Renoir – Peri-Grafis

Βιογραφικό

Ο Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ (Pierre-Auguste Renoir, 1841-1919, Late Impressionism), γεννήθηκε στο Λιμόζ, γιος του Λεονάρντ Ρενουάρ, ράφτη και της Μαργκερίτ, εργάτριας. Στα 3 του μετακομίζουνε στο Παρίσι και στα 7 πάει σε καθολικό σχολείο. Τα βράδια παρακολουθούσε μαθήματα Σχολής Σχεδίου & Διακόσμησης. Καθώς έδειχνε αξιοσημείωτο ταλέντο στο σχέδιο, πήγε μαθητευόμενος σε ένα εργοστάσιο πορσελάνης, όπου ζωγράφιζε πιάτα. Όλ’ αυτά τα χρόνια έκανε συχνές επισκέψεις στο Λούβρο, μελετώντας τη τέχνη των 1ων Γάλλων δασκάλων, ιδιαίτερα κείνων του 18ου αι. –Αντουάν Βαττώ, Φρανσουά Μπουσέ και Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ. Ο βαθύς σεβασμός του γι’ αυτούς επηρέασε τη ζωγραφική του σε όλη τη καρριέρα του. Προς το τέλος της χρονιάς πηγαίνει στο ατελιέ των αδελφών Λεβί, που όμως λίγο αργότερα κλείνει κι έτσι στρέφεται προς το ατελιέ του Ζιλμπέρ. Όταν μάζεψε λίγα χρήματα, έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Το 1862 γράφεται στο ατελιέ των Ερλ Σινιόλ και Γκλαίρ. Εκεί γνωρίζει τους, Μονέ, Μπαζίλ και Σισλέ. Την ίδια περίοδο, εξασφάλισε άδεια για να αντιγράφει έργα άλλων καλλιτεχνών στο Λούβρο. 2 χρόνια μετά ξεκίνησε να εκθέτει έργα του, ωστόσο αρκετά χρόνια δε γνώρισε σημαντική αναγνώριση. Μέχρι το πόλεμο του 1870, γύριζε μ’ ένα σακίδιο στον ώμο. Αρχικά πήγε στο Σαγι-Αν-Μπιέρ, έπειτα στη Μαρλότ. 2 χρόνια μετά, ερωτεύεται τη Λιζ και τη κάνει μοντέλο του, όμως τον Απρίλη, η κοπέλα παντρεύεται τον Ζορζ Μπριέ, αρχιτέκτονα και τον εγκαταλείπει. Γνωρίζει επίσης τον Εντμόντ Μετρ. Το 1867 πίνακάς του με τίτλο Λιζ (Lise) έγινε δεκτός στο Σαλόν του Παρισιού. Τη περίοδο αυτή θεωρείται πως επηρεάστηκε σημαντικά από τον Μονέ, πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο προς τον ιμπρεσσιονισμό. Για πολλούς το διάστημα 1870-83 είναι η λεγόμενη ιμπρεσσιονιστική περίοδός του.

Με το πόλεμο του 1873 στέλνεται στη Φρουρά της Ταρμά, στο Σώμα Πυροβολικού, μα την επόμενη χρονιά αρρώσταινει κι αποστρατεύεται, επιστρέφοντας έτσι στο Παρίσι. Η πολιορκία του Παρισιού, του στέρησε τους φίλους του: Ο Μονέ κι ο Μετρ, ήτανε στην Αγγλία κι ο Μπαζίλ πεθαίνει. Από δημοπρασία έργων του, παίρνει 1200 φράγκα και πηγαίνει στη Μονμάρτρη. Το 1876, επιστρέφει στο Παρίσι και συναντά έναν εκδότη, ο οποίος τον κάνει πλούσιο. Γνωρίζει τον Εμίλ Ζολά.

Το ατελιέ του, κατασκευάζεται κοντά σ’ ένα γαλατάδικο το 1880. Εκεί γνωρίζει την Αλίν Σαριγκό και τη παντρεύεται, μετά μερικούς μήνες θυελλώδους έρωτα. Φεύγει για την Αλγερία και κατόπιν για την Ιταλία, όπου γνωρίζει τους πίνακες του Ραφαήλ κι επηρεάζεται βαθιά. Όταν μαθαίνει, το 1884, πως η Αλίν περιμένει το παιδί τους, επιστρέφει για να μείνει κοντά της και την επόμενη χρονιά γεννιέται ο Πιέρ. Έκτοτε, αφιερώνεται στην οικογένειά του.

Το 1889 γνωρίζει τον μηχανικό Άϊφελ (προφ: Εφέλ) και γύρω στο 1890 παθαίνει παραμορφωτική αρθρίτιδα, νόσο που τον βασάνισε μέχρι το θάνατό του. Αντιμετώπισε σημαντικό πρόβλημα παραμορφώσεων στα χέρια ενώ σε πιο προχωρημένο στάδιο ένας ώμος του καθηλώθηκε εξαιτίας αγκύλωσης, γεγονός που ανάγκασε τον Ρενουάρ να διαφοροποιήσει τη τεχνική του. Παρ’ όλ’ αυτά μετακομίζει με την οικογένειά του στο Καν. Το 1893 αποκτά κι άλλον ένα γιο, τον Κλοντ.

Το 1914 ξεσπά ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος κι οι δυο γιοί του κατατάσσονται και τραυματίζονται σοβαρά, μακριά από το σπίτι τους. Η Αλίν ξεκινά να τους επισκεφτεί, αλλά εξαντλήμενη στην επιστροφή της, πεθαίνει το 1915 κι ο ίδιος είναι συντετριμμένος.

Το 1919, επισκέφτηκε το Λούβρο όπου είχε την ευκαιρία να δει δικούς του πίνακες να εκτίθενται μαζί με κλασσικά έργα, πιο συγκεκριμένα τη προσωπογραφία της “Κ. Σαρπαντιέ”, μα ήτανε η τελευταία χαρά της ζωής του. Σήμερα τα περισσότερα έργα του στη Γαλλία βρίσκονται στο Μουσείο Ορσέ. Λίγο αργότερα πεθαίνει και θάβεται στο Καν, στις 3 Δεκέμβρη 1919, σ’ ηλικία 78 ετών.