Πεζά

Ποίηση-Μύθια

Ο Dali & Εγώ

Θέατρο-Διάλογοι

Δοκίμια

Σχόλια-Αρθρα

Λαογραφικά

Ενδιαφέροντες

Κλασσικά

Αρχαία Ελλ Γραμμ

Διασκέδαση

Πινακοθήκη

Εικαστικά

Παγκ. Θέατρο

Πληρ-Σχολ-Επικοιν.

Φανταστικό

Ερ. Λογοτεχνία

Γλυπτ./Αρχιτ.

Κλασσικά ΙΙ

 
 

Ενδιαφέροντες 

Σεϊζάνη Λητώ: Μ' Ένα Γαλάζιο Σακκίδιο...


                             Βιογραφικό

     Η Λητώ Σεϊζάνη είναι μεταφράστρια και συγγραφέας. Έχει σπουδάσει Ιταλική φιλολογία κι έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές μετάφρασης. Έχει εργαστεί σαν μεταφράστρια σε διάφορα περιοδικά και σ' ένα τηλεοπτικό σταθμό. Έχει δημοσιεύσει 4 ποιητικές συλλογές κι έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, έργα των Τόμας Χάρντυ, Ντάντε Αλιγκιέρι και Τζοβάννι Βέργκα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το 1ο της παιδικό βιβλίο με τίτλο Η Έξυπνη Πριγκήπισσα. Συνεργάζεται από την αρχή με το P&I ως επιμελήτρια κι αρθρογράφος. Μπορείτε να διαβάσετε κείμενά της στο site της.


=======================


Μια Ρωμαϊκή άνοιξη ακόμα

Είναι η εποχή της Ρώμης τώρα
'Aνοιξη που μυρίζει απ' τις μποργκάτε

Μέχρι τους κήπους της Βίλα Μποργκέζε

Ο ήλιος εκεί δεν είναι κραυγαλέος
Συγκρατημένα λάμπει, όπως ταιριάζει
Στ' ωραίο, κόκκινο χρώμα των κτιρίων

Ρώμη του Παζολίνι, του Μοράβια, δική μου
Στα εξοχικά δρομάκια θα πουλάνε αγκινάρες
Κι οι παπαρούνες θα γεμίζουν τα λιβάδια

Η άνοιξη θα έχει μπει τώρα στη Ρώμη
'Aλλοι θα την απολαμβάνουν, όχι εγώ

Που αρρωσταίνω από νοσταλγία εδώ

                                                          Αθήνα 14.4.1989

                                                             Και τ' άδειο σπίτι ακόμα
                                               ξέρει να φτιάχνει στίχους.
                                               Ανθρώπινο ένα στόμα
                                               μιλά μες απ' τους τοίχους
  
                                                                                        Αθήνα 11.7.1981

-------------------------------------------------------------------------------


                   Στρουθοκάμηλος

Τα ζώα του Θεού έχουν προβλήματα κι εκείνα
Παλεύουν μεταξύ τους με τη ζέστη και την πείνα

Το στρουθίο εκείνο που με κάμηλο μοιάζει
Το κεφάλι του μέσα στην άμμο το βάζει

Συχνά κι οι άνθρωποι τα ίδια βάσανα περνάνε
Ζεσταίνονται κρυώνουν ή δεν έχουνε να φάνε

Κι ο εαυτός μου όταν θέλει απ' το μυαλό του τ' άσχημα να βγάλει
Μια τρύπα ονειρεύεται στην άμμο τη ζεστή, να χώσει το κεφάλι

                                                                          Αθήνα 29.1.'92

-----------------------------------------------------------------------------

"Το Γαλάζιο Μου Σακκίδιο"
Έκδόσεις Πλανόδιον 2006
        

               

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers