολείου, τα μπουγελώματα και τη γιορτή της, πήγανε κι οι τρεις…
Ένα τραγικό περιστατικό που συνέβη σε μια στάση τρόλεϊ, ήρθε να συρράψει ένα σωρό λάθη, πάθη, ιστορίες…Το περιστατικό αυτό θα το παραθέσω έτσι ως συνέβη:Κεντρική λεωφόρος όπου μπρος πηγαίνει ένα τρόλεϊ και πίσω ένα σχολικό κίτρινο λεωφορείο.Τα δυο οχήματα σταματούν…
Ήταν όμορφη… Εξαιρετικά όμορφη… Μεγάλα εκφραστικά μάτια με γυριστές, μεγάλες, παιχνιδιάρικες βλεφαρίδες… Ανοιχτό, πλατύ χαμόγελο, όπου τα παχουλά χειλάκια, πλαισίωναν μιαν υγιή, πάλλευκη και μαστορικά σμιλεμένη οδοντοστοιχία! -Είπα …”υγιή“, Θε μου σχώρα με-… Μακριά, σκούρα μαλλιά που, πέφτοντας στα…
Όταν πήρανε τον Μίμη φαντάρο, η μάνα του η κυρά-Σοφία, αύξησε τις επισκέψεις της στο σπίτι μας. Ήμουνα τότε δεκατεσσάρων ετών, αλλά κι ο γραμματιζούμενος της μικρής μας γειτονιάς κι εκείνη ήθελε να της διαβάζω τα γράμματά του -που δεν έγραφε ο…
Είναι με τ’ αμάξι και γυρίζει άσκοπα στη πόλη του. “Να μη ξεχάσεις τα ψώνια από το σούπερ-μάρκετ“. Μετά το πέρασμα από ένα τέτοιο, δε θυμάται ποιο, δε θυμάται τι ή που, θυμάται μόνο πως αγόρασε κάτι λαχταριστά αυγά,…
Ακολουθώντας κάποιο ξαφνικό όραμα, ξεκίνησε νέος και δυνατός στα εικοσιπέντε του να βρει το Κρουσταλλένιο Παλάτι, έχοντας πολύ λίγα στοιχεία, που όμως τα επεξεργάστηκε καλά, έλυσε στο δρόμο του ένα σωρό πανδύσκολους γρίφους, πάλεψε με θεριά και με καταιγίδες,…
Από μικρό κοριτσάκι ήτανε φευγάτη… Όταν λέμε φευγάτη, όχι παλαβό ή ανεμοπιασμένο πλάσμα, αλλά στον κόσμο της. Τον είχε φτιάξει μάλιστα έτσι βολικό, για να μπορεί να καταφεύγει κει όποτε τη στρίμωχνε η ζωή. Σκανταλιάρικο, λιπόσαρκο μα νευρώδες, μάλλωνε…
Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένα κορίτσι που δεν ήξερε… κι όχι μόνον αυτό… μα δεν ήξερε και τι δεν ήξερε. Είχεν όμως μιαν άσβεστη δίψα να μάθει κι έτσι μεγάλωνε, βαδίζοντας, ρωτώντας, ψάχνοντας, μα φαίνεται πως όταν κάποιος…
Πριν πάρα πολλά χρόνια, τότε που ακόμα δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα (Αυτή τη θαυμάσιαν εποχή δε τη πρόλαβα, αλλά άκουσα συχνά να γίνεται λόγος γι’ αυτήν. Έχω την υποψία πως κι αυτοί που την αναφέρανε δεν την…
ΜΕΡΟΣ 1ον. Εισαγωγή Αυτή που θα διηγηθώ παρακάτω, είναι μια μικρή, πικρή, πονεμένη ιστορία και πέρα για πέρα αληθινή. Φυσικά οιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα, πράματα, φυτά, ζώα ή τέλος πάντων, με συγγενείς, φίλους, απλούς γνωστούς κι άγνωστους, είναι τελείως συμπτωματική. Αρχή του κουβαριού…
Η φωτιά στο τζάκι τριζοβολά οικεία. Τα δυο πρόσωπα, εκατέρωθέν της, είναι σιωπηλά. Φιγούρες παγωμένες, με μόνη εξαίρεση τα χέρια της γυναίκας που πλέκει. Εκείνο το μαγικό πλέξιμο με τις δυο βελόνες στις μασχάλες και στην άκρη των δακτύλων, με…
Πήγαινα στη Καλαμάτα, για κάτι δουλειές και πιστέψτε με σ’ ό,τι σας λέω πιο κάτω, γιατί συνέβη πραγματικά! Είχα περάσει τη Τρίπολη κι άκουγα δυνατά ραδιόφωνο. Πρέπει να πω πως ήταν καθημερινή και δεν είχε κίνηση και καθώς είχα αποφασίσει να κάνω…
Ένιωθε πολύ παράξενα… αποθαρρημένος, αποκαρδιωμένος, μα όλα τούτα ίσως δεν είχανε καμμιά σημασία τελικά… Σε λίγες μέρες, όλα θα μοιάζαν όνειρο. Ένα κάποιο -ας πούμε- συναρπαστικόν όνειρο. Ό,τι κι αν γινότανε… Όλα ξεκινήσανε με κείνη τη Μεγάλην Ιδέα που…
…Κάποτε, είχα γνωρίσει μια κοπέλα και κάναμε πολύ καλή συντροφιά. Ο λόγος γι’ αυτό, ήταν -μάλλον- που ‘χαμε αρκετά κοινά σημεία επαφής. Ξέρετε πως ειν’ αυτά τα πράματα! Λένε πως τα ετερώνυμα συνήθως έλκονται και θα συμφωνήσω, αναγκαστικά, μ’ αυτό. Εν…
Ο νόμος του Μέρφυ. Σήμερα τίποτε δε πήγαινε καλά για τον Βαλέρ. Τίποτε απολύτως! Είναι μερικές φορές που λες και σε φτύνει ακόμα κι ο ίδιος ο διάολος και πνίγεσαι σα θες να ξεδιψάσεις, στη πρώτη κιόλας γουλιά νερού!…
Η γνωριμία διαδικτυακή και θυελλώδης! Δυό μοναχικοί άνθρωποι με κάμποσο χρόνο για σκότωμα. Δυο άτομα που αναζητούσανε λίγη συντροφιά, ένα “δεκανίκι” ενδεχομένως, για να διασκεδάσουνε τη πλήξη τους κι έτσι βρεθήκανε κάπου μέσα στο δίκτυο. Μια αιωρούμενη καλησπέρα, που γρήγορα…
Εδώ και μερικά χρόνια είχε γίνει πια διάσημος. Ήτανε σχεδόν τότε που διάλεξε ν’ αποσυρθεί από το προσκήνιο και να εργαστεί πάνω στο ένα, στο μεγαλειώδες και μοναδικό δημιούργημά του, κατά πως το ‘χεν εμπνευστεί λίγο καιρό πριν. Στο έργο…
Ήταν αεικίνητος! Από τους συνταξιούχους εκείνους που μη βρίσκοντας πια νόημα στη ζωή καθώς δεν απασχολούνται, πασχίζουν να γεμίσουν το κενό τους. Πιάνανε τα χέρια του. Μιας λοιπόν κι οικονομικά ήταν άνετος, είχε δημιουργήσει στο υπόγειο του σπιτιού του ένα πλήρες…