ÐåæÜ

Ðïßçóç-Ìýèéá

Ï Dali & Åãþ

ÈÝáôñï-ÄéÜëïãïé

Äïêßìéá

Ó÷üëéá-Áñèñá

ËáïãñáöéêÜ

ÅíäéáöÝñïíôåò

ÊëáóóéêÜ

Áñ÷áßá Åëë Ãñáìì

ÄéáóêÝäáóç

ÐéíáêïèÞêç

ÅéêáóôéêÜ

Ðáãê. ÈÝáôñï

Ðëçñ-Ó÷ïë-Åðéêïéí.

Öáíôáóôéêü

Åñ. Ëïãïôå÷íßá

Ãëõðô./Áñ÷éô.

ÊëáóóéêÜ ÉÉ

 
 

Ï Dali & Åãþ 

ã. ÓÕÍÏÌÉËÙÍÔÁÓ ÌÅ ÔÏÍ DALI: Ôï ÐÝñáóìá

            
                                      Το Ρüδο

     (Το Ρüδο που ανατÝλλει, φωτßζει και μεσουρανεß. ¸ρημος που... "φωτßζεται" απü 'να ζευγÜρι. Η δροσοσταγüνα στο Ρüδο, -κατ' εμÝ- εßν' η λανθÜνουσα ελπßδα σωτηρßας, üσο λανθÜνουσαν ελπßδα Ýρωτα διαβλÝπει κανεßς στο ζεýγος. ΚοιτÜζοντας το Ρüδο, νιþθω σα να με καλεß να μπω κι üταν τελικÜ το καταφÝρνω, νιþθω να ξαναβγαßνω Üλλος Üνθρωπος.)

                                  Το ΠÝρασμα

     Βρισκüμαστε σε μια αßθουσα αναμονÞς. Εßμαστε απü κÜπου ψηλüτερα, του κανονικοý ýψους ενüς ανθρþπου, αüρατοι και κοιτÜμε. ΟυσιαστικÜ και τυπικÜ, αυτÞ εßναι η δουλειÜ μας. Δε ξÝρουμε ακüμα που üδηγεß αυτÞ η αßθουσα. ΜÜλλον κÜποιο ιατρεßο, μα χωρßς να μποροýμε προς το παρüν, να ποýμε την ειδικüτητÜ του. ΠολυτελÞς χþρος, λιτÜ επιπλωμÝνος! ΛÝμε πολυτελÞς, γιατß ακüμα και τα πλακÜκια του δαπÝδου, φαντÜζουν πανÜκριβα. Τα λßγα αντικεßμενα επßσης. ¸να γυÜλινο τραπεζÜκι σαλονιοý, δυο πολυθρüνες, Ýνας καναπÝς, αμπαζοýρ Ýξοχο, τÝσσερα κρυφÜ φωτιστικÜ -Ýνα για κÜθε γωνιÜ- και μια υπÝρκομψη θÞκη για περιοδικÜ, ανÜμεσα στις πολυθρüνες. ΑυτÜ εßναι σχεδüν üλα, εκτüς...
     ΑφÞσαμε τελευταßα δυο ακüμη αντικεßμενα του χþρου! Τοýτο γιατß, κατÜ Ýνα περßεργο τρüπο, εßναι και τα πιο σημαντικÜ κι Ýκαστος εξ υμþν θα τα 'βρισκε ενδιαφÝροντα. Το Ýνα, εßμαστε εμεßς! ΔηλαδÞ, για ν' ακριβολογοýμε, üχι εμεßς, αλλÜ μια μικρÞ, πανßσχυρη κÜμερα, ελαφρÜ περιστρεφüμενη και φυσικÜ ...πανÜκριβη, γνωστÞς μÜρκας! Εßμαστε επικεντρωμÝνοι στο Ýτερο, ενδιαφÝρον αντικεßμενο: ¸νας πανÜκριβος πßνακας, που βρßσκεται στο τοßχο, ακριβþς απÝναντι απü το καναπÝ, Ýτσι þστε üποιος κÜθεται κει, ν' απολαμβÜνει τ' üμορφο θÝαμα, üσο θα περιμÝνει τη σειρÜ του!
     Ας μιλÞσουμε για τον πßνακα λοιπüν. Η οπτικÞ μας, δε μας επιτρÝπει να 'χουμε πλÞρη εικüνα. Απ' ü,τι καταλαβαßνετε, εμεßς τοποθετηθÞκαμε εδþ, μüλις σÞμερα το πρωÀ, για να φυλÜμε, μÞπως κÜποιος επιχειρÞσει να τονε πειρÜξει Þ να τονε κλÝψει. Δε το ξÝρουμε αυτü σßγουρα, μα για ποιον Üλλο λüγο θα μας Ýβαζαν εδþ; ¸τσι βλÝπουμε τον πßνακα, υπο γωνßαν -Üλλωστε τι ξÝρουμε απü πßνακες, εμεßς οι κÜμερες; ¼σο κι αν εßμαστε πανßσχυρες και πανÜκριβες!- μα καλýπτουμε θαυμÜσια, üλο τον εγγýς χþρο του!
     Ας προσπαθÞσουμε λοιπüν να τον περιγρÜψουμε, üσο πιο καλÜ μποροýμε. Η κορνßζα του, κατ' αρχÞν, εßναι χρυσÞ Þ επßχρυση, üμορφα και περßτεχνα δουλεμÝνη και θα πρÝπει κι αυτÞ να κüστισε πανÜκριβα! Περιττü να ποýμε πως καλýπτεται απü γυαλß! Ο ßδιος ο πßνακας, απ' üσο πιÜνει το βλÝμμα μας, απεικονßζει Ýνα μεγÜλο ρüδο, χωρßς το κοτσÜνι του, αλλÜ με μια δροσοσταγüνα σε κÜποιο πÝταλü του. Φüντο του, ο καθÜριος γαλανüς ουρανüς και κÜτω μια πεδιÜδα, κατα το θÝρος. Δυü Üνθρωποι σα μυρμÞγκια σ' αυτÞ τη πεδιÜδα κι ...αυτü εßναι üλο!
     Θ' αναρωτιÝστε κι εýλογα, γιατß σας τα λÝμε üλα τοýτα. ΠρÝπει να σας πιÜσουμε απü το χÝρι και να σας μπÜσουμε στο κλßμα του χþρου -και του πßνακα- Ýτσι üπως εμεßς τον αντιλαμβανüμαστε και να σας μεταφÝρουμε üσο πιο καλÜ και κατανοητÜ μποροýμε, τα περßεργα συμβÜντα που ακολοýθησαν, τοýτη τη πρþτη μÝρα μας εδþ!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
 -¸λα αγüρι μου και θ' αργÞσουμε. Μας περιμÝνει ο γιατρüς...
 -Ναß μητÝρα...
 -Τι τη κοιτοýσες αυτÞ; ΣιγÜ μην Üξιζε αυτÞ, για Ýνα παληκÜρι σαν εσÝνα!
 -¸χεις δßκιο μητÝρα...
 -Εσý παιδß μου, εßσαι στην ιατρικÞ πλÝον. Σε λßγα χρüνια που θα πÜρεις το πτυχßο σου, ουρÝς θα κÜνουν Ýξω απü τη πüρτα σου οι νýφες! Ποιüς θα σε πιÜνει τüτε!
 -...
 -Μα... καλÜ... δε την εßδες πως Þταν ντυμÝνη; Τσουλß σκÝτο! Εßναι αυτü κορßτσι για σπßτι;
 -¼χι μητÝρα...
 -Εßσαι 22 ετþν κι εßσαι ακüμα μικρüς για τÝτοια. ΠÜρε πρþτα το πτυχßο κι ýστερα θα 'χεις καιρü!
 -...
 -¸λα περπÜτησε λßγο πιο γρÞγορα και μη κοιτÜς πßσω. Σχεδüν φτÜσαμε...
 -Ναι μητÝρα...
 -Για ποιον νομßζεις üτι σκοτþνεται üλη μÝρα ο πατÝρας σου στη δουλειÜ; Για σÝνα! Για μας! Τüσα και τüσα Ýξοδα πως νομßζεις πως καλýπτονται; Πιστεýεις πως σου χαρßζει κανεßς κÜτι;
 -...
 -Εγþ πÜλι; ΞÝρεις πüσα θυσßασα για σÝνα; ΚανÝνα λοýσο. ΚαμιÜ διασκÝδαση! Γιατß εßχα να ετοιμÜσω τα προικιÜ σου. ¾στερα καθþς εßδα πως τα 'παιρνες τα γρÜμματα, στερηθÞκαμε τα πÜντα για τις σπουδÝς σου. ΞÝρεις; ΣυγγρÜμματα, φροντιστÞρια... ¼λα για σÝνανε αγüρι μου!
 -ΜÜλιστα μητÝρα...
 -Σ' αγαπÜμε πÜρα πολý! ¼χι πες μου, δε σ' αγαπÜμε; Σου 'λειψε ποτÝ τßποτε;
 -¼χι μητÝρα...
 -Ε λοιπüν πες μου γιατß στεναχωριÝσαι; Νομßζεις πως θα σ' αγαπÞσει ποτÝ κανεßς Þ καμιÜ σουρλουλοý, Ýτσι üπως εμεßς; Ανιδιοτελþς;
 -¼χι μητÝρα...
 -Εßδες; Το λÝς και μüνος σου! Λοιπüν φτÜσαμε, εδþ ... στο ασανσÝρ... εδþ παιδÜκι μου... üχι απü κει... εδþ εßναι το ασανσÝρ!
 -Συγγνþμη μητÝρα...
 -Λοιπüν τþρα που θα πÜμε στο γιατρü μη φοβηθεßς! Εßναι πολý καλüς και πανÜκριβος ειδικüς! Να τον ακοýσεις, γιατß üτι σου πει εßναι σωστü! Το 'χει σπουδÜσει ο Üνθρωπος, στην ΑμÝρικα κι üχι μüνον αυτü: σε συμπÜθησε κιüλας!
 -...
 -Γιατß δε μιλÜς; ΛÝω λÜθος κÜτι; ...και μη κοιτÜς συνεχþς τα παποýτσια σου... Σε παρακαλþ, μη μου το κÜνεις αυτü! Μη μας το κÜνεις αυτü! 'Αφησε μας να σε βοηθÞσουμε, παιδß μου! Εμεßς θÝλουμε, μποροýμε και σ' αγαπÜμε!
 -ΜÜλιστα μητÝρα...
 -"ΜÜλιστα" μα κοιτÜς üλο τα παποýτσια σου! Ορßστε... μπαßνουμε στο ιατρεßο... κοßτα να 'σαι συνεργÜσιμος μωρü μου. Σ' αγαπþ!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

     ΚÜποια στιγμÞ λοιπüν χτýπησε η πüρτα και κÜποιος απü μÝσα, -μÜλλον με κÜποιο εσωτερικü μηχανισμü- Üνοιξε. ΜπÞκε μια μεσüκοπη, καλüντυμÝνη, χλιδÜτη κυρßα κι Ýνας παχουλüς νεαρüς. ΜοιÜζανε πολý! ΕπιτÝλους, γιατß εßχαμε αρχßσει να πλÞττουμε κι αναρωτιüμασταν, αν εßχαμε κανÝνα λüγο ýπαρξης εδþ μÝσα!
     Αυτοß οι δυü λοιπüν, πÝρασαν μÝσα. Η γυναßκα περιεργÜστηκε το χþρο, μ' επιδοκιμασßα κι Ýδειξε το καναπÝ στο νεαρü, που κοιτοýσε κÜπου χαμηλÜ. Τα πλακÜκια του δαπÝδου Þ το αντικαθρÝφτισμÜ του σ' αυτÜ! ΥπÜκουσε πειθÞνια, μα χωρßς να πÜρει τα μÜτια του απü κÜτω. Εκεßνη στην αρχÞ, üλο του 'λεγε... του 'λεγε... νουθεσßες, συμβουλÝς κι εκεßνος που και που, απαντοýσε -χωρßς να φÝρνει αντιρρÞσεις- πüτε "ναι μητÝρα" Þ "μÜλιστα μητÝρα"! ¸πειτα, üταν Ýνιωσε πως εßχε πει üλα üσα Ýπρεπε Þ κουρÜστηκε, πÞρε Ýνα περιοδικü μüδας κι Üρχισε να το ξεφυλλßζει. Σταματοýσε με ßδιαßτερο ζÞλο, στις σελßδες ακριβÞς μüδας και σ' Üλλα γυναικεßα αξεσσουÜρ!
     Τüτε μüνον ο νεαρüς, Üρχισε σιγÜ-σιγÜ, να σηκþνει το βλÝμμα του απü το πÜτωμα. ΔειλÜ στην αρχÞ κι Ýπειτα, σα την εßδε απασχολημÝνη κι απορροφημÝνη απü τ' Üφθονα περιοδικÜ μüδας, ξεθÜρρεψε κι Üρχισε να περιεργÜζεται με τα μÜτια του, τα πÜντα! ΠεριÝργως πως, τον πßνακα τον εßδε προτελευταßο, παρ' üλο που τον εßχε κατÜφατσα. ΜÜλλον γιατß, οπτικÜ, Þταν ψηλþτερα -üπως κι εμεßς- απ' üλα τα υπüλοιπα αντικεßμενα! Ευτυχþς üμως σε μας δε πρüφτασε να φτÜσει η ματιÜ του, γιατß εκτüς απü ψηλÜ, εßμασταν και πολý πλÜγια προς αυτüν! Το λÝμε γιατß απü καθαρÞ διαßσθηση παρακινημÝνοι, πιστεýουμε, πως αν μας Ýβλεπε θα τρüμαζε και θα 'σκυβε πÜλι κÜτω!
     Στην αρχÞ, το κοßταξε με αδιÜφορη ματιÜ. ΑπλÜ τον κοßταξε, χωρßς να τον κοιτÜζει, Ýτσι απλÜ για να κοιτÜξει κÜτι! Να περιεργαστεß το χþρο και να βοηθηθεß ßσως απü τη γνþριμη πια διÜταξη, των γνþριμων πια αντικειμÝνων, ολüγυρα! Αναγνþριση χþρου! ¼ταν üμως ο χρüνος της ...αδιÜφορης ματιÜς τÝλειωσε -ο χρüνος εκεßνος, που η αδρÜνεια του νου απαιτεß, μÝχρι να δει πραγματικÜ και βαθýτερα, το αντικεßμενο- κι ενþ εßχε αρχßσει να στρÝφει δειλÜ, το βλÝμμα προς εμÜς, σταμÜτησε! ΣκÜλωσε! Καρφþθηκε! Ναι καλÜ ακοýσατε! ¸μεινε να κοιτÜ το πßνακα -βαθιÜ αυτÞ τη φορÜ- για πολλÞ þρα! Θαρρεßς μαγεμÝνος, μα χωρßς να 'ναι! Θαρρεßς εγκλωβισμÝνος, παγιδευμÝνος, μα πÜλι χωρßς να μπορεß κανεßς να το πει κι Ýτσι! Πüσο μÜλλον εμεßς: μια κομψÞ κÜμερα πανßσχυρη, πανÜκριβη, ευÝλικτη κι Ýνα σωρü Üλλες δυνατüτητες!
     ¼πως και να 'χει, εκεßνος δε τραβοýσε το βλÝμμα του απο τον πßνακα! Κοßταζε απλÜ, Þσυχα, χωρßς να γουρλþνει καν τα μÜτια, μα κοßταζε ..."εσωτερικÜ" κι Ýντονα! ¸πειτα, Üρχισε να λικνßζεται. Αδιüρατα στην αρχÞ, μα βαθμιαßα, αυτü το λßκνισμα δυνÜμωνε, χωρßς να φαντÜζεστε πως Ýγινε τρομερü! Θα τολμοýσαμε να ποýμε πως λικνιζüταν διερευνητικÜ, πασχßζωντας να βρει το σωστü ρυθμü! Ρυθμü γιατß; Να συγχρονιστεß με τι; ΑυτÞ η σκÝψη μπορεß να αποδþσει σωστÜ το τι συνÝβαινε και μας πÝρασε, Üγνωστο πως, Üγνωστο γιατß! Μα τελικÜ μÜλλον Ýτσι Þταν γιατß üταν αυτü επετεýχθη -και μη ρωτÜτε λεπτομÝρειες- τüτε το λßκνισμÜ του σταμÜτησε!
     ¸μεινε ακßνητος, τρεμουλιÜζοντας ελαφρÜ και λßγες στÜλες ιδρþτα φÜνηκαν στο μÝτωπü του! ΜισÜνοιξε το στüμα του -χαμüγελο;- κι Ýπαψε ν' ανοιγοκλεßνει τα βλÝφαρα! Αυτü διÞρκεσε τüσο, þστε ν' αρχßσουν να δακρýζουν και τüτε... Ω τüτε...
     ºσως και να μη μας πιστÝψετε, αλλÜ ορκιζüμαστε -εκεß που μπορεß να ορκιστεß μια κÜμερα και να γßνει πιστευτÞ και σεβαστÞ- πως üτι ποýμε απü 'δω και πÝρα θα 'ναι η απüλυτη αλÞθεια!
     Απ' üλα τ' ανοßγματα του προσþπου του, μÜτια, μýτη, στüμα, αυτιÜ μα κι απ' τους πüρους του δÝρματος, -αλλÜ πιο αχνÜ εκεß-, Üρχισε να βγαßνει κÜτι σα γκρßζος καπνüς! Σαν Ýνα νÝφος Þ τÝλος πÜντων, κÜτι τÝτοιο! ¼ταν πια βγÞκε üλο (;) και σχηματßστηκε (;;) λßγο 'μπρος του, εßδαμε Ýνα πιστü (;;;;) του αντßγραφο, κÜτι σα συννεφÝνιο ολüγραμμα, σκοýρου γκρßζου χρþματος! Αυτü τον Ýδειχνε, Ýτσι üπως Þταν üταν μπÞκε και κοιτοýσε κÜτω! ¸πειτα, σÞκωσε το ανýπαρκτο βλÝμμα του και κοßταξε τον πßνακα για λßγο και κÜνωντας μια απüτομη δρασκελιÜ, üρμηξε και χþθηκε μÝσα του!
     Ναι! ΑλÞθεια λÝμε! Το ορκιστÞκαμε! Το ρüδο φÜνηκε πιο κüκκινο, οι δυü Üνθρωποι σα να κινÞθηκαν λιγÜκι κι η δροσοσταγüνα κÜπως κýλησε στο πÝταλο, απειροελÜχιστα! Εδþ üμως δεν επιμÝνουμε! ºσως να 'ταν η ιδÝα μας! ¸πειτα στραφÞκαμε πÜλι στο νεαρü, παραξενεμÝνοι -αν και δε πρÝπει, οι καλÝς κÜμερες να παραξενεýονται απ' üσα βλÝπουν- και που üσο δε κοιτοýσαμε, δε ξÝρουμε τι Ýκανε! Τþρα üμως Ýδειχνε νηφÜλιος, με πιο ζωντανü βλÝμμα και ναι μεν κοιτοýσε τον πßνακα, μα τοýτη τη φορÜ, κοιτοýσε -αν καταλαβαßνετε τι εννοοýμε- με το σωστü τρüπο!
     Σε λßγο, ο νεαρüς σκοýπισε τον ιδρþτα του, σηκþθηκε και γýρισε προς τη κυρßα...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
 -ΜητÝρα! (Εκεßνη στρÜφηκε Ýκπληκτη!)
 -Ναι παιδß μου;
 -Νομßζω μητÝρα πως τζÜμπα Þρθαμε ως εδþ. ¸χω να σκεφτþ πιο σοβαρÜ, μερικÜ πρÜγματα. ΠÜμε να φýγουμε!
 -Μα... τι λες παιδÜκι μου; Εδþ Þρθαμε για να σε βοηθÞσουμε! Εμεßς που σ' αγαπÜμε! Πως να φýγουμε;
 -Δεν Ýχω χρεßα βοηθεßας μητÝρα. ΤουλÜχιστον üχι τÝτοια βοÞθεια! ΠÜμε σε παρακαλþ...
 -Μα... πως δεν Ýχεις παιδß μου; Προσεγγßζεις επικßνδυνα τη τρÝλα, εßπε ο γιατρüς, εδþ και κÜμποσο διÜστημα! Μη κοιτÜς που κρýβαμε λüγια. ΚÜτσε μωρü μου, εδþ θα γßνεις καλÜ. Εδþ σ' αγαπÜμε! Μη μας το κÜνεις αυτü!
 -Με θεωρεßς λοιπüν, τρελü μητÝρα; Σου μοιÜζω για τρελüς;
 -Εεε... ¼χι... Ναι... δηλαδÞ... Ουφ! ΚÜθισε παιδÜκι μου, εδþ εßναι ο ειδικüς που αν -λÝω αν- υπÜρχει κÜτι τÝτοιο, θα το διορθþσει. ΚÜθισε πÜλι κÜτω σε παρακαλþ. Μη μας το κÜνεις αυτü!
 -ΜητÝρα, εσý μπορεßς να καθßσεις αν θÝλεις. Αν πιστεýεις πως χρειÜζεσαι βοÞθεια, εννοþ! Γιατß εγþ, εßτε μαζß σου, εßτε δßχως σου, θ' ανοßξω τη πüρτα και θα φýγω! ¸χω πρÜγματα να σκεφτþ, πρÜγματα να κÜνω και δε ξÝρω καν αν προλαβαßνω!
 -Που πας βρε αχÜριστε; ¸τσι κλωτσÜς τüση αγÜπη; Τüσες θυσßες; Τüση αφοσßωση; ΣΤΑΣΟΥ...!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

     Ο νεαρüς, Üνοιξε τη πüρτα και βγÞκε! Η κυρßα που προσφωνοýσε "μητÝρα" βγÞκε ξοπßσω του, αλλüφρων και φωνÜζοντÜς του... Τüτε, μüλις η πüρτα εßχε κλεßσει πßσω τους, ακοýστηκε μια φωνÞ -πιθανþς του γιατροý- να λÝει Ýρρινα και κοφτÜ:
 -"ΠερÜστε παρακαλþ."
     ΠρÝπει να ποýμε πως üταν μπÞκαν οι δυü τους, το ψηφιακü μας ρολüú, Ýδειχνε 17.52'.42" και üταν η πüρτα Ýκλεισε πßσω τους, καθþς Ýφευγαν, Ýδειχνε 18.03'.19"! Δε ξÝρουμε αν αυτü σας λÝει κÜτι και τι, μα ξÝρουμε πως εσεßς οι Üνθρωποι, τα μετρÜτε κÜτι τÝτοια. ΕμÜς πÜντως üχι! Εμεßς προσπαθÞσαμε να σας μεταφÝρουμε, üσο πιο πιστÜ, σα κÜμερα, üτι Ýπεσε στην αντßληψÞ μας κι αυτü ειν' üλο! Κρßμα μüνο, που τη πρþτη μÝρα μας εδþ, δε σκÝφτηκε Þ δε πρüφτασε κανεßς να μας φορτþσει με μαγνητοταινßα. ΠρÜγμα που Ýγινε φυσικÜ τις αμÝσως προσεχεßς μÝρες. Επßσης, τοýτη τη πρþτη μας μÝρα, λüγω κÜποιου προσωρινοý, τεχνικοý προβλÞματος στη σýνδεση, δεν υπÞρχε αποκατεστημÝνη οπτικÞ επαφÞ, απü το δÝκτη στο γραφεßο του γιατροý. ΠρÜγμα που επßσης αποκαταστÜθηκε τις αμÝσως προσεχεßς μÝρες.
     ¸τσι -μιας και ποτÝ δε ξανασυνÝβη κÜτι παρüμοιο- Ýχετε μüνο τη μαρτυρßα μας και σας δßνουμε το λüγο της καμερικÞς μας τιμÞς, πως üλα Ýγιναν Ýτσι ακριβþς üπως σας τα περιγρÜψαμε. ¸χετε το λüγο μιας κομψÞς, πανßσχυρης, πανÜκριβης και με πολλÝς δυνατüτητες, κÜμερας, που εκτüς των Üλλων, δε ψεýδεται ποτÝ...

"Σε κεßνη
  που Üλλαξε
                           ΠανσÝληνος Αυγοýστου 2003

  το ρου..."

 

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers