Μόλις βγήκα από το αβγό κι επιθεωρώ τη λόγχη μου. Μια τρύπα που έχω μπροστά και μοιάζει με στόμα είναι στόμα και μύτη μαζί. Δίπλα μου μυρίζομαι τον θάνατο και με πιάνουνε τα κλάματα. Ναι, έχω δακρυικούς αδένες και χιλιάδες αδερφάκια γύρω μου νεκρά. Η μάνα δε ξέρω που τριγυρνά, προφανώς έχει εγκυστωθεί σε κάποιον ιστό σου. Είμαι μικροσκοπικός κι ανυπεράσπιστος και σ' έχω απόλυτη ανάγκη. Κι εσύ μ' έχεις ανάγκη, απλά δεν το ξέρεις. Είμαι θεραπευτής εντερικών παθήσεων. Ο ερευνητής που μ' ανακάλυψε, ο Δρ. Πρωκτός υποχρεωτικά έγινε και νονός μου. Με λένε Colanderis Efchilious κι έχω να κάνω μακρύ ταξίδι ώσπου να φτάσω στ' όργανο που θα με φιλοξενήσει. Αν φυσικά με δεχτείς στην αγκαλιά σου. Για ν' ακριβολογούμε αν με δεχτείς στο κώλο σου.
     Κατάπιες τη μάνα μου καθώς ήπιες εκείνη τη pina collada προχτές, προσπαθώντας να χαμογελάσεις στον τύπο που στην έπεφτε διακριτικά. Τότε δεν είχα συνείδηση της ύπαρξης μου γιατί απλά δεν υπήρχα. Η μάνα μου, όπως κάθε φυσιολογική μάνα, προσπάθησε ν' αποκτήσει απογόνους και νάτην η αφεντιά μου. Αλλά δεν είμαι μόνο δικό της παιδί, είμαι και δικό σου, εξαρτώμαι απόλυτα από σένα. Είσαι ο ξενιστής μου. Είμαι το παράσιτό σου. Στόχος μου είναι να ζήσω, να βρω μια φιλόξενη στέγη, λίγη προστασία, μια μπουκιά ψωμί αν και προτιμώ το περιεχόμενο του εντέρου σου.
     Κοιτώντας με μικροσκοπικά, είμαι πανέμορφος, ένας δανδής, ένας αβλαβής γιος σου. Είμαι έτοιμος να κάνω πολλά για σένα μάνα. Αρκεί να μη μ' απορρίψεις, αρκεί να συμβιώσουμε αρμονικά. Στο τελευταίο θεολογικό συνέδριο με θέμα τον παρασιτικό τρόπο ζωής, οι πιστοί καταλήξανε στο συμπέρασμα πως έχουμε ψυχή. Θ' αφήσεις μια τόση δα ψυχούλα να πεθάνει μάνα; Το μόνο που χρειάζομαι είναι μερικά νανο-εκατοστά του κωλάντερού σου.

     Αχ το νιώθω μάνα. Καθώς μασουλάς αυτό το βρώμικο σάντουιτς αυξάνεις τη τάση του οξυγόνου, η ωσμωτική πίεση είναι ιδανική, με σπρώχνεις εκεί που πρέπει. Δε θα το μετανιώσεις μανούλα, στο υπόσχομαι. Η τρύπα που 'χω μπρος σου χαμογελά! Τα 'θελες και τα 'παθες. Ήπιες τη pina collada, έφαγες το βρωμερό σάντουιτς και τελικά δέχτηκες τη πρόταση του κρεμανταλά ν' ανέβεις λίγο σπίτι του. Δε λέω, όμορφος ήτανε κι ευγενικός αλλά όταν σκύβεις εκεί που δε πρέπει αυτά παθαίνεις. Δηλαδή εμένα παθαίνεις. Τον Tsibukis Dontious, βαφτιστήρι του διάσημου ερευνητή Τεμπελίδη.
     Θα σου ξεκαθαρίσω τα πράματα από την αρχή. Είμαι παράσιτο κι ένα παράσιτο που σέβεται τον εαυτό του επιβιώνει σε βάρος κάποιου άλλου. Θα επιβιώσω απομυζώντας σε, θα ρουφήξω τους χυμούς σου όπως εσύ ρούφηξες τον άλλον. Τότε μπήκα στο στόμα σου, δε σου μάθαν όταν ήσουν μικρή, να μη βάζεις ό,τι βρίσκεις στο στόμα σου; Μοναδική μου δουλειά είναι η υπερπαραγωγή απογόνων και να 'σαι σίγουρη πως έχω ποικίλες εναλλακτικές λύσεις για ν' αντιμετωπίσω τις δυσμενείς συνθήκες που τώρα προσπαθείς να δημιουργήσεις. Νιώθω τις δονήσεις της οδοντόβουρτσας και το αντιβακτηριακό φθοριούχο νάτριο που γέμισε το στόμα σου. Φτηνά κόλπα κυρία μου, όταν γλύφεις ψωλές υιοθετείς και μένα. Η σχέση συμβίωσης που θ' αναπτύξουμε δε θα 'ναι ισότιμη, εγώ θα ευεργετούμαι κι εσύ θα βλάπτεσαι. Εσύ ο ξενιστής! Εγώ το αρχιδοπαράσιτο.
     Η στενή συνύπαρξή μας θα σε βάλει στον κύκλο που θέλω γω: Αβγό-Προνύμφη-Ενήλικας-Αβγό. Με παντρεύτηκες μωρό μου κι είμαι παθογόνος. Θα υποκύψεις σε μένα αλλά δε θα σε φέρω στ' άκρα γιατί ο θάνατος σου θα χτυπήσει και τη δική μου πένθιμη καμπάνα. Έχω ξαπλώσει στα ούλα σου τώρα και γεννοβολώ. Βλέπω την αντανάκλασή μου πάνω σ' ένα ασημένιο σφράγισμά σου. Είμαι απερίγραπτα νωθρός. Αν μ' έβλεπες θα σου θύμιζα κάτι τύπους που κάθονται πίσω από σιδερένια, άθλια γκισέ καθώς εσύ περιμένεις στην ουρά να πάρεις το επίδομα ανεργίας.
     Να σε ρωτήσω κάτι; Ο τύπος που τσιμπούκωσες έχει κανά φράγκο να μας ταίσει ή τζάμπα κόπος;