Bonnard Pierre (
1867-
1947)
Late Impessionism Εκθειάστηκε κι επικρίθηκε πολλάκις, για το ρόλο του στον
Ύστερο Ιμπρεσσιονισμό. Εκπροσώπησε τη χαρακτηριστική γαλλική "
χαρά της ζωής" (
joie de vivre) κι ο κόσμος του, γεμάτος ωραίες γυναίκες και διασκέδαση, αποτελούσε τον καθρέφτη της καθημερινότητας της
Γαλλικής Μπουρζουαζίας. Οι τολμηρές χρωματικές αρμονίες των έργων του κι οι απολαύσεις της καθημερινής ζωής που ζωγράφισε, επιβεβαιώνουνε τη συγκεκριμένη ερμηνεία της τέχνης του, παρ' ότι είναι πολύ περιοριστική.
Πράγματι ο ίδιος απέρριπτε την υπεραπλουστευμένη αυτή διατύπωση. "
Αυτός που τραγουδά, δεν είν' απαραίτητα κι ευτυχισμένος", έγραψε στις
17/1/1944. Πίσω από τη φαινομενική χαρά που διαπνέει τα περισσότερα έργα του, υπάρχει μια σκοτεινή φλέβα που συχνά συγκρούεται με την ευθυμία τους. Οι εντάσεις αυτές, καταγράφονται κυρίως στην αινιγματική μορφή της πολυαγαπημένης του
Μαρτ, αρχικά συντρόφου και κατόπιν συζύγου, που επηρέασε καθοριστικά το έργο του, με την ολοένα και πιο νευρωτική συμπεριφορά της.
Γεννήθηκε στις
3 Οκτώβρη 1867, στο
Φοντενί-Ο-Ροζ, προάστιο του
Παρισιού.
20 ετών κι ενώ σπούδαζε
Νομική στο
Παρίσι, παρακολουθούσε και βραδινά μαθήματα στην
Ακαδημία Ζιλιάν. Την επόμενη χρονιά συμμετέχει ανεπιτυχώς στο διαγωνισμό για το
Βραβείο Ρώμης. Γνωρίζει τον
Εντουάρ Βιγιάρ και τους καλλιτέχνες που αργότερα θα σχηματίσουνε την ομάδα
Ναμπί. Το
1889 κερδίζει τον διαγωνισμό για τη διαφημιστικήν αφίσα της
France Champagne. Εγκαταλείπει τη
Νομική. Τον επόμενο χρόνο αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της πρωτοπορίας. Το
1893 γνωρίζει κι ερωτεύεται την
Μαρτ Μελινί.
Το
1900 περνά όλο και πιο πολύ χρόνο εκτός
Παρισιού, στην εξοχή, σε διάφορες περιοχές της κοιλάδας του
Σηκουάνα. Το
1906 η
Γκαλερί Bernbeim-Jeune στο
Παρίσι, διοργανώνει τακτικά, ατομικές εκθέσεις του. Το
1912 αγοράζει σπίτι στη
Βερνόν, κοντά στον κήπο του
Μονέ, στο
Ζιβερνί. Του απονέμουν το
Παράσημο της
Λεγεώνας της
Τιμής, αλλά το αρνείται. Το
1923 αυτοκτονεί η
Ρενέ Μονσατί, μοντέλο που διατηρούσε δεσμό.
2 χρόνια μετά, παντρεύεται τη
Μαρτ και την αμέσως επόμενη, τα έργα του αρχίζουν να πουλιούνται στο εξωτερικό. Ταξιδεύει στις
ΗΠΑ. Το
1927 μετακομίζει σε καινούργιο σπίτι, στο
Λε Κανέ, στη
Νότια Γαλλία.
Το
1942 πεθαίνει η
Μαρτ, στις
26 Γενάρη. Παρά τον πόνο και τη κλονισμένη του υγεία, εξακολουθεί να ζωγραφίζει με μεγάλο πάθος. Στις
23 Γενάρη 1947 πεθαίνει κι ο ίδιος, σ' ηλικία
80 ετών.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Τελευταία Αυτοπροσωπογραφία Θέα
Κοτ Ντ' Αζούρ
Αμβούργο: Πικ-Νικ
Πρωϊνό Στο Παρίσι
Δειλινό Στο Παρίσι
Ψάρι Στο Πιάτο
Γυμνά
Γυμνό Στο Λουτρό
Γυναίκα Με Παρασόλι Γυμνό Στη Τουαλέτα
Ζευγάρι Γυμνό Τοπίο Νορμανδίας
Ανεμώνες Παλάτι Πάγου
Γυναίκες Με: Πελερίνα, Σκύλο, Καπέλο & Γάτα
Καθρέφτισμα
Καλάθι Φρούτων
Κερασόπιτα
Κήπος
Κόκκινο Τραπεζομάντιλο
Κορίτσι Με Παπαγάλο
Λιμανάκι
Λουομένη
Μαρτ & Σκύλος Στο Στρωμένο Τραπέζι
Σιέστα
Νεκρή Φύση Ι
Νεκρή Φύση ΙΙ
Οικογένεια Τεράς
Περίπατος Στον Κήπο
Ραθυμία
'Αποψη Του Σαιν Τροπέ
Τοπίο
Τσάι
Κορίτσι Με Μαύρο Καλσόν