Malevich Kazimir 1878-1935 Suprematism 
Βιογραφικό
Ζωγράφος της ρωσικής πρωτοπορίας, ιδρυτής και κύριος καλλιτέχνης της κίνησης Suprematism, από τους πιο γνωστούς σύγχρονους ζωγράφους της Ρωσίας.
Γεννήθηκε στο Κίεβο στις 11 Φλεβάρη 1878. Ο πατέρας ήταν ειδικός στα μηχανήματα επεξεργασίας σακχαρότευτλων κι έτσι η οικογένεια μετακόμιζε συχνά, ενώ κείνος ήταν παιδί. Το 1896, η οικογένεια μετακινήθηκε προς το Kursk κι ο πατέρας του εργάζεται σε διοικητικό πόστο στο σιδηρόδρομο. 'Αρχισε να ζωγραφίζει σε ύφος ιμπρεσσιονιστικό. Για να κερδίσει χρήματα για σπουδές στη Μόσχα, εργάστηκε στο ίδιο γραφείο με τον πατέρα του ως σχεδιαστής. Το φθινόπωρο του 1904, επισκέπτεται τη Μόσχα, 1η φορά. Ο στόχος του ήταν να μπεί στη Σχολή Καλών Τεχνών. Προσπάθησε να εισαχθεί αρκετές φορές αλλά δεν έγινε δεκτός ποτέ.
Την άνοιξη, επέστρεψε στο Kursk, όπου συνέχισε να εργάζεται. Τα έργα του αυτής της περιόδου είναι σε στυλ νεο-ιμπρεσσιονιστικό. Το επόμενο φθινόπωρο, επέστρεψε στη Μόσχα, μελέτησε θρησκευτικές εικόνες με μεγάλο ενδιαφέρον κι αυτές τον επηρέασαν στη τέχνη του. Το 1906, άρχισε να φοιτά στο στούντιο του F. Ι. Rerberg, τον οποίο βοήθησε να προετοιμάσει τους σπουδαστές του για τις εισαγωγικές της Σχολής Καλών Τεχνών Μόσχας. Το 1907, εξέθεσε 2 σκίτσα στη 14η Έκθεση Συντεχνίας Ζωγράφων Μόσχας. Θα συμμετείχε και στις 2 επόμενες.
Το 1909, συνάντησε τη Sophia Mikhailovna Rafalovich και τη παντρεύτηκε (2ος γάμος του). Τον Δεκέμβρη του 1910, θα συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις που διοργανώνονται από τον Mikhail Larionov και τη Νatalia Goncharova. Το ίδιον έτος, συναντά τον Mikhail Matyushin (1861-1934) και γίνονται αχώριστοι φίλοι. Προς το τέλος του έτους, συμμετέχει στη 5η Έκθεση Ένωσης Νεολαίας, στην Αγία Πετρούπολη και γίνεται μέλος της, το 1912. Στις αρχές του 1913, άρχισε να ενδιαφέρεται για τον Κυβο-Φουτουρισμό, γράφοντας στον Matyushin ότι "ήταν ο μόνος σωστός τρόπος να ζωγραφίσει". Μάρτη κι Απρίλη, συμμετείχε στην Έκθεση, που οργανώθηκε από τον Mikhail Larionov στη Μόσχα. Επηρεασμένος από την ερμηνεία Larionov για τον φουτουρισμό (δυσνόητος ρεαλισμός), δημιούργησε διάφορα έργα, με μορφές που εμφανίζονται να καλύπτονται από μέταλλο.
Τον Ιούλιο του 1913, ο Matyushin τον προσκαλεί, μαζί με τους συγγραφείς Velemir Khlebnikov κι Alexanter Kruchenikh για να δημιουργήσουνε μιαν όπερα. Το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους ήταν η όπερα, "Νίκη Πέρα Από Τον Ήλιο". Ο Κάζιμιρ Μάλεβιτς ήταν αρμόδιος για τα κοστούμια και τα σκηνικα. Αυτές οι εργασίες χαρακτήρισαν την αρχή της περιόδου Suprematist του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το τρίο Malevich, Matyushin και Kruchenikh θα δημοσίευε το "Μανιφέστο Φουτουρισμού". Το ίδιο έτος, συμμετέχει στην 7η και τελευταία Έκθεση που διοργανώθηκε από την Ένωση Νεολαίας. Τον Φλεβάρη του 1914, την εγκαταλείπει. Τον Μάρτη, σε πρόσκληση του Ν. Κ. Kulbin, εκθέτει 3 έργα, στο Σαλόν Των Ανεξαρτήτων, στο Παρίσι. Με το ξέσπασμα του Α' Παγκ. Πολ., δημιουργεί 6 αντι-γερμανικές αφίσες προπαγάνδας, στο ρωσικό λαϊκό ύφος "lubok". Έγραψε τα συνθήματα για τις αφίσες που χρησιμοποιήθηκαν κι απ' άλλους καλλιτέχνες Suprematism.
Μάρτη κι Απρίλη του 1915, συμμετείχε στη 1ην Έκθεση Φουτουριστών, οργανωμένη από τον Ivan Puni (1894-1956). Τον Σεπτέμβρη ο Puni προετοιμάζει κιόλας τη 2η και πιέζει τον Μάλεβιτς να ζωγραφίσει. Αυτά ήταν τα πρώτα έργα ζωγραφικής που εκτελέσθηκαν στο ύφος "νέου ρεαλισμού ζωγραφικής", που θα ονόμαζεν αργότερα Suprematism, περιγράφοντας το σαν "αναντικειμενική δημιουργικότητα". 39 έργα του, παρουσιάστηκαν στη 2η Έκθεση Φουτουριστών, στο Petrograd. Δημοσίευσεν άρθρο/πραγματεία μ' αυτή την έννοια κι έδωσε διαλέξεις κατά τη διάρκεια της Έκθεσης. Θα ξαναπαρουσίαζε έργα ζωγραφικής στη Μόσχα, το 1916.
Το 1917, μετά την επανάσταση, προσχώρησε στην Ένωση Αριστερών Καλλιτεχνών, ως μέλος της οποίας, προετοίμασε το στόλισμα των οδών για τον 1ον εορτασμό του Κόκκινου Μάη στη Μόσχα. Κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών της επανάστασης του Οκτώβρη, εκλέχτηκε μέλος επιτροπής που 'ταν αρμόδια για τη φύλαξη τιμαλφών στο Κρεμλίνο. Στο τέλος του έτους, μετέβη στο Petrograd κι ίδρυσε το στούντιο Svomas (αρχικά: "SVObodniye MASterskiye"="Ελεύθερο Στούντιο Τέχνης"). Το 1919, συμμετείχε στην ίδρυση Μουσείου Καλλιτεχνικού Πολιτισμού, που αφιερώθηκε αποκλειστικά στη μοντέρνα τέχνη. Επέστρεψε στη Μόσχα και διεύθυνε 2ο Svomas. Το ίδιον έτος, παρουσίασε 16 έργα suprematism στην Έκθεση "Art & Suprematism Unobjective".
Τον Ιούνιο, τελείωσε τη πρώτη σημαντική θεωρητική εργασία του για τα νέα ρεύματα στη τέχνη. Τον Σεπτέμβρη, επισκέφτηκε το Vitebsk για να εργαστεί στη Σχολή Τέχνης, που διεύθυνε ο Mark Chagall. Σύντομα, θ' άρχιζε την ιδέα μιας νέας μεθόδου εκπαίδευσης, κάτω από την οποία, όλα τα είδη τέχνης θα διδάσκονταν βάσει του Suprematism. Τον Απρίλη του 1920, προσπάθησε να περάσει αυτή τη νέα μέθοδο στο σχολείο του Vitebsk. Βασίστηκε στις συλλογικές αρχές κι ονόμαστηκε Unovis (αρχικά: "Utverditeli NOVogo ISkusstva" ή "Θεμελιωτές Νέας Τέχνης"). Έδωσε διαλέξεις περιγράφοντας τις ιδέες του. Στις 20 Απρίλη, γεννιέται η κόρη του Una. Το Unovis δεν έγινε δημοφιλές στη Σχολή και στις Αρχές.
Το 1923, οι ζωγράφοι Unovis θα ενώνονταναν με τους ζωγράφους του Petrograd, για ν' αναπτύξουνε τα σχέδια για το νέον ύφος Suprematism. Ο Malevich άρχισεν επίσης με την ιδέα της εφαρμογής Suprematism στην αρχιτεκτονική. Κείνο το έτος, μετά από υπόδειξη του Pavel Filonov, το Μουσείο Καλλιτεχνικού Πολιτισμού επεκτάθηκε κι ο Malevich διορίστηκε σα προσωρινός διευθυντής. 'Αρχισε την αναδιοργάνωση του μουσείου και μέχρι το 1924, θα δημιουργούσε το Ίδρυμα Καλλιτεχνικού Πολιτισμού (αρχικά: Inkhuk="INstitut KHUdozhestvennoy Kulturi"). Τον Φλεβάρη του 1925, το ίδρυμα γίνεται Κρατικό ή Ginkhuk. Στο μεταξύ, ο Malevich πλέον ήταν ένας από τους διαπρεπείς πρωτοπόρους καλλιτέχνες της ΕΣΣΔ, μα σύντομα θ' άρχιζε να πέφτει σε δυσμένεια, από τη σοβιετική κυβέρνηση. Το 1925, μαζί με τους Suetin και Chashnik, εισήγαγαν τις ιδέες Suprematism στην αρχιτεκτονική, που αναπτύσσει σειρά προτύπων. Το ίδιο έτος, παντρεύεται τη Natalia Manchenko, 3η σύζυγό του.
Τον Φλεβάρη του 1926, απομακρύνθηκε από τη θέση του διευθυντή του Ginkhuk. Το 1927, επισκέπτεται πρώτα τη Βαρσοβία κι έπειτα το Βερολίνο για να συναντηθεί με τους δυτικούς συναδέλφους της τεχνοτροπίας του. Πριν επιστρέψει στην ΕΣΣΔ, άφησεν έργα ζωγραφικής, και θεωρητικές εργασίες με τους φίλους του, στη Γερμανία. Το 1929 τελείωσε την έρευνά του "Από Τον Cezanne Στο Suprematism" κι απολύεται από το ίδρυμα. Τα νεότερα έργα του που εκτέθηκαν εκείνο το έτος στη στοά Tretyakov, είν' όμοια στο ύφος μ' αυτά του 1912-3. Το 1930 αρκετοί πίνακές του παρουσιάστηκαν στις εκθέσεις "Sowjetmalerei" και "Freunden Des Veyes Russland" στο Βερολίνο και στην Έκθεση "Russische Kunst Von Heute" στη Βιέννη. Κείνο το έτος, συνελήφθη και πέρασε αρκετούς μήνες στη φυλακή. Οι φίλοι του κάψανε μεγάλο αριθμό γραπτών του για προφύλαξη. Απελευθερώθηκε τελικά.
Το 1932, μπήκε υπεύθυνος στο Πειραματικό Εργαστήρι στο Σοβιετικό Κρατικό Μουσείο. Μεγάλος αριθμός έργων του παρουσιάστηκε στην Έκθεση "Σοβιετική Τέχνη Τελευταίας 15ετίας". Το 1935, τα έργα του θα παρουσιάζονταν στη "1η Εκθεση Ζωγράφων Λένινγκραντ". Αυτή θα 'ταν η τελευταία φορά, που τα έργα του θα επιδεικνύονταν στην ΕΣΣΔ, για τα επόμενα 27 έτη.
Πέθανε στην Αγία Πετρούπολη στις 15 Μάη 1935, σ' ηλικία 57 ετών, από χρόνια ανίατη ασθένεια που τονε ταλαιπώρησεν αρκετούς μήνες. Θάφτηκε στο χωριό Nemchinovka, κοντά στο Λένινγκραντ.
_____________________________________________________
Ιμπρεσσιονιστικά:
Ανθισμένα Δέντρα Λουόμενοι
'Ανοιξη
Κοινωνία Με Ψηλά Καπέλα
Περίπατος Στο Βουλεβάρτο
Μετα-Ιμπρεσσιονιστικά:
Νεκρή Φύση
Veil
Θεριστάδες Της Σίκαλης
Θερίστρια
Θερίστριες
'Αντρας & Γυναίκα
Κόκκινη Φιγούρα Λουόμενοι ΙΙ
Κυβο-Φουτουριστικά:
Ξυλοκόπος
Guard
Κεφάλι Χωρικής
Κυρία Στην Αφίσα Κυρία Στο Σταθμό Του Τραμ
Ένας 'Αγγλος Στη Μόσχα
Suprematism:
Μαύρο Suprematistic Τετράγωνο Σε Λευκό Φόντο
Κορίτσι Με Χτενάκι Στα Μαλλιά Suprematism
Kεφάλι Κεφάλι Χωρικού
Κορίτσια Στους Αγρούς
Τοπίο Με Λευκό Σπίτι
Κούπες Suprematism Α & Β Όψη
Στρατιώτης
Δρομέας
