Βιογραφικü
Ο ¼γκαστ Γουßλλιαμ ΝτÝρλεθ (August William Derleth) Þταν Αμερικανüς συγγραφÝας κι ανθολüγος. Αν και τον θυμüμαστε καλýτερα ως τον πρþτο εκδüτη βιβλßων των γραπτþν του Χ.Φ. Lovecraft και για τη δικÞ του συνεισφορÜ στη Μυθολογßα Κθοýλου και το εßδος του κοσμικοý τρüμου, καθþς και για την ßδρυση του εκδοτικοý Arkham House (που τον Ýκανε κυρßως για να τυπþσει την υπερφυσικÞ μυθοπλασßα σε σκληρü εξþφυλλο στις ΗΠΑ που Þταν Üμεσα διαθÝσιμο μüνο στη Βρεττανßα), ο Derleth Þτανε κορυφαßος Αμερικανüς συγγραφÝας ΕΦ της εποχÞς του, καθþς και παραγωγικüς σε πολλÜ Üλλα εßδη, üπως ιστορικÞ φαντασßα, ποßηση, αστυνομικÞ φαντασßα, επιστημονικÞ φαντασßα και βιογραφßα. Ως υπüτροφος του Guggenheim το 1938, θεþρησε üτι το πιο σοβαρü Ýργο του Þτανε το φιλüδοξο Sac Prairie Saga, μια σειρÜ μυθοπλασßας, ιστορικÞς φαντασßας, ποßησης και φυσιολατρικþν Ýργων που εßχανε σχεδιαστεß για να μνημονεýσουν τη ζωÞ στο Wisconsin που γνþριζε. Ο ΝτÝρλεθ μπορεß επßσης να θεωρηθεß ως πρωτοπüρος φυσιοδßφης κι Þταν επßσης συντηρητικüς στη γραφÞ του. ΜερικÝς απü τις μεγαλýτερες επιρροÝς του Þτανε τα δοκßμια του Ralph Waldo Emerson, του Walt Whitman, του H. L. Mencken The American Mercury, του Samuel Johnson The History of Rasselas, Prince of Abissinia, ο Alexandre Dumas, ο Edgar Allan Poe, ο Walter Scott κι ο Walden του Henry David Thoreau.
Γιος του William Julius Derleth και της Rose Louise Volk, γεννÞθηκε 24 ΦλεβÜρη 1909 και μεγÜλωσε στο Sauk City του Wisconsin. Εκπαιδεýτηκε στο τοπικü δημοτικü και δημüσιο λýκειο. ¸γραψε τη 1η του μυθοπλασßα στα 13 του. Ενδιαφερüτανε πιüτερο για το διÜβασμα και Ýκανε 3 επισκÝψεις στη τοπικÞ βιβλιοθÞκη τη βδομÜδα. Αποταμßευε τα χρÞματÜ του για ν' αγορÜσει βιβλßα -η προσωπικÞ του βιβλιοθÞκη ξεπÝρασε τα 12.000 βιβλßα αργüτερα στη ζωÞ του. 40 ιστορßες του απορρßφθησαν και λßγα Ýτη μετÜ, σýμφωνα με τον ανθολüγο Jim Stephens, ποýλησε τη 1η του ιστορßα, Bat's Belfry, στο περιοδικü Weird Tales. Ο ΝτÝρλεθ Ýγραφε στη διÜρκεια των 4 ετþν του στο ΠανεπιστÞμιο Ουισκüνσιν, üπου Ýλαβε πτυχßο B.A. το 1930. Στη διÜρκεια αυτÞς της περιüδου υπηρÝτησε επßσης για σýντομο χρονικü διÜστημα ως συνεργÜτης συντÜκτης του περιοδικοý Fawcett Publications Mystic Magazine με Ýδρα τη ΜινεÜπολη.
ΕπιστρÝφοντας στο Sauk καλοκαßρι του 1931, εργÜστηκε σ' Ýνα τοπικü εργοστÜσιο κονσερβοποιßας και συνεργÜστηκε με τον παιδικü φßλο Mark Schorer (αργüτερα Πρüεδρο του ΤμÞματος Αγγλικþν Πανεπιστημßου Καλιφüρνια, στο Berkeley). Νοßκιασαν μια καμπßνα, γρÜφοντας γοτθικÝς και Üλλες ιστορßες τρüμου και πουλþντας τες στο περιοδικü Weird Tales. ΚÝρδισε θÝση στο O'Brien Roll of Honor for Five Alone, που δημοσιεýτηκε στο Place of Hawks, αλλÜ και βρÝθηκε για 1η φορÜ στο περιοδικü Pagany. Ως αποτÝλεσμα της πρþιμης δουλειÜς του στο Sac Prairie Saga, τιμÞθηκε με τη περßφημη υποτροφßα Guggenheim. χορηγοß του Þταν η Helen C. White, ο νομπελßστας μυθιστοριογρÜφος Sinclair Lewis κι ο ποιητÞς Edgar Lee, Masters of Spoon River Anthology κερδßζοντας φÞμη με αυτÞ την ανθολογßα.
Στα μÝσα της 10ετßας του '30, οργÜνωσε μια ΛÝσχη Ranger για νÝους, υπηρÝτησε ως υπÜλληλος και πρüεδρος της τοπικÞς σχολικÞς επιτροπÞς, υπηρÝτησε ως υπÜλληλος αποφυλÜκισης, οργÜνωσε μια τοπικÞ λÝσχη ανδρþν και μια Ýνωση γονÝων και δασκÜλων. Δßδαξε επßσης αμερικανικÞ περιφερειακÞ λογοτεχνßα στο ΠανεπιστÞμιο Ουισκüνσιν κι Þτανε συντÜκτης του Outdoors Magazine. Με τον παλιü του φßλο Donald Wandrei, το 1939 ßδρυσε το Arkham House. Εκδοτικüς που ο αρχικüς του στüχος Þταν να δημοσιεýσει τα Ýργα του H. P. Lovecraft, που 'χε εßχε αλληλογραφßα απü τα εφηβικÜ του χρüνια. ΠαρÜλληλα, Üρχισε να διδÜσκει μÜθημα ΑμερικανικÞς ΠεριφερειακÞς Λογοτεχνßας στο ΠανεπιστÞμιο Ουισκüνσιν. Το 1941, Ýγινε λογοτεχνικüς συντÜκτης της εφημερßδας The Capital Times στο ΜÜντισον, μια θÝση που κρÜτησε μÝχρι τη παραßτησÞ του το 1960. Τα χüμπι του περιελαμβÜνανε ξιφασκßα, κολýμπι, σκÜκι, φιλοτελισμü και κüμικς (φÝρεται να ξüδεψε τη χρηματοδüτηση απü την υποτροφßα του Γκοýγκενχαúμ για ν' αγορÜσει τη συλλογÞ κüμικ του, η πιο πρüσφατη αξßα της εßναι εκατομμυρßων δολαρßων, αντß να ταξιδÝψει στο εξωτερικü üπως προÝβλεπε το βραβεßο.). Η αληθινÞ ενασχüληση του Derleth, ωστüσο, Þταν η πεζοπορßα στο Ýδαφος της πατρßδας στο Wisconsin κι η παρατÞρηση κι η καταγραφÞ της φýσης με Ýμπειρο μÜτι. ¸γραψε κÜποτε για τις μεθüδους γραφÞς του: "ΓρÜφω πολý γρÞγορα, απü 750.000 ως Ýνα 1.000.000 λÝξεις ετησßως, πολý λßγο απü το υλικü σε χαρτß που διαθÝτω".
Το 1948, εξελÝγη πρüεδρος των Associated Fantasy Publishers στο 6ο Παγκüσμιο ΣυνÝδριο ΕπιστημονικÞς Φαντασßας στο Τορüντο. Νυμφεýτηκε στις 6 Απρßλη 1953 τη ΣÜντρα ¸βελιν Γουßντερς. Χþρισαν 6 Ýτη μετÜ, αλλÜ διατÞρησε την επιμÝλεια των 2 παιδιþν του, της April Rose και του Walden William. Η April κÝρδισε πτυχßο Bachelor of Arts στα ΑγγλικÜ απü το ΠανεπιστÞμιο Wisconsin-Madison το 1977. ¸γινε πλειοψηφοýσα μÝτοχος, Πρüεδρος και Διευθýνουσα Σýμβουλος του Arkham House το 1994. ΠαρÝμεινε σ' αυτÞ την ιδιüτητα μÝχρι το θÜνατü της. ¹τανε γνωστÞ στη κοινüτητα ως φυσιοδßφης κι ανθρωπιστÞς. Η April πÝθανε στις 21 ΜÜρτη 2011. Το 1960, ο Derleth Üρχισε να επιμελεßται και να δημοσιεýει Ýνα περιοδικü με το üνομα Hawk and Whippoorwill, αφιερωμÝνο σε ποιÞματα του ανθρþπου και της φýσης. ΠÝθανε απü καρδιακÞ προσβολÞ στις 4 Ιουλßου 1971 και κηδεýτηκε στο νεκροταφεßο του Αγßου Αλοûσßου στη Sauk. Η γÝφυρα US 12 πÜνω απü τον ποταμü Ουισκüνσιν πÞρε τ' üνομÜ του προς τιμÞ του. Ο ΝτÝρλεθ Þτανε Ρωμαιοκαθολικüς.
¸γραψε περισσüτερα απü 150 διηγÞματα και περισσüτερα απü 100 βιβλßα στη διÜρκεια της ζωÞς του: μια εκτεταμÝνη σειρÜ μυθιστορημÜτων, διηγημÜτων, περιοδικþν, ποιημÜτων κι Üλλων Ýργων για το Sac Prairie (το πρüτυπο του οποßου εßναι η Sauk City). Σκüπευε αυτÞ τη σειρÜ να περιλαμβÜνει ως και 50 μυθιστορÞματα που αφηγοýνται τη προβλεπüμενη ιστορßα της ζωÞς της περιοχÞς απü τον 19ο αι. και μετÜ, ανÜλογα με την Ανθρþπινη Κωμωδßα του ΜπαλζÜκ και την ΑνÜμνηση των ΠραγμÜτων του Προυστ. Αυτü, καθþς κι Üλλα πρþιμα Ýργα του, τονε κÜνανε γνωστü στις περιφερειακÝς λογοτεχνικÝς προσωπικüτητες της εποχÞς του: τους πρþτους νικητÝς του βραβεßου Pulitzer Hamlin Garland και Zona Gale, καθþς και τον Sinclair Lewis, τον τελευταßο θαυμαστÞ και κριτικü του Derleth..
¼πως Ýγραψε ο Edward Wagenknecht στο Cavalcade of the American Novel, "Αυτü που λεßπει απü τον κýριο Derleth και στους σýγχρονους μυθιστοριογρÜφους γενικÜ, εßναι μια χþρα. ΑνÞκει, γρÜφει για μια γη κι Ýνα λαü που 'ναι ως το κüκκαλο φανταστικüς και στο φανταστικü του κüσμο αυτüν, υπÜρχει μια ενüτητα πολý βαθýτερη και πιο θεμελιþδης απü οτιδÞποτε μπορεß να αποδοθεß με μια ιδεολογßα. Εßναι επßσης σαφÝς üτι δεν πÞρε το καλλßτερο και πιο χρÞσιμο απü τη φαντασßα: Το υπüβαθρο του υλικοý του απü την Ýρευνα στη βιβλιοθÞκη, üπως ο Σκοτ, στα μυθιστορÞματÜ του στο Border, δßνει, μÜλλον, την εντýπωση üτι το Ýχει πιει με το γÜλα της μητÝρας του". Ο Jim Stephens, εκδüτης του An August Derleth Reader, (1992), υποστηρßζει: "αυτü που κατÜφερε ο Derleth Þταν να συγκεντρþσει Ýναν μýθο του Ουισκüνσιν που 'δινε σεβασμü στο αρχαßο θεμÝλιο της σýγχρονης ζωÞς μας".
Ο συγγραφÝας, εγκαινßασε το Sac Prairie Saga με 4 νουβÝλες που περιλαμβÜνουν το Place of Hawks, που εκδüθηκε απü το Loring & Mussey το 1935. Στη δημοσßευση, το Detroit News Ýγραψε: "Σßγουρα με αυτü το βιβλßο ο κýριος Derleth μπορεß να προστεθεß στους διακεκριμÝνους Αμερικανοýς συγγραφεßς". Το 1ο του μυθιστüρημα, Still is the Summer Night, εκδüθηκε 2 Ýτη μετÜ απü τον διÜσημο συντÜκτη του Charles Scribners, Maxwell Perkins κι Þτανε το 2ο στο Sac Prairie Saga.
Το Village Year, το πρþτο απü μια σειρÜ περιοδικþν -διαλογισμοß για τη φýση, η αμερικανικÞ ζωÞ στο χωριü των Μεσοδυτικþν χωριþν και πολλÜ Üλλα- δημοσιεýτηκε το 1941 για να επαινεθεß απü τους New York Times Book Review: "¸να βιβλßο Üμεσης ανταπüκρισης, αναδημιουργεß τη σκηνÞ του με οξýτητα κι ομορφιÜ, και κÜνει μια ασυνÞθιστη συνεισφορÜ στην Americana της σημερινÞς ημÝρας". Η New York Herald Tribune παρατÞρησε üτι "ο ΝτÝρλεθ εμπλουτßζει την αξßα του σκηνικοý του χωριοý του, παρουσιÜζοντας πλÞρως το διαρκÝς φυσικü υπüβαθρο· με τους ανθρþπους που προβÜλλονται σ' αυτü, η γραφÞ Ýχει τη ποιüτητα μιας παλιÜς φλαμανδικÞς εικüνας, η ανθρωπüτητα ζωντανÞ και διασκεδαστικÞ κι αξιαγÜπητη στο προσκÞνιο και η φýση πÝρα μαγευτικÞ". Ο ΤζÝιμς ΓκρÝι, γρÜφοντας στο St. Louis Dispatch, κατÝληξε, "Ο ΝτÝρλεθ πÝτυχε Ýνα εßδος πεζογραφßας που ισοδυναμεß με την Ανθολογßα του ποταμοý Spoon".
Την ßδια χρονιÜ εκδüθηκε το Evening in Spring απü τις εκδüσεις Charles Scribners & Sons. Αυτü το Ýργο ο Derleth το θεωροýσε απü τα καλýτερα του. Αυτü που η The Milwaukee Journal αποκÜλεσε αυτÞ η üμορφη μικρÞ ιστορßα αγÜπης, εßναι Ýνα αυτοβιογραφικü μυθιστüρημα της πρþτης αγÜπης που κατακλýζεται απü θρησκευτικü φανατισμü της μικρÞς πüλης. Το Ýργο Ýλαβε κριτικοýς επαßνους: Ο New Yorker το θεþρησε μια ιστορßα που ειπþθηκε με τρυφερüτητα και γοητεßα, ενþ η Chicago Tribune κατÝληξε: "Εßναι σαν να γυρßζεις πßσω τις σελßδες ενüς παλιοý ημερολογßου και να λες, με αναζωπυρωμÝνα συναισθÞματα, τους πüνους και τη κοφτερÞ, καθαρÞ γλυκýτητα της πρþτης αγÜπης ενüς αγοριοý". Η Helen Constance White, Ýγραψε στους The Capital Times üτι Þταν η καλýτερα διατυπωμÝνη, η πιο πειθαρχημÝνη απü τις ιστορßες του. Ακολοýθησαν το 1943 το Shadow of Night, Ýνα μυθιστüρημα των Scribners για το οποßο η Chicago Sun Ýγραψε: "ΔομικÜ Ýχει τη τελειüτητα ενüς σκαλιστοý κοσμÞματος. ¸να ψυχολογικü μυθιστüρημα πρþτης τÜξης και μια ιστορßα περιπÝτειας που εßναι μοναδικÞ κι εμπνευστικÞ".
Το ΝοÝμβρη του 1945, ωστüσο, το Ýργο του δÝχτηκε επßθεση απü τον Üλλοτε θαυμαστÞ και μÝντορÜ του, Sinclair Lewis. ΓρÜφοντας στο Esquire, ο Lewis παρατÞρησε: "Εßναι απüδειξη της αξßας του κ. Derleth üτι κÜνει κÜποιον να θÝλει να κÜνει το ταξßδι και να δει το ιδιαßτερο Avalon του: Ο ποταμüς Wisconsin να λÜμπει ανÜμεσα στα νησιÜ του και τα κÜστρα του Baron Pierneau και του Hercules Dousman. Εßναι πρωταθλητÞς και δικαιολογεß τον τοπικισμü. Ωστüσο, εßναι επßσης Ýνας εýσωμος, δεσμευτικüς, πολυλογÜς, γεμÜτος αυτοπεποßθηση, με γνþμη και πολý κουρελιασμÝνος νεαρüς Üνδρας μ' ελαττþματα τüσον οδυνηρÜ που μια μελαγχολικÞ μελÝτη τους μπορεß να 'χει μεγαλýτερη αξßα για τους μαθητευüμενους. Αν μποροýσε ποτÝ να πειστεß üτι δεν εßναι τüσο καλüς üσο νομßζει üτι εßναι, αν θα μÜθαινε τη τÝχνη του να κÜθεται ακßνητος και να χρησιμοποιεß Ýνα μπλε μολýβι, θα μποροýσε να γßνει δýο φορÝς καλýτερος απü νομßζει üτι εßναι -κÜτι που θα τον κατατÜξει με τον ¼μηρο". Ο ΝτÝρλεθ επαντýπωσε με καλü χιοýμορ τη κριτικÞ μαζß με μια φωτογραφßα του χωρßς πουλüβερ, στο οπισθüφυλλο του περιοδικοý του για τη χþρα του 1948: Village Daybook.
Μια ελαφριÜ πλευρÜ του Sac Prairie Saga εßναι μια σειρÜ οιονεß αυτοβιογραφικþν διηγημÜτων γνωστþν ως Gus Elker Stories, διασκεδαστικÝς ιστορßες της ζωÞς της επαρχßας που ο Peter Ruber, ο τελευταßος εκδüτης του Derleth, εßπε üτι Þταν "...μοντÝλο κατασκευÞς κι. ..ενωμÝνο με μερικοýς απü τους πιο αξÝχαστους χαρακτÞρες της αμερικανικÞς λογοτεχνßας". Τα περισσüτερα γρÜφτηκαν απü το 1934 ως τα τÝλη της 10ετßας του '40, αν και το τελευταßο, Η ΟυρÜ Του Σκýλου, δημοσιεýτηκε το 1959 και κÝρδισε το βραβεßο διηγÞματος του περιοδικοý Scholastic για κεßνη τη χρονιÜ. Η σειρÜ συγκεντρþθηκε και επανεκδüθηκε στο Country Matters το 1996. Ο Walden West, που δημοσιεýτηκε το 1961, θεωρεßται απü πολλοýς το καλýτερο Ýργο του. Αυτüς ο πεζογραφικüς διαλογισμüς βασßζεται στο ßδιο θεμελιþδες υλικü με τη σειρÜ των βιβλßων του Sac Prairie, αλλÜ επικεντρþνεται πÜνω σε τρßα θÝματα: "η επιμονÞ της μνÞμης... οι Þχοι και οι μυρωδιÝς της χþρας... κι η παρατÞρηση του Thoreau üτι το πλÞθος ανδρþν ζουν ζωÝς Þσυχης απüγνωσης". ¸νας συνδυασμüς γραφÞς της φýσης, φιλοσοφικþν στοχασμþν και προσεκτικÞς παρατÞρησης των ανθρþπων και του τüπου του Sac Prairie. ΣχετικÜ με αυτü το Ýργο, ο George Vukelich, συγγραφÝας του North Country Notebook, γρÜφει: "Το Walden West του Derleth εßναι... ßσο με το Winesburg του Sherwood Anderson, το ΟχÜιο, το Our Town του Thornton Wilder και το Spoon River Anthology του Edgar Lee Masters". Αυτü ακολοýθησε 8 Ýτη μετÜ το Return to Walden West, Ýνα Ýργο παρüμοιας ποιüτητας, αλλÜ με πιο αξιοσημεßωτο περιβαλλοντικü πλεονÝκτημα στη γραφÞ, σημειþνει ο κριτικüς Norbert Blei. ΣτενÞ συγγÝνεια με το Sac Prairie Saga εßχει το Wisconsin Saga του, που περιλαμβÜνει πολλÜ ιστορικÜ μυθιστορÞματα.
Η αστυνομικÞ λογοτεχνßα αντιπροσþπευε Ýνα Üλλο ουσιαστικü μÝρος του Ýργου του. Το πιο αξιοσημεßωτο μεταξý αυτþν Þταν μια σειρÜ απü 70 ιστορßες με αναφορÜ στον ΣÝρλοκ Χολμς, που το δημιουργü του, σερ ¢ρθουρ Κüναν Ντüυλ, θαýμαζε πολý. ΑυτÜ περιλÜμβαναν επßσης Ýνα δημοσιευμÝνο μυθιστüρημα Το Τελευταßο Ταξßδι του κ. Fairlie. Η σειρÜ Ýχει σαν κεντρικü Þρωα Ýνα Βρεττανü ντετÝκτιβ (στυλ ΣÝρλοκ Χολμς) που ονομÜζεται Solar Pons, στην οδü Praed 7B στο Λονδßνο. Η σειρÜ θαυμÜστηκε πολý απü αξιüλογους συγγραφεßς και κριτικοýς μυστηρßου κι αστυνομικÞς φαντασßας üπως οι Ellery Queen (Frederic Dannay), Anthony Boucher, Vincent Starrett και Howard Haycraft. Στον τüμο του The Misadventures of Sherlock Holmes, το 1944, ο Ellery Queen Ýγραψε για το The Norcross Riddle του Derleth, -μια πρþιμη ιστορßα του Pons: "Πüσοι εκκολαπτüμενοι συγγραφεßς, οýτε καν σε ηλικßα για να ψηφßσουν, θα μποροýσαν να αποτυπþσουν το πνεýμα και την ατμüσφαιρα με τüση πιστüτητα"; Ο Queen προσθÝτει, "...κι η επιλογÞ του για το ευφωνικü Solar Pons εßναι μια ελκυστικÞ προσθÞκη στη συναρπαστικÞ παρÜδοση της ονοματολογßας του Σερλοκ". Ο Βßνσεντ ΣτÜρετ, στον πρüλογü του στην Ýκδοση του 1964 του The Casebook of Solar Pons, Ýγραψε üτι η σειρÜ εßναι "...τüσο αστραφτερüς γαλαξßας απü σÝρλοκ πινελιÝς üσο εßχαμε απü τüτε που τελεßωσαν οι κανονικÝς ψυχαγωγßες".
ΠαρÜ τις στενÝς ομοιüτητες με τη δημιουργßα του Ντüιλ, ο Πονς Ýζησε στη μετÜ τον Α' Παγκ. Πüλ. εποχÞ, στις δεκαετßες '20 - '30. Αν κι ο Derleth δεν Ýγραψε ποτÝ μυθιστüρημα Pons που να ισοδυναμεß με το The Hound of the Baskervilles, ο εκδüτης Peter Ruber Ýγραψε: "...Ο Derleth δημιοýργησε περισσüτερες απü μερικÝς ιστορßες Solar Pons σχεδüν τüσο καλÝς üσο του Sir Arthur, και πολλÝς που εßχανε καλλßτερη πλοκÞ." Αν κι αυτÝς οι ιστορßες Þταν μια μορφÞ εκτροπÞς για αυτüν, ο Ruber, που επιμελÞθηκε και το The Original Text Solar Pons Omnibus Edition (2000), υποστÞριξε: "ΕπειδÞ οι ιστορßες Þτανε γενικÜ τüσο υψηλÞς ποιüτητας, θα 'πρεπε ν' αξιολογοýνται με βÜση τα δικÜ τους πλεονεκτÞματα ως μοναδικÞ συνεισφορÜ στα χρονικÜ της μυθιστοριογραφßας, αντß να ταλαιπωρεßται η σýγκριση ως Ýνας απü τους ατελεßωτους μιμητÝς του ΣÝρλοκ Χολμς". ΜερικÝς απü τις ιστορßες δημοσιεýτηκαν μÝσω μιας νÝας αποτýπωσης που ονομÜζεται "Mycroft & Moran", μια ονομασßα χιουμοριστικÞς σημασßας για τους μελετητÝς του Holmes. Για περßπου μια 10ετßα, μια ενεργÞ υποστηρικτικÞ ομÜδα Þταν οι Praed Street Irregulars, με μοτßβο απü τους Baker Street Irregulars. Το 1946, οι δýο γιοι του Doyle κÜνανε κÜποιες προσπÜθειες νÜ τον αναγκÜσουνε να σταματÞσει να δημοσιεýει τη σειρÜ Solar Pons, αλλÜ οι προσπÜθειες Þταν ανεπιτυχεßς και τελικÜ αποσýρθηκαν. Το μυστÞριο κι η αστυνομικÞ λογοτεχνßα του Derleth περιλÜμβαναν επßσης μια σειρÜ Ýργων που διαδραματßζονται στο Sac Prairie και παρουσιÜζουνε τον δικαστÞ Peck ως κεντρικü χαρακτÞρα.
Ο Derleth Ýγραψε πολλÜ και ποικßλα Ýργα για παιδιÜ, συμπεριλαμβανομÝνων βιογραφιþν που εßχανε σκοπü να μυÞσουνε στους νεüτερους αναγνþστες τον εξερευνητÞ Jacques Marquette, καθþς και τον Ralph Waldo Emerson και τον Henry David Thoreau. ΑναμφισβÞτητα το πιο σημαντικü μεταξý αυτþν για τους νεüτερους αναγνþστες, ωστüσο, εßναι η σειρÜ Steve and Sim Mystery, γνωστÞ κι ως σειρÜ Mill Creek Irregulars. Η 10τομη σειρÜ, που δημοσιεýτηκε μεταξý 1958-70, διαδραματßζεται στο Sac Prairie της 10ετßας του '20 και μπορεß επομÝνως να θεωρηθεß απü μüνη της μÝρος του Sac Prairie Saga, καθþς και μια επÝκταση του κýριου σþματος μυθιστοριογραφßας του Derleth. Ο Robert Hood, γρÜφοντας στους New York Times εßπε: "Ο Steve κι ο Sim, οι κýριοι χαρακτÞρες, εßναι ξαδÝρφια του 20οý αι. του Huck Finn και του Tom Sawyer· οι δευτερεýοντες χαρακτÞρες του Derleth, μικρÜ διαμÜντια του κωμικοý σχεδßου". Το 1ο της σειρÜς, The Moon Tenders, περιλαμβÜνει, στη πραγματικüτητα, μια περιπÝτεια ρÜφτινγκ στον ποταμü Ουισκüνσιν, που οδÞγησε τον τοπικü συγγραφÝα ΤζÝσι Στιοýαρτ να προτεßνει üτι "οι ηλικιωμÝνοι θα μποροýσαν να διαβÜσουν για να ξανασυλλÜβουν το πνεýμα και το üνειρο της νιüτης τους". Η σýνδεση με το Sac Prairie Saga σημειþθηκε απü τη Chicago Tribune: "Για Üλλη μια φορÜ μια μικρÞ μεσοδυτικÞ κοινüτητα στη 10ετßα του '20 απεικονßζεται με αντßληψη, επιδεξιüτητα και ξερü χιοýμορ".
Ο ΝτÝρλεθ Þταν ανταποκριτÞς και φßλος του Χ. Π. ΛÜβκραφτ üταν Ýγραψε για τον Κüμη της ¸ρλετ στη μυθοπλασßα του, Þταν προς τιμÞν του. Ο Derleth επινüησε τον üρο Cthulhu Mythos για να περιγρÜψει το φανταστικü σýμπαν που απεικονßζεται στη σειρÜ ιστοριþν που μοιρÜζονται ο Lovecraft κι Üλλοι συγγραφεßς του κýκλου του. ¼ταν ο Lovecraft πÝθανε το 1937, ο Derleth κι ο Donald Wandrei συγκÝντρωσαν μια συλλογÞ απü ιστορßες του και προσπÜθησαν να τις δημοσιεýσουν. Οι υπÜρχοντες εκδüτες Ýδειξαν ελÜχιστο ενδιαφÝρον, Ýτσι οι Derleth και Wandrei ßδρυσαν τον εκδοτικü Arkham House το 1939 γι' αυτü το σκοπü. Το üνομα της εταιρεßας προÝρχεται απü τη φανταστικÞ πüλη του ΛÜβκραφτ, Arkham, στη ΜασαχουσÝτη, που εμφανßζεται σε πολλÝς απü τις ιστορßες του. Το 1939, το Arkham House δημοσßευσε το The Outsider and Others, μια τερÜστια συλλογÞ που περιεßχε τα περισσüτερα απü τα γνωστÜ διηγÞματα του Lovecraft. Οι Derleth και Wandrei επεκτεßνανε σýντομα το Arkham House και ξεκßνησαν Ýνα κανονικü πρüγραμμα εκδüσεων μετÜ τη δημοσßευση του 2ου βιβλßου, Someone in the Dark, μια συλλογÞ απü μερικÝς απü τις ιστορßες τρüμου του ßδιου του Derleth, το 1941.
ΜετÜ τον θÜνατο του Lovecraft, ο Derleth Ýγραψε μια σειρÜ απü ιστορßες βασισμÝνες σε κομμÜτια και σημειþσεις που του Üφησε. ΑυτÜ δημοσιεýτηκαν στο Weird Tales κι αργüτερα σε μορφÞ βιβλßου, με τον τßτλο H. P. Lovecraft & August Derleth, με τον Derleth να αποκαλεß τον εαυτü του μεταθανÜτιο συνεργÜτη. ΑυτÞ η πρακτικÞ Ýχει εγεßρει αντιρρÞσεις σε ορισμÝνες πλευρÝς üτι απλÜ χρησιμοποßησε τ' üνομα του Lovecraft για να πλασσÜρει αυτü που ουσιαστικÜ Þτανε δικÞ του μυθοπλασßα. Ο S. T. Joshi αναφÝρεται στις μεταθανÜτιες συνεργασßες ως την αρχÞ της ßσως πιο ανυπüληπτης φÜσης των δραστηριοτÞτων του Derleth.
Ο Dirk W. Mosig, ο S.T. Joshi κι ο Richard L. Tierney Þτανε δυσαρεστημÝνοι με την Ýμπνευση του Derleth του üρου Cthulhu Mythos (ο ßδιος ο Lovecraft χρησιμοποßησε το Yog-Sothothery) και τη παρουσßαση της μυθοπλασßας του με Ýνα συνολικü μοτßβο που αντανακλÜ τη χριστιανικÞ κοσμοθεωρßα του Derleth, που ερχüτανε σ' αντßθεση με την απεικüνιση ενüς ανÞθικου σýμπαντος απü τον ΛÜβκραφτ. Ωστüσο, ο Robert M. Price επισημαßνει üτι ενþ οι ιστορßες του Derleth διαφÝρουν απü τις ιστορßες του Lovecraft στη χρÞση της ελπßδας και στην απεικüνισÞ του μιας πÜλης μεταξý καλοý και κακοý, εντοýτοις η βÜση της συστηματοποßησης του Derlerth βρßσκεται στο Lovecraft. Προτεßνει επßσης üτι οι διαφορÝς μποροýν να υπερεκτιμηθοýν:
Ο ΝτÝρλεθ Þτανε πιο αισιüδοξος απü το ΛÜβκραφτ στην αντßληψÞ του για τους Μýθους, αλλÜ Ýχουμε να κÜνουμε με μια διαφορÜ περισσüτερο βαθμοý παρÜ ευγÝνειας. ΥπÜρχουν πρÜγματι ιστορßες üπου οι πρωταγωνιστÝς του ΝτÝρλεθ ξεφεýγουν απü τη σκοτεινιÜ (üπως οι The Shadow in the Attic, Witches' Hollow Þ The Shuttered Room), αλλÜ συχνÜ ο Þρωας εßναι καταδικασμÝνος (π.χ. The House in the Valley, The Peabody Heritage, Something in Wood), üπως στο Lovecraft. Και πρÝπει να θυμüμαστε üτι Ýνας περιστασιακüς Þρωας Lovecraftian καταφÝρνει να ξεπερÜσει τις πιθανüτητες, π.χ., στο The Horror in the Museum, The Shunned House και The Case of Charles Dexter Ward. Ο Derleth αντιμετþπισε επßσης τους Great Old Ones του Lovecraft ως εκπροσþπους στοιχειωδþν δυνÜμεων, δημιουργþντας νÝες φανταστικÝς οντüτητες για να εμπλουτßσουν αυτü το πλαßσιο.
ΠÝρα απü τÝτοιες συζητÞσεις, η ßδρυση του Arkham House απü τον Derleth κι η επιτυχημÝνη προσπÜθειÜ του να σþσει τον Lovecraft απü τη λογοτεχνικÞ λÞθη, αναγνωρßζονται ευρÝως απü τους επαγγελματßες στον τομÝα του τρüμου ως θεμελιþδη γεγονüτα. Για παρÜδειγμα, ο Ramsey Campbell Ýχει αναγνωρßσει την ενθÜρρυνση και τη καθοδÞγηση του Derleth στο 1ο μÝρος της συγγραφικÞς του καρριÝρας,(18) κι ο Kirby McCauley ανÝφερε τους Derleth και Arkham House ως Ýμπνευση για τη δικÞ του ανθολογßα Dark Forces. Οι Arkham House κι Derleth εξÝδωσαν επßσης το Dark Carnival, το 1ο βιβλßο του Ray Bradbury. Ο Brian Lumley αναφÝρει τη σημασßα του Derleth στο δικü του Ýργο Lovecraftian και υποστηρßζει σε μια εισαγωγÞ του 2009 στο Ýργο του Derleth üτι Þταν "...Ýνας απü τους πρþτους, καλλßτερους και πιο απαιτητικοýς εκδüτες και εκδüτες μακÜβριας μυθοπλασßας".
Σημαντικü üσο και το Ýργο του Derleth για τη διÜσωση του H.P. Ο ΛÜβκραφτ απü τη λογοτεχνικÞ αφÜνεια την εποχÞ του θανÜτου του, ο ΝτÝρλεθ Ýχτισε επßσης Ýνα δικü του σþμα τρüμου και φασματικÞς φαντασßας. ανθολογεßται ακüμα συχνÜ. Το καλλßτερο απ' αυτü το Ýργο, που ανατυπþθηκε πρüσφατα σε 4 τüμους διηγημÜτων -που οι περισσüτεροι δημοσιεýτηκαν αρχικÜ στο Weird Tales κι απεικονßζουνε τις πρωτüτυπες ικανüτητÝς του στο εßδος. Ενþ ο Derleth θεωροýσε το Ýργο του σ' αυτü το εßδος λιγüτερο σημαντικü απü τις πιο σοβαρÝς λογοτεχνικÝς του προσπÜθειες, οι συντÜκτες αυτþν των 4 ανθολογιþν, συμπεριλαμβανομÝνου του Ramsey Campbell, σημειþνουν üτι οι ιστορßες εξακολουθοýν να Ýχουν απÞχηση μετÜ απü περισσüτερα απü 50 χρüνια. Το 2009, η ΒιβλιοθÞκη της ΑμερικÞς επÝλεξε την ιστορßα του Derleth, The Paneled Room για συμπερßληψη στην αναδρομικÞ Ýκθεση των Αμερικανικþν Φανταστικþν Ιστοριþν 2 αι..
ΠαρÜ το γεγονüς üτι θεωρεßται Ýνας απü τους κορυφαßους συγγραφεßς τρüμου, ο μεγÜλος ΧÜουαρντ ΛÜβκραφτ πÝθανε εν πολλοßς Üγνωστος και παραγνωρισμÝνος. Εßχεν üμως Ýνα σκληροπυρηνικü θαυμαστÞ, τον ¼γκαστ ΝτÝρλεθ, ο οποßος συγκÝντρωσε κÜθε γραμμÞ που εßχε γρÜψει ο αγαπημÝνος του γραφιÜς μετÜ το θÜνατü του. ¼ταν μÜλιστα ο εκδοτικüς οßκος του ΛÜβκραφτ αρνÞθηκε τα κατοπινÜ του Ýργα, ο ΝτÝρλεθ Ýφτιαξε τη δικÞ του εκδοτικÞ για να προωθÞσει τον ΛÜβκραφτ. Μια καθüλου εýκολη δουλειÜ δηλαδÞ, καθþς ο τýπος Ýχανε πολλÝς χιλιÜδες δολÜρια για 10 συναπτÜ Ýτη στη προσπÜθειÜ του να κÜνει μεταθανÜτια γνωστü τον συγγραφÝα.
Στον ΝτÝρλεθ χρωστÜμε τüσο τον üρο üσο και την ιδÝα της Μυθολογßας Κθοýλου, καθþς οι θεοß του ΛÜβκραφτ εμφανßστηκαν μüλις σε μßα ιστορßα του κι αυτü Þταν üλο. Ο εκδüτης Þταν αυτüς που Ýκανε τον Κθοýλου μÝρος ενüς ευρýτερου σýμπαντος με συνÜφειες και συσχετßσεις με Üλλες μυθολογßες, αν κι üλοι σπεýσαν να τον κατηγορÞσουν αρχικÜ για παραχÜραξη της κληρονομιÜς του ΛÜβκραφτ: ο μηδενισμüς του ΛÜβκραφτ δεν αναγνþριζε το δßπολο καλüς-κακüς, ενþ οι μεταρρυθμßσεις του ΝτÝρλεθ Ýκαναν αυτü ακριβþς, χþρισαν τους Þρωες της Μυθολογßας Κθοýλου σε στρατüπεδα καλþν και κακþν. ΜÝχρι και τÝλη Ýγραψε στις ημιτελεßς ιστορßες του ΛÜβκραφτ, ενþ στην ακραßα μορφÞ της συμπλÞρωσης των ιστοριþν του, εßχε πÜρει 1.200 λÝξεις του συγγραφÝα και τις μετÝτρεψε σε βιβλßο 50.000 λÝξεων με την υπογραφÞ του ΛÜβκραφτ!
Ο ΝτÝρλεθ Þταν τελικÜ αυτüς που Ýκανε γνωστü τüσο στις ΗΠΑ üσο και την οικουμÝνη, Ýναν απü τους κορυφαßους αμερικανοýς συγγραφεßς του 20οý αι. και σßγουρα πολλοß λßγοι θαυμαστÝς Ýχουνε τη τιμÞ να περηφανεýονται üτι κÜνανε το αντικεßμενο της λατρεßας τους παγκüσμια μüδα.
Ο τÜφος του
ΕΡΓΑ:
Sac Prairie Saga
Still is the Summer Night (1937)
Wind Over Wisconsin (1938)
Any Day Now (1938)
Restless is the River (1939)
Evening in Spring (1941)
Sweet Genevieve (1942)
Shadow of Night (1943)
The Shield of the Valiant (1945)
The House of Moonlight (1953)
Mill Creek Irregulars
The Moon Tenders (1958)
The Mill Creek Irregulars (1959)
The Pinkertons Ride Again (1960)
The Ghost of Blackhawk Island (1961)
The Tent Show Summer (1963)
The Irregulars Strike Again (1964)
The House by the River (1965)
The Watcher on the Heights (1966)
The Prince Goes West (1968)
Three Straw Men (1970)
ΔιÜφορα
Murder Stalks the Wakely Family (1934)
The Man on All Fours (1934)
Three Who Died (1935)
Sign of Fear (1935)
Sentence Deferred (1939)
The Narracong Riddle (1940)
Bright Journey (1940)
The Seven Who Waited (1943)
Mischief in the Lane (1944)
No Future for Luana (1945)
Oliver, The Wayward Owl (1945)
The Country of the Hawk (1952)
The Captive Island (1952)
Fell Purpose (1953)
Death by Design (1953)
Empire of Fur (1953)
Land of Gray Gold (1954)
Land of Sky Blue Waters (1955)
The House on the Mound (1958)
Wilbur, The Trusting Whippoorwill (1959)
Sweet Land of Michigan (1962)
The Beast in Holger's Woods (1968)
Sac Prairie Saga
Place of Hawks (1935)
Country Growth (1940)
Wisconsin Earth: A Sac Prairie Sampler (1948)
Sac Prairie People (1948)
Wisconsin in Their Bones (1961)
Country Matters (1996)
Return to Sac Prairie (1996)
The Lost Sac Prairie Novels (2000), including The Odyssey of Janna Meade (first published in the Star Weekly magazine December 3, 1949); The Wind in the Cedars (also as Happiness Shall Not Escape) (first published in Redbook Magazine, January 1946), Lamplight for the Dark (first published in Redbook Magazine January 1941); Shane's Girls (also as Happiness is a Gift) (first published in Redbook Magazine 1948) Solar Pons
"In Re: Sherlock Holmes" – The Adventures of Solar Pons (UK: The Adventures of Solar Pons) (1945)
The Memoirs of Solar Pons (1951)
Three Problems for Solar Pons (1952)
The Return of Solar Pons (1958)
The Reminiscences of Solar Pons (1961)
The Adventure of The Orient Express novelette (1964)
Mr. Fairlie's Final Journey (1968)
The Casebook of Solar Pons (1965)
A Praed Street Dossier (1968)
The Chronicles of Solar Pons (1973)
The Solar Pons Omnibus (1982)
The Final Adventures of Solar Pons (1998)
Horror and the Cthulhu Mythos
Someone in the Dark (1941)
Something Near (1945)
Not Long for this World (1948)
The Survivor and Others (1957) with H. P. Lovecraft
The Mask of Cthulhu (1958)
Lonesome Places (1962)
The Trail of Cthulhu (1962)
Mr. George and Other Odd Persons (1963) as Stephen Grendon
Colonel Markesan and Less Pleasant People (1966) with Mark Schorer
The Watchers Out of Time and Others (1974) with H. P. Lovecraft
Dwellers in Darkness (1976)
In Lovecraft's Shadow (1998)
Who Shall I Say is Calling & Other Stories S. Deziemianowicz, ed. (2009)
The Sleepers and Other Wakeful Things (2009)
August Derleth's Eerie Creatures (2009)
That Is Not Dead: The Black Magic & Occult Stories by August Derleth (2009)
Science fiction
Harrigan's File (1975)
¢λλα
Consider Your Verdict (1937) ως Tally Mason
ΔιηγÞματα
Derleth's novelette "The Seal of the Damned" was the cover story in the July 1957 issue of Fantastic Universe, illustrated by Virgil Finlay
Bat's Belfry (1926)
The Coffin of Lissa (1926)
The Devil's Pay (1926)
The Night Rider (1927)
The River (1927)
The Sleepers (1927)
The Turret Room (1927)
The Conradi Affair (1928) with Carl W. Ganzlin
The Philosophers' Stone (1928)
The Statement of Justin Parker (1928)
The Tenant at Number Seven (1928)
The Tenant (1928)
The Three-Storied House (1928)
"Melodie in E Minor" (1929)
The Deserted Garden (1929)
A Dinner at Imola (1929)
He Shall Come (1929)
The House on the Highway (1929)
The Inheritors (1929)
An Occurrence in an Antique Shop (1929)
Old Mark (1929)
Scarlatti's Bottle (1929)
The Adventure of the Black Cardinal (1930)[1]
"Just a Song at Twilight" (1930)
Across the Hall (1930)
The Lilac Bush (1930)
A Matter of Sight (1930)
Mrs. Bentley's Daughter (1930)
The Pacer (1930)
The Portrait (1930)
The Whistler (1930)
The Bridge of Sighs (1931)
The Captain Is Afraid (1931)
Prince Borgia's Mass (1931)
The Bishop Sees Through (1932)
The Shadow on the Sky (1932)
The Sheraton Mirror (1932)
Those Who Seek (1932)
The House In the Magnolias (1932)
Birkett's Twelfth Corpse (1933)
An Elegy for Mr. Danielson (1933)
Nellie Foster (1933)
The Thing that Walked on the Wind (1933)
The Vanishing of Simmons (1933)
The White Moth (1933)
A Cloak From Messer Lando (1934)
Feigman's Beard (1934)
The Metronome (1934)
Wild Grapes (1934)
Mr. Berbeck Had a Dream (1935)
Muggridge's Aunt (1935)
Lesandro's Familiar (1936)
The Return of Sarah Purcell (1936)
The Satin Mask (1936)
The Telephone in the Library (1936)
Glory Hand (1937)
McGovern's Obsession (1937)
The Panelled Room (1937)
The Shuttered House (1937)
The Wind from the River (1937)
Three Gentlemen in Black (1938)
Logoda's Heads (1939)
Mrs. Elting Does Her Part (1939)
The Second Print (1939)
The Return of Hastur (1939)
After You, Mr. Henderson (1940)
Bramwell's Guardian (1940)
The Sandwin Compact (1940)
"Come to Me!" (1941)
Altimer's Amulet (1941)
Beyond the Threshold (1941)
Compliments of Spectro (1941)
Ithaqua (1941)
Here, Daemos! (1942)
Lansing's Luxury (1942)
Mrs. Corter Makes Up Her Mind (1942)
Headlines for Tod Shayne (1942)
Mr. Ames' Devil (1942)
Baynter's Imp (1943)
McElwin's Glass (1943)
No Light for Uncle Henry (1943)
A Thin Gentleman with Gloves (1943)
A Wig for Miss DeVore (1943)
No Light for Uncle Henry (1943)
The Dweller in Darkness (1944)
Lady Macbeth of Pimley Square (1944)
Pacific 421 (1944)
The Trail of Cthulhu (also as The House on Curwen Street) (1944)
Carousel (1945)
The God-Box (1945)
The Inverness Cape (1945)
The Lost Day (1945)
Mrs. Lannisfree (1945)
The Watcher from the Sky (1945)
A Collector of Stones (1946)
Pikeman (1946)
A Little Knowledge (1948)
The Lonesome Place (1948)
Saunder's Little Friend (1948)
Something in Wood (1948)
The Whippoorwills in the Hills (1948)
Kingsridge 214 (1949)
The Slayers and the Slain (1949)
The Testament of Claiborne Boyd (also as The Gorge Beyond Salapunco) (1949)
Twilight Play (1949)
The Closing Door (1950)
The Fifth Child (1950)
The Island Out of Space (1950)
The Ormolu Clock (1950)
Potts' Triumph (1950)
A Room in a House (1950)
The Keeper of the Key (1951)
A Knocking in the Wall (1951)
The Man Who Rode the Saucer (1951)
The Other Side of the Wall (1951)
Something from Out There (1951)
"Who Shall I Say is Calling?" (1952)
The Black Island (1952)
The Lost Path (1952)
McIlvaine's Star (1952)
The Night Road (1952)
The Place of Desolation (1952)
"Sexton, Sexton, in the Wall" (1953)
Century Jumper (1953)
A Corner for Lucia (1953)
The Detective and the Senator (1953)
The Disc Recorder (1953)
The Ebony Stick (1953)
The House in the Valley (1953)
Invaders from the Microcosm (1953)
The Maugham Obsession (1953)
A Traveler in Time (1953)
Mark VII (1954)
The Mechanical House (1954)
The Penfield Misadventure (1954)
The Place in the Woods (1954)
The Remarkable Dingdong (1954)
Thinker, Mark VII (1954)
The Dark Boy (1956)
The Martian Artifact (1957)
The Seal of R'lyeh (1957)
Halloween for Mr. Faulkner (1959)
Lovecraft and "The Pacer" (excerpt) (1959)
The Adventure of the Intarsia Box (1964)
By Rocket to the Moon (1965)
Ferguson's Capsules (1966)
The Adventure of the Unique Dickensians (1968)
An Eye for History (1975)
Protoplasma (1975)
ΤαξιδιωτικÜ (Sac Prairie Saga)
Atmosphere of Houses (1939)
Village Year: A Sac Prairie Journal (1941)
Village Daybook (1947)
Countryman's Journal (1963)
Walden West (1961)
Wisconsin Country: A Sac Prairie Journal (1965)
Return to Walden West (1970)
Ποßηση
Incubus (1934)
Omega (1934)
To a Spaceship (1934)
Man and the Cosmos (1935)
"Only Deserted" (1937)
The Shores of Night (1947)
Providence: Two Gentlemen Meet at Midnight (1948)
Jacksnipe Over (1971)
Something Left Behind (1971)
ΠοιητικÝς ΣυλλογÝς
Hawk on the Wind (1938)
Man Track Here (1939)
Here on a Darkling Plain (1940)
Wind in the Elms (1941)
Rind of Earth (1942)
And You, Thoreau! (1944)
Selected Poems (1944)
The Edge of Night (1945)
Habitant of Dusk (1946)
A Boy's Way (1947) (Illustrated by Claire Victor Dwiggins)
It's a Boy's World (1948)
Rendezvous in a Landscape (1952)
Psyche (1953)
Country Poems (1956)
West of Morning (1960)
This Wound (1962)
Δοκßμια-¢ρθρα
Introduction (The Mask of Cthulhu) (;)
Foreword (Who Knocks?) (1946)
Foreword (The Night Side) (1947)
Introduction (The Sleeping and the Dead) (1947)
Foreword (Not Long for This World) (1948)
Introduction (Strange Ports of Call) (1948)
Introduction (The Other Side of the Moon) (1949)
Introduction (Beyond Time and Space) (1950)
Foreword (The Outer Reaches) (1951)
Introduction (The Haunter of the Dark) (1951)
Introduction (Beachheads in Space) (1952)
Introduction (Worlds of Tomorrow) (1953)
Foreword (Time to Come) (1954)
Introduction (Beachheads in Space) (1954)
Introduction (Portals of Tomorrow) (1954)
Introduction (Worlds of Tomorrow) (1955)
Foreword (Dark Mind, Dark Heart) (1962)
Foreword (Time to Come) (1963)
H. P. Lovecraft And His Work (1963)
H. P. Lovecraft And His Work (1963)
Introduction (Mr. George and Other Odd Persons) (1963)
Introduction (Worlds of Tomorrow) (1963)
Introduction (Beachheads in Space) (1964)
Introduction (From Other Worlds) (1964)
Foreword (The Night Side) (1966)
Foreword (The Unspeakable People) (1969)
Clark Ashton Smith: Master of Fantasy (1974) with Donald Wandrei
Bιογραφßες
Still Small Voice (1940) – biography of newspaperwoman and writer Zona Gale
H.P.L.: A Memoir (1945)
Some Notes on H. P. Lovecraft (1959)
Concord Rebel: A Life of Henry D. Thoreau (1962)
Forest Orphans: Carl Marty and His Animal Friends (1964)
Emerson, Our Contemporary (1970)
ΙστορικÜ
The Wisconsin: River of a Thousand Isles (1942)
The Milwaukee Road: Its First Hundred Years (1948)
Saint Ignatius and the Company of Jesus (1956)
Columbus and the New World (1957)
Father Marquette and the Great Rivers (1959)
Wisconsin Murders (1968)
Ανθολογßες
Poetry Out of Wisconsin (1937)
Sleep No More (1944)
Who Knocks? (1946)
The Night Side (1947)
The Sleeping and the Dead (1947)
Strange Ports of Call (1948)
The Other Side of the Moon (1949)
Beyond Time and Space (1950)
Far Boundaries (1951)
The Outer Reaches (1951)
Beachheads in Space (1952)
Night's Yawning Peal: A Ghostly Company (1952)
Worlds of Tomorrow (1953)
Portals of Tomorrow (1954)
Time to Come (1954)
Dark Mind, Dark Heart (1962)
New Worlds for Old (1963)
The Sleeping and the Dead (abridged) (1963)
The Time of Infinity (1963)
The Unquiet Grave (1963)
When Evil Wakes (1963)
From Other Worlds (1964)
Over the Edge (1964)
Travellers by Night (1967)
Tales of the Cthulhu Mythos (1969)
Dark Things (1971)
New Horizons: Yesterday's Portraits of Tomorrow (1998)
Ως Stephen Grendon
The Drifting Snow (1939)
A Gentleman from Prague (1944)
Alannah (1945)
Dead Man's Shoes (1946)
Bishop's Gambit (1947)
The Extra Passenger (1947)
The Ghost Walk (1947)
Mr. George (1947)
Parrington's Pool (1947)
Blessed Are the Meek (1948)
Mara (1948)
The Night Train to Lost Valley (1948)
The Tsantsa in the Parlor (1948)
The Wind in the Lilacs (1948)
The Blue Spectacles (1949)
Mrs. Manifold (1949)
Open, Sesame! (1949)
The Song of the Pewee (1949)
The Man on B-17 (1950)
Balu (1949)
Miss Esperson (1962)
"Με τον H. P. Lovecraft"
The Lurker at the Threshold (1945)
The Survivor (1954)
Wentworth's Day (1957)
The Gable Window (1957)
The Shadow Out of Space (1957)
The Ancestor (1957)
The Lamp of Alhazred (1957) (βλ. παρακÜτω)
The Peabody Heritage (1957)
The Shuttered Room (1959)
The Dark Brotherhood (1966)
The Horror from the Middle Span (1967)
Innsmouth Clay (1971)
The Watchers Out of Time (1974) (unfinished)
Με τον Marc R. Schorer
The Elixir of Life (1926)
The Marmoset (1926)
The Black Castle (1927)
The Owl on the Moor (1928)
Riders in the Sky (1928)
The Pacer (1930)
In the Left Wing (1932)
The Lair of the Star-Spawn (1932)
Laughter in the Night (1932)
Red Hands (1932)
The Carven Image (1933)
The Return of Andrew Bentley (1933)
Colonel Markesan (1934)
A Matter of Faith (1934)
Death Holds the Post (1936)
They Shall Rise (1936)
The Woman at Loon Point (1936)
Spawn of the Maelstrom (1939)
The Vengeance of Ai (1939)
The Occupant of the Crypt (1947)
The Figure with the Scythe (1973)
¢λλες συνεργασßες
The Churchyard Yew (1947) ως Joseph Sheridan Le Fanu
The Adventure of the Snitch in Time (1953) με τον Mack Reynolds
The Adventure of the Ball of Nostradamus (1955) με τον Mack Reynolds
The House in the Oaks (1971) με τον Robert E. Howard
========================
Η ΛÜμπα Του ΑλχÜζρεντ
(1η δημοσßευση στο The Survivor and Others, υπü August Derleth, Arkham House, 1957)
(μτφρ.: ΠÜτροκλος)
Ηταν επτÜ χρüνια μετÜ την εξαφÜνιση του παπποý Γουßπλ που ο Γουüρντ Φßλιπς παρÝλαβε τη λÜμπα. Αυτü, üπως και το σπßτι στην οδü ¸ιντζελλ üπου Ýμενε ο Φßλιπς, ανÞκε στον παπποý του. Ο Φßλιπς εßχε στη κατοχÞ του το σπßτι απü την εξαφÜνιση του παπποý του, αλλÜ η λÜμπα Þτανε στα χÝρια του δικηγüρου του γÝρου μÝχρι τη πÜροδο των επτÜ ετþν που απαιτοýνταν για το τεκμÞριο του θανÜτου. ¹ταν επιθυμßα του παπποý του η λÜμπα να φυλÜσσεται με ασφÜλεια απü το δικηγüρο σε περßπτωση οποιασδÞποτε δυσÜρεστης περßστασης, εßτε θανÜτου εßτε ü,τι Üλλο, Ýτσι þστε να 'χει αρκετü χρüνο για να περιηγηθεß üπως Þθελε στη μεγÜλη βιβλιοθÞκη του Γουßπλ, üπου μεγÜλο απüθεμα μÜθησης περßμενε τη προσοχÞ του. Μüλις διÜβαζε τους πολλοýς τüμους στα ρÜφια, θα Þταν αρκετÜ þριμος για να κληρονομÞσει τον "πιο ανεκτßμητο θησαυρü" του παπποý του -üπως τον εßχε πει ο ßδιος ο γÝρο-Γουßπλ.
Ο Φßλιπς Þτανε τüτε τριÜντα ετþν κι εßχε üχι και πολý καλÞ υγεßα, αν κι αυτü δεν Þτανε παρÜ μια συνÝχεια της αρρþστιας που τüσο συχνÜ Ýκανε τη παιδικÞ του ηλικßα μßζερη. Εßχε γεννηθεß σε μια μισοεýπορη οικογÝνεια, αλλÜ οι οικονομßες που κÜποτε Þτανε του παπποý του, εßχανε χαθεß απü αλüγιστες επενδýσεις και το μüνο που απÝμεινε στον ßδιο, Þταν το σπßτι στην οδü ¸ιντζελλ και το περιεχüμενü του. Ο Φßλιπς εßχε γßνει συγγραφÝας για τα pulp περιοδικÜ κι εßχε αναλÜβει μια επιπλÝον δραστηριüτητα, με την αναθεþρηση απελπιστικÜ αμÝτρητων σχεδüν χειρογρÜφων πεζογραφßας και στßχων απü συγγραφεßς πολý πιο ερασιτÝχνες απü κεßνον που του τα 'στελνε, ελπßζοντας üτι μÝσω του θαýματος της πÝννας του θα μποροýσε να δει κÜποια στιγμÞ το Ýργο του τυπωμÝνο. Η καθιστικÞ ζωÞ, του εßχε αποδυναμþσει την αντßστασÞ στις ασθÝνειες, Þτανε ψηλüς, αδýνατος, φοροýσε γυαλιÜ κρουογοýσε συχνÜ κι εýκολα και μια φορÜ, προς μεγÜλη του αμηχανßα, κατÝπεσε με ιλαρÜ.
Τις ζεστÝς μÝρες του δινüταν η δυνατüτητα να περιπλανηθεß στη πüλη που Ýπαιζε ως παιδß, πηγαßνοντας τη δουλειÜ του σε εξωτερικοýς χþρους, üπου συχνÜ καθüτανε στην ßδια υπÝροχη δασþδη üχθη του ποταμοý που 'τανε το αγαπημÝνο του στÝκι απü τη βρεφικÞ ηλικßα. ΑυτÞ η üχθη του ποταμοý Seekonk δεν εßχε αλλÜξει καθüλου απü τüτε κι ο Φßλιπς, που Ýζησε πολλÜ στο παρελθüν, πßστευε üτι ο τρüπος για να νικÞσει την αßσθηση ανßας του, Þτανε καιρüς να ξαναεπιστρÝψει κοντÜ σ' αναλλοßωτα πρþιμα στÝκια. ΕξÞγησε τον τρüπο ζωÞς του σε Ýναν ανταποκριτÞ γρÜφοντας: "ΑνÜμεσα σε κεßνα τα δασικÜ μονοπÜτια που γνωρßζω τüσο καλÜ, το χÜσμα μεταξý του παρüντος και των ημερþν του 1899 Þ του 1900 εξαφανßζεται εντελþς -Ýτσι που μερικÝς φορÝς σχεδüν τεßνω να εκπλÞσσομαι üταν ψÜχνοντας ξαναφÝρνω στη μνÞμη μου, πως η πüλη ξεπÞδησε απü το τÝλος του αιþνα!" Κι, εκτüς απü τις üχθες του Seekonk, πÞγαινε συχνÜ σ' Ýνα λüφο, τον Nentaconhaunt, που απü τη πλαγιÜ του μποροýσε να κοιτÜξει κÜτω τη γενÝτειρÜ του και να περιμÝνει εκεß το ηλιοβασßλεμα και το μαγευτικü πανüραμα της πüλης που ανÜβλυζε θαρρεßς τη ζωÞ της τη νýχτα, με τα καμπαναριÜ και τις σκεπÝς να σκοτεινιÜζουνε πÜνω στο πορτοκαλß και το κατακüκκινο Þ το φßλντισι και τη σμαραγδÝνια λÜμψη και τα φþτα να κλεßνουνε το μÜτι, Ýνα-Ýνα, κÜνοντας την απÝραντη, απλωμÝνη πüλη μια μαγικÞ χþρα που -πιüτερο απü τη πüλη τη μÝρα-, ο Φßλιπς φανταζüταν τον εαυτü του δεμÝνο μαζß της.
Ως αποτÝλεσμα αυτþν των ημερÞσιων εκδρομþν, δοýλευε πολý μÝχρι που νýχτωνε κι η λÜμπα, επειδÞ εßχε εγκαταλεßψει προ πολλοý τη χρÞση του ηλεκτρισμοý για να διατηρÞσει το πενιχρü του εισüδημα, θα του Þτανε πολý χρÞσιμη. Εßχε περßεργο σχÞμα και προφανþς Þτανε πολý παλιÜ. Το γρÜμμα που 'ρθε μ' αυτü το τελευταßο δþρο απü το γÝρο, που η προσκüλληση με τον εγγονü του Þταν απεριüριστη κι εδραιþθηκε απü τον πρüωρο θÜνατο των γονιþν του αγοριοý, του εξηγοýσε πως προερχüταν απü 'να τÜφο στην Αραβßα στις απαρχÝς της ιστορßας. ¹τανε κÜποτε ιδιοκτησßα ενüς συγκεκριμÝνου μισüτρελλου ¢ραβα, γνωστοý ως Abdul Alhazred κι Þτανε προúüν της υπÝροχης φυλÞς Ad -μιας απü τις 4 μυστηριþδεις, ελÜχιστα γνωστÝς φυλÝς της Αραβßας, που Þταν οι Ad του νüτου, Thamood του βορρÜ, Tasm και Jadis του κÝντρου της χερσονÞσου. Εßχε βρεθεß πριν απü πολý καιρü στη κρυφÞ πüλη που ονομαζüταν Irem, η Πüλη των Πυλþνων, που 'χε ανεγερθεß απü τον Shedad, τελευταßο απü τους δεσπüτες της Ad κι Þτανε γνωστÞ απü κÜποιους ως η Ανþνυμη Πüλη και λÝγεται üτι βρισκüτανε στη περιοχÞ Hadramant, κι απü Üλλους, να 'χει θαφτεß κÜτω απü την αγÝραστη, διαρκþς μεταβαλλüμενη Üμμο των αραβικþν ερÞμων, αüρατη στο συνηθισμÝνο μÜτι, αλλÜ μερικÝς φορÝς τη συναντÜται τυχαßα οι αγαπημÝνοι του ΠροφÞτη. Ολοκληρþνοντας τη μακροσκελÞ επιστολÞ του, ο γÝρο-Γουßπλ εßχε γρÜψει: "Μπορεß να φÝρει ευχαρßστηση εξßσου αναμμÝνη Þ και σβυστÞ ακüμα. Μπορεß επßσης να φÝρει πüνο με τους ßδιους üρους. Εßναι η πηγÞ της Ýκστασης Þ του τρüμου".
Η λÜμπα του ΑλχÜζρεντ Þταν ασυνÞθιστη στην εμφÜνισÞ της. Προοριζüταν να καßει λÜδι και φαινüταν να 'ναι απü χρυσü. Εßχε σχÞμα μικροý μακρüστενου δοχεßου, με λαβÞ κυρτÞ απü τη μια πλευρÜ και στüμιο για φυτßλι και φλüγα απü την Üλλη. ΠολλÜ περßεργα σχÝδια τη στüλιζαν, μαζß με γρÜμματα κι εικüνες διατεταγμÝνες σε λÝξεις, σε μια γλþσσα Üγνωστη στον Φßλιπς, που μποροýσε ν' αντλÞσει απü τις γνþσεις του για περισσüτερες απü μßα αραβικÝς διαλÝκτους, αλλÜ δεν Þξερε τη γλþσσα της επιγραφÞς στη λÜμπα. Οýτε Þτανε σανσκριτικÞ γραφÞ σε μÝταλλο, αλλÜ μια γλþσσα παλαιüτερη απ' αυτÞν, γλþσσα με γρÜμματα κι ιερογλυφικÜ, μερικÜ απü τα οποßα Þταν εικονογραφÞματα. Ο Φßλιπς δοýλεψε Ýνα απüγευμα για να τη γυαλßσει, μÝσα και Ýξω και μετÜ τη γÝμισε λÜδι.
Κεßνο το βρÜδυ, αφÞνοντας στην Üκρη τα κεριÜ και τη λÜμπα κηροζßνης που στο φως της δοýλευε πολλÜ χρüνια, Üναψε τη λÜμπα του ΑλχαζρÝντ. ¸μεινε Ýκπληκτος με τη ζεστασιÜ της λÜμψης της, τη σταθερüτητα της φλüγας της και τη ποιüτητα του φωτüς της, αλλÜ, καθþς Þτανε πßσω στη δουλειÜ του, δεν κÜθισε να πολυσκεφτεß τÝτοια πρÜγματα, αλλÜ Ýσκυψε αμÝσως στην επιγραφÞ, που Þταν αναθεþρηση μιας μακροσκελοýς δημιουργßας σε στßχο, που ξεκινοýσε κÜπως Ýτσι-
Ω, Þταν σ' Ýνα φωτεινü
κι üμορφο πολý, πρωινü,
Ýν Ýτος πριν να γεννηθþ,
ενþ σχιζüτανε η γη,
πριν στους πολÝμους τυλιχτεß...
-και συνÝχιζε ακüμα πιο αρχαúκÜ σε στυλ που προ πολλοý Þταν εκτüς σειρμοý. ΚανονικÜ ωστüσο, ο αρχαßος Ýκανε Ýκκληση στον Φßλιπς.
¸ζησε τüσο σßγουρα στο παρελθüν, που 'χε εκφρÜσει απüψεις και φιλοσοφßα εντελþς δικÞ του, για την επιρροÞ του παρελθüντος. Εßχε μιαν ιδÝα της απρüσωπης υπερηφÜνειας και της φαντασßας που αψηφοýσε το χρüνο και το χþρο, που 'τανε πÜντα απ' τη πρþτη του συνεßδηση τüσο Üρρηκτα συνδεδεμÝνη με την ενδüμυχη σκÝψη και το συναßσθημÜ του, που κÜθε ερευνητικÞ μεταγραφÞ των διαθÝσεþν του θ' ακουγüταν εξαιρετικÜ τεχνητÞ, εξωτικÞ, εξωπραγματικÞ κι αρωματισμÝνη με συμβατικÝς εικüνες, üσον απüλυτα πιστÞ κι αν εßναι στην αλÞθεια. Αυτü που στοßχειωνε τα üνειρα του Φßλιπς για δεκαετßες Þταν μια περßεργη αßσθηση περιπετειþδους προσδοκßας, που συνδÝεται με τοπßα, αρχιτεκτονικÞ κι εφφÝ στον ουρανü. ΠÜντα στο μυαλü του Þταν μια εικüνα του εαυτοý του χωρισμÝνου στα τρßα, κοιτÜζοντας απÝναντι και κÜτω απü μια σιδηροδρομικÞ γÝφυρα στο πιο πυκνοκατοικημÝνο σημεßο της πüλης, νιþθοντας τη προσδοκßα κÜποιου επικειμÝνου θαýματος, που δεν μποροýσε οýτε να περιγρÜψει οýτε να συλλÜβει πλÞρως -μιαν αßσθηση θαυμασμοý κι απελευθÝρωσης που κρýβονται σε σκοτεινÝς διαστÜσεις και προβληματικÜ προσβÜσιμες, σε σπÜνιες περιπτþσεις ακüμα μÝσα απü την üψη αρχαßων δρüμων, σε ολüκληρες οροσειρÝς Þ σε ατελεßωτα περÜσματα απü μαρμÜρινα σκαλοπÜτια που καταλÞγουνε σ' επßπεδα περικλεισμÝνα απü κιγκλιδþματα.
¼μως, üσο κι αν ο Φßλιπς εßχε τη τÜση να υποχωρεß σε μιαν εποχÞ που ο κüσμος Þταν νεüτερος και λιγüτερο βιαστικüς, στο δÝκατο üγδοο αιþνα Þ ακüμα πιο πßσω, üταν υπÞρχε ακüμη χρüνος για τη τÝχνη της συζÞτησης κι üταν Ýνας Üντρας μποροýσε να ντυθεß με μια συγκεκριμÝνη κομψüτητα και να μη τονε κοιτÜζουνε στραβÜ οι γεßτονες, η Ýλλειψη εφευρÝσεων στις γραμμÝς για τις οποßες αγωνιζüτανε κι η Ýλλειψη ιδεþν, μαζß με τη δικÞ του κοýραση, σýντομα συνδυαστÞκανε για να τονε κουρÜσουνε σε τÝτοιο βαθμü, þστε που του Þταν αδýνατο να συνεχßσει, αναγνωρßζοντας üτι δεν μποροýσε ν' αντιμετωπßσει üσο δßκαια επιβαλλüταν, αυτÝς τις χωρßς Ýμπνευση γραμμÝνες σελßδες. Τις Ýσπρωξε πÝρα επιτÝλους κι Ýγειρε πßσω να ξεκουραστεß. Τüτε Þτανε που εßδε üτι μια λεπτÞ αλλαγÞ εßχε συμβεß στο περιβÜλλον του...
Οι γνþριμοι τοßχοι των βιβλßων, που χωρßζονταν εδþ κι εκεß απü παρÜθυρα, που πÜνω τους ο Φßλιπς συνÞθιζε να τραβÜ τις κουρτßνες σφιχτÜ, Ýτσι þστε κανÝνα φως απ' Ýξω -του Þλιου Þ του φεγγαριοý Þ ακüμα και των αστεριþν- να εισβÜλει στο ιερü του, δεν Þτανε παραδüξως καλυμμÝνοι. μüνο με το φως της λÜμπας απü την Αραβßα, αλλÜ κι απü ορισμÝνα αντικεßμενα με θÝα σ' αυτü το φως. ¼που κι αν Ýπεφτε το φως, πÜνω στα βιβλßα, στα γραμμωμÝνα ρÜφια τους, υπÞρχανε τÝτοιες σκηνÝς που ο Φßλιπς δεν θα μποροýσε να φανταστεß οýτε στις πιο τρελλÝς εσοχÝς της φαντασßας του. ΑλλÜ üπου υπÞρχανε σκιÝς -üπως, για παρÜδειγμα, η σκιÜ της πλÜτης μιας καρÝκλας που 'πεφτε απü το φως στα ρÜφια- δεν υπÞρχε τßποτα Üλλο παρÜ το σκοτÜδι της σκιÜς κι η θαμπÜδα των βιβλßων στα ρÜφια, σ' αυτü το σκοτÜδι.
Ο Φßλιπς καθüταν με απορßα και κοßταζε τις σκηνÝς που εκτυλßσονταν εμπρüς του. ΣκÝφτηκε φευγαλÝα πως Þτανε θýμα μιας περßεργης οπτικÞς ψευδαßσθησης, αλλÜ δεν Üργησε να διασκεδÜσει αυτÞ την εξÞγηση αυτοý που εßδε. Οýτε, περιÝργως, δεν Þθελε μιαν εξÞγηση. δεν Ýνιωθε την ανÜγκη της. Εßχε συμβεß Ýνα θαýμα και το 'βλεπε με μια παροδικÞ απορßα μüνο γι' αυτü που 'δε. Διüτι ο κüσμος που του φανερþθηκε στο φως της λÜμπας Þταν Ýνας κüσμος με μεγÜλη κι απßστευτη παραξενιÜ. Δεν Ýμοιαζε με τßποτα που 'χε ξαναδεß, οýτε σαν κÜτι που 'χε διαβÜσει Þ ονειρευτεß. ¸μοιαζε να 'τανε μια σκηνÞ της γης üταν Þταν νÝος, μια σκηνÞ που η γη βρισκüταν ακüμη στο στÜδιο του σχηματισμοý, μια περιοχÞ üπου οι μεγÜλες διακυμÜνσεις του εδÜφους της προÝρχονταν απü ρωγμÝς και βρÜχους και τα ßχνη των ερπετþν üντων δεßχνανε καθαρÜ στη λÜσπη . ΨηλÜ πÜνω πετοýσαν μεγÜλα φτερωτÜ πλÜσματα που μÜχονταν μεταξý τους και σκßζανε τον αγÝρα κι απü Ýνα Üνοιγμα σ' Ýνα βρÜχο στην Üκρη μιας ακτÞς, Ýνα τρομερü μÝλος ζþου, που 'μοιαζε με πλοκÜμι, ξετυλßγοντανε λοξÜ κι απειλητικÜ στο κüκκινο φως του Þλιου κεßνης της ημÝρας, σαν πλÜσμα απü κÜποια φανταστικÞ μυθοπλασßα.
ΜετÜ, σιγÜ-σιγÜ, το σκηνικü Üλλαξε. Οι βρÜχοι δþσανε τη θÝση τους στην Ýρημο που σαρþθηκε απü τον Üνεμο και, σαν αντικατοπτρισμüς, υψþθηκε η Ýρημη και κρυμμÝνη πüλη, η χαμÝνη Πüλη Των Πυλþνων, η μυθικÞ Irem κι ο Φßλιπς το 'ξερε, ενþ κανÝνα ανθρþπινο πüδι δεν περπατοýσε πια στους δρüμους αυτÞς της πüλης, ορισμÝνα τρομερÜ üντα κρýβονταν ακüμα ανÜμεσα στους αρχαßους πÝτρινους σωροýς των κατοικιþν, που δεν Þταν ερειπωμÝνοι, αλλÜ üπως εßχανε χτιστεß, πριν οι Üνθρωποι αυτÞς της αρχαßας πüλης καταστραφοýν Þ εκδιωχθοýν απü τα πλÜσματα που βγÞκαν απü τους ουρανοýς, να πολιορκÞσουνε και να κατακτÞσουνε την Irem. Ωστüσο, τßποτα δεν φαινüταν απ' αυτοýς, υπÞρχε μüνο σαν υποψßα ενüς κρυφοý φüβου, για μια κßνηση, σαν μια σκιÜ εκτüς χρüνου. Και πολý πιο πÝρα απü τη πüλη και την Ýρημο υψþνονταν τα χιονισμÝνα βουνÜ, που με το που τα κοßταξε, Ýνιωσε τα ονüματÜ τους νε ξεπηδÜνε στη σκÝψη του: Η πüλη στην Ýρημο Þταν η Ανþνυμη Πüλη κι οι χιονισμÝνες κορφÝς Þτανε τα ΒουνÜ της ΤρÝλλας Þ ßσως η ΚαντÜθ στους Ψυχρoýς Χερσοτüπους της. Και του Üρεσε πολý να δßνει ονüματα σ' αυτÜ τα τοπßα, γιατß Ýρχονταν απρüσκλητα και ξεπηδοýσαν εýκολα στο μυαλü του, σαν να υπÞρχαν απü πÜντα εκεß στις σκÝψεις του, περιμÝνοντας να 'ρθει αυτÞ η στιγμÞ.
ΚÜθισε για πολλÞν þρα νιþθωντας αυτÞ τη γοητεßα να τονε κατακλýζει, αλλÜ προς το παρüν Üρχισε ν' αναδεýει μÝσα του Ýν αüριστο συναßσθημα ανησυχßας. Τα τοπßα που περνοýσανε μπρος απ' τα μÜτια του δεν Þταν Ýτσι απü την ποιüτητα των ονεßρων, αλλÜ υπÞρχε μια ανησυχητικÞ εμμονÞ πως κÜτι κακü προμηνοýσανε, μαζß με τους αναμφισβÞτητους ανησυχητικοýς υπαινιγμοýς φρικτþν οντοτÞτων που κατοικοýσαν εκεßνα τα τοπßα, Ýτσι που τελικÜ Ýσβησε τη λÜμπα κι Üναψε, με κÜπως τρεμÜμενα χÝρια, Ýνα κερß και παρηγορÞθηκε απü την Üτονη, απαλÞ, μα γνþριμη λÜμψη του. Συλλογßστηκε πολý αυτÜ που 'χε δει. Ο παπποýς του εßχε αποκαλÝσει τη λÜμπα "την πιο ανεκτßμητη ιδιοκτησßα του", τüτε οι ιδιüτητÝς της πρÝπει να του Þτανε γνωστÝς. Και ποιÝς Þταν αυτÝς οι ιδιüτητÝς της, εκτüς απü μια προγονικÞ ανÜμνηση κι Ýνα μαγικü δþρο αποκÜλυψης, þστε αυτüς που καθüτανε στη λÜμψη του μποροýσε να δει με τη σειρÜ του τα μÝρη της ομορφιÜς και του τρüμου που γνþριζαν οι ιδιοκτÞτες της; Αυτü που 'χε δει ο Φßλιπς, πεπεισμÝνος πως Þτανε τοπßα που γνþριζε ο ΑλχÜζρεντ. Μα πüσον ανεπαρκÞς Þταν αυτÞ η εξÞγηση! Κι üσο μπερδεμÝνος Þταν ο ßδιος, τüσο περισσüτερο σκεφτüταν αυτü που 'χε δει! Γýρισε επιτÝλους στη δουλειÜ που 'χε αφÞσει στην Üκρη και χÜθηκε μÝσα της, διþχνωντας απ' τη σκÝψη του üλες τις φαντασιþσεις και τους συναγερμοýς που κραυγÜζανε γι' αναγνþριση.
ΑργÜ την επüμενη μÝρα, ο Φßλιπς βγÞκε στο φως του Οκτωβριανοý Þλιου, μακριÜ απü τη πüλη. ΠÞρε τη δημοσιÜ στην Üκρη της κατοικημÝνης περιοχÞς και στη συνÝχεια Ýφτασε στη πüλη. ΜÝχρι που περπÜτησε σ' Ýνα Ýδαφος σχεδüν Ýνα μßλι μακρυÜ απ' οποιοδÞποτε σημεßο που εßχε πατÞσει ποτÝ στη διÜρκεια της ζωÞς του, ακολουθþντας Ýνα δρüμο, που διακλαδιζüτανε βüρεια και δυτικÜ απü το Plainfield Pike κι ανεβαßνοντας σε μια χαμηλÞ ανηφοριÜ που παρÝσυρε το δυτικü Üκρο του Nentaconhaunt, και που διÝθετε μια εντελþς ειδυλλιακÞ θÝα απü κυματιστÜ λιβÜδια, αρχαßους πÝτρινους τοßχους και μακρινÝς στÝγες εξοχικþν σπιτιþν στα δυτικÜ και νüτια. ¹τανε λιγüτερο απü τρßα μßλια απü τη καρδιÜ της πüλης και παρ' üλ' αυτÜ βρισκüτανε στην αρχÝγονη αγροτικÞ ΝÝα Αγγλßα των πρþτων αποßκων.
Λßγο πριν τη δýση του ηλßου, σκαρφÜλωσε στο λüφο απü 'να απüκρημνο μονοπÜτι που συνüρευε μ' Ýνα παλιü δÜσος κι απ' αυτÞ τη σειüμενη κορφÞ, κατεßχε μια σχεδüν απßστευτη θÝα για την απÝραντη ýπαιθρο που απλþνονταν εμπρüς του: αστραφτεροýς ποταμοýς, μακρινÜ δÜση και μυστικιστικü πορτοκαλß ουρανü, με τον μεγÜλο ηλιακü δßσκο να βυθßζεται κατακüκκινος ανÜμεσα σε μεγÜλα στρþματα νεφþν. Μπαßνοντας στο δÜσος, εßδε το πραγματικü ηλιοβασßλεμα μες απ' τα δÝντρα και μετÜ Ýστριψε ανατολικÜ, να διασχßσει το λüφο σε μια πιο οικεßα πλαγιÜ προς τη πüλη που πÜντα αναζητοýσε. ΠοτÝ πριν δεν εßχε συνειδητοποιÞσει τη μεγÜλη Ýκταση της επιφÜνειας του Nentaconhaunt. Στη πραγματικüτητα Þταν Ýνα μικροσκοπικü οροπÝδιο σχÞματος τραπεζßου, Ýδαφος με κοιλÜδες, κορυφογραμμÝς και δικÝς του κορφÝς πιüτερο παρÜ Ýνας απλüς λüφος. ΜερικÜ απü τα κρυμμÝνα εσωτερικÜ λιβÜδια, -απομακρυσμÝνα απü κÜθε σημÜδι ανθρþπινης ζωÞς- Ýριξε πραγματικÜ κι αχüρταγα γοητευμÝνος ματιÝς, θαυμÜζοντας τον υπÝροχο, απομακρυσμÝνο αστικü ορßζοντα -Ýνα üνειρο με μαγεμÝνες κορφÝς και θüλους μισοαιωροýμενους στον αÝρα και με μια σκοτεινÞν αýρα μυστηρßου γýρω τους.
Τα πÜνω παρÜθυρα μερικþν απü τους ψηλüτερους πýργους κρατοýσανε τη φωτιÜ του Þλιου που 'χε πια χαθεß, προσφÝροντας Ýνα θÝαμα κρυφÞς παρÜξενης αßγλης. ¸πειτα εßδε τον μεγÜλο στρογγυλü δßσκο του Φεγγαριοý του Κυνηγοý να επιπλÝει γýρω απü τα καμπαναριÜ και τους μιναρÝδες, ενþ στη πορτοκαλß δýση η Αφροδßτη κι ο Δßας αρχßσανε να στρÜφτουν. Η διαδρομÞ του στο οροπÝδιο διÝφερε -μερικÝς φορÝς στο εσωτερικü- μερικÝς φορÝς φτÜνοντας προς τη δασþδη της Üκρη, üπου σκοτεινÝς κοιλÜδες κατηφορßζανε στη πεδιÜδα και τερÜστιοι ισορροποýμενοι ογκüλιθοι σε βραχþδη ýψη προσÝδιδαν Ýνα φασματικü, δρυιδικü αποτÝλεσμα που ξεχþριζε στο λυκüφως.
¸φτασε τελικÜ στο πιο γνωστü Ýδαφος, üπου η χορταριασμÝνη κορυφογραμμÞ ενüς παλιοý θαμμÝνου υδραγωγεßου Ýδινε τη ψευδαßσθηση ενüς υπολειπüμενου ρωμαúκοý δρüμου και στÜθηκε Üλλη μια φορÜ στη γνωστÞ ανατολικÞ κορφÞ που γνþριζε απ' τα πρþτα παιδικÜ του χρüνια. Μπρος του, η απλωμÝνη πüλη φþτιζε γρÞγορα και φÜνταζε σαν αστερισμüς στο βαθý σοýρουπο. Το φεγγÜρι Ýριχνε ολοÝνα κι αυξανüμενες πλοýσιες δÝσμες απü ανοιχτü χρυσü φως κι η λÜμψη της Αφροδßτης και του Δßα στην επερχüμενη γοργÜ δýση εßχε γßνει Ýντονη. Ο δρüμος για το σπßτι βρισκüταν εμπρüς του, σε μιαν απüτομη πλαγιÜ λüφου μÝχρι το αυτοκßνητο που θα τονε πÞγαινε πßσω στα πεζÜ στÝκια του ανθρþπου. ΑλλÜ σε üλες αυτÝς τις χαλκüχρωμες þρες, ο Φßλιπς δεν εßχε ξεχÜσει οýτε μια φορÜ την εμπειρßα του απü τη προηγοýμενη νýχτα και δεν μποροýσε ν' αρνηθεß üτι περßμενε την Ýλευση του σκüτους με αυξημÝνη προσμονÞ. Ο αüριστος συναγερμüς που τον εßχε ταρÜξει, εßχεν υποχωρÞσει υπü την υπüσχεση για περαιτÝρω νυχτερινÞ περιπÝτεια μιας φýσης Üγνωστης μÝχρι τüτε σ' αυτüν.
¸φαγε το μοναχικü του δεßπνο κεßνο το βρÜδυ βιαστικÜ, για να πÜει νωρßς στο γραφεßο του, üπου οι σειρÝς βιβλßων που φτÜναν μÝχρι το ταβÜνι, τον υποδÝχονταν με την Þπια σιγουριÜ του χþρου του. ΑυτÞ τη νýχτα δεν Ýριξε καν μια ματιÜ στο Ýργο που τον περßμενε, αλλ' Üναψε αμÝσως τη λÜμπα του ΑλχÜζρεντ. ΜετÜ κÜθισε να περιμÝνει ü,τι θα μποροýσε να συμβεß. Η απαλÞ λÜμψη της απλþθηκε μ' Ýνα απαλü κßτρινο φως, μπρος απü τις προσüψεις των ραφιþν. Δεν τρεμüπαιξε, η φλüγα Ýκαιγε σταθερÜ κι üπως πριν, η πρþτη εντýπωσÞ του Þταν μια παρηγορητικÞ, νανουριστικÞ ζεστασιÜ. ¸πειτα, σιγÜ-σιγÜ, τα βιβλßα και τα ρÜφια φÜνηκαν να θαμπþνουν, να ξεθωριÜζουνε και να δßνουνε τη θÝση τους στις σκηνÝς ενüς Üλλου κüσμου και χρüνου.
¿ρα με την þρα κεßνο το βρÜδυ, ο Φßλιπς παρακολουθοýσε. Κι ονüμαζε τις σκηνÝς και τα μÝρη που εßδε, αντλþντας απü μια ανοιχτÞ μÝχρι τüτε φλÝβα της φαντασßας του, που διεγειρüταν απ' τη λÜμψη της λÜμπας του ΑλχÜζρεντ. Εßδε μια κατοικßα εξαιρετικÞς ομορφιÜς, στεφανωμÝνη στους ατμοýς, σ' Ýν ακρωτÞρι üπως αυτü κοντÜ στο Γκλüστερ και το ονüμασε το παρÜξενο ψηλü σπßτι στην ομßχλη. Εßδε μια αρχαßα πüλη με σκεπÞ θολωτÞ σαν σε καζßνο, μ' Ýνα σκοτεινü ποτÜμι να τη διαρρÝει, μια πüλη σαν το ΣÜλεμ, αλλÜ πιο τρελλÞ και παρÜξενη κι ονüμασε τη πüλη ¢ρκαμ και τον ποταμü Μισκατüνικο. Εßδε τη σκοτεινÞ παραθαλÜσσια πüλη Innsmouth και το Devil Reef πÝρ' απ' αυτÞν. Εßδε τα υδÜτινα βÜθη του R’lyeh üπου κοιμüταν ο νεκρüς Cthulhu. Κοßταξε το ανεμοδαρμÝνο οροπÝδιο του Λενγκ και τα σκοτεινÜ νησιÜ των Νοτßων Θαλασσþν -τα μÝρη του ονεßρου, τα τοπßα Üλλων τüπων, του διαστÞματος, τα επßπεδα ýπαρξης που υπÞρχαν σε Üλλες χρονικÝς συνεχεßς κι Þτανε παλαιüτερα απü την ßδια τη γη, ιχνηλατþντας μες απ' τα Αρχαßα στο ΧÜλι, στην αρχÞ κι ακüμη και μετÜ.
ΑλλÜ εßδε αυτÝς τις σκηνÝς σαν μÝσα απü 'να παρÜθυρο, Þ μια πüρτα που φαινüταν να τονε καλεß ν' αφÞσει το δικü του εγκüσμιο και να ταξιδÝψει σ' αυτÜ τα βασßλεια της μαγεßας και του θαýματος. Κι ο πειρασμüς γινüταν üλο και πιο δυνατüς μÝσα του, Ýτρεμε με λαχτÜρα να υπακοýσει, ν' απορρßψει αυτü που 'χε γßνει κι απü τη τýχη αυτü που θα μποροýσε να εßναι. κι üπως πριν, Ýσβησε τη λÜμπα και καλωσüρισε τους γεμÜτους βιβλßα τοßχους του γραφεßου του παπποý Γουßπλ. Και για το υπüλοιπο κεßνης της νýχτας, υπü το φως των κεριþν, εγκαταλεßποντας τις μονüτονες εργασßες που 'χε σχεδιÜσει να κÜνει, στρÜφηκε αντ' αυτοý στη συγγραφÞ μικρþν παραμυθιþν, üπου ανακαλοýσε τις σκηνÝς και τα üντα που 'χε δει στο φως της λÜμπας του ΑλχÜζρεντ.
¼λο κεßνο το βρÜδυ Ýγραφε κι üλη την επüμενη μÝρα κοιμüταν εξαντλημÝνος...
Και το επüμενο βρÜδυ, Ýγραψε για Üλλη μια φορÜ, αν κι αφιÝρωσε χρüνο για ν' απαντÞσει στις επιστολÝς των ανταποκριτþν του, -στους οποßους Ýγραφε για τα "üνειρÜ" του, χωρßς να ξÝρει αν εßχε δει τα ορÜματα που εßχανε περÜσει μπρος στα μÜτια του Þ αν τα 'χε ονειρευτεß- κι Ýχοντας επßγνωση πως οι κüσμοι της μυθοπλασßας του, εßχαν συνυφανθεß Üρρηκτα μ' αυτοýς που ανÞκανε στη λÜμπα, Ýχοντας συνδυÜσει στο μυαλü του τις επιθυμßες και τη λαχτÜρα της νιüτης του, με τα ορÜματα της δημιουργικÞς του ορμÞς, απορροφþντας εξßσου τις εικüνες της λÜμπας και τις μýχιες πτυχÝς της καρδιÜς του, που, üπως η λÜμπα του ΑλχÜζρεντ, εßχανε διασχßσει τα πÝρατα των συμπÜντων.
Για πολλÝς νýχτες ο Φßλιπς δεν Üναβε τη λÜμπα.
Οι νýχτες γßνανε μÞνες, οι μÞνες, χρüνια.
ΓÝρναγε αλλÜ οι μυθοπλασßες του βρßσκανε το δρüμο τους για τýπωση κι οι μýθοι του Cthulhu. του Χαστοýρ του Αμßλητου· του Yog-Sothoth, και της Shub-Niggurath, της Μαýρης Κατσßκας των Δασþν με Χßλιους ΝÝους. του Hypnos, του θεοý του ýπνου. των ΜεγÜλων Παλιþν και του αγγελιοφüρου τους, που 'ταν ο Nyarlathotep -üλα γßναν μÝρος της παραδüσεως της εσþτερης ýπαρξης του Φßλιπς και του σκιþδη κüσμου απü πÝρα. ¸φερε την Arkham στη πραγματικüτητα και σκιαγρÜφησε το παρÜξενο ψηλü σπßτι στην ομßχλη. ¸γραψε για τη σκιÜ πÜνω απü το Innsmouth και τον ψιθυριστÞ στο σκοτÜδι και τους μýκητες απü το Yuggoth και τη φρßκη στο Dunwich και στη πρüζα και τους στßχους του, το φως απü τη λÜμπα του ΑλχÜζρεντ Ýλαμπε Ýντονα, παρüλο που ο Φßλιπς δε χρησιμοποιοýσε πια τη λÜμπα.
ΠÝρασαν δεκÜξι χρüνια μ' αυτü τον τρüπο και τüτε Ýνα βρÜδυ, ο Γουüρντ Φßλιπς πÞγε στη λÜμπα, που την εßχε βÜλει πßσω απü μια σειρÜ βιβλßων, σ' Ýνα απü τα πιο χαμηλÜ ρÜφια της βιβλιοθÞκης του παπποý Γουßπλ. Την Ýβγαλε κι αμÝσως Ýπεσε πÜνω του üλη η παλιÜ μαγεßα και το θαýμα. Και τη γυÜλισε ξανÜ και την Ýβαλε γι' Üλλη μια φορÜ στο τραπÝζι. Στα πολλÜ χρüνια που 'χανε περÜσει, ο Φßλιπς εßχε αδυνατßσει σταδιακÜ. ¹τανε τþρα θανÜσιμα Üρρωστος κι Þξερε πως ο χρüνος του Þτανε μετρημÝνος. Κι Þθελε να δει ξανÜ τους κüσμους της ομορφιÜς και του τρüμου που βρßσκονταν μες στη λÜμψη της λÜμπας του ΑλχÜζρεντ. ¢ναψε τη λÜμπα Üλλη μια φορÜ και κοßταξε στους τοßχους...
¼μως συνÝβη Ýνα περßεργο πρÜγμα: Εκεß που προηγουμÝνως υπÞρχανε στους τοßχους τα μÝρη και τα üντα των περιπετειþν του ΑλχÜζρεντ, τþρα Ýγινε μια μαγικÞ παρουσßαση μιας χþρας που γνþριζε στενÜ ο Φßλιπς -αλλÜ üχι για την εποχÞ του, μÜλλον για Ýνα χρüνο που πÝρασε, πολý χαμÝνο χρüνο, üταν εßχε περιπλανηθεß στα παιδικÜ του χρüνια παßζοντας τα ευφÜνταστα παιχνßδια της ελληνικÞς μυθολογßας στις üχθες του Seekonk. Γιατß εκεß, γι' Üλλη μια φορÜ, Þτανε τα ξÝφωτα της παιδικÞς ηλικßας. ΥπÞρχαν οι γνωστοß üρμοι κι οι κολπßσκοι που εßχε περÜσει τα τρυφερÜ του χρüνια. ΥπÞρχε γι' Üλλη μια φορÜ το δοξÜρι που 'χε φτιÜξει για να τιμÞσει τον μεγÜλο ΠÜνα. Κι üλη η ανευθυνüτητα, οι ευτυχισμÝνες ελευθερßες εκεßνης της παιδικÞς ηλικßας βρßσκονταν σ' αυτοýς τους τοßχους. γιατß η λÜμπα του 'δινε τþρα τη δικÞ του μνÞμη. Και σκÝφτηκε με ανυπομονησßα πως ßσως του 'δινε πÜντα μια προγονικÞ μνÞμη, γιατß ποιος θα μποροýσε ν' αρνηθεß πως ßσως στα χρüνια της νιüτης του παπποý Γουßπλ Þ στα νιÜτα εκεßνων που 'χανε πÜει πριν απü αυτüν, Þ κÜποιος απü τη γραμμÞ του Φßλιπς, πως δεν εßχε δει τα μÝρη που φωτßζει η λÜμπα;
Και γι' Üλλη μια φορÜ Þτανε σαν να κοßταζε πßσω απü μια πüρτα. Η σκηνÞ τονε προσκαλοýσε κι αυτüς σκοντÜφτοντας üντας αδýναμος, ωστüσο στÜθηκε ξανÜ στα πüδια του σταθερÜ και προχþρησε προς τους τοßχους...
Δßστασε μüνο για μια στιγμÞ. μετÜ πÞγε προς τα βιβλßα...
Το φως του Þλιου Ýσκασε ξαφνικÜ ολüγυρÜ του. ¸νιωσε λυμμÝνος απü τα δεσμÜ του κι Üρχισε να τρÝχει σιωπηλÜ κατÜ μÞκος της üχθης του Seekonk, εκεß που τονε περιμÝνανε μπροστÜ, οι σκηνÝς της παιδικÞς του ηλικßας και μποροýσε να ξανανιþσει, ξεκινþντας ξανÜ, ζþντας γι' Üλλη μια φορÜ τον χαλκüφωτο αιþνα που ο κüσμος Þταν ακüμα νÝος...
ΧρειÜστηκε Ýνας περßεργος θαυμαστÞς των παραμυθιþν του, που 'ρθε στη πüλη για να τον επισκεφτεß, για ν' ανακαλυφθεß η εξαφÜνιση του Φßλιπς. Υποτßθεται πως εßχε περιπλανηθεß στο δÜσος, αρρþστησε και πÝθανε εκεß, γιατß οι μοναχικÝς του συνÞθειες Þτανε πολý γνωστÝς στη γειτονιÜ της ¸ιντζελλ Στριτ κι η σταθερÜ πτωτικÞ του υγεßα του δεν Þτανε δα και μυστικü.
Μολονüτι οργανωθÞκανε και σταλθÞκαν ομÜδες αναζÞτησης για να ψÜξουνε τη περιοχÞ γýρω απü το Nentaconhaunt και τις ακτÝς του Seekonk, δε βρÞκανε πουθενÜ ßχνος του Γουüρντ Φßλιπς. Η αστυνομßα Þτανε σßγουρη üτι κÜποια μÝρα θα βρßσκανε τα λεßψανÜ του, αλλÜ τßποτα δεν ανακαλýφθηκε και με τον καιρü αυτü το Üλυτο μυστÞριο χÜθηκε στο αρχεßα της αστυνομßας και των εφημερßδων.
Και περÜσανε τα χρüνια...
Το παλιü σπßτι στην οδü ¸ιντζελλ γκρεμßστηκε, η βιβλιοθÞκη αγορÜστηκε απü βιβλιοπωλεßα και τα περιεχüμενα του σπιτιοý πουληθÞκανε για σκουπßδια, συμπεριλαμβανομÝνης και μιας παλιομοδßτικης αραβικÞς αντßκας-λÜμπας. Μια λÜμπα, για την οποßα κανεßς στον τεχνολογικü κüσμο πριν απü τα χρüνια του Φßλιπς δεν θα μποροýσε να φανταστεß οιαδÞποτε χρÞση...
Τ Ε Λ Ο Σ
