ÐåæÜ

Ðïßçóç-Ìýèéá

Ï Dali & Åãþ

ÈÝáôñï-ÄéÜëïãïé

Äïêßìéá

Ó÷üëéá-Áñèñá

ËáïãñáöéêÜ

ÅíäéáöÝñïíôåò

ÊëáóóéêÜ

Áñ÷áßá Åëë Ãñáìì

ÄéáóêÝäáóç

ÐéíáêïèÞêç

ÅéêáóôéêÜ

Ðáãê. ÈÝáôñï

Ðëçñ-Ó÷ïë-Åðéêïéí.

Öáíôáóôéêü

Åñ. Ëïãïôå÷íßá

Ãëõðô./Áñ÷éô.

ÊëáóóéêÜ ÉÉ

 
 

ÊëáóóéêÜ 

Blair Eric Arthur (George Orwell): ÐåöùôéóìÝíïò Äéïñáôéêüò ÊáëëéôÝ÷íçò

 * Δεν θα 'τανε σωστü και δßκαιο να υπÜρχει
                                 Ýνας καλλßτερος κüσμος κÜπου αλλοý;

          * ¼ποιος ελÝγχει το παρελθüν, ελÝγχει το μÝλλον. ¼ποιος
                                          ελÝγχει το παρüν, ελÝγχει το παρελθüν.

Βιογραφικü 

     Ο ¸ρικ ¢ρθουρ Μπλαιρ (Eric Arthur Blair) -γνωστüς με το ψευδþνυμο Τζωρτζ ¼ργουελ*-, Þτανε Βρεττανüς συγγραφÝας, ποιητÞς, δοκιμιογρÜφος, πολιτικüς κριτικüς και δημοσιογρÜφος. Το Ýργο του χαρακτηρßζεται απü ξεκÜθαρο πεζü λüγο, συνειδητüτητα των κοινωνικþν ανισοτÞτων, αντßθεση στα ολοκληρωτικÜ καθεστþτα και αφοσßωση στο δημοκρατικü σοσιαλισμü. ΣυχνÜ ταξινομεßται ως Ýνας απü τους ¢γγλους συγγραφεßς του 20ου αι. με τη μεγαλýτερη επιρροÞ κι ως Ýνας απü τους πιο σημαντικοýς χρονικογρÜφους της ΑγγλικÞς κουλτοýρας της γενιÜς του. ¸γινε διÜσημος για το δυστοπικü μυθιστüρημα 1984 (1949) και την αλληγορικÞ νουβÝλα Η ΦÜρμα των Ζþων (1945). Το Ýργο του συνεχßζει να επηρεÜζει τη μαζικÞ και πολιτικÞ κουλτοýρα κι ο üρος Οργουελικüς, περιγραφικüς ολοκληρωτικþν κι απολυταρχικþν πρακτικþν, εντÜχθηκε στο λεξιλüγιο μαζß με αρκετοýς απü τους νεολογισμοýς του, συμπεριλαμβανομÝνων των ακüλουθων: ψυχρüς πüλεμος, ΜεγÜλος Αδελφüς, Αστυνομßα ΣκÝψης, ΔωμÜτιο 101, διπλÞ σκÝψη κι Ýγκλημα σκÝψης.
    Το Ýργο του χαρακτηρßζεται απü διαυγÞ πεζογραφßα, με σημÜδια κοινωνικÞς και πολιτικÞς κριτικÞς, πλÞρη αντιπαρÜθεση με τον ολοκληρωτισμü κι ειλικρινÞ υποστÞριξη του δημοκρατικοý σοσιαλισμοý. Ως συγγραφÝας, παρÞγαγε λογοτεχνικÞ κριτικÞ και ποßηση, μυθοπλασßα και πολεμικÞ δημοσιογραφßα. Τα μη λογοτεχνικÜ Ýργα του, συμπεριλαμβανομÝνου του Στις ΦÜμπρικÝς Του Γουßγκαν ΠÜιαρ (The Road to Wigan Pier) 1937, που τεκμηριþνουνε την εμπειρßα του απü τη ζωÞ της εργατικÞς τÜξης στη βüρεια Αγγλßα, και Φüρος ΤιμÞς Στη Καταλωνßα (Homage to Catalonia) 1938, αφÞγηση των εμπειριþν σαν στρατιþτη με τους Δημοκρατικοýς και το Ο Ισπανικüς Εμφýλιος Πüλεμος (1936–1939), εßναι τüσο κριτικÜ σεβαστÜ, üσο και τα δοκßμιÜ του για τη πολιτικÞ και τη λογοτεχνßα, τη γλþσσα και τον πολιτισμü. Το 2008, οι Times τονε κατÝταξαν 2ο ανÜμεσα στους 50 μεγαλýτερους Βρεττανοýς συγγραφεßς μετÜ το 1945.
     ΓεννÞθηκε 25 Ιουνßου 1903 στο ΜοτιÜρι της Βρεττανοκρατοýμενης Ινδßας, γιος κατþτερου διοικητικοý υπαλλÞλου. Η οικογÝνειÜ του επÝστρεψε στην Αγγλßα το 1911. Ο προπÜππους του, Τσαρλς Μπλαιρ, Þταν εýπορος Λüρδος απü το ΝτορσÝτ, που νυμφεýθηκε τη Λαßδη Μαßρη ΦÝην, θυγατÝρα του Τüμας ΦÝην, 8ου Κüμη του ΓουÝσμορλαντ κι Þταν εισοδηματßας, καθ' üτι γαιοκτÞμονας φυτειþν στη ΤζαμÜικα. Ο παπποýς του, Τüμας Ρßτσαρντ ¢ρθουρ Μπλαιρ, Þτανε κληρικüς. Αν κι οι τßτλοι ευγενεßας κληροδοτÞθηκαν στις επüμενες γενεÝς, δε συνÝβη το ßδιο και με την οικονομικÞ ευμÜρεια. Ο ßδιος περιÝγραφε την οικογÝνειÜ του, ως "κατþτερο μÝρος της ανþτερης και μεσαßας τÜξης". Ο πατÝρας του, Ρßτσαρντ Γουüλμσλεú Μπλαιρ, εργÜστηκε στην ΙνδικÞ Δημüσια Υπηρεσßα, στο ΤμÞμα Οπßου. Η μητÝρα του, ¢ιντα ΜÝιμπλ Μπλαιρ, μεγÜλωσε στο ΜουλμÝúν της Βιρμανßας, üπου ο ΓÜλλος πατÝρας της εßχε αναμιχθεß σε κερδοσκοπικÝς δραστηριüτητες.
     Ο ¸ρικ εßχε 2 αδελφÝς, τη ΜÜρτζορι, 5 ετþν μεγαλýτερÞ και την Αβρßλ, 5 ετþν μικρüτερÞ. ¼ταν Þταν 1 Ýτους, η μητÝρα του, τον πÞγε μαζß με τη μεγαλýτερη αδερφÞ του στην Αγγλßα. Το σπßτι των προγüνων του στο ΜοτιÜρι, Ýχει ανακηρυχθεß προστατευüμενο μνημεßο ιστορικÞς σημασßας.
Το 1904, η ¢ιντα εγκαταστÜθηκε με τα παιδιÜ της στο ΧÝνλεú-ον-Τεμζ στο ¼ξφορντσαúρ. Ο ¸ρικ μεγÜλωσε στη συντροφιÜ της μητÝρας του και των αδερφþν του και πÝρα απü μßα σýντομη επßσκεψη το καλοκαßρι του 1907, δεν ξαναεßδε τον πατÝρα του μÝχρι το 1912. Το ημερολüγιο που διατηροýσε η μητÝρα του απü το 1905, διηγεßται μßα ανατροφÞ με Ýντονη κοινωνικÞ δραστηριüτητα και καλλιτεχνικÝς ανησυχßες.
     Στα 5, εστÜλη μαθητÞς στο σχολεßο της γυναικεßας μονÞς του ΧÝνλι-ον-Τεμζ, üπου φοιτοýσε κι η αδερφÞ του ΜÜρτζορι. Επρüκειτο για μßα ΡωμαιοκαθολικÞ μονÞ που λειτουργοýσαν Γαλλßδες Ουρσουλßνες μοναχÝς, που εßχαν εξοριστεß απü τη Γαλλßα, αφ' üτου εßχε απαγορευτεß η θρησκευτικÞ εκπαßδευση το 1903. Η μητÝρα του Þθελε να λÜβει μüρφωση σε ιδιωτικü σχολεßο, αλλÜ δεν μποροýσαν να πληρþσουν τα δßδακτρα και χρειαζüταν να κερδßσει υποτροφßα. Ο αδερφüς της ¢ιντα, ΚÜρολος Λιμουζßν, συνÝστησε το σχολεßο του Αγßου Κυπριανοý, στο ¹στμπορν, στο Ανατολικü ΣÜσσεξ. Ο Λιμουζßν, που Þταν επαγγελματßας παßκτης του γκολφ, γνþριζε τüσο το σχολεßο üσο και το διευθυντÞ του, μÝσω της ΒασιλικÞς ΛÝσχης Γκολφ ¹στμπορν, üπου εßχε κερδßσει αρκετÝς διοργανþσεις, το 1903 και το 1904. Ο διευθυντÞς ανÜλαβε να τονε βοηθÞσει να κερδßσει την υποτροφßα και σýναψε μßα ιδιωτικÞ οικονομικÞ συμφωνßα με τους γονεßς, να πληρþσουν μüνο τα μισÜ δßδακτρα.



     Το ΣεπτÝμβρη του 1911 εγγρÜφηκε στο σχολεßο του Αγßου Κυπριανοý, üπου παρακολουθοýσε μαθÞματα για τα επüμενα 5 χρüνια, επιστρÝφοντας στο σπßτι μüνο στις διακοπÝς. Δε γνþριζε τßποτε για τα μειωμÝνα δßδακτρα αν κι αντελÞφθη üτι προερχüταν απü φτωχÞ οικογÝνεια. Μισοýσε το σχολεßο και πολλÜ χρüνια αργüτερα Ýγραψε το δοκßμιο Such, Such Were the Joys, που εκδüθηκε μετÜ θÜνατον, με θÝμα τα χρüνια του εκεß. Στου Αγ. Κυπριανοý üμως συνÜντησε και τον Κýριλο Κüννολλυ, που αργüτερα Ýγινε αξιοσημεßωτος συγγραφÝας κι ως εκδüτης του Ορßζοντα, δημοσßευσε πολλÜ απü τα δοκßμιÜ του.

     Η οικογÝνεια μετακüμισε στο Σßπλεúκ πριν τον Α' Παγκ. Πüλ., üπου ο ¸ρικ Ýπιασε φιλßες με την οικογÝνεια ΜπÜντικομ, ειδικÜ με τη κüρη τους, Υακßνθη. ¼ταν πρωτοσυναντÞθηκαν, στεκüταν ανÜποδα με το κεφÜλι του σ' Ýνα χωρÜφι. ¼ταν τον ρþτησε γιατß, απÜντησε: "Πως σε προσÝχουν πιο εýκολα αν στÝκεσαι κατακüρυφα στο κεφÜλι σου, παρÜ κανονικÜ". Η Υακßνθη κι ο ¸ρικ διÜβαζαν και γρÜφανε ποßηση κι ονειρεýονταν να γßνουνε διÜσημοι συγγραφεßς. Εßπε üτι μπορεß να 'γραφε Ýνα βιβλßο στο ýφος της Σýγχρονης Ουτοπßας του Χ.Τζ.ΓουÝλς. Στη διÜρκεια αυτÞς της περιüδου, του Üρεσε επßσης η σκοποβολÞ, το ψÜρεμα κι η παρατÞρηση πουλιþν με τον αδελφü και την αδερφÞ της Jacintha. Στο St Cyprian's, ο Μπλερ Ýγραψε 2 ποιÞματα που δημοσιεýτηκαν στο Henley and South Oxfordshire Standard. ¹ρθε δεýτερος μετÜ τον Connolly στο Harrow History Prize, Ýπαιξε το Ýργο του απü τον εξωτερικü εξεταστÞ του σχολεßου και κÝρδισε υποτροφßες στο Wellington κι Eton. ΑλλÜ στο ¹τον δεν υπÞρχε διαθÝσιμη θÝση, Ýτσι επÝλεξε να μεßνει στο St Cyprian's μÝχρι τον ΔεκÝμβρη του 1916, σε περßπτωση που Üνοιγε κÜποια.
     Το ΓενÜρη του 1917, Ýλαβε θÝση στο ΟυÝλλινγκτον, üπου παρÝμεινε για το εαρινü 6μηνο. Το ΜÜη του 1917 διατÝθηκε ακαδημαúκÞ θÝση για υπüτροφους στο ¹τον. Σποýδασε εκεß ως το ΔεκÝμβρη του 1921, οπüτε κι Ýφυγε στα 18,5 του. Ο ¼ργουελ ανÝφερε στη παιδικÞ του φßλη, Υακßνθη ΜπÜντικομ, üτι το ΟυÝλλινγτον Þταν Üθλιο, αλλÜ στο ¹τον Ýνιωθε ευτυχισμÝνος και σε πνευματικÞ εγρÞγορση. Ο βασικüς καθηγητÞς του Þταν ο Α.Σ.Φ. Γκüου, ακαδημαúκüς επισκÝπτης απü το ΚολλÝγιο Αγ. ΤριÜδος (Τρßνιτυ), του ΚÝμπριτζ, που του Ýδινε κι επαγγελματικÝς συμβουλÝς. ΔιδÜχτηκε γαλλικÜ απü τον ¢λντους ΧÜξλεú. Ο ΣτÞβεν ΡÜνσιμαν, που Þταν μαζß με τον Μπλαιρ στο ¹τον, παρατÞρησε üτι ο ¼ργουελ κι οι σýγχρονοß του εκτιμοýσανε το λογοτεχνικü ταλÝντο του ΧÜξλεú. Ο Κüννολλυ ακολοýθησε τον Μπλαιρ στο ¹τον, αλλÜ επειδÞ σποýδαζαν σε διαφορετικÜ Ýτη, δε σχετßζονταν. Εκεßνη την εποχÞ, η οικογÝνειÜ του ζοýσε στο Mall Chambers, στο Notting Hill Gate. Στη διÜρκεια της θητεßας του εκεß εργÜστηκε με τον Roger Mynors για τη παραγωγÞ ενüς κολλεγιακοý περιοδικοý, το The Election Times, ενþ συμμετεßχε στη παραγωγÞ Üλλων εκδüσεων -College Days και Bubble & Squeak- και συμμετεßχε στο Eton Wall Game.
     Οι ακαδημαúκÝς επιδüσεις του Μπλαιρ υποδηλþνουν üτι αμελοýσε τις σπουδÝς του. Οι γονεßς του δεν εßχαν τους οικονομικοýς πüρους να τον στεßλουνε στο πανεπιστÞμιο, χωρßς Üλλη υποτροφßα, συμπεραßνοντας απü τις φτωχÝς του επιδüσεις, üτι δε θα μποροýσε να κερδßσει μßα ακüμη. Ο ΡÜνσιμαν επεσÞμανε τη ρομαντικÞ αντßληψη που Ýτρεφε για την ΑνατολÞ κι η οικογÝνειÜ του αποφÜσισε πως ο Μπλαιρ θα 'πρεπε να καταταγεß στην ΑυτοκρατορικÞ Αστυνομßα, πρüδρομο της ΙνδικÞς Αστυνομßας. Γι' αυτü Ýπρεπε να δþσει εισαγωγικÝς εξετÜσεις και ταξßδεψε για να συναντÞσει τον συνταξιοýχο πατÝρα, τη μητÝρα και τη μικρüτερη αδερφÞ του Avril, που εκεßνο τον μÞνα εßχανε μετακομßσει στο 40 Stradbroke Road, Southwold, Suffolk, το 1ο απü τα 4 σπßτια τους στη πüλη. Ο Μπλαιρ γρÜφτηκε σε προπαρασκευαστικü σχολεßο στο ΚρÝγκχερστ και "ξεσκüνισε" τους κλασσικοýς, τα ΑγγλικÜ και την Ιστορßα. ΠÝρασε στις εξετÜσεις, ερχüμενος 7ος ανÜμεσα σε 29 επιτυχüντες. Η γιαγιÜ του Μπλαιρ, απü τη μεριÜ της μητÝρας του, ζοýσε στο Μοτ ΜαλÝμ, οπüτε ο ßδιος επÝλεξε να τοποθετηθεß στη Μποýρμα. Το 1922, επιβαßνοντας στο S.S. Herefordshire, Ýπλευσε μÝσω της Διþρυγας του ΣουÝζ και της ΚεûλÜνης προς τη Μποýρμα για να ενταχθεß στην ΙνδικÞ ΑυτοκρατορικÞ Αστυνομßα.

* Το ψευδþνυμο το οφεßλει σ' αυτü το ποτÜμι: Orwell river! επαρχßα ΣÜφολκ

     Το 1922 διορßστηκε αξιωματοýχος στην αστυνομßα της Βιρμανßας, απ' üπου παραιτÞθηκε 6 χρüνια μετÜ, αμφισβητþντας το ρüλο του στην αποικιακÞ διοßκηση, που οι ντüπιοι δεν αποδÝχτηκαν ποτÝ. 'Ενα μÞνα αργüτερα, Ýφτασε στο Ραγκοýν και ταξßδεψε στην ΑστυνομικÞ σχολÞ στο ΜÜνταλεú. ΜετÜ απü μßα σýντομη θητεßα στο Μαßμιο, Ýνα βασικü σταθμü στους λüφους της Βιρμανßας, τοποθετÞθηκε στο μεθοριακü φυλÜκιο της Myaungmya στο δÝλτα του ποταμοý Irrawaddy στις αρχÝς του 1924. Δουλεýοντας ως αυτοκρατορικüς αστυνομικüς Ýγινε ιδιαßτερα υπεýθυνος, ενþ οι περισσüτεροι απü τους συνομÞλικοýς του Þταν ακüμα στο πανεπιστÞμιο στην Αγγλßα.
     ¼ταν τοποθετÞθηκε ανατολικÜ στο ΔÝλτα ΤουÜντε ως υποπεριφερειακüς αξιωματικüς, Þταν υπεýθυνος για την ασφÜλεια περßπου 200.000 ανθρþπων. Στο τÝλος του 1924, πÞρε προαγωγÞ ως βοÞθος επιθεωρητÞ περιφÝρειας και τοποθετÞθηκε στο Syriam κοντÜ στο Ρανγκοýν. Η ΣυριÜμ εßχε το διυλιστÞριο της Burmah Oil Company, η γýρω γη Þταν Üγονη απ' τ' απüβλητα, üλη η βλÜστηση εßχε μαραθεß απü τις αναθυμιÜσεις του διοξειδßου του θεßου που ξεχýνοναν μÝρα και νýχτα απü το διυλιστÞριο της Μποýρμα. ¼μως η πüλη Þτανε κοντÜ στη Ρανγκοýν, κοσμοπολßτικο λιμÜνι και πÞγαινε üσο πιο συχνÜ μποροýσε, για να διαβÜσει βιβλßα στο βιβλιοπωλεßο, να φÜει καλομαγειρεμÝνο φαγητü και να ξεφýγει απο τη βαρετÞ ρουτßνα της αστυνομικÞς ζþης. Τον ΣεπτÝμβρη του 1925 πÞγε στο Insein, Ýδρα της φυλακÞς του Insein κι η 2η μεγαλýτερη φυλακÞ της Βιρμανßας. Εκεß, Ýκανε μεγÜλες συζητÞσεις για κÜθε πιθανü θÝμα με την Elisa Maria Langford-Rae (που αργüτερα παντρεýτηκε τον Kazi Lhendup Dorjee). ΑυτÞ εντüπισε πÜνω του την αισθηση της απüλυτης εντιμüτητας στις παραμικρÝς λεπτομÝρειες. ΜÝχρι κεßνη τη στιγμÞ, εßχε ολοκληρþσει την εκπαßδευσÞ του και λÜμβανε μηνιαßο μισθü 740 Rs, συμπεριλαμβανομÝνων των επιδομÜτων.

     Απρßλη του 1926 μετακüμισε στο ΜουλμÝιν, üπου ζοýσε η γιαγιÜ του (απü τη πλευρÜ της μητÝρας).  Περνοýσε μεγÜλο μÝρος του χρüνου του μüνος του, διαβÜζοντας Þ επιδιþκοντας δραστηριüτητες που δεν Þταν πουκκÜ, üπως πηγαßνοντας στις εκκλησßες της εθνοτικÞς ομÜδας ΚÜρεν. ¸νας συνÜδελφος, ο Roger Beadon, θυμÞθηκε (σε συνÝντευξη του 1969 στο BBC) πως ο Μπλερ Ýμαθε γρÞγορα τη γλþσσα και πριν φýγει απü τη Βιρμανßα, Þτανε σε θÝση να μιλÞσει Üπταιστα με Βιρμανοýς ιερεßς σε πολý υψηλÝς συνομιλßες. ¸κανε αλλαγÝς στην εμφÜνισÞ του στη Βιρμανßα που παρÝμειναν για το υπüλοιπο της ζωÞς του, συμπεριλαμβανομÝνου του μουστακιοý. Η Emma Larkin γρÜφει στην εισαγωγÞ του Burmese Days, "¼ταν βρισκüτανε στη Βιρμανßα, απÝκτησε μουστÜκι üμοιο μ' αυτÜ που εßχαν οι αξιωματικοß των βρεττανικþν ταγμÜτων που βρßσκονταν εκεß. Πολλοß Βιρμανοß που ζοýνε σ' αγροτικÝς περιοχÝς εξακολουθοýν να κÜνουν τατουÜζ σαν αυτü -πιστεýεται üτι τους προστατεýει απü σφαßρες και δαγκþματα φιδιþν".
     Στο τÝλος του ßδιου Ýτους, τοποθετÞθηκε στη ΚÜθα, στην ¢νω Βιρμανßα, üπου προσβλÞθηκε απü δÜγκειο πυρετü το 1927. ΠÞρε αναρρωτικÞ Üδεια και πÞγε στην Αγγλßα τον Ιοýλιο. Τον ΣεπτÝμβρη του 1927 ενþ Ýκανε διακοπÝς μαζß με την οικογÝνεια του στην ΚορνουÜλη, επανεκτßμησε τη ζωÞ του. Αποφασßζει να μην επιστρÝψει στη Βιρμανßα, να παραιτηθεß απο την ΙνδικÞ ΑυτοκρατορικÞ Αστυνομßα και να γßνει συγγραφÝας, με ισχý απü τις 12 ΜÜρτη 1928 μετÜ απü 5,5 χρüνια υπηρεσßας.
Επρüκειτο για μια συνειδητÞ απü μÝρους του απüρριψη του αστικοý τρüπου ζωÞς, που συνοδεýτηκε απü τη πολιτικÞ του ωρßμανση. Ο ßδιος χαρακτÞριζε τον εαυτü του αναρχικü.


                      To πατρικü του σπßτι, -τþρα Μουσεßο ¼ργουελ

     Στην Αγγλßα εγκαταστÜθηκε στο σπßτι της οικογÝνειας στο ΣÜουθγουολντ. Εκεß συνÜντησε και τους παλιοýς τους φßλους και παρακολοýθησε Ýνα δεßπνο Old Etonian. Επßσης επισκÝφτηκε τον παλιü του δÜσκαλο, Gow, στο ΚÝμπριτζ, þστε να του ζητÞσει συμβουλÝς για το πþς να γßνει συγγραφÝας. ΑρχÝς φθινοπþρου, του 1927, μετακüμισε στο Λονδßνο κι η Ρουθ Πßτερ, μια παλιÜ του γνωστÞ, τονε βοÞθησε να βρει κατÜλυμα. ΜÝχρι το τÝλος του 1927 εγκαταστÜθηκε στην οδü ΠορτομπÝλλο. ΜÜλιστα, σ' αυτü το μÝρος σÞμερα βρßσκεται μια πινακßδα που τιμÜ τη παρουσßα του εκεß. Η συμμετοχÞ της Πßτερ στο κßνημα, θα του 'δινε μια καθησυχαστικÞ αξιοπρÝπεια στα μÜτια της κυρßας Μπλαιρ. Η Πßτερ συμπαθοýσε το γρÜψιμü του, εντüπιζε αδυναμßες στη ποßησÞ του και τον συμβοýλευε να γρÜψει για üσα Þξερε. Τα βιβλßα του Οι αλÞτες του Παρισιοý και του Λονδßνου (1933), ΜÝρες της Μποýρμα (1934), Η κüρη του παπÜ (1935) και Στις ΦÜμπρικες Του Γουßγκαν ΠÜιαρ (1937), δßνουνε το χρονικü της περιüδου αυτÞς και καταγρÜφουνε την εξÝλιξη των ιδεþν του.
     Στις αρχÝς του 1928 μετακüμισε στο Παρßσι, στη rue du Pot de Fer, συνοικßα της εργατικÞς τÜξης στο 5ο διαμÝρισμα. Η θεßα του Nellie Limouzin ζοýσε επßσης εκεß και του παρεßχε κοινωνικÞ κι üταν χρειαζüταν, οικονομικÞ υποστÞριξη. ¢ρχισε να γρÜφει μυθιστορÞματα, συμπεριλαμβανομÝνης μιας πρþιμης Ýκδοσης του Burmese Days, μα τßποτ' Üλλο δεν σþζεται απü κεßνη τη περßοδο. Εßχε μεγαλýτερη επιτυχßα ως δημοσιογρÜφος και δημοσßευσε Üρθρα στη Monde, Ýνα πολιτικü/λογοτεχνικü περιοδικü που επιμελÞθηκε ο Henri Barbusse (το 1ο του Üρθρο ως επαγγελματßας συγγραφÝας, La Censure en Angleterre, εμφανßστηκε σ' αυτü το περιοδικü στις 6 Οκτþβρη 1928). G. K.'s Weekly, üπου το 1ο του Üρθρο που εμφανßστηκε στην Αγγλßα, A Farthing Newspaper, τυπþθηκε στις 29 ΔεκÝμβρη 1928 και Le Progrès Civique (που ιδρýθηκε απü τον αριστερü συνασπισμü Le Cartel des Gauches). 3 Üρθρα εμφανßστηκαν σε διαδοχικÝς βδομÜδες στο Le Progrès Civique: αναφÝρονταν στην ανεργßα, μια μÝρα στη ζωÞ ενüς αλÞτη και τους ζητιÜνους του Λονδßνου, αντßστοιχα. Στη μια Þ την Üλλη απü τις καταστροφικÝς μορφÝς της, η φτþχεια επρüκειτο να γßνει εμμονικü του θÝμα -στο επßκεντρο σχεδüν üλων üσων Ýγραψε μÝχρι το Φüρος ΤιμÞς στη Καταλωνßα.
     Αρρþστησε βαριÜ το ΦλεβÜρη του 1929 και μεταφÝρθηκε στο Νοσοκομεßο Cochin στο 14ο διαμÝρισμα, Ýνα δωρεÜν νοσοκομεßο üπου εκπαιδεýονταν φοιτητÝς ιατρικÞς. Οι εμπειρßες του εκεß αποτÝλεσαν τη βÜση του δοκιμßου του Πþς πεθαßνουν οι φτωχοß, που δημοσιεýτηκε το 1946. ΕπÝλεξε να μην αναγνωρßσει το νοσοκομεßο και πρÜγματι σκüπιμα παραπλανοýσε σχετικÜ με τη τοποθεσßα του. Λßγο αργüτερα, του Ýκλεψαν üλα τα χρÞματα απü το κατÜλυμμα του. Εßτε εξ ανÜγκης εßτε να συλλÝξει υλικü, ανÝλαβε ταπεινÝς δουλειÝς üπως το πλýσιμο πιÜτων σε μοντÝρνο ξενοδοχεßο στη rue de Rivoli, που αργüτερα περιÝγραψε στο Down and out in Paris and London. Τον Αýγουστο του 1929, Ýστειλε Ýνα αντßτυπο του The Spike στο περιοδικü New Adelphi του John Middleton Murry στο Λονδßνο. Το περιοδικü επιμελÞθηκαν οι Max Ploughman και Sir Richard Rees κι ο Plowman δÝχτηκε το Ýργο για δημοσßευση.



     ΔεκÝμβρη του 1929 μετÜ απü σχεδüν 2 χρüνια στο Παρßσι, επÝστρεψε στην Αγγλßα και πÞγε κατευθεßαν στο σπßτι των γονιþν του στο Southwold, μια παραθαλÜσσια πüλη στο ΣÜφολκ, που παρÝμεινε η βÜση του για τα επüμενα 5 χρüνια. Η οικογÝνεια Þταν καλÜ εδραιωμÝνη στη πüλη κι η αδερφÞ του Αβρßλ διατηροýσε Ýνα τεúοποτεßο εκεß. Γνþρισε πολλοýς ντüπιους, συμπεριλαμβανομÝνης της ΜπρÝντα ΣÜλκελντ, κüρης του κληρικοý που εργαζüταν ως δασκÜλα γυμναστικÞς στο Παρθεναγωγεßο St Felix της πüλης. Αν κι η ΣÜλκελντ απÝρριψε τη πρüταση γÜμου του, παρÝμεινε φßλη και τακτικÞ ανταποκρßτρια για πολλÜ χρüνια. Επßσης, ανανÝωσε τις φιλßες με παλαιüτερους φßλους, üπως ο Dennis Collings, του οποßου η κοπÝλα Eleanor Jacques θα Ýπαιζε επßσης ρüλο στη ζωÞ του. Στις αρχÝς του 1930 Ýμεινε για λßγο στο ΜπρÜμλι του Λιντς, με την αδερφÞ του ΜÜρτζορι και τον σýζυγü της ΧÜμφρεú ΝτÜκιν, ο οποßος δεν εκτιμοýσε τüσο τον Μπλερ üσο üταν γνþριζαν ο Ýνας τον Üλλον ως παιδιÜ. Ο Μπλαιρ Ýγραφε κριτικÝς για το Adelphi κι Þταν ιδιωτικüς δÜσκαλος σε Ýνα παιδß με ειδικÝς ανÜγκες στο Southwold. Στη συνÝχεια Ýγινε δÜσκαλος τριþν νεαρþν αδελφþν, Ýνας απü τους οποßους, ο Ρßτσαρντ Πßτερς, Ýγινε αργüτερα διακεκριμÝνος ακαδημαúκüς.
   "Η ιστορßα του σ' αυτÜ τα χρüνια χαρακτηρßζεται απü δυαδισμοýς κι αντιθÝσεις. ΥπÜρχει ο Μπλαιρ που κÜνει μιαν αξιοσÝβαστη, εξωτερικÜ χωρßς περιστατικÜ ζωÞ στο σπßτι των γονιþν του στο ΣÜουθγουολντ γρÜφοντας, μετÜ υπÜρχει ως ΜπÜρτον (üνομα που χρησιμοποιοýσε σε δικÜ του) σε αναζÞτηση εμπειρßας στα κιπς, στο East End, στο δρüμο και στα χωρÜφια λυκßσκου του Κεντ". ΠÞγε να ζωγραφßσει και να κÜνει μπÜνιο στη παραλßα και εκεß γνþρισε τη Mabel και τον Francis Fierz, που επηρÝασαν αργüτερα τη καρριÝρα του. Τον επüμενο χρüνο τους επισκÝφτηκε στο Λονδßνο, συναντþντας συχνÜ τον φßλο τους Max Plowman. Επßσης, Ýμενε συχνÜ στα σπßτια της Ρουθ Πßτερ και του Ρßτσαρντ Ρις, üπου μποροýσε να αλλÜζει ρüλους για τις σποραδικÝς αποστολÝς του. Μια απü τις δουλειÝς του Þταν οικιακÞ εργασßα σε κατÜλυμα για μισÞ κορþνα (2 σελßνια κι 6 πÝνες, Þ 1/8ο της λßρας) τη μÝρα.
     ΣυνεισÝφερε τακτικÜ στο Adelphi, με το A Hanging που εμφανßστηκε Αýγουστο 1931. Απü τον Αýγουστο ως τον ΣεπτÝμβρη του 1931 οι εξερευνÞσεις του για τη φτþχεια συνεχßστηκαν κι, üπως ο πρωταγωνιστÞς του A Clergyman's Daughter, ακολοýθησε τη παρÜδοση του East End να εργÜζεται στο χοπ του Κεντ στα χωρÜφια. Κρατοýσε ημερολüγιο για τις εμπειρßες του εκεß. Στη συνÝχεια, Ýμεινε στην οδü Tooley Street, αλλÜ δεν Üντεξε για πολý και με την οικονομικÞ βοÞθεια των γονιþν του μετακüμισε στην οδü Windsor, που Ýμεινε μÝχρι τα Χριστοýγεννα. Το Hop Picking, του, εμφανßστηκε στο τεýχος Οκτþβρη 1931 στο New Statesman, που το συντακτικü επιτελεßο περιλÜμβανε τον παλιü του φßλο Cyril Connolly. Η Mabel Fierz τον Ýφερε σ' επαφÞ με το Leonard Moore, που Ýγινε ο λογοτεχνικüς του πρÜκτορας τον Απρßλη του 1932. Εκεßνη την εποχÞ ο Jonathan Cape απÝρριψε το A Scullion's Diary, τη 1η Ýκδοση του Down and Out. Με τη συμβουλÞ του Ρßτσαρντ Ρις, το πρüσφερε στους ΦÜμπερ και ΦÜμπερ, αλλÜ ο διευθυντÞς σýνταξης τους, Τ. Σ. ¸λιοτ, το απÝρριψε επßσης. Ο Μπλαιρ Ýκλεισε τη χρονιÜ μ' εσκεμμÝνη σýλληψη, þστε να βιþσει τα Χριστοýγεννα στη φυλακÞ, αλλÜ αφοý τον συνÝλαβαν και τον μετÝφεραν στο αστυνομικü τμÞμα Bethnal Green στο East End του Λονδßνου, οι αρχÝς δεν θεþρησαν τη μεθυσμÝνη κι Üτακτη συμπεριφορÜ του, για τη φυλακÞ και μετÜ 2 μÝρες σ' Ýνα κελß επÝστρεψε στο σπßτι του στο Southwold.



     Απρßλη του 1932 Ýγινε δÜσκαλος στο γυμνÜσιο The Hawthorns, Ýνα σχολεßο για αγüρια, στο Hayes του Δυτικοý Λονδßνου. ¹ταν Ýνα μικρü σχολεßο που πρüσφερε ιδιωτικÞ εκπαßδευση για παιδιÜ ντüπιων εμπüρων και καταστηματαρχþν κι εßχε μüνο 14 Þ 16 αγüρια ηλικßας μεταξý 10 και 16 ετþν κι Ýναν ακüμα δÜσκαλο. Εκεß συνδÝθηκε φιλικÜ με την Ýφορο της τοπικÞς ενοριακÞς εκκλησßας κι ασχολÞθηκε με τις δραστηριüτητες της. Η Mabel Fierz εßχεν επßσης ασχοληθεß εκεß με τον Moore και στα τÝλη Ιουνßου 1932, ο Moore εßπε στον Blair üτι ο Victor Gollancz Þταν Ýτοιμος να εκδþσει Το Ημερολüγιο A Scullion με μια προκαταβολÞ £40, μÝσω του πρüσφατα ιδρυθÝντος εκδοτικοý οßκου του, Victor Gollancz Ltd, που Þταν εκδοτικüς για ριζοσπαστικÜ και σοσιαλιστικÜ Ýργα. Στο τÝλος της θερινÞς περιüδου του 1932, επÝστρεψε στο Southwold, üπου οι γονεßς του εßχαν χρησιμοποιÞσει μια κληρονομιÜ για ν' αγορÜσουνε το δικü τους σπßτι. Με την αδερφÞ του ¢βριλ περÜσανε τις διακοπÝς κÜνοντας το σπßτι κατοικÞσιμο, ενþ δοýλευε και τις ΜÝρες Της Μποýρμα. Περνοýσε επßσης χρüνο με την Eleanor Jacques, αλλÜ η προσκüλλησÞ της με τον Dennis Collings παρÝμενε εμπüδιο στις ελπßδες του για μια πιο σοβαρÞ σχÝση.
   Το Clink, δοκßμιο που περιγρÜφει την αποτυχημÝνη προσπÜθειÜ του να οδηγηθεß στη φυλακÞ, εμφανßστηκε στο Adelphi Αýγουστο του 1932. ΕπÝστρεψε στη διδασκαλßα στο Hayes και προετοιμÜστηκε για την Ýκδοση του βιβλßου του, που τþρα εßναι γνωστü ως Down and Out in Paris and London. ¹θελε να το δημοσιεýσει με διαφορετικü üνομα για ν' αποφýγει οιαδÞποτε αμηχανßα στην οικογÝνειÜ του για την εποχÞ του ως αλÞτη. Σ' επιστολÞ προς τον Μουρ (ημερομηνßα 15 ΝοÝμβρη 1932), Üφησε την επιλογÞ του ψευδωνýμου στον Μουρ και στον Gollancz. 4 μÝρες αργüτερα, Ýγραψε στον Μουρ, προτεßνοντας τα ψευδþνυμα P. S. Burton (üνομα που χρησιμοποιοýσε üταν Ýκανε τον τραμποýκο), Kenneth Miles, George Orwell και H. Lewis Allways. ΤελικÜ υιοθÝτησε το George Orwell επειδÞ εßναι Ýνα καλü στρογγυλü αγγλικü üνομα. Το üνομα Τζορτζ εμπνεýστηκε απü τον προστÜτη Üγιο της Αγγλßας και το ¼ργουελ απü τον ποταμü ¼ργουελ στο ΣÜφολκ που Þταν μια απü τις αγαπημÝνες τοποθεσßες του.
     Στη πραγματικüτητα, αποφÜσισε να γρÜψει για ορισμÝνες πτυχÝς του παρüντος που θÝλησε να τις μÜθει καλλßτερα και με τüλμη, ειδικÜ στο East End του Λονδßνου -το 1ο απü τα περιστασιακÜ ταξßδια που θα 'κανε για ν' ανακαλýψει μüνος του τον κüσμο της φτþχειας και της κατÜντιας- και τους κÜτοικους εκεß. Εßχε βρει θÝμα. ΑυτÝς οι εξορμÞσεις, οι εξερευνÞσεις, οι αποστολÝς, οι περιηγÞσεις κι αναζητÞσεις γßνονταν κατÜ διαστÞματα σε μια περßοδο πÝντε ετþν. Μιμοýμενος τον Τζακ Λüντον, που τη γραφÞ του θαýμαζε (ιδιαßτερα το The People of the Abyss), Üρχισε να εξερευνÜ τα φτωχüτερα μÝρη του Λονδßνου. Στη 1η του Ýξοδο ξεκßνησε για το Limehouse Causeway, περνþντας τη 1η του νýχτα σε Ýνα κοινü κατÜλυμα, πιθανüτατα του George Levy. Για λßγο τριγýρισε στην ßδια του τη χþρα, ντυμÝνος σαν αλÞτης, υιοθετþντας το üνομα Π.Σ. ΜπÜρτον και δεν κÜνει καμμßα παραχþρηση στα Þθη και τις προσδοκßες της μεσαßας τÜξης. ΑπλÜ κατÝγραψε τις εμπειρßες του απü τη μικρüτερη κλÜση ζωÞς για χρÞση στο The Spike, το 1ο του δημοσιευμÝνο δοκßμιο στα αγγλικÜ και στο 2ο μισü του 1ου του βιβλßου, Down and Out in Paris and London (1933).
     Το Down and Out in Paris and London εκδüθηκε απü τον Victor Gollancz στο Λονδßνο στις 9 ΓενÜρη 1933 κι Ýλαβε ευνοúκÝς κριτικÝς, με τον Cecil Day-Lewis να επαινεß τη σαφÞνεια και τη καλÞ αßσθηση του Orwell και το The Times Literary Supplement να συγκρßνει τους εκκεντρικοýς χαρακτÞρες του με τους χαρακτÞρες του Διαβüλου. Εßχε μÝτρια επιτυχßα και στη συνÝχεια δημοσιεýτηκε απü τους Harper & Brothers στη ΝÝα Υüρκη. Στα μÝσα του 1933, εγκατÝλειψε το Hawthorns για να γßνει δÜσκαλος στο Frays College, στο Uxbridge, στο δυτικü Λονδßνο. Αυτü Þτανε πολý μεγαλýτερο ßδρυμα με 200 μαθητÝς και πλÞρες προσωπικü. ΑπÝκτησε μια μοτοσικλÝτα κι Ýκανε ταξßδια στη γýρω ýπαιθρο. Σε μια απü αυτÝς τις αποστολÝς μοýσκεψε και τον Ýπιασε Ýνα ρßγος που εξελßχθηκε σε πνευμονßα. ΜεταφÝρθηκε σ' Ýνα επαρχιακü εκεß νοσοκομεßο, üπου για Ýνα διÜστημα πιστεýεται üτι κινδýνευε η ζωÞ του. ¼ταν πÞρε εξιτÞριο τον ΓενÜρη του 1934, επÝστρεψε στο Southwold για ν' αναρρþσει και με την υποστÞριξη των γονιþν του, δεν επÝστρεψε ποτÝ στη διδασκαλßα.


    Η αποθÞκη που πÞρε τ' üνομα της -Γουßγκαν ΠÜιαρ- απ' το βιβλßο του

     Απογοητεýτηκε üταν ο Gollancz απÝρριψε τις ΜÝρες Της Μποýρμα, κυρßως με την αιτιολογßα πιθανÝς μηνýσεις για συκοφαντικÞ δυσφÞμιση, αλλÜ οι Harperς Þταν Ýτοιμοι να το δημοσιεýσουνε στις ΗΠΑ. Εν τω μεταξý, Üρχισε να εργÜζεται για το μυθιστüρημα A Clergyman's Daughter, βασιζüμενος στη ζωÞ του ως δÜσκαλος και στη ζωÞ στο Southwold. Η Eleanor Jacques Þτανε τþρα παντρεμμÝνη κι εßχε πÜει στη Σιγκαποýρη κι η Brenda Salkeld εßχε φýγει για την Ιρλανδßα, Ýτσι ο Μπλαιρ Þτανε σχετικÜ απομονωμÝνος στο Southwold, -δοýλευε στα διαμερßσματα, περπατοýσε μüνος και περνοýσε χρüνο με τον πατÝρα του. ΤελικÜ τον Οκτþβρη, αφοý Ýστειλε το 'στειλε στον Moore, Ýφυγε για το Λονδßνο για να πιÜσει μια δουλειÜ που του εßχε βρει η θεßα του Nellie Limouzin.

     ΑυτÞ η δουλειÜ Þτανε βοηθüς μερικÞς απασχüλησης στο Booklovers' Corner, Ýνα παλαιοβιβλιοπωλεßο στο Hampstead που διευθýνουν οι Francis και Myfanwy Wetrope, που Þτανε φßλοι της Nellie Limouzin στο κßνημα της ΕσπερÜντο. Οι Westropes Þτανε φιλικοß και του παρεßχαν Üνετη διαμονÞ στο Warwick Mansions, Pond Street. Μοιραζüταν τη δουλειÜ με τον Jon Kimche, που επßσης ζοýσε με τους Westropes. Ο Μπλαιρ δοýλευε στο μαγαζß απογεýματα κι εßχε τα πρωινÜ του ελεýθερα να γρÜψει και τα βρÜδια του ελεýθερα για να συναναστραφεß. ΑυτÝς οι εμπειρßες παρεßχαν υπüβαθρο για το μυθιστüρημα Keep the Aspidistra Flying (1936). Εκτüς απü τους διÜφορους καλεσμÝνους των Westropes, μπüρεσε να απολαýσει τη συντροφιÜ του Richard Rees και των συγγραφÝων Adelphi και της Mabel Fierz. Οι Westropes και Kimche Þταν μÝλη του ΑνεξÜρτητου Εργατικοý Κüμματος, αν κι εκεßνη τη στιγμÞ δεν Þταν σοβαρÜ πολιτικÜ ενεργüς αυτüς. ¸γραφε για τους Adelphi κι ετοßμαζε για δημοσßευση το A Clergyman's Daughter και τις ΜÝρες Της Μποýρμα.
     ΑρχÝς του 1935 Ýπρεπε να μετακομßσει απü το Warwick Mansions κι η Mabel Fierz του βρÞκε διαμÝρισμα στο Congress Hill. Το A Clergyman's Daughter δημοσιεýτηκε 11 ΜÜρτη 1935. Στις αρχÝς του 1935 ο Μπλαιρ συνÜντησε τη μÝλλουσα σýζυγü του Eileen O'Shaughnessy, üταν η σπιτονοικοκυρÜ του, Rosalind Obermeyer, που σποýδαζε για μεταπτυχιακü στη ψυχολογßα στο University College του Λονδßνου, κÜλεσε μερικοýς απü τους συμφοιτητÝς της σ' Ýνα πÜρτυ. Μßα απü αυτÝς τις μαθÞτριες, η ΕλισαβÝτα Φεν, βιογρÜφος και μελλοντικÞ μεταφρÜστρια του ΤσÝχοφ  θυμÜται πως ο αυτüς κι ο φßλος του Ρßτσαρντ Ρις ντυμÝνοι στη πÝννα, φαßνονται, σκÝφτηκε, σαν σκωροφαγωμÝνοι και πρüωρα γερασμÝνοι. Εκεßνη την εποχÞ, ο Μπλαιρ εßχε αρχßσει να γρÜφει κριτικÝς για το The New English Weekly. Τον Ιοýνιο δημοσιεýτηκε το Burmese Days κι η κριτικÞ του Cyril Connolly στο New Statesman τον þθησε ν' αποκαταστÞσει την επαφÞ με τον παλιü του φßλο.
     Τον Αýγουστο, μετακüμισε σε διαμÝρισμα, στο 50 Lawford Road, Kentish Town, που μοιρÜστηκε με τον Michael Sayers και το Rayner Heppenstall. Η σχÝση Þταν μερικÝς φορÝς Üβολη κι ο Μπλαιρ με τον ΧÝπενσταλ Þρθανε σε σýγκρουση, αν και παραμεßνανε φßλοι κι αργüτερα δοýλεψαν μαζß σε εκπομπÝς του BBC. Ο Μπλαιρ εργαζüτανε τþρα στο Keep the Aspidistra Flying και επßσης προσπÜθησε ανεπιτυχþς να γρÜψει σειρÜ Üρθρων για το News Chronicle. ΜÝχρι τον Οκτþβρη του 1935 οι συγκÜτοικοß του εßχαν μετακομßσει κι εκεßνος πÜλευε να πληρþσει μüνος του το ενοßκιο. ΠαρÝμεινε μÝχρι τα τÝλη ΓενÜρη 1936, üταν σταμÜτησε να εργÜζεται στο Booklovers' Corner. Το 1980, η αγγλικÞ κληρονομιÜ τονε τßμησε με μπλε πλακÝτα στη κατοικßα του στη πüλη ΚÝντις.
     Στις 31 ΓενÜρη 1936, ξεκßνησε με τα μÝσα μαζικÞς μεταφορÜς και με τα πüδια, φτÜνοντας στο ΜÜντσεστερ μÝσω του Κüβεντρι, του ΣτÜφορντ, των Potteries και του Macclesfield. ΦτÜνοντας στο ΜÜντσεστερ μετÜ το κλεßσιμο των τραπεζþν, Ýπρεπε να μεßνει σε κοινü κατÜλυμα. Την επüμενη μÝρα πÞρε μια λßστα με τις επαφÝς που Ýστειλε ο Ρßτσαρντ Ρις. ¸νας απü αυτοýς, ο αξιωματοýχος των συνδικαλιστικþν οργανþσεων Φρανκ Μιντ, πρüτεινε τη Γουßγκαν, üπου θα περνοýσε το ΦλεβÜρη μÝνοντας σε βρþμικα καταλýματα σε μαγαζß με πατσÜ. Στο Wigan, επισκÝφτηκε πολλÜ σπßτια για να δει πþς ζοýσαν οι Üνθρωποι, πÞρε λεπτομερεßς σημειþσεις για τις συνθÞκες στÝγασης και τους μισθοýς, πÞγε στο ανθρακωρυχεßο Bryn Hall και χρησιμοποßησε τη τοπικÞ δημüσια βιβλιοθÞκη για να συμβουλευτεß αρχεßα δημüσιας υγεßας κι αναφορÝς για τις συνθÞκες εργασßας στα ορυχεßα.
     Στη διÜρκεια αυτÞς της περιüδου, αποσπÜστηκε απü ανησυχßες για το στυλ και τη πιθανÞ συκοφαντßα στο Keep the Aspidistra Flying. ¸κανε μια γρÞγορη επßσκεψη στο Λßβερπουλ και το ΜÜρτη, Ýμεινε στο νüτιο ΓιορκσÜιρ, περνþντας χρüνο στο ΣÝφιλντ και στο ΜπÜρνσλι. Εκτüς απü τις επισκÝψεις σε ορυχεßα, συμπεριλαμβανομÝνου του Γκρßμεθορπ και παρατηρþντας τις κοινωνικÝς συνθÞκες, παρακολοýθησε τις συνεδριÜσεις του Κομμουνιστικοý Κüμματος και του ¼σβαλντ Μüσλεû (η ομιλßα του η συνηθισμÝνη κλοπÞ -Η ευθýνη για üλα βαρýνει μυστηριþδεις διεθνεßς συμμορßες Εβραßων) üπου εßδε τη τακτικÞ των Blackshirts (...Ýνας εßναι υπüλογος να πÜρει και σφυροκüπημα και πρüστιμο για να κÜνει μια ερþτηση που ο Μüσλεû δυσκολεýεται να απαντÞσει). Επßσης επισκÝφθηκε την αδερφÞ του στο Headingley, που στη διÜρκειÜ της επισκÝφθηκε το Brontë Parsonage στο Haworth, üπου εντυπωσιÜστηκε κυρßως απü Ýνα ζευγÜρι υφασμÜτινες μπüτες της Charlotte Brontë, πολý μικρÝς, με τετρÜγωνα δÜχτυλα και κορδüνια στα πλÜγια.



     ΠÜλι χρειαζüταν κÜπου που θα μποροýσε να συγκεντρωθεß στη συγγραφÞ του βιβλßου του και γι' Üλλη μια φορÜ του δüθηκε βοÞθεια απü τη θεßα ΝÝλι, που ζοýσε στο Γουüλινγκτον του ΧÝρτφορντσÜιρ σε πολý μικρü εξοχικü σπßτι του 16ου αι. που ονομαζüταν ΚατÜστημα. Το Wallington Þταν Ýνα μικροσκοπικü χωριü 35 μßλια βüρεια του Λονδßνου και το εξοχικü σπßτι δεν εßχε σχεδüν καθüλου σýγχρονες εγκαταστÜσεις. Ο ¼ργουελ ανÝλαβε τη μßσθωση και μετακüμισε στις 2 Απρßλη 1936. ¢ρχισε να εργÜζεται στο The Road to Wigan Pier στα τÝλη Απρßλη, αλλÜ πÝρασε επßσης þρες δουλεýοντας στον κÞπο και δοκιμÜζοντας τη δυνατüτητα ν' ανοßξουνε ξανÜ τα Stores ως κατÜστημα χωριοý. Το Keep the Aspidistra Flying εκδüθηκε απü τον Gollancz στις 20 Απρßλη 1936. Στις 4 Αυγοýστου, Ýδωσε μια διÜλεξη στο Θερινü Σχολεßο Adelphi που πραγματοποιÞθηκε στο Langham, με τßτλο An Outsider Sees the Distressed Areas. ¢λλοι που μßλησαν επßσης στο σχολεßο Þταν οι John Strachey, Max Plowman, Karl Polanyi και Reinhold Niebuhr.
     Το αποτÝλεσμα των ταξιδιþν του στο βορρÜ Þταν Οι ΦÜμπρικες Του Γουßγκαν ΠÜιαρ, που εκδüθηκε απü τον Gollancz για τη Left Book Club το 1937. Το 1ο μισü του βιβλßου τεκμηριþνει τις κοινωνικÝς του Ýρευνες στο Lancashire και το Yorkshire, συμπεριλαμβανομÝνης μιας υποβλητικÞς περιγραφÞς της εργασιακÞς ζωÞς στο ανθρακωρυχεßα. Το 2ο, εßναι Ýνα μακρý δοκßμιο για την ανατροφÞ του και την ανÜπτυξη της πολιτικÞς του συνεßδησης, που περιλαμβÜνει Ýνα επιχεßρημα υπÝρ του σοσιαλισμοý (αν και καταβÜλλει κÜθε προσπÜθεια για να εξισορροπÞσει τις ανησυχßες και τους στüχους του σοσιαλισμοý με τα εμπüδια που αντιμετþπιζε απü τους υποστηρικτÝς του ßδιου του κινÞματος üσο και του χρüνου, üπως οι Üψογοι και βαρετοß σοσιαλιστÝς διανοοýμενοι κι οι προλετÜριοι σοσιαλιστÝς μ' ελÜχιστη κατανüηση της πραγματικÞς ιδεολογßας). Ο Gollancz φοβüταν üτι αυτü το 2ο μισü θα προσÝβαλλε τους αναγνþστες και πρüσθεσε Ýναν αποθαρρυντικü πρüλογο στο βιβλßο ενþ ο Μπλαιρ βρισκüτανε στην Ισπανßα. Η ÝρευνÜ του για το The Road to Wigan Pier, τον οδÞγησε στο να τεθεß υπü παρακολοýθηση απü το Special Branch απü το 1936, για 12 χρüνια, ως Ýν Ýτος πριν τη δημοσßευση του 1984.
     Νυμφεýτηκε την Eileen O'Shaughnessy στις 9 Ιουνßου 1936. Λßγο μετÜ, η πολιτικÞ κρßση ξεκßνησε στην Ισπανßα και παρακολουθοýσε στενÜ τις εξελßξεις εκεß. Στο τÝλος του Ýτους, ανησυχþντας για τη στρατιωτικÞ εξÝγερση του Francisco Franco (υποστηριζüμενος απü τη ΝαζιστικÞ Γερμανßα, τη φασιστικÞ Ιταλßα και τοπικÝς ομÜδες üπως η Falange), αποφÜσισε να πÜει στην Ισπανßα για να λÜβει μÝρος στον Ισπανικü Εμφýλιο Πüλεμο απü τη πλευρÜ των Δημοκρατικþν. Υπü τη λανθασμÝνη εντýπωση üτι χρειαζüταν Ýγγραφα απü κÜποια αριστερÞ οργÜνωση για να περÜσει τα σýνορα, μετÜ απü σýσταση του Τζον ΣτρÜτσι υπÝβαλε αßτηση ανεπιτυχþς στο ΧÜρι Πüλιτ, ηγÝτη του Βρεττανικοý Κομμουνιστικοý Κüμματος. Ο Pollitt Þτανε καχýποπτος για τη πολιτικÞ αξιοπιστßα του, τονε ρþτησε αν θα αναλÜμβανε να ενταχθεß στη ΔιεθνÞ Ταξιαρχßα και τον συμβοýλεψε να πÜρει μια ασφαλÞ μεταφορÜ απü την ΙσπανικÞ Πρεσβεßα στο Παρßσι. Μη θÝλοντας να δεσμευτεß μÝχρι να δει την κατÜσταση επß τüπου, χρησιμοποßησε τις επαφÝς του στο ΑνεξÜρτητο Εργατικü Κüμμα για να λÜβει μια συστατικÞ επιστολÞ απü τον Τζον ΜακΝÝρ στη Βαρκελþνη.
     Ξεκßνησε για Ισπανßα 23 ΔεκÝμβρη 1936, καθ' οδüν με ΧÝνρι Μßλερ στο Παρßσι, που του 'πε üτι το να πολεμÞσει στον Ισπανικü Εμφýλιο απü κÜποιο αßσθημα υποχρÝωσης Þ ενοχÞς Þτανε σκÝτη βλακεßα κι üτι οι ιδÝες του ¢γγλου για τη καταπολÝμηση του φασισμοý, την υπερÜσπιση της δημοκρατßας, κ.λπ., κ.λπ., Þταν üλες απßστευτες. Λßγες μÝρες μετÜ, στη Βαρκελþνη, συνÜντησε τον Τζον ΜακΝÝρ απü το Γραφεßο του ΑνεξÜρτητου Εργατικοý Κüμματος (ILP) που του 'πε: "¹ρθα να πολεμÞσω το φασισμü", αλλÜ αν κÜποιος τον ρωτοýσε για τß πολεμοýσε, θ' απαντοýσε: "ΚοινÞ λογικÞ κι ευπρÝπεια". Ο Μπλαιρ μπÞκε σε μια περßπλοκη πολιτικÞ κατÜσταση στη Καταλωνßα. Η δημοκρατικÞ κυβÝρνηση υποστηρßχθηκε απü μια σειρÜ απü φατρßες με αντικρουüμενους στüχους, üπως το Εργατικü Κüμμα ΜαρξιστικÞς Ενοποßησης (Partido Obrero de Unificación Marxista, POUM), η αναρχοσυνδικαλιστικÞ Confederación Nacional del Trabajo (CNT) και το Ενιαßο Σοσιαλιστικü Κüμμα Καταλωνßας (πτÝρυγα του Ισπανικοý Κομμουνιστικοý Κüμματος, που υποστηρßχθηκε απü σοβιετικÜ üπλα και βοÞθεια). ΑρχικÜ εξοργßστηκε απ' αυτü το καλειδοσκüπιο των πολιτικþν κομμÜτων και των συνδικÜτων, με τα κουραστικÜ ονüματÜ τους. Το ILP Þταν συνδεδεμÝνο με το POUM, Ýτσι προσχþρησε στο POUM.
     ΜετÜ απü Ýνα διÜστημα στους Στρατþνες ΛÝνιν στη Βαρκελþνη στÜλθηκε στο σχετικÜ Þσυχο ΜÝτωπο Αραγονßας υπü τον Ζωρζ Κοπ. ΓενÜρη του 1937 βρισκüτανε στο Alcubierre, 1.500 πüδια (460 m) πÜνω απü την επιφÜνεια της θÜλασσας, στο βÜθος του χειμþνα. ΥπÞρχε πολý λßγη στρατιωτικÞ δρÜση και σοκαρßστηκε απ' την Ýλλειψη πυρομαχικþν, τροφßμων και καυσüξυλων καθþς κι απü Üλλες ακραßες ελλεßψεις. Με το Σþμα Δοκßμων και την αστυνομικÞ του εκπαßδευση, Ýγινε γρÞγορα δεκανÝας. Με την Üφιξη ενüς βρεττανικοý ILP Contingent περßπου 3 βδομÜδες μετÜ, ο Μπλαßρ κι ο Üλλος ¢γγλος πολιτοφýλακας, ο Williams, στÜλθηκαν μαζß στο Monte Oscuro. Το νεοαφιχθÝν σþμα ILP περιελÜμβανε τους Bob Smillie, Bob Edwards, Stafford Cottman και Jack Branthwaite. Στη συνÝχεια, η μονÜδα στÜλθηκε στην ΟυÝσκα.



     Εν τω μεταξý, πßσω στην Αγγλßα, η Eileen χειριζüταν τα ζητÞματα σχετικÜ με τη δημοσßευση του The Road to Wigan Pier πριν ξεκινÞσει η ßδια για την Ισπανßα, αφÞνοντας τη Nellie Limouzin να φροντßζει το Stores. ΠροσφÝρθηκε εθελοντικÜ για μια θÝση στο γραφεßο του John McNair και με τη βοÞθεια του Georges Kopp επισκÝφτηκε τον σýζυγü της, φÝρνοντÜς του αγγλικü τσÜι, σοκολÜτα και ποýρα. Ο Μπλαιρ χρειÜστηκε να περÜσει μερικÝς μÝρες στο νοσοκομεßο με δηλητηριασμÝνο χÝρι και το προσωπικü του 'κλεψε τα περισσüτερα απü τα υπÜρχοντÜ του. ΕπÝστρεψε στο μÝτωπο κι εßδε κÜποια δρÜση σε μια νυχτερινÞ επßθεση στα χαρακþματα των Εθνικιστþν üπου κυνÞγησε Ýναν εχθρικü στρατιþτη με ξιφολüγχη και χτýπησε με το τουφÝκι μια θÝση του εχθροý.
     Τον Απρßλη επÝστρεψε στη Βαρκελþνη, θÝλοντας να σταλεß στο μÝτωπο της Μαδρßτης, πρÜγμα που σÞμαινε üτι πρÝπει να ενταχθεß στη ΔιεθνÞ Ταξιαρχßα, πλησßασε Ýνα φßλο κομμουνιστÞ που Þτανε προσκολλημÝνος στην ΙσπανικÞ ΙατρικÞ ΒοÞθεια κι εξÞγησε τη περßπτωσÞ του. Αν και δεν σκεφτüταν πολý τους κομμουνιστÝς, Þταν ακüμα Ýτοιμος να τους αντιμετωπßσει ως φßλους και συμμÜχους, -αυτü θ' Üλλαζε σýντομα. ΠÝρασε μεγÜλο μÝρος του χρüνου σε μια στÝγη, με μια στοßβα μυθιστορÞματα, αλλÜ συνÜντησε τον Jon Kimche απü τις μÝρες του στο Hampstead στη διÜρκεια της παραμονÞς του. Η επακüλουθη εκστρατεßα ψεμμÜτων και διαστρÝβλωσης που πραγματοποιÞθηκε απü τον κομμουνιστικü τýπο, που το POUM κατηγορÞθηκε για συνεργασßα με τους φασßστες, εßχε δραματικÞ επßδραση στον Μπλαιρ. Αντß να ενταχθεß στις Διεθνεßς Ταξιαρχßες üπως εßχε σκοπü, αποφÜσισε να επιστρÝψει στο ΜÝτωπο της Αραγονßας. Μüλις τελεßωσαν οι μÜχες του ΜÜη, τονε πλησßασε Ýνας φßλος του κομμουνιστÞς και τονε ρþτησε αν εξακολουθοýσε να σκüπευε να μεταφερθεß στις Διεθνεßς Ταξιαρχßες. Ο Μπλαιρ εξεπλÜγη που θα 'πρεπε να τονε θÝλουν ακüμα, γιατß σýμφωνα με τον κομμουνιστικü τýπο Þταν φασßστας. "Κανεßς που βρισκüτανε τüτε στη Βαρκελþνη Þ και για μÞνες αργüτερα, δεν θα ξεχÜσει τη φρικτÞ ατμüσφαιρα που δημιουργεßται απü το φüβο, τη καχυποψßα, το μßσος, τις λογοκριμÝνες εφημερßδες, τις στριμωγμÝνες φυλακÝς, τις τερÜστιες ουρÝς τροφßμων και τις περιφερüμενες συμμορßες ενüπλων ανδρþν".
     ΜετÜ την επιστροφÞ του στο μÝτωπο, τραυματßστηκε στο λαιμü απü σφαßρα ελεýθερου σκοπευτÞ. Στα 6 πüδια 2 ßντσες (1,88 μ.), ο ¼ργουελ Þταν σημαντικÜ ψηλüτερος απü τους Ισπανοýς μαχητÝς κι εßχε προειδοποιηθεß να μη στÝκεται στο στηθαßο της τÜφρου. Ανßκανος να μιλÞσει και με αßμα να χýνεται απü το στüμα του, μεταφÝρθηκε με φορεßο στο ΣιÝταμο, φορτþθηκε σε ασθενοφüρο και μετÜ απü Ýνα ανþμαλο ταξßδι μÝσω του ΜπαρμπÜστρο Ýφτασε στο νοσοκομεßο της ΛÝιδα. ΑνÜρρωσε αρκετÜ þστε να σηκωθεß και στις 27 ΜÜη 1937 στÜλθηκε στη Ταραγüνα και 2 μÝρες μετÜ σε σανατüριο POUM στα προÜστια της Βαρκελþνης. Η σφαßρα εßχε ξεφýγει απü τη κýρια αρτηρßα του κι η φωνÞ του μüλις ακουγüταν. ¹ταν τüσο καθαρü που το τραýμα πÝρασε αμÝσως απü τη διαδικασßα του καυτηριασμοý. ¸λαβε θεραπεßα ηλεκτροθεραπεßας και κρßθηκε ιατρικÜ ανßκανος για υπηρεσßα.
     ΜÝχρι τα μÝσα Ιουνßου η πολιτικÞ κατÜσταση στη Βαρκελþνη εßχε επιδεινωθεß και το POUM -που φωτογραφÞθηκε απ' τους φιλοσοβιετικοýς κομμουνιστÝς ως τροτσκιστικÞ οργÜνωση- τÝθηκε εκτüς νüμου και δÝχθηκε επßθεση. Η κομμουνιστικÞ γραμμÞ Þτανε: "το POUM Þταν αντικειμενικÜ φασιστικü, εμποδßζοντας το Δημοκρατικü σκοπü. Εμφανßστηκε μια ιδιαßτερα Üσχημη αφßσα, που 'δειχνε Ýνα κεφÜλι με μια μÜσκα POUM να σχßζεται για να αποκαλýψει Ýνα πρüσωπο καλυμμÝνο με ΣβÜστικα απü κÜτω". ΜÝλη, συμπεριλαμβανομÝνου του Kopp, συνελÞφθησαν κι Üλλα κρýβονταν. Ο Μπλαιρ κι η σýζυγüς του απειλοýνταν κι Ýπρεπε να κρυφτοýνε, αν και σπÜσανε τη κÜλυψη να προσπαθÞσουν να βοηθÞσουνε τον Κοπ.
     ΤελικÜ με τα διαβατÞριÜ τους σε τÜξη, δραπÝτευσαν απü την Ισπανßα με τραßνο, πηγαßνοντας στο Banyuls-sur-Mer για σýντομη διαμονÞ πριν επιστρÝψουνε στην Αγγλßα. Τη 1η βδομÜδα του Ιουλßου 1937 επιστρÝψανε στο ΓουÝλινγκτον. Στις 13 Ιουλßου 1937 υποβλÞθηκε μια κατÜθεση στο ΔικαστÞριο Κατασκοπεßας & ΕσχÜτης Προδοσßας στη ΒαλÝνθια, κατηγορþντας τους Μπλαιρ για τροτσκιστικÞ μανßα και πρÜκτορες του POUM. Η δßκη των ηγετþν του POUM και του ßδιου (ερÞμην του) Ýλαβε χþρα στη Βαρκελþνη, Οκτþβρη και ΝοÝμβρη του 1938. Παρατηρþντας γεγονüτα απü το γαλλικü Μαρüκο, ο Μπλαιρ Ýγραψε πως Þταν "μüνον υποπροúüν των δοκιμασßας των Ρþσων τροτσκιστþν κι απü την αρχÞ κÜθε εßδους ψεýδους, συμπεριλαμβανομÝνων των κατÜφωρων παραλογþν, Ýχει κυκλοφορÞσει στον κομμουνιστικü Τýπο". Στο βιβλßο του The International Brigades: Fascism, Freedom and the Spanish Civil War, ο Giles Tremlett γρÜφει πως σýμφωνα με τα σοβιετικÜ αρχεßα, αυτüς κι η σýζυγüς του, παρακολουθοýνταν στη Βαρκελþνη. απü το ΜÜη του 1937. "Τα Ýγγραφα αυτÜ, εßναι τεκμηριωμÝνη απüδειξη üτι üχι μüνο ο ¼ργουελ, αλλÜ κι η σýζυγüς του Αúλßν, παρακολουθοýνταν στενÜ". Οι εμπειρßες του στον Ισπανικü Εμφýλιο τον οδηγÞσανε στο Φüρος ΤιμÞς Στη Καταλωνßα (1938).
     Ο Μπλαιρ επÝστρεψε στην Αγγλßα Ιοýνιο του 1937 κι Ýμεινε στο σπßτι της O'Shaughnessy στο Γκρßνουιτς. ΒρÞκε τις απüψεις του για τον Ισπανικü Εμφýλιο Πüλεμο αλλαγμÝνες δυσμενþς. Ο Kingsley Martin απÝρριψε 2 απ' τα Ýργα του κι ο Gollancz Þταν εξßσου προσεκτικüς. Την ßδια στιγμÞ, ο κομμουνιστÞς Daily Worker επετÝθη στο The Road to Wigan Pier βγÜζοντας εκτüς τον συγγραφÝα που γρÜφει πως: "οι εργατικÝς τÜξεις μυρßζουνε", μια επιστολÞ προς τον Gollancz απü τον Μπλαιρ που απειλοýσε για συκοφαντικÞ δυσφÞμιση Ýβαλε τÝλος σ' αυτü. Ο Μπλαιρ μπüρεσε επßσης να βρει Ýναν πιο συμπαθητικü εκδüτη για τις απüψεις του στο ΦρÝντρικ Γουüρμπουργκ των Secker & Warburg. ΕπÝστρεψε στο ΓουÝλινγκτον, που το βρÞκε σε αταξßα εν απουσßα του. ΑπÝκτησε κατσßκες, κüκορα που τον Ýλεγε ΧÝνρι Φορντ κι Ýνα κουτÜβι κανßς που το ονüμασε Μαρξ και στρÜφηκε στη κτηνοτροφßα και φυσικÜ συνÝχισε να γρÜφει Homage to Catalonia.

     ΥπÞρχαν σκÝψεις να πÜει στην Ινδßα για να δουλÝψει στη The Pioneer, εφημερßδα στο ΛÜκνοου, αλλÜ μÝχρι το ΜÜρτη του 1938 η υγεßα του εßχε επιδεινωθεß. ΕισÞχθη στο Σανατüριο Preston Hall στο Aylesford του Κεντ, Ýνα νοσοκομεßο της ΒρεττανικÞς Λεγεþνας για πρþην στρατιωτικοýς üπου Þτανε προσκολλημÝνος ο κουνιÜδος του Laurence O'Shaughnessy. ΑρχικÜ θεωρÞθηκε πως Ýπασχε απü φυματßωση κι Ýμεινε στο σανατüριο μÝχρι ΣεπτÝμβρη. Πολλοß επισκÝπτες Þρθανε για να τονε δοýνε, συμπεριλαμβανομÝνων των Common, Heppenstall, Plowman και Cyril Connolly. Ο Κüνολι Ýφερε μαζß του τον Στßβεν ΣπÝντερ, μια αιτßα αμηχανßας, καθþς ο Μπλαιρ üντας ομοφοβικüς, εßχε αναφερθεß μειωτικÜ στον ΣπÝντερ "πÜνσυ φρεντ" λßγο νωρßτερα. Το Φüρος ΤιμÞς Στη Καταλωνßα εκδüθηκε απü τις Secker & Warburg και Þταν εμπορικÞ αποτυχßα. Στο τελευταßο μÝρος της παραμονÞς του στη κλινικÞ, μπüρεσε να κÜνει βüλτες στην εξοχÞ και να μελετÞσει τη φýση. Ο συγγραφÝας L. H. Myers χρηματοδüτησε κρυφÜ Ýνα ταξßδι στο γαλλικü Μαρüκο για 6 μÞνες για τους Μπλαιρ, για να αποφýγει το χειμþνα και ν' ανακτÞσει την υγεßα του. ΞεκινÞσανε ΣεπτÝμβρη του 1938 μÝσω ΓιβραλτÜρ και ΤαγγÝρης για ν' αποφýγουνε το ισπανικü Μαρüκο και φτÜσανε στο ΜαρακÝς, νοßκιασανε βßλα στο δρüμο προς τη ΚαζαμπλÜνκα κι εκεßνη τη περßοδο Ýγραψε το Coming Up for Air. ΕπιστρÝψανε στην Αγγλßα 30 ΜÜρτη 1939 και το Coming Up for Air δημοσιεýτηκε τον Ιοýνιο. ΠÝρασε χρüνο στο ΓουÝλινγκτον και στο ΣÜουθγουολντ δουλεýοντας σ' Ýνα δοκßμιο του Ντßκενς κι Þτανε τον Ιοýνιο του 1939 που ο πατÝρας του, Ρßτσαρντ Μπλαιρ, πÝθανε.
     Στο ξÝσπασμα του Β' Παγκοσμßου ΠολÝμου, η σýζυγüς του, Αúλßν, Üρχισε να δουλεýει στο ΤμÞμα Λογοκρισßας Υπουργεßου Πληροφοριþν στο κεντρικü Λονδßνο, μÝνοντας στη διÜρκεια της βδομÜδας με την οικογÝνειÜ της στο Γκρßνουιτς. Ο Μπλαιρ υπÝβαλε επßσης το üνομÜ του στο Κεντρικü Μητρþο για πολεμικÝς εργασßες, αλλÜ δεν Ýγινε τßποτα. "Δεν θα με Ýχουνε στο στρατü, σε καμμßα περßπτωση προς το παρüν, λüγω των πνευμüνων μου", εßπε στον ΤζÝφρι Γκüρερ. ΕπÝστρεψε στο Wallington και στα τÝλη του 1939 Ýγραψε υλικü για τη 1η του συλλογÞ δοκιμßων, Inside the Whale. Την επüμενη χρονιÜ ασχολÞθηκε με τη συγγραφÞ κριτικþν για θεατρικÜ Ýργα, ταινßες και βιβλßα για το The Listener, το Time & Tide και το New Adelphi. Στις 29 Μαρτßου 1940 η μακροχρüνια σχÝση του με τη Tribune ξεκßνησε με μια ανασκüπηση της αφÞγησης ενüς λοχßα για την υποχþρηση του ΝαπολÝοντα απü τη Μüσχα. Στις αρχÝς του 1940, εμφανßστηκε η 1η Ýκδοση του Connolly's Horizon κι αυτü Ýδωσε μια νÝα διÝξοδο για το Ýργο του Μπλαιρ καθþς και νÝες λογοτεχνικÝς επαφÝς. Τον ΜÜη οι Μπλαιρ μßσθωσαν Ýνα διαμÝρισμα στο Λονδßνο στο Dorset Chambers, Chagford Street, Marylebone. ¹ταν η εποχÞ της εκκÝνωσης της ΔουνκÝρκης κι ο θÜνατος στη Γαλλßα του αδερφοý της Αúλßν Λüρενς της προκÜλεσε μεγÜλη θλßψη και μακροχρüνια κατÜθλιψη. Σ' üλη αυτÞ τη περßοδο, κρατοýσε ημερολüγιο εν καιρþ πολÝμου.
     Κηρýχτηκε ακατÜλληλος για κÜθε εßδους στρατιωτικÞ θητεßα απü το Ιατρικü Συμβοýλιο τον Ιοýνιο, αλλÜ αμÝσως μετÜ βρÞκε την ευκαιρßα να εμπλακεß σε πολεμικÝς δραστηριüτητες μπαßνοντας στην ΕσωτερικÞ ΦρουρÜ. Συμμεριζüτανε σοσιαλιστικü üραμα του Τομ Γουßντριγχαμ γι' αυτÞν ως επαναστατικÞ λαúκÞ πολιτοφυλακÞ. Οι σημειþσεις της διÜλεξÞς του για τη καθοδÞγηση των μελþν της διμοιρßας περιλαμβÜνουνε συμβουλÝς για οδομαχßες, οχυρþσεις πεδßου και χρÞση üλμων διαφüρων ειδþν. Ο λοχßας Μπλαιρ κατÜφερε να στρατολογÞσει το ΦρÝντρικ ΒÜρμπουργκ στη μονÜδα του. Στη διÜρκεια της ΜÜχης της Αγγλßας περνοýσε τα Σαββατοκýριακα με τον Warburg και τον νÝο του ΣιωνιστÞ φßλο, Tosco Fyvel, στο σπßτι του Warburg στο Twyford, στο Berkshire. Στο Wallington εργÜστηκε στο England Your England και στο Λονδßνο Ýγραψε κριτικÝς για διÜφορα περιοδικÜ. Η επßσκεψη στην οικογÝνεια της Eileen στο Γκρßνουιτς τον Ýφερε πρüσωπο με πρüσωπο με τις επιπτþσεις του Blitz στο Ανατολικü Λονδßνο. Στα μÝσα του 1940, οι Warburg, Fyvel και Orwell σχεδßασαν το Searchlight Books. ΤελικÜ εμφανßστηκαν 11 τüμοι, απü τους οποßους ο Μπλαιρ συμμετεßχε με: Το ΛιοντÜρι και ο Μονüκερος: Ο Σοσιαλισμüς κι η αγγλικÞ ιδιοφυÀα, που δημοσιεýτηκε στις 19 ΦλεβÜρη 1941, Þταν ο πρþτος.
     Στις αρχÝς του 1941 Üρχισε να γρÜφει για την American Partisan Review που συνÝδεσε τον Μπλαιρ με τους διανοοýμενους της ΝÝας Υüρκης που Þταν επßσης αντισταλινικοß, και συνÝβαλε στην ανθολογßα του Gollancz, The Betrayal of the Left, που γρÜφτηκε υπü το φως του Συμφþνου Μολüτοφ-Ρßμπεντροπ. Παρ' üλο που αναφÝρθηκε ως Ρωσο-Γερμανικü Σýμφωνο, για τον Μπλαιρ σÞμαινε Σýμφωνο Χßτλερ-ΣτÜλιν. Επßσης, ανεπιτυχþς Ýκανε αßτηση για δουλειÜ στο Υπουργεßο Αεροπορßας. Εν τω μεταξý, Ýγραφε ακüμα κριτικÝς βιβλßων και θεατρικþν Ýργων και κεßνη την εποχÞ γνþρισε τον μυθιστοριογρÜφο ¢ντονι ΠÜουελ Συμμετεßχε επßσης σε μερικÝς ραδιοφωνικÝς εκπομπÝς για την ΑνατολικÞ Υπηρεσßα BBC. Τον ΜÜρτη οι Μπλαιρ μετακομßσανε σε διαμÝρισμα στον 7ο üροφο στο ΛÜνγκφορντ Κορτ, στο Σεντ Τζονς Γουντ, ενþ στο Γουüλινγκτον ο Μπλαιρ "Ýσκαβε για τη νßκη φυτεýοντας πατÜτες".

   "Δεν θα μποροýσε κανεßς να Ýχει καλλßτερο παρÜδειγμα της ηθικÞς και συναισθηματικÞς ρηχüτητας της εποχÞς μας, απü το γεγονüς üτι τþρα εßμαστε üλοι λßγο πολý υπÝρ του ΣτÜλιν. Αυτüς ο αηδιαστικüς δολοφüνος εßναι προσωρινÜ με το μÝρος μας κι Ýτσι οι εκκαθαρßσεις κ.λπ. ξαφνικÜ ξεχÜστηκαν".
   -Τζωρτζ ¼ργουελ, στο ημερολüγιü του εν καιρþ πολÝμου, 3 Ιουλßου 1941

         Γιοýρα: μικρü σκωτσÝζικο νησß που εßχε τη ΦÜρμα! Το λÜτρευε!

     Αýγουστο του 1941, απÝκτησε τελικÜ πολεμικÞ εργασßα üταν προσελÞφθη με πλÞρη απασχüληση απü την ΑνατολικÞ Υπηρεσßα BBC. ¼ταν πÞρε συνÝντευξη για τη δουλειÜ, ανÝφερε üτι "αποδÝχεται απολýτως την ανÜγκη η προπαγÜνδα να κατευθýνεται απü τη κυβÝρνηση και τüνισε την ÜποψÞ του πως σε καιρü πολÝμου, η πειθαρχßα στην εκτÝλεση της κυβερνητικÞς πολιτικÞς Þταν απαραßτητη". Επüπτευε πολιτιστικÝς εκπομπÝς στην Ινδßα για ν' αντιμετωπßσει τη προπαγÜνδα απü τη ΝαζιστικÞ Γερμανßα που 'χε σκοπü να υπονομεýσει τους αυτοκρατορικοýς δεσμοýς. ΑυτÞ Þταν η πρþτη εμπειρßα του σχετικÜ με την Üκαμπτη συμμüρφωση της ζωÞς σε γραφεßο και του 'δωσε την ευκαιρßα να δημιουργÞσει πολιτιστικÜ προγρÜμματα με συνεισφορÝς των T. S. Eliot, Dylan Thomas, E. M. Forster, Ahmed Ali, Mulk Raj Anand και William Empson μεταξý Üλλων.
Στα τÝλη Αυγοýστου εßχε δεßπνο με τον H. G. Wells üπου του ζÞτησε συγγνþμη για σχüλια σε μια σειρÜ επειδÞ ο Wells εßχε προσβληθεß απü τις παρατηρÞσεις που του 'κανε σε Üρθρο του Horizon. Τον Οκτþβρη εßχε μια γερÞ βρογχßτιδα κι η ασθÝνεια επανεμφανßστηκε συχνÜ.
     Ο ΝτÝιβιντ ¢στορ Ýψαχνε για Ýναν προκλητικü συνεργÜτη για το The Observer και τονε κÜλεσε να γρÜψει γι' αυτüν. Το 1ο Üρθρο εμφανßστηκε ΜÜρτη του 1942. Στις αρχÝς του 1942 η Αúλßν Üλλαξε δουλειÜ για να εργαστεß στο Υπουργεßο Τροφßμων και στα μÝσα του 1942 μετακομßσανε σε μεγαλýτερο διαμÝρισμα, ισüγειο κι υπüγειο, 10a Mortimer Crescent στο Maida Vale/Kilburn -το εßδος της ατμüσφαιρας της κατþτερης μεσαßας τÜξης που ο Μπλαιρ πßστευε üτι Þταν το Λονδßνο στα καλλßτερÜ του. Την ßδια εποχÞ, η μητÝρα κι η αδερφÞ του, η ¢βριλ, που εßχαν βρει δουλειÜ σε Ýνα εργοστÜσιο λαμαρßνας πßσω απü το σταθμü King's Cross, μετακüμισαν σε Ýνα διαμÝρισμα κοντÜ στον Τζορτζ και την Αúλßν.
     Στο BBC, παρουσßαζε το Voice, Ýνα λογοτεχνικü πρüγραμμα για τις ινδικÝς εκπομπÝς του και μÝχρι τüτε εßχε μια ενεργÞ κοινωνικÞ ζωÞ με λογοτεχνικοýς φßλους, ιδιαßτερα στη πολιτικÞ αριστερÜ. ΤÝλη 1942, Üρχισε να γρÜφει τακτικÜ για την αριστερÞ εβδομαδιαßα Tribune  που διευθýνεται απü τους βουλευτÝς των Εργατικþν, Aneurin Bevan και George Strauss. ΜÜρτη του 1943 η μητÝρα του πÝθανε και περßπου την ßδια στιγμÞ εßπε στον Μουρ üτι ξεκινοýσε να δουλεýει για Ýνα νÝο βιβλßο, το οποßο αποδεßχθηκε üτι Þταν η ΦÜρμα των Ζþων. ΣεπτÝμβρη του 1943, παραιτÞθηκε απü το BBC που 'χε απασχοληθεß 2 Ýτη. Η παραßτησÞ του ακολοýθησε μια αναφορÜ που επιβεβαßωνε τους φüβους του üτι λßγοι Ινδοß Üκουγαν τις εκπομπÝς, Þθελε επßσης να επικεντρωθεß στη συγγραφÞ της ΦÜρμας. Μüλις 6 μÝρες πριν απü τη τελευταßα μÝρα της υπηρεσßας του, στις 24 ΝοÝμβρη 1943, μεταδüθηκε η διασκευÞ του στο παραμýθι, Τα νÝα ροýχα του αυτοκρÜτορα του ¢ντερσεν. ¹ταν εßδος που τον ενδιÝφερε πολý κι εμφανßστηκε στη σελßδα τßτλου του Animal Farm. ΑυτÞ την περßοδο παραιτÞθηκε κι απü την ΕσωτερικÞ ΦρουρÜ για ιατρικοýς λüγους.
     ΝοÝμβρη του 1943, διορßστηκε λογοτεχνικüς συντÜκτης στο Tribune, βοηθüς του Þταν ο παλιüς του φßλος Jon Kimche. ΠαρÝμεινε στο προσωπικü ως αρχÝς 1945, γρÜφοντας πÜνω απü 80 κριτικÝς βιβλßων και στις 3 ΔεκÝμβρη 1943 ξεκßνησε τη κανονικÞ προσωπικÞ στÞλη του, ¼σο θÝλω, συνÞθως αναφερüμενος σε 3-4 θÝματα τη φορÜ. ¸γραφε ακüμα κριτικÝς γι' Üλλα περιοδικÜ, üπως το Partisan Review, το Horizon και το New York Nation και γινüτανε σεβαστüς γνþστης μεταξý των αριστερþν κýκλων, αλλÜ και στενüς φßλος ανθρþπων της δεξιÜς, üπως οι Powell, Astor και Malcolm Muggeridge. Απρßλη του 1944 το Animal Farm Þταν Ýτοιμο για δημοσßευση. Ο Gollancz αρνÞθηκε να το δημοσιεýσει, θεωρþντας το ως επßθεση στο σοβιετικü καθεστþς που Þτανε κρßσιμος σýμμαχος στον πüλεμο. Παρüμοια μοßρα εßχανε κι Üλλοι εκδüτες (συμπεριλαμβανομÝνου του T. S. Eliot στο Faber and Faber) ως üτου ο Jonathan Cape συμφþνησε να το πÜρει. Τον ΜÜη, οι Μπλαιρ εßχαν ευκαιρßα να υιοθετÞσουν Ýνα παιδß, χÜρη στις επαφÝς της αδερφÞς της Αúλßν, ΓκουÝν Ο'Σüνεσι, που τüτε Þτανε γιατρüς στο Νιοýκαστλ. Τον Ιοýνιο μια βüμβα V-1 χτýπησε το Mortimer Crescent κι Ýπρεπε να βροýνε κÜπου αλλοý να ζÞσουν. ΧρειÜστηκε να σκÜψει στα ερεßπια για τη συλλογÞ βιβλßων του, που τελικÜ κατÜφερε να μεταφÝρει απü το Γουüλινγκτον, μεταφÝροντÜς τα σε καρüτσι. ¸να Üλλο πλÞγμα Þταν η ανατροπÞ του σχεδßου του για την Ýκδοση του Animal Farm απü τον Cape. Η απüφαση Ýλαβε χþρα μετÜ τη προσωπικÞ του επßσκεψη στον Peter Smollett, στÝλεχος του Υπουργεßου Πληροφοριþν. Ο Smollett αργüτερα αναγνωρßστηκε ως σοβιετικüς πρÜκτορας.
     Οι Μπλαιρ πÝρασανε λßγο χρüνο στη ΒορειοανατολικÞ, κοντÜ στο ΚÜρλτον της κομητεßας ΝτÜραμ, ασχολοýμενοι με θÝματα υιοθεσßας ενüς αγοριοý που ονüμασαν Ρßτσαρντ ΟρÜτιο Μπλαιρ. ΜÝχρι τον ΣεπτÝμβρη του 1944 εßχαν εγκατασταθεß στο Islington, στη πλατεßα Canonbury 27b. Ο μικρüς Richard Ýμεινε μαζß τους εκεß κι η Eileen παρÜτησε τη δουλειÜ της στο Υπουργεßο Τροφßμων για να φροντßσει την οικογÝνειÜ της. Οι Secker & Warburg εßχανε συμφωνÞσει να δημοσιεýσουν τη ΦÜρμα Των Ζþων, εßχε προγραμματιστεß για τον επüμενο ΜÜρτη, αν και δεν εμφανßστηκε σ' Ýντυπη μορφÞ μÝχρι τον Αýγουστο του 1945. ΜÝχρι τον ΦλεβÜρη του 1945 ο David Astor τον εßχε προσκαλÝσει να γßνει πολεμικüς ανταποκριτÞς για τον Observer. Αυτüς Ýψαχνε την ευκαιρßα καθ' üλη τη διÜρκεια του πολÝμου, αλλÜ οι αποτυχημÝνες ιατρικÝς του εκθÝσεις τον εμπüδισαν να του επιτραπεß οτιδÞποτε κοντÜ σε δρÜση. ΠÞγε στο Παρßσι μετÜ την απελευθÝρωση της Γαλλßας και στη Κολωνßα αφοý εßχε καταληφθεß απü τους ΣυμμÜχους.


     ΜερικÝς απü τις αναφορÝς του δημοσιεýτηκαν στην εφημερßδα Manchester Evening News. ¼ταν Þταν εκεß, η Αúλßν πÞγε στο νοσοκομεßο για υστερεκτομÞ και πÝθανε πÜνω στην αναισθησßα στις 29 ΜÜρτη 1945. Δεν εßχε πει στον Μπλαιρ γι' αυτÞ την επÝμβαση λüγω ανησυχßας της για το κüστος κι επειδÞ περßμενε ν' αναρρþσει γρÞγορα. Ο Μπλαιρ επÝστρεψε για λßγο σπßτι και μετÜ επÝστρεψε στην Ευρþπη. ΕπÝστρεψε τελικÜ στο Λονδßνο για να καλýψει τις γενικÝς εκλογÝς του 1945 στις αρχÝς Ιουλßου. Η ΦÜρμα Των Ζþων δημοσιεýτηκε στη Βρεττανßα στις 17 Αυγοýστου 1945 κι Ýν Ýτος μετÜ στις ΗΠΑ, στις 26 Αυγοýστου 1946. Η ΦÜρμα εßχεν ιδιαßτερη απÞχηση στο μεταπολεμικü κλßμα κι η παγκüσμια επιτυχßα Ýκανε τον Μπλαιρ περιζÞτητο. Για τα επüμενα 4 Ýτη συνδýασε δημοσιογραφικÞ δουλειÜ κυρßως για τη Tribune, τον The Observer και την Manchester Evening News, αν και συνÝβαλε επßσης σε πολλÜ πολιτικÜ και λογοτεχνικÜ περιοδικÜ μικρÞς κυκλοφορßας, αλλÜ και γρÜφοντας το πιο γνωστü του Ýργο, 1984, που δημοσιεýτηκε το 1949. ¹ταν ηγετικÞ φÜτσα πλÝον στο Shanghai Club (που πÞρε τ' üνομÜ του απü 'να εστιατüριο στο Σüχο) αριστερþν & μεταναστþν δημοσιογρÜφων, μεταξý των οποßων οι EH Carr, Sebastian Haffner, Isaac Deutscher, Barbara Ward και Jon Kimche.
     ΜετÜ το θÜνατο της Eileen δημοσßευσε περßπου 130 Üρθρα και μια επιλογÞ απü τα ΚριτικÜ ΔοκßμιÜ του, ενþ παρÝμεινε ενεργüς σε διÜφορες εκστρατεßες πολιτικοý λüμπι. Απασχüλησε μια οικονüμο, τη Σοýζαν ΓουÜτσον, για να φροντßσει τον υιοθετημÝνο γιο του στο διαμÝρισμα του ºσλινγκτον, που οι επισκÝπτες περιÝγραψαν τþρα ως ζοφερü. Τον ΣεπτÝμβρη πÝρασε Ýνα 15 μÝρες στο νησß Jura στις ΕσωτερικÝς Εβρßδες και το εßδε ως Ýνα μÝρος για να ξεφýγει απü τη ταλαιπωρßα της λογοτεχνικÞς ζωÞς του Λονδßνου. Ο ΝτÝιβιντ ¢στορ Ýπαιξε καθοριστικü ρüλο στην οργÜνωση μιας θÝσης για τον Μπλαιρ στην Γιοýρα. Η οικογÝνεια του ¢στορ διÝθετε σκωτσÝζικα κτÞματα στη περιοχÞ κι Ýνας συμπατριþτης του Παλιüς Ητοναßος, ο Ρüμπιν ΦλÝτσερ, εßχε Ýνα ακßνητο στο νησß. ΤÝλη του 1945 κι αρχÝς του 1946 Ýκανε πολλÝς απελπιστικÝς κι ανεπιθýμητες προτÜσεις γÜμου σε νεüτερες γυναßκες, συμπεριλαμβανομÝνης της Celia Kirwan (αργüτερα Ýγινε κουνιÜδα του Arthur Koestler). Η Ann Popham που 'τυχε να ζÞσει στην ßδια πολυκατοικßα κι η Σüνια ΜπρÜουνελ, απü την οικογÝνεια του Κüνολι στο γραφεßο του Horizon. ΥπÝστη φυματιþδη αιμορραγßα το ΦλεβÜρη του 1946 αλλÜ Ýκρυψε την ασθÝνειÜ του. Το 1945 Þ στις αρχÝς του 1946, ενþ ζοýσε ακüμα στη πλατεßα Canonbury, Ýγραψε Üρθρο για τη ΒρεττανικÞ ΜαγειρικÞ, πλÞρες με συνταγÝς, που παρÞγγειλε το Βρεττανικü Συμβοýλιο. ΔεδομÝνων των μεταπολεμικþν ελλεßψεων και τα δýο μÝρη συμφþνησαν να μη το δημοσιεýσουν. Η αδερφÞ του ΜÜρτζορι πÝθανε απü νεφρικÞ νüσο τον ΜÜη και λßγο αργüτερα, στις 22 ΜÜη 1946, ξεκßνησε να ζÞσει στο νησß της Γιοýρα σ\ Ýνα σπßτι γνωστü ως ΜπÜρνχιλ.
     ¹ταν μια εγκαταλελειμμÝνη αγροικßα με βοηθητικÜ κτßρια κοντÜ στο βüρειο Üκρο του νησιοý, στο τÝλος μιας πολý κατεστραμμÝνης διαδρομÞς πÝντε μιλßων (8 χλμ) απü την Ardlussa, üπου ζοýσαν οι ιδιοκτÞτες. Οι συνθÞκες στην αγροικßα Þτανε πρωτüγονες, αλλÜ η φυσικÞ ιστορßα κι η πρüκληση της βελτßωσης του τüπου Þταν ελκυστικÝς. Η αδελφÞ του ¢βριλ τονε συνüδευε εκεß κι ο νεαρüς μυθιστοριογρÜφος Πολ Ποτς Ýκανε το πÜρτι. Τον Ιοýλιο η Susan Watson Ýφτασε με τον γιο του, Richard. Οι εντÜσεις αναπτýχθηκαν κι ο Ποτς Ýφυγε αφοý Ýνα απü τα χειρüγραφÜ του χρησιμοποιÞθηκε για να ανÜψει τη φωτιÜ. Ο Μπλαιρ εν τω μεταξý ξεκßνησε να δουλεýει στο 1984. Αργüτερα Ýφτασε ο φßλος της Susan Watson, David Holbrook. ΘαυμαστÞς του απü τα σχολικÜ χρüνια, βρÞκε τη πραγματικüτητα πολý διαφορετικÞ, με τον Μπλαιρ εχθρικü και δυσÜρεστο πιθανüτατα λüγω της συμμετοχÞς του Χüλμπρουκ στο Κομμουνιστικü Κüμμα. Η Watson δεν Üντεχε Üλλο να 'ναι με την Avril κι αυτÞ κι ο φßλος της Ýφυγαν.
     ΕπÝστρεψε στο Λονδßνο τÝλη του 1946 και ξαναπÞρε τη λογοτεχνικÞ του δημοσιογραφßα. Γνωστüς πλÝον συγγραφÝας, εßχε κατακλυστεß απü δουλειÜ. Εκτüς απü μια επßσκεψη στη Γιοýρα το νÝο Ýτος, Ýμεινε στο Λονδßνο για Ýναν απü τους πιο κρýους βρεττανικοýς χειμþνες που Ýχουνε καταγραφεß και με τÝτοια εθνικÞ Ýλλειψη καυσßμων που Ýκαψε τα ÝπιπλÜ του και τα παιχνßδια του παιδιοý του. Η πυκνÞ αιθαλομßχλη τις ημÝρες πριν απü τον νüμο για τον καθαρü αÝρα του 1956 δεν βοÞθησε ελÜχιστα την υγεßα του, που Þταν επιφυλακτικüς, κρατþντας τον εαυτü του μακριÜ απü ιατρικÞ φροντßδα. Εν τω μεταξý, Ýπρεπε να αντιμετωπßσει τις αντßπαλες αξιþσεις των εκδοτþν Gollancz και Warburg για εκδοτικÜ δικαιþματα. Περßπου αυτÞ την περßοδο συν-επιμελÞθηκε μια συλλογÞ με τßτλο British Pamphleteers με τον Reginald Reynolds. Ως αποτÝλεσμα της επιτυχßας της ΦÜρμας, περßμενε μεγÜλο λογαριασμü απü την Inland Revenue κι επικοινþνησε με μια εταιρεßα λογιστþν που ο ανþτερος συνεργÜτης Þταν ο Jack Harrison. Η εταιρεßα τονε συμβοýλεψε να ιδρýσει μια εταιρεßα για να κατÝχει και να λαμβÜνει τα πνευματικÜ του δικαιþματα και να συνÜψει μια συμφωνßα παροχÞς υπηρεσιþν þστε να μπορεß να αντλεß μισθü. Μια τÝτοια εταιρεßα, η George Orwell Productions Ltd (GOP Ltd) ιδρýθηκε στις 12 ΣεπτÝμβρη 1947, αν κι η συμφωνßα παροχÞς υπηρεσιþν δεν τÝθηκε τüτε σε ισχý. Ο Jack Harrison Üφησε τις λεπτομÝρειες σ' αυτü το στÜδιο σε κατþτερους συναδÝλφους.

     ¸φυγε απü το Λονδßνο για τη Γιοýρα στις 10 Απρßλη 1947. Τον Ιοýλιο Ýληξε τη μßσθωση στο εξοχικü του Γουüλινγκτον. Δοýλεψε το 1984 κι Ýκανε καλÞ πρüοδο. Κεßνη τη περßοδο τον επισκÝφθηκε η οικογÝνεια της αδερφÞς του κι ο Μπλαιρ οδÞγησε μια καταστροφικÞ εκστρατεßα με βÜρκα, στις 19 Αυγοýστου, που παραλßγο να οδηγÞσει σε απþλεια ζωÞς ενþ προσπαθοýσε να διασχßσει τον περιβüητο κüλπο του Corryvreckan και τον Ýκανε μοýσκεμα που δεν Þτανε καλü για την υγεßα του. Τον ΔεκÝμβριο Ýνας ειδικüς στο στÞθος κλÞθηκε απü τη Γλασκþβη, που εßπε üτι Þτανε βαριÜ Üρρωστος και μια εβδομÜδα πριν απü τα Χριστοýγεννα του 1947 βρισκüτανε στο νοσοκομεßο Hairmyres στο East Kilbride, τüτε Ýνα μικρü χωριü στην ýπαιθρο, στα περßχωρα της Γλασκþβης. Η φυματßωση διαγνþστηκε και το αßτημα για Üδεια εισαγωγÞς στρεπτομυκßνης για τη θεραπεßα του Ýφτασε μÝχρι τον Ανευρßν ΜπεβÜν, τüτε Υπουργü Υγεßας. Ο ΝτÝιβιντ ¢στορ βοÞθησε με τη προμÞθεια και τις πληρωμÝς και ξεκßνησε τη θεραπεßα στρεπτομυκßνης στις 19 Þ 20 ΦλεβÜρη 1948. Στα τÝλη Ιουλßου 1948, μπüρεσε να επιστρÝψει στη Γιοýρα και τον ΔεκÝμβρη εßχε τελειþσει το χειρüγραφο του 1984. ΓενÜρη του 1949, σε πολý αδýναμη κατÜσταση, ξεκßνησε για το σανατüριο στο Cranham, Gloucestershire, συνοδευüμενος απü το Richard Rees.
     Το σανατüριο στο Cranham αποτελοýνταν απü μια σειρÜ μικρÜ ξýλινα σαλÝ Þ καλýβες σε απομακρυσμÝνο μÝρος του Cotswolds κοντÜ στο Stroud. Οι πÜντες σοκαρßστηκαν απü την εμφÜνισÞ του κι ανησυχοýσαν για τις ελλεßψεις και την αναποτελεσματικüτητα της θεραπεßας. Οι φßλοι ανησυχοýσαν για τα οικονομικÜ του, αλλÜ τþρα Þτανε σχετικÜ καλÜ. ¸γραφε σε πολλοýς απü τους φßλους του, συμπεριλαμβανομÝνης της Jacintha Buddicom, που τον εßχε ξανακαλýψει και το ΜÜρτη του 1949 τον επισκÝφτηκε η Celia Kirwan. Η Kirwan εßχε μüλις αρχßσει να εργÜζεται για μια μονÜδα του Φüρεúν ¼φις ΤμÞμα ¸ρευνας Πληροφοριþν (IRD), που δημιουργÞθηκε απü τη κυβÝρνηση των Εργατικþν για τη δημοσßευση αντικομμουνιστικÞς προπαγÜνδας κι ο Μπλαιρ της Ýδωσε μια λßστα με Üτομα που θεωροýσε ακατÜλληλα ως συγγραφεßς λüγω τις φιλοκομμουνιστικÝς τους τÜσεις. Η λßστα του, που δεν δημοσιεýτηκε μÝχρι το 2003, περιλÜμβανε κυρßως συγγραφεßς, αλλÜ κι ηθοποιοýς και βουλευτÝς των Εργατικþν. Για τη περαιτÝρω προþθηση της ΦÜρμας των Ζþων, το IRD ανÝθεσε ταινßες κινουμÝνων σχεδßων, ζωγραφισμÝνες απü τον Norman Pett, να τοποθετηθοýν σε εφημερßδες σ' üλο τον κüσμο. ¸λαβε περισσüτερη θεραπεßα με στρεπτομυκßνη και βελτιþθηκε ελαφρÜ. Ιοýνιο του 1949 κυκλοφüρησε το 1984, με αποδοχÞ των κριτικþν.
     Η υγεßα του συνÝχισε να επιδεινþνεται μετÜ τη διÜγνωση της φυματßωσης, ΔεκÝμβρη του 1947. Στα μÝσα του 1949, φλÝρταρε τη Σüνια ΜπρÜουνελ κι ανακοßνωσαν τον αρραβþνα τους τον ΣεπτÝμβρη, λßγο πριν μεταφερθεß στο Νοσοκομεßο University College του Λονδßνου. Η Σüνια ανÝλαβε τις υποθÝσεις του και τονε παρακολουθοýσε επιμελþς στο νοσοκομεßο. ΣεπτÝμβρη του 1949, κÜλεσε τον λογιστÞ του ΧÜρισον να τον επισκεφτεß στο νοσοκομεßο κι αυτüς μετÜ ισχυρßστηκε πως του ζÞτησε να γßνει διευθυντÞς της GOP Ltd και να διαχειριστεß την εταιρεßα, αλλÜ δεν υπÞρχε μÜρτυρας. Ο γÜμος τους Ýγινε στο δωμÜτιο του νοσοκομεßου στις 13 Οκτωβρη 1949, με κουμπÜρο τον ΝτÝιβιντ ¢στορ. Η υγεßα του üμως Ýφθινε και τον επισκÝφτηκε πλÞθος επισκεπτþν, συμπεριλαμβανομÝνων των Muggeridge, Connolly, Lucian Freud, Stephen Spender, Evelyn Waugh, Paul Potts, Anthony Powell και του καθηγητÞ του στην Eton, Anthony Gow. Τα σχÝδια για μετÜβαση στις ΕλβετικÝς ¢λπεις εßχαν τεθεß σε συζÞτηση. ΠραγματοποιÞθηκαν περαιτÝρω συναντÞσεις με το λογιστÞ του, που ο ΧÜρισον κι οι Μπλαιρ επιβεβαιþθηκαν ως διευθυντÝς της εταιρεßας που ωστüσο ο ΧÜρισον ισχυρßστηκε üτι η συμφωνßα παροχÞς υπηρεσιþν εκτελÝστηκε, δßνοντας δικαιþματα πνευματικÞς ιδιοκτησßας στην εταιρεßα. Η υγεßα του Þτανε και πÜλι σε πτþση μÝχρι τα Χριστοýγεννα. Το βρÜδυ της 20ης Ιανουαρßου 1950, ο Ποτς τον επισκÝφτηκε κι Ýφυγε üταν τονε βρÞκε να κοιμÜται. Ο ΧÜρισον τον επισκÝφτηκε μετÜ κι ισχυρßστηκε üτι του Ýδωσε το 25% της εταιρεßας. Νωρßς το πρωß της 21ης ​​Ιανουαρßου, μια αρτηρßα Ýσκασε στους πνεýμονες του ¼ργουελ, σκοτþνοντÜς τον σε ηλικßα 46 ετþν.

     Απü τις κορυφαßες στιγμÝς της ζωÞς του Þταν η συμμετοχÞ του στον Ισπανικü Εμφýλιο. ΣτρατευμÝνος αρχικÜ στη δημοκρατικÞ πολιτοφυλακÞ, πολÝμησε και τραυματßστηκε üντας μÝλος της ταξιαρχßας ΛÝνιν του P.O.U.M, ενþ συγκροýστηκε αργüτερα με το σταλινικü PCE στις τραγικÝς ημÝρες της Βαρκελþνης. Στο βιβλßο του Φüρος ΤιμÞς στη Καταλωνßα (1938) αποτýπωσε μοναδικÜ τις εμπειρßες και τη δρÜση του. Με την Ýκρηξη του Β' Παγκ. Πολ. τοποθετÞθηκε διευθυντÞς της ΙνδικÞς Υπηρεσßας BBC, απ' üπου αποχþρησε το 1943. Ως λογοτεχνικüς συντÜκτης, εν συνεχεßα, στην εφημερßδα Tribune, διαμüρφωσε πολιτικÝς θÝσεις με σοσιαλιστικÞ κατεýθυνση, διαφοροποιημÝνος ωστüσο απü την επßσημη γραμμÞ των Εργατικþν. Στη περßοδο αυτÞ ανÞκουν μερικÜ απü τα καλλßτερα δοκßμιÜ του.



     Τα τελευταßα χρüνια της ζωÞς του Ýγραψε τα 2 βιβλßα που του χÜρισαν τη μεγÜλη του φÞμη. Το 1944 ολοκλÞρωσε τη ΦÜρμα των Ζþων, πολιτικÞ αλληγορßα εμπνευσμÝνη απü τη ΡωσικÞ ΕπανÜσταση και τη σταλινικÞ περßοδο της ΕΣΣΔ. Το βιβλßο τον Ýκανε πλοýσιο και διÜσημο. Το 1949 κυκλοφüρησε το τελευταßο του Ýργο, το περßφημο 1984, κορυφαßα ßσως στιγμÞ του συγγραφÝα και πολιτικοý στοχαστÞ. Με τη δρÜση τοποθετημÝνη στο μελλοντικü τüτε Ýτος 1984, σκιαγραφεß αριστουργηματικÜ üσο κι εφιαλτικÜ το ολοκληρωτικü αστυνομικü κρÜτος, üπου τα πÜντα εξελßσσονται υπü τη παρακολοýθηση του ΜεγÜλου Αδελφοý. Παρ' üτι Þταν αριστερþν πολιτικþν πεποιθÞσεων, η απÝχθεια του απÝναντι σ' üλες τις μορφÝς ολοκληρωτισμοý (ιδιαßτερα απÝναντι στον σταλινισμü), Þταν ευδιÜκριτη. Φοβοýμενος üτι μÝλη του αγγλικοý εργατικοý κüμματος τρÝφουν φιλοσοβιετικÜ αισθÞματα, κατÝθεσε στο τμÞμα ερευνþν πληροφοριþν (Information Research Department) παρακλÜδι του υπουργεßου εξωτερικþν, λßστα που περιλÜμβανε 135 ονüματα στα οποßα συμπεριλαμβÜνονταν κι επιφανεßς προσωπικüτητες üπως ο ΤσÜρλι ΤσÜπλιν.
     To 1950, λßγο πριν τον θÜνατü του, μακριÜ απü το αγαπημÝνο του νησß Γιοýρα, ο Βρεττανüς λογοτÝχνης απαγüρευσε ρητÜ τη συγγραφÞ της βιογραφßας του, κÜτι που τελικÜ δεν τηρÞθηκε απü τους πολυÜριθμους βιογρÜφους του. Ο Τζορτζ ¼ργουελ πÝθανε 21 ΓενÜρη 1950 σε νοσοκομεßο του Λονδßνου, σε ηλικßα 47 ετþν απü χρüνια Ýξαρση της φυματßωσης που τονε βασÜνιζε καιρü. Το 1958 η χÞρα του Σüνια, σε συνεργασßα με τον ºαν ¢νγκους επιμελÞθηκε κι εξÝδωσε σε 4 ογκþδεις τüμους το σýνολο σχεδüν των δοκιμßων, των Üρθρων, των βιβλιοκρισιþν, των επιστολþν αλλÜ και των ημερολογßων που κρÜτησε κατÜ καιροýς ο ¼ργουελ. Εßχε ζητÞσει να ταφεß σýμφωνα με την ΑγγλικανικÞ ιεροτελεστßα στο νεκροταφεßο της πλησιÝστερης εκκλησßας üπου Ýτυχε να πεθÜνει. Τα νεκροταφεßα στο κεντρικü Λονδßνο δεν εßχανε χþρο κι Ýτσι, σε μια προσπÜθεια να διασφαλßσει üτι οι τελευταßες επιθυμßες του θα μποροýσαν να εκπληρωθοýν, η χÞρα του Ýκανε Ýκκληση στους φßλους του να δουν αν κÜποιος απ' αυτοýς γνþριζε μια εκκλησßα με χþρο στο νεκροταφεßο της.
     Ο ΝτÝιβιντ ¢στορ ζοýσε στο ΣÜτον Κüρτεναι του ΟξφορντσÜιρ και κανüνισε να ενταφιαστεß ο ¼ργουελ στην αυλÞ των Αγßων ΠÜντων εκεß. Η ταφüπλακα του ¼ργουελ φÝρει τον επιτÜφιο: "Εδþ βρßσκεται ο ¸ρικ ¢ρθουρ Μπλαιρ, γεννημÝνος στις 25 Ιουνßου 1903, πÝθανε στις 21 Ιανουαρßου 1950". Δεν γßνεται καμμßα αναφορÜ στη ταφüπλακα του πιο διÜσημου ψευδþνυμοý του. Ο υιοθετημÝνος γιος του, Ρßτσαρντ ΟρÜτιο Μπλαιρ, ανατρÜφηκε απü την αδερφÞ του ¢βριλ. Εßναι απü τους υπευθýνους της Εταιρεßας ¼ργουελ. Το 1979, η Sonia Brownell Üσκησε προσφυγÞ στο Ανþτατο ΔικαστÞριο κατÜ του Harrison üταν δÞλωσε τη πρüθεσÞ του να υποδιαιρÝσει το μερßδιο του 25% της εταιρεßας στα τρßα παιδιÜ του. Για τη Σüνια, η συνÝπεια αυτοý του ελιγμοý θα 'κανε 3 φορÝς πιο δýσκολο ν' αποκτÞσει τον συνολικü Ýλεγχο της εταιρεßας. ΘεωρÞθηκε üτι εßχε μια ισχυρÞ υπüθεση, αλλÜ αρρþσταινε ολοÝνα και περισσüτερο και τελικÜ πεßστηκε να συμβιβαστεß εκτüς δικαστηρßου στις 2 Νοεμβρßου 1980. ΠÝθανε στις 11 ΔεκÝμβρη 1980, σε ηλικßα 62 ετþν.
     Στο μεγαλýτερο μÝρος της καρριÝρας του, ο ¼ργουελ Þτανε περισσüτερο γνωστüς για τη δημοσιογραφßα του, σε δοκßμια, κριτικÝς, στÞλες σε εφημερßδες και περιοδικÜ και στα βιβλßα του ρεπορτÜζ: Down and Out in Paris and London (περιγρÜφοντας μια περßοδο φτþχειας σε αυτÝς τις πüλεις), Στις ΦÜμπρικες Του Γουßγκαν ΠÜιαρ (περιγρÜφει τις συνθÞκες διαβßωσης των φτωχþν στη βüρεια Αγγλßα και τον ταξικü διαχωρισμü γενικÜ) και Φüρος ΤιμÞς Στη Καταλονßα. Σýμφωνα με τον Irving Howe, Þτανε "καλλßτερος ¢γγλος δοκιμιογρÜφος απü τον Hazlitt, ßσως κι απ' τον Dr Johnson". Οι σýγχρονοι αναγνþστες γνωρßζονται συχνüτερα με τον ¼ργουελ ως μυθιστοριογρÜφο, ιδιαßτερα μÝσω των εξαιρετικÜ επιτυχημÝνων τßτλων του Animal Farm και 1984. Το πρþτο θεωρεßται συχνÜ üτι αντανακλÜ τον εκφυλισμü στη ΣοβιετικÞ ¸νωση μετÜ τη ΡωσικÞ ΕπανÜσταση και την Üνοδο του σταλινισμοý. το τελευταßο, ζωÞ υπü ολοκληρωτικÞ κυριαρχßα. Το 1984 συγκρßνεται συχνÜ με το Brave New World του Aldous Huxley. Και τα δýο εßναι ισχυρÜ δυστοπικÜ μυθιστορÞματα που προειδοποιοýν για Ýναν μελλοντικü κüσμο üπου η κρατικÞ μηχανÞ ασκεß απüλυτο Ýλεγχο στην κοινωνικÞ ζωÞ. Το 1984, το 1984 και το Fahrenheit 451 του Ray Bradbury τιμÞθηκαν με το Βραβεßο ΠρομηθÝας για τη συμβολÞ τους στη δυστοπικÞ λογοτεχνßα. Το 2011 το Ýλαβε ξανÜ για την Animal Farm.
Το Coming Up for Air, το τελευταßο του μυθιστüρημα πριν απü τον Β' Παγκüσμιο Πüλεμο, εßναι το πιο "αγγλικü" απü τα μυθιστορÞματÜ του. Οι συναγερμοß του πολÝμου αναμειγνýονται με εικüνες της ειδυλλιακÞς ΕδουαρδιανÞς παιδικÞς ηλικßας του πρωταγωνιστÞ Τζορτζ Μπüουλινγκ απü την πλευρÜ του ΤÜμεση. Το μυθιστüρημα εßναι απαισιüδοξο. ο βιομηχανισμüς και ο καπιταλισμüς σκüτωσαν τα καλýτερα της ΠαλαιÜς Αγγλßας και υπÞρξαν μεγÜλες, νÝες εξωτερικÝς απειλÝς. Με οικιακοýς üρους, ο πρωταγωνιστÞς του George Bowling θÝτει τις ολοκληρωτικÝς υποθÝσεις των Franz Borkenau, Orwell, Ignazio Silone και Koestler: "Ο ΓÝρος Χßτλερ εßναι κÜτι διαφορετικü. Ο Τζο ΣτÜλιν Ýτσι. Δεν εßναι σαν αυτοýς τους παλιοýς που σταýρωναν ανθρþπους και τους Ýκοβαν. τα κεφÜλια μακριÜ και οýτω καθεξÞς, μüνο για πλÜκα... Εßναι κÜτι εντελþς νÝο — κÜτι που δεν Ýχει ξανακοýσει ποτÝ».


Ο τÜφος στο προαýλιο της εκκλησßας των Αγßων, ΣÜτον & Κüρτεναι, ΟξφορντσÜιρ

     Σ' αυτοβιογραφικü κομμÜτι που εßχε στεßλει στους εκδüτες του Twentieth Century Authors το 1940, Ýγραψε: "Οι συγγραφεßς που μ' αρÝσουνε πιüτερο και δεν με κουρÜζουνε ποτÝ εßναι: Σαßξπηρ, Σουßφτ, Φßλντινγκ, Ντßκενς, Τσαρλς Ριντ, ΦλωμπÝρ και, μεταξý των σýγχρονων οι, Joyce, TS Eliot και DH Lawrence. ΑλλÜ πιστεýω üτι ο σýγχρονος που μ' Ýχει επηρεÜσει πιüτερο εßναι ο Somerset Maugham, που θαυμÜζω απßστευτα για τη δýναμÞ του να λÝει μια ιστορßα ευθÝως και χωρßς περιττÜ". Αλλοý, ο ¼ργουελ επαßνεσε Ýντονα τα Ýργα του Τζακ Λüντον, ιδιαßτερα το βιβλßο του Ο Δρüμος. Η ÝρευνÜ του για τη φτþχεια στο The Road to Wigan Pier μοιÜζει πολý μ' αυτÞ του London The People of the Abyss, üπου ο Αμερικανüς δημοσιογρÜφος μεταμφιÝζεται σε ναýτη χωρßς δουλειÜ για να ερευνÞσει τις ζωÝς των φτωχþν στο Λονδßνο. Στο δοκßμιü του ΠολιτικÞ εναντßον Λογοτεχνßας: Μια ΕξÝταση των Ταξιδιþν του Γκιοýλιβερ (1946) ο ¼ργουελ Ýγραψε: "Αν Ýπρεπε να φτιÜξω μια λßστα 6 βιβλßων που επρüκειτο να διατηρηθοýν üταν üλα τ' Üλλα καταστραφοýνε, σßγουρα θα βαζα τα Ταξßδια του Γκιοýλιβερ μεταξý τους". Για τον H. G. Wells Ýγραψε, "Το μυαλü üλων μας κι επομÝνως ο φυσικüς κüσμος, θα 'ταν αισθητÜ διαφορετικü αν ο Wells δεν υπÞρχε ποτÝ". ¹τανε και θαυμαστÞς του ¢ρθουρ Καßστλερ κι Ýγινε στενüς φßλος κατÜ τη διÜρκεια των τριþν ετþν που πÝρασαν με τις συζýγους τους (Σüνια & ΜÜμÝιν) στο εξοχικü σπßτι του Bwlch Ocyn, μια απομονωμÝνη αγροικßα που ανÞκε στον Clough Williams-Ellis, στη κοιλÜδα του Ffestiniog. Ο ¼ργουελ Ýκανε ανασκüπηση του Koestler, Darkness at Noon για το New Statesman το 1941, λÝγοντας:

   "¼σο λαμπρü εßναι αυτü το βιβλßο ως μυθιστüρημα κι ατüφιο κομμÜτι λαμπρÞς λογοτεχνßας, εßναι ßσως το πιο πολýτιμο ως ερμηνεßα των ομολογιþν της Μüσχας απü κÜποιον με εσωτερικÞ γνþση των ολοκληρωτικþν μεθüδων. Αυτü που Þταν τρομακτικü σ' αυτÝς τις δßκες δεν Þταν το γεγονüς üτι συνÝβησαν -γιατß προφανþς τÝτοια πρÜγματα εßναι απαραßτητα σε μια ολοκληρωτικÞ κοινωνßα- αλλÜ η προθυμßα των δυτικþν διανοουμÝνων να τα δικαιολογÞσουν".

     ¢λλοι συγγραφεßς που θαýμαζε Þταν οι: Ραλφ Γουüλντο ¸μερσον, Τζορτζ Γκßσινγκ, ΓκρÜχαμ Γκριν, ΧÝρμαν ΜÝλβιλ, ΧÝνρι Μßλερ, Τüμπιας Σμüλετ, Μαρκ Τουαßην, Τζüζεφ Κüνραντ και ΓεβγκÝνι ΖαμιÜτιν. ¹τανε ταυτüχρονα θαυμαστÞς και κριτικüς του Κßπλινγκ, επαινþντας τον ως "προικισμÝνο συγγραφÝα και κακü ποιητÞ που το Ýργο του εßναι ψευδÝς, ηθικÜ αναßσθητο κι αισθητικÜ αποκρουστικü, αλλ' αναμφισβÞτητα σαγηνευτικü κι ικανü να μιλÞσει για ορισμÝνες πτυχÝς της πραγματικüτητας πιο αποτελεσματικÜ απü πιο πεφωτισμÝνους συγγραφεßς". Εßχε μια παρüμοια αμφßθυμη στÜση με τον GK Chesterton, που θεωροýσε ως συγγραφÝα με σημαντικü ταλÝντο που εßχε επιλÝξει να αφοσιωθεß στη ρωμαιοκαθολικÞ προπαγÜνδα και στην Evelyn Waugh, Ýγραψε, "εßναι σαν καλÞ μυθιστοριογρÜφος üπως μπορεß να 'ναι κανεßς (δηλαδÞ üπως πÜνε οι μυθιστοριογρÜφοι σÞμερα) ενþ Ýχει αβÜσιμες απüψεις". Σ' üλη του τη ζωÞ υποστÞριζε συνεχþς τον εαυτü του ως κριτÞ βιβλßων. Οι κριτικÝς του εßναι γνωστÝς κι Ýχουν επηρεÜσει τη λογοτεχνικÞ κριτικÞ. ¸γραψε στο συμπÝρασμα του δοκιμßου του του 1940 για τον Ντßκενς:

   "¼ταν κÜποιος διαβÜζει Ýνα Ýντονα μεμονωμÝνο γραπτü, Ýχει την εντýπωση üτι βλÝπει Ýνα πρüσωπο κÜπου πßσω απü τη σελßδα. Δεν εßναι απαραßτητα το πραγματικü πρüσωπο του συγγραφÝα. Το νιþθω πολý Ýντονα με τον Swift, με τον Defoe, με τον Fielding, τον Stendhal, Thackeray, Flaubert, αν και σ' αρκετÝς περιπτþσεις δεν ξÝρω πþς Ýμοιαζαν αυτοß οι Üνθρωποι και δεν θÝλω να μÜθω. Αυτü που βλÝπει κανεßς εßναι το πρüσωπο που πρÝπει να 'χει ο συγγραφÝας. Λοιπüν, στη περßπτωση του Ντßκενς βλÝπω Ýνα πρüσωπο που δεν εßναι ακριβþς το πρüσωπο των φωτογραφιþν του, αν και μοιÜζει μ' αυτü. Εßναι το πρüσωπο ενüς Üντρα περßπου σαρÜντα ετþν, με μικρü γÝνι κι απαλü χρþμα. ΓελÜ, μ' Ýνα Üγγιγμα θυμοý στο γÝλιο του, αλλÜ χωρßς θρßαμβο. Εßναι το πρüσωπο ενüς ανθρþπου που παλεýει πÜντα ενÜντια σε κÜτι, αλλÜ που παλεýει ανοιχτÜ και δεν φοβÜται, το πρüσωπο ενüς ανθρþπου που εßναι γενναιüδωρα θυμωμÝνος -με Üλλα λüγια, ενüς φιλελεýθερου του 19ου αι., μια ελεýθερη ευφυÀα, Ýνας τýπος που μισιÝται με το ßδιο μßσος. απ' üλη η δýσοσμη μικρÞ ορθοδοξßα που τþρα αγωνßζεται για τις ψυχÝς μας".

     Ο Τζορτζ Γοýντκοκ πρüτεινε üτι οι 2 τελευταßες προτÜσεις περιγρÜφουν επßσης τον ¼ργουελ. ¸γραψε μια κριτικÞ στο Ýργο του Τζορτζ ΜπÝρναρντ Σω, τα ¼πλα και ο ¢νθρωπος. Θεþρησε αυτü το Ýργο του Shaw το καλλßτερο και το πιο πιθανü να παραμεßνει κοινωνικÜ επßκαιρο, λüγω του θÝματüς του üτι ο πüλεμος δεν εßναι, γενικÜ, μια Ýνδοξη ρομαντικÞ περιπÝτεια. Το δοκßμιü του το 1945 In Defence of P.G. Ο Wodehouse περιÝχει μια διασκεδαστικÞ αξιολüγηση της γραφÞς του Wodehouse κι επßσης υποστηρßζει üτι οι εκπομπÝς του απü τη Γερμανßα (στη διÜρκεια του πολÝμου) δεν τον Ýκαναν πραγματικÜ προδüτη. Κατηγüρησε το Υπουργεßο Πληροφοριþν üτι υπερÝβαλε στις ενÝργειες του Wodehouse για προπαγανδιστικοýς σκοποýς.



     Το 1946, το Βρεττανικü Συμβοýλιο ανÝθεσε στον ¼ργουελ να γρÜψει Ýνα δοκßμιο για το βρετανικü φαγητü ως μÝρος μιας προσπÜθειας προþθησης των βρετανικþν σχÝσεων στο εξωτερικü. Στο δοκßμιο με τßτλο British Cookery, ο Orwell περιÝγραψε τη βρετανικÞ δßαιτα ως «μια απλÞ, μÜλλον βαριÜ, ßσως ελαφρþς βÜρβαρη δßαιτα» και üπου «τα ζεστÜ ροφÞματα εßναι αποδεκτÜ τις περισσüτερες þρες της ημÝρας». ΣυζητÜ το τελετουργικü του πρωινοý στο ΗνωμÝνο Βασßλειο, "αυτü δεν εßναι Ýνα σνακ αλλÜ Ýνα σοβαρü γεýμα. Η þρα κατÜ την οποßα οι Üνθρωποι παßρνουν το πρωινü τους εξαρτÜται φυσικÜ απü την þρα που πηγαßνουν στη δουλειÜ." ¸γραψε üτι το τσÜι στο ΗνωμÝνο Βασßλειο αποτελοýνταν απü μια ποικιλßα απü αλμυρÜ και γλυκÜ πιÜτα, αλλÜ «κανÝνα τσÜι δεν θα μποροýσε να θεωρηθεß καλü εÜν δεν περιελÜμβανε τουλÜχιστον Ýνα εßδος κÝικ», πριν προσθÝσει «καθþς και κÝικ, τα μπισκüτα τρþγονται πολý την þρα του τσαγιοý.» Ο ¼ργουελ συμπεριÝλαβε μια συνταγÞ για μαρμελÜδα, Ýνα δημοφιλÝς βρετανικü Üλειμμα στο ψωμß. Ωστüσο, το Βρεττανικü Συμβοýλιο αρνÞθηκε να δημοσιεýσει το δοκßμιο με το αιτιολογικü üτι Þταν πολý προβληματικü να γρÜψει κανεßς για το φαγητü την εποχÞ του Αυστηρü δελτßο στο ΗΒ. Το 2019, το δοκßμιο ανακαλýφθηκε στα αρχεßα του Βρετανικοý Συμβουλßου μαζß με την επιστολÞ απüρριψης. Το Βρεττανικü Συμβοýλιο απηýθυνε επßσημη συγγνþμη στον ¼ργουελ για την απüρριψη του δοκιμßου που εßχε ανατεθεß.
     Ο ¢ρθουρ ΚÝσλερ εßπε üτι η «ασυμβßβαστη πνευματικÞ ειλικρßνεια του ¼ργουελ τον Ýκανε να φαßνεται σχεδüν απÜνθρωπος μερικÝς φορÝς». Ο Μπεν ΒÜτενμπεργκ δÞλωσε: «Η γραφÞ του ¼ργουελ διαπÝρασε την πνευματικÞ υποκρισßα üπου κι αν την Ýβρισκε». Σýμφωνα με τον ιστορικü Πιρς ΜπρÝντον, «Ο ¼ργουελ Þταν ο Üγιος της κοινÞς ευπρÝπειας που τις προηγοýμενες μÝρες, εßπε ο προúστÜμενüς του στο BBC, ΡÜσμπρουκ Γουßλιαμς, «Þ αγιοποιοýνταν—Þ κÜηκαν στην πυρÜ». Ο Raymond Williams στο Politics and Letters: Interviews with New Left Review περιγρÜφει τον ¼ργουελ ως "επιτυχημÝνη πλαστοπροσωπßα ενüς απλοý ανθρþπου που προσκροýει στην εμπειρßα με αδιαμεσολÜβητο τρüπο και λÝει την αλÞθεια γι' αυτü" ο Christopher Norris δÞλωσε üτι η "εγχþρια εμπειριστικÞ Üποψη του ¼ργουελ - η υπüθεση του üτι η αλÞθεια Þταν απλþς εκεß για να ειπωθεß με Ýναν απλü τρüπο κοινÞς λογικÞς - τþρα φαßνεται üχι απλþς αφελÞς, αλλÜ Ýνοχα αυταπÜτη».
     Ο Αμερικανüς μελετητÞς Σκοτ ​​Λοýκας Ýχει περιγρÜψει τον ¼ργουελ ως εχθρü της ΑριστερÜς. Ο Τζον Νιοýζινγκερ Ýχει υποστηρßξει üτι ο Λοýκας θα μποροýσε να το κÜνει αυτü μüνο απεικονßζοντας «üλες τις επιθÝσεις του ¼ργουελ στον σταλινισμü σαν να Þταν επιθÝσεις στον σοσιαλισμü, παρÜ τη συνεχιζüμενη επιμονÞ του ¼ργουελ üτι δεν Þταν».
Το Ýργο του ¼ργουελ Ýχει λÜβει εξÝχουσα θÝση στο πρüγραμμα σπουδþν της σχολικÞς λογοτεχνßας στην Αγγλßα, με το Animal Farm Ýνα κανονικü θÝμα εξÝτασης στο τÝλος της δευτεροβÜθμιας εκπαßδευσης (GCSE) και το 1984 Ýνα θÝμα για τις επüμενες εξετÜσεις κÜτω απü το πανεπιστημιακü επßπεδο (A Levels). Μια δημοσκüπηση του 2016 στο ΗνωμÝνο Βασßλειο Ýδειξε üτι το Animal Farm κατÝταξε το αγαπημÝνο βιβλßο της χþρας απü το σχολεßο. Ο ιστορικüς Τζον Ρüντεν δÞλωσε: "Ο Τζον Ποντχüρετς üντως ισχυρßστηκε üτι αν ζοýσε σÞμερα ο ¼ργουελ, θα στεκüταν με τους νεοσυντηρητικοýς και ενÜντια στην ΑριστερÜ. Και τßθεται το ερþτημα, σε ποιο βαθμü μπορεßτε να αρχßσετε να προβλÝπετε τις πολιτικÝς θÝσεις των κÜποιος που Ýχει πεθÜνει τρεις και περισσüτερες δεκαετßες εκεßνη την εποχÞ;». Στη Νßκη του ¼ργουελ, ο Κρßστοφερ Χßτσενς υποστηρßζει: "Σε απÜντηση στην κατηγορßα της ασυνÝπειας ο ¼ργουελ ως συγγραφÝας Ýπαιρνε για πÜντα τη θερμοκρασßα του. Με Üλλα λüγια, εδþ Þταν κÜποιος που δεν σταμÜτησε ποτÝ να δοκιμÜζει και να προσαρμüζει τη νοημοσýνη του".
Ο Τζον Ρüντεν επισημαßνει τα «αναμφισβÞτητα συντηρητικÜ χαρακτηριστικÜ στη φυσιογνωμßα του ¼ργουελ» και παρατηρεß πþς «σε κÜποιο βαθμü ο ¼ργουελ διευκüλυνε τα εßδη των χρÞσεων και των καταχρÞσεων απü τη ΔεξιÜ στις οποßες Ýχει τεθεß το üνομÜ του. Με Üλλους τρüπους υπÞρξε η πολιτικÞ του επιλεκτικÞ παρÜθεση». Ο Rodden αναφÝρεται στο δοκßμιο "Why I Write".
     Ο ΦÜιβελ Ýγραψε για τον ¼ργουελ: «Η κρßσιμη εμπειρßα του Þταν ο αγþνας του να μετατραπεß σε συγγραφÝα, Ýνας αγþνας που οδÞγησε σε μεγÜλες περιüδους φτþχειας, αποτυχßας και ταπεßνωσης και για τον οποßο δεν Ýχει γρÜψει σχεδüν τßποτα Üμεσα. Ο ιδρþτας και Η αγωνßα Þταν λιγüτερη στη ζωÞ της παραγκοýπολης παρÜ στην προσπÜθεια να μετατραπεß η εμπειρßα σε λογοτεχνßα».
Τον Οκτþβριο του 2015, η Finlay Publisher, για την Orwell Society, δημοσßευσε τον George Orwell «The Complete Poetry», που συγκÝντρωσε και παρουσßασε η Dione Venables. Στο δοκßμιü του "Politics and the English Language" (1946), ο Orwell Ýγραψε για τη σημασßα της ακριβοýς και καθαρÞς γλþσσας, υποστηρßζοντας üτι η ασαφÞς γραφÞ μπορεß να χρησιμοποιηθεß ως ισχυρü εργαλεßο πολιτικÞς χειραγþγησης επειδÞ διαμορφþνει τον τρüπο που σκεφτüμαστε. Σε αυτü το δοκßμιο, ο ¼ργουελ παρÝχει Ýξι κανüνες για τους συγγραφεßς:

 * Μη χρησιμοποιεßτε ποτÝ μεταφορÜ, παρομοßωση Þ Üλλο σχÞμα λüγου που Ýχετε συνηθßσει να βλÝπετε τυπωμÝνα.
 * ΠοτÝ μη χρησιμοποιεßτε μια μεγÜλη λÝξη üπου μια σýντομη θα κÜνει.
 * Αν εßναι δυνατü ν' αποκüψετε μια λÝξη, κüψτε τη πÜντα.
 * ΠοτÝ μη χρησιμοποιεßτε το παθητικü üπου μπορεßτε να χρησιμοποιÞσετε το ενεργü.
 * ΠοτÝ μη χρησιμοποιεßτε ξÝνη φρÜση, επιστημονικÞ λÝξη Þ λÝξη ορολογßας, αν μπορεßτε να σκεφτεßτε Ýνα καθημερινü αγγλικü αντßστοιχο.
 * ΣπÜστε κÜποιον απü αυτοýς τους κανüνες νωρßτερα απü το να πεßτε οτιδÞποτε βÜρβαρο.


     Ο ¼ργουελ εργÜστηκε ως δημοσιογρÜφος στο The Observer για επτÜ χρüνια και ο συντÜκτης του ΝτÝιβιντ ¢στορ Ýδινε Ýνα αντßγραφο αυτοý του περßφημου δοκιμßου σε κÜθε νεοσýλλεκτο. Το 2003, ο λογοτεχνικüς συντÜκτης της εφημερßδας Robert McCrum Ýγραψε: «Ακüμα και τþρα, αναφÝρεται στο βιβλßο στυλ μας». Ο δημοσιογρÜφος Τζüναθαν Χßγουντ σημεßωσε: «Η κριτικÞ του ¼ργουελ για τη χυδαßα γλþσσα εξακολουθεß να λαμβÜνεται πολý σοβαρÜ υπüψη». Ο Andrew N. Rubin υποστηρßζει üτι «Ο ¼ργουελ υποστÞριξε üτι πρÝπει να εßμαστε προσεκτικοß στο πþς η χρÞση της γλþσσας Ýχει περιορßσει την ικανüτητÜ μας για κριτικÞ σκÝψη, üπως θα Ýπρεπε να μας απασχολοýν εξßσου οι τρüποι με τους οποßους οι κυρßαρχοι τρüποι σκÝψης Ýχουν αναδιαμορφþσει την ßδια τη γλþσσα. χρÞση."
     Το επßθετο «οργουελιανü» υποδηλþνει μια στÜση και μια πολιτικÞ ελÝγχου με προπαγÜνδα, παρακολοýθηση, παραπληροφüρηση, Üρνηση της αλÞθειας και χειραγþγηση του παρελθüντος. Το 1984, ο ¼ργουελ περιÝγραψε μια ολοκληρωτικÞ κυβÝρνηση που Ýλεγχε τη σκÝψη ελÝγχοντας τη γλþσσα, κÜνοντας ορισμÝνες ιδÝες κυριολεκτικÜ αδιανüητες. ΑρκετÝς λÝξεις και φρÜσεις απü το 1984 Ýχουν μπει στη δημοφιλÞ γλþσσα. Το "Newspeak" εßναι μια απλοποιημÝνη και δυσνüητη γλþσσα που Ýχει σχεδιαστεß για να κÜνει την ανεξÜρτητη σκÝψη αδýνατη. «ΔιπλÞ σκÝψη» σημαßνει να διατηρεßς δýο αντιφατικÝς πεποιθÞσεις ταυτüχρονα. Η «Αστυνομßα της ΣκÝψης» εßναι αυτοß που καταστÝλλουν κÜθε αντßθετη γνþμη. Το "Prolefeed" εßναι ομογενοποιημÝνη, κατασκευασμÝνη επιφανειακÞ λογοτεχνßα, ταινßα και μουσικÞ που χρησιμοποιοýνται για τον Ýλεγχο και την κατÞχηση του πληθυσμοý μÝσω της υπακοÞς. Ο "Big Brother" εßναι Ýνας υπÝρτατος δικτÜτορας που παρακολουθεß τους πÜντες.
Ο ¼ργουελ μπορεß να Þταν ο πρþτος που χρησιμοποßησε τον üρο «ψυχρüς πüλεμος» για να αναφερθεß στην κατÜσταση Ýντασης μεταξý των δυνÜμεων στο Δυτικü Μπλοκ και στο Ανατολικü Μπλοκ που ακολοýθησε τον Β' Παγκüσμιο Πüλεμο στο δοκßμιü του «Εσý και η ατομικÞ βüμβα», που δημοσιεýτηκε στο Tribune στις 19 Οκτωβρßου 1945. ¸γραψε:

     "Μπορεß να μην οδεýουμε προς γενικÞ κατÜρρευση αλλÜ προς μια εποχÞ τüσο φρικτÜ σταθερÞ üπως οι αυτοκρατορßες των σκλÜβων της αρχαιüτητας. Η θεωρßα του ΤζÝιμς ΜπÝρναμ Ýχει συζητηθεß πολý, αλλÜ λßγοι Üνθρωποι Ýχουν ακüμη εξετÜσει τις ιδεολογικÝς της επιπτþσεις - αυτü εßναι το εßδος της κοσμοθεωρßας, το εßδος των πεποιθÞσεων και τη κοινωνικÞ δομÞ που πιθανüτατα θα επικρατοýσε σε Ýνα κρÜτος που Þταν ταυτüχρονα ακατÜκτητο και σε μüνιμη κατÜσταση «ψυχροý πολÝμου» με τους γεßτονÝς του".
Παρüλο που ο ¼ργουελ ακοýγονταν συχνÜ στο BBC για συζÞτηση σε πÜνελ και εκπομπÝς μεμονωμÝνα, δεν εßναι γνωστü üτι υπÜρχει ηχογραφημÝνο αντßγραφο της φωνÞς του.
Ο ¼ργουελ Þταν βαρýς καπνιστÞς, που Ýβγαζε μüνος του τα τσιγÜρα απü Ýντονο καπνü, παρÜ τη βρογχικÞ του πÜθηση. Η τÜση του για τη σκληρÞ ζωÞ τον οδηγοýσε συχνÜ σε κρýες και υγρÝς καταστÜσεις, τüσο μακροπρüθεσμα, üπως στην Καταλονßα και τη Γιοýρα, üσο και βραχυπρüθεσμα, για παρÜδειγμα, να κÜνει μοτοσικλÝτα στη βροχÞ και να υποφÝρει απü Ýνα ναυÜγιο. Περιγραφüμενος απü τον Economist ως «ßσως ο καλýτερος χρονικογρÜφος της αγγλικÞς κουλτοýρας του 20ου αιþνα», ο ¼ργουελ θεωροýσε τα ψÜρια και τα πατατÜκια, το ποδüσφαιρο, την παμπ, το δυνατü τσÜι, τη σοκολÜτα μειωμÝνης τιμÞς, τις ταινßες και το ραδιüφωνο μεταξý των βασικþν ανÝσεων για την εργατικÞ τÜξη. ΥποστÞριξε μια πατριωτικÞ υπερÜσπιση ενüς βρετανικοý τρüπου ζωÞς που δεν μποροýσε να εμπιστευτεß τους διανοοýμενους Þ, κατ' εμÝ, το κρÜτος:

   "Εßμαστε Ýνα Ýθνος λουλουδιþν, αλλÜ και Ýνα Ýθνος συλλεκτþν γραμματοσÞμων, περιστεριþν, ερασιτεχνþν ξυλουργþν, κουπονοελαστþν, βελþν, οπαδþν σταυρüλεξων. ¼λη η κουλτοýρα που εßναι πραγματικÜ εγγενÞς επικεντρþνεται γýρω απü τα πρÜγματα που ακüμα και üταν εßναι κοινüχρηστα δεν εßναι επßσημα -η παμπ, ο αγþνας ποδοσφαßρου, ο πßσω κÞπος, το τζÜκι και το «ωραßο φλιτζÜνι του τσαγιοý». Η ελευθερßα του ατüμου εξακολουθεß να πιστεýεται, σχεδüν üπως τον δÝκατο Ýνατο αιþνα. αυτü δεν Ýχει καμßα σχÝση με την οικονομικÞ ελευθερßα, το δικαßωμα να εκμεταλλεýεσαι Üλλους για κÝρδος. Εßναι η ελευθερßα να Ýχεις δικü σου σπßτι, να κÜνεις ü,τι θÝλεις στον ελεýθερο χρüνο σου, να επιλÝγεις τις δικÝς σου διασκεδÜσεις αντß να τις επιλÝγουν εσý απü ψηλÜ".

Ο ¼ργουελ απολÜμβανε δυνατü τσÜι -του φÝρνανε τσÜι Fortnum & Mason στη Καταλονßα. Το δοκßμιο του 1946, A Nice Cup of Tea, εμφανßστηκε στο Üρθρο του London Evening Standard σχετικÜ με το πþς να φτιÜχνεις τσÜι, με τον Orwell να γρÜφει: «Το τσÜι εßναι Ýνας απü τους βασικοýς πυλþνες του πολιτισμοý σε αυτÞ τη χþρα και προκαλεß βßαιες διαφωνßες για το πþς θα Ýπρεπε να εßναι φτιαγμÝνο», με κýριο θÝμα να βÜλουμε πρþτα τσÜι στο φλιτζÜνι και μετÜ να προσθÝσουμε το γÜλα Þ το αντßστροφο, για το οποßο δηλþνει, "σε κÜθε οικογÝνεια στη Βρετανßα υπÜρχουν πιθανþς δýο σχολÝς σκÝψης για το θÝμα". Εκτιμοýσε την αγγλικÞ μπýρα, την Ýπαιρνε τακτικÜ και μÝτρια, περιφρονοýσε üσους πßνουν λÜγκερ και Ýγραψε για μια φανταστικÞ, ιδανικÞ βρετανικÞ παμπ στο Üρθρο του στο Evening Standard το 1946, «The Moon Under Water». ¼χι και τüσο ιδιαßτερος για το φαγητü, απολÜμβανε την «Victory Pie» εν καιρþ πολÝμου κι εξυμνοýσε το φαγητü της καντßνας στο BBC. Προτιμοýσε παραδοσιακÜ αγγλικÜ πιÜτα, üπως ψητü μοσχαρßσιο κρÝας και κιπερ. Το δοκßμιü του το 1945, "In Defense of English Cooking", περιελÜμβανε πουτßγκα ΓιορκσÜιρ, crumpets, muffins, αναρßθμητα μπισκüτα, χριστουγεννιÜτικη πουτßγκα, κουλουρÜκια, διÜφορα βρετανικÜ τυριÜ και μαρμελÜδα Οξφüρδης. Οι αναφορÝς των ημερþν του στο Islington αναφÝρονται στο ζεστü απογευματινü τραπÝζι του τσαγιοý.

   "ΒÜζοντας πρþτα το τσÜι και ανακατεýοντας καθþς χýνεται, μπορεß κανεßς να ρυθμßσει ακριβþς την ποσüτητα του γÜλακτος, ενþ εßναι πιθανü να βÜλει πολý γÜλα αν το κÜνει αντßστροφα". -¸νας απü τους 11 κανüνες του ¼ργουελ για την παρασκευÞ τσαγιοý απü το δοκßμιü του A Nice Cup of Tea που εμφανßστηκε στο London Evening Standard, 12 Ιανουαρßου 1946.
     Η αßσθηση του ντυσßματος του Þταν απρüβλεπτη και συνÞθως casual. Στο Southwold, εßχε το καλýτερο ýφασμα απü τον ντüπιο ρÜφτη, αλλÜ Þταν εξßσου χαροýμενος με την τραμπουκικÞ του στολÞ. Η ενδυμασßα του στον Ισπανικü Εμφýλιο Πüλεμο, μαζß με τις μπüτες του μεγÝθους 12, Þταν πηγÞ διασκÝδασης. Ο ΝτÝιβιντ ¢στορ τον περιÝγραψε üτι Ýμοιαζε με δÜσκαλο της προετοιμασßας, ενþ σýμφωνα με τον φÜκελο του Special Branch, η τÜση του ¼ργουελ να ντýνεται «με μποÝμικο τρüπο» αποκÜλυψε üτι ο συγγραφÝας Þταν «κομμουνιστÞς».
Η συγκεχυμÝνη προσÝγγιση του ¼ργουελ σε θÝματα κοινωνικÞς ευπρÝπειας -απü τη μια πλευρÜ να περιμÝνει απü Ýναν καλεσμÝνο της εργατικÞς τÜξης να ντυθεß για δεßπνο και απü την Üλλη το να ρουφÞξει τσÜι απü Ýνα πιατÜκι στην καντßνα του BBC- βοÞθησε να τονþσει τη φÞμη του ως ¢γγλου εκκεντρικοý.
     Ο ¼ργουελ Þταν Ýνας Üθεος που ταýτιζε τον εαυτü του με την ουμανιστικÞ θεþρηση της ζωÞς. Παρüλα αυτÜ, και παρÜ τις επικρßσεις του τüσο για το θρησκευτικü δüγμα üσο και για τις θρησκευτικÝς οργανþσεις, συμμετεßχε τακτικÜ στην κοινωνικÞ και πολιτικÞ ζωÞ της εκκλησßας, συμπεριλαμβανομÝνης της παρακολοýθησης της Θεßας Κοινωνßας της Εκκλησßας της Αγγλßας. Αναγνωρßζοντας αυτÞ την αντßφαση, εßπε κÜποτε: "Φαßνεται μÜλλον κακüβουλο να πηγαßνεις στη Θεßα Κοινωνßα üταν κανεßς δεν πιστεýει, αλλÜ Ýχω φανεß ευσεβÞς και δεν υπÜρχει τßποτα γι' αυτü παρÜ να συμβαδßζω με την απÜτη". ¸κανε δýο Αγγλικανικοýς γÜμους και Üφησε οδηγßες για μια ΑγγλικανικÞ κηδεßα. Ο ¼ργουελ Þταν επßσης εξαιρετικÜ διαβασμÝνος στη βιβλικÞ λογοτεχνßα και μποροýσε να παραθÝτει απü μνÞμης μακροσκελÞ αποσπÜσματα απü το Βιβλßο της ΚοινÞς ΠροσευχÞς.
     Η εκτεταμÝνη γνþση του για τη Βßβλο συνδυÜστηκε με την ακαταμÜχητη κριτικÞ της φιλοσοφßας της, και ως ενÞλικας δεν μποροýσε να πεßσει τον εαυτü του να πιστÝψει στις αρχÝς της. Εßπε στο μÝρος V του δοκιμßου του, «ΤÝτοιες, τÝτοιες Þταν οι χαρÝς», üτι «ΜÝχρι την ηλικßα των δεκατεσσÜρων περßπου πßστευα στον Θεü και πßστευα üτι οι αφηγÞσεις που δüθηκαν γι' αυτüν Þταν αληθινÝς. ΑλλÜ Þξερα καλÜ üτι το πßστευα μην τον αγαπÜς». Ο ¼ργουελ αντιπαραβÜλλει Üμεσα τον Χριστιανισμü με τον κοσμικü ουμανισμü στο δοκßμιü του «Ο Ληρ, ο Τολστüι και ο ανüητος», βρßσκοντας την τελευταßα φιλοσοφßα πιο εýγευστη και λιγüτερο «ιδιοτελÞ». Ο κριτικüς λογοτεχνßας ΤζÝιμς Γουντ Ýγραψε üτι στον αγþνα, üπως τον Ýβλεπε, μεταξý Χριστιανισμοý και ουμανισμοý, «ο ¼ργουελ Þταν φυσικÜ στην ουμανιστικÞ πλευρÜ — βασικÜ μια μη μεταφυσικÞ, αγγλικÞ εκδοχÞ της φιλοσοφßας του Καμý για τον αÝναο Üθεο αγþνα».

     Η γραφÞ του ¼ργουελ Þταν συχνÜ ρητÜ επικριτικÞ για τη θρησκεßα και τον Χριστιανισμü ειδικüτερα. ΒρÞκε üτι η εκκλησßα Þταν μια "εγωιστικÞ [...] εκκλησßα των γαιοκτημüνων" με την ßδρυσÞ της εκτüς επαφÞς με τη πλειοψηφßα των κοινωνþν της και συνολικÜ μια ολÝθρια επιρροÞ στη δημüσια ζωÞ. Στη μελÝτη τους του 1972, The Unknown Orwell, οι συγγραφεßς Peter Stansky και William Abrahams σημεßωσαν üτι στο Eton Blair επÝδειξε μια «σκεπτικιστικÞ στÜση» στη χριστιανικÞ πßστη. Ο Κρικ παρατÞρησε üτι ο ¼ργουελ επÝδειξε «Ýντονο αντικαθολικισμü». Η ¸βελιν Γου, γρÜφοντας το 1946, αναγνþρισε την υψηλÞ ηθικÞ αßσθηση και το σεβασμü του ¼ργουελ για τη δικαιοσýνη, αλλÜ πßστευε üτι «φαßνεται να μην τον Ýχει αγγßξει ποτÝ σε κανÝνα σημεßο η αντßληψη της θρησκευτικÞς σκÝψης και ζωÞς». Οι αντιφατικÝς και μερικÝς φορÝς διφοροýμενες απüψεις του σχετικÜ με τα κοινωνικÜ οφÝλη της θρησκευτικÞς πßστης αντικατüπτριζαν τις διχοτομßες μεταξý της δημüσιας και της ιδιωτικÞς του ζωÞς: ο Στßβεν Ινγκλ Ýγραψε üτι Þταν σαν ο συγγραφÝας Τζορτζ ¼ργουελ να «επαßρει» την απιστßα του ενþ ο ¸ρικ Μπλερ το Üτομο διατÞρησε «μια βαθιÜ ριζωμÝνη θρησκοληψßα".
     Στον ¼ργουελ Üρεσε να προκαλεß επιχειρÞματα αμφισβητþντας το status quo, αλλÜ Þταν επßσης παραδοσιακüς με αγÜπη για τις παλιÝς αγγλικÝς αξßες. ΕπÝκρινε και σατßριζε, εκ των Ýσω, τα διÜφορα κοινωνικÜ περιβÜλλοντα στα οποßα βρÝθηκε—η ζωÞ της επαρχιακÞς πüλης στο A Clergyman's Daughter. μεσαßα τÜξη στο Keep the Aspidistra Flying. προπαρασκευαστικÜ σχολεßα στο "Such, such Were the Joys"? και μερικÝς σοσιαλιστικÝς ομÜδες στο The Road to Wigan Pier. Στις μÝρες του Adelphi, περιÝγραψε τον εαυτü του ως «Tory-αναρχικü». ΣχετικÜ με την αποικιοκρατßα στις ΒιρμανικÝς ΗμÝρες, απεικονßζει τους ¢γγλους αποßκους ως Ýναν «βαρετü, αξιοπρεπÞ λαü, που λατρεýει και ενισχýει τη βαρετÞ τους βαρβαρüτητα πßσω απü Ýνα τÝταρτο εκατομμυρßου ξιφολüγχες».
     Το 1928, ο ¼ργουελ ξεκßνησε την καριÝρα του ως επαγγελματßας συγγραφÝας στο Παρßσι σε Ýνα περιοδικü που ανÞκε στον ΓÜλλο κομμουνιστÞ Henri Barbusse. Το πρþτο του Üρθρο, «La Censure en Angleterre» («Λογοκρισßα στην Αγγλßα»), Þταν μια προσπÜθεια να εξηγÞσει την «εξαιρετικÞ και παρÜλογη» ηθικÞ λογοκρισßα θεατρικþν Ýργων και μυθιστορημÜτων που ασκοýνταν τüτε στη Βρετανßα. Η δικÞ του εξÞγηση Þταν üτι η Üνοδος της «πουριτανικÞς μεσαßας τÜξης», που εßχε αυστηρüτερα Þθη απü την αριστοκρατßα, Ýσφιξε τους κανüνες της λογοκρισßας τον 19ο αιþνα. Το πρþτο Üρθρο του ¼ργουελ που δημοσιεýτηκε στην πατρßδα του, «A Farthing Newspaper», Þταν μια κριτικÞ της νÝας γαλλικÞς καθημερινÞς εφημερßδας Ami de Peuple. Αυτü το χαρτß πουλÞθηκε πολý πιο φθηνÜ απü τα περισσüτερα Üλλα και προοριζüταν να το διαβÜσουν οι απλοß Üνθρωποι. Ο ¼ργουελ επεσÞμανε üτι ο ιδιοκτÞτης του ΦρανσουÜ Κοτß εßχε επßσης τις δεξιÝς εφημερßδες Le Figaro και Le Gaulois, τις οποßες υποτßθεται üτι ανταγωνιζüταν η Ami de Peuple. Ο ¼ργουελ πρüτεινε üτι οι φτηνÝς εφημερßδες δεν Þταν παρÜ Ýνα üχημα διαφÞμισης και αντιαριστερÞς προπαγÜνδας και προÝβλεψε üτι ο κüσμος θα μποροýσε σýντομα να δει δωρεÜν εφημερßδες που θα Ýδιωχναν νüμιμες εφημερßδες εκτüς λειτουργßας. ΓρÜφοντας για το Le Progrès Civique, ο ¼ργουελ περιÝγραψε τη βρετανικÞ αποικιακÞ κυβÝρνηση στη Βιρμανßα και την Ινδßα:

     "Η κυβÝρνηση üλων των ινδικþν επαρχιþν υπü τον Ýλεγχο της ΒρετανικÞς Αυτοκρατορßας εßναι αναγκαστικÜ δεσποτικÞ, γιατß μüνο η απειλÞ της βßας μπορεß να υποτÜξει Ýναν πληθυσμü πολλþν εκατομμυρßων υπηκüων. ΑλλÜ αυτüς ο δεσποτισμüς εßναι λανθÜνοντας. Κρýβεται πßσω απü μια μÜσκα δημοκρατßας. ΛαμβÜνεται μÝριμνα για την αποφυγÞ τεχνικÞς και βιομηχανικÞς εκπαßδευσης. Αυτüς ο κανüνας, που τηρεßται σε ολüκληρη την Ινδßα, Ýχει ως στüχο να εμποδßσει την Ινδßα να γßνει μια βιομηχανικÞ χþρα ικανÞ να ανταγωνιστεß την Αγγλßα... Ο εξωτερικüς ανταγωνισμüς εμποδßζεται απü Ýνα ανυπÝρβλητο εμπüδιο απαγορευτικþν τελωνειακþν δασμþν. Και Ýτσι οι ¢γγλοι ιδιοκτÞτες εργοστασßων, χωρßς να φοβοýνται τßποτα, ελÝγχουν απüλυτα τις αγορÝς και αποκομßζουν υπÝρογκα κÝρδη".

     Ο Ισπανικüς Εμφýλιος Ýπαιξε τον πιο σημαντικü ρüλο στον καθορισμü του σοσιαλισμοý του ¼ργουελ. ¸γραψε στον Cyril Connolly απü τη Βαρκελþνη στις 8 Ιουνßου 1937: «¸χω δει υπÝροχα πρÜγματα και επιτÝλους πιστεýω πραγματικÜ στον Σοσιαλισμü, κÜτι που δεν Ýκανα ποτÝ πριν». ¸χοντας δει την επιτυχßα των αναρχοσυνδικαλιστικþν κοινοτÞτων, για παρÜδειγμα στην ΑναρχικÞ Καταλονßα, και την επακüλουθη βßαιη καταστολÞ των αναρχοσυνδικαλιστþν, των κομμουνιστικþν κομμÜτων κατÜ του ΣτÜλιν και των επαναστατþν απü τους υποστηριζüμενους απü τη ΣοβιετικÞ ¸νωση κομμουνιστÝς, ο ¼ργουελ επÝστρεψε απü την Καταλονßα Ýνθερμος αντι. -Σταλινικüς και εντÜχθηκε στο Βρετανικü ΑνεξÜρτητο Εργατικü Κüμμα, ενþ η κÜρτα του εκδüθηκε στις 13 Ιουνßου 1938. Αν και δεν Þταν ποτÝ τροτσκιστÞς, επηρεÜστηκε Ýντονα απü τις τροτσκιστικÝς και αναρχικÝς κριτικÝς του σοβιετικοý καθεστþτος και απü την Ýμφαση των αναρχικþν στην ατομικÞ ελευθερßα. Στο ΜÝρος 2 του The Road to Wigan Pier, που εκδüθηκε απü την Left Book Club, ο Orwell δÞλωσε üτι «πραγματικüς σοσιαλιστÞς εßναι αυτüς που επιθυμεß -üχι απλþς το θεωρεß επιθυμητü, ​​αλλÜ επιθυμεß ενεργÜ- να δει την ανατροπÞ της τυραννßας».
     Ο ¼ργουελ δÞλωσε στο «Why I Write» (1946): «ΚÜθε σειρÜ σοβαροý Ýργου που Ýχω γρÜψει απü το 1936 Ýχει γραφτεß, Üμεσα Þ Ýμμεσα, ενÜντια στον ολοκληρωτισμü και για τον δημοκρατικü σοσιαλισμü, üπως τον αντιλαμβÜνομαι». Η αντßληψη του ¼ργουελ για τον σοσιαλισμü Þταν μια σχεδιασμÝνη οικονομßα παρÜλληλα με τη δημοκρατßα, η οποßα Þταν η κοινÞ Ýννοια του σοσιαλισμοý στις αρχÝς και τα μÝσα του 20οý αιþνα. Η Ýμφαση του ¼ργουελ στη «δημοκρατßα» αναφερüταν κυρßως σε μια ισχυρÞ Ýμφαση στις πολιτικÝς ελευθερßες μÝσα σε μια σοσιαλιστικÞ οικονομßα σε αντßθεση με την πλειοψηφικÞ εξουσßα, αν και δεν Þταν απαραßτητα αντßθετος στην κυριαρχßα της πλειοψηφßας. Ο ¼ργουελ Þταν υπÝρμαχος μιας ομοσπονδιακÞς σοσιαλιστικÞς Ευρþπης, μια θÝση που σκιαγραφÞθηκε στο δοκßμιü του «Toward European Unity» το 1947, το οποßο πρωτοεμφανßστηκε στο Partisan Review. Σýμφωνα με τον βιογρÜφο John Newsinger:

   "Η Üλλη κρßσιμη διÜσταση του σοσιαλισμοý του ¼ργουελ Þταν η αναγνþρισÞ του üτι η ΣοβιετικÞ ¸νωση δεν Þταν σοσιαλιστικÞ. Σε αντßθεση με πολλοýς στην αριστερÜ, αντß να εγκαταλεßψει τον σοσιαλισμü μüλις ανακÜλυψε την πλÞρη φρßκη της σταλινικÞς κυριαρχßας στη ΣοβιετικÞ ¸νωση, ο ¼ργουελ εγκατÝλειψε τη ΣοβιετικÞ ¸νωση και αντ' αυτοý παρÝμεινε σοσιαλιστÞς — πρÜγματι αφοσιþθηκε περισσüτερο στον σοσιαλιστικü σκοπü απü ποτÝ".

Στο δοκßμιü του το 1938 «Γιατß μπÞκα στο ΑνεξÜρτητο Εργατικü Κüμμα», που δημοσιεýτηκε στο New Leader που συνδÝεται με το ILP, ο ¼ργουελ Ýγραψε:

   "Εδþ και μερικÜ χρüνια κατÜφερα να κÜνω την τÜξη των καπιταλιστþν να με πληρþνει αρκετÝς λßρες την εβδομÜδα για τη συγγραφÞ βιβλßων κατÜ του καπιταλισμοý. ΑλλÜ δεν αυταπατþ τον εαυτü μου üτι αυτÞ η κατÜσταση πραγμÜτων θα διαρκÝσει για πÜντα… το μüνο καθεστþς που μακροπρüθεσμα, θα τολμÞσω να επιτρÝψω την ελευθερßα του λüγου εßναι Ýνα σοσιαλιστικü καθεστþς. ΕÜν ο φασισμüς θριαμβεýσει, Ýχω τελειþσει ως συγγραφÝας - δηλαδÞ, Ýχω τελειþσει με τη μοναδικÞ μου αποτελεσματικÞ ιδιüτητα. Αυτü απü μüνο του θα Þταν επαρκÞς λüγος για να γßνω μÝλος σοσιαλιστÞ κüμμα".


     Προς το τÝλος του δοκιμßου, Ýγραψε: «Δεν εννοþ üτι Ýχασα κÜθε πßστη στο Εργατικü Κüμμα. Η πιο ειλικρινÞς ελπßδα μου εßναι üτι το Εργατικü Κüμμα θα κερδßσει μια καθαρÞ πλειοψηφßα στις επüμενες γενικÝς εκλογÝς. Ο ¼ργουελ Þταν αντßθετος στον επανεξοπλισμü κατÜ της ΝαζιστικÞς Γερμανßας και την εποχÞ της Συμφωνßας του ΜονÜχου υπÝγραψε Ýνα μανιφÝστο με τßτλο "If War Comes We Shall Resist" -αλλÜ Üλλαξε την ÜποψÞ του μετÜ το Σýμφωνο Μολüτοφ-Ρßμπεντροπ και το ξÝσπασμα του πολÝμου. ¸φυγε απü το ILP λüγω της αντßθεσÞς του στον πüλεμο και υιοθÝτησε μια πολιτικÞ θÝση «επαναστατικοý πατριωτισμοý». Στις 21 Μαρτßου 1940 Ýγραψε μια κριτικÞ για το Mein Kampf του Αδüλφου Χßτλερ για το The New English Weekly, στην οποßα ανÝλυσε την ψυχολογßα του δικτÜτορα. Σýμφωνα με τον ¼ργουελ "αυτü που εντυπωσιÜζει εßναι η ακαμψßα του μυαλοý του, ο τρüπος με τον οποßο η κοσμοθεωρßα του δεν αναπτýσσεται. Εßναι το σταθερü üραμα ενüς μονομανοýς και δεν εßναι πιθανü να επηρεαστεß πολý απü τους προσωρινοýς ελιγμοýς της εξουσßας πολιτικÞ". Ρωτþντας «πþς μπüρεσε να παρουσιÜσει το τερατþδες üραμÜ του;», ο ¼ργουελ προσπÜθησε να καταλÜβει γιατß ο Χßτλερ λατρευüταν απü τον γερμανικü λαü: «Η κατÜσταση στη Γερμανßα, με τα επτÜ εκατομμýρια ανÝργους, Þταν προφανþς ευνοúκÞ για τους δημαγωγοýς.
     ΑλλÜ ο Χßτλερ δεν θα μποροýσε να τα καταφÝρει ενÜντια στους πολλοýς αντιπÜλους του, αν δεν υπÞρχε η Ýλξη της δικÞς του προσωπικüτητας, την οποßα μπορεß κανεßς να νιþσει ακüμη και στην αδÝξια γραφÞ του Mein Kampf, και η οποßα εßναι αναμφßβολα συντριπτικÞ üταν ακοýει κανεßς τις ομιλßες του… Το γεγονüς εßναι üτι υπÜρχει κÜτι βαθιÜ ελκυστικü γι 'αυτüν. Η αρχικÞ, προσωπικÞ αιτßα του παρÜπονου του ενÜντια στο σýμπαν μπορεß κανεßς μüνο να μαντÝψει· αλλÜ σε κÜθε περßπτωση το παρÜπονο εßναι εδþ. Εßναι ο μÜρτυρας, το θýμα, ο ΠρομηθÝας αλυσοδεμÝνος στον βρÜχο , ο αυτοθυσιαστικüς Þρωας που παλεýει μüνος του ενÜντια σε αδýνατες πιθανüτητες. Αν σκüτωνε Ýνα ποντßκι θα Þξερε πþς να το κÜνει να φαßνεται σαν δρÜκος." Τον ΔεκÝμβριο του 1940 Ýγραψε στην Tribune (εβδομαδιαßα της ΕργατικÞς ΑριστερÜς): «Βρισκüμαστε σε μια περßεργη περßοδο της ιστορßας στην οποßα Ýνας επαναστÜτης πρÝπει να εßναι πατριþτης και Ýνας πατριþτης πρÝπει να εßναι επαναστÜτης». ΚατÜ τη διÜρκεια του πολÝμου, ο ¼ργουελ Üσκησε Ýντονη κριτικÞ στη δημοφιλÞ ιδÝα üτι μια αγγλοσοβιετικÞ συμμαχßα θα Þταν η βÜση ενüς μεταπολεμικοý κüσμου ειρÞνης και ευημερßας. Το 1942, σχολιÜζοντας τις φιλοσοβιετικÝς απüψεις του εκδüτη των London Times E. H. Carr, ο Orwell δÞλωσε üτι «üλοι οι κατευναστÝς, π.χ. ο καθηγητÞς E.H. Carr, Üλλαξαν την πßστη τους απü τον Χßτλερ στον ΣτÜλιν».

     ΣχετικÜ με τον αναρχισμü, ο ¼ργουελ Ýγραψε στο The Road to Wigan Pier: «Δοýλεψα μια αναρχικÞ θεωρßα üτι üλες οι κυβερνÞσεις εßναι κακÝς, üτι η τιμωρßα κÜνει πÜντα περισσüτερο κακü απü το Ýγκλημα και üτι οι Üνθρωποι μποροýν να εμπιστευτοýν üτι συμπεριφÝρονται αξιοπρεπþς μüνο αν τους αφÞσεις. μüνος." ΣυνÝχισε και υποστÞριξε üτι "εßναι πÜντα απαραßτητο να προστατεýονται οι ειρηνικοß Üνθρωποι απü τη βßα. Σε κÜθε κατÜσταση της κοινωνßας üπου το Ýγκλημα μπορεß να εßναι επικερδÝς, πρÝπει να Ýχεις Ýναν σκληρü ποινικü νüμο και να τον διαχειρßζεσαι ανελÝητα".
Στην απÜντησÞ του (ημερομηνßα 15 Νοεμβρßου 1943) σε πρüσκληση της Δοýκισσας του Atholl να μιλÞσει για τον Βρετανικü Σýνδεσμο για την ΕυρωπαúκÞ Ελευθερßα, δÞλωσε üτι δεν συμφωνοýσε με τους στüχους τους. ΠαραδÝχτηκε üτι αυτü που εßπαν Þταν «πιο αληθινü απü την ψεýτικη προπαγÜνδα που βρÝθηκε στον περισσüτερο Τýπο», αλλÜ πρüσθεσε üτι δεν μποροýσε «να συνδεθεß με Ýνα ουσιαστικÜ συντηρητικü σþμα» που ισχυριζüταν üτι «υπερασπßζεται τη δημοκρατßα στην Ευρþπη» αλλÜ δεν εßχε «τßποτα να πω για τον βρετανικü ιμπεριαλισμü». Η τελευταßα του παρÜγραφο Ýλεγε: «ΑνÞκω στην ΑριστερÜ και πρÝπει να εργαστþ μÝσα της, üσο μισþ τον ρωσικü ολοκληρωτισμü και τη δηλητηριþδη επιρροÞ του σε αυτÞ τη χþρα.
     Ο ¼ργουελ εντÜχθηκε στο προσωπικü του περιοδικοý Tribune ως λογοτεχνικüς συντÜκτης, και απü τüτε μÝχρι το θÜνατü του, Þταν Ýνας αριστερüς (αν και δýσκολα ορθüδοξος) δημοκρατικüς σοσιαλιστÞς που υποστÞριξε το Εργατικü Κüμμα. Την 1η Σεπτεμβρßου 1944, σχετικÜ με την εξÝγερση της Βαρσοβßας, ο ¼ργουελ εξÝφρασε στο Tribune την εχθρüτητÜ του ενÜντια στην επιρροÞ της συμμαχßας με την ΕΣΣΔ στους συμμÜχους: «Να θυμÜστε üτι η ανεντιμüτητα και η δειλßα πρÝπει πÜντα να πληρþνονται. Μην φανταστεßτε üτι για χρüνια. τÝλος, μπορεßς να γßνεις προπαγανδιστÞς που γλεßφει τις μπüτες του σοβιετικοý καθεστþτος, Þ οποιουδÞποτε Üλλου καθεστþτος, και μετÜ ξαφνικÜ να επιστρÝψεις στην ειλικρßνεια και τη λογικÞ. Μια φορÜ πüρνη, πÜντα πüρνη». Σýμφωνα με τον Newsinger, αν και ο ¼ργουελ «Þταν πÜντα επικριτικüς για τη μετριοπÜθεια της κυβÝρνησης των Εργατικþν 1945–51, η υποστÞριξÞ του σε αυτÞν Üρχισε να τον τραβÜει προς τα δεξιÜ πολιτικÜ. Αυτü δεν τον οδÞγησε να ασπαστεß τον συντηρητισμü, τον ιμπεριαλισμü Þ την αντßδραση, αλλÜ να υπερασπιστεß, αν και κριτικÜ, ο ρεφορμισμüς των Εργατικþν». Μεταξý 1945 και 1947, με τον A. J. Ayer και τον Bertrand Russell, συνÝβαλε μια σειρÜ Üρθρων και δοκιμßων στο Polemic, Ýνα βραχýβιο βρετανικü "Magazine of Philosophy, Psychology, and Aesthetics" που εκδüθηκε απü τον πρþην κομμουνιστÞ Humphrey Slater.
     ΓρÜφοντας στις αρχÝς του 1945 Ýνα μεγÜλο δοκßμιο με τßτλο «Αντισημιτισμüς στη Βρετανßα», για το Contemporary Jewish Record, ο ¼ργουελ δÞλωσε üτι ο αντισημιτισμüς αυξανüταν στη Βρετανßα και üτι Þταν «παρÜλογος και δεν θα υποκýψει σε επιχειρÞματα». ΥποστÞριξε üτι θα Þταν χρÞσιμο να ανακαλýψουμε γιατß οι αντισημßτες θα μποροýσαν να «καταπιοýν τÝτοιους παραλογισμοýς για Ýνα συγκεκριμÝνο θÝμα, ενþ παραμÝνουν υγιεßς για Üλλα». ¸γραψε: «Για αρκετÜ Ýξι χρüνια οι ¢γγλοι θαυμαστÝς του Χßτλερ επινοοýσαν να μην μÜθουν την ýπαρξη του ΝταχÜου και του Μποýχενβαλντ... Πολλοß ¢γγλοι δεν Ýχουν ακοýσει σχεδüν τßποτα για την εξüντωση των Γερμανþν και Πολωνþν Εβραßων κατÜ τη διÜρκεια του παρüντος πολÝμου. Ο αντισημιτισμüς Ýχει κÜνει αυτü το τερÜστιο Ýγκλημα να αναπηδÞσει απü τη συνεßδησÞ τους». Το 1984, γραμμÝνο λßγο μετÜ τον πüλεμο, ο ¼ργουελ απεικüνισε το Κüμμα ως στρατεýοντας αντισημιτικÜ πÜθη ενÜντια στον εχθρü τους, τον Γκüλντσταúν.
Ο ¼ργουελ υπερασπßστηκε δημοσßως τον Π. Γ. Γοýντχαουζ εναντßον των κατηγοριþν üτι Þταν συμπαθοýντες των Ναζß – με αφορμÞ τη συμφωνßα του να κÜνει κÜποιες εκπομπÝς μÝσω του γερμανικοý ραδιοφþνου το 1941 – μια υπερÜσπιση που βασßζεται στην Ýλλειψη ενδιαφÝροντος και Üγνοια του Γοýντχαουζ για την πολιτικÞ.
     Το Special Branch, το τμÞμα πληροφοριþν της ΜητροπολιτικÞς Αστυνομßας, διατηροýσε φÜκελο για τον ¼ργουελ για περισσüτερα απü 20 χρüνια της ζωÞς του. Ο φÜκελος, που δημοσιεýτηκε απü τα ΕθνικÜ Αρχεßα, αναφÝρει üτι, σýμφωνα με Ýναν ερευνητÞ, ο ¼ργουελ εßχε «προχωρημÝνες κομμουνιστικÝς απüψεις και αρκετοß απü τους Ινδοýς φßλους του λÝνε üτι τον Ýχουν δει συχνÜ σε κομμουνιστικÝς συναντÞσεις». Η MI5, το τμÞμα πληροφοριþν του Υπουργεßου Εσωτερικþν, σημεßωσε: «Εßναι προφανÝς απü τα πρüσφατα γραπτÜ του —«Το λιοντÜρι και ο μονüκερος» — και απü τη συμβολÞ του στο συμπüσιο του Gollancz Η Προδοσßα της ΑριστερÜς üτι δεν κÜνει οýτε με το Κομμουνιστικü Κüμμα οýτε αυτοß μαζß του.
     Η σεξουαλικÞ πολιτικÞ διαδραματßζει σημαντικü ρüλο το 1984. Στο μυθιστüρημα, οι στενÝς σχÝσεις των ανθρþπων διÝπονται αυστηρÜ απü την Junior Anti-Sex League του κüμματος, εναντιþνοντας τις σεξουαλικÝς σχÝσεις και αντ' αυτοý ενθαρρýνοντας την τεχνητÞ γονιμοποßηση. ΠροσωπικÜ, ο ¼ργουελ αντιπαθοýσε αυτü που πßστευε ως λανθασμÝνες επαναστατικÝς χειραφετητικÝς απüψεις της μεσαßας τÜξης, εκφρÜζοντας περιφρüνηση για «κÜθε πüτη χυμοý φροýτων, γυμνιστÞ, που φορÜει σανδÜλια, σεξομανιακοýς». Ο ¼ργουελ Þταν επßσης ανοιχτÜ κατÜ της ομοφυλοφιλßας, σε μια εποχÞ που τÝτοιες προκαταλÞψεις Þταν συνηθισμÝνες. Μιλþντας στο συνÝδριο της εκατονταετηρßδας του Τζορτζ ¼ργουελ το 2003, η ΔÜφνη ΠατÜι εßπε: "ΦυσικÜ Þταν ομοφοβικüς. Αυτü δεν Ýχει να κÜνει με τις σχÝσεις του με τους ομοφυλüφιλους φßλους του. Σßγουρα, εßχε μια αρνητικÞ στÜση και Ýνα συγκεκριμÝνο εßδος Üγχους, μια στÜση απαξßωσης προς την ομοφυλοφιλßα. Αυτü εßναι σßγουρα η περßπτωση. Νομßζω üτι η γραφÞ του αντικατοπτρßζει αυτü πλÞρως."
     Το 1991, ο Michael Shelden, Αμερικανüς καθηγητÞς λογοτεχνßας, δημοσßευσε μια βιογραφßα. Ανησυχþντας περισσüτερο για τη λογοτεχνικÞ φýση του Ýργου του ¼ργουελ, αναζÞτησε εξηγÞσεις για τον χαρακτÞρα του ¼ργουελ και αντιμετþπισε τα Ýργα του σε πρþτο πρüσωπο ως αυτοβιογραφικÜ. Ο Shelden παρουσßασε νÝες πληροφορßες που προσπÜθησαν να βασιστοýν στο Ýργο του Crick. Ο ΣÝλντεν υπÝθεσε üτι ο ¼ργουελ εßχε μια εμμονικÞ πßστη στην αποτυχßα και την ανεπÜρκειÜ του.
     Η δημοσßευση του Πßτερ ΝτÝιβισον των ΟλοκληρωμÝνων ¸ργων του Τζορτζ ¼ργουελ, που ολοκληρþθηκε το 2000, Ýκανε το μεγαλýτερο μÝρος του Αρχεßου ¼ργουελ προσβÜσιμο στο κοινü. Ο Jeffrey Meyers, Ýνας παραγωγικüς Αμερικανüς βιογρÜφος, Þταν ο πρþτος που το εκμεταλλεýτηκε αυτü και δημοσßευσε Ýνα βιβλßο το 2001[288] που ερεýνησε την πιο σκοτεινÞ πλευρÜ του ¼ργουελ και αμφισβÞτησε την αγßα εικüνα του. Το Why Orwell Matters (που κυκλοφüρησε στο ΗνωμÝνο Βασßλειο ως Orwell's Victory) εκδüθηκε απü τον Christopher Hitchens το 2002.
Το 2003, η εκατονταετηρßδα απü τη γÝννηση του ¼ργουελ οδÞγησε σε βιογραφßες απü τον Γκüρντον Μπüουκερ και τον Ντ. Τζ. ΤÝιλορ, ακαδημαúκοýς και συγγραφεßς στο ΗνωμÝνο Βασßλειο. Ο Taylor σημειþνει τη διαχεßριση σκηνÞς που περιβÜλλει μεγÜλο μÝρος της συμπεριφορÜς του Orwell και ο Bowker τονßζει την ουσιαστικÞ αßσθηση ευπρÝπειας που θεωρεß üτι Þταν το κýριο κßνητρο του Orwell.

EΡΓΑ:

ΜυθιστορÞματα:

1934: Burmese Days ("Οι μÝρες της Μποýρμα")

1935: A Clergyman's Daughter ("Η κüρη του παπÜ")
1936: Keep the Aspidistra Flying "ΚρατÞστε σφιχτÜ τον μικροαστισμü σας"
1939: Coming Up for Air
1945: Animal Farm ("Η ΦÜρμα των Ζþων")
1949:Nineteen Eighty Four, ("1984")

¢λλα Ýργα:

Down and out in Paris and London, 1933 "Οι αλÞτες του Παρισιοý και του Λονδßνου"
The Road to Wigan Pier (Ο δρüμος για το Γουßγκαν ΠÜιαρ, 1937) "Στις φÜμπρικες του Γουßγκαν ΠÜιαρ"
Homage to Catalonia (Φüρος τιμÞς στη Καταλωνßα, 1938)
A Nice Cup of Tea (1946)
Shooting an Elephant (1936)
A Hanging (¸νας απαγχονισμüς, 1931)
The Lion and The Unicorn: Socialism and the English Genius (1941)
Looking Back on the Spanish War (ΞανακοιτÜζοντας τον Ισπανικü πüλεμο, 1943)
Notes on Nationalism (Σημειþσεις για τον Εθνικισμü, 1945)
Decline of the English Murder (Η παρακμÞ του αγγλικοý εγκλÞματος, 1946)
Reflections on Gandhi (Στοχασμοß για τον ΓκÜντι, 1949)
The Prevention of Literature (1946)

ΠοιÞματα:

Awake! Young Men of England
Kitchener
The Lesser Evil
A Little Poem
Our Minds are Married, But we are Too Young
The Pagan
Poem From Burma

ΡΗΤΑ:

 * ΑλλÜ αν η σκÝψη διαφθεßρει τη γλþσσα, μπορεß κι η γλþσσα να διαφθεßρει τη σκÝψη.
 * Ο εθνικισμüς εßναι πεßνα για δýναμη που μετριÜζεται απü την αυτο-εξαπÜτηση.
 * Σε μια εποχÞ καθολικÞς εξαπÜτησης, το να λες την αλÞθεια εßναι μια επαναστατικÞ πρÜξη.
 * Ο Üνθρωπος εßναι το μüνο πλÜσμα που καταναλþνει δßχως να παρÜγει. Δε δßνει γÜλα, δε γεννÜει αυγÜ, εßναι υπερβολικÜ αδýναμος για να τραβÜ το αλÝτρι, δεν μπορεß να τρÝξει αρκετÜ γρÞγορα για να πιÜσει λαγοýς. Ωστüσο, εßναι ο αφÝντης üλων των ζþων. Τα βÜζει για δουλεßα, τους δßνει πßσω το ελÜχιστο αντßτιμο þστε να μη λιμοκτονÞσουν και κρατÜ τα υπüλοιπα για τον εαυτü του.
 * Ελευθερßα εßναι το δικαßωμα να λες στους ανθρþπους αυτü που δεν θÝλουν ν’ ακοýσουν.
 * Οι λαοß που εκλÝγουν διεφθαρμÝνους πολιτικοýς, κλÝφτες, απατεþνες και προδüτες δεν εßναι θýματα αλλÜ συνÝνοχοι.
 * Αριστερüς: Ýνας λÜτρης της εξουσßας, χωρßς εξουσßα.
 * ¼πως και με τον Χριστιανισμü, οι χειρüτεροι διαφημιστÝς του σοσιαλισμοý εßναι οι πιστοß του.
 * Ο πüλεμος εναντßον μια ξÝνης χþρας συμβαßνει μüνο üταν οι τÜξεις με το χρÞμα εκτιμοýν üτι θα βγÜλουν κÝρδος απ’ αυτüν.Ο πüλεμος εναντßον μια ξÝνης χþρας συμβαßνει μüνο üταν οι τÜξεις με το χρÞμα εκτιμοýν üτι θα βγÜλουν κÝρδος απ’ αυτüν.
 * Ο ΜεγÜλος Αδελφüς σε παρακολουθεß. ¸νας ανθρωπιστÞς εßναι πÜντα Ýνας υποκριτÞς. Η εξουσßα δεν εßναι μÝσο, εßναι σκοπüς.
 * Ο σκοπüς ενüς αστεßου δεν εßναι να μειþσει κÜποιον, αλλÜ να του θυμßσει üτι εßναι μειωμÝνος.
 * Εθνικισμüς εßναι δßψα για εξουσßα ενισχυμÝνη απü αυταπÜτες. Η κοιλιÜ προηγεßται της ψυχÞς.
 * Τα ακραßα αισθÞματα πÜντα κερδßζουν τελικÜ. Οι ηγÝτες που προσφÝρουν δÜκρυα, λýπη, αßμα και ιδρþτα πÜντα παßρνουν περισσüτερα απü τους οπαδοýς τους σε σχÝση με αυτοýς που προσφÝρουν ασφÜλεια και καλοπÝραση. Στα δýσκολα οι Üνθρωποι εßναι ηρωικοß.
 * Ο σοβαρüς αθλητισμüς δεν Ýχει να κÜνει τßποτε με το «ευ αγωνßζεσθαι». Εßναι γεμÜτος μßσος, ζÞλια, καυχησιολογßα, Üγνοια üλων των κανüνων και σαδιστικÞ ευχαρßστηση στην παρακολοýθηση βßας. Με Üλλα λüγια, εßναι πüλεμος χωρßς πυροβολισμοýς.
 * Δεν επιβÜλλεις δικτατορßα για να περιφρουρÞσεις την επανÜσταση. ΚÜνεις επανÜσταση για να επιβÜλλεις δικτατορßα.
 * ¼λη η πολεμικÞ προπαγÜνδα, οι κραυγÝς και τα ψÝματα και το μßσος, Ýρχονται, üλα ανεξαιρÝτως, απü ανθρþπους που δεν πολεμοýν.
 * ΚÜθε γενιÜ φαντÜζεται üτι εßναι πιο Ýξυπνη απü τη γενιÜ που πÝρασε και πιο σοφÞ απü τη γενιÜ που ακολουθεß.
 * Οι Üνθρωποι μπορεß να εßναι ευτυχισμÝνοι μüνο üταν δεν θεωροýν üτι σκοπüς της ζωÞς εßναι η ευτυχßα. ΜερικÝς ιδÝες εßναι τüσο ηλßθιες που μüνο οι διανοοýμενοι τις πιστεýουν.
 * ΣÞμερα Ýκανα εξαντλητικÞ δουλειÜ. Το πρωß Ýβγαλα Ýνα κüμμα απü το κεßμενü μου και το βρÜδυ το ξανÜβαλα.
 *ΚÜθε πüλεμος, üταν πλησιÜζει, παρουσιÜζεται σαν μια αναπüφευκτη πρÜξη αυτοÜμυνας απÝναντι σε Ýναν μανιακü δολοφüνο.
 * ¹ταν Ýνας πικρüχολος Üθεος. Το εßδος του Üθεου που δεν εßναι τüσο üτι δεν πιστεýει στον Θεü, üσο üτι τον αντιπαθεß.
 * Ανακεφαλαιþνοντας, μια ιεραρχικÞ κοινωνßα δεν εßναι δυνατÞ παρÜ μüνο αν βασßζεται στη φτþχεια και στην Üγνοια.
 * Για να επιβιþσεις, συχνÜ εßναι απαραßτητο να δþσεις μÜχη, και για να δþσεις μÜχη, πρÝπει να λερωθεßς.
 * Τα καλλßτερα βιβλßα εßναι εκεßνα που μας λÝνε αυτÜ που Þδη ξÝρουμε. Η ευτυχßα μπορεß να υπÜρξει μüνο μÝσα στην αποδοχÞ.
 * ¸νας λüγος για την ασχÞμια των μεγÜλων στα μÜτια ενüς παιδιοý εßναι üτι το παιδß κοιτÜζει προς τα πÜνω, και λßγα πρüσωπα εßναι στα καλλßτερÜ τους üταν τα βλÝπουμε απü κÜτω.
 * Η πραγματικüτητα υπÜρχει μÝσα στο ανθρþπινο μυαλü και πουθενÜ αλλοý. ¼λη η προπαγÜνδα εßναι ψÝματα, ακüμα κι üταν λÝει την αλÞθεια.
 * Ο πιο σßγουρος τρüπος να τελειþσεις Ýναν πüλεμο εßναι να ηττηθεßς. ¼ποιος νικÜει προς στιγμÞν, πÜντα φαßνεται ανßκητος.
 * ¹ταν μια λαμπρÞ κρýα μÝρα του Απρßλη και τα ρολüγια σÞμαναν δεκατρεßς.
 * Σε üλο τον κüσμο, γενικÜ, η τÜση εδþ και πολλÝς δεκαετßες δεν εßναι προς την αναρχßα, αλλÜ προς μια επαναφορÜ της δουλεßας.
 * Μια απü τις πιο Ýντονες εμπειρßες του πολÝμου εßναι üτι ποτÝ δεν μπορεßς να ξεφýγεις απü την αηδιαστικÞ μυρωδιÜ ανθρþπινης προÝλευσης.
 *ΑνÜ πÜσα στιγμÞ υπÜρχει μια «ορθοδοξßα», δηλαδÞ Ýνα σýνολο ιδεþν που υποτßθεται πως üλοι οι σωστÜ σκεπτüμενοι Üνθρωποι δÝχονται χωρßς συζÞτηση.
 * Ο
Ντßκενς εßναι Ýνας απü εκεßνους τους συγγραφεßς που αξßζει να τους κλÝψει κανεßς.
 * Εßχε πια φτÜσει σ’ εκεßνη την ηλικßα που το μÝλλον σταματÜ να εßναι μια θολÞ ροζ εικüνα και γßνεται πραγματικü και απειλητικü.
 * Μια αυτοβιογραφßα μποροýμε να την πιστÝψουμε μüνο üταν αποκαλýπτει κÜτι αρνητικü. Εκεßνος που περιγρÜφει τα κατορθþματÜ του, μÜλλον ψεýδεται, γιατß οποιαδÞποτε ζωÞ, αν τη δοýμε απü μÝσα μας, φαßνεται σαν μια σειρÜ απü Þττες.
 * Λßγο πριν απü τον Β´ Παγκüσμιο Πüλεμο üλη η Ευρþπη βρισκüταν κÜτω απü τον αστερισμü του ολοκληρωτισμοý, και η μüνη χþρα που αντιστÜθηκε Þταν η ΜεγÜλη Βρεττανßα.
 * Ο αληθινüς διαχωρισμüς των πολιτικοποιημÝνων δεν εßναι ανÜμεσα σε συντηρητικοýς και ριζοσπÜστες, αλλÜ ανÜμεσα σε αυταρχικοýς και σε φιλελεýθερους.

  * ¼λοι οι Üνθρωποι εßναι εχθροß. ¼λα τα ζþα σýντροφοι.
  * Ο πüλεμος εßναι πüλεμος. Ο μüνος καλüς Üνθρωπος εßναι ο νεκρüς Üνθρωπος.
  * Δεν θα Þτανε σωστü και δßκαιο να υπÜρχει Ýνας καλλßτερος κüσμος κÜπου αλλοý;
  * Η κατÜσταση δεν Þταν, οýτε θα γινüταν ποτÝ καλλßτερη Þ χειρüτερη -η πεßνα, οι ταλαιπωρßες κι η απογοÞτευση Þταν αμετÜβλητος νüμος της ζωÞς.
  * ¼λα τα ζþα εßναι ßσα, αλλÜ μερικÜ ζþα εßναι πιο ßσα απü τα Üλλα.
  * Αν εσεßς Ýχετε για δοýλους τα κατþτερα ζþα, εμεßς Ýχουμε τις κατþτερες τÜξεις μας!
  * Η ονομασßα "ΦÜρμα των Ζþων" εßχε καταργηθεß. ΠλÝον η φÜρμα θα Þταν γνωστÞ ως "ΦÜρμα του ΑφÝντη", που Þταν η σωστÞ και γνÞσια ονομασßα της.
  * Τα ζþα απ' Ýξω κοßταζαν απü γουροýνι σε Üνθρωπο κι απü Üνθρωπο σε γουροýνι και ξανÜ απü γουροýνι σε Üνθρωπο. ΑλλÜ Þτανε πια αδýνατο ν' αποφανθεß κανεßς ποιος Þταν ποιος.
  * ¼ποιος ελÝγχει το παρελθüν, ελÝγχει το μÝλλον. ¼ποιος ελÝγχει το παρüν, ελÝγχει το παρελθüν.
  * Ο Ο'ΜπρÜιαν σÞκωσε το αριστερü του χÝρι, με τη πλÜτη του γυρισμÝνη στον Γουßνστον, με τα τÝσσερα δÜκτυλα εκτεταμÝνα και τον αντßχειρα κρυμμÝνο.
-Πüσα δÜκτυλα εßναι αυτÜ, Γουßνστον;
-ΤÝσσερα.
-Κι αν το Κüμμα πει üτι δεν εßναι τÝσσερα, αλλÜ πÝντε, τüτε πüσα εßναι;
-ΤÝσσερα.
Η λÝξη τÝλειωσε με μια κραυγÞ πüνου.
  * Αν θες μια εικüνα του μÝλλοντος, φαντÜσου μια μπüτα να συντρßβει Ýνα ανθρþπινο πρüσωπο-για πÜντα...
  * Ο σκοπüς της ΝÝας Ομιλßας εßναι να στενÝψει τα üρια της σκÝψης. Στο τÝλος θα κÜνουμε κυριολεκτικÜ αδýνατο το Ýγκλημα της σκÝψης, γιατß δεν θα υπÜρχουν λÝξεις για να το εκφρÜσει κανεßς…
  * -ΥπÜρχει ο μεγÜλος αδερφüς;
 -ΦυσικÜ κι υπÜρχει. Το κüμμα υπÜρχει. Εßναι η ενσÜρκωση του κüμματος.
 -Ναι, αλλÜ εννοþ, υπÜρχει üπως υπÜρχω εγþ;
 -Εσý δεν υπÜρχεις. (!!!)
___________________

     Για να καταπιαστεß κÜποιος με τα Ýργα του ¼ργουελ, πρÝπει πρþτα να καταπιαστεß με τον Üνθρωπο-¼ργουελ, Ýπειτα με τον συγγραφÝα-¼ργουελ, αλλÜ και με τον ποιητÞ-¼ργουελ, Ýτσι τελικÜ θα μπορÝσει να πιÜσει καλλßτερα τα νÞματα της διÞγησÞς του, με μικρüτερην απüσταση, απü το καθÝνα ξεχωριστÜ. ΥπÞρξε πÜντα πολιτικοποιημÝνος, αρχικÜ στον κομμουνισμü κι αργüτερα εναντιþθηκε και μÜλιστα με σφοδρü τρüπο, αλλÜ παρÝμεινε σε μια κατÜσταση ιδεατÜ αριστερþν τÜσεων. Επßσης παρÝμεινε πολý ιδεαλιστÞς, ρομαντικÜ ιδεαλιστÞς στο βÜθος και πολý ευαßσθητος, üπως φανερþνουνε πτυχÝς των Ýργων του. Εßχε πλÜσει με τη φαντασßα του Ýνα κüσμο, üχι τÝλειο, δεν πετοýσε δα και στα σýννεφα, αλλÜ Ýναν Ýστω καλλßτερο, μακρυÜ απü ολοκληρωτικÜ καθεστþτα και πιο κοντÜ στον ¢νθρωπο, -βÜσει της τελευταßας του συνÝντευξης στο σανατüριο που νοσηλευüτανε, λßγο πριν πεθÜνει.
     Το 1984, εßναι Ýνα Ýργο επικþν διαστÜσεων, üπως και να το προσεγγßσει κανεßς. Εßναι Ýνα βαθýτατα ερωτικü βιβλßο, γιατß περιγρÜφει στα πλαúνÜ του, Ýναν Ýρωτα καταδικασμÝνο σε θÜνατο εν τη γενÝσει του. Εßναι Ýνα Ýντονα πολιτικοποιημÝνο βιβλßο, γιατß περιγρÜφει επακριβþς στο κýριο μÝρος του, Ýνα ολοκληρωτικü καθεστþς, -κÜποιοι το παρομοßασαν με το τüτε σοβιετικü κι üχι Üδικα εκτιμþ καθþς εßχε στοιχεßα σχεδüν ακριβÞ κι εκ των Ýσω που συνÜδουν με αυτü, αλλÜ δεν εßναι μüνον αυτü. ΚÜθε μα κÜθε ολοκληρωτικü καθεστþς, χρησιμοποιεß σχεδüν παρüμοιες τεχνικÝς ελÝγχου, Üρα πιÜνει üλο το σýνολο, ακüμα και τις μεθüδους τις σημερινÝς, που εßναι πιο Þπια ανιχνεýσιμες με γυμνü μÜτι και σκοπü Ýχουν να ελÝγξουνε τις μÜζες των πληθυσμþν. Εßναι Ýνα προφητικü βιβλßο, γιατß πÜρα πολλÜ απ’ αυτÜ που περιγρÜφει, Ýχουνε τελικÜ συμβεß κι Üλλα που ακüμα δεν Ýχουν, ßσως Ýρχονται, μÜλλον Ýρχονται στη πορεßα. ΤÝλος, εßναι Ýνα βιβλßο, που εξ αναπüδων, περιγρÜφει Ýναν ουτοπικü κüσμο που θα μποροýσε να υπÜρξει αν κι εφüσον…
     Ο ¼ργουελ Þξερε πως το τÝλος του Þτανε κοντÜ, λüγω της νüσου που τον ταλαιπωροýσε κι εßχε ταλαιπωρÞσει στο παρελθüν με το ßδιο αποτÝλεσμα κι Üλλους συναδÝλφους του. ¼λοι ßσως μποροýν να καταλÜβουν το πüσο μπορεß να επιδρÜσει αυτü στην αλλαγÞ τρüπου αντιμετþπισης κι αντßδρασης ενüς πÜσχοντος ατüμου, προ θανÜτου. Κι αν üχι, εßναι απαραßτητο να γßνει καλÜ αντιληπτü, γιατß ισχýει και μÜλιστα σθεναρÜ. Αντιμετωπßζοντας λοιπüν το φÜσμα του τÝλους του, Ýγραψε το βιβλßο αυτü και καθþς παρÝπεμπε σε μελλοντικÞ χρονολογßα, δεν του Ýδωσε διαστÜσεις ΕΦ, αλλÜ το Ýθεσε να συμβαßνει σχετικÜ κοντÜ στο χρüνο. Ο Ýνας λüγος υποσυνεßδητα, Þτανε πως δεν τον Ýνοιαζε και τüσο να δει την προφητεßα να πετυχαßνει Þ üχι, ωστüσο κι αυτü το 'βλεπε να 'ρχεται, αλλÜ και δεν Þθελε να ζει üταν üντως συμβεß κÜτι τÝτοιο κι Þξερε πως δεν θα τα κατÜφερνε ως τüτε. Ο κυριþτερος λüγος üμως εßναι πως το 'βλεπε να 'ρχεται σßγουρα και μÜλιστα σε σχετικÜ σýντομο διÜστημα, πρÜγμα που δυστυχþς επαληθεýτηκε, μερικþς νωριτÝρα, μερικþς αργüτερα και μÜλλον μερικþς πιο μελλοντικÜ…



     ΛÝγεται πως φωτογραφßζει το καθεστþς της ΣοβιετικÞς ¸νωσης του τüτε και στη περιγραφÞ συμβολικÜ, Ýχουνε δßκιο εν μÝρει. ΑλλÜ αν Þταν μüνο να περιγρÜψει Ýνα καθεστþς μιας χþρας, θα το 'στηνε σε μια χþρα φανταστικÞ, üπου θα διαδραματßζονταν üλα τοýτα και παραδßπλα θα υπÞρχαν Üλλες χþρες με τα δικÜ τους. Αντßθετα, Ýστησε τη πλοκÞ σε μια χþρα, που ωστüσο Þτανε μια παγκüσμια χþρα, χωρßς σαφεßς ενδεßξεις πως υπÞρχε Üλλη, με Üλλο καθεστþς κ.λπ. Δεν εßχε λüγο να περιγρÜψει μια χþρα, αντßθετα Þθελε να περιγρÜψει τη κατÜντια ενüς κüσμου ολÜκερου. Δεν ονομÜτισε και δεν του 'φταιξε το κομμουνιστικü κüμμα, Þ το φασιστικü, Þ οι φιλελεýθεροι, Þ οι δημοκρÜτες Þ ü,τι τÝλος πÜντων. Του 'φταιγε πÜντα το υπερκομματικü εκεßνο πρÜγμα που διÝπει κÜθε πολßτευμα κι αναγκÜζει Þ προτρÝπει τους ανθρþπους να δροýνε κατ' αυτü τον τρüπο κι αυτü δεν εßναι Üλλο απü το ΧρÞμα και το ΣυμφÝρον. ΕιδÜλλως δεν Ýχει καν νüημα. Γι' αυτü και το πρüβλημα εßναι παγκüσμιο κÜτω απ' οποιοδÞποτε καθεστþς, που ωστüσο επιχειρεß τον Ýλεγχο των μαζþν. Εκεß πÜνε λοιπüν üλα τα σημειοýμενα πυρÜ, Üλλωστε κι Ýνα περßστροφο, θανατηφüρο üπλο εßναι, αλλÜ χωρßς Üνθρωπο να το χειριστεß εßναι το πιο Üκακο πρÜγμα.
     Σ’ Ýνα δυστοπικü περιβÜλλον Ýνας υπÜλληλος Ýχει Ýνα κακü -βÜσει καθεστþτος- ελÜττωμα: σκÝφτεται και σκÝφτεται πολý, ενþ του 'χει παραγγελθεß το: Η ΣκÝψη Εßναι ΣκλαβιÜ, Μη ΡωτÜς, ΗρÝμησε, Η ¢γνοια εßναι Ελευθερßα. Επßσης σημειþνεται, πως σκÝφτεται πολý γιατß παρανομεß και μÜλιστα πολý, καθþς διαβÜζει βιβλßα, πρÜγμα που επßσης Ýχει απαγορευτεß με φυλÜκιση και βασανισμü. ΤÝλος Ýχει την ατυχßα να ερωτευτεß, Üλλο Ýν απαγορευμÝνο πρÜγμα στη Χþρα του 1984 με τις ßδιες συνÝπειες και το κÜνει μυστικÜ κι αυτü. ΤελικÜ συλλαμβÜνεται, προδßδει -τη κοπÝλλα, αλλÜ πρωτßστως üλη του τη κοσμοθεωρßα και τις πριν δρÜσεις του- κι Ýχοντας βασανιστεß κι υποστεß πλýση εγκεφÜλου, τüσο καλÞ και γενικÞ, φτÜνει να δηλþσει πως αγαπÜ τον ΜεγÜλο Αδελφü -ο Üρχων του καθεστþτος που κανεßς δεν Ýχει ποτÝ δει με τα μÜτια του. ΦτÜνει να μισεß τη κοπÝλλα, το διÜβασμα και τη σκÝψη, πρÜγματα που προκλÞθηκαν απü το διÜβασμα.
     ΣαφÞς ο συμβολισμüς. Η Ιστορßα ξαναγρÜφεται κÜθε φορÜ, καταπþς βολεýει την εκÜστοτε περßσταση κι ανακοινþνεται, δεν καταγρÜφεται, για να μπορÝσει να διορθωθεß μετÜ και να περαστεß ως νÝα. Η δουλειÜ του εßναι να διορθþνει τα προς διüρθωση κομμÜτια, þστε να αναγγÝλλονται Ýπειτα απü τη Τηλεοθüνη, που υπÜρχει σε κÜθε σπιτικü κι εßναι υποχρεωτικü να 'ναι πÜντα ανοιχτÞ και να τη βλÝπει üλος ο κüσμος, με ποινÞ αν τη κλεßσει κÜποιος Þ δεν τη κοιτÜ. Πρüκειται λοιπüν για üντως επικü βιβλßο και να ληφθεß υπ' üψη σθεναρÜ, πως ο ¼ργουελ Þτανε και ποιητÞς, -ßσως πÜνω απ' üλα και πρþτα απ' üλα.
     Αν αναζητÞσει κανεßς συσχετισμοýς με Üλλα καλλιτεχνικÜ Ýργα, ο ΚÜφκα Ýρχεται πρþτος στο νου, με τη Δßκη του, που επßσης üντας ετοιμοθÜνατος, Ýγραψε για τον καταδικασμÝνο Κ. υπÜλληλο τραπÝζης, με πολýπλοκες διαδικασßες. ¢λλο μυθιστüρημα εßναι και του Κουρτ Βüννεγκατ, το Σφαγεßο Νο 5, üπου στο δυστοπικü του περιβÜλλον απαγορεýονται επßσης τα βιβλßα, μÜλιστα Ýχει γßνει μαζικÞ καýση τους κι üποιο Üτομο διÝσωσε κÜποιο και το διαβÜζει κρυφÜ Þ το διακινεß, κινδυνεýει να συλληφθεß με την εσχÜτη των ποινþν στην Üκρη. Το βιβλßο αυτü Ýχει γυριστεß και σε ταινßα επßσης, με καλη ποιüτητα αν κι εßναι παλιüτερο, -κοντÜ στο 1950. Επßσης η κινηματογραφικÞ ταινßα V For Vendetta, Ýχει μεγÜλη συνÜφεια με το Ýργο αυτü. Κι εκεß Ýνα εγκατεστημÝνο ολοκληρωτικü καθεστþς ελÝγχει πλÞρως τους πολßτες του κι Ýρχεται ο Βι, να προσπαθÞσει να θÝσει τÝρμα σε αυτü. ΑλλÜ εκεßνο που εßναι κολασμÝνα καλü εßναι το επßσης επικü Μπραζßλ, του σκηνοθÝτη-πρþην μÝλους των Μüντυ ΠÜιθονς, ΤÝρρυ Γκßλλιαμ. ΑυτÞ η ταινßα αντλεß Ýμπνευση ξεκÜθαρα απü το 1984 -Ýχει παρüμοιο δυστοπικü περιβÜλλον, Ýχει Ýναν Ýρωτα καταδικασμÝνο, üπως κι ο ßδιος ο ÞρωÜς της.
     Αξßζει να σημειωθεß πως εßχε πολεμÞσει κατÜ του ΦρÜνκο στον Ισπανικü Εμφýλιο κι Ýγραψε το βιβλßο, Φüρος ΤιμÞς Στην Καταλωνßα. Εßχε πλÜσει με τη φαντασßα του Ýνα κüσμο, üχι τÝλειο, δεν πετοýσε δα και στα σýννεφα, αλλÜ Ýναν Ýστω καλλßτερο, μακρυÜ απü ολοκληρωτικÜ καθεστþτα και πιο κοντÜ στον ¢νθρωπο. Η ΦÜρμα Των Ζþων, Þτανε το προτελευταßο βιβλßο του που το εξÝδωσε το 1945, 5 χρüνια πριν πεθÜνει, το 'γραψε μεταξý ΝοÝμβρη 1943 και ΦλεβÜρη 1944 και δυσκολεýθηκε πολý να βρει εκδüτη που θα δεχüταν να το αναλÜβει. Εδþ εßναι σαφÝστατα, με αφορμÞ, τη σοβιετικÞ επανÜσταση το 1917 και κυρßως βÜλλει με σατιρικü τρüπο κατÜ του τüτε πανßσχυρου πλÝον Üνδρα κι επικεφαλÞς, -αφοý εßχε σκοτþσει üλους τους κυριþτερους αντιπÜλους του και συνÝχιζε να σκοτþνει Þ να εξορßζει üποιον σÞκωνε κεφÜλι με εναντιþσεις Þ αντιρρÞσεις στη πορεßα της διακυβÝρνησÞς του-, του Ιωσηφ Βησσαριüνοβιτς Τσουχασβßλι Þ επß το γνωστüτερον, ΣτÜλιν –που θα πει ΑτσÜλι. ΠρÜγματι με το ΛÝοντα Τρüτσκυ νεκρü και μετÜ το θÜνατο του Βλαδιμßρ ºλιτς ΛÝνιν, εκεßνος επικρÜτησε στην εξουσßα με τα γνωστÜ αποτελÝσματα.
    Το συγκλονιστικü σε τοýτο το Ýργο εßναι πως σατιρßζει, με μιαν εσÜνς χιοýμορ, που ωστüσο, üχι μüνο δεν χαμογελÜ κανεßς, αλλÜ συγκλονßζεται απü την ωμÞ και τÜχα Þπια σκληρÜδα του. Επßσης το κομβικü σημεßο που πραγματικÜ πÜντα εξÝπληττε σε τÝτοιες περιστÜσεις, εßναι πως ο εκÜστοτε κυβερνþν, λες και πραγματικÜ θεωρεß πως Ýχει πια τüσο πολý σημασßα, να διατηρεß την επßφαση τη λεßας κι αγνÞς ετικÝττας τιμιüτητας και νομιμüτητας, ιδιüτητες που περιλοýζει τις ενÝργειÝς του, λες και παßζει ρüλο σημαντικü. Σα να ‘λεγε κανεßς πως αν περιλοýσει τα κüπρανα με Üρωμα, δεν θα εßναι πια κüπρανα, αλλÜ… αρωματικÜ χþρου. Να κρατηθοýνε τα üποια προσχÞματα με κÜθε κüστος, ακüμα και με τÝτοιο τρüπο που εßναι χειρüτερου αποτελÝσματος τελικÜ, παρÜ αν Þταν απλþς, μη κρατοýμενα. ºσως μεν να θÝλει να δεßξει στους αμýητους και τους αψýλλιαστους πως üντως εßναι καθ' üλα νüμιμες ενÝργειες, αλλÜ πιο πολý υποθÝτει κανεßς πως εßναι Ýνα ηδονικü φετßχ, το να φαντÜξει… υπÝροχος κι αδÝκαστος.
    Η υπüθεση εßναι απλÞ: Οι ανθρωποι στη ΦÜρμα, βασανßζουνε, κακομεταχειρßζονται και καταπιÝζουνε τα ζþα κι Ýνα Γουροýνι πανÝξυπνο, οργανþνει την ΕπανÜστασÞ τους. ΑμÝσως μετÜ την επικρÜτησÞ τους, Ýνα Üλλο Γουροýνι με πιο πολý μπρÜτσα, παρÜ μυαλü, αντßθετα απü τον εμπνευστÞ της, αναλαμβÜνει την εξουσßα, αφοý καταφÝρνει να εκδιþξει απü τη ΦÜρμα τον φυσικü ηγÝτη της. Τα πρÜγματα αλλÜζουν, οι νüμοι που 'χε θεσπßσει ο πριν κι Þτανε κÜπως λογικοß κι αντιδραστικοß, τροποποιοýνται. Η πßεση αντß να ελαφρþσει τþρα επιδεινþνεται, με το πρüσχημα πως τþρα πρÝπει να δουλÝψουνε για πÜρτη τους, να στηλþσουνε τη ΦÜρμα και να δεßξουνε πως μποροýνε καλλßτερα απü τους προκατüχους των. Στην ουσßα εßναι ο Αρχηγüς που θÝλει να δρÝπει οφÝλη κι ανÝσεις ενþ τα λοιπÜ ζωντανÜ σκßζονται στη δουλειÜ. Κýριοι χαρακτÞρες-ζþα, φωτογραφßζουνε κι Ýνα σημαντικü πρüσωπο της εξουσßας του σταλινισμοý: Π.χ. ο αρχικüς υποκινητÞς εßναι ο Τρüτσκυ, ο κακüς συνεχιστÞς ο ΣτÜλιν κι ο μικρüς ασÞμαντος, φωτογραφßζει τον υπεýθυνο προπαγÜνδας, τον Μολüτωφ κ.λπ.



     Στο συγκλονιστικü φινÜλε, -πρÜγμα που τσακßζει και πÝτρες- ο αρχικüς νüμος που εßχε θεσπιστεß: ¼λα Τα Ζþα Εßναι ºσα, διολισθαßνει στο: ¼λα Τα Ζþα Εßναι ºσα, ΑλλÜ ΜερικÜ Εßναι Πιο ºσα Απü Τα’ ¢λλα κι εßναι η φρÜση που κλεßνει το βιβλßο. ΑυτÞ η μια φρÜση, εßναι τüσον απßστευτη και τüσον ευρηματικÞ, που μπορεß να ξεχÜσει κανεßς üλο το Ýργο, να πÜθει αμνησßα και να ξεχÜσει ü,τι Ýχει διαβÜσει Þ διδαχθεß στη ζωÞ του, μα τοýτη δε θα τη ξεχÜσει ποτÝ. Και να 'θελε δηλαδÞ δεν θα μποροýσε, γιατß τη βλÝπει και την ακοýει καθημερινÜ στην ßδια του τη ζωÞ.
    Αξßζει επßσης να σημειωθεß πως ενþ ο Μπλαιρ σατßρισε το καθεστþς το μετÜ το 1917, χρüνια πριν, Ýνα σωρü Üλλοι καλλιτÝχνες Ρþσοι, εßχανε στηλιτεýσει συγκαλυμμÝνα, με προεξÜρχοντα τον ΝικολÜι Γκüγκολ, -αλλÜ χωρßς να εξαιρÝσουμε και τους Üλλους- το αμÝσως προηγοýμενο καθεστþς του ΤσÜρου. Χαρακτηριστικü δεßγμα εßναι το, δυστυχþς ημιτελÝς βιβλßο του, Οι ΝεκρÝς ΨυχÝς, που αν κι ατελÝς Ýχει μεßνει μοναδικü Ýργο για το εßδος και τη δομÞ του με τον τρüπο που παρωδεß τα τüτε γýρω του δεδομÝνα. Συνεπþς, δεν εßναι πολιτικÞς τÜσης, πεποßθησης Þ πιστεýω, το πρüβλημα, αλλÜ üπως Ýχει ξανατονιστεß, εßναι η μανßα της Εξουσßας σαν εθισμüς ναρκωτικοý και φυσικÜ το πανταχοý παρüν ΧρÞμα & ΣυμφÝρον, που φταßει πÜντα. Γιατß üλα μα üλα, τα καθεστþτα, απ’ Üκρου σ’ Üκρον της πολιτικÞς σκηνÞς, Ýχουνε τις ßδιες λειτουργßες, -απλÜ το üνομα αλλÜζει, κι εντÜξει, ο βαθμüς βιαιüτητας που εφαρμüζει.
    Το βιβλßο αυτü αρχικÜ αντιμετωπßστηκε Üσχημα, αργüτερα üμως απετÝλεσε θÝμα ατελεßωτων συζητÞσεων, σχολιασμþν, κριτικþν με κυρßως επαßνους. Ακüμα αργüτερα, Ýφτασε να λογßζεται σαν Ýνα απü τα πιο κορυφαßα του αιþνα και μÜλιστα σχετικÜ πρüσφατα, το 2012, τοποθετÞθηκε πολý ψηλÜ στη λßστα των τοπ συγγραμμÜτων παγκοσμßως κι üλων των εποχþν. Εßναι σχεδüν μοναδικü σαν σýγγραμμα, σχεδüν ανÜδελφο. Ναι! υπÞρξε πρþτα ποιητÞς, ýστερα πολιτικοποιημÝνος και μετÜ Üνθρωπος και μÜλιστα ευαßσθητος, παρ' üλη τη τραχýτητα που βγαßνει συχνÜ απü τις σελßδες του. ¸νας αλαφροÀσκιωτος καλλιτÝχνης με üραμα, που δυστυχþς δεν εßδε, αλλÜ και δεν θα προλÜβαινε, σε μüλις 47 χρüνια ζωÞς, με τα προς το τÝλος του χρüνια, πολý καταπονημÝνος απü τη φυματßωση και νικημÝνος.

     Το 1984, Ýχει απασχολÞσει πÜρα πολý το κοινü, τους κριτικοýς, τους μελετητÝς, τους αρθρογρÜφους, αλλÜ üλοι συμφωνοýν πως πρüκειται για Ýνα θαυμÜσιο και πολυδαßδαλο Ýργο ενüς δεξιοτÝχνη. Εßναι επßσης ο συγγραφÝας του επßσης κολοσσιαßου, Η ΦÜρμα Των Ζþων! Eπßσης Ýγραψε κι Üλλα πεζÜ, αλλÜ και πολλÜ ποιÞματα καθþς και μελÝτες, Üρθρα και δοκßμια, ωστüσο τα 2 Ýργα που αναφÝρθηκαν εßναι ßσως οι κορυφαßες του στιγμÝς. (ΠÜτροκλος)
________________

 ==================


                            1984: Η Üγνοια εßναι δýναμη...
(αποσπ.)
     ΔιÜ μÝσου των ιστορικþν χpüνων και προφανþς απü το τÝλος της ΝεολιθικÞς εποχÞς, υπÞρξανε στον κüσμο τρεις τÜξεις: η Ανþτερη, η Μεσαßα κι η Κατþτερη. ¸χουν υποδιαιρεθεß με πολλοýς τρüπους, Ýχουνε πÜρει αμÝτρητες διαφορετικÝς ονομασßες κι η αριθμητικÞ τους αναλογßα καθþς κι οι σχÝσεις μεταξý τους ποικßλλουνε κατÜ καιροýς. ΑλλÜ η βασικÞ δομÞ της κοινωνßας δεν Üλλαξε ποτÝ. Ακüμα κι ýστερα απü τερÜστιες εξεγÝρσεις και φαινομενικÜ αμετÜκλητες αλλαγÝς, η ßδια δομÞ αποκαθßσταται πÜντα, ακριβþς üπως Ýνα γυροσκüπιο ξαναβρßσκει την ισορροπßα του, üσο κι αν το απομακρýνουν απü τη μια πλευρÜ Þ την Üλλη.
    Οι σκοποß αυτþν των τριþν ομÜδων εßναι εντελþς ασuμβßβαστοι. Ο σκοπüς της Ανþτερης τÜξης εßναι να διατηρÞσει τη θÝση της, της Μεσαßας ο σκοπüς εßναι να πÜρει τη θÝση της Ανþτερης. ο σκοπος της Κατωτερης, οταν εχει κÜποιο σκοπü -γιατι σταθεpü χαρακτηριστικü της Κατþτερης τÜξης εßναι πως, τσακισμÝνη απü το μüχθο, δεν ενδιαφÝρεται Üμεσα για τßποτε Üλλο εκτüς απü τη καθημερινÞ ζωÞ- üταν λοιπüν Ýχει κÜποιο σκοπü, εßναι να καταργÞσει üλες τις δι ακρßσεις και να δημιοuργÞσει μια κοινωνßα üπου üλοι οι Üνθpωποι θα ε{ναι ßσοι. ¸τσι, στην ιστοpικÞ διαδpομÞ,
επαναλαμ6Üνεται συνεχþς Ýνας αγþνας που εßναι πÜντα ßδιος στις γενικÝς του γpαμμÝς. Για μεγÜλα χpονικÜ διαστÞματα, η Ανþτεpη τÜξη φαßνεται να διατηpεßται με ασφÜλεια στην εξοuσßα. ΑpγÜ Þ γpÞγοpα, üμως, φτÜνει μια στιγμÞ üπου χÜνει Þ τη πßστη στον εαυτü της Þ την ικανüτητα να κυβερνÜ Þ και τα δýο. Τüτε, ανατρÝπεται απü τη Μεσαßα τÜξη, που πpοσεταιρßζεται τη Κατþτεpη, κÜνοντÜς τη να πιστεýει πως αγωνι'ζεται για την ελευθεpßα και τη δικαιοσýνη.
    Μüλις πετýχει το σκοπü της, η Μεσαßα τÜξη ξαναρßχνει τη Κατþτερη στη θÝση της δουλεßας ποu Þταν πριν και γßνεται αυτÞ η Ανþτερη. Τüτε, μßα καινοýρια Μεσαßα ομÜδα αποσπÜται απü τη μια τÜξη Þ και απü τις δýο κι ο αγþνας ξαναρχßζει απü την αρχÞ. Απü τις τρεις τÜξεις, μüνον η Κατþτερη δεν καταφÝρνει ποτÝ, οýτε και για λßγο, να πετýχει το σκοπü της. Θα Þτανε βÝβαια uπερβολÞ να ειπωθεß πως μÝσα στη πορεßα της ιστορßας δεν βελτιþθηκαν οι υλικοß üροι. Ακüμα και σÞμερα, σε περßοδο παρακμÞς, ο μÝσος Üνθρωπος ζει υπü καλλßτεpες συνθÞκες απ' ü,τι μεpικοýς αιþνες πριν. ΑλλÜ καμμιÜ αýξηση πλοýτου, καμμιÜ βελτßωση στους τρüπους, καμμιÜ μεταρρýθμιση Þ επανÜσταση δεν πλησßασε οýτε Ýνα χιλιοστü περισσüτερο τη κοινωνικÞ ισüτητα. Για τη Κατþτερη τÜξη, καμμιÜ ιστορικÞ αλλαγÞ δεν σÞμαινε ποτÝ τßποτα περισσüτερο απü την αλλαγÞ του ονüματος των αφεντÜδων της.
    Προς τα τÝλη του δÝκατου Ýνατου αιþνα, η συνεχÞς επανÜληψη αυτοý του κοινωνικοý προτýποu Ýγινε φανερÞ σε πολλοýς παρατηρητÝς. Τüτε, εμφανßστηκαν σχολÝς στοχαστþν που ερμÞνευσαν την ιστορßα σαν κυκλικÞ πορεßα κι υποστÞριξαν πως η ανισüτητα Þταν ο αναλλοßωτος νüμος της ανθρþπινης ζωÞς. Αυτü το δüγμα πÜντα εßχε, βÝβαια, τους οπαδοýς του, αλλÜ σημειþθηκε μια σημαντικÞ αλλαγÞ στον τρüπο με τον οποßο εßχε τþρα τοποθετηθεß. Στο παρελθüν, η ανÜγκη για ιεραρχικÞ μορφÞ της κοινωνßας αποτελοýσε το δüγμα ειδικÜ της Ανþτερης τÜξης. ¹ταν το "πιστεýω" των βασιλιÜδων, των αριστοκρατþν και του ΚλÞρου, των δικηγüρων κι Üλλων που Þτανε τα παρÜσιτα των πρþτων και το γλýκαιναν με υποσχÝσεις ανταμοιβÞς σ' Ýνα φανταστικü κüσμο πÝρα απü τον τÜφο. Η Μεσαßα τÜξη, üσο αγωνιζüταν για να πÜρει η {δια την εξουσßα, χρησιμοποιοýσε πÜντα üρους üπως ελευθερßα, δικαιοσýνη κι αδελφüτητα. Εν τω μεταξý, αυτÞ την Ýννοια της ανθρþπινης αδελφοσýνης Üρχισαν να τη μÜχονται κÜποιοι που δεν εßχαν ακüμα αναρριχηθεß στην εξουσßα, αλλÜ Þλπιζαν να συμβεß αυτü πολý σýντομα.
    Στο παρελθüν, η Μεσαßα τÜξη Ýκανε επαναστÜσεις υπü τη σημαßα της ισüτητας και μετÜ εγκαθßδρυε μια καινοýρια τυραννßα, μüλις η προηγοýμενη ανατρεπüταν. Η νÝα Μεσαßα τÜξη διακÞρυττε την τυραννßα της απü πριν. Ο σοσιαλισμüς, θεωρßα που εμφανιστηχε στις αρχες του δÝκατου Ýνατου αιþνα ως τελευταßος κρßκος σε μιαν αλυσßδα σκÝψης που εκτεßνεται μÝχρι τις εξεγÝρσεις των δοýλων στην αρχαιüτητα, Þταν ακüμα βαθιÜ μολυσμÝνος απü την ουτοπßα των περασμÝνων αιþνων. ΑλλÜ σ' üλες τις παραλλαγÝς του σοσιαλισμοý που εμφανßστηκαν απü το 1900 περßπου, ο σκοπüς να εγκαθιδρυθεß η ελευθερßα κι η ισüτητα εγκαταλειπüτανε φανερÜ üλο και περισσüτερο. Τα νÝα κινÞματα που εμφανιστÞκανε γýρω στα μÝσα του αιþνα μας -ο ΑΓΓΣΟΣ (ΑΓΓλικüς ΣΟΣιαλισμüς) στην Ωκεανßα, ο Νεομπολσεβικισμüς στην Ανατολασßα, η κοινþς λεγüμενη Θανατολατρßα στην Ανατολασßα- εßχανε συνειδητÜ σαν στüχο να διαιωνßσουνε την ανελευθερßα και την ανισüτητα. ΑυτÜ τα νÝα κινÞματα γεννηθÞκανε βÝβαια απü τα παλιÜ κι Þθελαν να διατηρÞσουνε τα ονüματÜ τους και να τιμÞσουνε -στα λüγια μüνο- την ιδεολογßα τους. ΑλλÜ üλων ο σκοπüς Þταν να σταματÞσουνε τη πρüοδο και να ακινητοποιÞσουνε την ιστορßα τη στιγμÞ που θα κρßνανε κατÜλληλη. Το εκκρεμÝς Ýπρεπε να κινηθεß ακüμα μια φορÜ κι Ýπειτα να σταματÞσει. Ως συνÞθως, η Ανþτερη τÜξη Ýπρεπε να εκτοπιστεß απü τη Μεσαßα, που θα γινüταν αυτÞ με τη σειρÜ της η Ανþτερη, αυτÞ τη φορÜ üμως, με μια συνειδητÞ στρατηγικÞ, η Ανþτερη τÜξη θα 'τανε σε θÝση να διατηρÞσει τη θÝση της για παντα.
    Τα νÝα δüγματα γεννÞθηκαν απü τη συσσþρευση των ιστορικþν γνþσεων και την ανÜπτυξη της Ýννοιας της ιστορικüτητας που μüλις και μετÜ βßας υπÞρχε πριν απü το δÝκατο Ýνατο αιþνα. Η κυκλικÞ πορεßα της ιστορßας -Þταν τþρα κατανοητÞ - Þ τουλÜχιστον Ýτσι φαινüταν- κι αν Þτανε κατανοητÞ, τüτε μποροýσε και ν' αλλÜξει. ΑλλÞ η κýρια, υποκεßμενη αιτßα αυτþν των θεωριþν Þταν πως απü την αρχÞ του εικοστοý αιþνα η ισüτητα των ανθρþπων εßχε γßνει τεχνικως εφικτÞ. ΒÝβαια, Þταν ακομα αλÞθεια πως οι Üνθρωποι δεν Þταν ßσοι ως προς τις φυσικÝς τους ικανüτητες κι üτι τα επαγγÝλματα Ýπρεπε να εξειδικευτοýνε κατÜ τρüπο που θα ευνοοýσαν ορισμÝνους εις βÜρος Üλλων. ΑλλÜ δεν υπÞρχε πια καμμιÜ πραγματικÞ ανÜyκη yια ταξικÝς διακρßσεις Þ για σοβαρÝς διαφορÝς πλοýτου. Παλαιüτερα, οι ταξικÝς διακρßσεις Þταν üχι μüνον αναπüφευκτες αλλÜ κι επιθυμητÝς. Η ανισüτητα Þτανε το τßμημα του πολιτισμοý. Με την ανÜπτυξη της βιομηχανοποßησης, üμως, η κατÜσταση Üλλαξε. Παρ' üτι εξακολουθοýσε να εßναι αναγκαßα η απασχüληση των ανθρþπων σε διαφορετικÝς δουλειÝς, εν τοýτοις δεv Þταν απαραßτητο να ζοýνε σε διαφορετικü κοινωνικü Þ οικονομικü επßπεδο.
     ΕπομÝνως, απü τη σκοπιÜ των νÝωv ομÜδων που Þταν Ýτοιμες ν' αρπÜξουν την εξουσßα, η ανθρþπινη ισüτητα δεν Þταν πια επιδιωκüμενο ιδανικü αλλÜ αποφευκτÝος κßνδυνος. Στις παλαιÝς εποχÝς, üπου μια δßκαιη κι ειρηνικÞ κοινωνßαÞταν εν τοις πρÜγμασι αδýνατη, πολý εýκολα πßστευαν σε κÜτι τÝτοιο. Η ιδÝα του γÞινου παραδεßσου, üπου οι Üνθρωποι θα ζοýσαν üλοι μαζß αδελφωμÝνα, χωρßς νüμους και σκληρÞ δουλειÜ, στοßχειωνε την ανθρþπινη φαντασßα χιλιÜδες χρüνια. Κι αυτü το üραμα ακολουθοýσε ακüμα και τις ομÜδες που επωφελοýνταν πραγματικÜ απü κÜθε ιστορικÞ αλλαγÞ. Οι κληρονüμοι της ΓαλλικÞς, της ΑγγλικÞς κι ΑμερικανικÞς επανÜστασης εßχαν εν μÝρει πιστÝψει στις διακηρýξεις αυτþν των επαναστÜσεων για τα ανθρþπινα δικαιþματα, την ελευθερßα του λüγου, την ισüτητα απÝναντι στο νüμο κι η συμπεριφορÜ τους εßχε, ως Ýνα σημεßο, επηρεαστεß απü αυτÝς. ΑλλÜ γýρω στη τÝταρτη δεκαετßα του εικοστοý αιþνα, üλα τα σημαντικÜ ρεýματα της πολιτικÞς σκÝψης Þταν αυταρχικÜ. Η πßστη σ' Ýναν επßγειο παρÜδεισο χÜθηκε ακριβþς τη στιγμÞ που το üραμÜ του εßχε γßνει πραyματοποιÞσιμο. ΚÜθε νÝα πολιτικÞ θεωρßα, üποια ονομασßα χαι αν Ýφερε, οδηyοýσε πÝσω στην ιεραρχßα χαι στον αυστηρü κυβερνητικü Ýλεγχο. Και μÝσα απü τη γενικÞ σκλÞρυνση των απüψεων που επικρÜτησε yýρω στα 1930, μÝθοδοι εγκαταλελειμνες απü καιρü, πολλÝς μÜλιστα απü εκατοντÜδες χρüνια (φυλακßσεις χωρßς δßκη, μεταχεßριση των αιχμαλþτων πολÝμου σαν να εßναι σκλÜβοι, δημüσιες εκτελÝσεις, βασανιστÞρια για την απüσπαση ομολογιþν, üμηροι, εκτοπßσεις ολüκληρων πληθυσμþν) üχι μüνο Ýyιναν πÜλι κÜτι συνηθισμÝνο, αλλα, τις ανÝχονταν κι ακüμα περισσüτερο, τις υποστÞριζαν Üνθρωποι που θεωροýσαν τον εαυτü τους φωτισμÝνο και προοδευτικü.


(τÝλος αποσπ. σε μτφρ.: ΜπαντÞ Νßνα)

¼νειρο Þταν και πÝρασε,
σαν μια μÝρα τ' Απρßλη,
νου και καρδιÜ μοý 'κλεψε
και πÞρε το γÝλιο απ' τα χεßλη.

Χρüνος, λÝνε, γιατρεýει πληγÝς,
εýκολα το χτες θα λησμονÞσεις.
Στη καρδιÜ νιþθω λες κι Þταν χτες,
τα δÜκρυα, τα φιλιÜ, οι συγκινÞσεις.

Κατ' απ' τα φýλλα της καστανιÜς,
συ με πpüδωσες; ¹ μÞπως εyþ;
Κατ' απ' τα φýλλα της καστανιÜς,
συ με πρüδωσες... αλλÜ κι εγþ.

(απüδ.: ΠÜτροκλος)
_______________________

                                      Γιατß ΓρÜφω

     Απü πολý νωρßς, ßσως απü πÝντε-Ýξι χρονþν, Þξερα πως üταν μεγαλþσω Ýπρεπε να γßνω συγγραφÝας. Μεταξý των δεκαεπτÜ και εßκοσι τεσσÜρων περßπου ετþν προσπÜθησα να εγκαταλεßψω αυτÞ την ιδÝα, αλλÜ το Ýκανα Ýχοντας συνεßδηση πως εξοργßζω την αληθινÞ μου φýση κι üτι αργÜ Þ γρÞγορα θα 'πρεπε να στρωθþ και να γρÜψω.
     ¹μουνα το μεσαßο παιδß απü τρßα, με διαφορÜ ηλικßας πÝντε ετþν και στις δýο πλευρÝς και μετÜ βßας εßδα τον πατÝρα μου πριν φτÜσω οκτþ. Για αυτüν και γι' Üλλους λüγους Þμουνα κÜπως μοναχικüς και σýντομα ανÝπτυξα δυσÜρεστες συμπεριφορÝς που με κÜναν αντιδημοφιλÞ καθ' üλη τη διÜρκεια των σχολικþν μου χρüνων. Εßχα τη συνÞθεια μοναχικοý παιδιοý που φτιÜχνει ιστορßες και συζητÜ με φανταστικÜ πρüσωπα και νομßζω üτι απü την αρχÞ οι λογοτεχνικÝς μου φιλοδοξßες Þταν αναμεμειγμÝνες με το αßσθημα της απομüνωσης και της υποτßμησης. ¹ξερα üτι εßχα μια ευκολßα με τις λÝξεις και τη δýναμη να αντιμετωπßζω δυσÜρεστα γεγονüτα κι Ýνιωθα πως αυτü δημιουργοýσε Ýνα εßδος ιδιωτικοý κüσμου üπου θα μποροýσα να ισοσκελßσω την αποτυχßα μου στη καθημερινÞ ζωÞ. Ωστüσο, ο üγκος της σοβαρÞς -δηλαδÞ με σοβαρÞ πρüθεση- γραφÞς που Ýκανα σ' üλη τη παιδικÞ μου ηλικßα και την εφηβεßα δεν θα 'φτανε μισÞ ντουζßνα σελßδες. Το πρþτο μου ποßημα το Ýγραψα σε ηλικßα τεσσÜρων Þ πÝντε ετþν κι η μητÝρα μου το διÜβασε δυνατÜ. Δεν μπορþ να θυμηθþ τßποτα γι' αυτü εκτüς απ' τ' üτι αφοροýσε μια τßγρη κι η τßγρη εßχε "δüντια σαν καρÝκλα" -μια αρκετÜ καλÞ φρÜση, αλλÜ φαντÜζομαι üτι το ποßημα Þταν μια λογοκλοπÞ του Tiger, Tiger του Blake. Στα Ýντεκα, üταν ξÝσπασε ο πüλεμος Þ το 1914-18, Ýγραψα Ýνα πατριωτικü ποßημα που τυπþθηκε στη τοπικÞ εφημερßδα, üπως κι Ýνα Üλλο, δýο χρüνια μετÜ, για το θÜνατο του Κßτσενερ. ΚατÜ καιροýς, üταν μεγÜλωσα λßγο, Ýγραφα Üσχημα και συνÞθως ημιτελÞ ποιÞματα της φýσης σε γεωργιανü ýφος. Επιχεßρησα επßσης Ýνα διÞγημα που Þτανε φρικτÞ αποτυχßα. Αυτü Þτανε το σýνολο της επßδοξης σοβαρÞς δουλειÜς που στη πραγματικüτητα κατÝγραψα σε χαρτß üλ' αυτÜ τα χρüνια.
     Ωστüσο, üλο αυτü το διÜστημα ασχολÞθηκα κατÜ κÜποιο τρüπο με λογοτεχνικÝς δραστηριüτητες. ΑρχικÜ, υπÞρχανε τα προúüντα κατüπιν παραγγελßας που παρÞγαγα γρÞγορα, εýκολα και χωρßς ιδιαßτερη ευχαρßστηση για τον εαυτü μου. Εκτüς απü τη σχολικÞ δουλειÜ, Ýγραψα στßχους, ημι-κωμικÜ ποιÞματα που μποροýσα να τα βγÜλω με εκπληκτικÞ ταχýτητα -στα δεκατÝσσερα Ýγραψα Ýνα ολüκληρο Ýργο με ομοιοκαταληξßα, σε μßμηση του ΑριστοφÜνη, σε μια εβδομÜδα περßπου- και βοÞθησε στην Ýκδοση σχολικþν περιοδικþν, Ýντυπων και χειρογρÜφων. ΑυτÜ τα περιοδικÜ Þταν ü,τι πιο αξιοθρÞνητο μπουρλÝσκ μπορεßς να φανταστεßς και τ' ανεχüμουνα πολý λιγüτερο απ' ü,τι τþρα με τη πιο φθηνÞ δημοσιογραφßα. ΑλλÜ δßπλα-δßπλα μ' üλα αυτÜ, για δεκαπÝντε χρüνια Þ περισσüτερα, Ýκανα μια λογοτεχνικÞ Üσκηση εντελþς διαφορετικοý εßδους: αυτÞ Þταν η δημιουργßα μιας συνεχοýς ιστορßας για τον εαυτü μου, Ýνα εßδος ημερολογßου που υπÞρχε μüνο στο μυαλü. Πιστεýω πως αυτÞ εßναι μια κοινÞ συνÞθεια των παιδιþν και των εφÞβων. Ως πολý μικρü παιδß, φανταζüμουνα πως Þμουν ας ποýμε, ο ΡομπÝν των Δασþν και φανταζüμουνα τον εαυτü μου ως τον Þρωα των πιο συναρπαστικþν περιπετειþν, αλλÜ πολý σýντομα η ιστορßα μου Ýπαψε να 'ναι ναρκισσιστικÞ με ωμü τρüπο και γινüταν ολοÝνα και περισσüτερο μια απλÞ περιγραφÞ του τι Ýκανα και των πραγμÜτων που εßδα. Για λßγα λεπτÜ περνοýσε κÜτι τÝτοιο στο κεφÜλι μου:

   "¢νοιξε τη πüρτα και μπÞκε στο δωμÜτιο. Μια κßτρινη ακτßνα ηλιακοý φωτüς, που περνþντας απü τις κουρτßνες απü μουσελßνα, πλÜγιασε στο τραπÝζι, üπου Ýνα κουτß σπßρτα, μισÜνοιχτο, βρισκüτανε δßπλα στο μελανοδοχεßο. Με το δεξß του χÝρι στη τσÝπη πÞγε απÝναντι στο παρÜθυρο. ΚÜτω στο δρüμο, μια γÜτα κυνηγοýσε Ýνα νεκρü φýλλο...", κλπ. κλπ.

     ΑυτÞ η συνÞθεια συνεχßστηκε μÝχρι τα εßκοσι πÝντε μου περßπου, ακριβþς στα μη λογοτεχνικÜ μου χρüνια. Αν κι Ýπρεπε να ψÜξω κι Ýψαξα, για τις σωστÝς λÝξεις, φαινüταν üτι Ýκανα αυτÞ τη περιγραφικÞ προσπÜθεια σχεδüν παρÜ τη θÝλησÞ μου, κÜτω απü Ýνα εßδος εξαναγκασμοý απ' Ýξω. Η ιστορßα πρÝπει, υποθÝτω, ν' α αντικατοπτρßζει τα στυλ των διαφüρων συγγραφÝων που θαýμαζα σε διαφορετικÝς ηλικßες, αλλ' απ' üσο θυμÜμαι εßχε πÜντα την ßδια σχολαστικÞ περιγραφικÞ ποιüτητα.
¼ταν Þμουνα περßπου δεκαÝξι, ανακÜλυψα ξαφνικÜ τη χαρÜ των απλþν λÝξεων, δηλαδÞ τους Þχους και τους συνειρμοýς των λÝξεων. Οι γραμμÝς απü το Paradise Lost:-

Οπüτε με δυσκολßα και κüπο
με πολλÞ δυσκολßα και κüπο, προχþρησε....-

που τþρα δεν μου φαßνονται τüσο υπÝροχες, μου φÝρανε ρßγη στη ραχοκοκαλιÜ κι η ορθογραφßα hee αντß he Þταν μια πρüσθετη απüλαυση. ¼σο για την ανÜγκη να περιγρÜψω πρÜγματα, τα Þξερα Þδη üλα. Εßναι λοιπüν ξεκÜθαρο τι εßδους βιβλßα Þθελα να γρÜψω, στο βαθμü που θα μποροýσα να πω üτι Þθελα να γρÜψω βιβλßα κεßνη την εποχÞ. ¹θελα να γρÜψω τερÜστια νατουραλιστικÜ μυθιστορÞματα με δυστυχισμÝνο τÝλος, γεμÜτα λεπτομερεßς περιγραφÝς και συναρπαστικÝς παρομοιþσεις, καθþς και γεμÜτα πÝνθιμα αποσπÜσματα στα οποßα οι λÝξεις χρησιμοποιÞθηκαν εν μÝρει για χÜρη του δικοý τους Þχου. Και στη πραγματικüτητα το πρþτο μου ολοκληρωμÝνο μυθιστüρημα, το ΜÝρες Της Μποýρμα, που το 'γραψα στα τριÜντα μου, αλλÜ το πρüβαλα πολý νωρßτερα, εßναι μÜλλον αυτοý του εßδους το βιβλßο.
     Δßνω üλες αυτÝς τις βασικÝς πληροφορßες γιατß δεν νομßζω üτι μπορεß κανεßς να αξιολογÞσει τα κßνητρα ενüς συγγραφÝα χωρßς να γνωρßζει κÜτι για τη πρþιμη ανÜπτυξÞ του. Το θÝμα του θα καθοριστεß απü την εποχÞ που ζει -τουλÜχιστον αυτü ισχýει σε ταραχþδεις, επαναστατικÝς εποχÝς üπως η δικÞ μας- αλλÜ πριν αρχßσει να γρÜφει θα 'χει αποκτÞσει μια συναισθηματικÞ στÜση απü την οποßα δεν θα ξεφýγει ποτÝ εντελþς. Εßναι δουλειÜ του, αναμφßβολα, να πειθαρχÞσει την ιδιοσυγκρασßα του και ν' αποφýγει να κολλÞσει σε κÜποιο ανþριμο στÜδιο, σε κÜποια διεστραμμÝνη διÜθεση. αλλÜ αν ξεφýγει εντελþς απü τις πρþιμες επιρροÝς του, θα 'χει σκοτþσει τη παρüρμησÞ του να γρÜψει. Παραμερßζοντας την ανÜγκη να κερδßζεις τα προς το ζην, νομßζω üτι υπÜρχουν τÝσσερα μεγÜλα κßνητρα για να γρÜψεις, εν πÜση περιπτþσει για να γρÜψεις πεζογραφßα. ΥπÜρχουν σε διαφορετικοýς βαθμοýς σε κÜθε συγγραφÝα και στον καθÝνα τους οι αναλογßες θα ποικßλλουν απü καιρü σε καιρü, ανÜλογα με την ατμüσφαιρα που ζει. Αυτοß εßναι:

 (i) Καθαρüς εγωισμüς. Επιθυμßα να φαßνεσαι Ýξυπνος, να σου μιλÜνε, να σε θυμοýνται μετÜ θÜνατον, ν' ανταποκρßνεσαι στους μεγÜλους που σε σνομπÜρανε στη παιδικÞ ηλικßα, κ.λπ., κ.λπ. Εßναι ταπεινü να προσποιεßσαι üτι αυτü δεν εßναι κßνητρο και μÜλιστα δυνατü. Οι συγγραφεßς μοιρÜζονται αυτü το χαρακτηριστικü μ' επιστÞμονες, καλλιτÝχνες, πολιτικοýς, δικηγüρους, στρατιþτες, επιτυχημÝνους επιχειρηματßες -εν ολßγοις, με üλη τη κορυφαßα κροýστα της ανθρωπüτητας. Η μεγÜλη μÜζα των ανθρþπινων üντων δεν εßναι ιδιαßτερα εγωιστÝς. ΜετÜ την ηλικßα των τριÜντα περßπου, σχεδüν εγκαταλεßπουνε την αßσθηση πως εßναι Üτομα -και ζοýνε κυρßως για τους Üλλους Þ απλþς πνßγονται απü αγγαρεßα. ΥπÜρχει üμως κι η μειοψηφßα των προικισμÝνων, θεληματικþν ανθρþπων που εßναι αποφασισμÝνοι να ζÞσουνε τη ζωÞ τους μÝχρι τÝλους κι οι συγγραφεßς ανÞκουνε σ' αυτÞ τη τÜξη. Οι σοβαροß συγγραφεßς, θα 'πρεπε να πω, εßναι συνολικÜ πιο ματαιüδοξοι κι εγωκεντρικοß απü τους δημοσιογρÜφους, αν κι ενδιαφÝρονται λιγüτερο για τα χρÞματα.

 (ii) Αισθητικüς ενθουσιασμüς. Αντßληψη της ομορφιÜς στον εξωτερικü κüσμο Þ, απü την Üλλη, στα λüγια και τη σωστÞ τους διÜταξη. Απüλαυση στην επßδραση ενüς Þχου στον Üλλο, στη σταθερüτητα της καλÞς πρüζας Þ στο ρυθμü μιας καλÞς ιστορßας. Επιθυμßα να μοιραστεß κανεßς μια εμπειρßα που νιþθει πολýτιμη και δεν πρÝπει να τη χÜσει. Το αισθητικü κßνητρο εßναι πολý αδýναμο σε πολλοýς συγγραφεßς, αλλÜ ακüμη κι Ýνας που γρÜφει φυλλÜδια Þ συγγραφÝας σχολικþν βιβλßων θα 'χει κατοικßδια λÝξεις και φρÜσεις που του αρÝσουν για μη χρηστικοýς λüγους. ¹ μπορεß να αισθÜνεται Ýντονα για τη τυπογραφßα, το πλÜτος των περιθωρßων κ.λπ. ΠÜνω απü το επßπεδο ενüς σιδηροδρομικοý οδηγοý, κανÝνα βιβλßο δεν εßναι εντελþς απαλλαγμÝνο απü αισθητικÝς σκÝψεις.

 (iii) ΙστορικÞ þθηση. Επιθυμßα να δοýμε τα πρÜγματα üπως εßναι, ν' ανακαλýψουμε αληθινÜ γεγονüτα και να τα αποθηκεýσουμε για χρÞση των μεταγενÝστερων.

 (iv) Πολιτικüς σκοπüς. -ΧρÞση της λÝξης "πολιτικüς" με την ευρýτερη δυνατÞ Ýννοια. Επιθυμßα να ωθηθεß ο κüσμος προς μια συγκεκριμÝνη κατεýθυνση, ν' αλλÜξει η ιδÝα των Üλλων λαþν για το εßδος της κοινωνßας που πρÝπει να επιδιþξουνε. Γι' Üλλη μια φορÜ, κανÝνα βιβλßο δεν εßναι πραγματικÜ απαλλαγμÝνο απü πολιτικÝς προκαταλÞψεις. Η Üποψη πως η τÝχνη δεν πρÝπει να 'χει καμμßα σχÝση με τη πολιτικÞ εßναι απü μüνη της πολιτικÞ στÜση.

     Μπορεß να φανεß πþς αυτÝς οι διÜφορες παρορμÞσεις πρÝπει να πολεμοýν η μßα την Üλλη και πþς πρÝπει να κυμαßνονται απü Üτομο σε Üτομο και απü καιρü σε καιρü. Απü τη φýση μου -θεωρþντας τη φýση σας ως τη κατÜσταση που Ýχετε επιτýχει üταν ενηλικιωθεßτε για πρþτη φορÜ- εßμαι Ýνα Üτομο που τα τρßα πρþτα κßνητρα θα ξεπερνοýσαν το τÝταρτο. Σε μια ειρηνικÞ εποχÞ μπορεß να 'χα γρÜψει περßτεχνα Þ απλþς περιγραφικÜ βιβλßα κι ßσως ν' αγνοοýσα σχεδüν τη πολιτικÞ μου πßστη. ¼πως εßναι, αναγκÜστηκα να γßνω Ýνα εßδος φυλλαδßου. Πρþτα πÝρασα πÝντε χρüνια σ' Ýνα ακατÜλληλο επÜγγελμα (την ΙνδικÞ ΑυτοκρατορικÞ Αστυνομßα, στη Βιρμανßα) και μετÜ πÝρασα τη φτþχεια και την αßσθηση της αποτυχßας. Αυτü αýξησε το φυσικü μου μßσος για την εξουσßα και μ' Ýκανε για πρþτη φορÜ να συνειδητοποιÞσω πλÞρως την ýπαρξη των εργατικþν τÜξεων κι η δουλειÜ στη Βιρμανßα μου 'χε δþσει κÜποια κατανüηση της φýσης του ιμπεριαλισμοý: αλλ' αυτÝς οι εμπειρßες δεν Þταν αρκετÝς για να μου δþσουν ακριβÞ πολιτικü προσανατολισμü. ΜετÜ Þρθε ο Χßτλερ, ο Ισπανικüς Εμφýλιος κ.λπ. ΜÝχρι το τÝλος του 1935 δεν εßχα ακüμη καταφÝρει να καταλÞξω σε μια σταθερÞ απüφαση. ΘυμÜμαι Ýνα μικρü ποßημα που Ýγραψα εκεßνη την ημερομηνßα, εκφρÜζοντας το δßλημμÜ μου:

Μπορεß να Þμουνα
Ýνας παπÜς ευτυχισμÝνος,
διακüσια χρüνια πριν κηρýξουνε
την αιþνια καταστροφÞ.
Δες, τα 'καρýδια' μου πια μεγαλþσαν.
ΑλλÜ γεννÞθηκα, αλß,
σε μια κακÞ εποχÞ.

Μου Ýλειψε πολý αυτü
το ευχÜριστο λημÝρι,
διο οι τρßχες μεγÜλωσανε,
στο πÜνω χεßλος μου
κι οι κληρικοß εßν' üλοι ξυρισμÝνοι.
Κι ýστερα οι καιροß Þταν καλοß,
Þμασταν τüσο εýκολοι
στο να φχαριστηθοýμε,
διþξαμε τις πολýπλοκÝς μας σκÝψεις
επιτÝλους, για να κοιμηθοýμε,
στους κüλπους των δÝντρων.

¼λοι ανßδεοι, τολμÞσαμε
να κατÝχουμε τις χαρÝς
που τþρα απορρßπτουμε.
Η üλη πρασινÜδα
στης μηλιÜς το κλαδß,
θα μποροýσε να κÜνει
τους εχθροýς μου να τρÝμουνε.
Μα οι κοιλιÝς, τα ζουμερÜ
'ροδÜκινα' των κοριτσιþν,
σκαθÜρια σ' Ýνα ρÝμα σκιερü,
πλατσουρßζουνε σαν Üλογα,
σαν πÜπιες σε πτÞση την αυγÞ,
üλ' αυτÜ εßναι σαν üνειρο.

Απαγορεýεται να ονειρευτþ ξανÜ.
Μαλακþνουμε Þ κρýβουμε τις χαρÝς μας:
Τα Üλογα εßναι κατασκευασμÝνα
απü σκληρü χÜλυβα χρωμßου
κι οι μικροß, χοντροß,
που θα τα καβαλÞσουνε.
Εßμαι Ýνα σκουλÞκι
που δεν γýρισε ποτÝ,
ευνοýχος, δßχως το χαρÝμι.
ΑνÜμεσα σε κομισÜριο και παπÜ,
περπατþ σαν τον ΕυγÝνιο ΑρÜμ.

Ο κομισÜριος μου λÝει τη τýχη,
ενþ παßζει το ραδιüφωνο,
αλλÜ ο ιερÝας Ýχει υποσχεθεß
Ýνα Austin Seven μÝγκλα,
γιατß ο ΝτÜγκι πÜντοτε πληρþνει.
Ονειρευüμουνα πως Ýμενα
σε μαρμÜρινες αßθουσες,
ξýπνησα κι Þταν αληθινü.
Δεν γεννÞθηκα για τÝτοια εποχÞ.
¹ταν ο Σμιθ; ¹ταν ο Τζüουνς;
¹σουν εσý;

     Ο ισπανικüς εμφýλιος κι Üλλα γεγονüτα το 1936-37 αλλÜξανε τη κλßμακα και στη συνÝχεια Þξερα ποý βρισκüμουν. ΚÜθε σειρÜ σοβαρÞς δουλειÜς που 'χω γρÜψει απü το 1936 Ýχει γραφτεß, Üμεσα Þ Ýμμεσα, ενÜντια στον ολοκληρωτισμü κι υπÝρ του δημοκρατικοý σοσιαλισμοý, üπως τον αντιλαμβÜνομαι. Μου φαßνεται ανοησßα σε μια περßοδο σαν τη δικÞ μας να πιστεýει κανεßς üτι μπορεß ν' αποφýγει τη συγγραφÞ τÝτοιων θεμÜτων. ¼λοι τα γρÜφουν με τη μια Þ την Üλλη μορφÞ. Το θÝμα εßναι απλþς ποια πλευρÜ θ' ακολουθÞσει και ποια προσÝγγιση ακολουθεß. Κι üσο πιο πολý συνειδητοποιεß κανεßς τη πολιτικÞ του προκατÜληψη, τüσο περισσüτερες πιθανüτητες Ýχει να ενεργÞσει πολιτικÜ χωρßς να θυσιÜσει την αισθητικÞ και πνευματικÞ του ακεραιüτητα.
     Αυτü που Þθελα πιüτερο να κÜνω τα τελευταßα δÝκα χρüνια εßναι να μετατρÝψω τη πολιτικÞ γραφÞ σε τÝχνη. Η αφετηρßα μου εßναι πÜντα Ýνα αßσθημα κομματικοποßησης, μια αßσθηση αδικßας. ¼ταν κÜθομαι να γρÜψω Ýνα βιβλßο, δε λÝω στον εαυτü μου: "Θα δημιουργÞσω Ýνα Ýργο τÝχνης". Το γρÜφω γιατß υπÜρχει κÜποιο ψÝμμα που θÝλω ν' αποκαλýψω, κÜποιο γεγονüς που θÝλω να επιστÞσω τη προσοχÞ και το αρχικü μου μÝλημα εßναι ν' ακοýσω. ΑλλÜ δεν θα μποροýσα να κÜνω τη δουλειÜ της συγγραφÞς ενüς βιβλßου, Þ ακüμα κι ενüς μεγÜλου Üρθρου σε περιοδικü, αν δεν Þτανε και μια αισθητικÞ εμπειρßα. ¼ποιος ενδιαφÝρεται να εξετÜσει τη δουλειÜ μου θα δει πως ακüμη κι üταν πρüκειται για καθαρÞ προπαγÜνδα περιÝχει πολλÜ που Ýνας πολιτικüς πλÞρους απασχüλησης θα θεωροýσε Üσχετα. Δεν μπορþ και δεν θÝλω να εγκαταλεßψω εντελþς τη κοσμοθεωρßα που απÝκτησα στη παιδικÞ μου ηλικßα. ¼σο παραμÝνω ζωντανüς κι υγιÞς, θα συνεχßσω να νιþθω Ýντονα το πεζογραφικü ýφος, ν' αγαπþ την επιφÜνεια της γης και ν' απολαμβÜνω την ευχαρßστηση με στερεÜ αντικεßμενα κι αποκüμματα Üχρηστων πληροφοριþν. Δεν ωφελεß να προσπαθþ να καταπιÝσω αυτÞ τη πλευρÜ του εαυτοý μου. Η δουλειÜ εßναι να συμβιβÜσω τις ριζωμÝνες μου προτιμÞσεις κι αντιπαθÞσεις με τις ουσιαστικÜ δημüσιες, μη ατομικÝς δραστηριüτητες που επιβÜλλει αυτÞ η εποχÞ σε üλους μας.
     Δεν εßναι εýκολο. Εγεßρει προβλÞματα κατασκευÞς και γλþσσας κι εγεßρει με νÝο τρüπο το πρüβλημα της αλÞθειας. ΕπιτρÝψτε μου να δþσω μüνο Ýνα παρÜδειγμα της πιο ωμÞς δυσκολßας που προκýπτει. Το βιβλßο μου για τον ισπανικü εμφýλιο πüλεμο, Homage to Catalonia, εßναι φυσικÜ Ýνα ειλικρινÜ πολιτικü βιβλßο, αλλÜ κυρßως εßναι γραμμÝνο με μια ορισμÝνη απüσπαση και σεβασμü στη μορφÞ. ΠροσπÜθησα πολý σκληρÜ σ' αυτü να πω üλη την αλÞθεια χωρßς να παραβιÜσω τα λογοτεχνικÜ μου Ýνστικτα. ΑλλÜ μεταξý Üλλων περιÝχει Ýνα μεγÜλο κεφÜλαιο, γεμÜτο με αποσπÜσματα εφημερßδων κι Üλλα παρüμοια, που υπερασπßζεται τους τροτσκιστÝς που κατηγορÞθηκαν üτι συνωμοτοýσαν με τον ΦρÜνκο. Σαφþς Ýνα τÝτοιο κεφÜλαιο, που μετÜ απü Ýνα Þ δýο χρüνια θα Ýχανε το ενδιαφÝρον του για κÜθε απλü αναγνþστη, πρÝπει να καταστρÝψει το βιβλßο. ¸νας κριτικüς τον οποßο σÝβομαι, μου διÜβασε μια διÜλεξη για αυτü. "Γιατß Ýβαλες üλα αυτÜ τα πρÜγματα;" εßπε. "¸χεις μετατρÝψει αυτü που θα μποροýσε να 'τανε καλü βιβλßο σε δημοσιογραφßα". Αυτü που εßπε Þταν αλÞθεια, αλλÜ δεν θα μποροýσα να κÜνω διαφορετικÜ. ¸τυχε να ξÝρω, αυτü που εßχεν επιτραπεß σ' ελÜχιστους ανθρþπους στην Αγγλßα να γνωρßζουνε, πως αθþοι Üνθρωποι κατηγοροýνταν ψευδþς. Αν δεν εßχα θυμþσει γι' αυτü, δεν θα 'πρεπε ποτÝ να 'χα γρÜψει το βιβλßο.
     Με τη μια Þ την Üλλη μορφÞ αυτü το πρüβλημα εμφανßζεται ξανÜ. Το πρüβλημα της γλþσσας εßναι πιο λεπτü και θ' αργοýσε να συζητηθεß. Θα πω μüνο üτι τα τελευταßα χρüνια προσπÜθησα να γρÜφω λιγüτερο γραφικÜ και πιο ακριβÞ πρÜγματα. Εν πÜση περιπτþσει, διαπιστþνω πως απü τη στιγμÞ που 'χετε τελειοποιÞσει οποιοδÞποτε στυλ γραφÞς, για πÜντα το 'χετε ξεπερÜσει. Το Animal Farm Þταν το πρþτο βιβλßο που προσπÜθησα, Ýχοντας πλÞρη συνεßδηση ​​του τι Ýκανα, να συγχωνεýσω τον πολιτικü σκοπü και τον καλλιτεχνικü σκοπü σ' Ýνα σýνολο. Δεν Ýχω γρÜψει Ýνα μυθιστüρημα για επτÜ χρüνια, αλλÜ ελπßζω να γρÜψω Ýνα Üλλο αρκετÜ σýντομα. Εßναι βÝβαιο üτι θα 'ναι αποτυχßα, κÜθε βιβλßο εßναι μια αποτυχßα, αλλÜ ξÝρω με κÜποια σαφÞνεια τι εßδους βιβλßο θÝλω να γρÜψω.
     ΚοιτÜζοντας πßσω στις τελευταßες σελßδες, βλÝπω üτι το Ýχω κÜνει να φαßνεται σαν τα γραπτÜ μου κßνητρα να Þταν εξ ολοκλÞρου δημüσιου πνεýματος. Δεν θÝλω να το αφÞσω αυτü ως τελικÞ εντýπωση. ¼λοι οι συγγραφεßς εßναι ματαιüδοξοι, εγωιστÝς και τεμπÝληδες και στο βÜθος των κινÞτρων τους κρýβεται Ýνα μυστÞριο. Το να γρÜψεις Ýνα βιβλßο εßναι Ýνας φρικτüς, εξαντλητικüς αγþνας, σαν μια μακρÜ περßοδος κÜποιας επþδυνης ασθÝνειας. ΠοτÝ δεν θα 'κανε κανεßς κÜτι τÝτοιο αν δεν τον οδηγοýσε κÜποιος δαßμονας στον οποßο δεν μπορεß οýτε ν' αντισταθεß οýτε να καταλÜβει. Γιατß üλοι γνωρßζουμε πως ο δαßμονας εßναι απλþς το ßδιο Ýνστικτο που κÜνει Ýνα μωρü να ζητÜ προσοχÞ. Κι üμως εßναι επßσης αλÞθεια üτι κανεßς δεν μπορεß να γρÜψει τßποτα ευανÜγνωστο αν δεν αγωνßζεται συνεχþς να εξαφανßσει τη δικÞ του προσωπικüτητα. Η καλÞ πρüζα εßναι σαν τζÜμι. Δεν μπορþ να πω με βεβαιüτητα ποια απü τα κßνητρÜ μου εßναι τα ισχυρüτερα, αλλÜ ξÝρω ποια απü αυτÜ αξßζουν να ακολουθηθοýν. Και κοιτÜζοντας πßσω μÝσα απü τη δουλειÜ μου, βλÝπω üτι πÜντα εκεß που μου 'λειπε Ýνας πολιτικüς σκοπüς Ýγραψα Üψυχα βιβλßα και με πρüδωσαν σε μωβ αποσπÜσματα, προτÜσεις χωρßς νüημα, διακοσμητικÜ επßθετα και ταπεινüτητα γενικÜ.

 (μτφρ.: ΠÜτροκλος)



 

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers