Η γνωριμία διαδικτυακή και θυελλώδης! Δυό μοναχικοί άνθρωποι με κάμποσο χρόνο για σκότωμα. Δυο άτομα που αναζητούσανε λίγη συντροφιά, ένα “δεκανίκι” ενδεχομένως, για να διασκεδάσουνε τη πλήξη τους κι έτσι βρεθήκανε κάπου μέσα στο δίκτυο. Μια αιωρούμενη καλησπέρα, που γρήγορα…
Εδώ και μερικά χρόνια είχε γίνει πια διάσημος. Ήτανε σχεδόν τότε που διάλεξε ν’ αποσυρθεί από το προσκήνιο και να εργαστεί πάνω στο ένα, στο μεγαλειώδες και μοναδικό δημιούργημά του, κατά πως το ‘χεν εμπνευστεί λίγο καιρό πριν. Στο έργο…
“Πόσο μου λείπει η Ελλάδα! Η Αγγλία δεν είναι ο κόσμος μου, είναι σα να ζω στη καρδιά ενός μαρουλιού. Εγώ χρειάζομαι καυτές πέτρες, αγκάθια, λιόδεντρα και φραγκόσυκα“. Πάτρικ Λη Φέρμορ, σε φίλο του Βιογραφικό Ο σερ Πάτρικ “Πάντι” Μάικλ Λη…
Ήταν αεικίνητος! Από τους συνταξιούχους εκείνους που μη βρίσκοντας πια νόημα στη ζωή καθώς δεν απασχολούνται, πασχίζουν να γεμίσουν το κενό τους. Πιάνανε τα χέρια του. Μιας λοιπόν κι οικονομικά ήταν άνετος, είχε δημιουργήσει στο υπόγειο του σπιτιού του ένα πλήρες…
Ο Εσταυρωμένος Του Σαιν Χουάν (Ένας Εσταυρωμένος που ίπταται κι ίσταται, χωρίς να στηρίζεται πουθενά και καλύπτει τα πάντα. Ένας άνθρωπος πάνω στο Σταυρό, να στέκεται χωρίς καρφιά. Στρεβλά δάχτυλα μαρτυρούν πως θα ‘θελε να το αποφύγει, ωστόσο είναι/ήταν στο χέρι του…
Σήμερα μου συνέβησαν δυο πραγματάκια και μου μάθανε κάτι, που ως τώρα ήταν εμπρός στα μάτια μου, σχεδόν το ‘χα στο στόμα, ίσως μάλιστα και να ‘χε περάσει από το νου μου μ’ άλλες μορφές. Σήμερα όμως το ‘δα πλέρια…
Δέδυκε μεν α Σελάνακαι πληιάδες μέσαι δενύκτες, παρά δ’ έρχεται ώρα,εγώ δε μόνα καθεύδω. Σαπφώ Μεσάνυχτα και δύσανε, Πούλια κι αχνό Φεγγάρι.Η Νύχτα το κοστούμι της, το μαύρο, μου προβάρει.Οι Ώρες παιχνιδίζοντας, φεύγουνε μακριά μουκαι τ’ άδειο το προσκέφαλο η μόνη συντροφιά…
“…ποτέ από χρέος μη κινούντες…”“…για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη…” Πριν από είκοσι χρόνια σχεδόν, καθισμένος μπροστά στο τζάκι, είχα μιαν εικόνα κι έγραψα ένα κείμενο*. Σήμερα, έχω πάλι την ίδια περίπου εικόνα. Σκέφτομαι πάλι το θνητό και…
Μια χειμωνιάτικη μέρα χάραξε. Μια όμορφη, μικρή, σκανταλιάρα Ηλιαχτίδα… …ξυπνώντας, το πρωΐ, θέλησε να γνωρίσει το κόσμο. Έτσι, σηκώθηκε πίσω από τα βουνά, έπαιξε λιγάκι μαζί τους, μα ‘κείνα σοβαρά-σοβαρά, την αποπήρανε.-“Δεν έχεις τίποτε άλλο να κάμεις μικρή…
Ημέρα 0 Ένας πολύ μα πάρα πολύ φτωχός άνθρωπος έτυχε να βρίσκεται, εξ αιτίας αυτής της κακής κατάστασης του, σε κάποιο μέρος, όπου έσωσε από βέβαιο θάνατο, έναν πολύ μα πάρα πολύ πλούσιο. Ο φτωχός ήταν ο μόνος που διακινδύνεψε να…
Το τελευταίο καιρό, που τα πράματα δε μου πηγαίνανε και τόσο καλά, αποφάσισα, σε μια στιγμιαία παρορμητικήν έμπνευση, να πεταχτώ μέχρι τη πατρίδα μου. Μάλιστα σκέφτηκα να πάρω το πρώτο λεωφορείο, των 5.30πμ. Ναι, το λεωφορείο κι όχι το…
Οι Πειρασμοί Του Αγίου Αντωνίου (Ένας ερημίτης, ορκισμένος ν’ αντισταθεί στους πειρασμούς. Και ποιοί είναι αυτοί; Οργή κι αλαζονεία, το πρώτο άτι. Λαγνεία, το δεύτερο. Απληστία, περηφάνεια, φιλαυτία ματαιοδοξία, στο τρίτο. Απληστία κι ασέβεια προς τα θεσμοθετημένα εκείνα που…
-Μπαμπά, σα μου διαβάσεις ένα παλαμύσι; ένα μεγάαααλο με πολλές εικόνες; -Ναι αγοράκι μου. Φέρε μου ένα εδώ να το διαβάσουμε μαζί. Διάλεξε όποιο θέλεις κι έλα μου αγκαλίτσα! -Μπαμπακάαα, να μην έσει κακούς μέσα, ‘ντάτσει; -Δύσκολο αυτό ματάκια μου,…
Εμφάνιση Προσώπου & Σκύλου Σε Τοπίο Με Φρουτιέρα (Σκύλος-Πρόσωπο-Φρουτιέρα! Η δυνατότητα, του να παίξει κανείς με τη σύνθεση. Μια ιστόρια που εισχωρεί, μέσα στην άλλη, τόσο μάλιστα εμπλεκόμενα, ώστε να μη ξεχωρίζει κανείς, ποια ακριβώς σημεία ανήκουν στη μια και…
Ο κύριος Πεσσόα, πριν από χρόνια, είχε γράψει ένα εξαίρετο κείμενο, δίνοντας μια δική του άποψη, περί του ορισμού του αναρχικού. Δοσμένη μάλιστα μ’ αρκετό χιούμορ, ευθύ και πλάγιο, γλυκύ και πικρό. Ειδωμένη από τη καλή κι από την ανάποδη,…
Σήκωσε παραξενεμένος το κεφάλι, από το βιβλίο που διάβαζε. Ήταν η τρίτη φορά που διαπίστωνε, μες στις σελίδες του, να λείπει λέξη! Το συγκεκριμένο αντίτυπο το ‘χε στη βιβλιοθήκη του, πάνω από δέκα χρόνια. Μέσα σ’ αυτά, το ‘χε…
“Μια φορά κι ένα καιρό…” Η αρχή είναι πάντα ίδια. Παραπέμπει αυτόματα, το νου του αναγνώστη, σε παραμύθι. Ωστόσο όχι… Όσο κι αν αυτό ακουστεί περίεργο κι απίστευτο, τούτο δω, δεν είναι παραμύθι. Τουλάχιστον όχι με την ευρεία έννοια…
Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένα μικρό βατραχάκι. Ήταν μικρό μα ξεχωριστό, γιατί είχε καταφέρει -χωρίς να ξέρει κανείς πως- να δει και να μάθει, πάρα πολύ σπουδαία και σοφά πράματα. Στην αρχή, που δεν είχε συνειδητοποιήσει ακόμα,…
Εδώ κι εφτά χρόνια, κάνω το σερβιτόρο. Τα πέντε τελευταία σερβίρω σ’ ένα κλαμπ στο Μοναστηράκι. Δεν έχω παράπονο, τα λεφτάκια είναι καλά, αν και πολλές ώρες ορθοστασία. Ήρθα στην Αθήνα πριν εννιά χρόνια περίπου, σαν επιτυχών στις πανελλήνιες, σε κάποια…
Υπήρξαν κατά καιρούς, άνθρωποι, απ’ αυτούς που θα χαρακτηρίζαμε ως γραφικούς, στη μικρή μας πόλη κι ευτυχώς όχι ταυτόχρονα. Απ’ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πρώτα ήταν κάποιος ξεπεσμένος οικογενειάρχης, που τον είχε πάρει από κάτω το πιοτό κι έβγαινε…