Fragonard Jean-Onore, (1732-1806) Rococo
Βιογραφικό
Υπήρξεν από τους πιο μεγάλους και δημοφιλείς ζωγράφους του 18ου αι. ’κμασε μέχρι τη Γαλλικήν Επανάσταση, που έπεσε το άντρο των αριστοκρατών κι άρα έχασε τη πηγή των θεμάτων του. Επίσης παράκμασε εξ αιτίας του ότι δε θέλησε να εναρμονιστεί προς τον αναδυόμενο νεοκλασσικισμό. Τελικά σταμάτησε να ζωγραφίζει κι έμεινε διορισμένος στο Λούβρο, τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία, με πλούτο συναισθημάτων, άντλησε θέματα κι από την ερωτική μυθολογία.
Γεννήθηκε στις 5 Απρίλη 1732 στο Γκρας, γιος ενός κατασκευαστή γαντιών, του Φρανσουά και της Φρανσουά Πετί. Στα 6 εγκαταλείπει τη γενέτειρά του, για να εγκατασταθεί μαζί με την οικογένεια του στο Παρίσι, όπου θα περάσει ολόκληρη σχεδόν την υπόλοιπη ζωή του. Ήδη από πολύ μικρός λάτρευε την ζωγραφική και οι γονείς του, βλέποντας το αυτό, τον έστειλαν στα 14 σε καλλιτεχνικό εργαστήρι. Το 1745 διορίζεται βοηθός σ' ένα δικηγορικό γραφείο και παράλληλα ξεκινά τη μαθητεία του στο ατελιέ του Σαρντέν. Από το 1748 γίνεται μαθητής του Μπουσέ. Το 1752 κερδίζει το Βραβείο της Ρώμης με το έργο του: Ο Ιεροβοάμ κι έτσι λαμβάνει μια βασιλική υποτροφία για να σπουδάσει στη Γαλλική Ακαδημία στη Ρώμη. Τα αισθησιακά κι ερωτικά θέματα τα οποία ζωγράφιζε ο Φραγκονάρ μάγεψαν τους μεγαλοαστούς και τους αριστοκράτες και γρήγορα απέκτησε μεγάλην απήχηση στη Γαλλία. Το 1756 εγκαθίσταται στη Ρώμη και γίνεται φίλος με τους Ιμπέρ Ρομπέρ και Ζαν-Κλοντ Ρισάρ. Επιστρέφει στο Παρίσι το 1761 και κερδίζει μεγάλη επιτυχία και φήμη στο Σαλόν, με το έργο του "Ο Κορησσός Θυσιάζεται Για Να Σώσει Τη Καλλιρόη". Το έργο αυτό το αγοράζει ο Λουδοβίκος ΙΕ'.
Το 1773 παντρεύεται την Μαρί-Αν Ζεράρ και 3 μήνες μετά γεννιέται η κόρη τους, Ανριέτ-Ροζαλί. Το 1778 πεθαίνει η κορούλα τους, πιθανόν από φυματίωση κι αυτό τον αρρωσταίνει σοβαρά. Το 1790 επιστρέφει στο Γκρας προσπαθώντας ν' αποκαταστήσει την υγεία του. Κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, αν και σε δυσμένεια λόγω των αριστοκρατών πατρώνων του κατόπιν σύστασης του φίλου του Νταβίντ, διορίζεται σε μια θέση συντηρητή στο Μουσείο Λούβρου όπου και θα παραμείνει για κάμποσα χρόνια. Την έχασε το 1797 (κατ' άλλους το 1805).
Όπως κι ο Αντουάν Βαττώ, αποτελεί λαμπρό παράδειγμα της ροκοκό ζωγραφικής και θεωρείται ζωγράφος της επιπολαιότητας, μολονότι έχει εμπνευστεί σε πολλά έργα του από την ολλανδική ζωγραφική του 17ου αι., καθώς κι από θρησκευτικά θέματα. Με μια εκπληκτική ικανότητα, ο Φραγκονάρ ήξερε να αποδίδει πιστά τις εκφράσεις των ανθρώπων, με περιχαρείς γκριμάτσες και μορφασμούς και με υφάσματα γεμάτα ζωντάνια. Οι πίνακές του κατακρίθηκαν πολύ κατά τη Γαλλική Επανάσταση και κυρίως όσο κυριαρχούσε από το 1760 και μετά το κίνημα του νεοκλασσικισμού. Πολύ αργότερα, στα τέλη του 19ου αι. ανακαλύφθηκε εκ νέου το ταλέντο του. Τέλος πολύ συζήτηση έχει γίνει για τον πίνακά του, Le Verrou (Mαντάλωμα). Παρ' όλες όμως τις πολλές αναλύσεις που έχουνε γίνει πάνω στο πίνακα αυτό, κανείς δεν έχει μπορέσει μέχρι στιγμής να εξηγήσει τη σκηνή που απεικονίζει ο πίνακας. Πρόκειται για βιασμό ή για ερωτική σκηνή (προσωπική άποψη και βάσει και των άλλων πινάκων καθώς κυριαρχεί το "πειραχτικό και σκαμπρόζικο" στυλ του, πρόκειται σίγουρα για ερωτική σκηνή, απ' αυτές που μερικές φορές οι κοπέλλες λένε μετά: "Δεν κατάλαβα πως μου συνέβη αυτό"; Π. Χ.).
Στις 27 Αυγούστου 1806 πεθαίνει ξεχασμένος στο Παρίσι, σ' ηλικία 74 ετών.
=========================
Η Ψυχή Δείχνει Στις Αδερφές Της Τα Δώρα Του Έρωτα
Μουσικό Ερωτικό Κοντσέρτο
Αφροδίτη & Έρωτας
Ο Κορησσός Θυσιάζεται Για Να Σώσει Τη Καλλιρόη
Πηγή Του Έρωτα
Γυναίκα Παίζει Με Σκυλάκι
Λουόμενες
'Αρτεμις & Ενδυμίων
Φανταστικό Πορτρέτο
Τυφλόμυγα
Ραβασάκι
Ερωτικό Στεφάνωμα
Ερωτική Συνάντηση
Ερωτική Βόλτα Στο Ποτάμι
Κλεμμένο Φιλί
Η Κούνια
Μάταιη Αντίσταση
Διδασκαλία Της Παρθένου
Έρευνα
Έρως Μεταξύ Ρόδων
Ντενί Ντιντερό
Οικογενειακά Παιχνίδια Στην Εξοχή
Παιχνίδι Αλόγου & Αναβάτη
Πρώτα Βήματα
Αναγνώστρια
Πικνικ
Μαντάλωμα
Γυναίκα Καθρεφτίζεται
