Bazille Jean Frédéric, (1841-1870) Impressionism 
Bιογραφικό
Ο Ζαν Φρεντερίκ Μπαζίλ (Jean Frédéric Bazille) ήτανε Γάλλος ιμπρεσσιονιστής ζωγράφος. Πολλά από τα κύρια έργα του είναι παραδείγματα ζωγραφικής με σχήματα, όπου τοποθέτησε τη θεματική φιγούρα μέσα σε τοπίο ζωγραφισμένο στον αέρα.
Γεννήθηκε στο Montpellier, Hérault, Languedoc-Roussillon στη Γαλλία, στις 6 Δεκέμβρη 1841, από πλούσια μεσοαστή Προτεστάντικη οικογένεια. Ενδιαφέρθηκε για τη ζωγραφική αφού είδε μερικά έργα του Delacroix. Η οικογένειά του συμφώνησε να τον αφήσει να σπουδάσει ζωγραφική, αλλά μόνο αν σπούδαζε επίσης ιατρική.
Στα 18 του ξεκινά ιατρικές σπουδές (1859) και 3 χρόνια μετά, το 1862, πηγαίνει για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι. Ταυτόχρονα όμως αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα στο ατελιέ του Γκλαιρ, όπου συναντά τους ήδη παρακολουθούντες, Μονέ, Ρενουάρ & Σισλέ. Αφού απέτυχε στις ιατρικές του εξετάσεις το 1864 κι άρχισε να ζωγραφίζει με πλήρη απασχόληση. Τονε τράβηξε η ιμπρεσσιονιστική ζωγραφική και γίνονται γρήγορα φίλοι, μάλιστα ενισχύεται οικονομικά από τον Μονέ. Περνάνε πολύ χρόνο ζωγραφίζοντας μαζί, στα δάση, Φοντενεμπλώ, Ονφλέρ και μοιράζονται το ίδιο στούντιο, με τον Μονέ στα 1865 και με τον Ρενουάρ την επόμενη χρονιά. Ήτανε γενναιόδωρος με τον πλούτο του, βοήθησε κι υποστήριξε τους λιγότερο τυχερούς συνεδάλφους-συνεργάτες του, δίνοντάς τους χώρο στο στούντιό του κι υλικά για χρήση. Προηγουμένως είχε παραιτηθεί των ιατρικών του σπουδών (1864), χάριν της ζωγραφικής.
Ήτανε μόλις 23 ετών όταν ζωγράφισε αρκετά από τα πιο γνωστά έργα του, μεταξύ αυτών και Το Ροζ Φόρεμα (1864). Αυτός ο πίνακας συνδυάζει μιαν απεικόνιση της ξαδέλφης του, Thérèse des Hours, που φαίνεται από πίσω και το ηλιόλουστο τοπίο που κοιτά. Ο πιο γνωστός του πίνακας είναι η Οικογενειακή Επανένωση (1867-8).Από το 1866 κι έπειτα, εκθέτει στο Σαλόν, αλλά και σ' άλλα διάσημα στούντιος, πίνακες με τοπία και πορτραίτα φίλων, μελών της οικογένειάς του. Ζωγραφίζει με στυλ που επηρεάστηκε πολύ από τον Μανέ και τον Κουρμπέ. To 1869 o πίνακάς του, "Ψαράς Με Δίχτυ" δέχτηκε σκληρή επίθεση. Φιλοτέχνησε ήρεμα τοπία κι οικογενειακές σκηνές, μ' απαλά μουντά χρώματα, πράγμα που τονε κατέστησε από τους πιο διάσημους αντιπροσώπους του Πρώϊμου Ιμπρεσσιονισμού.
Το 1870 με το ξέσπασμα του Γαλλο-Πρωσσικού Πολέμου, κατατάσσεται εθελοντικά ως απλός στρατιώτης, προσχώρησε σ' ένα σύνταγμα Ζουάβων (Zouave) τον Αύγουστο, ένα μήνα μετά το ξέσπασμα του Γαλλο-Πρωσσικού Πολέμου. Στις 28 Νοέμβρη του ίδιου έτους, ήταν με τη μονάδα του στη μάχη του Beaune-la-Rolande, όταν ο αξιωματικός του τραυματίστηκε, ανέλαβε τη διοίκηση κι οδήγησε μια επίθεση στη γερμανικές θέσεις. Χτυπήθηκε 2 φορές σ' αυτή την αποτυχημένη επίθεση και και σκοτώνεται εκεί, πριν ακόμα ο ιμπρεσσιονισμός επικρατήσει ευρύτερα.στο πεδίο της μάχης σε ηλικία μόλις 29 ετών. Ο πατέρας του ταξίδεψε στο πεδίο της μάχης λίγες μέρες αργότερα για να πάρει το σώμα του πίσω για ταφή στο Μονπελιέ πάνω από μία εβδομάδα αργότερα.
Οι γονείς του θέλανε να γίνει γιατρός. Οι επισκέψεις του στο Μουσείο Fabre στο Μονπελιέ, τη γενέτειρά του κι η αποκάλυψη της σύγχρονης ζωγραφικής από τον ’λφρεντ Μπρούγια, μεγάλο συλλέκτη και προστάτη, αποφασίσανε διαφορετικά: ο Φρεντερίκ Μπαζίλ θα γινότανε ζωγράφος! Στη σχολή καλών τεχνών του Παρισιού, στο στούντιο του Gleyre, έλαβε μια σταθερά κλασσική διδαχή. Ενστικτωδώς δέθηκε με τους καλλιτέχνες της μελλοντικής ιμπρεσσιονιστικής πρωτοπορίας, όπως ο Ρενουάρ κι ο Σίσλεϊ. Ο Μονέ οδήγησε τα πρώτα του βήματα. Ήδη από το 1863, ο Μπαζίλ δούλευε στο ύπαιθρο στο δάσος του Φοντενμπλώ, ακολουθώντας τα βήματα των δασκάλων της σχολής, Barbizon και Courbet. Με την όρεξη της νεότητας, απολάμβανε όλα όσα η παριζιάνικη κοινωνικότητα της Δεύτερης Αυτοκρατορίας προσέφερε: πρωτοτυπία και ταλέντο.
Στις Batignolles, έλαβε μέρος στις συζητήσεις στο Café Guerbois, όπου ο Manet τον έφερε κοντά τους κριτικούς του φίλους, καλλιτέχνες και συλλέκτες, Émile Zola, Degas, Renoir, Monet, Pissarro, Fantin-Latour, Cézanne, το φωτογράφο Nadar. Θέρετρο στο Méric, το όμορφο οικογενειακό ακίνητο κοντά στο Μονπελιέ. Εκεί, από τη βεράντα με θέα τη μικρή μεσαιωνική πόλη Castelnau, ζωγράφισε το Village View (1868), προσεκτικά προετοιμασμένο και μελετημένο με μολύβια. Το κορίτσι που κάθεται κάτω από ένα πεύκο, ξεχωρίζει σ' ένα απέραντο τοπίο πλημμυρισμένο από φως. Ο Μπαζίλ χρωματίζει με αισθησιασμό τα τριαντάφυλλα της σάρκας, του απαλά σκιασμένου προσώπου, το φόρεμα που λαμπυρίζει τον ήλιο, τη δροσιά των πράσινων θάμνων, τη μακρινή στοίβα των τοίχων που ασπρίζει ο ήλιος. Αυτό το αριστούργημα υπόσχεται έναν κύριο ιμπρεσσιονισμού. Αλίμονο, ο Μπαζίλ πέθανε από πρωσσική σφαίρα στις 28 Νοέμβρη 1870. Είχε δηλώσει τη προηγούμενη μέρα:
"Για μένα, είμαι σίγουρος ότι δεν θα σκοτωθώ, έχω πάρα πολλά πράγματα να κάνω στη ζωή μου".
¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
Αυτοπροσωπογραφία Ι
Αυτοπροσωπογραφία ΙΙ
Το Εργαστήρι Του Καλλιτέχνη
Το Στούντιο Στη rue de Furstenberg
Εντουάρ Μπλο
Πορτραίτο Ρενουάρ
Πορτραίτο Του Πωλ Βερλαίν
Πορτραίτο Του Εντμόν Μαιτρ
Πορτραίτο Του Αλφόνς Τισσιέ
Ο Λουΐς Οριόλ Ψαρεύει
Ο Μονέ Στο Νοσοκομείο
Θαλασσινό Τοπίο
Θέα Του Χωριού
Ακρογιαλιά
Δάσος Φοντενεμπλώ
Οικογενειακή Εικόνα
Οικογενειακό Ξανασμίξιμο
Κυνήγι
Νεκρή Φύση Με Ψάρια
Κήπος
Ο Μικρός Κηπουρός
Μικρός Ιταλός Τραγουδιστής
Θερινή Σκηνή: Λουόμενοι
Μετά Το Μπάνιο
Τουαλέττα
Ξαπλωμένη Γυναίκα
Μώλος
Νέγρα Με Παιόνιες
Ψαράς Με Δίχτυ
Πύλη Κάστρου
Ροζ Φόρεμα
Σπουδή Σε Λουλούδια
Chailly
Δάσος
Τοπίο Ι
Τοπίο ΙΙ
Σπουδή Σε Δέντρο
Μπαζίλ Υπογραφή
