Με ρωτάνε γιατί έχω ένα κόλλημα με τη 10ετία των 70'ς, ενώ, κατά καιρούς έχουνε γίνει μικρές μουσικές εκρήξεις, έχουνε ψιλοξεκινήσει ρεύματα: νέγρικα μπλουζ, ραγκτάιμ, τζαζ, μπάντες, ήπια σοουλ, κλπ, σε όλες τις εποχές, Θα απαντήσω τώρα σ' αυτό το ερώτημα, με μια... παραβολή:
      Ας υποθέσουμε πως ποθείτε πάρα πολύ ένα άτομο (αναλόγως του φύλου βέβαια) κι αυτό επίσης πάρα πολύ εσάς. Το φέρνει λοιπόν ο καιρός και συναντιέστε. Χάνετε ορόφους, χάνετε μυαλά, μπαίνετε σε αντίθετα ρεύματα κυκλοφορίας, γιατί ο νους σας είναι στο... αυτό που πρόκειται να συμβεί. Στη φούρια δε προφταίνετε μήτε να χαιρετιστείτε, αρπάζεστε, άρον-άρον, μήτε να γδύθείτε δε προφταίνετε, σκίζετε και κανά ρούχο και... συμβαίνει!
     Ξέπνοοι κι οι δυο πασχίζετε να βρείτε τις ανάσες σας και να ηρεμήσετε.
     (Αυτή είναι η 10ετία των 60'ς! Τέτοια έκρηξη δε ξανάδε ο κόσμος, κι όχι μόνο στη μουσική. Οι κραδασμοί, οι... "μετασεισμοί", το "ωστικό" αυτό κύμα, συντάραξε τον κόσμο).
     Επιτέλους λοιπόν βρήκατε τις ανάσες σας, ηρεμήσατε και τώρα είναι η ώρα να δείτε λιγάκι πιο βαθιά, το δίπλα σας, να το αγγίξετε απαλά, να το χαϊδέψετε, να το πειράξετε, να χαριεντιστείτε, να μιλήσετε, να πείτε και κείνη τη ξεχασμένη "καλησπέρα", κι ό,τι τέλος πάντων... Μέχρι να ξεκινήσει ο... επόμενος γύρος, που αυτή τη φορά, χωρίς πίεση, χωρίς βιάση, απαλά, αργά, όμορφα, τρυφερά, θα.. πάτε παρακάτω. Κι έτσι, συνήθως ξεκινά μια σχέση, ίσως και βίου, καμιά φορά.
     (Αυτή ήταν η 10ετία των 70΄ς. Εκεί, ό,τι είχεν εξαχθεί, μέχρι τότε, μεγάλωσε, έδεσε, ωρίμασε, τόσο ποιοτικά αλλά και ποσοτικά. Ξεπηδήσαν ένα σωρό απαρχές, συνεχίσαν ένα σωρό ωριμότερα πράγματα. Κι αυτή η 10ετία ήτανε στήριξη κι επαύξηση, της τόσον εκρηκτικής αυτής αρχής).
Το ξέρω, δεν θα υπάρξει σε αυτή τη σχέση ξανά, ίδιο ξεκίνημα, κι ίσως ούτε ίδια συνέχεια. Κι οι 2 όμως αυτές στιγμές θα μείνουνε χαραγμένες αιώνια. Η συνέχεια, θαναι πιο ήπια, έως πτωτική. (στη σχέση εννοώ κι όχι στη μουσική).
     Αλλά όπως λέει κι ο Καβάφης, (αν τον αλλάξω λιγάκι): Είσαι τυχερός και θαρραλέος, εσύ που αξιώθηκες μια τέτοια (10ετία) πόλη!)
     Σήμερα, συνεχίζοντας τη προχτεσινή κουβέντα, θα εστιάσω λίγο ακόμα τη προσοχή, σε κείνο το επικό συγκρότημα: τους "Rainbow" και στον αδιαφιλονίκητο ηγέτη τους Ρίτσι Μπλάκμορ. Και στο τέλος μια από τις πιο αγαπημένες ροκ μπαλάντες, όλων των εποχών. Εμπρός λοιπόν, δεθείτε:
----------------------------------

                           ΜΕΡΟΣ 2ον: Rainbow

                                    Βιογραφικό



     Οι Rainbow είναι το συγκρότημα που δημιούργησε ο κιθαρίστας Ρίτσι Μπλάκμορ, αμέσως μετά την αποχώρηση του από τους Deep Purple (άλλο επικό συγκρότημα, μα γι' αυτό θα τα πούμε άλλη μέρα), μαζί με 4 πρώην μέλη του συγκροτήματος Elf. Είναι ένα από τα γνωστότερα ονόματα στο χώρο της χαρντ ροκ μουσικής και πρωτοστάτησαν στη δημιουργία του μουσικού ιδιώματος power metal.



     Ο κιθαρίστας Ρίτσι Μπλάκμορ αποχώρησε από τους Deep Purple μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ "Stormbringer", λόγω των έντονων φανκ επιρροών που είχε πλέον ο ήχος του συγκροτήματος. Έχοντας δουλέψει στο παρελθόν με μέλη των Elf, των οποίων ο πρώτος δίσκος κυκλοφόρησε σε παραγωγή των Ρότζερ Γκλόβερ και Ίαν Πέις, ηχογράφησε τον δίσκο "Ritchie Blackmore's Rainbow" με τους Ρόνι Τζέιμς Ντίο στα φωνητικά, Γκρεγκ Γκρούμπερ στο μπάσο, Γκάρι Ντρίσκολ στα τύμπανα και Μίκι Λι Σουλ στα πλήκτρα. Τη παραγωγή ανέλαβε ο Μάρτιν Μπερτς κι οι συνθέσεις ήταν αποτέλεσμα της συνεργασίας του Μπλάκμορ με τον Ντίο, ενώ συμπεριλήφθηκαν κι οι διασκευές στα "Black Sheep Of The Family" των Quatermass και "Still I'm Sad" των Yardbirds.
     Αυτή η σύνθεση των Rainbow δεν επέζησε για πολύ, αφού ο Μπλάκμορ απέλυσε τον Γκρούμπερ τον Ιούλιο του 1975 και τους Ντρίσκολ και Λι Σουλ τον επόμενο Σεπτέμβριο. Στη θέση τους προσέλαβε τον ντράμερ του Τζεφ Μπεκ, Κόζι Πάουελ, τον μπασίστα Τζίμι Μπέην και τον κιμπορντίστα Τόνι Κάρεϊ. Το συγκρότημα έπαιξε τη 1η του συναυλία στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 1975, μ' ένα μεγάλο ουράνιο τόξο να καλύπτει τη σκηνή.



     Στις αρχές του 1976 επέστρεψαν στο στούντιο, με παραγωγό και πάλι τον Μπερτς, με σκοπό την ηχογράφηση του 2ου τους δίσκου. Το καλοκαίρι κείνης της χρονιάς περιόδευσαν και πάλι στην Βόρεια Αμερική, την ίδια περίοδο που κυκλοφόρησε ένας από τους καλύτερους δίσκους τους, με την ονομασία "Rainbow Rising", ποy περιλάμβανε το τραγούδι "Stargazer", κομμάτι το οποίο ένωσε τη κλασική μουσική με το σκληρό ροκ, σε συνδυασμό με τα πολύ δυνατά φωνητικά του Ντίο και το βιρτουόζικο παίξιμο της κιθάρας του Μπλάκμορ. Ο δίσκος ανέβηκε ως το No 11 των βρετανικών τσαρτ, όπως είχε κάνει και το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος. Στα τέλη της χρονιάς το συγκρότημα περιόδευσε στη Μεγάλη Βρετανία και για πρώτη φορά στην Ιαπωνία.
     Μετά τη περιοδεία για τη προώθηση του "Rainbow Rising", ο Μπλάκμορ αντικατέστησε τον Μπέην και τον Κάρεϊ με τον Μπομπ Ντέισλι και τον Ντέηβιντ Στόουν, αντίστοιχα. Με σκοπό να διατηρήσουν τη δημοτικότητα τους σε ψηλά επίπεδα, κυκλοφόρησαν το ζωντανά ηχογραφημένο "Rainbow On Stage" τον Ιούλιο του 1977. Πριν τη κυκλοφορία του 3ου τους στούντιο δίσκου, οι Rainbow πραγματοποίησαν μία sold-out περιοδεία στην Βρετανία κι ολοκλήρωσαν άλλη μία σειρά εμφανίσεων στην Ιαπωνία στις αρχές του 1978. Στις 9 Απρίλη 1978 κυκλοφόρησαν το "Long Live Rock 'n Roll" και μετά τη περιοδεία για τη προώθηση του, ο Μπλάκμορ έκανε νέες αλλαγές στη σύνθεση, εντάσσοντας στο συγκρότημα τον πρώην μπασίστα των Deep Purple, Ρότζερ Γκλόβερ στη θέση του Μπομπ Ντέισλι και τον Ντον Έρεϊ στη θέση του Ντέηβιντ Στόουν. Ο Ρόνι Τζέιμς Ντίο διαφώνησε μ' αυτή τη κίνηση κι αποχώρησε το Γενάρη του 1979.



     Νέος τραγουδιστής του συγκροτήματος ήταν ο τραγουδιστής Γκράχαμ Μπονέτ των Marbles, αν κι η αρχική πρόθεση του Μπλάκμορ ήταν το μικρόφωνο του συγκροτήματος να αναλάβει ο πρώην τραγουδιστής των Deep Purple, Ίαν Γκίλαν, πρόταση που ο Γκίλαν αρνήθηκε. Ένας άλλος υποψήφιος για τη θέση ήταν ο Πήτερ Γκόλμπι, που τελικά ανέλαβε τα φωνητικά των Uriah Heep.
     Με τη νέα σύνθεση, οι Rainbow κυκλοφόρησαν το δίσκο "Down to Earth" με τις μεγάλες επιτυχίες "Since You've Been Gone" και "All Night Long", αποβάλλοντας την επική στιχουργική των προηγούμενων άλμπουμ τους.



     Η περιοδεία για το δίσκο περιελάμβανε εμφανίσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες ως support συγκρότημα στους Blue Öyster Cult, ακολουθούμενες από μεγάλες εμφανίσεις στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, για να ολοκληρωθεί με το συγκρότημα να εμφανίζεται σαν πρώτο όνομα στο ιστορικό φεστιβάλ "Monsters of Rock" στις 16 Αυγούστου 1980. Αυτή ήταν κι η τελευταία συναυλία του ντράμερ Κόζι Πάουελ όπως και του Γκράχαμ Μπονέτ, ο οποίος εκδιώχθηκε από το συγκρότημα λόγω προβλημάτων αλκοολισμού.
     Αντικαταστάτες τους ήταν ο τραγουδιστής Τζο Λιν Τέρνερ κι ο ντράμερ Μπόμπι Ροντινέλι, ο οποίος αρνήθηκε πρόταση να γίνει μέλος των Kiss. Αυτή η σύνθεση κυκλοφόρησε τον δίσκο "Difficult to Cure" τον Φεβρουάριο του 1981, με μεγαλύτερες επιτυχίες το "I Surrender" και το ομώνυμο κομμάτι, που ήτανε διασκευή της 9ης συμφωνίας του Μπετόβεν. Οι Rainbow περιόδευσαν στην Αμερική τον Μάρτη, πριν συνεχίσουν στην Ευρώπη και την Ιαπωνία. Στη διάρκεια αυτής της περιοδείας, ο Έρεϊ αποχώρησε κι αντικαταστάθηκε από τον Ντέηβιντ Ρόσενθαλ, με τον οποίο κυκλοφόρησαν το "Straight Between the Eyes" κάνοντας τον ήχο τους ακόμη πιο εμπορικό. Ο δίσκος περιείχε τη μεγάλη επιτυχία "Stone Cold".



     Για το "Bent Out Of Shape" του 1983, αντικαταστάθηκε ο Ροντινέλι από τον Τσακ Μπούρτζι. Ο ήχος τους είχε φτάσει σε μονοπάτια μελωδικού ροκ, που παρ' όλο το ότι ήταν ιδιαίτερα ποιοτικό, είχε απομακρυνθεί πάρα πολύ από τον αρχικό χαρντ ροκ - ορχηστρικό ήχο του παρελθόντος. Μετά από μία συναυλία τον Μάρτη του 1984 στην Ιαπωνία όπου μαζί με μία 80μελή ορχήστρα έπαιξαν το "Difficult to Cure", ο Ρίτσι Μπλάκμορ αποφάσισε να διαλύσει το συγκρότημα για να επανενταχθεί στους Deep Purple. Δύο χρόνια μετά τη διάλυση τους, κυκλοφόρησε ο δίσκος "Finyl Vinyl", με ανέκδοτες ζωντανές και στούντιο ηχογραφήσεις.
     Το χειμώνα του 1993, ο Μπλάκμορ αποχώρησε από τους Deep Purple μετά από έντονες διαμάχες με τον Ίαν Γκίλαν. Στα τέλη της επόμενης χρονιάς έκανε πρόβες με σκοπό να ξεκινήσει και πάλι την σόλο καριέρα του, μαζί με τον τραγουδιστή Ντούγκι Γουάιτ. Κατά τα πρώτα αυτά βήματα, ενεπλάκη κι ο μπασίστας Ρομπ ΝτεΜαρτίνο. Ο Μπλάκμορ αποφάσισε να δημιουργήσει και πάλι τους Rainbow με τους Ντούγκι Γουάιτ στα φωνητικά, Γκρεγκ Σμιθ στο μπάσο, Τζον Ο' Ράιλι στα τύμπανα και Πωλ Μόρις στα πλήκτρα. Το συγκρότημα περιόδευσε με μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη τον χειμώνα του 1995, χωρίς όμως να υπάρξει ιδιαίτερη ανταπόκριση από τα βρεττανικά ΜΜΕ.



     Τον Αύγουστο του 1995 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Stranger In Us All", μετά την κυκλοφορία του οποίου ο Τζον Ο' Ράιλι αντικαταστάθηκε από τον παλιό γνώριμο, Τσακ Μπούρτζι. Αν και γνώρισε επιτυχία στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ο δίσκος δε κατάφερε να μπει στο Top-100 των τσαρτ της Μεγάλης Βρετανίας.
     Το 1997, ο Μπλάκμορ αποφάσισε να διαλύσει το συγκρότημα για να δημιουργήσει με τη σύζυγο του, Κάντις Νάιτ, τους Blackmore's Night. Το φθινόπωρο του 1998, ο Κόζι Πάουελ μίλησε με τον Μπλάκμορ για μία επανένωση της παλιάς σύνθεσης η οποία είχε κυκλοφορήσει το "Rainbow Rising". Η επανένωση της κλασικής σύνθεσης των Rainbow δε πραγματοποιήθηκε λόγω του θανάτου του Πάουελ τον Απρίλιο του 1998. 12 χρόνια αργότερα, την άνοιξη του 2010, ο θάνατος του Ρόνι Τζέιμς Ντίο έδωσε τέλος στις ελπίδες των οπαδών του συγκροτήματος για επανεμφάνιση τους.



     Παρ' όλα αυτά, το 2015 ο Μπλάκμορ ανακοίνωσε συναυλίες των Rainbow μέσα στο 2016, με τραγουδιστή τον Ρόνι Ρομέρο των Lords Of Black, ντράμερ τον Ντέιβιντ Κιθ των Blackmore's Night, κιμπορντίστα τον Γιενς Γιόχανσον των Stratovarius και μπασίστα τον Μπομπ Νουβό. Η σύνθεση αυτή κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο, διπλό άλμπουμ "Live in Birmingham 2016", το οποίο ηχογραφήθηκε στις 25 Ιουνίου 2016 στη Genting Arena του Μπέρμιγχαμ.
     Τον Απρίλη του 2017, ο Μπλάκμορ δήλωσε ότι έχουν ηχογραφήσει δύο κομμάτια κι είναι πολύ πιθανό να κυκλοφορήσουν δύο νέα σινγκλ...
Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε, ή μάλλον, ν' ακούσουμε. Κι όσο περιμένουμε, ας ακούσουμε παρέα αυτό το διαμάντι, που κρατά βαθιά μες στη ψυχή του, επιρροές από Τζίμι Χέντριξ και Πινκ Φλόυντ.
------------------------------------

Οι Ιστορίες

   1η). Παρακάτω λοιπόν θα ξεκινήσω με το αγππημένο μπλουζ των '70ς το "Ουράνιο Τόξο" τους. Σε κάθε πάρτυ ήτανε "μαστ", εκτός από θαυμάσιο κομμάτι, ήταν απαλό καιι διαρκούσε... τό τι καρδιοχτύπι, το τί τρέμουλο, δεν περιγράφεται... Πάμε...

Catch The Rainbow

Στίχοι: Ρόνι Τζέημς Ντίο
Μουσική: Ρίτσι Μπλάκμορ
1η εκτ.: Ρόνι Τζέημς Ντίο 1975
Άλμπουμ: "Rainbow" 4/8/1975

When evening falls
She'll run to me
Like whispered dreams
Your eyes can't see

Soft and warm
She'll touch my face
A bed of straw
Against the lace

We believed
we'd catch the rainbow
Ride the wind
to the sun
Sail away
on ships of wonder

But life's not a wheel
With chains made of steel
So bless me

Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn

We believed we'd catch the rainbow
Ride the wind to the sun
And sail away on ships of wonder

But life's not a wheel
With chains made of steel
So bless me, oh bless me, bless me

Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn

Άδραξε Το Ουράνιο Τόξο

Σα πέσει η νύχτα
τρέχει σε μένα
σαν όνειρο ψιθυριστό
που δε μπορεί να δείτε

Καυτά κι απαλά
θ' αγγίξει τη μορφή μου
σε κρεβάτι απ' άχυρο
και όχι σε δαντέλα

Και θαρρούσαμε
πως κρατάγαμε
σφιχτά τ' ουράνιο τόξο
καβάλλα στον άνεμο
σαλπάραμε στον ήλιο
με το πλοίο των θαυμάτων

Μα τούτη η ζωή
δεν είναι τροχός
κι αλυσίδες απ' ατσάλι
γι' αυτό, βλόγησέ με

Κι έλα την αυγή...
Κι έλα την αυγή...
Κι έλα την αυγή...
Κι έλα την αυγή...

Και θαρρούσαμε
πως κρατάγαμε
σφιχτά τ' ουράνιο τόξο
καβάλλα στον άνεμο
σαλπάραμε στον ήλιο
με βάρκα τ' όνειρο

Μα τούτη η ζωή
δεν είναι τροχός
κι αλυσίδες απ' ατσάλι
γι' αυτό, βλόγησέ με

Κι έλα την αυγή...
Κι έλα την αυγή...
Κι έλα την αυγή...
Κι έλα την αυγή...

=============================

   2η). Αν πιάσατε τι εννοώ, μπορούμε ν' ακούσουμε το σημερινό τραγουδάκι, ένα θεσμικό, κατά τη ταπεινή μου γνώμη, για τα 70'ς, (βρίσκεται και στο μέσον της) και που έχει ημερομηνία 1ης κυκλοφορίας τα 15ετή μου γενέθλια: 4/8/1975. (Ε ρε γλέντια!!!) Θα το έλεγες πολιτικό ίσως, ίσως πάλι να το πεις θρησκευτικό, αλλά και κοινωνικότατο να το πεις κανείς δε θα σου φέρει αντίρρηση. Είναι ένα τραγούδι, -από τα πληρέστερα ροκ κομμάτια που 'χω ακούσει- που είναι εκτός από θαυμάσιο, και πασπαρτού και με πολλά νοήματα μέσα του κι η μουσική του απίστευτη.
     Πάμε παρέα και συγνώμη για τη μετάφραση, αλλά ήτανε πολύ δύσκολο, κι ήθελα να κρατήσω κι ένα στοιχειώδες μέτρο, και μια ...ας πούμε, ρίμα και να κρατηθώ στα όρια της γλώσσας και του νοήματος και μάλλον αυτή τη φορά τα ψιλοθαλάσσωσα. Ιδού:

The Temple Of The King

Στίχοι: Ronnie James Dio
Μουσική: Ritchie Blackmore
1η εκτ.: Ronnie James Dio 1974
Συγκρότημα: Rainbow
Album: "Rainbow" 4-8-1975 (!!!!!!)

One day, in the year of the fox
Came a time remembered well,
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell.

One day in the year of the fox,
When the bell began to ring,
It meant the time had come
For one to go
To the temple of the king.

There in the middle of the circle he stands,
Searching, seeking.
With just one touch of his trembling hand,
The answer will be found.

Daylight waits while the old man sings,
Heaven help me!
And then like the rush of a thousand wings,
It shines upon the one.
And the day has just begun.

One day in the year of the fox
Came a time remembered well,
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell.

One day in the year of the fox,
When the bell began to sing
It meant the time had come
For the one to go
To the temple of the king.

There in the middle of the people he stands,
Seeing, feeling.
With just a wave of the strong right hand,
He's gone
To the temple of the king.

Far from the circle, at the edge of the world,
He's hoping, wondering.
Thinking back on the stories he's heard of
What he's going to see.

There, in the middle of a circle it lies.
Heaven help me!
Then all could see by the shine in his eyes
The answer had been found.

Back with the people in the circle he stands,
Giving, feeling.
With just one touch of a strong right hand, they know
Of the temple and the king.

Ο Ναός Του Βασιλιά

Μια μέρα, στη χρονιά της αλεπούς
έφτασε κείνη η αξέχαστη στιγμή
κι άκουσε ο δυνατός ο νιος απ' την Ανατολή
μεγάλη, μαύρη, πένθιμη καμπάνα να ηχεί.

Μια μέρα, στη χρονιά της αλεπούς
Σαν η καμπάνα δυνατά άρχισε να λαλεί
Σήμαινε ότι είχε έρθει η ώρα πια
Να πάει κάποιος στο ναό του βασιλιά

Σε κέντρο κύκλου στέκεται εκεί
Ψάχνει, γυρεύει, αναζητεί
Μ' ένα μόν' άγγιγμα στο τρέμον χέρι
κι η απάντηση θε να βρεθεί.

Μετά, το φως της μέρας καρτερεί,
όσον ο γέροντας προσεύχεται βραχνά
και "Βοήθα μας εσύ Θεέ μου", ψάλλει
κι ύστερα, μ' εκατό ανέμων την ορμή,
φωτά παντού τον εκλεκτό. λαμπρά
κι η μέρα μόλις ξεκινά και πάλλει..

Μια μέρα, στη χρονιά της αλεπούς
έφτασε κείνη η αξέχαστη στιγμή
κι άκουσε ο δυνατός ο νιος απ' την Ανατολή
μεγάλη μαύρη πένθιμη καμπάνα να ηχεί.

Μια μέρα, στη χρονιά της αλεπούς
Σαν η καμπάνα δυνατά άρχισε να λαλεί
Σήμαινε ότι είχε έρθει η ώρα πια
Να πάει κάποιος στο ναό του βασιλιά.

Σε κέντρο πλήθους βρίσκεται εκεί.
Στέκει, αισθάνεται, κοιτά.
Με ένα μόνο γνεψιμο στο χέρι το δεξί,
μες στο ναό έχει βρεθεί του βασιλιά.

Στης γης την άκρη κι απ το πλήθος μακρυά,
θυμάται, αναρωτιέται και ελπίζει,
τις ιστορίες όλες που 'χει ακουστά,
για το τι μέλλει ν΄ αντικρύζει

κι αυτό, στο κέντρο στέκει, εκεί
του κύκλου και, "Βοήθεια Θεέ μου"
πια όλοι τους μπορούν να δούνε με το φως,
πως η απάντηση είχε κιόλας δοθεί.

Ξανά πίσω στον κύκλο με το πλήθος,
στέκει και δίνεται και νιώθει
και μ' ένα μόνον άγγιγμά του δυνατό,
ξέρουν και για το βασιλιά και το ναό



=======================

     3η. Δια της παρούσης κάτωθεν σχετικής ιστορίας, επιθυμώ να κλείσω προς το παρόν, το θέμα Ρέηνμπόου κι ίσως αργότερα να επανέλθω. Το σημερινό τραγούδι μας λέει την ιστορία ένος... μεγάλου μάγου, που κατάφερε να πείσει, με το καλό ή με το άγριο, ένα σωρό ανθρώπους και να τους σκλαβώσει (προσοχή-προσοχή, η ιστορία είναι απολύτως φανταστική! οιαδήποτε ομοιότης με: πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις. πολιτικά πρόσωπα, θρησκευτικά πρόσωπα, πολιτικά κόμματα και πολιτικές γενικά και θρησκευτικά τοιαύτα, είναι απολύτως κι ατυχώς... συμπτωματική), έτσι ώστε να κουβαληθούνε σε μιαν έρημο, και να χτίσουνε με το ίδιο το αίμα της ψυχής και του κορμιού τους, ένα πανύψηλο πύργο, γιατί τάχα ο μάγος αυτός θα μπορέσει, από το πιο ψηλό αυτό σημείο του, να πετάξει! Μάλιστα κυρίες και κύριοι: θα πετάξει. Και τους έπεισε, τους φοβέρισε, τους "μάγεψε", τους πλάνεψε, τους επέβαλλε, να τον πιστέψουνε και να τον ακολουθήσουνε. Κι αυτά τα ζούδια, το φάγαν αμάσητο, πως ο μέγας φανφαρομάγος, θα πετάξει. Τώρα.. το φάγανε γιατί ήταν ωραίο, ήτανε πειστικό, επειδή είχαν ανάγκη να πιστέψουνε σε κάτι, ποτέ δε θα το μάθουμε, γιατί δεν είμεθα και παρόντες δα, αλλά μπορούμεν εύκολα να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα, κατά που κλίνει ο καθείς μας. (Εγώ το δικό μου συμπέρασμα δε θα σας το πω, να σκάσετε),
     Κι αφού λοιπόν τους βγήκε η βαγγελίστρα ανάποδα, πεθάνανε πολλοί, τραβήξανε τα πάνδεινα, χτίσανε τον πύργοοοοοοοο.
     Κι ανεβαίνει ο μάγος, παίρνει φόρα και τσούπ! ρίχνει ένα σάλτοοοοοοο.
     Μια παρένθεση εδώ, να σας πω τι πρότεινε ο Ντάγκλας Άνταμς, σε μας τους γήινους, για τέτοιαν ακριβώς περίιπτωση. (Σημ.: Ο Άνταμς ήταν συγγραφέας του "Γυρίστε Το Γαλαξία Με Ώτοστοπ")
     Λέει λοιπόν πως εμείς οι γήινοι, επειδή είμαστε κόπανοι κι όλα τα κάνουμε λάθος, όταν μας έρχεται το κέφι να πετάξουμε πρέπει να κάνουμε ακριβώς το αντίθετο: Δηλαδή επειδή τα κάνουμε θάλασσα σε ό,τι καταπιαστούμε, και πετυχαίνουμε το ακριβώς αντίθετο από το επιθυμητόν αποτέλεσμα, θα πρέπει να σημαδέψουμε τη γη, κι όχι τον ουρανό. Με δεδομένο πως θα ...αστοχήσουμε, άρα... πετάμε!
     Έλα όμως που ο Άνταμς τότε, δεν είχε ακόμα γράψει αυτή τη θαυμάσια, κατ' εμέ, οδηγία τότε κι άρα ο μέγας μάγος δε την ήξερε! Σημάδεψε προφανώς τον ουρανό, τα 'κανε θάλασσα κι έφαγε η μούρη του χώμα! Γίνηκε σα γραμματόσημο σε φάκελο, κολλημένο με σάλιο από καφέ!
     Αυτή ήταν η ιστορία αυτού του παράξενου τραγουδιού, με τον άγρια όμορφον ήχο, τον εξαίρετο στίχο, του Ντίο, την υπέροχη σολιά του Ρίτσι, τα μοναδικά σόλα ντραμς του Κόζι Πάουελ και τον απίθανο ήχο, γενικά των ΡέηνΜπόου!
     Δεθείτε και πετάξαμε παρέα.. (σημαδεύτε τη γη κι όχι τον ουρανό, έτσι;)...

Stargazer

Στίχοι: Ronnie James Dio
Μουσική: Ritchie Blackmore
1η εκτ.: Ronnie James Dio
Άλμπουμ "Rainbow Rising" 1976

High noon, oh I'd sell my soul for water
Nine years worth of breakin' my back
There's no sun in the shadow of the wizard
See how he glides, why he's lighter than air
Oh I see his face!

Where is your star?
Is it far, is it far, is it far?
When do we leave?
I believe, yes, I believe

In the heat and the rain
With whips and chains
To see him fly
So many die
We build a tower of stone
With our flesh and bone
Just to see him fly
But don't know why
Now where do we go?

Hot wind, moving fast across the desert
We feel that our time has arrived
The world spins, while we put his dream together
A tower of stone to take him straight to the sky
Oh I see his face!

Where is your star?
Is it far, is it far, far?
When do we leave?
Hey, I believe, I believe

In the heat and the rain
With whips and chains
Just to see him fly
Too many die
We build a tower of stone
With our flesh and bone
To see him fly
But we don't know why
Ooh, now where do we go

All eyes see the figure of the wizard
As he climbs to the top of the world
No sound, as he falls instead of rising
Time standing still, then there's blood on the sand
Oh I see his face!

Where was your star?
Was it far, was it far
When did we leave?
We believed, we believed, we believed

In heat and rain
With whips and chains
To see him fly
So many died
We built a tower of stone
With our flesh and bone
To see him fly

But why
In all the rain
With all the chains
Did so many die
Just to see him fly

Look at my flesh and bone
Now, look, look, look, look,
Look at his tower of stone
I see a rainbow rising
Look there, on the horizon
And I'm coming home,
I'm coming home,
I'm coming home

Time is standing still
He gave back my will
Ooh ooh ooh ooh
Going home
I'm going home

My eyes are bleeding
And my heart is leaving here
A place I've known
But it's not home, ooh

Take me back
He gave me back my will
Ooh ooh ooh ooh
Going home
I'm going home

My eyes are bleeding
And my heart is leaving here
The place I've known
But it's not home ooh

Take me back,
he gave me back my will
Ooh, ooh, ooh, ooh
Going home, I'm going home
My eyes are bleeding
And my heart is leaving here

The place I've known
But it's not home, ooh
Take me back, take me back
Back to my home oh oh ooh
Time standing still

        Αστρολόγος

Απομεσήμερο πουλούσα τη ψυχή μου για νερό
άξιζε χρόνια εννιά που τσάκιζα τη ράχη
Του Μάγου η σκιά τον ήλιο μας σκεπάζει
Είν' αλαφρύς σα πούπουλο, δείτε τον πως γλυστρά
ωωω κι εγώ, κι εγώ το πρόσωπό του το θωρώ

Πού 'ναι τ' αστέρι σου;
Είναι μακρυά; Πολύ μακρυά;
Κι εμείς πότε θα φύγουμε;
Σε πιστεύω! Ναι, Σε πιστεύω!

Στη κάψα, στη νεροποντή,
αλυσίδες και φραγγέλια
για να πετάξει, είδες,
τόσοι νεκροί, τόσοι πολλοί
μπήκαν στου Πύργου τα θεμέλια
και σάρκες, ναι, και κόκκαλα,
μόνο να τονε δούμε να πετά
Αλλά δεν έμαθα και το γιατί
και τώρα πια για πού τραβά;

Ένας σιμούν στην έρημο, μανά
Είπαμε πως έφτασεν η ώρα μας
τα όνειρά μας δέσαμε μαζί του
κι ιδού η γη που συνεχίζει να γυρνά
πέτρινος πύργος να τον πάει στον ουρανό
θαρρώ το πρόσωπό του το θωρώ.

Πού 'ναι τ' αστέρι σου;
Είναι μακρυά; Πολύ μακρυά;
Κι εμείς πότε θα φύγουμε;
Σε πιστεύω! Ναι, Σε πιστεύω!

Στη κάψα, στη νεροποντή,
αλυσίδες και φραγγέλια
για να πετάξει, είδες,
τόσοι νεκροί, τόσοι πολλοί
μπήκαν στου Πύργου τα θεμέλια
και σάρκες, ναι, και κόκκαλα,
μόνο να τονε δούνε να πετά
Αλλά δεν έμαθα και το γιατί
και τώρα πια για πού τραβάμε;

Όλα τα μάτια βλέπουνε το Μάγο
Καθώς ανηφορά στη κορυφή του κόσμου
Ήχος δε σκάει καθώς βουτά
ο χρόνος στέκει, δε πετά,
το αίμα βάφει κόκκινη την άμμο
Ω θαρρώ πως βλέπω πια το πρόσωπό του

Πού 'ταν τ' αστέρι σου;
Ήτανε μακρυά, πολύ μακρυά;
Και πότε φύγαμε εμείς;
Πιστεύαμε, ω ναι πιστεύαμε

Στη κάψα, στη νεροποντή,
αλυσίδες και φραγγέλια
για να πετάξει, είδες,
τόσοι νεκροί, τόσοι πολλοί
μπήκαν στου Πύργου τα θεμέλια
και σάρκες, ναι, και κόκκαλα,
μόνο να τονε δούμε να πετά

Μα τάχατε γιατί
σ' όλη τη νεροποντή.
μ' όλες τις αλυσίδες
κι όλοι ετούτοι οι νεκροί
μόνο για να πετάξει, είδες

Δες μου τη σάρκα και τα οστά
Ναι τώρα, δες με, δες με, δες
στου Πύργου τα λιθάρια δες,
Ουράνιο τόξο βλέπω ν' ανατέλλει
να κοίτα, στον ορίζοντα μακρυά
κι εγώ στο σπίτι μου πηγαίνω
στο σπίτι μου γυρίζω
στο σπίτι μου γυρίζω

Ματώσανε τα μάτια μου
και η καρδιά μ' εγκαταλείπει
τον τόπο αυτόν τον γνώρισα
αλλά δεν είναι σπίτι

Γύρνα με πίσω, γύρνα με πίσω
Μού 'δωσε τη θέλησή μου πίσω
Γυρίζω σπίτι, ναι, γυρίζω σπίτι
τα μάτια μου ματώνουνε
και η καρδιά μ' εγκαταλείπει,
το τόπο αυτό τον γνώρισα
αλλά δεν είναι σπίτι,
γύρνα με πίσω, ναι, γύρνα με πίσω
πίσω στο σπίτι, το σπιτικό μου
σταμάτησε ο χρόνος να κυλά

===============================

Το 1ο Μέρος εδώ!

                 ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 2ου ΜΕΡΟΥΣ...  Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΏ: