(Θήβαι 1814 - Μόναχο 1878)

     Θεωρείται ο πρώτος ζωγράφος της μεταοθωμανικής Ελλάδας κι ο θεμελιωτής της λεγόμενης Σχολής του Μονάχου. Θεωρείται επίσης ως ο πρώτος έλληνας ρομαντικός. Οι ελαιογραφίες του, όλες σχεδόν με θέματα ελληνικά, χαρακτηρίζονται από το πομπώδες και νοσταλγικό ύφος των ρομαντικών ζωγράφων του 19ου αιώνα. Στην εποχή τους, τα έργα του είχαν μεγάλη ζήτηση ως ζωντανές και πιστές αναπαραστάσεις της ελληνικής ιστορίας. Μερικά μάλιστα απ' αυτά τα έργα γίναν από νωρίς ευρύτερα γνωστά στο κοινό χάρη στις λιθογραφίες κι άλλου είδους αναπαραγωγές.

     Στους πίνακές του, το ενδιαφέρον του ζωγράφου επικεντρώνεται στην ενδυμασία των ατόμων και το στήσιμο της σκηνής γύρω απ' αυτά. Ωστόσο αυτή η θεατρικότητα των έργων του έχει ως αποτέλεσμα να διακρίνεται με δυσκολία κάποιο αίσθημα στα πρόσωπα που απεικονίζει. Οι κριτικοί του κατηγορούν ακόμα, ότι προσεγγίζει τα θέματά του με τη ματιά ενός ξένου, όμως, χωρίς αμφιβολία, είναι ένας από τους κύριους θεμελιωτές της νεότερης (μεταβυζαντινής) ελληνικής ζωγραφικής.
     Παιδί έζησε τα σκληρά χρόνια της Επανάστασης του '21 μέχρι την ίδρυση του ελεύθερου ελληνικού κράτους. Μάλιστα ο πατέρας του, Πέτρος, απαγχονίστηκε από τους Τούρκους τον Μάη του '21. Σ' ηλικία 18 ετών, το 1832, με την ενθάρρυνση ενός γερμανού φιλόλογου, μετανάστευσε στο Μόναχο, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του. Εκεί άρχισε ν' ασχολείται με τη ζωγραφική, απεικονίζοντας σχεδόν αποκλειστικά, θέματα από την Επανάσταση. Το 1844 έγινε δεκτός στην Ακαδημία Μονάχου, λαμβάνοντας από την ίδια χρονιά και μέχρι το 1855, υποτροφία της ελληνικής παροικίας της πόλης. Δάσκαλοι και φίλοι του υπήρξαν ορισμένοι εξαίρετοι καλλιτέχνες φιλελληνικών θεμάτων της εποχής του ρομαντισμού: ο Karl Wilhelm von Heideck (γνωστός ως Heidegger), ο Peter von Hess, ο Heinrich von Mayer κ.α. Κατά τη 10ετία 1845-55, ταξίδεψε στην Ευρώπη για καλλιτεχνική ενημέρωση, ενώ κατά το διάστημα 1848-50 διέμεινε στην Ελλάδα.
     Το 1855 συμμετείχε στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού με το έργο του "Η Έξοδος Του Μεσολογγίου". Τον πίνακα αυτόν, ο ίδιος τον αντέγραψε τουλάχιστον δυο φορές. Δυο απ' τους πρωτότυπους πίνακες καταστράφηκαν στη πυρκαγιά του Μεσολογγίου το 1929. Το τρίτο πρωτότυπο διασώζεται στην Εθ. Πινακοθήκη, αλλά ο ίδιος πίνακας κυκλοφόρησε και σε λιθογραφίες το 1856.
     Τη 3ετία 1861-63, αγιογράφησε την ελληνική εκκλησία του Ευαγγελισμού στο Μάντσεστερ. Το 1867 πήρε μέρος στην έκθεση του Del Vecchio στη Λειψία με τους πίνακες "Η Έξοδος Του Μεσολογγίου", "Γιωργάκης Ολύμπιος", "Ο Λόρδος Βύρων Στο Μεσολόγγι" κι "Ο Όρκος Της Αγίας Λαύρας".
     Πέθανε στο Μόναχο το 1878 και κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο της πόλης. Με τη διαθήκη του, άφησε κληρονομιά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όλα τα έργα του ατελιέ του κι 760 μάρκα για την επισκευή της οροφής της ελληνικής εκκλησίας του Σωτήρος του Μονάχου.
-------------------------------------------------------------------------------------------

                                 Στο Λημέρι Του Καραϊσκάκη



                         Έξοδος Μεσολογγίου



                                                Παρηγοριά



            Όρκος Της Αγίας Λαύρας