Κατηγορία Ποίηση-Μύθια

     Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένας βασιλιάς πού ‘χε μια κόρη μονάκριβη κι ένα μικρό βασίλειο. Πολύ μικρό βασίλειο τω όντι, σε σημείο που κανείς να μη το ζηλεύει και μιά κόρη που δεν ήταν τίποτε σπουδαίο. Ούτε γι’…

     Ήτανε μια φορά κι ένα καιρό, ένας άντρας που όλοι τονε λέγανε σοφό και τον αγαπούσανε, γιατί ήτανε πολύ καλός άνθρωπος. Ήτανε ζωγράφος και τα κατάφερνε μια χαρά στη τέχνη του. Ζωγράφιζε πάρα πολύ όμορφα και πειστικά μ’ όποιο θέμα κι…

     Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια καλοσυνάτη, έξυπνη κι ομορφούλα μικρή που ‘μενε σε μια μεγάλη μα κλειστή κι απρόσωπη πόλη. Αυτή λοιπόν η μικρούλα, όπως όλοι μας, πίστευε πως ο κόσμος έχει καλό και κακό, μα πως…

Δέδυκε μεν α Σελάνακαι πληιάδες μέσαι δενύκτες, παρά δ’ έρχεται ώρα,εγώ δε μόνα καθεύδω.                                      Σαπφώ  Μεσάνυχτα και δύσανε, Πούλια κι αχνό Φεγγάρι.Η Νύχτα το κοστούμι της, το μαύρο, μου προβάρει.Οι Ώρες παιχνιδίζοντας, φεύγουνε μακριά μουκαι τ’ άδειο το προσκέφαλο η μόνη συντροφιά…

    Μια χειμωνιάτικη μέρα χάραξε. Μια όμορφη, μικρή, σκανταλιάρα Ηλιαχτίδα…      …ξυπνώντας, το πρωΐ, θέλησε να γνωρίσει το κόσμο. Έτσι, σηκώθηκε πίσω από τα βουνά, έπαιξε λιγάκι μαζί τους, μα ‘κείνα σοβαρά-σοβαρά, την αποπήρανε.-“Δεν έχεις τίποτε άλλο να κάμεις μικρή…

Ημέρα 0     Ένας πολύ μα πάρα πολύ φτωχός άνθρωπος έτυχε να βρίσκεται, εξ αιτίας αυτής της κακής κατάστασης του, σε κάποιο μέρος, όπου έσωσε από βέβαιο θάνατο, έναν πολύ μα πάρα πολύ πλούσιο. Ο φτωχός ήταν ο μόνος που διακινδύνεψε να…

     Σήκωσε παραξενεμένος το κεφάλι, από το βιβλίο που διάβαζε. Ήταν η τρίτη φορά που διαπίστωνε, μες στις σελίδες του, να λείπει λέξη! Το συγκεκριμένο αντίτυπο το ‘χε στη βιβλιοθήκη του, πάνω από δέκα χρόνια. Μέσα σ’ αυτά, το ‘χε…

   “Μια φορά κι ένα καιρό…”     Η αρχή είναι πάντα ίδια. Παραπέμπει αυτόματα, το νου του αναγνώστη, σε παραμύθι. Ωστόσο όχι… Όσο κι αν αυτό ακουστεί περίεργο κι απίστευτο, τούτο δω, δεν είναι παραμύθι. Τουλάχιστον όχι με την ευρεία έννοια…

     Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένα μικρό βατραχάκι. Ήταν μικρό μα ξεχωριστό, γιατί είχε καταφέρει -χωρίς να ξέρει κανείς πως- να δει και να μάθει, πάρα πολύ σπουδαία και σοφά πράματα. Στην αρχή, που δεν είχε συνειδητοποιήσει ακόμα,…

     Ήτανε μια φορά κι ένα καιρό, ένα όμορφο παληκάρι που το λέγανε Κρίτονα. Είχε πολύ όμορφη και ζεστή φωνή, μα πιο ζεστή ήταν η καρδιά του.     Τραγουδούσε πάντα, ότι κι αν έκανε. Δούλευε; Τραγουδούσε! Έκανε περίπατο; Τραγουδούσε! Λένε μάλιστα…

     Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένας Βασιλιάς και μιά Βασίλισσα, που δεν είχανε παιδάκια και πολύ θέλανε ν’ αποκτήσουν ένα. Ο Βασιλιάς ήθελε γιό-διάδοχο που να του μοιάζει, να το παίρνει μαζί του στο κυνήγι, να του μαθαίνει…

           Μέθη Ομόρροπα τρεκλίζω περιπαθήςΠλήρης ο ουρανόςΜου πήρε τρεις αιώνες να κατανοήσω πόσο μου λείπειΤο φώς από το πρόσωπό σουΜε ραίνουν τα άστρα πλήξηΠρέπει να βγώ από το πρόγραμμα και να ενταχθώ σε σέναΓουργουρίζει πεινασμένα ο νους μουΝηστεύω το νερόΝυ-στάζω τα…

Συστολή Τι όμορφα που ‘ναι τα παραμύθια!         Ο μόχθος, οι πλούσιες μεγάλες σελίδες, προπαντός αυτές,         οι μικρές αλήθειες τα χλιδάτα φορέματα κι οι γενναίες πράξεις!         κι οι μετά τα μεσάνυχτα απογειώσεις, Τι όμορφα που ‘ναι τα παραμύθια!         αληθινά, μόνον αυτά…

Κωνσταντίνος 14 Γενάρη 1991                                               25/3/08 —————————————————————Υάκινθος 8 Μάη 1992 ———————————————————–                                             Γιάννης Ι                                                    Γιάννης ΙΙ 2 Οκτώβρη 1999                     ( …”το μόνον άρτιόν μου έργον είναι…”)           …και να σκεφτεί κανείς πως τα ‘κανα με το… ανεγκέφαλλο… 

                Ωραία Πύλη Ζωή, ένα μικρό ποτάμι που πηγάζεικι εκβάλλει στην ίδια πηγήΝερό, χωρίς έμβια,χωρίς καράβια, χωρίς γλάρουςΘολό κυλά σιωπηλά Ευδαιμονία επιπλέουσα, τύποι ωραίοι,σειρήνες-νεογνά καλούνΑισθήματα, πολυτελείς κυρίεςπου ώζουν κάτω από τη γούνα‘Ανθη πλαστικά νάυλον Γύρω μου ψυχές ανάλαφρες, κενέςΚιτρινισμένα σώματα άηχαμε…

                   Νυχτερινό Σάπιο κουφάρι π’ αναδίνει αποφοράμεσ’ τις πληγές του τις σκασμένες, αηδία,πλήθος σκουλήκια μπαινο-βγαίνουνε με βίακαι σμήνη μύγες πράσινες πετούνε με χαρά! ‘Ορνια ορμούν και παίρνουνε κομάτιακαι τα καταβροχθίζουν σε κλαριά, μοναχικά.Κάποιο τσακάλι πλησιάζοντας δισταχτικά,κλαίγοντας, ξερογλύφει τα μουστάκια! Θα ‘ρθουνε…

              Το Πρώτο Μου Ποίημα Αν έχεις ένα τριαντάφυλλο στο μέρος της καρδιάςκαι το ποτίζεις κάθε μέρα με Αγάπημη φοβάσαι, δε θα μαραθεί ποτέ Αν έχεις ένα τριαντάφυλλο στο μέρος της καρδιάςκαι το ποτίζεις κάθε μέρα με Ελπίδαμη φοβάσαι, δε θα μαραθεί ποτέ Αν έχεις ένα…

Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι… Το πιο φυσιολογικόΤο πιο δειλόΤο πιο απάνθρωποΤο πιο απαίσιο Η μούχλα των συναισθημάτων… Ρίψασπις Τη τελευταία σφαίρατην έριξα χτεςσημαδεύοντας ένα σχίνο Ο εχτρός προσποιείταιπως δεν το ξέρειμα ήδη με παίζουνε στα ζάριαποιός θα πάρει…

Ανάσταση      Φως γλυκό, ακίνητο, απαλό, άτρεμο. Με τη μικρή του ανταύγεια, τρυπά το πηχτό, αδιαφανές σκοτάδι. Ζεσταίνει, σηματοδοτεί και σιγοφέγγει ακούραστα, ζωντανεύοντας κάτω από άλλες οπτικές, την ύπαρξη των πραγμάτων, ολόγυρα. Κατανυκτικό, υποβλητικό, φωτίζει μα και σκιάζει, παραλλάσσοντας τα πάντα.…