Toulouse-Lautrec – Peri-Grafis

Βιογραφικό

Ο Ανρί Τουλούζ Λωτρέκ (Henri Toulouse-Lautrec, 1864-1901, Impressionism), ήτανε Γάλλος ζωγράφος με γοητευτική, ιδιόρρυθμη προσωπικότητα και γεννημένος αριστοκράτης, που μετά την αναπηρία του, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Στη σύντομη ζωή του, έφτιαξε υπέροχες αφίσες και περιέγραψε το κόσμο που μπαινόβγαινε στο ατελιέ του, καθώς και στα καμπαρέ που σύχναζε. Ο ταραγμένος ψυχικός του κόσμος κι οι καταχρήσεις τον οδηγήσανε στο αλκοόλ κι από κει στον πρόωρο θάνατο.

Ο Κόμης Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa ( – 9 Σεπτεμβρίου 1901), γνωστός ως Toulouse-Lautrec, ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης, σχεδιαστής, γελοιογράφος κι εικονογράφος, που η εμβάπτιση στη πολύχρωμη και θεατρική ζωή του Παρισιού στα τέλη του 19ου αι. του επέτρεψε να δημιουργήσει συλλογή δελεαστικών, κομψών και προκλητικών εικόνων του μερικές φορές παρακμιακές υποθέσεις εκείνων των καιρών. Γεννήθηκε 24 Νοέμβρη 1864 στο Château du Bosc, Camjac, Aveyron, στη νότια Γαλλία, πρωτότοκος γιος του κόμη Αλφόνς Ντε Τουλούζ-Λωτρέκ και της κόμισσας Adèle Zoë Tapié de Celeyran (1841-1930).

Στα 13 του έσπασε το δεξί μηριαίο οστό και στα 14 έσπασε το αριστερό μηριαίο. Τα σπασίματα δεν επουλώθηκαν σωστά. Οι σύγχρονοι γιατροί το αποδίδουν σε άγνωστη γενετική διαταραχή, πιθανώς πυκνοδυσόστωση (μερικές φορές γνωστή ως σύνδρομο Toulouse-Lautrec), ή παραλλαγή διαταραχής κατά μήκος των γραμμών της οστεοπέτρωσης, της αχονδροπλασίας ή της ατελούς οστεογένεσης. Τα πόδια του έπαψαν να μεγαλώνουν όταν έφτασε τα 1.52 m. Ανέπτυξε ενήλικο κορμό με πόδια σε μέγεθος παιδιού. 4 χρόνια μετά πηγαίνει στο Παρίσι και παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στο ατελιέ των Λεόν Μπονά και Φερνάν Κορμόν. Το 1884 ανοίγει δικό του ατελιέ στη Μονμάρτρη, τη συνοικία των καλλιτεχνών. Συναναστρέφεται με μοντέλα, πόρνες και τραγουδίστριες.

H Mαμά Αντέλ

Γεννημένος στην αριστοκρατία, καταγόταν από τους κόμητες της Τουλούζης κι από τους Odet de Foix, Vicomte de Lautrec, καθώς κι από τους υποκόμητες της Montfa. Ο μικρότερος αδελφός του γεννήθηκε το 1867 αλλά πέθανε τον επόμενο χρόνο. Κι οι δύο γιοι απολάμβαναν τους τίτλους της αυλής του Κοντ. Έσπασε και τα δύο πόδια του στη διάρκεια της εφηβείας, αφήνοντάς τον με καχεκτική εμφάνιση. Μετά το θάνατο του αδελφού του, οι γονείς του Toulouse-Lautrec χώρισαν και μια νταντά τον φρόντισε. Στα 8, έζησε με τη μητέρα του στο Παρίσι, όπου σχεδίασε σκίτσα και καρικατούρες στα βιβλία εργασίας του. Φίλος του πατέρα του, ο René Princeteau, τον επισκεπτόταν μερικές φορές για να δώσει ανεπίσημα μαθήματα. Μερικοί από τους πρώιμους πίνακές του απεικονίζουν άλογα, θέμα που επανεξέτασε μετά στους “Circus Paintings”. Το 1875, επιστρέψανε στο Albi επειδή η μητέρα του είχε ανησυχίες για την υγεία του. Έκανε ιαματικά λουτρά στο Amélie-les-Bains κι η μητέρα του συμβουλεύτηκε γιατρούς με την ελπίδα να βρει τρόπο να βελτιώσει την ανάπτυξη και την εξέλιξη του γιου της. Οι γονείς του ήτανε 1α ξαδέλφια (οι μητέρες τους ήταν αδελφές) κι οι συγγενείς παθήσεις υγείας του έχουνε συχνά αποδοθεί σε οικογενειακό ιστορικό ενδογαμίας.

Αργότερα, ανέπτυξε συμπάθεια για τους οίκους ανοχής και τις κοπέλλες ελαφρών ηθών, έτσι ώστε κατεύθυνε το θέμα σε πολλά απ’ τα έργα του, που καταγράφουνε λεπτομέρειες του μποέμ τρόπου ζωής στα τέλη του 19ου αι. στο Παρίσι. Είναι μεταξύ των ζωγράφων που περιγράφονται ως μετα-ιμπρεσσιονιστές, με τους Cézanne, Van Gogh, Gauguin και Georges Seurat να θεωρούνται επίσης ότι ανήκουνε σ’ αυτή τη χαλαρή ομάδα.

Το 1891 γίνεται διάσημος σ’ όλο το Παρίσι εξ αιτίας της τεράστιας επιτυχίας της 1ης του αφίσας για το Μουλέν-Ρουζ. Τον επόμενο χρόνο, με πρωτοβουλία των φίλων του, πάει στο Λονδίνο, για ν’ απομακρυνθεί από τους πειρασμούς του Παρισιού. Το 1899, αλκοολικός και συφιλιδικός, με πρωτοβουλία της μητέρας του, μεταφέρεται σε ιδιωτική κλινική, λίγο έξω από το Παρίσι και νοσηλεύεται για 3 μήνες.

Σε δημοπρασία του 2005 στον οίκο δημοπρασιών Christie’s, La Blanchisseuse, ο πρώιμος πίνακάς του με μια νεαρή πλύστρα, πωλήθηκε για 22,4 εκατομμύρια δολάρια, θέτοντας νέο ρεκόρ για τον καλλιτέχνη σε τιμή πίνακα. Το 1900 πάει στο Μπορντό και μετά πάλι στο Παρίσι, αδύναμος και καταβεβλημένος, μα αδυνατεί να ξεκολλήσει. Την επόμενη χρονιά επιχειρεί να επισκεφτεί το Τοσά, μα παθαίνει σοβαρή κρίση παράλυσης.