ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ: : Seurat

Seurat

Seurat George (1859-1891) Late Impressionism

     Θεωρείται από τους μεγαλύτερους Μετα-Ιμπρεσσιονιστές. Η σύντομη καριέρα του -μόλις 10ετής- ήταν αρκετή για να φιλοτεχνήσει πλήθος έργα, ρομαντικά τοπία, έως πολυπρόσωπες σκηνές με θέμα τσίρκο, καθώς και σκοτεινά αινιγματικά σχέδια κι ειδυλλιακές ηλιόλουστες σκηνές στις όχθες ποταμών. Το έργο του "Κυριακή Στο Νησί Γκραντ" θεωρείται το απόλυτο, διαχρονικό αριστούργημα.
     Γόνος εύπορης μα εκκεντρικής οικογένειας που επέδρασε καταλυτικά πάνω στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Υπήρξεν άνθρωπος εξωστρεφής, συνεσταλμένος και σιωπηλός, σε σημείο που να μη θέλει να γνωρίσει στην οικογένειά του τη σύζυγο και το παιδί του. Εργαζότανε μ' επιμονή και μεθοδικότητα, στοιχεία που τον οδηγήσανε στη δημιουργία ενός μοναδικού, εντελώς προσωπικού στυλ. Έτσι αναγνωρίστηκε σ' όλη την Ευρώπη ως πρωτοποριακός και καινοτόμος καλλιτέχνης.
     Γεννήθηκε στο Παρίσι, 2 Δεκεμβρίου, από τον Αντουάν-Κρισοστόμ Σερά -συνταξιούχος δικηγόρος- και την Ερνεστίν Φεβρ. Στα 12 μετακομίζουνε στο Φοντενεμπλό, εξ αιτίας των ταραχών της Κομμούνας, που συγκλονίζει το Παρίσι και 4 χρόνια μετά, φοιτά στη Σχολή Σχεδίου, υπό τη καθοδήγηση του γλύπτη Ζυστέν Λεκέν και γνωρίζει επίσης τον Ερνέστ Λοράν και τον Εντμόντ Αμαν-Ζαν.
     1878, γίνεται δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθοδηγητή τον μαθητή του Ενγκρ, Ανρί Λεμάν. Tην επόμενη χρονιά επισκέπτεται τη 4η Έκθεση των Ιμπρεσσιονιστών. Εγκαταλείπει τη Σχολή Καλών Τεχνών και κατατάσσεται στο στρατό στη Βρέστη, μα εξακολουθεί να σχεδιάζει. Σ' ένα χρόνο απολύεται, επιστρέφει στο Παρίσι κι ανοίγει ατελιέ με τον Αμάν-Ζαν.
     1881, ξεκινά μια σειρά σπουδών με θέμα την ανθρώπινη μορφή και μερικά πορτραίτα. Μελετά οπτική και χρώμα και κυρίως από δουλειές του Ντελακρουά. 2 χρόνια μετά, εκθέτει μ' επιτυχία ένα πορτραίτο του Αμάν-Ζαν στο Σαλόν κι αρχίζει να δουλεύει το έργο "Λουόμενοι Στον Ανιέρ", που απορρίπτεται την επόμενη χρονιά κι έτσι το εκθέτει στη Α' Έκθεση του Σαλόν των Ανεξαρτήτων. Το 1886 εκθέτει το αριστούργημα "Κυριακή Στο Νησί Γκραντ" στη τελευταία Έκθεση των Ιμπρεσσιονιστών κι αναγνωρίζεται ως αρχηγός ενός ρεύματος, που προσδιορίστηκε ως Νεο-Ιμπρεσσιονιστές. Την επόμενη χρονιά, το εκθέτει με τους "20" ομάδα καλλιτεχνών της Βέλγικης Πρωτοπορίας και συρρέει πλήθος για να το θαυμάσει.
     1888, ερωτεύεται τη Μαντλέν Κνομπλός, μα κρατά μυστική τη σχέση από την οικογένειά του. 2 χρόνια μετά, αποκτά ένα γιο μαζί της. 1891, στις 29 Μάρτη, πεθαίνει ξαφνικά, μάλλον από μηνιγγίτιδα, (ασθένεια από την οποία υπέκυψε κι ο γιός του λίγο αργότερα, ενώ η σύζυγός του, κόβει κάθε γέφυρα με την υπόλοιπη οικογένεια και χάνεται για τα καλά από την ιστορία) και θάβεται στον οικογενειακό τάφο, στο κοιμητήρι Πιέρ Λασέζ, στο Παρίσι, σ' ηλικία μόλις 42 ετών.
-------------------------------------------------------------------------------------------