ÐåæÜ

Ðïßçóç-Ìýèéá

Ï Dali & Åãþ

ÈÝáôñï-ÄéÜëïãïé

Äïêßìéá

Ó÷üëéá-Áñèñá

ËáïãñáöéêÜ

ÅíäéáöÝñïíôåò

ÊëáóóéêÜ

Áñ÷áßá Åëë Ãñáìì

ÄéáóêÝäáóç

ÐéíáêïèÞêç

ÅéêáóôéêÜ

Ðáãê. ÈÝáôñï

Ðëçñ-Ó÷ïë-Åðéêïéí.

Öáíôáóôéêü

Åñ. Ëïãïôå÷íßá

Ãëõðô./Áñ÷éô.

ÊëáóóéêÜ ÉÉ

 
 

ÈÝáôñï-ÄéÜëïãïé 

ÐáñÜîåíïé ÄéÜëïãïé

                  ΠαρÜξενος ΔιÜλογος 1ος

      ΠαραθÝτω μια συνομιλßα που 'πεσε στην... αντßληψη μου κρυφακοýγοντας, μεταξý του Τζακ ΑντεροβγÜλτη και του ΝτÜμπο του ΙπτÜμενου μικροý ΕλÝφαντα!

Τ. Δεν μπορεßς να με φτÜσεις.
Ν. Γιατß;
Τ. Εσý πετÜς κι εßν' ουτοπικü μα εγþ ξεκοιλιÜζω στ' αλÞθεια!
Ν. ¢μα πετþ δε μπορεßς να με πιÜσεις.
Τ. ΚÜποτε θα κουραστεßς και θα 'μαι 'κει που θα γυρÝψεις τη ξεκοýραση.
Ν. Αυτü κι αν εßναι ουτοπικü!
Τ. Ουτοπικü εßναι να πιστÝψεις üτι μπορεßς να 'σαι Þσυχος.
Ν. Προτιμþ την ουτοπßα του να πετþ.
Τ. Ουτοπικü επßσης το να νομßζεις πως Ýχεις ελεýθερη επιλογÞ.
Ν. Εσý δεν Ýχεις κÜτι που να 'ναι ουτοπικü;
Τ. Ναι! Το να σκÝφτομαι πως ξεκοιλιÜζοντας, γßνομαι καλλßτερος!
Ν. Δεν θα σου Üρεσε να πετοýσες κι εσý;
Τ. Πετþ με τη κÜθε μαχαιριÜ!
Ν. Δε πλÞττεις ποτÝ;
Τ. ¼ταν σε βλÝπω να πετÜς.
Ν. Σε λυπÜμαι!
Τ. Κι εγþ! Γι' αυτü θα σε ξεκοιλιÜσω!
Ν. Γιατß;
Τ. Γιατß δε θÝλω να πετÜς!

                                    ΠαρÜξενος ΔιÜλογος 2ος

      ΚρυφÜκουσα üλως τυχαßως το Σßσυφο να τα λÝει, σε κÜποιο σημεßο üπου διασταυρþθηκαν οι μÜταιοι δρüμοι τους, με τον ΤÜνταλο! ¸χει ενδιαφÝρον να σας μεταφÝρω τι Üκουσα.

Σ. Τß θα προτιμοýσες, να πετÜς Þ να σφÜζεις;
Τ. Ηλßθια ερþτηση! Πως θα μποροýσα να πετþ;
Σ. Μου κρατÜς αυτÞ τη πÝτρα; ΘÝλω να πιω λßγο νερü.
Τ. Νιþθω χÜλια!
Σ. Γιατß;
Τ. ΣκÝφτομαι πως βασανßζομαι Üδικα!
Σ. ΚÜτι μας εßπες τþρα! Εγþ δε το κÜνω καν θÝμα.
Τ. Θα μου φÝρεις κι εμÝνα λßγο νερü;
Σ. Με τß;
Τ. ΜιλÜς σα σφαγÝας, σαν εκδορÝας! ΞÝρεις; ΚÜτι τÝτοιο!
Σ. Κι εσý σηκþνεις πολý σκüνη!
Τ. Θα 'θελα να πετÜξω, üλα να τα κοιτþ απü ψηλÜ, κοντÜ στα σýννεφα!
Σ. Θα μου κρατÞσεις λιγÜκι τη πÝτρα;
Τ. ΞÝρεις πως δε γινÝται.
Σ. ¢ξιζε το κüπο να δοκιμÜσω.
Τ. Θα μου φÝρεις λßγο νερü;
Σ. ΞÝρεις πως δε γßνεται.
Τ. ¢ξιζε το κüπο να δοκιμÜσω.
Σ. Δε δοκιμÜζεις να πετÜξεις, καλλßτερα!
Τ. Τα λüγια σου με σφÜζουν.
Σ. Νιþθω χÜλια. Εßμαι τüσο κουρασμÝνος.
Τ. Νιþθω χÜλια. Διψþ.
Σ. ΚαλÞ συνÝχεια.
Τ. Επßσης! Δε θα ξαναπερÜσω απ' εδþ μÞτε πετþντας!

                           ΠαρÜξενος ΔιÜλογος 3ος

      θα μεταφÝρω Ýνα διÜλογο μεταξý του ΠρομηθÝα Δεσμþτη που ακüμα εßναι δεμÝνος ολüγυμνος στο βρÜχο του ΚαυκÜσου και της ΙωÜννας της ΛορÝνης που 'τυχε να περνÜ απü 'κει κοντÜ με πλÞρη εξÜρτηση!

Π: ¢τιμο πουλß που πετÜς ψηλÜ, χορτασμÝνο με τη σÜρκα μου!
Ι: Τß μουρμουρÜς αυτοý; ¸χασες τα λογικÜ σου Þ ακοýς εσωτερικÝς φωνÝς;
Π: ΑυτÝς οι φωνÝς, που δε κþφευσα, με φÝρανε σ' αυτÞ τη δυσχερÞ θÝση.
Ι: ΑντιθÝτα με σÝνα, δε θα ισχυριζüμουν το ßδιο για τις δικÝς μου.
Π: ΠοιÜ εßσαι εσý;
Ι: Τß σε νοιÜζει;
Π: ¸λεγα μÞπως κι Ýκοβες τα δεσμÜ μου με το ξßφος σου.
Ι: Δε μου λÝνε κÜτι τÝτοιο οι "φωνÝς" μου!
Π: ΤουλÜχιστον σκüτωσε 'κεßνο το καταραμÝνο πουλß!
Ι: ΜÞτ' αυτü μου λÝνε κι εγþ τις Ýχω, üπως προεßπα, σε υπüληψη!
Π: Τß γυρεýεις εδþ;
Ι: ΚÜνω απλÜ τον περßπατο μου.
Π: Τß Üλλο θα μποροýσα να σου ζητÞσω;
Ι: ΦαντÜζομαι, ü,τι συνÞθως ζητÜν οι Üντρες απü μας τις γυναßκες!
Π: ΔηλαδÞ αυτü θα το Ýκανες γιÜ μÝνα;
Ι: Μα ...απ' üτι βλÝπω δε με ...χρειÜζεσαι!
Π: Εßναι απλÜ η κακÞ μου κατÜσταση, üπως επßσης βλÝπεις!
Ι: Ναι! Αυτü μπορþ να το καταλÜβω.
Π: Ωστüσο ...λÝμε αν ...θα το Ýκανες;
Ι: Δεν Ýχω γνþσεις Þ εμπειρßα! Πιστεýω πως οι φωνÝς θα μου 'λεγαν αν 
    πρÝπει. Θα με καθοδηγοýσες κι εσý! Δεν εßναι;
Π: Μοý 'πρηξες το σκþτι μ´αυτÝς τις φωνÝς!
Ι: Τ'ι να πω; Δε κοιτÜς τα χÜλια σου! ¼λοι οι Üντρες τελικÜ εßστε ßδιοι!
Π: ¸χεις γνωρßσει πολλοýς δÝσμιους, πληγωμÝνους Üντρες σα κι μÝνα;
Ι: Δε φαντÜζεσαι πüσους!
Π: Δε θ' αποροýσα αν Þσουν εντελþς ανÝραστη!
Ι: Με βÜζεις σε πειρασμü να περιμÝνω να θαυμÜσω το πουλß καθþς θα δειπνεß!
Π: Στο λÝνε οι φωνÝς σου αυτü;
Ι: ¼χι! ΑλλÜ τß θαρρεßς; ΚÜνω κι απü μüνη μου πρÜγματα! Σε χαιρετþ!
Π: ¢ειντε στο καλü!
Ι: ΚαλÞ... συνÝχεια!

                       ΠαρÜξενος ΔιÜλογος 4ος

     Τοýτη τη φορÜ τα πρüσωπα που συμμετÝχουν εßναι ο ΦαÝθων κι ο ΡομπÝν των Δασþν!

Φ. ¼μορφο Üλογο μα τß παρÜξενη στολÞ!
Ρ. Ειν' η στολÞ του κλÝφτη των δασþν, νεαρÝ.
Φ. Εßσαι κλÝφτης αλÞθεια;
Ρ. ¸τσι λÝνε.
Φ. Εσý διαφωνεßς;
Ρ. Αν στο λÝνε üλοι, εßν' ανþφελο να διαφωνÞσεις!
Φ. ºσως αν βγÜλεις τη στολÞ...
Ρ. Και να φορÝσω τη στολÞ του τßμιου, φιλÞσυχου οικογενειÜρχη;
Φ. Δε ξÝρω. Δεν υπÜρχουν Üλλες επιλογÝς;
Ρ. Δε με νοιÜζει!
Φ. ΑυτÞ που εßπες, τι το κακü Ýχει;
Ρ. Γιατß; ΑυτÞ που φορþ Ýχει κÜτι κακü;
Φ. Δε μπορþ να σε καταλÜβω. Δεν αλλÜζουμε θÝμα;
Ρ. Ευχαρßστως! Εσý, ας ποýμε, τι στολÞ φορÜς;
Φ. Του Üμυαλου, ενθουσιþδους γιοý του ¹λιου!
Ρ. ΚÜτι σαν τη δικÞ μου δηλαδÞ, αλλÜ στο πιο... γδυτü!
Φ. ΚαμμιÜ σχÝση! Εßπαμε ν' αλλÜξουμε θÝμα.
Ρ. ΣωστÜ! Εσý δεν Ýχεις Üλογο;
Φ. Εßμαι μικρüς κι Üμυαλος κι Ýτσι μÞτε δανεικü ακüμα!
Ρ. Εßπαμε ν' αλλÜξουμε θÝμα.
Φ. Δεν αλλÜξαμε;
Ρ. Περιστρεφüμαστε πιστεýω, στα ßδια.
Φ. ¼πως η Γη γýρω απ' τον ¹λιο.
Ρ. ¼πως ο κλÝφτης στο δÜσος.
Φ. ¢ντε πÜλι!
Ρ. ΓειÜ σου μικρÝ. Χαιρετßσματα στο μπαμπÜ σου.
Φ. Γιατß δε τα δßνεις ο ßδιος; ΓειÜ σου κι εσÝνα.
Ρ. ΣωστÜ! ¸χεις δßκιο...

                     ΠαρÜξενος ΔιÜλογος 5ος

      Πρüσωπα: Φ. Ν. Ροýζβελτ και ΤαρζÜν!

Ρ. Παρακαλþ νεαρÝ, μπορεßς να με σπρþξεις γιατß Ýχω σκαλþσει;
Τ. Πρþτη φορÜ βλÝπω κÜτι τÝτοιο! Τß εßναι;
Ρ. Α! Εννοεßς το καροτσÜκι μου; Δε μπορþ να περπατþ.
Τ. Κι εγþ προτιμþ το πÝταγμα απü δÝντρο σε δÝντρο.
Ρ. Θα 'θελα να δοκßμαζα.
Τ. Τß σ' εμποδßζει;
Ρ. Η ανημπüρια μου.
Τ. Μπορεßς να πετÜξεις μαζß μου.
Ρ. ¼χι! ΜακÜρι να γινüταν!
Τ. Γιατß üχι; Τß σ' εμποδßζει, αυτÞ τη φορÜ, πες μου;
Ρ. Ο ΚαθωςΠρÝπει Ορθολογισμüς μου!
Τ. ¢λλο Ýνα Üγνωστο πρÜγμα για μÝνα!
Ρ. Μπορεßς να θεωρεßς τον εαυτü σου τυχερü!
Τ. Ποý θÝλεις να σε πÜω;
Ρ. Προχþρα με και θα σου πω.
Τ. ΦαντÜσου να μην Ýπρεπε μÞτε να σε σπρþξω.
Ρ. Ε... Ως γι' αυτü... ΑλÞθεια, υπÜρχει κÜτι που 'σý δε θα μποροýσες να κÜνεις;
Τ. Η ερþτησÞ σου με βρßσκει απροετοßμαστο.
Ρ. Καταλαβαßνω.
Τ. Εγþ μÜλλον δε θ' Üντεχα να 'μαι σε καροτσÜκι.
Ρ. Το λÝς τþρα κι εýκολα... μα και πÜλι κατανοþ.
Τ. ΠÜω να μιλÞσω στα ζþα. Οι Üνθρωποι γρÞγορα με κουρÜζουν πολý.
Ρ. ¸χεις και πÜλι δßκιο. Σε καταλαβαßνω απüλυτα!
Τ. Κι εγþ τα ζþα! Εσý με μπερδεýεις.
Ρ. Εßναι η φýση μου. Δε σ' αδικþ. Εγþ δε θα μποροýσα να μιλÞσω με ζþα!
Τ. Κι εγþ σε καταλαβαßνω και δε σ' αδικþ διüλου!
Ρ. ΓειÜ σου κι ευχαριστþ ειλικρινÜ.
Τ. Δεν Ýκανα τßποτε! ΓειÜ σου κι εσÝνα.

                            ΠαρÜξενος ΔιÜλογος 6ος

     Ο Δον Κιχþτης πÜνοπλος κι Ýφιππος σταματÜ στο πιθÜρι του ΔιογÝνη, κοιτÜζοντας παραξενεμÝνος το κεφÜλι του που εξÝχει...

 Κ. Ε, καλÝ μου κýριε στο πιθÜρι, γεια σας.
 Δ. Ποιüς εßναι;
 Κ. Ναι ξÝχασα... επιτρÝψτε μου να συστηθþ: Δον Κιχþτης, Ιππüτης της ΜÜντσα, τα σÝβη μου κýριε...
 Δ. ΔιογÝνης, πüτης του πιθαριοý, την αδιαφορßα μου!
 Κ. ΞÝρετε ψÜχνω τη ξακουστÞ ινφÜντη Δüνα ΔουλτσινÝα του Τüμπος...
 Δ. Εδþ μια φορÜ, δεν εßναι!
 Κ. ... που εßναι ο Ýρωτας της ζωÞς μου κι ßσως κινδυνεýει...
 Δ. Στο ξαναλÝω, εδþ πÜντως δεν εßναι!
 Κ. ... κι επßσης κυνηγþ και τους κακοýς. Μην εßδατε τßποτε;
 Δ. Απü κακοýς; Ου, Üλλο τßποτα!
 Κ. Δεßξτε μου αμÝσως!!! Ποý;
 Δ. Παντοý. Γι' αυτü μπÞκα στο πιθÜρι.
 Κ. Α! ΤÝλος! Τþρα μπορεßτε να βγεßτε Üφοβα.
 Δ. Μπα! Δε με πεßθεις...
 Κ. Κρßμα. Μην εßδατε τουλÜχιστον τον ΣÜντσο ΠÜντσα, τον υπηρÝτη μου; Κοντüς, χοντροýλης, καβαλλÜ γÜιδαρο...
 Δ. Εδþ πÜντως δεν εßναι.
 Κ. ...και με βοηθÜ πολý ξÝρετε. Τον Ýχω χÜσει.
 Δ. Σε τß;
 Κ. Στο να βÜζω και να βγÜζω τη πανοπλßα μου.
 Δ. Ποιüς ξÝρει τß του 'κανες και σε παρÜτησε...
 Κ. ºσα-ßσα, του μιλÜω για τις περιπÝτειÝς μου, του μαθαßνω διÜφορα...
 Δ. Ε νÜτο! Σε βαρÝθηκε...
 Κ. ...προσπαθþντας να κÜνω την Üχαρη ζωÞ του πιο συναρπαστικÞ...
 Δ. Ε λßγο το 'χεις αυτü;
 Κ. ...ΔηλαδÞ... εννοεßτε...;
 Δ. Ναι!
 Κ. Με τß ασχολεßστε κýριε, αν επιτρÝπεται;
 Δ. Προσπαθþ να εξερευνÞσω το συναρπαστικü, στο πÜτο του πιθαριοý μου.
 Κ. ΚατÜλαβα! Εßστε πιο τρελλüς απü μÝνα.
 Δ. Κι εσý πιο σοφüς.
 Κ. Σας χαιρετþ κι εýχομαι κÜθε επιτυχßα.
 Δ. Γεια.

                            ΠαρÜξενος ΔιÜλογος 8ος

     ΦτÜσαμε κιüλας στον üγδοο διÜλογο! Δεν εßναι απßθανο; Δε ξÝρω ποια ανÜγκη με ωθεß να κρυφακοýω, μÞτε ποια με κÜνει να τους μεταφÝρω εδþ. ΠÜντως γι' αυτüν προβληματßστηκα αρκετÜ αν πρÝπει να τονε γρÜψω, αν πρÝπει να περÜσει αυτοýσιος, αν πρÝπει να πω και τα ονüματα των συμμετεχüντων. Μα τελικÜ εßπα μÝσα μου: "Γιατß üχι"; Το μüνο που Ýχω να 'πω γι' αυτü το θÝμα εßναι πως απαιτεßται για τους ενÞλικες, η γονικÞ Þ Ýστω οιαδÞποτε Üλλη, συναßνεση! ΜÜλιστα üσο πιο πολλÝς, τüσο πιο καλÜ. Εßναι üντως κÜπως τραχýς αλλÜ οι ανÞλικοι μποροýν να τον διαβÜσουν Üνετα. ΜÜλιστα üσο πιü ανÞλικοι, τüσο το καλλßτερο, θα 'λεγα. Φλυαρþ πÜλι -ως συνÞθως και με το παρδüν- γι' αυτü μπαßνω κατευθεßαν στο θÝμα, αφοý πρþτα σας ειδοποιÞσω πως τα ονüματα των μερþν αυτοý, θα τα φανερþσω μετÜ το διÜλογο.
     ¸νας υπüλευκος φÜκελος απü πÜπυρο Ýφθασε στο σπßτι μου, Ýνα üμορφο πρωß. Απ' Ýξω Ýγραφε τα αρχικÜ Β. Μ. κι απü κÜτω το üνομÜ μου, περßτεχνα, καλλιγραφικÜ. ΕξεπλÜγην γιατß δεν Þξερα κανÝνα μ' αυτÜ τ' αρχικÜ κι Üνοιξα αδημονþντας το γρÜμμα! Φανταστεßτε την Ýκπληξη μου üταν εßδα πως -οýτε λßγο, οýτε πολý- ο Βαρþνος ΜυγχÜουζεν με καλοýσε στον πýργο του, -διεýθυνση δε λÝω- για μια μεγÜλη ολονýχτια μονομαχßα με πιοτß, μεζÝδες και παραμýθους και μÜλιστα με κÜποιο πολý μεγÜλο στοßχημα για τον νικητÞ! (Ποιüς χÝζει το στοßχημα; Μüνο η μονομαχßα μετροýσε για μÝνα κι η ευκαιρßα να γνωρßσω αυτüν τον σπουδαßο τζÝντλεμαν, να γευτþ τα καταπληκτικÜ του κρασιÜ και τα μεζεκλßκια και ν' ακοýσω τις απßθανες ιστορßες του!) 
     Μου εξÞγησε στο φÜκελο üτι μßα νýχτα που πετοýσε αγκαλιÜ με κÜποιο βλÞμα ενεπνεýσθη -εν πτÞσει παρακαλþ- Ýνα απλü, μα πολýπλοκο να εξηγÞσει, σýστημα πλοÞγησης και τελικÜ καταφÝρε απü λÜθος μÜλλον χειρισμοýς, να σερφÜρει στο διαδικτýο! ΠÜλι κατÜ λÜθος μπÞκε στο site μου και με Ýνα 3ο λÜθος -που τελικÜ Þτανε ...κρßσιμο- διÜβασε τα γραπτÜ μου! ΤρελλÜθηκε ο Üνθρωπος κι αμÝσως σκÝφθηκε πþς δε χωροýσαμε κι οι δυο πÜνω στη γη! ¸νας Ýπρεπε να 'ναι ο νικητÞς κι Ýτσι με κÜλεσε σε μονομαχßα!
     ΠÞγα με το μÝσο που μου παρεßχε, -δε λÝω üμως τι Þτανε μÞτε το περιγρÜφω, γιατß μÜλλον τα μυαλÜ σας δεν εßναι Ýτοιμα να δεχτοýνε κÜτι τÝτοιο- και μαγεýτηκα απü τη τοποθεσßα και τη μεγαλειüτητα του πýργου του.  ΓνωριστÞκαμε κι αμÝσως μετÜ, χωρßς να χαθεß πολýτιμος χρüνος Üρχισε η μονομαχßα! ¼ποιος απü τους δυο μας, με την ανατολÞ τοý Þλιου, εßχε πιο κüκκινη και μεγÜλη μýτη και φυσικÜ να το αναγνþριζε ως τζÝντλεμαν, ο Üλλος, θα 'ταν ο νικητÞς. 
     Τα μεζεκλßκια Þταν υπÝροχα, το κρασß τÝλειο κι Üφθονο κι εßχε πÜρα πολλÝς προμÞθειες, αλλÜ καθþς η νýχτα προχωροýσε στα μισÜ της κι η μονομαχßα μαινüταν με τρομερÞ διαýγεια, üλες εξαντλÞθηκαν κι üχι τßποτε Üλλο, μα οι λιγοστοß υπÞρετες που 'χε κρατÞσει στο πýργο, εßχαν απü þρα ταβλιαστεß. Τüτε με παρακÜλεσε να κατεβþ στο κελλÜρι, αφοý με κατατüπισε λεπτομερþς πüσους ορüφους να κατεβþ και μου 'κανε σýντομη χαρτογρÜφηση των ραφιþν με τα εξαιρετικÞς σπανιüτητας και παλαιüτητας, κρασιÜ, μου 'πε να ανεβÜσω 5-6 μποτßλιες, απ' το καλλßτερο κρασß για χÜραμα και μýθους. Αυτü Ýπρεπε να γßνει μ' üσο το δυνατü λιγþτερες κινÞσεις, γιατß η θερμοκρασßα Þταν αυστηρÜ συγκεκριμÝνη και χωρßς ιδρþτα Þ λαχÜνιασμα απü μÝρους μου! Προφασßστηκε το μεγÜλο της ηλικßας του, σε συνδυασμü με την οσφυοκαμπτικÞ αρθριτορευματßτιδα και πως οι σκÜλες, η χαμηλÞ θερμοκρασßα κι η υψηλÞ υγρασßα των κελλαριþν θα τον τσÜκιζαν! (ΚουραφÝξαλα! ¸φταιγε το κρασß πιστεýω κι η Ýνταση του αγþνα μα δεν εßπα τßποτε!) Μüνο τον ρþτησα αν Þταν σßγουρος για το αν θα φτÜσουν αυτÝς οι 5-6 μποτßλιες μÝχρι την ανατολÞ.
 -"¼χι μικρÝ ανüητε, ψευτοπαραμυθÜ" μου 'πε ανασηκþνοντας τα φρýδια του, σε Ýνδειξη αποδοκιμασßας, "απλÜ εßναι θÝμα μεταφορÜς φορτßου και θερμüτητας απü την ενÝργεια... αλλÜ τß λÝω; ΣÜματι σκαμπÜζεις απ' αυτÜ; ΤρÜβα τþρα κι Üμα τελειþσουνε ξανακατεβαßνεις"!
     ΚατÝβηκα λοιπüν ακολουθþντας τις Üριστες οδηγßες και σα πλησßασα στα ρÜφια που μου 'χε πει Üκουσα το διÜλογο, που πρüκειται να σας μεταφÝρω στο τÝλος! ºδρωσα -κüντρα στις οδηγßες- και δε ξÝρω για πüση καταστροφÞ κρασιοý υπÞρξα υπεýθυνος εκεßνη τη νýχτα μα... πÜλι φλυαρþ... ΚÜποια στιγμÞ λοιπüν διακινδýνευσα να ρßξω μια ματιÜ ανÜμεσα στα μπουκÜλια για να δω ποιοß Þταν οι συνομιλοýντες και... τß το 'θελα; ºδρωσα πιüτερο και κÜπου μπροστÜ μου, Ýσκασε μια μπουκÜλα με αφρþδη οßνο που με λαχτÜρισε κι üπως αποδεßχτηκε, üχι μüνον εμÝνα, γιατß μετÜ απ' αυτü, οι δυο τους ανταλλÜξανε λßγα ακüμα λüγια κι εξαφανßστηκαν. 
     ΑνÝβηκα αναστατωμÝνος κι ο βαρþνος απÝδωσε τη ταραχÞ μου στη κραιπÜλη και στη μεταφορÜ:
 -"ΝεαρÝ ψευτοπαραμυθÜ, δεν Üντεχεις το πιοτß και τις σκÜλες! ΧαμÝνη γενιÜ! ¹θελα και να 'ξερα απü τι υλικü σας φτιÜχνουνε τþρα"; 
     Αυτü με πεßσμωσε κι αποφÜσισα να προσπαθÞσω ακüμα σκληρþτερα για να του δþσω Ýνα μÜθημα, μÝχρι τελικÞς μου πτþσεως! 
     Πλησßαζε η ανατολÞ κι εßχαμε Üλλες δυο φορÝς συμπληρþσει προμÞθειες σε κρασß -αλλÜ δε κατÝβηκα εγþ, ξýπνησε Ýναν υπηρÝτη και τον Ýστειλε- κι η μονομαχßα ακüμα κρατοýσε γερÜ! Εδþ οφεßλω να πω πως Þταν εξαßρετος παßκτης, ευφÜνταστος, τζÝντλεμαν, Üρτιος χειριστÞς του προφορικοý λüγου, δυνατüς πüτης και γευσιγνþστης. Τον θαýμασα απεριüριστα και πÜνω κει κατÜλαβα πως θα χÜσω! Δεν εßναι κακü, γιατß η αξßα του νικητÞ κι η δυσκολßα που κερδßζει τον αγþνα δεßχνει παρÜληλα και τη μεγÜλη αξßα του χαμÝνου. Αν και δε πιστεýω üτι θα υπÞρχε ουσιαστικÜ χαμÝνος αλλÜ πιüτερο θα 'τανε λÜβωμα του γοÞτρου. 
     ΚατÜλαβα üτι θα χÜσω γιατß εßχα κρατÞσει μια ιστορßα απü τη ζωÞ μου που ναι μεν Þταν αληθινÞ μα Ýμοιαζε τüσο με παραμýθο που... τÝλος πÜντων ας μη πολυλογþ... üταν την εßπα, μου την εßπε Üμεσα: 
 -"¸ßπαμε νεαρÝ ψευτοπαραμυθÜ, να μη μιλÞσουμε για γυναßκες γιατß δεν Ýχουνε τÝλος αυτÝς οι ιστορßες! ΣυμφωνÞσαμε να αγωνιστοýμε με ξßφη κι εσý πÞρες... ασφεντüνα"! 
     Κλονßστηκα! Εßδα λοιπüν üτι χÜνω, χαλÜρωσα και το αμÝσως επüμενο πρÜγμα που σκÝφθηκα -εκτüς του να ανοßξω νÝα μποτßλια και ν' ανÜψω τσιγÜρο- κι μιας κι εßχαμε λßγο ακüμα χρüνο μÝχρι να φÝξει, Þταν να δικαιολογηθþ για τη μειωμÝνη μου απüδοση, απü 'να σημεßο και μετÜ: 
 -"Βαρþνε εßστε Ýνας εκπληκτικüς παßκτης! ΑπÞλαυσα κÜθε στιγμÞ αυτÞς της μοναδικÞς νýχτας και προς Θεοý δε θÝλω να μειþσω οýτε στο ελÜχιστο, τη μεγÜλη και τιμητικÞ σας νßκη! Αν φοροýσα καπÝλλο θα σας το Ýβγαζα με üλη μου τη καρδιÜ! Αν εμπιστευüμουν τα ποδÜρια μου θα γονÜτιζα εμπρüς σας με το σÝβας που σας αρμüζει! ¸χω üμως να επισημÜνω πως μÝχρι Ýνα σημεßο τα πÞγαινα καλÜ, μÝχρι που κατÝβηκα στο κελλÜρι σας. Αυτü που εßδα εκεß με κλüνισε κι εικÜζω πως ßσως... λÝω ßσως... αν δεν εßχε συμβεß, η Ýκβαση τοýτου του αγþνα να 'ταν Ýστω κατÜ τι διαφορετικÞ, χωρßς üμως να 'μαι και σßγουρος γι' αυτü. Τß να πω; Εßμαι Üτυχος"! 
 -"ΝεαρÝ φαφλατÜ ευχαριστþ για τα καλÜ σου λüγια μα δε μασÜω! ΠÜλαιψες καλοýτσικα δε λÝω μα εßμαι αÞττητος μη το ξεχνÜς! Ωστüσο πες μου τß πιστεýεις üτι επηρÝασε, üπως διατεßνεσαι, την απüδοσÞ σου, αν üχι το πιοτß, η μειωμÝνη σου ικανüτητα και το σαθρü υλικü που απαρτßζει το νεαρü σου κουφÜρι"; 
     Τα τελευταßα λüγια τα 'πε χαμογελþντας γλυκÜ κι Ýτσι του... χÜρισα τη ζωÞ, αφÞνωντας το ξßφος μου στη θÞκη! ΣυνÝχισα τüτε και του διηγÞθηκα επακριβþς ü,τι Ýγινε στο κελÜρι. Του 'πα επßσης πως πρüσεξε κι εκεßνος τη ταραχÞ μου μετÜ... μα δε πρüκανα να συνεχßσω γιατß τüτε τον εßδα να 'χει χÜσει την αßγλη και την αυτοκυριαρχßα του! ¸δειχνε για πρþτη φορÜ την ηλικßα του, που πρÝπει üντως να 'ταν μεγÜλη... 
     ¼ταν ολοκλÞρωσα, σηκþθηκε πÜνω τρÝμοντας και χειροκρüτησε και σαν επιστÝγασμα θαρρεßς, εκεßνη ακριβþς τη στιγμÞ διÜλεξε ο Þλιος να κÜνει την εμφÜνιση του! Θα 'ταν Üλλη μια üμορφη ανοιξιÜτικη μÝρα παρüλο που 'χε πÝσει πρωινÞ πÜχνη. Χειροκρüτησε ναι! ¹τανε τζÝντλεμαν ως το τÝλος παρüλο που εßχε υποστεß τη πρþτη του Þττα και μÜλιστα εντüς Ýδρας -και με γκολ οφ σαúντ, αλλÜ ποιüς θα πÜει να του το πει;- κι εγþ εßχα κερδßσει το στοßχημα σαν Δαυßδ με την ασφεντüνα μου ενÜντια στο ΓολιÜθ! 
     Τß να κÜνουμε; ¸τσι εßναι αυτÜ τα πρÜγματα! Μýθος και πραγματικüτητα, αλÞθεια και φαντασßα, üμορρες Ýννοιες με μεθοριακÝς διαχωριστικÝς γραμμÝς αδιüρατες κι εμπλεκüμενες, πÜρα πολλÝς φορÝς! Σημασßα Ýχει üχι τüσο τι λÝει κανεßς, αλλÜ τι πιστεýει Þ τß εßναι διατεθειμÝνος να πιστÝψει ο Üλλος! ΑλλÜ πÜλι φλυαρþ παρασυρμÝνος και μεθυσμÝνος απ' τη νßκη και πιστεýω θα το πÜθαινε ο καθÝνας μας αυτü! 
     ΠαρακÜτω θα παραθÝσω τον διÜλογο που υποσχÝθηκα εξ αρχÞς με τα ονομÜτα μετÜ! (Θα λÝω τον πρþτο ομιλητÞ Κ και το δεýτερο Ο χÜριν του διαλüγου)

Κ. Τß γυρεýεις εδþ βρε γερο-μπανιστηριτζÞ;
0. Κοßτα ποιος μιλÜει!
Κ. Ποια πιλατεýεις τþρα; Πες!
Ο. Σκοýριασαν οι αλυσßδες σου.
Κ. ΑναθεματισμÝνη υγρασßα!
Ο. Τß γυρεýεις εδþ;
Κ. Εγþ σε ρþτησα πρþτος.
Ο. Νιþθω ανασφÜλεια.
Κ. Δε φοβÜται κανεßς πια ε;
Ο. Α! Το ξÝρεις κι εσý;
Κ. Αλßμονο... ναι!
Ο.Φοβοýνται Üλλα πρÜγματα, εντελþς Üσχετα.
Κ. Δε ξÝρω γιατß ζω. Σε τι εßμαι χρÞσιμος.
Ο. Γιατß; Πρþτα Þσουν; Η καταγωγÞ σου... πφφφ...
Κ. Εßσαι ηλßθιος! Δε σ' αδικþ. Τß Ýχει η καταγωγÞ μου; Εσý τß εßσαι;
Ο. ΕρωτευμÝνος!
Κ. ΚÜτι μας εßπες! Και... ποια η τυχερÞ;
Ο. Μια αιθÝρια ροδαλÞ οπτασßα!!!
Κ. Ετþν; Ας μη μαντÝψω καλýτερα...
Ο. Τß σημασßα Ýχει; Εßναι μαγικÞ η μουσικÞ!
Κ. Στα... χÝρια σου εννοεßται! ΕιδεμÞ Üχρηστη.
Ο. Ζηλεýεις;
Κ. Ποσþς!! ΕμÝνα με θÝλγουν οι στρουμπουλÝς αγρüτισσες.
Ο. Οι σιτεμÝνες. Περß ορÝξεως....
Κ. Κοßταξε αυτÜ τα παλιÜ κρασιÜ...
Ο. Εßναι εδþ Üχρηστα...
Κ. Γιατß;
Ο. Γιατß κανεßς δε τα Þπιε τüτε που 'πρεπε κι ßσως να μη τα πιει ποτÝ κανεßς!
Κ. Μα τß λες; Το κρασß üσο παλιþνει...
Ο. Μπορεßς να τ' αποδεßξεις;
Κ. ΤελικÜ εßσαι ηλßθιος!
Ο. Σε ρωτþ! Μπορεßς;
Κ. ΜÞπως μπορεßς τÜχα 'συ ν' αποδεßξεις τ' αντßθετο;
Ο. Τþρα μ' Ýβαλες στη... θÝση μου!
Κ. Θα 'θελα να σου 'σπαγα τα μοýτρα!
Ο. Εßσαι χωριÜταρος! Τüσα χρüνια δεν Ýμαθες τßποτε!
Κ. Η Αυτοý Ηλιθιüτης σας μου φÝρνει λýπη!
Ο. ¢κουσες; ¸σκασε Ýνα μπουκÜλι.
Κ. Τρüμαξες;
Ο. ¼χι αλλÜ μου ζÞτησες πριν απüδειξη.
Κ. ΠÜμε να φýγουμε, δε σ' αντÝχω Üλλο.
Ο. Τρüμαξες Þ φυγομαχεßς;
Κ. Η αυτοý ταπεινüτης μου σας στÝλνει στο διÜολο.
Ο. ΓειÜ σου βλÜχο!! Φýγε με τις συμβιβασμÝνες, σκουριασμÝνες αλυσßδες σου!
Κ. Αν εßχα μια πορδÞ θα σου 'κλανα την εισαγωγÞ απ' τη ΠοιμενικÞ Συμφωνßα!
Ο. Εßσαι üλος μια πορδÞ! 
....................................................................
     ºσως και να μη τον απÝδωσα τÝλεια πÜντως οι αποκλßσεις εßναι απειροελÜχιστες και σε τßποτε δεν αλλÜζουν την ουσßα του διαλüγου...
     ¼ταν λοιπüν κοßταξα ανÜμεσα στο κενü που αφÞνουν στα ρÜφια οι ξαπλωμÝνες μποτßλιες, εßδα τους δυο συνομιλητÝς και δε δυσκολεýτηκα διüλου ν' αναγνωρßσω τα πρüσωπα: 
     Κ ηταν το ΦÜντασμα του ΚÜντερβιλ
 κι Ο Þταν το ΦÜντασμα της ¼περας!
     (Αυτüς, εκτüς συγκλονιστικοý απροüπτου, εßναι ο τελευταßος διÜλογος τοýτης της παρÜξενης σειρÜς!) 
                                                       ΦλεβÜρης 2004

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers