Πρüλογος-ΕισαγωγÞ
Η μητÝρα της Σαμπßνα με την ßδια και την Εμßλια
Και να που φτÜσαμε στο 25ο Üρθρο με τις Γυναßκες Του Κüσμου και πραγματικÜ το απολαμβÜνω. Στο Üρθρο αυτü θα δοýμε και θα γνωρßσουμε μαζß, μια σχιζοφρενÞ γυναßκα, τη Σαμπßνα ΣπυλρÜιν, που ωστüσο τη θερÜπευσε ο Ýρωτας κι ο Γιουνγκ και μετÜ διÝπρεψε στο τομÝα της ψυχανÜλυσης, σαν ιατρüς. Η οικüγενειÜ της την Ýκανε σχιζοφρενÞ και παρÜξενη, ο Ýρωτας κι η επιστÞμη, μÜλλον τη ξανÜκαναν Üνθρωπο κι ο ναζισμüς τελικÜ τη σκüτωσε. ¸να αρκετÜ ενδιαφÝρον Üρθρο που αξßζει να διαβαστεß και χωρßς Üλλα περιττÜ λüγια, ξεκινÜμε...
Σαμπßνα ΣπυλρÜιν: Μια... ΔιαταραγμÝνη ΜεγαλοφυÀα
Η Σαμπßνα ΝικολÜγιεβνα ΣπυλρÜιν (Сабина Николаевна Шпильрейн) Þτανε Ρωσßδα ιατρüς και μßα απü τις πρþτες γυναßκες ψυχαναλýτριες, ωστüσο -με τη μοναδικüτητÜ της- δεν ξεκßνησαν τα πρÜγματα απü την αρχÞ ομαλÜ. ΓεννÞθηκε 25 Οκτþβρη 1885 στο Ροστüφ επß του Ντον, της ΡωσικÞς Αυτοκρατορßας, μÝσα σε μßα εýπορη εβραúκÞ οικογÝνεια. ¹τανε το 1ο παιδß της οικογÝνειας εßχε 3 μικρüτερους αδερφοýς και 1αδερφÞ κι üλα ακολοýθησαν επιστημονικÞ καρριÝρα εκτüς της αδερφÞς που πÝθανε πολý μικρÞ. ¸νας απ' αυτοýς, ο Isaac Spielrein, Þτανε σοβιετικüς ψυχολüγος, πρωτοπüρος στην εργασιακÞ ψυχολογßα. Η μητÝρα της Eva (γεννημÝνη Khave) Lublinskaya Þτανε κüρη κι εγγονÞ των ραβßνων απü το Yekaterinoslav. Η Εýα σποýδασε οδοντßατρος, αλλÜ δεν εξÜσκησε ποτÝ το επÜγγελμα. Ο πατÝρας της, Nikolai (γεννημÝνος Naftul) Spielrein Þταν αγρüτης Αφοý μετακüμισε απü τη Βαρσοβßα στο Ροστüφ, Ýγινε πετυχημÝνος Ýμπορος. Στο πιστοποιητικü γÝννησÞς της, η Sabina εμφανßστηκε ως Sheyve Naftulovna, αλλÜ καθ 'üλη τη διÜρκεια της ζωÞς της και σ' επßσημα Ýγγραφα χρησιμοποßησε το üνομα Sabina Nikolayevna. Ωστüσο ο γÜμος των γονιþν της Þτανε προβληματικüς κι εκεßνη εßχε κακοποιηθεß σωματικÜ κι απü τους δýο. ΜÜλιστα, πολλοß μελετητÝς της ζωÞς της θεωροýνε πως υπÝστη και σεξουαλικÞ κακοποßηση, απü κÜποιον εντüς της οικογενεßας. Εν ολßγοις, υπÝφερε απü πολλÜ σωματικÜ συμπτþματα κι εμμονÝς. ΜετÜ τον ξαφνικü θÜνατο της μοναδικÞς αδερφÞς της Εμßλια απü τυφοειδÞ, η ψυχικÞ υγεßα της Üρχισε να επιδεινþνεται και σε ηλικßα 18 ετþν υπÝστη βλÜβη με σοβαρÞ υστερßα, üπως τικ, γκριμÜτσες κι ανεξÝλεγκτο γÝλιο και κλÜμα.
Η οικογÝνεια της Σαμπßνα το 1896
¹δη απü την παιδικÞ της ηλικßα φαινüταν πως διÝθετε Ýναν πλοýσιο εσωτερικü κüσμο καθþς και μßα αξιοσημεßωτη τÜση για ανακÜλυψη. Στην ανÜπτυξÞ της σταδιακÜ παρουσßασε διαφüρων ειδþν δυσκολßες κι υπÞρξαν διαστÞματα μ' Ýντονα καταθλιπτικÜ συμπτþματα. ¼ταν ολοκλÞρωσε το γυμνÜσιο θηλÝων οι γονεßς της αποφÜσισαν να τη στεßλουνε στη Ζυρßχη þστε να ακολουθÞσει κατÜλληλη ψυχιατρικÞ θεραπεßα ενþ παρÜλληλα να σπουδÜσει ιατρικÞ. Η Σαμπßνα εισÞχθη στη ψυχιατρικÞ κλινικÞ του Burgholzli στις 17 Αυγοýστου 1904 και παρÝμεινε ως εσωτερικÞ ασθενÞς μÝχρι την 1η Ιουνßου 1905.
Απü την αρχÞ της παιδικÞς της ηλικßας, η Sabina Þταν πολý ευφÜνταστη και πßστευε πως εßχε υψηλüτερη Ýκκληση για να πετýχει το μεγαλεßο κι επικοινωνοýσε γι' αυτü ιδιωτικÜ με Ýνα πνεýμα-φýλακα. ΜετÜ τον θÜνατο της αδελφÞς της Εμßλια απü τýφο, απÝκτησε διÜφορα σοβαρÜ ψυχολογικÜ προβλÞματα, αναγκÜζοντÜς τη να κλειστεß σε κλινικÞ. ΜÝσα σ' üλη αυτÞν τη περιπÝτεια, θα γνωρßσει και τον Καρλ Γκοýσταβ Γιουνγκ, ο οποßος θα της υπÜρξει, ιατρüς, δÜσκαλος κι αργüτερα συνÜδελφος, ενþ üπως γρÜφει και στο ημερολüγιü τους, η σχÝση τους εßχε γßνει στενüτερη μεταξý 1908-10. Ο Γιουνγκ διÝγνωσε την ασθÝνειÜ της ως ψυχωτικÞ υστερßα ενþ σχετικÜ με τα αßτια της διαταραχÞς της Ýχει δοθεß ιδιαßτερη Ýμφαση στη δυσλειτουργικÞ σχÝση που εßχε με τους γονεßς της σε συνδυασμü με το βßωμα της απþλειας της αδερφÞς της.
Παρακολοýθησε το πρþιμο σχολεßο Froebel κι ακολοýθησε το ΓυμνÜσιο Yekaterinskaya στο Ροστüφ, üπου διακρßθηκε στην επιστÞμη, τη μουσικÞ και τις γλþσσες. ¸μαθε να μιλÜ 3 γλþσσες Üπταιστα. Στη διÜρκεια της εφηβεßας της, συνÝχισε να ενοχλεßται συναισθηματικÜ κι εκνευρßστηκε πρþτα με τον καθηγητÞ ιστορßας της και μετÜ με Ýνα θεßο εκ πατρüς. Στο σχολεßο, αποφÜσισε να πÜει στο εξωτερικü για να σπουδÜσει γιατρüς, με την Ýγκριση του ραβßνου-παπποý της. Στο τÝλος της εκπαßδευσης της απονεμÞθηκε Ýνα χρυσü μετÜλλιο, για τις επιδüσεις της στα μαθÞματα.
ΜετÜ απü μια ανεπιτυχÞ διαμονÞ σ' Ýνα ελβετικü σανατüριο, üπου ανÝπτυξε Ýναν Üλλο ενθουσιασμü μ' Ýναν απü τους γιατροýς, Ýγινε δεκτÞ στο ψυχιατρικü νοσοκομεßο Burghölzli κοντÜ στη Ζυρßχη τον Αýγουστο του 1904. ΔιευθυντÞς του Þταν ο Eugen Bleuler, ο οποßος το λειτουργοýσε ως θεραπευτικÞ κοινüτητα με κοινωνικÝς δραστηριüτητες για τους ασθενεßς, συμπεριλαμβανομÝνων κηπουρικÞς, δρÜματος κι επιστημονικþν διαλÝξεων. ¸νας απü τους βοηθοýς του Bleuler Þταν ο Carl Jung, που στη συνÝχεια διορßστηκε αναπληρωτÞς διευθυντÞς. Τις μÝρες μετÜ τη παραδοχÞ της, η ΣπυλρÜιν, του αποκÜλυψε πως ο πατÝρας της την εßχε ξυλοκοπÞσει συχνÜ κι üτι ενοχλÞθηκε απü τις μαζοχιστικÝς φαντασιþσεις του ξυλοδαρμοý. Ο Bleuler εξασφÜλισε üτι την απομÜκρυνε απü την οικογÝνειÜ της, απαιτþντας αργüτερα απü τον πατÝρα και τ' αδÝρφια της να μην Ýχουνε καμμιÜν επαφÞ μαζß της. Εßχε γρÞγορη ανÜρρωση και μÝχρι τον Οκτþβρη μπüρεσε να υποβÜλλει αßτηση για την ιατρικÞ σχολÞ και να αρχßσει να βοηθÜ τον Jung στην ανεýρεση καταλλÞλων θεραπευτικþν διαλüγων κι ορισμþν στο εργαστÞριü του.
Απü τον Οκτþβρη ως το ΓενÜρη, ο Jung πραγματοποßησε πολλÝς δοκιμÝς διαλüγων πÜνω της και χρησιμοποßησε επßσης μερικÝς στοιχειþδεις ψυχαναλυτικÝς τεχνικÝς. Αργüτερα, την ανÝφερε δýο φορÝς με επιστολÝς στον Φρüυντ ως την πρþτη αναλυτικÞ του υπüθεση, αν και στις δημοσιεýσεις του αναφÝρθηκε σε δýο μεταγενÝστερους ασθενεßς με αυτοýς τους üρους. Στη διÜρκεια της θεραπεßας της, η Σαμπßνα ερωτεýτηκε τον Γιουνγκ. Με δικÞ της επιλογÞ, συνÝχισε ως τρüφιμη στο νοσοκομεßο απü το ΓενÜρη ως τον Ιοýνιο του 1905, αν και δε λÜμβανε πλÝον θεραπεßα. ΕργÜστηκε ως ασκοýμενη μαζß με Üλλους Ρþσους μαθητÝς εκεß, συμπεριλαμβανομÝνου του Max Eitingon, καθþς κι ομογενþν ψυχιÜτρων που μελετοýσαν με τον Bleuler, συμπεριλαμβανομÝνου του Karl Abraham.
"Η Σαμπßνα απ' üτι φαßνεται, Þταν μια γυναßκα για την οποßα ο Ýρωτας δεν συνεπαγüταν υπολογισμοýς οýτε απαιτοýσε υποσχÝσεις που παραβιÜζονται τη στιγμÞ Þδη που δßνονται, μια διονυσιακÞ γυναßκα που δονοýνταν συναισθηματικÜ, που καταλÜβαινε και συγχωροýσε τα πÜντα ενþ παρÜλληλα πρüσφερε στον Γιουνγκ Ýνα ισχυρü κßνητρο για τη διανοητικÞ του εξÝλιξη". (Carotenuto, 2004: 226).
Παρακολοýθησε ιατρικÞ σχολÞ στο ΠανεπιστÞμιο της Ζυρßχης απü τον Ιοýνιο του 1905 ως το ΓενÜρη του 1911, üπου και κÝρδισε την ακαδημαúκÞ της κατÜρτιση. Τα ημερολüγιÜ της δεßχνουν Ýνα πολý ευρý φÜσμα ενδιαφερüντων κι ανÜγνωσης, üπως φιλοσοφßα, θρησκεßα, ρωσικÞ λογοτεχνßα και εξελικτικÞ βιολογßα. ¸ζησε σε διÜφορα διαμερßσματα, αναμειγνýοντας σε Ýναν κοινωνικü κýκλο που περιελÜμβανε κυρßως συμφοιτητÝς Ρþσων Εβραßων γυναικþν φοιτητþν ιατρικÞς. Πολλοß απ' αυτοýς, μαζß με τη Σαμπßνα, γοητεýτηκαν με το αναδυüμενο κßνημα της ψυχανÜλυσης στη ΔυτικÞ Ευρþπη και μελÝτησαν με τον Bleuler και τον Jung. Το κýριο επßκεντρü της, ενþ στην ιατρικÞ σχολÞ Þταν η ψυχιατρικÞ. ΟρισμÝνοι απü αυτοýς,κι η Σαμπßνα, στη συνÝχεια γßνανε ψυχßατροι, πÝρασαν χρüνο με τον Freud στη ΒιÝννη και δημοσιεýθηκαν σε ψυχαναλυτικÜ περιοδικÜ. Μεταξý αυτþν περιλαμβÜνονται οι Esther Aptekman, Fanya Chalevsky, Sheina Grebelskaya και Tatiana Rosenthal. ΠολιτικÜ, η ΣπυλρÜßν ταυτßστηκε με τον σοσιαλισμü, αν και μερικοß απü τους Ρþσους φοιτητÝς της Þταν οπαδοß του Σοσιαλιστικοý Επαναστατικοý Κüμματος Þ του Σιωνισμοý.
ΟλοκλÞρωσε τη διατριβÞ της στην ιατρικÞ της σχολÞ, εποπτευüμενη πρþτα απü τον Bleuler και στη συνÝχεια απü τον Jung, σε μια στενÞ μελÝτη της γλþσσας ενüς ασθενοýς με σχιζοφρÝνεια. Δημοσιεýθηκε στο Jahrbuch für psychoanalytische und psychopathologische Forschungen, το οποßο επιμελÞθηκε ο Jung. ¹ταν απü τους πρþτους ανθρþπους που διεξÞγαγαν μια μελÝτη περßπτωσης για τη σχιζοφρÝνεια και τη δημοσßευσε σε ψυχαναλυτικü περιοδικü. Ο Φρüυντ στον ßδιο τüμο παρÝπεμψε το σενÜριο του στην υπüθεση Schreber. ¹ταν το πρþτο διδακτορικü που εμφανßστηκε ποτÝ σε ψυχαναλυτικü περιοδικü και μßα απü τις πρþτες ψυχαναλυτικÝς περιπτωσιολογικÝς μελÝτες για τη σχιζοφρÝνεια. Η διατριβÞ της συνÝβαλε σημαντικÜ στην κατανüηση της γλþσσας των ατüμων με σχιζοφρÝνεια. ΕπειδÞ η μελÝτη της Þταν απü τις πρþτες που επικεντρþθηκαν στη σχιζοφρÝνεια, η ανÜγκη για περισσüτερη Ýρευνα ξεκßνησε κι οδÞγησε περισσüτερους ανθρþπους να επικεντρþνονται στη ψυχικÞ ασθÝνεια. ¹ταν επßσης η πρþτη διατριβÞ που γρÜφτηκε απü μια γυναßκα που Þταν ψυχαναλυτικÜ προσανατολισμÝνη. ¸φυγε απü τη Ζυρßχη τη μÝρα μετÜ την αποφοßτησÞ της, Ýχοντας αποφασßσει να δημιουργÞσει μια ανεξÜρτητη καρριÝρα ως ψυχαναλýτρια αλλοý.
Στη διÜρκεια της ιατρικÞς σχολÞς, η Spielrein συνÝχισε να βοηθÜ τον Jung στο εργαστÞριο, üπως εßχε κÜνει ως ασθενÞς. Ακολοýθησε επßσης τους κýκλους του και τονε γνþρισε κοινωνικÜ. Το καλοκαßρι του 1908, καθþς μπÞκε στη 4η χρονιÜ της στην ιατρικÞ σχολÞ, κεßνη κι η Jung Üρχισαν να Ýχουν üλο και πιο οικεßες συναντÞσεις, που τις περιÝγραψε στα ημερολüγιÜ της ως ποßηση. ΥπÜρχουνε διαφορετικÝς απüψεις ως προς το αν εßχαν Þ üχι σεξουαλικÞ επαφÞ.. Η Σαμπßνα ερωτεýτηκε τον Γιουνγκ ενþ αναφερüταν στη σχÝση τους με τη λÝξη "ποßηση". Η ρÞξη στη σχÝση τους επÞλθε απü τον Γιουνγκ καθþς Þταν Þδη νυμφευμÝνος, πατÝρας αλλÜ κι Ýνας ψυχßατρος που προσπαθοýσε να αναδειχθεß επαγγελματικÜ και κοινωνικÜ. Τα Ýντονα συναισθÞματα που εßχε αναπτýξει απÝναντß του καθþς ηταν ασθενÞς του στο νοσοκομεßο συνÝχισε τα πρþτα 3 χρüνια της στην ιατρικÞ σχολÞ κι ανÝπτυξε τη φαντασßωση του να 'χει Ýνα παιδß μαζß του και να ονομαστεß Siegfried. Δεν εßχε Üλλη θεραπεßα απü αυτüν, αν κι απü τα τÝλη περßπου του 1907 προσπÜθησε ανεπßσημα ν' αναλýσει την επιθυμßα της για το παιδß του. Ο χωρισμüς τους τη πλÞγωσε βαθιÜ και στην αναζÞτηση του "πατÝρα" που θ' Üντεχε τον πüνο της, Ýστειλε το 1ο της γρÜμμα στον Φρüυντ τον ΜÜη του 1909. ΣχÝσεις, αλλÜ καθαρÜ συναδελφικÝς, εßχε και με τον Αυστριακü Σßγκμουντ Φρüυντ.
(Ο John Launer εξÝτασε τα στοιχεßα απü τα ημερολüγια και τις επιστολÝς τους, στη βιογραφßα της του 2015, Sex Versus Survival. Η ζωÞ κι οι ιδÝες της Sabina Spielrein. ¸χει καταλÞξει στο συμπÝρασμα üτι εßχαν συναινετικÞ κι ερωτικÞ σωματικÞ επαφÞ, αλλÜ σταμÜτησαν τη σεξουαλικÞ διεßσδυση. Αυτü υποστηρßζεται απü τη δÞλωση της ßδιας σε μια επιστολÞ προς τη μητÝρα της: "ΜÝχρι στιγμÞς Ýχουμε μεßνει στο επßπεδο της ποßησης που δεν εßναι επικßνδυνο". .Ο Lance Owens συνοψßζει περαιτÝρω τα αποδεικτικÜ στοιχεßα στη μελÝτη του 2015, Jung in Love: The Mysterium in Liber Novus, ο Zvi Lothane, φροûδικüς ψυχαναλυτÞς και λüγιος της ψυχαναλυτικÞς ιστορßας, κÜνει τη πιο ισχυρÞ και καλÜ υποστηριζüμενη υπüθεση κατÜ μιας ολοκληρωμÝνης σεξουαλικÞς σχÝσης μεταξý του ζεýγους. Συνοψßζει στα συμπερÜσματÜ του:
"Οι Üνθρωποι τεßνουν να πιστεýουν üτι υπαγορεýονται απü τα δικÜ τους συναισθÞματα, προβολÝς και μεταφορÝς. Η κρßση μας πρÝπει πραγματικÜ να καθοδηγεßται απ' αυτü που οι κουραστικοß πρωταγωνιστÝς δεν κουρÜστηκαν να ισχυρßζονται: üτι δεν υπÞρχε σεξ. Στη τελικÞ ανÜλυση το ερþτημα εßναι αν πιστεýουμε Þ üχι. ΕπιλÝγω να τους πιστÝψω κι üχι απü σýνεση, αλλÜ επειδÞ κεßνες τις μÝρες οι Üνθρωποι βλÝπανε τις προγαμιαßες σεξουαλικÝς σχÝσεις, ειδικÜ üπως ισχýει για τη Spielrein, διαφορετικÜ απü ü, τι σÞμερα. ΕπιπλÝον, επειδÞ η απροσδüκητη σεξουαλικÞ επιθυμßα Þταν ακüμη πιο οδυνηρÞ και πιο ρομαντικÞ απü το ολοκληρωμÝνο σεξ. Ωστüσο, ο σεξουαλικüς μýθος πεθαßνει σκληρÜ, παρÝχοντας εντυπωσιακü υλικü για μια σειρÜ θεατρικþν παραγωγþν και πληθþρα Üρθρων στο δημοφιλÞ τýπο κι επαγγελματικÜ περιοδικÜ".)
Τους επüμενους μÞνες, ο Jung Ýγραψε στον Φρüυντ για τη σχÝση, κατηγορþντας την αρχικÜ, πως προσπÜθησε ανεπιτυχþς να τον αποπλανÞσει και στη συνÝχεια παραδÝχτηκε πως εßχε εμπλακεß ρομαντικÜ μαζß της. ¸στειλε μια σειρÜ επιστολþν στη μητÝρα της ΣπυλρÜιν, γρÜφοντας "κανεßς δεν μπορεß να εμποδßσει δýο φßλους να κÜνουν üπως θÝλουν ... η πιθανüτητα εßναι üτι κÜτι περισσüτερο μπορεß να εισÝλθει στη σχÝση". Η Σαμπßνα Ýγραψε επßσης στον Freud, καθιστþντας σαφÝς üτι, για λßγους μÞνες, η σχÝση τους Þταν κÜπως φυσικÞ, περιλÜμβανε αυτü που αποκαλοýσε ξανÜ "ποßηση": "Στο τÝλος συνÝβη το αναπüφευκτο… Ýφτασε στο σημεßο üπου δεν μποροýσε πλÝον να το αντÝξει κι Þθελε ποßηση. Δεν μποροýσα και δεν Þθελα ν' αντισταθþ, για πολλοýς λüγους...". Η Eva Spielrein απεßλησε να τον αναφÝρει στον Bleuler κι Þρθε στη Ζυρßχη για να το κÜνει, αλλÜ τελικÜ Üλλαξε γνþμη. Εν τω μεταξý, ο Jung εßχε παραιτηθεß απü την ιατρικÞ του θÝση στο Burghölzli, παρüλο που συνÝχισε την εργαστηριακÞ του εργασßα και τη διδασκαλßα του πανεπιστημßου. ¸νας λογαριασμüς βÜσει αυτþν των γεγονüτων, συμπεριλαμβανομÝνης της τριδιÜστατης αλληλογραφßας μεταξý της Spielrein, του Jung και του Freud, εμφανßζεται στη βιογραφßα του Launer.
ΜετÜ απü Ýνα κενü αρκετþν μηνþν, που προκλÞθηκε απü τη παραπÜνω διαμÜχη, Σαμπßνα και Γιουνγκ επανÝλαβαν τη σχÝση τους το καλοκαßρι του 1909 και συνÝχισαν να βλÝπουν ο Ýνας τον Üλλον ιδιωτικÜ τους τελευταßους μÞνες του 1910. ΑυτÞ αναχþρησε μüνιμα απü τη Ζυρßχη το ΓενÜρη του 1911 -εγγραφÞ στο ημερολüγιο της, 11ης Σεπτεμβρη 1910- μüλις τÝσσερις μÞνες πριν απü την αποφοßτησÞ της απü την ιατρικÞ σχολÞ κι αφÞνοντας τüσο τον Jung üσο και τη Ζυρßχη, ξανασκεφτüταν με τη φαντασßα της να φÝρει στον κüσμο το γιο του. Εßδε üμως στη πραγματικüτητα πüσο εντελþς αδýνατο Þταν, πþς θα καταστρÝψει τη πιθανüτητα να βρει Üλλη αγÜπη και να καταστρÝψει τις επιστημονικÝς και επαγγελματικÝς της φιλοδοξßες:
"Μ' Ýνα μωρü δεν θα γινüμουνα πουθενÜ αποδεκτÞ κι αυτü θα Þτανε στις καλλßτερες περιπτþσεις. Τß θα γινüταν αν δεν Ýμενα Ýγκυος; Τüτε η καθαρÞ μας φιλßα θα καταστραφüταν απü τη στενÞ σχÝση και η φιλßα μας, εßναι αυτü που μου αρÝσει πολý".
Η οικογÝνειÜ της το 1909
Απü το 1905 ως και το 1911, παρακολοýθησε μαθÞματα ιατρικÞς στο ΠανεπιστÞμιο της Ζυρßχης. Τον ΜÜη του 1911 αποφοιτÜ απü την ιατρικÞ σχολÞ του πανεπιστημßου της Ζυρßχης ενþ πραγματοποιεß μßα απü τις πρþτες ψυχαναλυτικÝς διατριβÝς στον τομÝα της σχιζοφρÝνειας. Απü τον Οκτþβρη του 1911 μÝχρι τον ΜÜρτη του 1912 εγκαθßσταται στη ΒιÝννη και συμμετÝχει στις συναντÞσεις των απογευμÜτων της ΤετÜρτης. Αργüτερα, εργÜστηκε ως ψυχßατρος, ψυχαναλυτÞς, καθηγÞτρια και παιδßατρος, τüσο στη Ρωσßα üσο και στην Ελβετßα. Στη Ρωσßα εργÜστηκε για μßα 20ετßα (1923-1943). Σ' Ýνα τελευταßο του γρÜμμα στη Σαμπßνα, ο Γιουνγκ Ýγραψε:
"Η αγÜπη της S. (Sabina – Σαμπßνα) για τον J. (Jung – Γιουνγκ) Ýκανε τον τελευταßο να γνωρßσει κÜτι που προηγουμÝνως μüνον αμυδρÜ εßχε υποψιαστεß, δηλαδÞ τη δýναμη μÝσα στο ασυνεßδητο που δßνει σχÞμα στο πεπρωμÝνο, μια δýναμη που τον οδÞγησε στη συνÝχεια σε πρÜγματα υψßστης σημασßας. Η σχÝση Ýπρεπε να εßναι εξιδανικευμÝνη, γιατß διαφορετικÜ θα εßχε οδηγÞσει σε πλÜνη και στη τρÝλα (συγκεκριμενοποßηση του ασυνειδÞτου). ΜερικÝς φορÝς πρÝπει να εßμαστε ποταποß για να μπορÝσουμε να συνεχßσουμε να ζοýμε".
(Covington, 2001: 115).
Το 1912 δημοσßευσε Ýνα απü τα πιο σημαντικÜ της Üρθρα με τßτλο Η καταστροφÞ ως αιτßα της δημιουργßας. Οι κýριες απüψεις που εξÝφρασε αργüτερα ο Φρüυντ στο ΠÝραν της αρχÞς της ηδονÞς ανÞκουν στην ΣπυλρÜιν. Επιπρüσθετα το 1912 πληροφοροýμαστε για τον γÜμο της με τον δρ. ΣÝφτελ απü την αλληλογραφßα της με τον Φρüυντ. Ως ψυχαναλýτρια ανÝλυσε αρκετοýς ανθρþπους μεταξý των οποßων και τον Ζαν ΠιαζÝ. Το 1923 επιστρÝφει στη Ρωσßα üπου ßδρυσε Ýνα σπßτι για νÞπια και παιδιÜ σχολικÞς ηλικßας ελπßζοντας να τους προσφÝρει μια καλλßτερη σε ποιüτητα ζωÞ. Ωστüσο η ψυχανÜλυση στη Ρωσßα απαγορεýτηκε και το πολιτικü καθεστþς την ανÜγκασε να κλεßσει το σπßτι.
ΜÝσα στη 30χρονη καριÝρα της, εξÝδωσε πÜνω απü 35 εργασßες, σε 3 γλþσσες, ρωσικÜ, γαλλικÜ και γερμανικÜ, αναλýοντας θÝματα üπως η ψυχανÜλυση, η αναπτυξιακÞ ψυχολογßα, η ψυχογλωσσολογßα κι η εκπαιδευτικÞ ψυχολογßα. Πιθανüν η πιο γνωστÞ της εργασßα, που Üσκησε δε και μεγÜλη επιρροÞ στον τομÝα της ψυχολογßα,ς εßναι σßγουρα το Η καταστροφÞ ως αιτßα της δημιουργßας (Destruction as the Cause of Coming Into Being) γραμμÝνο στα γερμανικÜ, το 1912. Η ΣπυλρÝιν δολοφονÞθηκε 11 Αυγοýστου 1942, τη περßοδο του Ολοκαυτþματος, üταν ομÜδα των SS, πυροβολεß αυτÞν και τις δυο της κüρες, που Þταν τüτε 29 και 16 ετþν κι Üλλους Εβραßους, στο Ροστüβ. Αν και κατÜ κýριο λüγο, μνημονευüταν για τη συνολικÞ σχÝση της με τον Γιουνγκ, πλÝον θεωρεßται σημαντικÞ στο τομÝα της και μια μεγÜλη στοχÜστρια.
Σκοπüς της ζωÞς της, Þταν η αγÜπη κι η ατÝρμονη προσπÜθειÜ της να ανακαλýψει την αλÞθεια και ν' ανυψþσει τη ψυχÞ απü το σþμα. Ο σκοπüς της παραπÝμπει στον στßχο του ΑνδρÝα Εμπειρßκου απü το ποßημα Τα ΤριαντÜφυλλα στο ΠαρÜθυρο: "Σκοπüς της ζωÞς μας εßναι η αγÜπη". Η αγÜπη Þταν τελικÜ ßσως αυτÞ που της χÜρισε την αιωνιüτητα. Η αγÜπη για τον Üνθρωπο, την επιστÞμη και τη κοινωνßα.
Στην αρχÞ Þταν ο Φρüυντ. Κι Ýπειτα Þρθε ο Γιουνγκ και στο πρüσωπü του ο πατÝρας της ψυχανÜλυσης εßδε τον αντÜξιο διÜδοχü του. ¼ταν βρÝθηκαν οι δυο τους, στις αρχÝς του 20οý αιþνα, ουκ ολßγοι μßλησαν για τον γÜμο του αιþνα. Δýο απü τα μεγαλýτερα μυαλÜ της ψυχολογßας σε αγαστÞ συνεργασßα. ¸μελλε üμως να μην Ýχει διÜρκεια. Η αντßστροφη μÝτρηση Üρχισε üταν εμφανßστηκε στη ζωÞ τους η üμορφη, Ýξυπνη, πλην ψυχικÜ διαταραγμÝνη 18χρονη Σαμπßνα ΣπυλρÜιν. Τον Αýγουστο του 1904 εισÞχθη στο νοσοκομεßο ΜπÝργκχελτσλι της Ζυρßχης. Την ανÝλαβε ο Γιουνγκ, Ýγιναν εραστÝς και μÝσα στην επüμενη 10ετßα εξελßχθηκε σε μÞλο της ¸ριδος ανÜμεσα σε Γιουνγκ και Φρüυντ, με συνÝπεια το Üδοξο τÝλος της φιλßας των δýο μεγÜλων ανδρþν της ψυχανÜλυσης.
Για τη Σαμπßνα, που εξελßχθηκε ως επιτυχημÝνη ψυχαναλýτρια, ελÜχιστα πρÜγματα Þτανε γνωστÜ για τον ρüλο της στις ζωÝς των Γιουνγκ και Φρüυντ. Το μυστÞριο Üρχισε να λýνεται το 1977, üταν Ýνα τμÞμα του ημερολογßου της κι επιστολÝς της ανακαλýφθηκαν μαζß με ιατρικÝς σημειþσεις του Γιουνγκ για τη περßπτωσÞ της. Ωστüσο μüλις πρüσφατα Üρχισε να διαφαßνεται η γοητεßα της γυναßκας εκεßνης που βρÝθηκε ανÜμεσα σε ακαδημαúκοýς και συγγραφεßς δßνοντας αφορμÞ για βιβλßα (Tribute to Sabina Spielrein: Forgotten Pioneer of Psycoanalysis, που αναμÝνεται να κυκλοφορÞσει), ταινßες (πρüσφατα Üρχισε να προβÜλλεται η ταινßα "My name was Sabina Spielrein") και θεατρικÞ παρÜσταση (στο Cottesloe Theatre του Λονδßνου) με το Ýργο "The Talking Cure" του Κρßστοφερ ΧÜμπτον που Ýκανε πρεμιÝρα πρüσφατα και στο οποßο πρωταγωνιστοýν οι ΡÝιφ ΦÜινς (Γιουνγκ), Μπιλ ΠÜτερσον (Φρüυντ) και Τζüντι ΜÝι (Σαμπßνα). Ο ΧÜμπτον ενδιαφÝρθηκε για τη περßπτωση της ΣπυλρÜιν για 1η φορÜ το 1970, üταν Ýγραφε Ýνα σενÜριο με θÝμα τον ρüλο της στη σχÝση Φρüυντ-Γιουνγκ.
Ο πατÝρας της Þτανε βßαιος και μονßμως απειλοýσε ν' αυτοκτονÞσει, προκειμÝνου να 'χει στο χÝρι τη γυναßκα και τα παιδιÜ του. Στην εφηβεßα της, μην αντÝχοντας το υστερικü περιβÜλλον, θÝλησε να κÜνει ψυχανÜλυση. Η περßπτωσÞ της Þτανε δýσκολη. Παρουσßαζε συμπτþματα κατÜθλιψης και σεξουαλικÞς εμμονÞς με τα χÝρια του πατÝρα της, καθþς εκεßνος επÝβαλλε στα παιδιÜ του να του φιλοýν τα χÝρια ýστερα απü κÜθε ξυλοδαρμü! Ο Γιουνγκ διÝκρινε αμÝσως στην ασθενÞ του οξυδÝρκεια κι επηρεασμÝνος απü τη θεωρßα του Φρüυντ δοκßμασε θεραπεßα μÝσα απü διÜλογο . Σε δÝκα μÞνες η Σαμπßνα Þταν Üλλος Üνθρωπος. Στο ßδιο διÜστημα βρÝθηκαν και στο κρεβÜτι. Η επιρροÞ της στη σχÝση του Γιουνγκ με τον Φρüυντ, υπÞρξε καθοριστικÞ.
Η Σαμπßνα, που Ýπαιρνε ειδικüτητα στο ΠανεπιστÞμιο της Ζυρßχης, συνÝβαλε στην Ýρευνα του Γιουνγκ και του πρüτεινε την ιδÝα τÞς anima (το στοιχεßο της ψυχÞς και του συλλογικοý ασυνεßδητου ως γυναικεßο αρχÝτυπο του Üνδρα). Εκεßνος δεν μπüρεσε üμως να χαρεß την ανακÜλυψη, καθþς τον απασχολοýσαν ηθικοß φραγμοß για τις σχÝσεις γιατροý-ασθενοýς και της ζÞτησε να διακüψουν. Ο χωρισμüς Þταν θυελλþδης -σε Ýνα τσακωμü τον τραυμÜτισε με μαχαßρι. Εκεßνη Ýφυγε για τη ΒιÝννη για να μελετÞσει με τον Φρüυντ. Ο Γιουνγκ, νιþθοντας προδομÝνος, ξÝσπασε στον Φρüυντ. ¸τσι επÞλθε ρÞξη στη σχÝση τους κι ο Γιουνγκ κατÝληξε με νευρικü κλονισμü.
ΑυτÞ η προσωπικÞ καταχþρηση ημερολογßου απü τα τÝλη του 1910 υποδηλþνει Ýντονα πως η Σαμπßνα συνειδητοποßησε üτι ακüμα κι αν Ýπρεπε τελικÜ να Ýχουνε σεξουαλικÝς σχÝσεις, ßσως να μη μεßνει Ýγκυος κι Ýχοντας κÜνει αυτü το βÞμα, η επüμενη σκÝψη Þταν: "η καθαρÞ φιλßα μας θα καταστραφεß απü τη στενÞ σχÝση ....". ΓρÜφτηκε λßγο πριν την αναχþρησÞ της απü τη Ζυρßχη, αυτÜ τα λüγια υπονοοýν üτι üποια κι αν εßναι η φýση της "ποßησης" τους, οι Jung και Spielrein δεν εßχανε και τη σεξουαλικÞ επαφÞ.
Οι σημειþσεις στο ημερολüγιο της ΣπυλρÜιν φÝρνουν στο προσκÞνιο το σκοτεινü σημεßο στη σχÝση των δýο ανδρþν: Ο Γιουνγκ φοβüταν τον Φρüυντ επειδÞ γνþριζε τον δεσμü του με τη Σαμπßνα κι ο Φρüυντ φοβüταν τον Γιουνγκ επειδÞ γνþριζε την ερωτικÞ σχÝση του με τη νýφη του! Η ζωÞ της Σαμπßνα τελεßωσε εκεß üπου Üρχισε. Στο Ροστüφ. Μαζß με τα παιδιÜ της Ýπεσαν θýματα του Ολοκαυτþματος. Το θεατρικü του ΧÜμπτον τελειþνει την περßοδο που η Σαμπßνα εßναι Ýγκυος και συναντÜ για τελευταßα φορÜ, το 1913, τον Καρλ Γιουνγκ στις üχθες της λßμνης της Ζυρßχης. Εκεßνος της εξομολογεßται πως Þταν ο Ýρωτας της ζωÞς του και πως χωρßς εκεßνη δεν θα Ýκανε τßποτα.
Η Σαμπßνα στη μÝση κÜτω και πÜνω οι Φρüυντ & Γιουνγκ
ΟρισμÝνοι μελετητÝς Ýχουνε δει τη συμπεριφορÜ του Jung σαν επαγγελματικÞ παραβßαση των ορßων, ενþ Üλλοι την Ýχουνε θεωρÞσει ως ακοýσια κι συγχωρÞσιμη συνÝπεια του πρþιμου πειραματισμοý με ψυχαναλυτικÝς τεχνικÝς. Ο ιστορικüς και Φροûδικüς ψυχαναλυτÞς Bruno Bettelheim σχολßασε τη θεραπεßα της και το φαινομενικÜ ευεργετικü αποτÝλεσμα, σημειþνοντας: "Ωστüσο, η αμφισβητÞσιμη συμπεριφορÜ του Jung Þταν απü ηθικÞ Üποψη ... κατÜ κÜποιο τρüπο ανταποκρßθηκε στην πρωταρχικÞ υποχρÝωση του θεραπευτÞ Ýναντι του ασθενοýς του: να θεραπεýσει". ΑντιθÝτως, ο Peter Loewenberg (μεταξý Üλλων) ισχυρßστηκε üτι παραβßαζε την επαγγελματικÞ ηθικÞ κι üτι "Ýθεσε σε κßνδυνο τη θÝση του στο Burghölzli κι οδÞγησε στη ρÞξη του με τον Bleuler και την αποχþρησÞ του απü το ΠανεπιστÞμιο της Ζυρßχης".
Εκεßνη την εποχÞ, ο Φρüυντ Þταν ανεκτικüς για το τι συνÝβη μεταξý τους και το θεþρησε ως παρÜδειγμα αντεπιβßβασης. Αργüτερα, ομολüγησε στη Σαμπßνα πως εßχε παßξει ρüλο στο χωρισμü τους: "Η συμπεριφορÜ του Þτανε πολý κακÞ. Η γνþμη μου Üλλαξε πολý απü τη στιγμÞ που Ýλαβα αυτü το πρþτο γρÜμμα απü σας". Η σχÝση μεταξý τους απÝδειξε στον Φρüυντ üτι τα συναισθÞματα κι η ανθρωπιÜ ενüς θεραπευτÞ δεν μποροýσαν να κρατηθοýν Ýξω απü τη ψυχαναλυτικÞ σχÝση. Ο Jung εßχε καταλÞξει στο ßδιο συμπÝρασμα. Πριν απü αυτü το επεισüδιο, ο Φρüυντ πßστευε προφανþς üτι Ýνας γιατρüς θα μποροýσε να συγκρατÞσει τα συναισθÞματÜ του στη ψυχανÜλυση των ασθενþν. ¼ταν ο Jung Þρθε να μιλÞσει στο Freud για τη σχÝση του με τη Σαμπßνα, ο Freud Üλλαξε τις ιδÝες του για τη σχÝση μεταξý γιατροý και ασθενοýς. Η Σαμπßνα φαßνεται να θεωρεß τις εμπειρßες της με τον Jung ως γενικÜ πιο ευεργετικÝς απü το αντßθετο. ΣυνÝχισε να τονε λαχταρÜ για αρκετÜ χρüνια αργüτερα κι Ýγραψε στον Φρüυντ üτι δυσκολεýτηκε να συγχωρÞσει τον Γιουνγκ για την Ýξοδο απü το ψυχαναλυτικü κßνημα παρÜ για "κεßνη τη σχÝση μαζß μου".
Η ΣπυλρÜιν θεωρεßται πως Þταν η Ýμπνευση για τη σýλληψη του Jung για το anima, εν μÝρει λüγω μιας αναφορÜς που Ýκανε ο Jung 50 χρüνια αργüτερα στο Memories, Dreams, Reflections -το βιογραφικü σημεßωμα που συνÝταξε κι επεξεργÜστηκε η Aniela Jaffé- σ' Ýνα θηλυκü εσωτερικü κüσμο που φανταζüταν πρÜγματα, φωνÞ που ξýπνησε τη συνειδητοποßησÞ του για το εσωτερικü anima. Υπενθýμισε, Þταν "η φωνÞ ενüς ασθενοýς ... που μου εßχε μια ισχυρÞ μεταβßβαση". Ωστüσο, στο αδημοσßευτο αντßγραφο των σχολßων του Jung που ηχογρÜφησε η Aniela Jaffé το 1957, ο Jung κατÝστησε σαφÝς üτι αυτÞ η γυναßκα Þταν η Maria Moltzer κι üχι η Spielrein. Παρ'üλ'αυτÜ, ο Lance Owens Ýχει τεκμηριþσει πως η σχÝση τους Þταν üντως ζωτικÞς σημασßας για την εξελισσüμενη σýλληψη και κατανüηση του Jung για το τß ονüμασε αργüτερα anima.
Η Σαμπßνα με την Εμßλια και τη μητÝρα της το 1898
ΜετÜ την αποφοßτησÞ της, μετακüμισε στο Μüναχο για να μελετÞσει ιστορßα της τÝχνης, ενþ εργαζüταν επßσης σ' Ýνα Ýργο σχετικÜ με τη σχÝση μεταξý φýλου και θανÜτου. Τον Οκτþβρη μετακüμισε στη ΒιÝννη, üπου εξελÝγη μÝλος της ΨυχαναλυτικÞς Εταιρεßας της ΒιÝννης. ¹ταν η 2η γυναßκα μÝλος αυτÞς της κοινωνßας. ¸δωσε στην εφημερßδα της στην Εταιρεßα στις 27 Νοεμβρßου τη διατριβÞ ΚαταστροφÞ ως η αιτßα της ýπαρξης, δημοσιεýοντας μια τροποποιημÝνη Ýκδοση το επüμενο Ýτος στο Jahrbuch. Η εφημερßδα δεßχνει στοιχεßα τüσο της Jungian üσο και της Freudian σκÝψης, αλλÜ φαßνεται να σηματοδοτεß το σημεßο που τη διαφοροποιεß απü το να ταυτιστεß με τον Jung για να δει τον εαυτü της ως περισσüτερο Φροûδικü. Ο Φρüυντ ανÝφερε ρητÜ την εφημερßδα της σε μια διÜσημη υποσημεßωση του Beyond the Pleasure Principle, αναγνωρßζοντας üτι πυροδüτησε τη σκÝψη του που οδÞγησε ν' αντιληφθεß τη κßνηση του θανÜτου: "¸να σημαντικü μÝρος αυτοý του οφÝλους αναμενüταν στο Ýργο της". Η ιδÝα της, ωστüσο, Þτανε διαφορετικÞ απü το Φρüυντ, καθþς θεωροýσε üτι η καταστροφικüτητα εξυπηρετοýσε το αναπαραγωγικü Ýνστικτο κι üχι απü μüνη του. Η Σαμπßνα συναντÞθηκε με το Freud σε πολλÝς περιπτþσεις το 1912 και συνÝχισε να επικοινωνεß μαζß του μÝχρι το 1923. ΠροσπÜθησε στην αλληλογραφßα της με τον Freud και τον Jung να συμφιλιþσει τους 2 Üντρες. Στην εφημερßδα Destruction και καθ' üλη τη διÜρκεια της επüμενης καρριÝρας της, αντλοýσε ιδÝες απü πολλοýς διαφορετικοýς κλÜδους και σχολÝς σκÝψης. ΜÝχρι την ηλικßα των 26, Ýγινε η νεüτερη γυναßκα του εßδους της, που δημοσßευσε τα Ýργα της.
Το 1912 παντρεýτηκε τον Ρþσο Εβραßο ιατρü Pavel Nahumovitch Sheftel. Μετακüμισαν στο Βερολßνο, üπου εκεßνη δοýλευε μαζß με τον Karl Abraham. ΑπÝκτησε τη 1της κüρη Irma-Renata (γνωστÞ ως Renata), το 1913. Ενþ Þτανε στο Βερολßνο, δημοσßευσε 9 ακüμη Üρθρα. ¸να απü αυτÜ Þταν μια περιγραφÞ των πεποιθÞσεων των παιδιþν για το σεξ και την αναπαραγωγÞ, που περιελÜμβανε αναμνÞσεις απü τις δικÝς της πρþτες φαντασιþσεις γι' αυτü. Με τßτλο ΣυμβολÞ στη κατανüηση της ψυχÞς ενüς παιδιοý, δεßχνει σε πιο φροûδικü τρüπο απü τα προηγοýμενα Ýργα της. Σε Ýνα Üλλο Ýργο, με τßτλο Η πεθερÜ, Ýδωσε μια συμπαθητικÞ περιγραφÞ του ρüλου της πεθερÜς και της σχÝσης μεταξý τους. Ο Ολλανδüς ψυχαναλυτÞς van Waning σχολßασε αυτü το Üρθρο: Οι σπουδÝς των γυναικþν-το Ýτος 1913!. ¸να Üλλο Üρθρο κεßνης της εποχÞς αφηγεßται τη θεραπεßα της σ' Ýνα παιδß με φοβßα ζþων κι εßναι μßα απü τις 1ες γνωστÝς αναφορÝς παιδικÞς ψυχοθεραπεßας. ΚατÜ το ξÝσπασμα του Α 'Παγκ. Πολ., επÝστρεψε στην Ελβετßα, ζþντας για λßγο στη Ζυρßχη και πÜλι, πριν μετεγκατασταθεß στη ΛωζÜνη, üπου παρÝμεινε κι η ΡενÜτε για τον υπüλοιπο πüλεμο. Ο σýζυγüς της προσχþρησε στο σýνταγμÜ του στο Κßεβο και δεν επανενþθηκαν για περισσüτερο απü μια δεκαετßα. Τα χρüνια του πολÝμου Þταν περιüδους Ýλλειψης για τη ΣπυλρÜιν: Ýκανε κÜποια δουλειÜ ως χειρουργüς και σε κλινικÞ οφθαλμþν, αλλÜ Ýλαβε επßσης συνεισφορÝς απü τους γονεßς της üταν μποροýσαν. Ωστüσο κατÜφερε να δημοσιεýσει 2 ακüμη σýντομα Üρθρα στα χρüνια του πολÝμου. ΣυνÝθεσε μουσικÞ και θεþρησε üτι Ýγινε συνθÝτης. ¢ρχισε επßσης να γρÜφει Ýνα μυθιστüρημα στα γαλλικÜ. ΗχογρÜφησε παρατηρÞσεις για την ανÜπτυξη της κüρης της απü Üποψη γλþσσας και παιχνιδιοý. ΣυνÝχισε την αλληλογραφßα της με τον Φρüυντ και τον Γιουνγκ και την ανÜπτυξη των δικþν της θεωρητικþν ιδεþν, ιδιαßτερα σε σχÝση με την προσκüλληση στα παιδιÜ.
Το 1920 παρακολοýθησε το 6ο συνÝδριο της Διεθνοýς ΨυχαναλυτικÞς ¸νωσης στη ΧÜγη, üπου Ýδωσε μια ομιλßα για τη προÝλευση της γλþσσας στη παιδικÞ ηλικßα. Το κοινü περιελÜμβανε το Φρüυντ, τη κüρη του ¢ννα, τη ΜελÜνι ΚλÝιν και τον Σαντüρ ΦερÝντζι. Επßσης, ανακοßνωσε τη πρüθεσÞ της να ενταχθεß στο προσωπικü του Ινστιτοýτου Rousseau στη Γενεýη, Ýνα πρωτοποριακü κÝντρο κλινικÞς, εκπαßδευσης κι Ýρευνας για την ανÜπτυξη των παιδιþν στη Γενεýη. ΠαρÝμεινε εκεß 3 χρüνια, συνεργαζüμενη με τον ιδρυτÞ του, Édouard Claparède, καθþς κι Üλλους διακεκριμÝνους ψυχολüγους της εποχÞς, συμπεριλαμβανομÝνου του Pierre Bovet. Ο Jean Piaget συμπεριλÞφθηκεν επßσης στο προσωπικü: συνεργÜστηκαν στενÜ, και το 1921 πÞγε σε μια ψυχανÜλυση 8 μηνþν μαζß της. Το 1922, αυτÞ κι ο Piaget δþσανε κι οι δýο εργασßες στο 7ο συνÝδριο της Διεθνοýς ΨυχαναλυτικÞς ¸νωσης στο Βερολßνο. ΑυτÞ Þταν μια απü τις πιο παραγωγικÝς περιüδους της ζωÞς της και δημοσßευσε 20 Üρθρα μεταξý 1920-3. Η πιο σημαντικÞ απü αυτÝς Þταν μια νÝα Ýκδοση του Ýργου που 'χε δþσει στη ΧÜγη για τη προÝλευση της γλþσσας, αντλþντας απü τη συνεργασßα της με τον γλωσσολüγο Charles Bally. Με τßτλο: Η προÝλευση των λÝξεων, Papa και Mama, περιÝγραψε πþς αναπτýσσεται η γλþσσα σ' Ýνα υπüστρωμα γενετικÞς ετοιμüτητας, πρþτα μÝσω αλληλεπιδρÜσεων μεταξý του παιδιοý και του μαστοý της μητÝρας και στη συνÝχεια μÝσω οικογενειακþν και κοινωνικþν αλληλεπιδρÜσεων.
Τα Üλλα Üρθρα της απü την εποχÞ εκεßνη, εßναι κυρßως αφιερωμÝνα στο να φÝρουνε ψυχαναλυτικÞ σκÝψη μαζß με παρατηρητικÝς μελÝτες για την ανÜπτυξη των παιδιþν. Τα Üρθρα της στο Zeitschrift και το Imago απ' αυτÞ τη περßοδο, επικεντρþνονται κυρßως στη σημασßα της απüκτησης λüγου στη πρþιμη παιδικÞ ηλικßα και στην αßσθηση του χρüνου. Ωστüσο, η Otto Fenichel ξεχþρισε για ειδικÞ αναφορÜ στο Üρθρο της το 1923 σχετικÜ με το voyeurism, üπου "η Σαμπßνα ΣπυλρÜιν περιÝγραψε μια διεστραμμÝνη ανατροπÞ στην οποßα ο ασθενÞς προσπÜθησε να ξεπερÜσει μια πρþιμη καταστολÞ της γεννητικÞς και χειροκßνητης ερωτογÝνεσης, που προκλÞθηκε απü Ýντονο φüβο ευνουχισμοý". ΣυνολικÜ, η δουλειÜ της κατÜ τη διÜρκεια αυτÞς της περιüδου πιστεýεται πως εßχε σημαντικÞ επιρροÞ στη σκÝψη του Piaget και πιθανþς στη Klein.
Το 1923, αποθαρρυμÝνη απü την Ýλλειψη επιτυχßας της στη δημιουργßα μιας ιδιωτικÞς πρακτικÞς στη Γενεýη και με την υποστÞριξη του Φρüυντ, αποφÜσισε να ταξιδÝψει στη Μüσχα για να υποστηρßξει την ανÜπτυξη της ψυχανÜλυσης εκεß. Σχεδßασε να επιστρÝψει στη Γενεýη κι Üφησε τα προσωπικÜ της Ýγγραφα, συμπεριλαμβανομÝνων üλων των ημερολογßων και της αλληλογραφßας της, στο υπüγειο του Ινστιτοýτου Rousseau. Στην πραγματικüτητα, δεν επÝστρεψε ποτÝ στη ΔυτικÞ Ευρþπη και τα Ýγγραφα παρÝμειναν χωμÝνα εκεß ως üτου εντοπßστηκαν σχεδüν 60 χρüνια αργüτερα απü τον αναλυτÞ Aldo Carotenuto, που δημοσßευσε μια επιλογÞ απ' αυτÜ. Το αρχεßο παραμÝνει στη κατοχÞ των κληρονüμων του Édouard Claparède και παρüλο που Ýχουνε δημοσιευθεß περισσüτερες επιλογÝς σε διÜφορα βιβλßα και περιοδικÜ, δεν Ýχει εξεταστεß ποτÝ οýτε καταγραφεß πλÞρως.
Το σπßτι της στο Ροστüβ αν Ντον
Η ψυχανÜλυση στη Ρωσßα εßχε Þδη μια ταραχþδη ιστορßα, αλλÜ η επιρροÞ της Þταν ισχυρüτερη μεταξý 1921 και 1923. Στην ÜφιξÞ της στη Μüσχα, βρÝθηκε ως η πιο Ýμπειρη ψυχαναλýττρια εκεß, καθþς και μια απü τους πιο στενÜ συνδεδεμÝνους με αναλυτÝς και ψυχολüγους στη Δýση. Διορßστηκε ως πρüεδρος της παιδικÞς ψυχολογßας στο ΠανεπιστÞμιο First Moscow κι ανÝλαβε εργασßα στη παιδολογßα (παιδικÞ μελÝτη), μια προσÝγγιση στη παιδιατρικÞ που την ενσωμÜτωσε στην αναπτυξιακÞ κι εκπαιδευτικÞ ψυχολογßα. Προσχþρησε επßσης στο Ψυχαναλυτικü Ινστιτοýτο της Μüσχας, που ιδρýθηκε το 1922 υπü τη διεýθυνση του Moise (Moishe) Wulff. ¸πειτα ασχολÞθηκε μ' Ýνα φιλüδοξο νÝο Ýργο στην εκμÜθηση των παιδιþν, γνωστü ως Ψυχαναλυτικü Ορφανοτροφεßο-ΕργαστÞρι Detski Dom (γνωστü και ως"Λευκüς Οßκος").
"Το μüνο που ξÝρω εßναι üτι στη Ρωσßα η ΣπυλρÜιν ßδρυσε Ýνα σπßτι για νÞπια και παιδιÜ, ελπßζοντας να τους προσφÝρει καλλßτερη ζωÞ σε μια κοινüτητα απ' αυτÞ που θα μποροýσαν να εßχαν στις οικογÝνειÝς τους. ΠρÜγμα που σημαßνει üτι το Ýπραξε Ýχοντας στο μυαλü της τις αρχικÝς ιδεαλιστικÝς ιδÝες της σοβιετικÞς κοινωνßας. Δεν ξÝρω πüσο χρονþν Þταν üταν πÝθανε, üμως τη δεκαετßα του 1930 κυκλοφοροýσαν φÞμες üτι Þταν πολý απογοητευμÝνη εξαιτßας της απαγüρευσης της ψυχανÜλυσης κι απü το üτι αναγκÜστηκε να κλεßσει το σπßτι της για τα παιδιÜ".
(Lampl De Groot στο Carotenuto, 2004: 271 – 272).
Ιδρýθηκε το 1921 απü τη Vera Schmidt (που Þταν επßσης απü τις μαθÞτριες του Φρüυντ). Το "Detski Dom" προοριζüταν να διδÜξει παιδιÜ με βÜση τις θεωρßες του Φρüυντ. Το σχολεßο Þταν Ýνα ορφανοτροφεßο μüνο στο üνομα: μαζß με το γιο της Σμιτ, το σχολεßο εßχε παιδιÜ απü εξÝχοντες Μπολσεβßκους (συμπεριλαμβανομÝνου του Τζüζεφ ΣτÜλιν, που ο γιος Βασßλι, Þταν επßσης εγγεγραμμÝνος). Αποφεýχθηκε η πειθαρχßα και τα παιδιÜ εßχανε τη μÝγιστη ελευθερßα κινÞσεων. Επιτρεπüταν επßσης η σεξουαλικÞ εξερεýνηση κι η περιÝργεια. Η ανÜμιξη της Σαμπßνα περιελÜμβανε την επßβλεψη των δασκÜλων και μπορεß να τους εßχε υποστηρßξει σε διαμαρτυρßα για τις κακÝς συνθÞκες εργασßας τους, που οδÞγησαν στην απüλυση τους. Το σχολεßο Ýπρεπε να κλεßσει το 1924, μετÜ τις κατηγορßες πειραμÜτων για τη πρüωρη τüνωση της σεξουαλικüτητας των παιδιþν. Οι κατηγορßες πιθανüτατα Ýγιναν σε απÜντηση σε προσπÜθειες του Τρüτσκυ να προλεταριοποιÞσει τη πρüσληψη του σχολεßου ¼σο Ýμεινε η Σαμπßνα στη Μüσχα, τüσο ο Alexander Luria üσο κι ο Lev Vygotsky Þρθαν να εργαστοýν στο Ψυχαναλυτικü Ινστιτοýτο και το "Dyetski Dom" και να σπουδÜσουν μαζß της. Ο χαρακτηριστικüς τρüπος της να συνδυÜζει υποκειμενικÝς ψυχολογικÝς ιδÝες απü τη ψυχανÜλυση με την αντικειμενικÞ παρατÞρηση των παιδιþν εßναι πιθανü να 'χε σημαντικÞ επιρροÞ στον πρþιμο σχηματισμü τους ως ερευνητÝς, οδηγþντας τα να γßνουν οι σημαντικþτεροι Ρþσοι ψυχολüγοι της εποχÞς τους.
ΤÝλη του 1924 Þ του 1925, η ΣπυλρÜιν Ýφυγε απü τη Μüσχα και μαζß με τη κüρη της επανÞλθαν στον σýζυγü της ΠÜβελ στο Ροστüφ Ον Ντον. Εκτüς απü τη πιθανÞ απογοÞτευσÞ της απü την εμπειρßα της στη Μüσχα, μπορεß να 'χε αναγκαστεß να επιστρÝψει επειδÞ ο σýζυγüς της Þταν τþρα σε σχÝση με μια γυναßκα απü την Ουκρανßα, την ¼λγα ΣνÝτκοβα (γεννημÝνη Aksyuk) και τþρα εßχανε μια κüρη, τη Νßνα. Ο Pavel επÝστρεψε στη σýζυγü του κι η 2η κüρη τους Eva γεννÞθηκε το 1926. Για τουλÜχιστον την επüμενη 10ετßα, συνÝχισε να εργÜζεται ενεργÜ ως παιδßατρος, πραγματοποιþντας περαιτÝρω Ýρευνα και διαλÝξεις για ψυχανÜλυση και δημοσßευση, στα δυτικÜ μÝχρι το 1931. Το 1929 παρουσßασε μια Ýντονη υπερÜσπιση του Φρüυντ και της ψυχανÜλυσης σε συνÝδριο ψυχιατρικÞς και νευροπαθολογßας στο Ροστüφ, πιθανþς το τελευταßο Üτομο που ανÝλαβε μια τÝτοια υπερÜσπιση σε μια εποχÞ που η ψυχανÜλυση βρισκüτανε στο σημεßο να απαγορευτεß στη Ρωσßα. Η εφημερßδα κατÝστησε επßσης σαφÝς üτι Þταν ενημερωμÝνη με τις εξελßξεις στη Δýση και περιλÜμβανε συμπαθητικÜ σχüλια σχετικÜ με την προσÝγγιση του Sandor Ferenczi, που υποστÞριζε Ýνα πιο συναισθηματικü εμπλεκüμενο ρüλο εκ μÝρους του θεραπευτÞ. Μßλησε επßσης για τη σημασßα της κλινικÞς εποπτεßας για ψυχολογικÞ εργασßα με παιδιÜ και περιÝγραψε μια προσÝγγιση για βραχυπρüθεσμη θεραπεßα που θα μποροýσε να χρησιμοποιηθεß üταν οι πüροι δεν επÝτρεπαν εκτεταμÝνη θεραπεßα.
Η ανιψιÜ της Μενßκα, τη περιÝγραψε απü τη 10ετßα του 1930 ως "πολý καλοκαμωμÝνο, φιλικü κι ευγενικü Üτομο. Ταυτüχρονα, Þταν σκληρÞ üσον αφορÜ τις πεποιθÞσεις της". Ο σýζυγüς της πÝθανε το 1936. Το 1937 συνελÞφθησαν οι αδερφοß της ΙσαÜκ, Γιαν και Εμßλ κι εκτελÝστηκαν το 1937 και το 1938 κατÜ τη διÜρκεια της ΜεγÜλης ΕκκαθÜρισης. Εκεßνη κατÝληξε σε συμφωνßα με τον πρþην σýντροφο της Pavel και την Olga Snetkova, üτι αν κÜποιος απü αυτοýς πÝθανε, η επιζοýσα γυναßκα θα φρüντιζε τις τρεις κüρες τους. Η Σαμπßνα κι οι κüρες της επÝζησαν απü τη 1η γερμανικÞ εισβολÞ στο Ροστüφ Ον Ντον το ΝοÝμβρη του 1941, που απωθÞθηκε απü τον Κüκκινο Στρατü. Ωστüσο, τον Ιοýλιο του 1942, ο γερμανικüς στρατüς ξαναπολιüρκησε τη πüλη. ΑυτÞ κι οι δýο κüρες της, 29 και 16 ετþν, σκοτþθηκαν απü μια ομÜδα θανÜτου SS, την Einsatzgruppe D, στο Zmievskaya Balka Þ το Snake Ravine κοντÜ στο Ροστüφ Ον Ντον, μαζß με 27.000 θýματα κυρßως εβραßους. Παρüλο που τα περισσüτερα μÝλη της οικογÝνειας σκοτþθηκαν στο Ολοκαýτωμα, üλες οι γυναßκες και τα παιδιÜ των αδελφþν της επÝζησαν και σÞμερα υπÜρχουν περßπου 14 απüγονοι που ζοýνε στη Ρωσßα, τον ΚαναδÜ, τις ΗΠΑ και το ΙσραÞλ.
ΠαρÜ την εγγýτητÜ της με τις κεντρικÝς προσωπικüτητες τüσο της ψυχανÜλυσης üσο και της αναπτυξιακÞς ψυχολογßας στην αρχÞ του 20οý αι., ξεχÜστηκε λßγο-πολý στη ΔυτικÞ Ευρþπη μετÜ την αναχþρησÞ της για τη Μüσχα το 1923. Ο τραγικüς θÜνατüς της στο Ολοκαýτωμα επιδεßνωσε αυτÞν τη κατÜσταση. Η δημοσßευση το 1974, της αλληλογραφßας μεταξý Φρüυντ και Γιουνγκ, ακολουθοýμενη απü την ανακÜλυψη των προσωπικþν της εγγρÜφων και τη δημοσßευση ορισμÝνων απ' αυτÝς στη 10ετßα του 1980 και μετÜ, Ýκανε τ' üνομÜ της ευρÝως γνωστü. Ωστüσο, οδÞγησε στη ταυτοποßησÞ της στη λαúκÞ κουλτοýρα ως ερωτικü θÝαμα στη ζωÞ των δýο ανδρþν. Μες στον κüσμο της ψυχανÜλυσης, η ΣπυλρÜιν συνÞθως δßνεται üχι μüνο απü μια υποσημεßωση, για την αντßληψÞ της για τη σεξουαλικÞ ορμÞ που περιÝχει τüσο Ýνα Ýνστικτο καταστροφÞς üσο κι Ýνα Ýνστικτο μετασχηματισμοý, αναμÝνοντας τüσο τη "κßνηση του θανÜτου" του Φρüυντ üσο και τις απüψεις του Jung για τον "μετασχηματισμü". ΑνεξÜρτητα απü την αμφισβητÞσιμη σχÝση με τον Jung, γεννÞθηκε κÜτι θετικü και πολý χρÞσιμο στη ψυχοθεραπεßα. Η αλληλογραφßα του Jung με τον Freud για τη σχÝση του μαζß της ενÝπνευσε τις Ýννοιες της μεταβßβασης και της αντεπιβßβασης του Freud.
Το Σπßτι της απÝξω
Τα τελευταßα χρüνια, ωστüσο, αναγνωρßζεται üλο και περισσüτερο ως μια σημαντικÞ στοχÜστρια απü μüνη της, επηρεÜζοντας üχι μüνο τους Jung, Freud και Melanie Klein, αλλÜ κι αργüτερα ψυχολüγους, συμπεριλαμβανομÝνων των Jean Piaget, Alexander Luria και Lev Vygotsky, Ýχει επßσης επιρροÞ σε πολλÜ θÝματα üπως: ρüλοι του φýλου, αγÜπη, η σημασßα της διαßσθησης στις γυναßκες, το ασυνεßδητο, η ερμηνεßα των ονεßρων, η σεξουαλικüτητα κι οι σεξουαλικÝς παρορμÞσεις, η λßμπιντο, η εξÜχνωση, η μεταφορÜ, η γλωσσολογßα κι η ανÜπτυξη της γλþσσας στα παιδιÜ.
Η Ýρευνα της Etkind στη Ρωσßα τη 10ετßα του 1990 Ýδειξε üτι δεν εξαφανßστηκε μετÜ το φευγιü της απü τη ΔυτικÞ Ευρþπη, αλλÜ συνÝχισε ως ενεργÞ κλινικÜ κι ερευνÞτρια. Η δημοσßευση, το 2003, μιας σειρÜς Üρθρων γι' αυτÞν με τßτλο Sabina Spielrein, Forgotten Pioneer of Psychoanalysis τονþνει το ενδιαφÝρον της ως πρωτüτυπη στοχÜστρια.
Η Spielrein Þτανε πρωτοπüρος της ψυχανÜλυσης κι Ýνας απü τους πρþτους που εισÞγαγε, Þταν η Ýννοια του Ýνστικτου του θανÜτου. ¹ταν απü τους πρþτους ψυχαναλυτÝς που διεξÞγαγε μια μελÝτη περßπτωσης για τη σχιζοφρÝνεια κι εßχε μια διατριβÞ στο ψυχαναλυτικü περιοδικü. Αναγνωρßζεται ολοÝνα και περισσüτερο ως μια σημαντικÞ και καινοτüμος στοχÜστρια που περιθωριοποιÞθηκε στην ιστορßα λüγω του ασυνÞθιστου εκλεκτισμοý της, της Üρνησης συμμετοχÞς σε φατρßες, της φεμινιστικÞς προσÝγγισης στη ψυχολογßα και του θανÜτου της στο Ολοκαýτωμα.
Η 1η επιστημονικÞ βιογραφßα της στα γερμανικÜ, απü τη Sabine Richebächer Ýθεσε τη σχÝση της με τον Jung στο κατÜλληλο πλαßσιο μιας δια βßου καρριÝρας συμμετοχÞς στη ψυχανÜλυση και τη ψυχολογßα. Ο Lance Owens προτεßνει üτι η σημασßα της σχÝσης της με τον Jung δεν πρÝπει να παραβλÝπεται ιστορικÜ, αλλÜ να θεωρεßται ως Ýνα επιπλÝον μÝρος της κληρονομιÜς της και της ευρεßας δημιουργικÞς επιρροÞς της. Ο Owens παρÝχει στοιχεßα üτι Ýπαιξε καθοριστικü ρüλο στη προσωπικÞ ψυχολογικÞ ανÜπτυξη του Jung, στη κατανüησÞ του για την αγÜπη και στον επακüλουθο σχηματισμü βασικþν ψυχολογικþν αντιλÞψεων για την anima και τη μεταφορÜ.
Οι οπαδοß της φεμινιστικÞς και σχεσιακÞς ψυχανÜλυσης αρχßζουν επßσης να τη θεωροýν ως Ýνα σημαντικü πρüγονο. ¸να ορüσημο για την ανÜκτησÞ της ως πρωτüτυπου στοχαστÞ επιτεýχθηκε στη διÜρκεια του συνεδρßου του Αμερικανικοý Ψυχαναλυτικοý Συλλüγου του 2015, üταν η εναρκτÞρια διÜλεξη ολομÝλειας δüθηκε απü τη Δρ Adrienne Harris, με θÝμα "Οι κλινικÝς και θεωρητικÝς συνεισφορÝς της Sabina Spielrein", αναγνωρßζοντÜς τη με τη πρωτοποριακÞ σχÝση ψυχανÜλυσης. Ο Victor Ovcharenko Þταν ο 1ος Ρþσος επιστÞμονας που παρουσßασε τη βιογραφßα της στο μετα-σοβιετικü καιρü. ΜÝσα απü τα Ýργα της παιδικÞς ανÜλυσÞς της, κατÜφερε να κÜνει διÜκριση μεταξý αυτιστικþν και κοινωνικþν γλωσσþν. Διακρßνει μεταξý (πρωτογενþν) αυτιστικþν και κοινωνικþν γλωσσþν (üπως τραγοýδι, λÝξεις κ.λπ.) κι ανÝπτυξε μια συναρπαστικÞ θεωρßα στο πλαßσιο της ανÜπτυξης των παιδιþν που εξηγεß την Ýννοια του μαστοý μιας μητÝρας και του θηλασμοý. Το Μουσεßο Μνημεßων Sabina Shpilereyn Üνοιξε στο σπßτι στο οποßο Ýζησε στο Ροστüφ τον ΝοÝμβρη του 2015.
Η βιογραφßα του John Launer, το 2015 (ΑγγλικÜ και γραμμÝνη με την υποστÞριξη της οικογÝνειÜς της) βασßζεται σε αναλυτικÝς αναγνþσεις των νοσηλευτικþν σημειþσεων, των ημερολογßων και της αλληλογραφßας της. Αμφισβητεß πολλοýς απü τους ληφθÝντες χαρακτηρισμοýς που την αφοροýν. Αμφισβητεß το τεκμÞριο üτι ο Jung τη ψυχαναλýει με οποιονδÞποτε συστηματικü τρüπο, αντιστÜθηκε πολý καιρü στα συναισθÞματÜ της, το εßδε ως anima του Þ τη θεωροýσε ως μια πιο σημαντικÞ φιγοýρα απü τις Üλλες γυναßκες συντρüφους της εποχÞς. Αντ' αυτοý, βλÝπει την ιστορικÞ της σημασßα ως κÜποια που 'κανε μια πρþιμη προσπÜθεια να εναρμονßσει τη ψυχανÜλυση και την αναπτυξιακÞ ψυχολογßα μÝσα σ' Ýνα γενικü βιολογικü πλαßσιο, προβλÝποντας σýγχρονες ιδÝες απü τη θεωρßα της προσκüλλησης και την εξελικτικÞ ψυχολογßα.
Μια βιογραφßα αγγλικÞς γλþσσας της απü την Angela M. Sells, με τßτλο Sabina Spielrein: The Woman and the Myth, δημοσιεýθηκε απü το SUNY Press τον Αýγουστο του 2017.
¸να ντοκιμαντÝρ, Ich hieß Sabina Spielrein (My Name Was Sabina Spielrein), δημιουργÞθηκε το 2002 απü τη ΣουηδικÞ σκηνοθÝτιδα Elisabeth Marton που γεννÞθηκε στην Ουγγαρßα και κυκλοφüρησε στις ΗΠΑ τÝλη του 2005. Το ντοκιμαντÝρ κυκλοφüρησε στις ΗΠΑ απü το Facets Video, θυγατρικÞ της Facets Multi-Media.
Μια βιογραφßα του 2002 The Soul Keeper (Prendimi l'Anima), σε σκηνοθεσßα Roberto Faenza, με την Emilia Fox ως Spielrein και τον Iain Glen ως Carl Gustav Jung.
Οι φιγοýρες του Spielrein κυριαρχοýν σε δýο σýγχρονα βρεττανικÜ Ýργα: Sabina (1998) του Snoo Wilson και The Talking Cure (2003) του Christopher Hampton (βασισμÝνο στο βιβλßο του John Kerr, A Most Dangerous Method) στο οποßο ο Ralph Fiennes Ýπαιξε τον Jung κι η Jodhi May Ýπαιξε τη Spielrein. Πριν απü τα δýο Ýργα προηγÞθηκε η παραγωγÞ του Off Broadway της Sabina (1996) απü τον Willy Holtzman.
Ο Hampton προσÜρμοσε το δικü του Ýργο για μια ταινßα μεγÜλου μÞκους που ονομÜζεται A Dangerous Method (2011), σε παραγωγÞ του Jeremy Thomas, σε σκηνοθεσßα του David Cronenberg, και πρωταγωνιστοýν η Keira Knightley ως Spielrein, ο Michael Fassbender ως Jung κι ο Viggo Mortensen ως Freud.
ΕΡΓΑ ΤΗΣ:
Μια πλÞρης βιβλιογραφßα üλων των δημοσιευμÝνων κειμÝνων της (συμπεριλαμβανομÝνων των λεπτομερειþν των αγγλικþν μεταφρÜσεων) διατßθεται στον ιστüτοπο της Διεθνοýς ¸νωσης Σπουδþν ΣπυλρÜιν.
Τα Üρθρα της στα γερμανικÜ απü μεγÜλα περιοδικÜ. Imago, International Journal of Psychoanalysis, Jahrbuch für Psychoanalytische und Psychopathologische Forschungen, Zeitschrift für Psychoanalytische Pädagogik και Zentralblatt. διατßθενται διαδικτυακÜ στη ΣυλλογÞ του Διεθνοýς Ψυχαναλυτικοý Πανεπιστημßου του Βερολßνου. (COTIPUB)
Spielrein, Sabina (1912). "Die Destruktion als Ursache des Werdens". Jahrbuch für Psychoanalytische und Psychopathologische Forschungen (στα ΓερμανικÜ). IV: 465–503. ΑνακτÞθηκε στις 14 Οκτωβρßου 2012.
ΑγγλικÝς μεταφρÜσεις:
1) Spielrein, Sabina (Απρßλιος 1994). "ΚαταστροφÞ ως η αιτßα της ýπαρξης" (PDF). Εφημερßδα της ΑναλυτικÞς Ψυχολογßας. 39 (2): 155–186. doi: 10.1111 / j.1465-5922.1994.00155.x. ΑρχειοθετÞθηκε απü το πρωτüτυπο (PDF) στις 2016-03-04.
2) Spielrein, Sabina (1995). ΜεταφρÜστηκε απü τον Stuart K. Witt. "ΚαταστροφÞ ως αιτßα του να γßνεις" (PDF). ΨυχανÜλυση και Σýγχρονη ΣκÝψη. 18: 85–118. ΑρχειοθετÞθηκε απü το πρωτüτυπο (PDF) στις 2020-02-15. (ΑφηρημÝνη)
3) Spielrein, Sabina (2015) [2003]. "11. Η καταστροφÞ ως η αιτßα της ýπαρξης (" σελ. 185-212) ". Στο Covington, Coline; Wharton, Barbara (εκδüσεις). Sabina Spielrein. Forgotten Pioneer of Psychoanalysis, ΑναθεωρημÝνη ¸κδοση (2η, εικονογραφημÝνη, αναθεωρημÝνη Ýκδοση). Abingdon-on-Thames: Routledge. doi: 10.4324 / 9781315700359. ISBN 978-1-31745860-9.
4) Spielrein, Sabina. Sämtliche Schriften. Giessen: Psychosozial-Verlag, 2008. (¼λα τα γραπτÜ της Spielrein. Στα γερμανικÜ. Δεν υπÜρχει Ýκδοση αγγλικÞς γλþσσας).
Κλεßνοντας:
"Δεν εßναι Üραγε δυνατü να δραπετεýσω σ' Ýνα διαφορετικü περßγυρο, üπου οι Üνθρωποι θ' αγαποýν τη ζωÞ üπως εγþ, üπου θα ξÝρουν ν' ανακαλýπτουν την ομορφιÜ στο καθετß, αντß να κοροúδεýουν τα πÜντα; ΤουλÜχιστον ας λÝγανε κÜτι καινοýριο, κÜτι Ýξυπνο".
(Ημερολüγιο της Σαμπßνα ΣπυλρÜιν, ημερομηνßα 8 ΣεπτÝμβρη, πιθανüν το 1910).