Yerka Jacek (1952- ) Cont. Surrealism  

                                Βιογραφικό

     Γεννήθηκε στη Torun, πόλη στη Β. Πολωνία, το 1952. Τα χρόνια της ανάπτυξης του τα πέρασε παίζοντας ανάμεσα στη θαυμάσια συντηρημένη αρχιτεκτονική της μεσαιωνικής Ευρώπης, δεδομένου ότι η πόλη του γλύτωσε από ένα μεγάλο μέρος του βομβαρδισμού που περιέβαλε τη Πολωνία κατά τη διάρκεια του πολέμου. Είναι αυτό το περιβάλλον της καφεκόκκινης πλινθοδομής που αμέσως φέρνει στο μυαλό τις εργασίες των Bosch και Brueghel, των οποίων τη παλέτα μοιράζεται. Μελέτησε τέχνη στο Πανεπιστήμιο, πριν επαναστατήσει ενάντια στην τάση να ζωγραφίζει με λιγότερη προσοχή στο ρεαλισμό και στη λεπτομέρεια. Αντ' αυτής, βρήκε την εκπαίδευσή του μελετώντας τις εργασίες των βορειοευρωπαίων μεγάλων ζωγράφων όπως: Van Eyck, Dierck Bouts, Robert Campin, Μπος, και των σουρεαλιστών όπως του Magritte.
     Οι γονείς του σπουδάσανε στη τοπική Ακαδημία Καλών Τεχνών κι ήτανε φυσικό να κληρονομήσει από δυο μεριές την αγάπη για τη Τέχνη. Οι πρώτες του αναμνήσεις είναι μυρωδιές μελανιών, χρωμάτων, χαρτιού και πινέλων. Ο πατέρας έβαζε την ιδέα κι η μητέρα την υλοποιούσε τέλεια. Φαίνεται πως κληρονόμησε αρκετά στοιχεία κι από τις δυο μεριές, όσον αφορά στη τέχνη του. Το πιο σημαντικό πρόσωπο στη παιδική του ηλικία, ήταν η γιαγιά Wanda, από τη μεριά του πατέρα κι όλη του τη ζωή τη φώναζε Γιαγιά. Οι καλύτερες στιγμές που θυμάται είναι να παίζει στη ποδιά της ή να περπατά μαζί της στα δάση. Είχε καρδιά αγγέλου και ποτέ δε του φώναξε.
     Επειδή ήταν υπερδραστήριο παιδί, είχε μερικά προβλήματα με τ' άλλα παιδιά της ηλικίας του. Μισούσε να παίζει έξω, σ' ανοιχτούς χώρους και προτιμούσε να μένει μόνος, συνήθως μ' ένα μολύβι κι ένα σημειωματάριο και προπαντός με τη δική του διαφορετική πραγματικότητα. Δε ζωγράφιζε και πολλά τότε, αγαπούσε να σχεδιάζει, του άρεσεν επίσης κι η γλυπτική και τα χέρια του συχνά ήτανε πληγωμένα από το μαχαίρι που χρησιμοποιούσε για να ξύνει τις μύτες των μολυβιών του. Ξέφευγε από το γκρίζο και πολλάκις τρομακτικό 'Εδώ', όταν έφτιαχνε αυτά τα εκατοντάδες σκίτσα και γλυπτά: βάρκες, πρόσωπα, μάσκες. Επιβίωσε στο σχολείο γιατί οι δάσκαλοί του, αφού είχανε βεβαιωθεί πως παρόλο που απασχολούσε τα χέρια του, παρακολουθούσε τα λεγόμενά τους, του επέτρεπαν να κάνει γλυπτική την ώρα των μαθημάτων. Ευτυχώς, στο γυμνάσιο δεν τον ενοχλούσανε πλέον, όταν είδανε το ταλέντο του, ειδικά μετά που κρατήσανε στα χέρια τους κάποια εξαιρετικά πορτρέτα του ή πίνακές του.
     Δεν ήθελε να μοιάσει στους γονείς του στη τέχνη. Σκεφτόταν Αστρονομία ή Ιατρική και μόλις μια χρονιά πριν τις τελικές εξετάσεις, πιάνει πρώτη φορά στα χέρια του πραγματικά χρώματα και δέχεται την επίθεση του κόσμου τους. Πριν γίνει δεκτός στην Ακαδημία -την ίδια Ακαδημία Τεχνών που φοιτήσαν οι δικοί του- δοκίμασε όλα τα σύγχρονα ρεύματα της ζωγραφικής. Γοητεύτηκε από τον Cezanne κι από τις υδατογραφίες του Klee, για λίγο και στο Α' έτος στη Σχολή εντυπωσιάστηκε από τους Φλαμανδούς του 15ου αιώνα. Αυτοί αποτελέσανε το μέτρο σύγκρισης για χρόνια, της ζωγραφικής του. Σίγουρα στην Ακαδημία διδάχτηκε όλους τους διαφορετικούς τρόπους ζωγραφικής και βοηθήθηκε στο να μεταφέρεται μ' ευκολία μεταξύ τους, από μικρό παιδί που ζωγράφιζε στη τάξη. Επέλεξε τη Γραφιστική ως εξειδικευση. Ο καθηγητής του, του 'πε πως ακόμα κι αν δε συμφωνεί με τους τρόπους δημιουργίας του, εκτιμά τη προσπάθειά του κι έτσι τον άφησε λεύτερο. Έτσι επέτρεψε στα ονειρικά του οράματα να βγούνε σε χαλκογραφίες, θέλοντας να πετύχει την ακρίβεια και το ύφος του Duhrer.
     Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Ακαδημία, χώρισε την εργασία -τη ζωή του κατά κάποιο τρόπο- σε δυο σκέλη: Στο πρώτο, φοιτούσε τη μέρα, έκανε δοκίμια, έργα και παρακολουθούσε διαλέξεις και στο δεύτερο, τη νύχτα για 1-2 ώρες ζωγράφιζε πράματα που τα 'δειχνε μόνο στους γονείς και τους φίλους. Οι αφίσες ήτανε διαφορετικό κομμάτι της ζωής του, όταν από σύμπτωση, διαπιστώσανε στη Σχολή πως είχεν εξαιρετικό ταλέντο σ' αυτές. Η ικανότητα να δημιουργεί κατάλληλο και σαφές μήνυμα, που συνοδεύεται από θαυμαστή δεξιοτεχνία τον έκανε ενδιαφέροντα δημιουργό κι έλαβε μέρος μ' επιτυχία, σε πολλές εκθέσεις, τοπικές και διεθνείς.
     Το 1972 πήρε το πρώτο του Α' Βραβείο Πόστερ κι αυτό συνίστατο σ' όλα τα έργα των Ντύρερ και Μπος σε άλμπουμς, όσα τουλάχιστον ήτανε διαθέσιμα τότε στη Πολωνία. Μ' έν εκ των πιο πρόσφατων βραβείων -1ο Βραβείο Πόστερ, Μιλάνο, 1980- κατάφερε ν' αγοράσει ένα καλό αυτοκίνητο. Μέχρι τότε, κέρδιζε τη ζωή του από διάφορες παραγγελίες έργων ή αφισών και με το τίμημα των βραβείων. Τα βράδια όμως, πάντα, η ζωή του ήτανε δοσμένη στα ονειρικά οράματα από τα παιδικά του χρόνια κι εκεί ξόδευε όλο το λεύτερο χρόνο του.
     Από το 1980 κι έπειτα αφιερώνεται ολοκληρωτικά στη ζωγραφική, συνεργάζεται με πολλές αίθουσες τέχνης στη Βαρσοβία, επίσης αναλαμβάνει κι αναθέσεις σημαντικών έργων. Από το 1996 αρχίζει ν' ασχολείται με τα παστέλ. Στα μέσα του 1990 είχε μια συναρπαστική πρόταση από το Χόλιγουντ να σπάσει τη μονοτονία των παραγγελιών μιας εικόνας και μόνο. Ο παραγωγός Renee Daalder έχοντας τα δικαιώματα 50 τραγουδιών των Beatles, είχε την ιδέα να ενταχθούνε σε ταινία Επιστημονικής Φαντασίας με τίτλο "Strawberry Fields". Συμμετείχε στην ιδέα κι o Yerka σχεδιάζοντας φιγούρες, τερατομηχανές και ψεύτικα τοπία. Μερικά από τα έργα του σήμερα, είναι από κείνη τη περίοδο.

     Η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για τον Πολωνό αυτό καλλιτέχνη, είναι -και στοίχημα πως θα 'ναι πάντα- τα παιδικά ονειρικά οράματά του, χώρους που θυμάται, συναισθήματα, αρώματα και τη τεχνική της 10ετίας του '50. Μερικά έργα του, είναι προϊόντα ονείρων και τέλος, η διαμονή του για χρόνια στη πολωνική ύπαιθρο, έχει κι αυτή μερίδιο στην έμπνευσή του.
--------------------------------------------------------------------


                                Διπλή Ζωή



                                             Meyer-450



                                  Attack At Dawn


 Jalousie



                                     Mysterie Garden



                              Summer In The City

































































































                                                        Συνεχίζεται ...εδώ --->