Hogan Ernest (1955- )
Βιογραφικü
Ο ¸ρνεστ Χüγκαν εßναι Ýνας ανασυνδυασμÝνος μεταλλαγμÝνος ΤσιγγÜνος καλλιτÝχνης, γνωστüς για διÜπραξη εξωφρενικþν ιστοριþν ΕπιστημονικÞς Φαντασßας, καρτοýνς κι Üλλων αμφισβητÞσιμων αναζητÞσεων. Δεν μπορεß παρÜ να εßναι αμφιλεγüμενος. ¼λα üσα κÜνει προσβÜλλουν Þ προκαλοýν ψυχικÞ βλÜβη. ΦÞμες λÝνε πως το κÜνει εξ επßτηδες. Μερικοß Üνθρωποι πιστεýουν üτι αστειεýεται. ΔιαβÜστε με δικÞ σας ευθýνη...
Εßναι Αμερικανüς συγγραφÝας που γεννÞθηκε το 1955. Εßναι Ýγγαμος κι η σýζυγüς του Λη Χüγκαν (ψευδþνυμο της ¸μιλυ Π. ΝτÞβενπορτ, -¸μιλυ Χüγκαν πλÝον) εßναι επßσης συγγραφÝας ΕΦ, που üμως δημοσßευσε κι Ýν Ýργον ως ΜÜγκι Τüμας.
ΠρωτοεξÝδωσε στην ΕΦ, το "The Rape Οf Things Τo Come" τον ΜÜρτη του 1982. ΦÝρελπις συνεχιστÞς των Üλλων κλασικþν του εßδους. 'Αλλα Ýργα του: η πρþτη του νουβÝλα, "Cortez Οn Jupiter" (1990), το "High Aztech" (1992), "Smoking Mirrors Blues" (2001), το "The Rise Αnd Fall Οf Paco Cohen Αnd Τhe Mariachis Οf Mars" (2001) το "Coyote Goes Hollywood" (2003) και το "The Lost And Found" (2003).
Στα Ýργα του, θα βρει κανεßς και το λεγüμενο σÜιμπερπανκ αλλÜ και να διαχÝονται απü μιαν ενÝργεια και μιαν ευχÜριστη νüτα, χωρßς να δßνει την εντýπωση της εκρηκτικÞς πρωτοτυπßας, δßνει την αßσθηση πως μπορεß να σε ταξιδÝψει και σε γενικÝς γραμμÝς εßναι ικανÞ να σε αναταρÜξει.
ΣÞμερα ζει κι εργÜζεται με τη σýζυγü του, στις ΗΠΑ συνεχßζοντας να κÜνει τα ßδια... Το ΣτÝκι του ΕΔΩ!
=====================
Η ψηλÞ ξανθιÜ με το οξυζεναρισμÝνο μαλλß που κÜρφωνε o Ραλφ, σηκþθηκε ξαφνικÜ üρθια κι εßπε:
-"Γαμþτο μου, γιατß δε μπορþ επιτÝλους να βρω κανÝναν Üντρα με πραγματικÜ μεγÜλη ψωλÞ";
Η συγκεχυμÝνη, υπüκωφη οχλοβοÞ που λÝρωνε τη γκαραζιÝρικη ατμüσφαιρα του μπαρ με το τσιμεντÝνιο δÜπεδο, σταμÜτησεn αμÝσως. ΕπικρÜτησε σιωπÞ. Οι δυο νταλικÝρηδες που παßζανε μπιλιÜρδο, σταματÞσανε και κοιτÜξανε τη ξανθιÜ. ¸νας ξερακιανüς, με μακριÜ λιγδωμÝνα μαλλιÜ νεαρüς, που θα πρÝπει να Þταν μηχανüβιος, αν εßχε ποτÝ τη δυνατüτητα να αγορÜσει μηχανÞ, σταμÜτησε να ρßχνει κÝρματα στο τζουκ μποξ διαλÝγοντας συνÝχεια το «Bound And Gagged» του Τεντ ΝÜγκεντ και προχþρησε προς το μÝρος της. Η σταφιδιασμÝνη μπαμπüγρια πßσω απü το μπαρ χλüμιασε, ενþ οι θαμþνες του μπαρ -üλοι εκτüς απü το Ραλφ - κοιτοýσαν με αδημονßα τη πüρτα.
-"ΚοπÝλα μου", εßπε ο ψευτομηχανüβιος, χαμογελþντας με τα σÜπια δüντια του, "σÞμερα εßναι η τυχερÞ σου μÝρα". H αυτοπεποßθησÞ του ξεχεßλιζε απü το φθαρμÝνο μπλουζÜκι του που Ýγραφε ΧÜρλεú ΝτÜβιντσον κι απü τα θεοβρþμικα ΛηβÜις τζην του. ¸κανε ν' αγγßξει τη ξανθιÜ με τα κοκαλιÜρικα χÝρια και τα βρþμικα νýχια του. Η γριÜ ιδιοκτÞτρια του μπαρ, Ýκανε να πιÜσει τη καραμπßνα που 'χε κÜτω απü το γκισÝ. Προτοý τα λιγδιÜρικα χÝρια του πλησιÜσουν τα πλοýσια στÞθη της, η ξανθιÜ Ýριξε μια καλοζυγισμÝνη μπουνιÜ στο ηλιακü πλÝγμα του νεαροý, κÜνοντας να του κοπεß η ανÜσα. Ο νεαρüς Ýβηξε και ταλαντεýτηκε. Εκεßνη τονε βοÞθησε να χÜσει την ισορροπßα του, ρßχνοντας με τη καουμπüικη μπüτα της μια κλωτσιÜ κατευθεßαν στ' αχαμνÜ του. ¼ταν εκεßνος Ýπεσε κÜτω ανÞμπορος, η ξανθιÜ του 'λυσε τη ζþνη με την αγκρÜφα που Ýγραφε Λεντ ΖÝπελιν, του ξεκοýμπωσε το φερμουÜρ και μετÜ του κατÝβασε τα παντελüνια.
-"Αρχßδια!" εßπε, φτýνοντας το κακομοιριασμÝνο, ζαρωμÝνο μÝλος. "Οýτε τη βÜση δε πιÜνεις". Το κλικ του κüκορα της καραμπßνας, Ýκανε κÜθε βλÝμμα να στραφεß στην ασπρομÜλλα ιδιοκτÞτρια.
-"Γαμþ το κÝρατü σου καριüλα!" εßπε στη ξανθιÜ. "Τσακßσου φýγε και μη ξαναπατÞσεις το πüδι σου εδþ μÝσα"!
-"ΕντÜξει, εντÜξει", εßπεν η ξανθιÜ, σηκþνοντας τα χÝρια. Τα μακριÜ κατακüκκινα νýχια της Üστραψαν, ενþ κÜτω απü το ξεθωριασμÝνο πορτοκαλß, εξþπλατο μπλουζÜκι της, τα στÞθη της τρεμüπαιξαν αναπüφευκτα. Σηκþθηκε και προχþρησε θεαματικÜ προς την Ýξοδο, τρικλßζοντας απü το μεθýσι, με τον αναθεματισμÝνα τÝλειο κþλο της -ντυμÝνο με ακριβü αλλÜ παλιü τζην- να κουνιÝται λες και μÜσαγε τσßχλα. ¼λοι στο μπαρ Ýνιωσαν ανακοýφιση. Η ξανθιÜ Þταν ωραßα γκüμενα, αλλÜ αυτÞ η νýχτα Þταν μια απü κεßνες, που η αιθαλομßχλη του Λος Αντζελες δε σταματοýσε να βρÜζει μετÜ το ηλιοβασßλεμα. Τα μÜτια üλων Þταν κατακüκκινα κι ο ýπνος Þταν κÜτι αδýνατο. Αυτü που ζητοýσαν üλοι Þταν Ýνα μÝρος με σχετικÜ αξιοπρεπÞ κλιματισμü, που θα μποροýσαν ν' αρÜξουν και να πιουν Ýνα ποτü με την ησυχßα τους.
Η εξαßρεση Þταν ο Ραλφ. ΥπÞρχε κÜτι σ' αυτÞ την αναιδÞ γυναßκα, κÜτι που 'κανε το μυαλü του να ξεχνÜ τον πνιγηρü, ανθυγιεινü αÝρα καθþς και τα προβλÞματÜ του. Εßχαν περÜσει κÜνα-δυο þρες απü τüτε που κεßνοι εßχανε δþσει σημεßα ζωÞς. ¸τσι ο Ραλφ παρÜτησε το μισοÜδειο ποτÞρι με τη ξεθυμασμÝνη μπýρα και πÞρε τη ξανθιÜ στο κατüπι. Προχωροýσε ξαναμμÝνη προς το πÜρκινγκ, περπατþντας επικßνδυνα γρÞγορα, μουρμουρßζοντας συνεχþς ακατÜληπτες φρÜσεις απü τις οποßες ξεχþριζαν οι συχνÝς επαναλÞψεις της λÝξης «γαμþτο».
Εßχε σφιχτοδεμÝνο κορμß, προφανþς απü αερüμπικ, εßχε μυτερÜ νýχια κι Ýτρεχε πολý γρÞγορα υπü την επÞρεια του αλκοüλ που 'χε κατεβÜσει. Μπορεß αυτü που 'κανε ο Ραλφ να 'ταν επικßνδυνο, αλλÜ ο ßδιος Þτανε συνηθισμÝνος. Η ξανθιÜ ßσως να 'τανε κιüλας διασκεδαστικÞ, δηλαδÞ ü,τι ακριβþς χρειαζüταν ο Ραλφ. Της Ýκοψε το δρüμο κι εßπε:
-"¿στε λοιπüν γουστÜρεις κÜτι πραγματικÜ μεγÜλο"; Τα γαλÜζια ψυχρÜ μÜτια της του ρßξαν Ýνα θανατηφüρο βλÝμμα καθþς ο Ραλφ Ýδειξε το εξüγκωμα στο παντελüνι του. Το εξüγκωμα Ýφτανε σχεδüν μÝχρι το γüνατο.
-"Μπα, απλþς Ýκανες μασοýρι τßποτα βρεμÝνες κÜλτσες και τις Ýχωσες στο παντελüνι σου", εßπε κεßνη, αλλÜ τα μÜτια της Ýγιναν μερικοýς βαθμοýς θερμüτερα.
-"Εßναι πραγματικü", εßπεν ο Ραλφ. "Απßστευτο κι üμως αληθινü".
-"ΤÝλος πÜντων, αν το δω το πιστεýω", εßπε κεßνη. Οι ρüγες της εßχαν αρχßσει να γßνονται ορατÝς κÜτω απü το μπλουζÜκι.
-"Το αμÜξι μου εßναι κει πÝρα", εßπεν ο Ραλφ, προσπαθþντας να της πιÜσει το μπρÜτσο. Το χÝρι του Ýπιασε Üδειον αγÝρα. Σαν αστραπÞ, η ξανθιÜ του κατÝβασε τα παντελüνια μÝχρι τον αστρÜγαλο, αφÞνοντÜς Το εκτεθειμÝνο κÜτω απü τον διαβρωτικü και χωρßς Üστρα ουρανü.
-"Ω ΘεÝ μου", εßπε, καθþς Ýπεφτε στα γüνατα, λες κι Þθελε να προσευχηθεß.
Εßχε μÞκος σαρÜντα πÝντε πüντους κι üλο μÜκραινε και σκλÞραινε καθþς η ξανθιÜ το πλησßαζε. ¹ταν Ýνα τÝρας, με τη περιφÝρειÜ του στιγματισμÝνη απü κÜτι που 'μοιαζε με ουλÝς, σε τρεις ζþνες. ¹ταν το πρÜμα που το τÝρας του ΦρανκενστÜιν σßγουρα θα 'πρεπε να 'χε ανÜμεσα στα σκÝλια του. Καθþς η ξανθιÜ Ýγλειφε πεινασμÝνα το κεφÜλι τυλßγοντας τη μακριÜ και ζεστÞ γλþσσα της γýρω του, ο Ραλφ Ýριξε μια ματιÜ στο πÜρκινγκ. Οýτε ßχνος ζωÞς. ¼πως και σ' Ýνα τυπικü προÜστιο κατÜ μÞκος του Αυτοκινητüδρομου του Σαν Μπερναρντßνο: μετÜ τα μεσÜνυχτα Ýπεφτε επιδημßα μαζικÞς χειμερßας νÜρκης. ΒÝβαια οι μπÜτσοι δεν στρογγυλοκÜθονταν πÜντα στα καθßσματα των αγαπημÝνων τους λουκουματζßδικων. Παρ' üλ' αυτÜ, οι μπÜτσοι Þτανε το τελευταßο πρÜγμα που ανησυχοýσε τον Ραλφ.
Η ξανθιÜ σταμÜτησε το γλεßψιμο που πρüσθεσε Üλλους τρεις πüντους στο μÞκος του. Ετοιμαζüταν να το πÜρει ανÜμεσα στα στÞθια της. ¸να χοντρü κορδüνι απü σÜλιο το συνÝδεε ακüμα με το στüμα της.
-"¼πως σου 'πα", εßπεν ο Ραλφ παßρνοντας το κεφÜλι της ξανθιÜς στα χÝρια του, "το αυτοκßνητü μου εßναι κεß πÝρα".
-"Ουπς!" Ýκανε κεßνη μ' Ýνα πρüστυχο χαμüγελο. "Παρασýρθηκα". Η ξανθιÜ Þταν το εßδος της γυναßκας που του Ýκανε. Ακριβþς ü,τι αναζητοýσε.
Σýντομα βρßσκονταν στο πßσω κÜθισμα του σαραβαλιασμÝνου πρÜσινου Νüβα. Ο Ραλφ δε μποροýσε να πιστÝψει πüσο γρÞγορα η ξανθιÜ Ýβγαλε τα ροýχα της -ακüμα και τις καουμπüικες μπüτες. Για μιαν ακüμα φορÜ Ýγλειφε σπατουλαριστÜ τη σκοýρα μοβ βÜλανο, περνþντας τη γλþσσα της πÜνω και κÜτω απü τη σχισμÞ της ουρÞθρας. Ο Ραλφ μÜλαζε απαλÜ τα στÞθη της, ενþ ταυτüχρονα Ýτριβε τις ρüγες της με τους αντßχειρÝς του. Η ξανθιÜ Ýκλεισε τα μÜτια της, αναστÝναξε και μετÜ εßπε ρυθμικÜ:
-"ΓÜμα μου τα βυζιÜ! ΓÜμα μου τα βυζιÜ!"
ΑμÝσως πÞραν κι οι δυο τη κατÜλληλη στÜση, Ýτσι þστε να το κρατÜ γερÜ στο ζεστü χþρισμα του στÞθους της. Οι ρüγες της Ýγιναν σκληρÝς σα βüτσαλα και προεξεßχανε σα κοντüχοντρα δÜχτυλα, καθþς ο Ραλφ γλßστρησε το γεμÜτο ουλÝς τÝρας ανÜμεσα στα στÞθη της κι Üρχισε να το τρομπÜρει μπρος-πßσω μÝσα στη σφιχτÞ κοιλüτητα της σÜρκας της, με ρυθμü που αýξαινε σταδιακÜ. ΚÜθε φορÜ που το πρÜμα του χτυποýσε το σαγüνι της, γλιστροýσε στα χεßλια της κι Ýτριβε τη μýτη της, εκεßνη το υποδεχüταν πρüθυμα με τη γλþσσα.
¹ταν Üψογα. ¹ταν ü,τι Ýψαχνε να βρει ο Ραλφ στη ζωÞ του. ΞÝχασε τα πÜντα σχετικÜ με την αιθαλομßχλη, τα φτηνÜ μπαρ, τους τρελοýς χειροýργους, τα πιθηκüμορφα σκιÜχτρα με τα μαλλιÜ στο χρþμα της Üμμου, τις ψυχρÝς καριüλες με τη παρÜξενη προφορÜ, που κουβαλοýσαν μαýρα τσαντÜκια γεμÜτα μαραφÝτια για απαßσιες αυτοσχÝδιες εγχειρÞσεις. ¹θελε απλþς και μüνο μιαν üμορφη γυναßκα καρφωμÝνη στην παλλüμενη ψωλÞ του, το μουνß της να χÜσκει υγρü και φαρδý, το γιγαντιαßο πÝος του να υγραßνεται στην Üκρη του, να εκκρßνει τη γαλακτþδη μικρÞ πÝρλα -προοßμιο της Ýκρηξης που θα ξερνοýσε κολλþδεις πßδακες απü λευκü σπÝρμα πÜνω στο εκστατικü της πρüσωπο... ΜετÜ Üκουσε κÜτι. Τρεις δυνατοýς χτýπους.
Η ξανθιÜ δεν φÜνηκε να ακοýει αλλÜ ο Ραλφ σÞκωσε το βλÝμμα κι εßδε κÜτι που 'κανε το αßμα του να παγþσει. Στο θαμπωμÝνο παρÜθυρο διακρßνονταν οι συγκεχυμÝνες φιγοýρες των δýο γνþριμων μορφþν. ¸πρεπε να κÜνουνε την εμφÜνισÞ τους üταν o Ραλφ Þταν Ýτοιμος να τελειþσει. Μια πελþρια γροθιÜ μÝσα σε γÜντι απü μαýρο δÝρμα, διαπÝρασε συντρßβοντας το ενισχυμÝνο κρýσταλλο του παρÜθυρου, λßγο πÜνω απü το κεφÜλι της λαχανιασμÝνης ξανθιÜς. ¸να ουρλιαχτü ξÝφυγε απü το λαρýγγι της τελευταßας, καθþς θραýσματα γυαλιοý πÝσανε σα χαλÜζι στο κεφÜλι της κι ο πιθηκÜνθρωπος με τα μαλλιÜ στο χρþμα της Üμμου τη γρÜπωσε απü τα μαλλιÜ με μια λαβÞ θανÜτου. Η τερÜστια ψωλÞ του Ραλφ Üρχισε να πλαδαρεýει.
-"ΠερνÜς καλÜ με το παιχνιδÜκι σου, ε Ραλφ;" εßπε μια τρομακτικÜ αδýνατη γυναßκα με Üχρωμα μαλλιÜ, με προφορÜ που ο Ραλφ δε μπüρεσε ποτÝ του ν' αναγνωρßσει. Κοýνησε μπροστÜ του το μικρü μαýρο τσαντÜκι της. Η θÝα της τσÜντας επιτÜχυνε τα αντανακλαστικÜ του. 'Αρπαξε το μπρÜτσο του πιθηκÜνθρωπου και το τρÜβηξε στο αυτοκßνητο, το κακομοýτσουνο κεφÜλι κι οι þμοι βροντÞξανε στο πλαßσιο του παρÜθυρου και στα υπολεßμματα του σπασμÝνου γυαλιοý. Η τερÜστια δερματοντυμÝνη γροθιÜ χαλÜρωσε κι Üφησε τα μαλλιÜ της ξανθιÜς.
Μüλις λευτερþθηκε η ξανθιÜ, Üρχισε δρÜση. 'Αρπαξε το χÝρι του εισβολÝα και βýθισε τα δüντια της μÝσα του, κλεßνοντας τα σαγüνια της πÜνω του σα μÝγγενη. Ο αργüστροφος δολοφüνος Þτανε πολý απασχολημÝνος με τον πüνο που 'νιωθε για ν' αντιδρÜσει. Εκμεταλλευüμενος την ευκαιρßα, ο Ραλφ πÞδηξε στο μπροστινü κÜθισμα. Δευτερüλεπτα αργüτερα εßχε βρει τα κλειδιÜ του και σανßδωσε το γκÜζι του Νüβα. Το αυτοκßνητο ξεκßνησε σα βολßδα μÝσα στο Üδειο πÜρκινγκ, σÝρνοντας μαζß τον εισβολÝα που κλωτσοýσε κι οýρλιαζε. Εßχανε βγει στο δρüμο üταν η ξανθιÜ τονε ξεκüλλησε απü τ' αμÜξι, στÝλνοντÜς τον να κουτρουβαλÞσει στην Üσφαλτο που του 'γδαρε ροýχα και σÜρκες.
Γυμνüς, με το τρομακτικü του üργανο πλαδαρü, τα μÜτια του Ραλφ Ýγιναν γυÜλινα καθþς οδηγοýσε σα μανιακüς. Αψηφþντας εντελþς κÜθε üριο ταχýτητας, επιτÜχυνε το αυτοκßνητο κατευθυνüμενος προς τη κýρια Ýξοδο και μετÜ κρÜτησε τÝρμα πατημÝνο το γκÜζι σ' üλη τη διαδρομÞ μÝχρι τον πρþτο τους προορισμü: μια ρÜμπα εισüδου στον Αυτοκινητüδρομο του Σαν Μπερναρντßνο. ¼ταν Ýφτασε κεß, αγνüησε τ' üριο ταχýτητας των 55 μιλßων και συνÝχισε να οδηγεß σα τρελüς. Δεν εßχε σημασßα ποý πÞγαινε, θα πÞγαινε üπου τον Ýβγαζε ο αυτοκινητüδρομος, üσο συνÝχιζαν να αβγαταßνουν τα πολýτιμα μßλια μεταξý του Ραλφ και των διωκτþν του.
-"Τι στο διÜολο Þταν αυτÝς οι μαλακßες;" οýρλιαξεν η ξανθιÜ, με τα μαλλιÜ της ν' ανεμßζουνε ξÝφρενα απü τον αγÝρα που 'μπαινε ορμητικÜ απü το σπασμÝνο παρÜθυρο. "Τι διÜλο, οι ηλιακÝς κηλßδες τηγανßσανε το μυαλü ολονþν";
-"Με λÝνε Ραλφ", εßπε κεßνος.
-"Κι εμÝνα Γουßλυ -απü το Γουßλμα-, οι γονεßς μου γουστÜρανε την «ΟικογÝνεια Φλßντστοουν» περισσüτερο απü μÝνα- κι αυτü δεν αποτελεß εξÞγηση"! Ο Ραλφ Ýκοψε ταχýτητα, Ýριξε μια ματιÜ στο καθρεφτÜκι κι εßπε με σοβαρü ýφος:
-"¹ταν η ΝÝλντα κι ο ΤζÝηκομπ. ¹ρθαν να πÜρουνε πßσω το πρÜμα μου".
Το τσιτωμÝνο πρüσωπü της χαλÜρωσε για μια στιγμÞ και μετÜ η Γουßλυ σωριÜστηκε στο κÜθισμα λÝγοντας:
-"Ναι... βÝβαια".
-"Για σκÝψου το", εßπεν ο Ραλφ, "Πþς μποροýσα να 'χω γεννηθεß μ' αυτü το τÝρας του ΦρανκενστÜιν ανÜμεσα στα σκÝλια μου; Γιατß νομßζεις üτι υπÜρχουν üλες αυτÝς οι ουλÝς; Τα φυσιολογικÜ πÝη με τÝτοιο μÝγεθος ποτÝ δε καβλþνουν ολüτελα".
-"ΔηλαδÞ, δεν εßναι φυσιολογικü; Εννοþ... εßναι τεχνητü";
-"Εεε... κÜτι τÝτοιο. Εßναι Ýνα θαýμα της σýγχρονης μεταμοσχευτικÞς κι αναπλαστικÞς χειρουργικÞς. Το παρÜνομο Ýργο ενüς τýπου που αυτοαποκαλεßται δüκτωρ ΚρÜκεν".
-"Για... γιατß";
-"Το δικü μου πρÜμα Þτανε μικρü, πολý μικρü. ¼λοι το θεωροýσανε πολý αστεßο και για να καταφÝρω να πηδÞξω μου 'βγαινε το λÜδι. ΚÜθε καριüλα, üταν το Ýβλεπε, Ýλεγε: «Üλλαξα γνþμη, εßναι πολý μικρü» και μ' Üφηνε καβλωμÝνο στα κρýα του λουτροý. Μπορεßς να το φανταστεßς"; Η Γουßλυ μπερδεμÝνη, Ýγνεψε καταφατικÜ. "Κüντευα να τρελαθþ τελεßως κι Ýτσι Üρχισα να τη ψÜχνω με τη μεγÝθυνση πÝους, κÜτι που εντÝλει αποδεßχτηκε μαλακßα και τσαρλατανισμüς. Τüτε μια μÝρα Þρθε ο ΚρÜκεν -εßναι üλο ρυτßδες, δεν Ýχει οýτε μια τρßχα στο κρανßο του, οýτε καν βλεφαρßδες. Εßχε βρει τ' üνομα και τη διεýθυνσÞ μου απü κÜποιον απü τους κομπογιαννßτες. Η διαδικασßα μεταμüσχευσης κι ανÜπλασης μου φÜνηκεν ενδιαφÝρουσα κι Ýτσι δÝχτηκα".
-"Κι Ýπιασε. ¸τσι";
-"Το ρουφοýσες, Γουßλυ. ΤÝλος πÜντων, που λες με παγιδÝψανε σ' αυτü το περßεργο σýστημα εξüφλησης πληρωμþν. Πολý σýντομα ο τραπεζικüς μου λογαριασμüς στÝρεψε κι εκεßνοι απαßτησαν να τους επιστρÝψω το πρÜμα μου. Εγþ τη κοπÜνησα κι ο ΚρÜκεν Ýστειλε ξοπßσω μου τον ΤζÝηκομπ και τη ΝÝλντα για να μου το κüψουνε χωρßς αναισθητικü και να μ' αφÞσουν να αιμορραγÞσω μÝχρι θανÜτου". Η Γουßλυ Ýσκυψε για να ρßξει μια ματιÜ στο πρÜμα του, στην ημßσκληρη δüξα του.
-"Αν δεν το 'χες αυτü, δε θα σε πßστευα".
-"ΤÝλος πÜντων, ντýσου και θα σ' αφÞσω κÜπου. Μπορεß να κινδυνεýσεις κι Üσε τι θα σου κÜνουν αν..."
-"Αποκλεßεται Ραλφ", εßπε κεßνη, σκýβοντας και πιÜνοντÜς το. "Δε μπüρεσα ακüμα να νιþσω το γερο-ΦρανκενστÜιν σου μÝσα μου! Χþρια που καταντÜ συναρπαστικü, να τρÝχεις Ýτσι να κρυφτεßς και τα ρÝστα". Κατüπιν Ýσκασε Ýνα ζουμερü γαλλικü φιλß στ' αφτß του, κÜτι που κüντεψε να κÜνει το αυτοκßνητο να ξεφýγει απü τη πορεßα του και να γßνει μια μÜζα τσακισμÝνα παλιοσßδερα στο κρÜσπεδο του αυτοκινητüδρομου. Σýντομα φτÜσανε σ' Ýνα μοτÝλ που χρÝωνε με την þρα.
¼ταν κλεßδωσαν τη πüρτα και βÜλανε τον σýρτη, πÝσαν o Ýνας πÜνω στον Üλλο σα δυο ποτÜμια λυωμÝνης λÜβας. ¸σφιγγαν με τα χÝρια τους ο Ýνας τον Üλλο. ΚοιλιÜ και λαγüνια πιÝζανε το πÝος του ΦρανκενστÜιν που σκλÞραινε συνεχþς. Τα πλοýσια στÞθη της να 'ναι κολλημÝνα πÜνω στον Ραλφ καθþς οι ρüγες σκλÞραιναν. Τα στüματÜ τους σφραγιστÞκανε σχηματßζοντας μια ζεστÞ, σκοτεινÞ, γεμÜτη σÜλια σπηλιÜ, μÝσα στην οποßα πÜλευαν οι γλþσσες τους.
Σαν Ýνα κορμß, πÝσανε στο κρεβÜτι κι Üρχισαν να ξεσκßζουν o Ýνας τα ροýχα του Üλλου, αποκαλýπτοντας τα ιδρωμÝνα και καπνισμÝνα απü την αιθαλομßχλη κορμιÜ τους, που αναζητοýσαν απεγνωσμÝνα τον παρÜδεισο το Ýνα στο Üλλο.
Στην αρχÞ ο Ραλφ πÞγε να 'ρθει απü πÜνω, αλλÜ η Γουßλυ του πÞρε τα χÝρια και τα 'βαλε στα στÞθη της, τονε κοßταξε κατÜματα με πυρωμÝνο βλÝμμα, Ýνωσε τους γευστικοýς κÜλυκÝς της με τους δικοýς του για μιαν ακüμα φορÜ και μετÜ ικÝτεψε:
-"ΘÝλω να σε καβαλÞσω, Ραλφ. 'Ασε με να καβαλÞσω το γιγÜντιο τÝρας, το θεσπÝσιο κτÞνος σου".
Εκεßνος ξÜπλωσε ανÜσκελα κι η Γουßλυ Þρθε απü πÜνω, λýγισε τα γüνατα και μετÜ Ýκανε κÜθισμα, χüρεψε λιγÜκι, περιστρÝφοντας το αιδοßο της που 'σταζε, μερικÜ χιλιοστÜ πÜνω απü τη παλλüμενη βÜλανο του τιτÜνιου μÝλους, γαργαλþντας τη με τις σκοýρες καστανÝς τρßχες του εφηβαßου της. Αυτü τονε ξετρÝλανε. O Ραλφ Üρπαξε τα σεντüνια καθþς εκεßνο μεγÜλωνε διαρκþς κι Üφησε το μαργαριταρÝνιο υγρü στην Üκρη του πÝους του ν' ανακατευτεß με τα ζουμιÜ της Γουßλυ. ¸πειτα Üρπαξε τα βυζιÜ της, βýθισε τα δÜχτυλÜ του βαθιÜ στη μαλακÞ σÜρκα, μετÜ Üνοιξε τα δÜχτυλÜ του και ζοýληξε τα βυζιÜ δυνατÜ, παραμορφþνοντÜς τα και σπρþχνοντÜς τα προς τα πλευρÜ του κορμιοý της που Ýτρεμε ολüκληρο, προσÝχοντας να τρßβει τις ρüγες με τους αντßχειρÝς του καθþς τ' Üφηνε να επανÝλθουνε στη θÝση τους.
-"Ω ΘεÝ μου, ναι, ναι, ναι!" Ýκανε η Γουßλυ, λαχανιÜζοντας καθþς χαμÞλωνε το ορθÜνοιχτο μουνÜκι της πÜνω στο κεφÜλι του ...ΦρανκενστÜιν, δαγκþνοντας το κÜτω χεßλος της καθþς εκεßνο γλιστροýσε μÝσα. Κατüπιν γονÜτισε μ' ανοιχτÜ τα σκÝλια και μ' Ýνα γουργουριστü "Ουγχχ", Üρπαξε σφιχτÜ τον Ραλφ με τους ισχυροýς μυþνες του κüλπου της. Ο κüλπος της Ýσφιγγε πιο σφιχτÜ κι απü χÝρι. Χαλαρþνοντας το σφßξιμü της αρκετÜ για να μπορÝσει να κινηθεß, Üφησε το γεμÜτο ουλÝς παλοýκι να γλιστρÞσει μÝσα της, να χωθεß βαθιÜ, να γεμßσει εντελþς το κολπικü της τοýνελ και να εισχωρÞσει στη μÞτρα. ¼ταν το κεφÜλι χτýπησε στα τοιχþματα της μÞτρας, ο Ραλφ Üρπαξε τη Γουßλυ απü τους γοφοýς -δεν Þθελε να την πονÝσει. Σφßγγοντας και χαλαρþνοντας τη λαβÞ της, ανεβοκατÝβαινε πÜνω στο τÝρας, πλημμυρßζοντας και τους δυο με κýματα ηδονÞς. O Ραλφ Üρπαξε το τμÞμα του παλουκιοý που δεν εßχε χωρÝσει να μπει μÝσα. Τα υγρÜ της τρÝχανε στα χÝρια του κι ο Ραλφ Ýσπρωχνε το πÝος βαθýτερα στο ρυθμü που κεßνη ανεβοκατÝβαινε πÜνω του. Το χÝρι του χτυποýσε στο μουνß της, δßνοντÜς του απανωτÜ υγρÜ χαστοýκια. Ο ρυθμüς Ýφτασε στο αποκορýφωμÜ του. Γρηγορüτερα. Γρηγορüτερα. Η Γουßλυ φυσοýσε και ξεφυσοýσε και τελικÜ Ýχυσε μ' Ýνα παθιασμÝνο "Ναιαιαιαιαιαιαιαι!" καθþς ο Ραλφ εξαπÝλυε το ζεματιστü χεßμαρο μÝσα της. Καθþς η Γουßλυ Ýπεφτε πÜνω στον Ραλφ και του 'σκαζε παλλüμενο υγρü φιλß στο λαιμü, η πüρτα Ýσπασε, η κλειδαριÜ τσακßστηκε κι ο ξεχαρβαλωμÝνος σýρτης κρεμÜστηκεν Üψυχα απü τις βßδες του.
Ο πιθηκüμορφος ΤζÝηκομπ στεκüταν στο κατþφλι, κρατþντας το πρησμÝνο χÝρι του που 'τρεμε. Πßσω του βρισκüταν η απßστευτα κοκαλιÜρα ΝÝλντα, κουνþντας χαιρÝκακα Ýνα μικρü μαýρο τσαντÜκι.
-"Ατακτοýλικο παιδß", εßπε κι ακολοýθησε Ýνα στακÜτο "τσκ-τσκ-τσκ".
¸να ξÝσπασμα αδρεναλßνης Ýκανε το Ραλφ να συνÝλθει αμÝσως απü τη μετασυνουσιακÞ του χαýνωση. 'Αρπαξε τη Βßβλο του Γεδεþν απü το τραπεζÜκι και την εκσφενδüνισε στο πληγωμÝνο χÝρι του ΤζÝηκομπ. Ο ξανθομÜλλης γßγαντας βρυχÞθηκε με πüνο. ¸κανε να χιμÞξει. ¸φαγε το τηλÝφωνο στα μοýτρα. Κι ενþ στεκüταν εκεß σαστισμÝνος, ο Ραλφ Ýπεσε πÜνω του, ρßχνοντας üλο το βÜρος του στο πληγωμÝνο χÝρι του ΤζÝηκομπ. Ενþ ο Ραλφ σφυροκοποýσε τον ΤζÝηκομπ, η ΝÝλντα Ýβγαλε Ýνα γυαλιστερü νυστÝρι απü το τσαντÜκι και χßμηξε στη Γουßλυ. H δυναμικÞ ξανθιÜ το 'κανε να πÝσει απü το χÝρι της καριüλας, πετþντας της με θαυμαστÞν ακρßβεια το πορτατßφ, και μετÜ Ýπεσε πÜνω στη ΝÝλντα σαν αγριüγατα, ξεσκßζοντας το κοκαλιÜρικο πρüσωπο με τ' Üλικα νýχια της. Κι οι δυü τους σωριÜστηκαν κατÜχαμα. Σýντομα κι οι δυο γυναßκες κυλιüνταν στο πÜτωμα, η ΝÝλντα ν' αφÞνει κüκκινες νυχιÝς στο δÝρμα της Γουßλυ κι η Γουßλυ να ξεσχßζει τ' αντρικÜ ροýχα της ΝÝλντα σε κουρÝλια. Σαν τýπος που περνÜ τη ζωÞ της βουτηγμÝνη στα βιβλßα, η ΝÝλντα Þτανε συνηθισμÝνη να ξεσπÜ τα σαδιστικÜ της Ýνστικτα σε θýματα που δε μποροýσαν να της φÝρουν αντßσταση κι Ýτσι τα βρÞκε σκοýρα απü την αθλητικÞ και περπατημÝνη Γουßλυ. Η βοηθüς του δüκτορα ΚρÜκεν Üρχισε να γρατζουνÜει τα βυζιÜ της αντιπÜλου της. H Γουßλυ Üρπαξε τα κοντÜ, Üχρωμα μαλλιÜ της ΝÝλντα κι Üρχισε να βροντοκοπÜ το κοκαλιÜρικο κεφÜλι στο πÜτωμα. ΣταμÜτησε μüνο üταν ο Ραλφ την Ýπιασε απü τους þμους και της εßπε:
-"Γουßλυ! ΣβÝλτα! ΜÜζεψε τα ροýχα σου! ΠρÝπει να τη κοπανÞσουμε απü δω!»
ΤρÝξανε γυμνοß στο Νüβα, κρατþντας τα κουβαριασμÝνα ροýχα τους, χωρßς να ξÝρουν αν εßχαν αφÞσει πßσω τους δυο πτþματα Þ δυο υποψÞφιους για το θÜλαμο επειγüντων περιστατικþν. Ενþ απομακρýνονταν με ξÝφρενη ταχýτητα προς το λυκαυγÝς, διασχßζοντας τον Αυτοκινητüδρομο του Σαν Μπερναρντßνο, κεßνος Ýσπασε τη σιωπÞ:
-"Να με συγχωρεßς που σ' Ýμπλεξα Ýτσι".
-"Μαλακßες", εßπε η Γουßλυ, σκýβοντας και πιÜνοντας με το Ýνα της χÝρι τον þμο του και με το Üλλο το καβλß του. "Σ' ευχαριστþ που μ' Ýμπλεξες Ýτσι! Πριν απü λßγες μÝρες με απÝλυσαν απü τη δουλειÜ μου, σε λßγες μÝρες μου κÜνουν Ýξωση και δε μποροýσα να βρω Ýναν Üντρα της προκοπÞς. Εßχα ψυχοπλακωθεß και μπεκρüπινα απελπισμÝνη. Και μετÜ Þρθες εσý. Και τþρα Ýχω Ýναν Üντρα με üργανο που δεν εßχα δει ποτÝ οýτε στα πιο Üγρια, υγρÜ üνειρÜ μου, Üρχισα μια συναρπαστικÞ επικßνδυνη ζωÞ και κατÝληξα να τρÝχω γυμνÞ σ' Ýναν αυτοκινητüδρομο". Ακοýμπησε το κεφÜλι της στον þμο του και χÜιδεψε τις τρßχες του εφηβαßου του, μετÜ τις τρßχες του στÞθους του κι Üρχισε να παßζει με τις ρüγες του. "Εßμαι κοπÝλα που λατρεýει το χαβαλÝ και τους μπελÜδες κι Ýτσι κüλλησα μαζß σου Ραλφ, μαζß σου και μ' üλη τη τρÝλα που με κυνηγÜ. Ε, ας τραβÞξουμε αυτü το δρüμο, μÝχρι να βαρεθοýμε το τοπßο και μετÜ ας αλλÜξουμε κατεýθυνση. Αυτü εßναι η αληθινÞ ζωÞ για μÝνα..."
Ο Ραλφ απλþς χαμογÝλασε και σκÝφτηκε, για πρþτη φορÜ σε μια μικρÞν αιωνιüτητα, πως τελικÜ, ßσως τα πρÜγματα να του εßχαν Ýρθει δεξιÜ...
_______________________________________________________
Ernest Hogan
"The Frankenstein Penis" (1989)
Μετφ: ΘανÜσης ΒÝμπος