Πεζά

Ποίηση-Μύθια

Ο Dali & Εγώ

Θέατρο-Διάλογοι

Δοκίμια

Σχόλια-Αρθρα

Λαογραφικά

Ενδιαφέροντες

Κλασσικά

Αρχαία Ελλ Γραμμ

Διασκέδαση

Πινακοθήκη

Εικαστικά

Παγκ. Θέατρο

Πληρ-Σχολ-Επικοιν.

Φανταστικό

Ερ. Λογοτεχνία

Γλυπτ./Αρχιτ.

Κλασσικά ΙΙ

 
 

Πινακοθήκη 

Bellotto



                          Bellotto Bernardo (1720-1780) Rococo 

     Υπήρξεν ανηψιός από τη πλευρά της μητέρας του, βοηθός & μαθητής του Καναλέτο κι είχεν επιτυχημένη διεθνή καριέρα, ιδιαίτερα μετά τη μετάβαση και μόνιμη παραμονή του στη Βαρσοβία. Ο θείος του τονε διδαξε γι' αρκετά χρόνια. Γεννήθηκε στη Βενετία 30 Γενάρη 1720 και 14 ετών μπήκε στο ατελιέ του. Το 1738 ήταν ήδη μέλος της Συντεχνίας Καλλιτεχνών Βενετίας κι ενώ ακόμα ήταν υπό τη διδαχή κι εποπτεία του θείου του ταξίδεψεν αρκετά στην Ιταλία. Το 1742 πήγε στη Ρώμη (στην ίδια ηλικία είχε κάνει κι ο Καναλέτο το ίδιο ταξίδι και μάλιστα με τον ίδιο ακριβώς σκοπό: Να δει και να διδαχτεί αρχιτεκτονική δομή, στη πόλη που ζήσανε, δράσανε και που ακόμα τότε συνεχίζανε, όλοι οι μεγάλοι του είδους). Τον επόμενο χρόνο επέστρεψε μέσω Φλωρεντίας κι έκανε κι άλλα ταξίδια, Τορίνο, Μιλάνο, Βερόνα μέχρι που επέστρεψεν οριστικά στη Βενετία το 1747.
     Ο θείος και δάσκαλός του, είχε διακρίνει πως ο μαθητής του είχε το δικό του προσωπικό στυλ βασισμένο στην ιδιοσυγκρασία του και το 'χεν ενθαρρύνει όσο μπορούσε. Μάλιστα συνεργαστήκανε σε πολλούς πίνακες, ανακατεύοντας έτσι τα δυο στυλ με πολύ καλό αποτέλεσμα. Το 1747 ο Μπερνάρντο Μπελότο, αποδεχόμενος πρόσκληση του Αύγουστου Γ' Ύπατου της Σαξονίας να πάει να φιλοτεχνήσει πίνακες κατά παραγγελία, εγκαταλείπει οριστικά την Ιταλία, πηγαίνει στη Δρέσδη κι από κει κι ύστερα ξεκινά να κάνει διεθνή καριέρα. Πέρασε 10 χρόνια εκεί, φιλοτεχνώντας αξιόλογα έργα με απόψεις και τοπία της Δρέσδης, πολλά από τα οποία μας θυμίζουνε πως ήταν η όμορφη τούτη πόλη πριν το μεγάλο βομβαρδισμό της, στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
     Έπειτα απ' αυτά, η φήμη του ξαπλώθηκε σ' όλη τη Κεντρική Ευρώπη. Η Αυτοκράτειρα Μαρία-Τερέζα της Αυστρίας, τονε καλεί στη Βιέννη το 1758, όπου κι εκεί φιλοτεχνεί εξαίρετους πίνακες, για 3 χρόνια. Επόμενος σταθμός το Μόναχο, το 1861, όπου εργάστηκεν επί 5 χρόνια για τον Ύπατο της Βαυαρίας. Έπειτα, επέστρεψε στη Δρέσδη, όπου γίνηκε δάσκαλος στην Ακαδημία Καλών Τεχνών από το 1764 μέχρι το 1766 και στο τέλος του 66 μεταβαίνει στη Βαρσοβία (τότε Σαξονία και Πολωνία ήταν ένα κρατίδιο ενωμένο) για να εργαστεί για την Αυτοκράτειρα Κατερίνε Β', μα τελικά μένει 'κει για την υπόλοιπη ζωή του, μιας και του το ζητά με ζέση ο μόλις ενθρονισμένος Βασιλιάς Στανισλάς Β' Αύγουστος Πονιατόφσκη. Όλες οι "Απόψεις" του της Βιέννης είναι παρμένες από το Βασιλικό Κάστρο της πόλης και φυλάσσονται εκεί. (Εδώ θα πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα σ' όλους εκείνους που 'χανε το ποιητικό ταλέντο και το κουράγιο να σώσουνε και να συντηρήσουνε τούτα τα έργα, που τα ζημίωσεν ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος).
     Στις 17 Νοέμβρη 1780, πεθαίνει και θάβεται στη Βαρσοβία, σ' ηλικία περίπου 60 ετών.
------------------------------------------------------------------------------



       Ιδιόχειρος πίνακας που τον απεικονίζει ως Βενετό Πρεσβευτή



             Καπρίτσιο Αρχιτεκτονικής τέχνης Παλάτσο



             ’ποψη Του Καναλιού της Βενετίας



                Καπρίτσιο Της Πρωτεύουσας



        Λεπτομέρεια από την "Εκλογή Του Στανισλάς Αουγκούστ



                         ’ποψη Της Δρέσδης



                 'Αποψη Της Βιέννης



                    Αγορά Της Βιέννης



  'Αποψη Της Αγοράς Της Δρέσδης



                                           Κολοσσιαίο



                                                         Βαρσοβία



                                                            Βερόνα



                                                          Δρέσδη



                                                        Τορίνο



                                                  Βιέννη Πανόραμα



                  Κάουνιτζ Πάλας & Πάρκο Βιέννης



        Κτίριο Φρουράς Κάστρου Κενιγκστάϊν Ειδωμένο Από Νότια

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers