Botero Fernando Angulo (1932- ) Modern Art (ιδίωμα) 
Γεννήθηκε στο Μεντεγίν της Κολομβίας στις 19 Απριλίου, από πατέρα έμπορο (Δαβίδ) που ταξίδευε συνεχώς με το άλογο μεταφέροντας τα εμπορεύματα και πέθανε 4 χρόνια αργότερα, αφήνοντας αυτόν κι άλλους δυό αδερφούς του (Δαβίδ & Ροδρίγο) ορφανούς. Τη κηδεμονία τους ανέλαβε ο θείος Χοακίν.
Ο μικρός Φερνάντο πήρε υποτροφία στο Λύκειο Ιησουϊτων Μεντεγίν, απ' όπου θα φύγει 17 ετών. Ήτανε λάτρης των ταυρομαχιών και της ζωγραφικής κι από 14 ετών είχε γραφτεί σε σχολή ταυρομάχων κι είχε επίσης ζωγραφίσει τις πρώτες του ακουαρέλλες. Μέχρι το 1948 δεχόταν επιδράσεις μόνο από τους ντόπιους ή Μεξικάνους ζωγράφους, μιας και δεν υπήρχε τρόπος να 'ρθει σ' επαφή με τη παλιά και νέα ευρωπαϊκή τέχνη.
Το 1950 πήρε το δίπλωμα, -πληρώνοντας ο ίδιος τις σπουδές του- και την επόμενη χρονιά εγκαθίσταται στη Μπογκοτά. Σε λιγώτερο από 6 μήνες εκθέτει τα πρώτα 25 έργα, από τα οποία πούλησε αρκετά κι είχε επιτυχία κι ενθάρρυνση. Εγκαθίσταται μετά στο νησί της Καραϊβικής, Τολού -σαν άλλος Γκωγκέν- όπου ζωγραφίζει για να ζει και ζει για να ζωγραφίζει!
Το 1952 κερδίζει το βραβείο των 7000 πέσος, από την 9η Έκθεση Κολομβιανών Καλλιτεχνών Εθνικής Βιβλιοθήκης Μπογκοτά και μ' αυτά τα χρήματα έρχεται στην Ευρώπη. Βαρκελώνη κι έπειτα Μαδρίτη, έπιασε δωμάτιο κοντά στο Πράδο και γράφεται στην Ακαδημία Σαν Φερντινάντο. Αντιγράφει συνεχώς παλιούς καλλιτέχνες, μαθαίνοντας όσο μπορεί. Την επόμενη χρονιά πάει στο Παρίσι, όπου απογοητεύεται απο τη Γαλλική Αβαν-Γκαρντ και τους Ιμπρεσσιονιστές. Επόμενος σταθμός, τον επόμενο κι όλας χρόνο: Φλωρεντία! Μελέτη τέχνης, αντιγραφή έργων και γυρίζει με τη μοτοσυκλέτα, όλα τα μουσεία. Εγγράφεται στην Ακαδημία Καλών Τεχνών Αγίου Μάρκου.
1955, επιστροφή στη Μπογκοτά κι έκθεση 20 πινάκων. Η παλέτα του έχει αλλάξει. Έχει γίνει πιο ραφινάτη κι οι γκρίζοι τόνοι κυριαρχούν. Κακές κριτικές κι αποτυχία, δε πουλά κανένα πίνακα κι αναγκάζεται να κάνει κι άλλες δουλειές (πωλητής ελαστικών αυτοκινήτων, γραφίστας σ' εφημερίδα κ.λπ.) για να βιοποριστεί.
Παντρεύεται τη Γκλόρια Σέα και πάνω στο χρόνο, αποκτά το πρώτο γιο του, Φερνάντο. Εγκαθίσταται στη Πόλη Του Μεξικού όπου κι αποκτά πια το δικό του προσωπικό στιλ, κάτω κι από την έντονη Μεξικάνικη επίδραση. 1957 Ουάσιγκτων, προσωπική έκθεση κι ενώ πριν, είχεν ήδη πουλήσει πίνακές του στο Μουσείο Καλών Τεχνών Χιούστον. Εντωμεταξύ, ζούσε, ζωγραφίζοντας τουρίστες. Ξεπουλά όλα του τα έργα και γνωρίζει τη γκαλερίστα Τάνια Γκρες, που θα του παράσχει υλική κι ηθική υποστήριξη.
1958 Γέννηση της κόρης του Λίζας κι ο ίδιος γίνεται καθηγητής ζωγραφικής στη Καλλιτεχνική Ακαδημία Μπογκοτά. Θα μείνει μέχρι το 1960 κι εντωμεταξύ εδραιώνεται η φήμη του. Εικονογραφεί έργα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και λαμβάνει μέρος στην 11η Έκθεση Κολομβιανής Τέχνης Μπογκοτά και μετά διάφορες παρεξηγήσεις, κερδίζει το Α' βραβείο. Επίσης, εκθέτει έργα του, στη Νέα Υόρκη.
1959. Αντιπροσωπεύει τη Κολομβία στη 5η Μπιενάλε Σάο Πάολο. Τον επόμενο χρόνο γεννιέται ο γιός του Χουάν Κάρλος και παράλληλα, αντιπροσωπεύει τη Κολομβία στη 2η Μπιενάλε Μεξικού και κάνει τη δεύτερη έκθεσή του στην Ουάσιγκτων. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, παίρνει το βραβείο Γκουκενχάϊμ Ιντερνάσιοναλ Όγουαρντ. Επίσης, τον ίδιο χρόνο, παίρνει διαζύγιο από τη Γκλόρια Σέα κι η γνωριμία του με τη διευθύντρια του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης, Ντόροθυ Μίλερ, του δίνει κι άλλη ώθηση, γιατί του αγοράζει, για λογαριασμό του Μουσείου, τον πίνακα, "Η Μόνα-Λίζα Σε Ηλικία 12 Ετών"! Για τον πίνακα τούτο, ο κριτικός 'Αλφρεντ Μπαρ έγραψε: "Είναι αδύνατο να δει κανείς αυτό το έργο, που 'ναι γεμάτο ανησυχία, χωρίς να πάρει θέση"!
1962. Έκθεση Νέα Υόρκη. Καλές κριτικές!
1963. Ταυτόχρονη έκθεση από το Μητροπολιτικό Μουσείο, της "Μόνα-Λίζα" του Ντα Βίντσι κι από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, του δικού του αντίστοιχου πίνακα.
1964. Γάμος με τη Σεσίλια Σαμπράνο. Παράλληλα χτίζει εξοχικό στο Λογκ-'Αϊλαντ και νοικιάζει ατελιέ στη 14η Λεωφόρο. Παίρνει πάλι το πρώτο βραβείο, στη Μπογκοτά!
1965. Οι τόνοι του γίνονται πιο ξεκάθαροι και φωτεινοί. Επηρεάζεται πολύ από τον Ρούμπενς. Λαμβάνει μέρος, πρώτη φορά, σε μεγάλη έκθεση της Κρατικής Πινακοθήκης Μπάντεν-Μπάντεν!
1966. Εμφανίζονται έργα του στη Γκαλερί Μπρούσμπεργκ στο Αννόβερο και στο Μουσείο Μιλγουώκι Αρτ Σέντερ, με μεγάλη επιτυχία. Τα επόμενα χρόνια επηρεάζεται από τον Ντύρερ.
1969. Έκθεση Νέα Υόρκη και Παρίσι.
1970. Γεννιέται ο γιός του Πέντρο. Τα έργα του κάνουνε το γύρο της καλλιτεχνικής Γερμανίας (Μπάντεν-Μπάντεν, Βερολίνο, Ντύσσελντορφ, Μπίλεφελντ κ. ά.) με μια περιοδεύουσα έκθεση.
1971. Βρίσκεται μεταξύ Παρισιού, Μπογκοτά και στο καινούργιο του ατελιέ, στη 5η Λεωφόρο, στη Νέα Υόρκη.
1972. Μεγάλη έκθεση στη Γκαλερί Μάρλμπορο, στη Νέα Υόρκη. Καινούργιο ατελιέ στην οδό Μεσιέ Λα Πρενς. Αγοράζει επίσης, εξοχικό στη Καχίκα, βόρεια της Μπογκοτά.
1973. Αποφασίζει ν' ασχοληθεί με τη Γλυπτική.
1974. Μεγάλη αναδρομική έκθεση μ' έργα του μεταξύ 1948-1972.
1975. Σε τροχαίο, σκοτώνεται ο γιός του Πέντρο κι ο ίδιος τραυματίζεται σοβαρά. Χωρίζει τη Σεσίλια Σαμπράνο. Αυτά τον επηρεάζουνε πολύ.
1976-77. Ασχολείται κυρίως με τη Γλυπτική.
1978. Παρίσι. 1979-80, παρουσιάζονται έργα του σε περιοδεύουσες εκθέσεις, στην Ευρώπη (Βέλγιο, Νορβηγία, Σουηδία κλπ.), το '79 γίνεται πρώτη αναδρομική έκθεση στην Ουάσινγκτον και στο Παρίσι εκθέτει έργα της περιόδου 1977-79.
Από τότε και μέχρι τις μέρες μας, κάθε νέα χρονιά, του φέρνει εκθέσεις κι επιτυχίες, με το μοναδικό του προσωπικό τούτο ιδίωμα!
------------------------------------------------------------------------------------------
Κυριακάτικος Περίπατος
Γυμνό
Οδαλίσκη
Ορχήστρα
Πρωϊνό Ξεκίνημα
Φλαμένγκο
Χορευτές
Ο Περιπατητής
Οικογένεια
Ταυρομάχος
Ο Καπνιστής
Πορτραίτο Του Βελάσκεθ
Χωριό
Η Μικρούλα
Νεκρή Φύση Με Καρπούζι
Νεκρή Φύση Με Πορτοκάλια
Μουσικοί
'Αντρας Με Σκύλο
Στο Μπάνιο
Ζευγάρι
Οικογένεια
Νεκρή Φύση Με Καρπούζι
