Angelico Fra, (1387-1455) Gothic Style  

     To πραγματικό του όνομα ήτανε Γκουΐντο Ντι Πιέρο Ντα Μουτζέλο ή Φρα Τζιοβάνι Ντα Φιεζόλε ή Μπεάτο Αντζέλικο κι υπήρξεν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της Αναγέννησης. Δραστηριοποιήθηκε σε πολλούς τομείς, από ιστορικά χειρόγραφα μέχρι τους πίνακες και τα τρίπτυχα μεγάλων διαστάσεων. Όλα μαρτυρούνε συνεχείς προόδους, όσον αφορά στη προοπτική και στη ρεαλιστική απόδοση της φόρμας. Παρ' ότι πιστός κι αφοσιωμένος Δομηνικανός μοναχός, ασχολήθηκε με τη καλλιτεχνική σταδιοδρομία, με πάθος κι επαγγελματισμό.
     Πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στη Φλωρεντία, μα ταξίδεψε κι όλας, για να φιλοτεχνήσει τα έργα που παραγγέλνανε οι μαικήνες του. Το σημαντικότερο έργο του είναι μια σειρά τοιχογραφιών στο Δομηνικανό Μοναστήρι του Αγίου Μάρκου, στη Φλωρεντία, εικόνες απαράμιλλης λεπτότητας, ομορφιάς κι ευαισθησίας. Σ' όλη του τη ζωή απόλαβε την εκτίμηση και τον θαυμασμό των συγχρόνων του κι είχεν επίσης την ικανότητα να συνδυάζει υψηλού επιπέδου τεχνική με προσωπική ακτινοβολία και πνευματικότητα. Οι πίνακές του εξακολουθούν να εντυπωσιάζουνε και να διεγείρουνε τη φαντασία, σα δημιουργίες ενός αγγελικού χεριού.
     Γεννήθηκε στο Βίκιο Ντα Μουτζέλο, μια μικρή πόλη κοντά στη Φλωρεντία και στα 22 εργάζεται ήδη ως εικονογράφος κάνοντας διάφορα πολύπτυχα σ' αυτή. Το 1423 γίνεται μέλος της Κοινότητας Δομηνικανών Μοναχών Φιεζόλε. 10 χρόνια μετά αναλαμβάνει να ζωγραφίσει το τρίπτυχο Λιναπούλι και το 1438, ο Κόζιμο των Μεδίκων, του παραγγέλνει μια νέαν Αγία Τράπεζα, για τον Ναό του Αγίου Μάρκου. 2 χρόνια μετά, εντάσσεται στους μοναχούς του Αγίου Μάρκου κι αρχίζει να φιλοτεχνεί κύκλο νωπογραφιών, τοιχογραφιών για τα κελιά των μοναχών. Την επόμενη χρονιά ζωγραφίζει στη Μονή Αγίου Μάρκου, τα έργα: "Ευαγγελισμός", "Ιερή Συνομιλία", "Ο Χλευασμός Του Κυρίου" & "Η Μεταμόρφωση Του Σωτήρα"!
     Το 1445 ο Πάπας Ευγένιος Δ', τον καλεί στη Ρώμη για μια σειρά τοιχογραφιών. 2 χρόνια μετά ζωγραφίζει το μέρος του θόλου του παρεκκλησιού του καθεδρικού ναού στο Ορβιέτο. Επίσης, τοιχογραφίες με θέμα τη ζωή των, Αγίου Στεφάνου & Αγίου Λαυρεντίου, στο ιδιωτικό παρεκκλήσι του Πάπα Νικολάου Ε', στο Βατικανό. Το 1450 επιστρέφει στο Φιεζόλε ως Ηγούμενος. Την επόμενη χρονιά ζωγραφίζει τα φύλλα για τις θύρες ενός χρυσού ερμαριού, που περιλαμβάνει και το έργο, "Η Σφαγή Των Νηπίων".
     Το 1455 πεθαίνει στη Ρώμη, 18 Φλεβάρη και θάβεται στον Ναό Σάντα Μαρία Ντα Σόπρα Μινέρβα, σ' ηλικία περίπου 60 ετών.



                                                Announciations






                             Χριστός Στη Κατακόμβη



                                           Τρίπτυχο Του Φιεζόλε



                             Η Σύλληψη Του Χριστού



                             Στεφάνωμα Της Παρθένου



                         Πειρασμός Με Χρυσό Του Αγίου Αντωνίου



                    Πειρασμοί Του Χριστού



                                   Ονομασία Ιωάννη



                                    Μη Μου 'Απτου



                                   Η Μαρτυρία Του Αγίου Μάρκου



                                             Η Παναγία Των Σκιών



             Παναγία Τριγυρισμένη Από Αγγέλους



                                Παναγία & Βρέφος



                                                             Η Τελική Κρίση



                    Αποκεφαλισμός Κοσμά & Δαμιανού



                   Ενταφιασμός Των Κοσμά & Δαμιανού



                                         Αποκαθήλωση



                      Η Μεταμόρφωση Του Σωτήρα



                              Στο Όρος Των Ελαιών



                             Τέσσερεις Ευαγγελιστές